[…]« Aλληλοδιδακτικά σχολεία όπου μαθητές οι μεν, δίδασκαν τους δε…»

Όσα δεν διέγραψε ο Χάκερ - συνέχεια...

23/2/2011 από το άλλο αρχείο μας...

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Θύμησες από τα πολύ δύσκολα χρόνια… 

στο Δημοτικό Σχολείο Ερμιόνης.

Τι μου θυμίσατε δήμαρχε Δημήτρη Καμιζή με αυτή τη φράση «Αλληλοδιδακτικά σχολεία όπου μαθητές οι μεν, δίδασκαν τους δε…» στο χθεσινό δημοτικό συμβούλιο, στο θέμα περί συγχωνεύσεως των σχολείων στο Δήμος μας.

Αυτή τη στιγμή,  ένα παράξενο συναίσθημα πλημμύρισε όλο το είναι μου και το διαπέρασε σαν διάττοντας αστέρας!... 

Θυμήθηκα και τον αείμνηστο δάσκαλό μας Μιχαήλ Παπαβασιλείου που είχε κάνει αυτή την επιλογή - για το ποιος θα διδάσκει ποιους, και ακριβώς το χώρο που έκανα το μάθημα στο δημοτικό σχολείο (τότε πριν λίγο καιρό δημαρχείο σήμερα Κοινοτικό κατάστημα) και μάλιστα την ώρα των διαλειμμάτων,  όταν τα άλλα παιδιά -μαθητές έπαιζαν ξένοιαστα!! Ακόμα και την τιμωρία μου θυμήθηκα που είχα υποστεί από τον δάσκαλό μου,  επειδή μια μέρα οι δικοί μου μαθητές, (!)  δεν ήξεραν το μάθημα κατά την εξέτασή τους,  μέσα στην τάξη.

Και φυσικά δεν θα ξεχάσω μαθητή μου...  που ήταν τέσσερα χρόνια μεγαλύτερος μου και είχε εγκαταλείψει το δημοτικό σχολείο όπως συνέβαινε εκείνα τα χρόνια με ευθύνη τις περισσότερες φορές των γονέων τους ( τους έπαιρναν από το σχολείο για να δουλέψουν μαζί τους στα κτήματα, στο ψάρεμα, στην κτηνοτροφία και αλλού!) Λοιπόν αυτός ο μαθητής αείμνηστος τώρα είχε φύγει στη μέση της σχολικής χρονιάς στην Ε΄ Τάξη και μετά αποφάσισαν οι γονείς του να τον στείλουν ως ναυτόπαιδα στη σχολή του Πολεμικού Ναυτικού - Προγυμναστήριον  Πόρου και αναγκαστικά έπρεπε να πάρει τότε το απολυτήριο του Δημοτικού Σχολείου. Έτσι και αυτός ο μαθητής πέρασε από το αλληλοδιδακτικό σχολείο μας. 

Κλείνοντας αυτό το σημείωμα θέλω σ’ αυτό το χώρο να εκφράσω και την πικρή μου θύμηση που με επισκέπτεται συχνά... όταν ένας από αυτούς τους μαθητές,  μου είπε μια μέρα σε μια συζήτηση διαφωνίας που είχαμε. «Τι βλακείες είναι αυτές που λες. Ξέρεις σε ποιόν μιλάς;…» 

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Ομιλία - ενημέρωση με επαναστατικές τεχνολογικές μεθόδους στην σύγχρονη γεωργική καλλιέργεια και στο κόστος αυτής...

Θύμισες από τα παλιά χρόνια στο Κρανίδι τέτοιες μέρες, τότε που μύριζαν οι γειτονιές βασιλικό κι’ ασβέστη!...

3 Φεβρουαρίου  2012

Από το blog της εθελοντικής ομάδας "Φροντίδα Οικισμών"

Ενημέρωση εν όψει της πρώτης αναβίωσης του τοπικού αποκριάτικου εθίμου "Λύριζα"
στις 19 Φεβρουαρίου 2012 επί Δημάρχου Ερμιονίδας Δ. Καμιζή 
και της Δημοτικής Κοινότητας Κρανιδίου. 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------.

Λύριζα...για να θυμούνται οι μεγάλοι και να μαθαίνουν οι μικροί...

Για μας η αναβίωση του εθίμου δεν αποτελεί απλά και μόνο μια μέρα διασκέδασης, αλλά είναι ταυτόχρονα μια σύνδεση με την παράδοση και τους προγόνους μας...

".....Τότε είχανε και τις Λύριζες. Όποιος είχε χώρο μπροστά στο σπίτι του, όχι μέσα στην αυλή έξω στο δρόμο. Σε μερικά μέρη έχει άπλα. Και εκεί, όποιος ήθελε κι ήτανε κοντά στο σπίτι του άνοιγε λύριζα. Γέμιζε με τραπέζια, καρέκλες κι ερχόταν πολύς κόσμος και τα όργανα, οι βιολιτζήδες, οι λαουτιέρηδες, και χορεύανε, τραγουδούσανε και τρώγανε και πίνανε.....

Πληρώνανε αυτόν πο' χε την λύριζα. Και τότες ήσανε πιο πολύ οι μασκαράδες. Άλλοι κάνανε τα ζώα. Άλλος τον γάιδαρο με το σαμάρι από πάνω. Κι ένας, θυμάμαι, γείτονας ήτανε, έκανε την καμήλα και φορούσε στο κεφάλι ένα πράγμα σαν το κεφάλι της γκαμήλας. Κι' χε ένα στόμα τόσο και το ανοιγόκλεινε και μεις φοβομαστον κι ερχομαστον κι κλεινομάστον εδώ πάνω. Τη γκαμήλα την έφτιαχνε ο μπαρμπα-Γιάννης ο Τραχιώτης. Άλλοι όμως ήσανε με φράγκικα, άλλοι με φουφούλες, κανονικά. Άλλοι, μεγάλοι άνθρωποι, ντυνόντουσαν βλάχζες (=βλαχούλες).

Τα παλικάρια ντυνόντουσαν απάχηδες πιο πολύ. Φορούσαν μπλε παντελόνι, που' χε στα πλάγια μια λουρίδα κόκκινη, από πάνω μέχρι κάτω, άσπρο πουκάμισο και στα μάτια μαύρη μάσκα. Στο λαιμό φορούσανε μαντήλι μεταξωτό. Αυτά τα μαντήλια τα φέρνανε οι σφουγγαράδες, οι ναυτικοί, από την Μπαρμπαριά. Κι όποιος θα ντυνότανε απάχης ή είχε ή ζητούσε δανεικό. Κι ήσανε ωραία μαντήλια, πολύχρωμα, με κρόσια. Και κοιτάζανε ποιος θα είχε το πιο ωραίο μαντήλι.

Ντόμινα, καραμάνια, δηλαδή φουφούλες, φέσι κόκκινο ό,τι βρίσκανε. Και οι κοπέλες τα ίδια. Εγώ μια φορά ντύθηκα με παντελόνια.

Κι άμα είχανε απλωμένα ρούχα που τα ΄χανε πλύνει για να στεγνώσουν, τα παίρνανε κι αυτά και μασκαρευόντουσαν. Γι' αυτό τέτοιες μέρες, οι γυναίκες δεν πολυαπλώνανε...."

Απόσπασμα από την αφήγηση μιας Κρανιδιώτισας στο βιβλίο Λαογραφικά που βρίσκεται στο Λαογραφικό Κέντρο Κρανιδίου του Δήμου Ερμιονίδας.

Σύμφωνα με μαρτυρίες πολλών Κρανιδιωτών οι Λύρ(ι)ζες που πήραν το όνομά τους από το όργανο "λύρα" είναι ένα τοπικό Κρανιδιώτικο έθιμο που χρονολογείται από το 1900 και διατηρήθηκε μέχρι το 1960.

Οι Λύριζες γινόντουσαν σε τέσσερα σημεία του χωριού

α) Κάτω Πλατεία (η Λύριζα του Παπαντώνη),

β) Κοντά στο Δημαρχείο (η Λύριζα του Αλεξανδρή),

γ) Η Λύριζα του Μπεντή, δίπλα στο σπίτι του μέχρι τι 1953 και

δ) Η Λύριζα του Λαθούρη.

Η πρώτη Λύριζα περίπου το 1900 ξεκίνησε από την πλατεία δίπλα στο σπίτι του Μαυροειδή.

 Για μας η αναβίωση του εθίμου δεν αποτελεί απλά και μόνο μια μέρα διασκέδασης, αλλά είναι ταυτόχρονα μια σύνδεση με την παράδοση και τους προγόνους μας.

 Είναι μια ευκαιρία να βγούμε από την προσωπική απομόνωση, να νοιώσουμε ή να θυμηθούμε βιώματα, να χαλαρώσουμε και να νοιώσουμε αισιοδοξία.

Μια προσπάθεια αναβίωσης του εθίμου έγινε το 1984 επί δημαρχείας Κυριάκου Στεφάνου κι είχε μεγάλη επιτυχία.

Φιλοδοξούμε και εμείς την Κυριακή 19 Φεβρουαρίου  και ώρα 13:30 να φορέσουμε όλοι μικροί και μεγάλοι τις αποκριάτικες στολές μας και να συναντηθούμε στην Κάτω Πλατεία Κρανιδίου όπου θα μας περιμένει ζωντανή μουσική από την ‘Ορχήστρα Ερμιονίδα’, άφθονο κρασί, φαγητό, χορός και παιχνίδια.

Την Λύριζα του 2012 συνδιοργανώνουν η Δημοτική Κοινότητα Κρανιδίου, το Νομικό Πρόσωπο Κοινωνικής Πρόνοιας και Αλληλεγγύης, Πολιτισμού και Παιδείας του Δήμου Ερμιονίδας και οι εθελοντικές ομάδες του Δήμου Ερμιονίδας.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Απόκριες με "Λύριζα" φέτος στο Κρανίδι 
την  Κυριακή 3 Μαρτίου 

Πόσο δραµατικά θα αλλάξει η ζωή µας σε 20 χρόνια;;; !!!

Πολύ σημαντική και ενδιαφέρουσα ενημέρωση - διαβάστε το άρθρο...

Αποστολή στο blolg  Αργύρης Λέκκας

Διαβάζοντας στο διαδίκτυο αυτά που γίνονται στον κόσµο, σίγουρα γίνεσαι αν όχι σοφότερος, τουλάχιστον ενήµερος για τις εξελίξεις που έρχονται µε ταχύτητα στον χώρο που ζούµε. Πολλές από αυτές τις εξελίξεις, δεν τις αντιλαµβανόµαστε άµεσα ακόµα και τη στιγµή που φθάνουν, ίσως γιατί δεν µας αγγίζουν, αλλά αιωρούνται δίπλα µας. Έτσι, ανάλογα µε την αντίληψη, τη γνώση, τη διάθεση, το κριτικό πνεύµα και φυσικά τις πληροφορίες που έχει ο καθένας µας, µπορούµε να µάθουµε πράγµατα και…θάµατα που συµβαίνουν ή θα συµβούν στο κοντινό ή άµεσο µέλλον. Βέβαια όλα αυτά, δεν είναι πάντοτε θετικά, είναι και αρνητικά όχι µόνο για εµάς προσωπικά, αλλά για όλο τον κόσµο.

Χαρακτηριστικό παράδειγµα αποτελούν τα λόγια ενός κορυφαίου επαγγελµατία στον χώρο του αυτοκινήτου, του Dr. Dieter Zetsche, Γενικού Διευθυντή της Daimler Benz, δηλαδή της Mercedes σε µια συνέντευξή του το 2017(!), η οποία δεν «έπαιξε στα ΜΜΕ» και είναι πολύ µα πολύ µεστή και επίκαιρη, µέχρι… παρεξήγησης. Διαβάστε λοιπόν τι είπε ο Dieter Zetsche και στη συνέχεια σκεφθείτε, αν έχουν βάση όλα αυτά και τι μέλλει γενέσθαι…

>>>>>>>

Για μια ακόμα φορά σ’ ευχαριστούμε καλέ μου φίλε ...

Το ντοκουμέντο με τη  συνταρακτική ομιλία του Ερμιονίτη  ήρωα του 21 Σταμάτη Μήτσα στη Βουλή των Ελλήνων που μας παρουσιάζει σήμερα >>> ΕΔΩ ο αγαπητός συμπολίτης και φίλος  Γιάννης Μιχ. Σπετσιώτης, δείχνει για μια ακόμα φορά - ανάγλυφα,  ποιοι,  όταν κοπάσει η καταιγίδα... βγαίνουν από τις τρύπες τους που είναι κριμένοι  και παρεισφρέουν στα Κέντρα Εξουσίας (σε όλα τα επίπεδα)  για το γνωστό πλιάτσικο και το βόλεμα των δικών τους ανθρώπων... 

 Ωστόσο, τέτοιες σημαντικές πτυχές της ιστορίας μας, δείχνουν το ήθος και τη δύναμη ψυχής μεγάλων μορφών του Έθνους μας   που κάνουν τη μεγάλη διαφορά, και  με "δαφνοστέφανα στην κεφαλή τους" γίνονται οδηγοί, στο δρόμο το δικό μας και των απογόνων μας!!! ... .

Για μια ακόμα φορά σ’ ευχαριστούμε  καλέ μου φίλε και για αυτή τη σημαντική έρευνά σου και είμαι σίγουρος δεν είναι η τελευταία...

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.  

Οι σκαπανείς του πνεύματος, των γραμμάτων της ιστορίας και του πολιτισμού μας, φαίνονται...

…«Καλώς ήλθατε, ήλθατε στην ώρα σας»... 

Καλοτάξιδο να είναι το Νέο σας βιβλίο!

Σ.Δ.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ο Γιάννης Σπεστιώτης και  η Τζένη Ντεστάκου  γράφουν 

στο  οπισθόφυλλο του Νέου τους βιβλίου!

ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ   

                                                             

Η «αναστήλωση» ενός ξεχασμένου σχολείου

-  Καλέ γιαγιά, τι όμορφα που γράφεις!

Έλεγε η εγγονή στην ηλικιωμένη γυναίκα, θαυμάζοντας τα ολοστρόγγυλα γράμματά της και τον καλοδουλεμένο γραφικό της χαρακτήρα.

Πάντα συνήθιζε η γιαγιά να σημειώνει με ευκολία κάθε πρωί τις δουλειές της ημέρας, αφού, όπως έλεγε, τα χρόνια πέρασαν και το μυαλό … φύρανε…

-  Μην ξεχνάς ότι έχω τελειώσει το Σχολαρχείο στις αρχές του περασμένου αιώνα! απαντούσε εκείνη χαμογελώντας. Η Καλλιγραφία και τα Ελληνικά, συνέχιζε, ήταν τα σπουδαιότερα από τα μαθήματα που μας δίδασκαν τότε. Θυμάμαι, ακόμη, με νοσταλγία τα μικρά σε μέγεθος και σχήμα βιβλία μας με τα λεπτά σαν τσιγαρόχαρτο φύλλα του!. Νομίζω πως κάποια έχω φυλάξει στο πατάρι…

Είχε και η Ερμιόνη το δικό της Σχολαρχείο! «Ελληνικό Σχολείο» ήταν επίσημη ονομασία του, συστάθηκε το 1890 και λειτούργησε μέχρι το 1909. Σ’ αυτό φοίτησαν 132 παιδιά του τόπου μας και κάποια είχαν λαμπρή σταδιοδρομία στη μετέπειτα ζωή τους.

Το Ε.Σ. Ερμιόνης δεν είχε ντόπιους Ελληνοδιδασκάλους ούτε δικό του κτήριο και έμενε… στο νοίκι! Ίσως και γι’ αυτό γρήγορα να ξεχάστηκε. Το ανακαλύψαμε στα Αρχεία, «διπλωμένο» σε μια κόλλα χαρτί από τον επιθεωρητή Ιωάννη Μεγαρέα κι αυτό μας αποκάλυψε τα μυστικά του!

Αν θέλετε κι εσείς να μάθετε περισσότερα και να γνωρίσετε το γενεαλογικό σας δέντρο, διαβάστε το νέο μας βιβλίο: «ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ (ΣΧΟΛΑΡΧΕΙΟΝ) ΕΡΜΙΟΝΗΣ» και η χαμένη ιστορία του!

Σημ. Τα «Ελληνικά Σχολεία» λειτούργησαν στη χώρα μας έναν αιώνα περίπου, από το 1836 έως και το 1929.

Γιάννης Μ. Σπετσιώτης – Τζένη Δ. Ντεστάκου

Ο Γιάννης Μιχ. Σπετσιώτης συνεχίζει με προσήλωση και αγάπη την έρευνα σε ιστορικά στοιχεία του τόπου μας κι’ όχι μόνο...

Αυτή τη φορά ο συμπολίτης μας παρουσιάζει ένα σπάνιο και μεγάλης αξίας ντοκουμέντο της Νεότερης Ιστορίας της Ερμιόνης! 

Σταμάτης Αδριανού Μήτσας

 «Η ιστορική και έντονα συγκινησιακή του ομιλία

από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων»

του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

Με αφορμή την επέτειο των 145 χρόνων από τον θάνατο του Ερμιονίτη ΗΡΩΑ της επανάστασης του 1821 και στη συνέχεια Συνταγματάρχη της φάλαγγας και βουλευτή της επαρχίας Ερμιονίδος καπετάν Σταμάτη Αδριανού Μήτσα, δημοσιεύουμε «το ακόλουθο σύντομον μεν αλλ’ εκφραστικότατον λογίδριον» δείγμα ήθους, θάρρους και παρρησίας του άνδρα! Καθώς νομίζουμε πως τα σχόλια περιττεύουν, μένουμε στα όσα αναφέρονται στο εν λόγω δημοσίευμα.

«Η ιστορία διεφύλαξε την ομιλίαν του χωρικού του Δουνάβεως επί των Αυτοκρατόρων της Ρώμης. Του ατρομήτου Μίτσα η συνηγορία υπέρ του Κολοκοτρώνη σύντομoς μεν αλλ’ εκφραστική έχει τύπους καλλονής υψίστους. Την 15 Δεκεμβρίου προκειμένης της εκλογής Καρυταίνης παρέστη εις το βήμα της Βουλής ο Ταγματάρχης Μίτσας, Βουλευτής Ερμιονίδος, ανήρ αναστήματος μεσαίου, έχων στέρνα πλατύτατα, μύστακας πηχηαίους, βλέμμα βλοσυρόν και πλήρες ζωής, κόμην μακράν, ως των ηρώων της Ιλιάδος και φέρων τα ενδύματα του πολέμου, την φουστανέλαν και το φέσιον· εξήγαγε το κάλυμμα της κεφαλής, εζήτησε πρώτος τον λόγον· είπεν ότι ολίγα ομιλήσει περί της αποκλείσεως του Κολοκοτρώνου από της Βουλής· και έπειτα είπε ταύτα:

Κύριοι! Εγώ και τους Δελιγιαναίους γνωρίζω, και γέρους και νέους, και εις τον Πλαπούτα και τον Κολοκοτρώνην έχω μεγάλο σέβας. Πέρσι όμως θυμάστε ότι μας έφεραν ένα νομοσχέδιον δια το κριθάρι των ίππων μερικών αγωνιστών. Τότε ήλθεν εις τον ύπνο μου ο Γέρος της Πελοποννήσου με πλήθος αγωνιστάς σκοτωμένους και λαβωμένους, και μου είπε:

-       Γιατί δεν μας δίδετε κ’ εμάς το ταΐνι μας; Γιατί μας λησμονήσετε τόσω γλήγορα;

-       Τι φταίμ’ εμείς, αρχηγέ; Αυτός που τα μοιράζει φταίει.

-       Αμ’ πούθεν είν’ αυτός;

-       Να, ένας Φράγκος, πού ξέρω ’γω.

Τότε μ’ εκύτταξε λυπημένος, και εθύμωσε κ’ έφυγε. Τώρα φοβούμαι πάλι μην έλθη και μ’ ερωτήση:

-       Εδώ κάνετε Βουλή δια την Πατρίδα· πώς δεν βλέπω και κανέναν από τη φάρα μας; Πρώτα επροφασίζουσουν ότι ο υπουργός ήτο ξένος· τώρα πού είναι ο Μιαούλης, ο Μπότσαρης, ο Ζαΐμης, ο Κουντουριώτης, ο συναγωνιστής Ρήγας και άλλοι, γιατί δεν βλέπω και κανένα Κολοκοτρώνη μαζί σας; 

Λέγω να του αποκριθώ ότι δεν έχει ψήφους στον τόπο του. Όμως φοβούμαι μη μου ειπή:

-       Αμ’ πως εις το Βαλτέτσι είχαμε ψήφους για θάνατο ή ζωή· Στην Πάτρα είχαμε όταν τσακίσαμε τον Κακλαμάν-Πασσά, κ’ εφώναξαν οι Τούρκοι: «Ραι, Κολοκοτρώνη!» Πώς στο χαλασμό του Δράμαλη με 32.000 Τουρκιά είχαμε ψήφους· εις του Μπραϊμη είχαμε, και τώρα δεν έχομε;

Τι να του αποκριθώ τότε, Κύριοι; Στο κίνημα του 1854 άμα εφθάσαμε στον Αρμυρό, αμέσως οι Τούρκοι για τον Κολοκοτρώνη μ’ ερώτησαν, και ένας-ένας μου έλεγε:

-       Ήλθε κανένας από τη φάρα του;

-       Σας λέγω λοιπόν, ότι δεν μας κάμει τιμήν να μην ήναι στη Βουλή και κανένας Κολοκοτρώνης, και όπως θέλετε κάμετε.

Τα δάκρυα συνώδευσαν την ειλικρινή ταύτην και Ομηρικήν ομιλίαν του γέροντος τούτου στρατιώτου, αναμνησθέντος της εποχής του αγώνος. Η Βουλή συνεκινήθη σύμπασα!»

Σημ. Ο δεύτερος Βουλευτής Ερμιονίδας σ’ εκείνη τη βουλευτική περίοδο ήταν ο Ανδρέας Ζέρβας από το Κρανίδι.

Διάλογοi στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης (facebook)...

Σταμάτης Δαμαλίτης

Χθες στις 8:33 π.μ. · 

Μάρτιος 2010 - Εκδήλωση - ομιλία στο Γενικό Λύκειο Κρανιδίου. με θέμα: «η ομορφιά της αστρονομίας»!!! ....
Διοργανωτές η δ/νση του εκπαιδευτικού ιδρύματος.
Για όλη την αναφορά - εδώ >>> https://stamdamd.blogspot.com/2019/02/2010_25.html

6Kostas Georgakopoulos, Nia Pagoni και 4 ακόμη

3 σχόλια

Μου αρέσει!

Σχόλιο

Κοινοποιήστε

Σχόλια

• 

  Ξενοφών Καραθανάσης Αγαπάμε Kρανιδι 🍁🍁

  
  
• 

  Σταμάτης Δαμαλίτης Αγαπάω όποιον αγαπάει και τιμάει τον τόπο του και δείχνει τον πολιτισμό του, με κάθε τρόπο και γενικά ανταποκρίνεται στα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις του ως ενεργός ΠΟΛΙΤΗΣ. Η δημοσιογραφία μου θέλω να είναι ή του πάθους ή του βάθους για πρόσωπα και πράγματα που με περιβάλλουν με ό,τι αυτό υπονοεί....

  
  

Ξενοφών Καραθανάσης Καλημερα καλο κουραγιο στο εργο σας καθε τοπος και μια ιστορια γνωριζουμε τον τοπο.και τον αγαπαμε να εισται καλα.

23/6/2010 - «Το τελευταίο αντίο στη Δημοτική αρχή Ερμιόνης»!!!

Όσα δεν μπόρεσε να διαγράψει ο Χάκερ

 και οι γνωστοί ντόπιοι εντολείς του – συνέχεια...

------------------------------------------------------------------------------------

«Το κατηγορώ» της Βιβής Σκούρτη (ενεργή συμπολίτισσα)  
σ’ αυτούς που θέλουν να παίζουν και στις μέρες μας,
το ρόλο του παράγοντα της Ερμιόνης..

.................................................................................................................................................................................................................

Αντίο φαντάσματα! Η Ερμιόνη δε σας χρειάζεται.

Γράφει η Παρασκευή Σκούρτη 

Πρώην Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Ερμιόνης

Ο 16 χρόνια Δήμαρχος και οι συν αυτώ, οι διαχρονικά άπραγοι, ασυνεπείς, 
και «με μηδέν ποινικό Μητρώο» - σ.σ. - όχι τώρα πια...

Δεν κατάφεραν:

• Nα ολοκληρώσουν τον βιολογικό καθαρισμό,

• Nα σώσουν τα δέντρα του Μπιστιού και των άλλων αλσυλλίων από τη βαμβακάδα

• Nα κάνουν ανακύκλωση

• Nα μην καίγονται τα σκουπίδια

• Να βελτιώσουν το οδικό δίκτυο

• Να λύσουν το πρόβλημα του νερού

• Να σχεδιάσουν την ανάπτυξη του τόπου

• Να απομακρύνουν τις αίθουσες προκάτ από τα σχολεία που πρόχειρα έβαλαν και μόνιμα έμειναν θαρρείς και είμαστε σε σεισμόπληκτη πόλη

Ευθύνονται γιατί εξοικείωσαν τον τόπο με τη νοσηρότητα, 

δηλητηρίασαν τη συνείδησή του!! ...

Άγνωστη σ’ αυτούς η χρηστή διοίκηση που επιτάσσει σεβασμό στο δημόσιο χρήμα, στην ευνομία, στη διαφάνεια, στο σχεδιασμό. Υπονόμευσαν τους νόμους με τις αποφάσεις και τις πράξεις τους. Έσπειραν τη διχόνοια. Επιβουλεύτηκαν την υγεία μας σωματική και ψυχική.

Άγνωστες οι αξίες σ’ αυτούς.

Η ισονομία των πολιτών απέναντι στη Διοίκηση

Η διαφάνεια στη λήψη των αποφάσεων

Ο σεβασμός της λειτουργίας των θεσμών

Ποινικοποίησαν τη δράση των ανθρώπων που τους έκαναν κριτική, τους απειλούσαν καθημερινά, απαιτούσαν κυρώσεις από την υπηρεσία τους. Όλα τούτα τα σκέπαζαν με άναρθρα <<μπράβο στους δασκάλους>>, γιατί ήθελαν δασκάλους να σκύβουν το κεφάλι. Δασκάλους που σε άλλες εποχές ο άρχοντας πρόσταζε να τους φέρουνε στο στρώμα (γνωστό σε όλους μας το άσμα). Έφτασαν μέχρι το σημείο να τους κατηγορούν με υπονοούμενα, ως εμπρηστές.
>>>>>>>>>>>>