Τρίτη 31 Οκτωβρίου 2023

Αφιέρωμα στον αυριανό εορτασμό της Ι. Μονής των Αγίων Αναργύρων στην Ερμιόνη

 

Ιστορικά ρεπορτάζ και γεγονότα που μαρτυρούν και τον θρησκευτικό πολιτισμό της Ερμιονίδας κι' όχι μόνο !! ...

Θα τα βρείτε  στο έντυπο δημοσιογραφικό μας αρχείο, καθώς και στο blog,

 που σας  ενημερώνει για το σήμερα και σας ταξιδεύει πίσω στο χρόνο … 
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Κυριακή, 21 Αυγούστου 2011
Τα προπύργια της Ορθόδοξης πίστης μας!

Η Ιερά Μονή των Άγιων Αναργύρων στην Ερμιόνη η διάλυση 
και η ανασύστασή της κατά τα έτη 1834-35.

Αφορμή αυτής της αναφοράς μας στάθηκε ένα παλιό γνήσιο έγγραφο του 1835, με το οποίο κάτοικοι Ερμιόνης διαμαρτύρονται κατά του Βασιλικού Διατάγματος που διέτασσε τη διάλυση της Μονής των Αγίων Αναργύρων. 

Αυτό το γνήσιο ντοκουμέντο φυλάσσεται τώρα στο Ιστορικό & Λαογραφικό Μουσείο Ερμιόνης (Ι.Λ.Μ.Ε.) και αισθάνθηκα μεγάλη υπερηφάνεια και συγκίνηση όταν μέσα στους τριάντα (30) περίπου υπογράφοντες κατοίκους της Ερμιόνης στο εν λόγω έγγραφο υπογράφει και ο προπάππος του πατέρα μου Αθανάσιος Δαμαλίτης. 
Επίσης μεταξύ των άλλων διαμαρτυρομένων κατοίκων είναι και ο γνωστός Ερμιονίτης οπλαρχηγός και ήρωας του 21 Σταμάτης Μίτσας, αλλά και άλλα ονόματα Ερμιονιτών οι οικογένειες των οποίων συνεχίζονται μέχρι σήμερα.

.
Τα άλλα στοιχεία για τη αναφορά μας αυτή τα δανειστήκαμε από το βιβλίο που έχει εκδώσει η πιο πάνω Μονή το έτος 1994 με τίτλο «Το Προσκύνημα της Ερμιονίδος – Ιερά Μονή Αγίων Αναργύρων Ερμιόνης»
Στο βιβλίο αυτό που είναι ένα τρίπτυχο –χρονικό, μεταξύ δύο άλλων ειδικών συγγραφέων που αναφέρονται στο «Καθολικό της Μονής» και στις «Τοιχογραφίες του Καθολικού», το ιστορικό μέρος της Ι.Μ. είναι έρευνα, μελέτη και συγγραφή του Ερμιονίτη φιλολόγου καθηγητού Απόστολου Θ. Γκάτσου.
Ο συγγραφέας στο κεφάλαιο σχετικά με τη διάλυση και την ανασύσταση της Μονής κατά έτη 1834-35 αναφέρει τα εξής: "Η Μονή, παρά τις μεγάλες οικονομικές δαπάνες στις οποίες υπεβλήθη κατά τη διεξαγωγή του αγώνος του 1821, αμέσως μετά τη λήξη του άρχισε και πάλι να αναλαμβάνει οικονομικά"
Σε έγγραφα του 1830 αναφέρονται, ηγούμενος ο δραστήριος και ονομαστός για τη φιλανθρωπία του Χη Γρηγόριος Μαρτζέλος και σύμβουλός του ο μοναχός Ιωσήφ Καλαράς.
Το 1832 η Μονή είχε 500 γιδοπρόβατα και 87 «χονδρά» ζώα και πλήρωνε τον κανονικό φόρο στο Διοικητικό τοποτηρητή του κάτω Ναχαγιέ Λογοθέτη Ζέρβα.(1)
Το 1833 επί αντιβασιλείας Όθωνος με εισήγηση του Θεόκλητου Φαρμακίδη(1) αποφασίζεται με διάταγμα της 7ης Οκτωβρίου 1833 να καταργηθούν όσα μοναστήρια έχουν λιγότερους από έξη μοναχούς. Πολλά ιστορικά μοναστήρια διαλύθηκαν τότε, όπως π.χ. η γνωστή μας Μονή Αυγού.(2)
Όσα έγγραφα περισώθηκαν την εποχή αυτή, βρίσκονται κυρίως στα Γενικά Αρχεία του κράτους με την ένδειξη « Μοναστηριακά»
Από τη δοκιμασία αυτή πέρασε και η Μονή. Έτσι στις αρχές του 1834 η Μονή με βασιλικό διάταγμα, ύστερα από πληροφορίες εσφαλμένες ότι δεν είχε τους απαραίτητους για τη συντήρηση έξι μοναχούς, διαλύεται και αρχίζει η εκποίηση της κινητής και της ακίνητης περιουσίας της και η αγορά της από μοναχούς, ιδιώτας και το δημόσιο. Ο ηγούμενος Χη Γρηγόριος Μαρτζέλος διορατικός και δραστήριος καθώς ήταν, αγόρασε «πολλά Μοναστηριακά είδη κατόπιν δημοπρασίας» αξίας 2271 δραχμών, για τις οποίες έμεινε εγγυητής ο Δημήτριος Βούλγαρης. (3)

Πρώτοι που αντέδρασαν στη διάλυση της Μονής ήσαν ο ηγούμενος και οι μοναχοί της.
Σε αναφορά τους προς «την Ιεράν Σύνοδο του Βασιλείου της Ελλάδος» της 14ης Φεβρουαρίου 1835 παρακαλούν να ανασταλή η διαταγή της διαλύσεως της Μονής «καθ’ ότι αύτη είχεν τον προσήκοντα αριθμόν των έξ μοναχών».
Αίτηση επίσης υποβάλλουν την 22 Φεβρουαρίου 1835 κάτοικοι της Ερμιόνης και ζητούν την αναστολή της διαλύσεως « καθ’ ότι η Μονή είχε τους έξ μοναχούς προ του Βασιλικού διατάγματος» το γνήσιον της υπογραφής τους βεβαιώνει ο δήμαρχος της Ερμιόνης Α. Οικονόμου.


Το έγγραφο διαμαρτυρίας των κατοίκων Ερμιόνης για τη διατήρηση της Μονής στο Ι.Λ.Μ.Ε.
>>>>>>>>>>>>>>

Ο Θείος Λόγος του Ιεροκήρυκα πατέρα Νικοδήμου Αεράκη κατά την πανήγυρη των Αγίων Αναργύρων στην ομώνυμη Ι.Μ. στην Ερμιόνη - 1 Νοεμβρίου 2018 ...

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ


  
«Ουκ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν»
Σεβασμιότατε δέσποτα. Θα δει κανείς στις μέρες μας τα εξής τρία φαινόμενα. Το πρώτο, υπήρξε μια αύξηση  των υλικών αγαθών,  μια προσκόλληση σ’ αυτά εμπιστοσύνη στη δύναμή της, ουσιαστικά υπήρξε μια λατρεία της ύλης.


Ξεχάσαμε τότε, τα λόγια του Χριστού μας.«Ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά»

Αυτό ήταν το πρώτο μεγάλο γνώρισμα της εποχής μας
πριν από την κατάρρευση της οικονομίας μας.

Το δεύτερο στοιχείο: Βλέπει κανείς σ’ αυτήν τη φάση, μια κατάρρευση της ηθικής, πνευματικής και εκκλησιαστικής σχέσεώς μας  με την πραγματική Πατρική μας δωρεά. Και διαπιστώνει κανείς, μια αποστασία του κόσμου, από τον θεϊκό  Λόγο του Θεού μας. Μια ανταρσία προς το θέλημά Του. Μια απαξίωση όλων των παραδόσεών μας. Μια κατάλυση της οικογενειακής ευλογίας που είχε η πατρίδα μας.
Επληθύνθησαν τα διαζύγια. Διελύθη η ομορφιά, το κύτταρο, η κατ’ οίκον Εκκλησία – η οικογένεια.
Κι’ έπειτα ήρθε το τρίτο: Η κατάρρευσης της οικονομίας, που οδηγεί την πατρίδα, όχι για λίγο καιρό, – ανθρωπίνως- αλλά  για πολλές γενεές μια οικονομική υποδούλωση, σε όλους  εκείνους, οι οποίοι παριστάνουν τους προστάτες μας. Ποια είναι η πραγματικότητα μέσα σε αυτά όλα τα γεγονότα. Οι πνευματικοί Νόμοι αδελφοί μου πάντοτε εργάζονται  για τη σωτηρία μας.
Όταν ο άνθρωπος κολλήσει στη γη, ο Θεός προσπαθεί να τον ξεκολλήσει, για να του χαρίσει τον ουρανό.
Όταν ο άνθρωπος πιστέψει στη σάρκα και στις ηδονές, προσπαθεί ο Θεός να του δώσει ουράνιες πραγματικές, γεμάτες από πληρότητα ηδονές πνευματικές.
Κι’ όταν ο άνθρωπος, παρά ταύτα συνεχίζει την αποστασία του, ο Θεός επιτρέπει δοκιμασίες, όχι προς τιμωρία, αλλά από αγάπη για να μας επαναφέρει εκεί ακριβώς, εκεί που είναι η θέση μας. Εκεί που τη θέση αυτή ετοίμασε ο Χριστός με τη σάρκωσή Του, τη σταύρωσή Του, την ανάστασή Του, την ανάληψή  Του.  Και τοποθέτησε την ανθρώπινη φύση στα δεξιά της Θεότητος. Εκεί είναι η θέση μας. 



Τιμάμε σήμερα τους δύο θαυμαστούς Αγίους Αναργύρους Κοσμά και Δαμιανό, τα  τέκνα της ευλογημένης, της Αγίας, της θαυμαστής μητέρας τους Θεοδότης. Πόσο διαφέρουν από εμάς. Ενώ εμείς περιφρονούμε ό,τι  αγαπούσαν εκείνοι, βλέπουμε την ψυχή μας να ελκύετε από αυτούς, να προσκαλείται από αυτούς, να καταφεύγει σ’ αυτούς.
Γιατί πέτυχαν εκείνοι αυτή την τιμή και τη δόξα στον ουρανό και στη γη;
Γιατί κατόρθωσαν να περιφρονήσουν τα υλικά αγαθά;
Γιατί μπόρεσαν να κρατήσουν τον εαυτό τους καθαρό από τον κόσμο;
Γιατί έζησαν μόνο για το Θεό και τη Δόξα Του;
Ένας είναι αδελφοί μου ο λόγος: Ακούγοντας από τη μάνα την Αγία για την πατρίδα την αληθινή, τον ουρανό, τον αγάπησαν και τον πόθησαν. Διαβάζοντας το Ευαγγέλιο κατάλαβαν τα λόγια του Χριστού: «Ζητείται πρώτον, τη βασιλεία του Θεού και την Δικαιοσύνην Αυτού».Γι’ αυτό βάλανε σαν στόχο και σκοπό τη Βασιλεία των Ουρανών και τη δικαιοσύνη που είναι η σωτηρία της ψυχής, η  σωτηρία του ανθρώπου ως εικόνα Θεού. 
Κι’ έπειτα πρόσεξαν τα λόγια του Παύλου. «Ουκ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν αλλά τη μέλλουσαν επιζητούμεν» - Δεν έχουμε εδώ πατρίδα παντοτινή. Περαστικοί είμαστε. Εφήμεροι είμεθα. Ήρθαμε για να φύγουμε, δεν ήρθαμε για να μείνουμε. Και φεύγουμε, όχι για να χαθούμε, αλλά φεύγουμε για να ζήσουμε, για να ισχύσει και για εμάς ο Λόγος του Χριστού, ότι μεταβαίνουμε με το θάνατο εκ του θανάτου στη ζωή.
Οι Άγιοι κατάλαβαν τα λόγια του Παύλου καθαρά. 
Δεν έχουμε εδώ πατρίδα. Η πατρίδα μας, είναι ο ουρανός.
Ποιος εξόριστος δεν θέλει να  γυρίσει στην πατρίδα του;
Ποιος που στερήθηκε την ομορφιά και τη γλυκύτητα της πατρίδας 
δεν ζει με τον πόθο αυτής της ευφροσύνης,  να την ξαναπολαύσει.
Εξόριστοι στη γη από την αμαρτία των πρωτοπλάστων!
Μας έδωσε όμως ο Θεός μας με την Ανάσταση και τη Λύτρωση της σταυρικής του  προσφοράς, σε όλους τους ανθρώπους τη δυνατότητα να επανέλθουμε στην πατρίδα. Έτσι εξηγείται αδελφοί μου, γιατί μπόρεσαν να αφήσουν τα γήινα που παρέρχονται και να κυνηγούν τα ουράνια που μένουν.  Να σταθούνε αρνητικοί  μπροστά στις απολαύσεις της σαρκός για να έχουνε την αιώνια απόλαυση της τρυφής και της γλυκύτητας  του Παραδείσου.
Κατάλαβαν  πως τα πρόσκαιρα φεύγουν ανεπιστρεπτί,  κι’ ο άνθρωπος πρέπει να κυνηγάει τα αιώνια. Βεβαιώθηκαν μαζί με τον Σολομώντα που έζησε τη ζωή του και είπε στο τέλος όταν τον ρώτησαν να πει το συμπέρασμά της ζωής του και είπε: «Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης» 
Και οι Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός ακολουθώντας της μάνας τ’αχνάρια, παίρνοντας το βηματισμό της, βλέπουν τα αιώνια και σβήνει από μπροστά τους  ο  κόσμος της ματαιότητας! 
Έτσι, κατόρθωσαν να δώσουν τη γη και να πάρουν τον ουρανό! Να δώσουν απολαύσεις ψεύτικες και να κερδίσουν παραδείσια τρυφή και αιώνια ζωή! 
Να χωριστούνε από τα κοσμικά και να κερδίσουν τα ουράνια και την μετά των αγγέλων αναστροφή και τη συμβίωση με όλους τους Αγίους στον Παράδεισο. Αδελφοί μου αν μπορέσουμε να καταλάβουμε  στην αρχή αυτές τις θέσεις των Αγίων μας. 
Κι’ αν μπορούσαμε να αποδεχθούμε στη ζωή μας, ότι η ζωή τους ήταν τέλεια και πέρασαν εδώ βιώνοντας παραδείσια πραγματικότητα, κατά το Λόγο της Γραφής η Βασιλεία του Θεού εντός  ημών εστί, ήταν μέσα τους ο  Παράδεισος εκεί όταν βρισκόντουσαν και να καταλάβουμε ότι ζούνε τώρα αιώνια στον παράδεισο – θα μπορούσαμε όχι μόνοι μας γιατί είμαστε αδύναμοι αλλά με τη χάρη του Θεού μας και τα μυστήρια της Εκκλησίας μας, με την  παρουσία του Αγίου Πνεύματος  μέσα μας, να κάνουμε μεταστροφή και μια αλλαγή, να αφήσουμε όχι τα ανθρώπινα, αλλά τα αμαρτωλά. Όχι τα εγκόσμια, αλλά εκείνα τα οποία  χωρίζουν από τον Θεό. Και τότε, θα ήταν δυνατόν να γίνει η πραγματικότητα η σκληρή που ζούμε αναστρέψιμη και να ξανάρθει η χαρά η πνευματική μέσα μας. Αλλά και η χαρά της ζωής να είναι, δώρημα και απόλαυσης από τον Πατέρα των Φώτων, που απ’ αυτόν κάθε δώρημα κατεβαίνει στις καρδιές μας. 
 – Ευχηθείτε, Σεβασμιότατε, να καταλάβουμε ότι είμαστε περαστικοί στη γη. Ταξιδεύουμε στο σκάφος της ζωής αυτής, αλλά το λιμάνι μας δεν είναι εδώ στη γη, είναι στον ουρανό. 
-  Ευχηθείτε- να καταλήξει η ζωή μας στη θέση των Αγίων στο λιμάνι του Παραδείσου. 
Αμήν. 
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Σημείωση: Το κείμενο της ομιλίας του Ιεροκήρυκος 
απομαγνητοφωνήθηκε από τον διαχειριστή του blog 
προς τιμή και δόξα των Αγίων 
και στην μακροημέρευση με Υγεία του πατέρα Νικοδήμου Αεράκη

1 Νοεμβρίου 2018
ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ μας στο διενεκές στον τόπο και στον χρόνο -> από τον "ψευτοδημοσιογράφο" δήμαρχε Γιάννη Γεωργόπουλε και λοιπά παιδιά της παρέας ...

 

Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2019

Σε πανηγυρική ατμόσφαιρα η 8η Γιορτή Ελιάς& Ελαιολάδου στο Κρανίδι…

Εμείς λέμε εορτασμός – μνημόσυνο τιμής και ευγνωμοσύνης στους προγόνους μας καλλιεργητές της ελιάς και όλους τους παράγοντες της επεξεργασίας (λιοτρίβια κα.), για να παραχθεί  το «χρυσό» ελαιόλαδο, που από τους αρχαίους χρόνους προωθούσαν σε όλα τα λιμάνια της Μεσογείου με τα ιστιοφόρα εμπορικά πλοία τους με κορυφαία χρόνια τα προεπαναστατικά και μετά την επανάσταση οι μεγάλοι καπεταναίοι της Ερμιονίδας κυρίως οι Κρανιδιώτες …


Α' Μέρος 
 Εικόνες από την έκθεση προϊόντων και παρασκευασμάτων με βάση το λάδι...

Το ρεπορτάζ είναι μακρύ και κοπιαστικό αλλά θα  ξετυλίξουμε όλες τις πτυχές του, όπως αξίζει σε ένα τέτοιο σημαντικό γεγονός… >>>>

Να γιατί οι ασχολούμενοι με το θέατρο στην Ερμιονιδα στηρίζουν τον κ. δήμαρχο και τους «επαγγελματίες» στενούς συνεργάτες του !!

Γι' αυτό το λόγο, η παράταξη «Δυνατή Ερμιονίδα» από γαλάζια έχει γίνει πράσινη και στις πρακτικές και στις μεθόδους…

Εντύπωση μας προκαλεί το γεγονός, πως ενώ άλλοι πολιτιστικοί φορείς που αναδεικνύουν την τοπική ιστορία δεν παίρνουν από το Δήμο ούτε δραχμή, ο Θ.Ο.Ε. δεν σταματάει να εισπράττει χρήματα από το δημοτικό κορβανά. Και αυτό φυσικά με… ανταλλάγματα σε ό,τι αφορά τον προεκλογικό αγώνα… και  είναι των πάντων γνωστό!

Και κάτι άλλο ακόμα. Ενώ στις περισσότερες παρόμοιες αποφάσεις ο πρόεδρος του Θ.Ο.Ε. είναι παρών ως μέλος του Δ.Σ. του Ν.Π. ΚΠ.Α.Π.Π. αυτή τη φορά, σε συνεδρίαση που αφορούσε οικονομική ενίσχυση του φορέα του, απουσίαζε! -> ΤΥΧΑΙΟ;;;

Να σημειώσουμε δε, ότι ο Θ.Ο.Ε. σε ορισμένες θεατρικές παραστάσεις εκδίδει εισιτήρια και άλλες φορές  διάφορες άλλες χορηγίες…(έχουμε αναφερθεί εδώ)

Με τα αναφερόμενα, βλέπετε συνδημότες καμία ισότιμη μεταχείριση ανάμεσα στους πολιτιστικούς φορείς και γενικότερα στους πολίτες;;;

Γι’ αυτό κ. δήμαρχε, το μισό εκλογικό σώμα των δημοτών της Ερμιονιδας, είναι με πολύ θυμό απέναντί σας !!

 STAM.DAM.D.

Παραθέτουμε τα νοκουμέντα που μας απέστειλαν συνδημότες μας ...











Θλιβερό επεισόδιο στην Ερμιόνη μεταξύ Ορθοδόξων χριστιανών και Μαρτύρων του Ιεχωβά...

 ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΌ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΜΑΣ 

Οκτώβριος 2016


Όπως μας ενημέρωσε ο πρόεδρος της Κοινότητας Ερμιόνης Χρήστος Δαγκλής που ήταν εκεί, από την περασμένη Πέμπτη είχε ειδοποιήσει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά (χρόνια τώρα βρίσκονται στο χώρο της Λαϊκής αγοράς κάθε Πέμπτη και μοιράζουν τα φυλλάδια τους σε όσους συμπολίτες μας το ζητήσουν) να μην έρθουν πάλι στο χώρο, διότι δέχεται πολλά παράπονα από συμπολίτες μας, για το λόγο ότι θίγεται η Ορθόδοξη Χριστιανική τους πίστη. Παρά ταύτα, οι εν λόγω συμπολίτες μας δεν συμμορφώθηκαν με τις συστάσεις του προέδρου και σήμερα (13/10/2016)  ήταν εδώ.

Ως συνέπεια αυτής της άρνησης, συγκεντρώθηκαν εδώ, κάποιοι συμπολίτες μας που θιγόταν το χριστιανικό τους αίσθημα, με άσχημες διαθέσεις όπως έδειχναν, να τους εκτοπίσουν βίαια. Ακούστηκαν φράσεις που δεν συνάδουν με πολιτισμένους ανθρώπους πόσο μάλλον καλούς χριστιανούς, όπως «φευγάτε γιατί θα σας πετάξουμε στη θάλασσα» – «έχετε βγάλει άδεια που στεκόσαστε εδώ στο χώρο της Λαϊκής αγοράς» και άλλα πολλά ανήκουστα…

Όμως, αυτό που εξαγρίωσε πολύ τον γηραιό Μάρτυρα του Ιεχωβά ήταν, όταν τους αποκάλεσαν “Αμερικάνους”… Και πολύ θυμωμένος τους απαντά: “Εμένα αποκαλείτε – Αμερικάνο – που έχω πολεμήσει στον Γράμμο και στο Βίτσι” …

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα αποχώρισαν, ωστόσο o ΠαπαΓιάννης Αμπελάς που σήμερα είχε έρθει πιο οργανωμένος με ειδικό stand παρέμεινε στο χώρο, να μοιράζει τα φυλλάδια της δικής μας Εκκλησίας, όπως κάνει πολύ καιρό τώρα, κάθε Πέμπτη

STAM.DAM.D.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ

Βιβή Σκούρτη -> επί παντώς καιρού!! ... ->

 …Έρχεται ο χειμώνας κι’ ο κοσμάκης τα’χει χάσει …

==========================================================================================================================


Γράφει η Βιβή Σκούρτη

Ο χειμώνας έρχεται βαρύς


Και για να εξηγούμαστε, αυτή τη στιγμή η τιμή της κιλοβατώρας κατανάλωσης της ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα είναι 123, 56 ευρώ, όταν σε χώρες με περίπου το ίδιο κατά κεφαλήν εισόδημα, όπως για παράδειγμα η Πορτογαλία, στην οποία είναι στα 69, 53 ευρώ, ακόμα και σε αυτή τη Γερμανία, με το μεγάλο κατά κεφαλήν εισόδημα είναι στα 101, 81 ευρώ.   

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα 1.164.369 πελάτες της ΔΕΗ να έχουν απλήρωτους λογαριασμούς και πελάτες των άλλων παρόχων  445.522 τον αριθμό, να έχουν επίσης απλήρωτους λογαριασμούς.

   Η ληξηπρόθεσμες οφειλές κατανάλωσης ενέργειας σε ευρώ στη χώρα από τους καταναλωτές έχουν φτάσει στα 2, 8 δις.

  Πληρώνουμε 26% περισσότερο, από τον αντίστοιχο μήνα του έτους 2021.

Η κιλοβατώρα αυξήθηκε το τελευταίο διάστημα από 0,10 ευρώ σε 0,22.

Η Κυβέρνηση των «αρίστων» παρακολουθεί αυτό το ράλι της αισχροκέρδειας, μιλώντας για αυτορρύθμιση της αγοράς, που στην πράξη σημαίνει ότι, οι πολίτες θα χρειαστεί να αυτορρυθμιστούν περιορίζοντας την κατανάλωση του εισοδήματος για το φαγητό, την ψυχαγωγία, τον ρουχισμό κλπ.

Καλό χειμώνα λοιπόν συμπολίτισσες και συμπολίτες, ιδιαίτερα δε όσοι από εσάς ψηφίσατε την Κυβέρνηση των «αχρήστων»!

Δευτέρα 30 Οκτωβρίου 2023

 

Λόγια πυξίδα... και γνώμονας... για την ανθρώπινη ζωή!

Σταθείτε μπροστά τους στοχαστικά και ας γίνουν οδηγός  στη ζωή μας!!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ 
- Tα τελευταία λόγια του Steve Jobs

Posted by kalinda στο Μαρτίου 2, 2016
«Υλικά αγαθά που χάθηκαν μπορεί να ξαναβρεθούν.
 Αλλά υπάρχει ένα πράγμα που ποτέ δεν μπορεί να βρεθεί όταν έχει χαθεί… η ζωή», είναι κάποια από τα τελευταία λόγια του ανθρώπου που έμελλε να αλλάξει την ανθρωπότητα με το όραμα και την επιμονή του.

Ο δισεκατομμυριούχος συνιδρυτής της Apple και ο εγκέφαλος μιας αυτοκρατορίας προϊόντων που έφεραν την επανάσταση στους υπολογιστές, την τηλεφωνία και την μουσική βιομηχανία, συγκινεί με τα τελευταία του λόγια κάνοντας έναν «σκληρό» προσωπικό απολογισμό και δίνοντας συμβουλές αναφερόμενος στο τι έχει περισσότερο σημασία στη ζωή.
Ωστόσο, πέρα από τη δουλειά, έχω λίγη χαρά. Στο τέλος, ο πλούτος είναι μόνο ένα γεγονός της ζωής που έχω συνηθίσει.
Αυτή τη στιγμή, ξαπλωμένος στο κρεβάτι άρρωστος και κάνοντας αναδρομή σε ολόκληρη τη ζωή μου, συνειδητοποιώ ότι όλη η αναγνώριση και ο πλούτος που πήρα με τόσο πολύ υπερηφάνεια, ξεθωριάζουν και χάνουν το νόημά τους στο πρόσωπο του επικείμενου θανάτου.
Στο σκοτάδι, κοιτάζω τα πράσινα φώτα από τις συσκευές μηχανικής υποστήριξης της ζωής και ακούω το βουητό των μηχανικών ήχων, μπορώ να αισθανθώ την αναπνοή του Θεού και τον θάνατο να πλησιάζει περισσότερο…
Τώρα πια ξέρω, ότι όταν θα έχουμε συσσωρεύσει επαρκή πλούτο για όλη τη διάρκεια της ζωής μας, θα πρέπει να ασχοληθούμε με άλλα θέματα που δεν έχουν σχέση με τον πλούτο… Θα πρέπει να είναι με κάτι που είναι πιο σημαντικό.
Ίσως με τις σχέσεις, ίσως με την τέχνη, ίσως με ένα όνειρο από τα νιάτα μας…
Η ασταμάτητη επιδίωξη του πλούτου θα επιτρέψει μόνο ένα στριμμένο πρόσωπο, ακριβώς σαν και το δικό μου.
Ο Θεός μας έδωσε τις αισθήσεις για να αισθανόμαστε την αγάπη στην καρδιά όλων, όχι τις αυταπάτες που επιφέρει ο πλούτος.
Τον πλούτο που έχω κερδίσει στη ζωή μου, δεν μπορώ να τον πάρω μαζί μου.
διαβάστε τη συνέχεια >>>

Κυριακή 29 Οκτωβρίου 2023

Βαρυσήμαντο άρθρο του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη & Τζένης Δ. Ντεστάκου στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού «Στην Ερμιόνη άλλοτε και τώρα» που κυκλοφορεί….

 


Με δύο λόγια το περιεχόμενό του άρθρου -> τα κοινά πολιτιστικά και ιστορικά στοιχεία των αρχαίων πόλεων – Ελευσίνας και Ερμιόνης .

Η Ελευσίνα για το έτος 2023 επιλέχθηκε να είναι πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης!

====================================================================================================================

[…] «Δυστυχώς, όμως, εμείς αυτό το αγνοήσαμε!

Συνέβη, δηλαδή, ότι και με τους εορτασμούς των 2.500 χρόνων από τη ναυμαχία της Σαλαμίνας και τη μάχη των Θερμοπύλων... 

-> Μείναμε «στην απέξω» μετά πολλών …επαίνων!»...

 -> Αναφέρουν χαρακτηριστικά στο άρθρο τους ο Γ. Μ.Σπ. & η Τζ. Δ.Ντ. !! ...

Και εμείς λέμε, εισπράττουμε τις συνέπειες των  δημοτικών αρχόντων, των συνεργατών  τους και των  υπευθύνων  των πολιτιστικών φορέων, που επιλέγουμε  κάθε φορά και χωρίς κανένα φραγμό, για ιδιοτελείς σκοπούς ευτελή κριτήρια κ.α....

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

======================================================================================================================================================


ΓΙΑΝΝΗΣ Μ. ΣΠΕΤΣΙΩΤΗΣ – ΤΖΕΝΗ Δ. ΝΤΕΣΤΑΚΟΥ


Από την Ελευσίνα στην Ερμιόνη

Τη φετινή χρονιά η πόλη της Ελευσίνας επιλέχθηκε να είναι η πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Είναι η τέταρτη ελληνική πόλη μετά την Αθήνα (1985), τη Θεσσαλονίκη (1997) και την Πάτρα (2006) που υποδέχεται τον σημαντικό αυτό θεσμό. Μια πόλη με πλούσια μυθολογία, σπουδαία ιστορία, πανάρχαιους ιερούς τόπους, σωζόμενα μνημεία και πολλούςάλλους θησαυρούς.

Από τις αρχές, όμως, του 20 ου αιώνα η Ελευσίνα παρουσίασε και μια πρωτοφανή βιομηχανική ανάπτυξη με αξιόλογα εργοστάσια σαπωνοποιίας, οινοπνευματοποιίας, εργοστάσια χαλυβουργίας και τσιμέντων να καλύπτουν την πόλη. Με τα χρόνια υπέστη και αυτή τον βιομηχανικό βανδαλισμό της μεταβιομηχανικής της «αμηχανίας» και αναζήτησετην επικοινωνία και την επάνοδό της στις «ανθρωπιστικές και πολιτιστικές αξίες».

Όλα αυτά προσέλκυσαν το ενδιαφέρον και την προσοχή των αρμοδίων, αξιολογήθηκαν τα στοιχεία και οι συμβολισμοί τους, γιατί η διαχείριση των συμβόλων είναι πολιτισμός, και έτσι επέλεξαν την Ελευσίνα, «που ζει μια ζωή αιώνια», ως πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το έτος 2023.

Να ξεκινήσουμε τη σύντομη περιήγησή μας στους μύθους και τα ιστορικά γεγονότα που είναι γνωστά σ’ ολόκληρο τον κόσμο.

Η Ελευσίνα ήταν και μια από τις πόλεις εκείνες που σύμφωνα με τον μύθο έγινε η βίαιη αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα, ακριβώς όπως χιλιάδες χρόνια αργότερα έγινε ο «βιασμός» του φυσικού της τοπίου.

Σύμφωνα με τον ομηρικό «Ύμνον εις Δήμητραν» στην Ελευσίνα έφτασε η θεά για να αναζητήσει την όμορφη Περσεφόνη, όταν ο Πλούτωνας, ο Θεός του Κάτω Κόσμου, την άρπαξε βίαια και την κατέβασε στα κρύα και θεοσκότεινα παλάτια του Άδη. Ο Απολλόδωρος, Αθηναίος το γένος, γραμματικός (180 - 109 π.Χ.) αναφέρει τη μεταμφίεση της Θεάς σε ηλικιωμένη γυναίκα προκειμένου να αναζητήσει κάθε πληροφορία για την αρπαγή της κόρης. Οι Ελευσίνιοι και κυρίως οι γυναίκες ήσαν εκείνοι που βοήθησαν τη Δήμητρα στην ανεύρεσή της.

Προς τιμή των δύο θεοτήτων, της Δήμητρας και της Περσεφόνης, γίνονταν τα Ελευσίνια μυστήρια, η κορυφαία και «τελειοτάτη» μυστική θρησκευτική τελετουργία και μυστηριακή εκδήλωση.

Είναι, επίσης, γνωστό πως και στην αρχαία Ερμιόνη, που είχε ως προστάτιδά της τη θεά Δήμητρα και οι συμπολίτες μας σέβονταν απεριόριστα και τιμούσαν ποικιλοτρόπως, υπήρχαν παρόμοια γεγονότα με τελετές, θυσίες και εορτές ενώ διασώθηκαν παραπλήσιες μυθολογικές διηγήσεις.

Τα «Χθόνια» ήταν η σπουδαιότερη εορτή, ιδιαίτερα εντυπωσιακή, που γίνονταν προς τιμή της Χθονίας Δήμητρας ενώ επάνω στον λόφο του «Πρωνός» λαμπρός ναός ήταν αφιερωμένος στο όνομά της.

Ο Παυσανίας με πολλές λεπτομέρειες περιγράφει τη γιορτή «των Χθονίων». Γινόταν το καλοκαίρι και η πολύχρωμη, «στεφανηφόρος» και συμβολική πομπή ξεκινούσε από την πόλη με κατεύθυνση τον ναό της θεάς. Εκεί, στα ενδότερα του ναού με αδιαφανείς τελετουργίες και μυστήρια θυσίαζαν αγελάδες στη θεά.

Τη γιορτή των Χθονίων αναφέρει και ο Αιλιανός Κλαύδιος, με καταγωγή από την Ιταλία που έζησε γύρω στα 170 - 235 μ.Χ. στο βιβλίο του Ποικίλη Ιστορία (ΙΙ και ΙV) γράφοντας: «Την Δήμητραν Ερμιονείς σέβουσι και θύουσι αυτή μεγαλοπρεπώς τε και σοβαρώς και την εορτήν Xθόνια καλούσι… Και οις λέγω μάρτυς ο Αριστοκλής, ος που φησί». (Τη θεά Δήμητρα οι Ερμιονείς σέβονται και θυσιάζουν σ’ αυτή με μεγαλοπρέπεια και σοβαρότητα και τη γιορτή την ονομάζουν Χθόνια… Και για όσα λέγω μάρτυρας είναι ο Αριστοκλής, ονομαστός ανδριαντοποιός, που τα βεβαιώνει). «Δάματερ πολύκαρπε συ κην Σικελοίσι εναργής και παρ Ερεχθείδος∙ εν δε τι (τούτο) μέγα κρίνετε εν Ερμιονεύσι τον εξ αγέλης γαρ αφειδή ταύρον, ον ουχ αιρούσ’ ανέρες ουδέ δέκα τούτον γραυς στείχουσα μόνα μόνον ούατος έλκει Τον δ’ επί βωμόν∙ οδ’ ως ματέρι παις έπεται.

Σον τόδε Δάματερ, σον το σθένος∙ ίλαος είης και πάντων θάλλοι κλάρος εν Ερμιόνη». (δηλ. Δήμητρα πλούσια σε καρπούς είσαι ολοφάνερη στους Σικελούς και στη γη της Αττικής και αυτό θεωρούσαν μεγάλο γεγονός οι Ερμιονείς γιατί τον σκληρό ταύρο από την αγέλη του που δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν ούτε δέκα άνδρες, αυτόν η ηλικιωμένη γυναίκα προχωρώντας μόνη, τον σύρει στον βωμό μόνο από το αυτί∙ αυτός ακολουθεί όπως το παιδί τη μητέρα. Δικό σου (είναι) αυτό εδώ Δήμητρα, δική σου η δύναμη να είσαι ευμενής και όλα τ’αγαθά η γη να τα παρέχει άφθονα στην Ερμιόνη.)

Είναι επίσης γνωστό το ποίημα «Ύμνος στη θεά Δήμητρα» του μεγάλου Λάσου του Ερμιονέα, ποιητή και μουσικού, προς τιμή της θεάς, της προστάτιδας της Ερμιόνης και της κόρης της Περσεφόνης. Το ποίημα αναφέρεται και ως «άσιγμος ωδή», επειδή ο Λάσος απέφυγε να χρησιμοποιήσει λέξεις που έχουν το «κακόφωνο» και «προβληματικό» στην ομιλία (σ), όπως αυτός υποστήριζε. «Δάματρα μέλπω Κόραν τε Κλυμένοι άλοχον μελιβό αν ύμνον αναγνέων Αιολίδ’ ανά βαρύβρομον αρμονίαν».

(Ψάλλω τη Δήμητρα και την κόρη της τη γυναίκα του Κλυμένου ανακράζοντας γλυκόφθογγο ύμνο στη βαρύτονη αιολική αρμονία.)

Στην Ερμιόνη, όμως, έχουμε και τον δικό μας μύθο για την αρπαγή της Περσεφόνης, ο οποίος μάλιστα αναφέρεται και από ορισμένους ερευνητές. Σύμφωνα με τη διήγηση η αρπαγή έγινε στο φοβερό Καταφύκι, (αλλιώς Μυγγυριστέα σύμφωνα με πρόσφατη ανακάλυψή μας) και η κόρη οδηγήθηκε με το άρμα του Πλούτωνα στα βασίλεια του Άδη μέσα από τη μεγάλη τρύπα που υπάρχει στον απόκρημνο βράχο. Λέγεται μάλιστα πως οι Ερμιονίτες ήσαν εκείνοι που αποκάλυψαν στη θεά μητέρα το γεγονός, όταν εκείνη περιπλανιόταν μεταμορφωμένη σε ηλικιωμένη γυναίκα για να μάθει ποιος ήταν αυτός πουτόλμησε να απαγάγει βίαια την κόρη της.

Είναι λοιπόν προφανές ότι μεταξύ των δύο πόλεων, Ελευσίνας και Ερμιόνης, υπάρχουν,τηρουμένων των αναλογιών, εξαιρετικές συμπτώσεις ομοιότητες και παραπλήσιοι συμβολισμοί, ενώ και οι δύο πόλεις διατηρούν ένα πλούσιο πολιτιστικό υπέδαφος.

Συγκεκριμένα:

 Ο ίδιος αρχαιοελληνικός μύθος της αρπαγής της Περσεφόνης συνδέει τις δύο πόλεις και φυσικά κάθε μια διεκδικεί για λογαριασμό της τον τόπο όπου έγινε η «κάθοδός» της στον

Άδη. 1

 Μυστηριακές τελετές γίνονταν σε Ελευσίνα και Ερμιόνη, τα Ελευσίνια και Χθόνια, αντίστοιχα, προς τιμή της θεάς Δήμητρας.

 Ιερά, ναούς και βωμούς αφιερωμένους στις δύο θεότητες συναντάμε επίσης και στις δύο πόλεις.

 Βιομηχανική ανάπτυξη

Επισημάναμε τα παραπάνω προκειμένου να υπογραμμίσουμε κοινά στοιχεία που υπάρχουν στην Αρχαία Ιστορία και τη Μυθολογία, σε εορτές και θεότητες μεταξύ των δύο πόλεων, ενώ και οι δύο διατηρούν ένα «πλούσιο πολιτιστικό υπέδαφος».

Θεωρούμε πως ήταν η κατάλληλη ευκαιρία και για εμάς να αναδείξουμε «τα κοινά» με την εορτάζουσα πόλη και να συμμετέχουμε σ’ αυτό το σπουδαίο πολιτιστικό γεγονός.

Δυστυχώς, όμως, το αγνοήσαμε! Συνέβη, δηλαδή, ότι και με τους εορτασμούς των 2.500 χρόνων από τη ναυμαχία της Σαλαμίνας και τη μάχη των Θερμοπύλων. Μείναμε «στην απέξω» μετά πολλών …επαίνων!

Ειδικότερα:

Πιστεύουμε πως η αναβίωση της γιορτής των Χθονίων θα ήταν ένα θέαμα πρωτότυπο και  εντυπωσιακό και θα παρουσίαζε εξαιρετικό ενδιαφέρον.

2

Επίσης στο πρόγραμμα των εκδηλώσεων θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και το Καταφύκι για αθλοπαιδιές καθώς και συναντήσεις ελεύθερης ανταλλαγής ιδεών σε θέματα Παιδείας και Πολιτισμού που αφορούν τον Δήμο μας.

Υπήρχε επίσης η δυνατότητα να πραγματοποιηθούν δραστηριότητες για μαθητές όπως:

Προγράμματα κεραμικής και κοπής νομισμάτων με αποτυπωμένη την κεφαλή της Θεάς Δήμητρας καθώς και κοπής μεταλλικών νομισμάτων «με αποτυπωμένη τη θρησκευτική και οικονομική σημασία που είχε για την Ερμιόνη η λατρεία της Θεάς».

Θα μπορούσε επίσης να γίνει συζήτηση και για το νομισματοκοπείο που διέθετε η Ερμιόνη στα κλασικά χρόνια και βρισκόταν στο Μπίστι, όπως μαρτυρούν τα σχετικά ευρήματα.

Υπάρχουν και θεατρικά έργα με αντίστοιχο περιεχόμενο που θα μπορούσαν να αναζητηθούν και αξιοποιηθούν κατάλληλα από τους ασχολούμενους με τα θεατρικά στην επαρχία μας.

Για να γίνουν όμως πράξη νέες ιδέες, που πολλές φορές συνδέονται άμεσα και με την επικαιρότητα, χρειάζεται έμπνευση και γνώση, βιώματα, όραμα και υπευθυνότητα, παραγωγική αλληλεπίδραση και κυρίως αγάπη για τον τόπο μας. Όχι, αυθαιρεσίες, αυτοπροβολές, ανταγωνισμοί, καχυποψίες και μικροπρέπειες αλλά μετριοπάθεια και αυτοσυγκράτηση, ενότητα, εμπιστοσύνη και συνεργασία, γιατί αλλιώς τους εγωισμούς τους βρίσκουμε μπροστά μας και όπως λέει η παροιμία «άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, το θέμα είναι να πιάνει ποντίκια».

Σημ.

1. Βέβαια ο μύθος λέει πως το γεγονός συνέβη σ’ ένα πανέμορφο ολάνθιστο λιβάδι του Νύσιου πεδίου.

Τον κάμπο αυτό καταπράσινο και με πλούσια βλάστηση άλλοι τον θέλουν να βρίσκεται στις Συρακούσες της Σικελίας και άλλοι τον τοποθετούν κοντά στο ρέμα του Ωκεανού που βρισκόταν εκεί που ο κόσμος τελειώνει!

2. Ο Ερμιονικός Σύνδεσμος στην πρωτοχρονιάτική κάρτα του 2020 παρουσίασε τη γιορτή των Χθονίων καθώς και τις άλλες τρεις μεγάλες γιορτές του τόπου μας (Συντραέρες, γιάλα-γιάλα, ρόδι),φιλοτεχνημένες από την αείμνηστη Ανθούλα Λαζαρίδου - Δουρούκου.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία

Γκάτσος Αδρ. Βασίλειος: «Η πόλη των Ερμιονέων», Πειραιάς 1996.

Ησαΐας Αγγ. Ιωάννης: «Η νομισματοκοπία της Αρχαίας Ερμιόνης», Αθήνα 2010.

Ησαΐας Αγγ. Ιωάννης: «Ιστορικές Σελίδες του Δήμου Ερμιόνης», Αθήνα 2005.

Σπετσιώτης Μ. Γιάννης – Ντεστάκου Δ. Τζένη: «Ποιητές και Μουσικοί της Αρχαίας Ερμιόνης», Αθήνα 2022.

Τόκας Αλέξης: «Μύθος και Ιστορία», Άργος 2018.