Δημοτικό Νοσοκομείο Αθηνών "ΕΛΠΙΣ" |
Σ’ αυτό το Νοσοκομείο νέοι γιατροί γεμάτοι ιδανικά για ένα ανθρώπινο
και ασφαλές Σύστημα Υγείας στη συνέχεια συνεργαζόμενοι
με τον αείμνηστο Υπουργό Υγείας Γιώργο Γεννηματά που έβαλε τα θεμέλια …
Κάπως έτσι γράφουν ιστορία οι άνθρωποι και αφήνουν το στίγμα τους
και τη σημαντική προσφορά τους στην κοινωνία…
====================================================================================================================================================
Δημήτρης Καραναστάσης |
Ζαχαρίας Ουρανός |
Δημήτρης Καμιζής |
Αυτός είναι και ορισμός της Ευτυχίας!
-> οι γλυκές θύμισες από τη νεανική μας ζωή..
Και λέμε, κάτι αφήσαμε στο διάβα της, που μπορεί να είναι χρήσιμο για τις επόμενες γενιές,
- δεν περάσαμε απαρατήρητοι …
ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ
Τοπικός δημοσιογράφος
========================================================================================================================
ΔΙΑΛΟΓΟΙ στο FACEBOOK
«Σύν Αθηνά καί χείρα κίνει» ελεγαν οι σοφοί πρόγονοί
μας. Χωρίς «τα καλά χέρια» οπως λές, φίλε Δημήτρη, τού εξαίρετου συναδέλφου
και φίλου μας Δημ. Καραναστάση, κανένα ...ευχολόγιο δέν θά είχε αποτέλεσμα.
Ευχές και από μένα γιά οριστική ανάρρωση, αλλά , μήν ξεχνάς τόν...ουρολόγο
σου .
Ζαχαρίας Ουρανός Τι μου θύμησες τώρα καλέ μου παλιέ
φίλε και άξιε συνάδελφε της Χειρουργικής εσύ!
Αυτή την τρομερή ομάδα των νέων γιατρών του Δημοτικού Νοσοκομείου ΕΛΠΙΣ των αρχών του 1980 που αιθεροβατούσαμε πιστεύοντας ότι μαζί με τον κόσμο θα αλλάζαμε από τα θεμέλια του και το Δημόσιο Σύστημα Περίθαλψης κόντρα και στα επαγγελματικά μας συμφέροντα !
Και δεν ήτανε μόνο τα ιδανικά μας, ήτανε που γίναμε όλοι και καλοί γιατροί όπως κριθήκαμε από τους ασθενείς μας
και το Νοσοκομείο μας τότε ήταν το καταφύγιο των φτωχών ανθρώπων της κοινωνίας
μας. Δεν χάθηκαν όλα, κάτι αφήσαμε καλέ μου φίλε και συνάδελφε Ζαχαρία Ουρανέ
από την Κρήτη που σε είχαμε και μπροστάρη τότε στους αγώνες της ΕΙΝΑΠ ! Κάτι
έμεινε..
Αξιζε, φίλε Δημήτρη, πού ζήσαμε αυτή τή περίοδο πού αναφέρεις. Τίποτα στή
ζωή δεν κατακτιέται χωρίς πάθος, χωρίς ιδεολογία, χωρίς οραματισμούς για τό
μελλον (Λένιν). Θα ειμασταν ισοβίως δυστυχείς αν δέν ακολουθούσαμε αυτή τή
Σισύφια πορεία γιά ένα κόσμο καλύτερο καί υπέρτερο «ενός κόσμου σε αγωνία, ενός
κόσμου πού τραγουδούσε το κύκνειο άσμα του». Κουβαλάω κι εγώ μέσα στό μυαλό μου
ο,τι καλύτερο απο εκείνη τή περίοδο τής συνεργασίας καί τών αγώνων μας πού θέλω
νά πιστεύω, οπως κι εσύ , οτι «κάτι εμεινε».
Γιατρέ Ζαχαρία Ουρανέ, θα ήμουν πολύ τυχερός αν σας γνώριζα, αλλά με αυτά
που γράφετε και αναβλύζουν θυμίαμα πολιτικό(!) και συνταράζουν το μέσα μου,
αισθάνομαι σαν να σας γνώριζα από παλιά. Πυγολαμπίδα τα λόγια σας που
φωσφορίζουν μέσα στο ζόφο του σήμερα! -> Να’σαστε καλά ... S.D.D.