Αυτή την αναφορά μου δεν την κάνω για να ξύσω πληγές – όπως συνηθίζουν
κάποιοι να λένε- αλλά να αναφερθώ σε
κοντινό περιστατικό.
– 3-4 χρόνια πριν- το 2017 και 2018 έκανα δύο εγχειρίσεις
στα νεφρά μου στο Νοσοκομείο «ΕΛΠΙΣ» που ακριβώς δίπλα στην νότια πλευρά του βρίσκονται
οι ιστορικές προσφυγικές πολυκατοικίες που εφάπτουν στη «Λεωφόρο Αλεξάνδρας». Με τα γεγονότα των
Δεκεμβριανών έγινε εκεί η πιο αιματηρή μάχη μεταξύ του κατακερματισμένου στρατού του
ΕΑΜ – ΕΛΑΣ (μετά την προδοτική «Συμφωνία της Βάρκιζας» που οι ελασίτες
παρέδωσαν τον βαρύ οπλισμό τους) και του αγγλικού στρατού και όλων των δικών μας... που ήταν αγγλόφιλοι με πρώην γερμανόφιλους και κάθε καρυδιάς καρύδι…
Αυτές οι ιστορικές
πολυκατοικίες αντέχουν ακόμα όρθιες σε πείσμα της φθοράς του χρόνου, για να μας
δείχνουν τους διάτρητούς τοίχους από τις σφαίρες του ξενόφερτου στρατού και των
άλλων… που κτυπούσαν από το απέναντι πεζοδρόμιο της λεωφόρου, εναντίον των ανταρτών του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ
που είχαν ταμπουρωθεί σε αυτές….
Με αυτά τα λίγα της ιστορίας
μας θέλω να σας πω, πως όταν πήρα εξιτήριο από το νοσοκομείο στο τέλος Απριλίου
του 1917 ξενάγησα εκεί τον γιο μου και του περιέγραψα επιτόπια την ιστορία.
Τον επόμενο χρόνο τον Μάιο μήνα, που έκανα τη δεύτερη εγχείρηση
στο άλλο νεφρό, με επισκέφθηκε στο δωμάτιο μου ένας συμπατριώτης μας φίλος μου
(ήμουν στην ανάρρωση) και εκεί από το ανοικτό παράθυρο του έδειξα τις πολυκατοικίες
και του διηγήθηκα την ιστορία τους. Τότε, προς μεγάλή μου έκπληξη, τον ακούω να
μου λέει -> «Καλά τους κάνανε στα κουκούδια»!
Αυτά
τα λίγα ήθελα να σας πως συνοπτικά, για να μην πλατειάσω
αυτά τα μεγάλα θέματα της
ιστορίας μας….
Αντί για καλημέρα
STAM.DAM.D.
ΤΟΠΙΚΌΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ
ΥΓ. Διαβάστε στη
συνέχεια και άλλες σημαντικές ιστορικές αναφορές πάνω στο θέμα μας...
ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ
ΛΕΩΦΟΡΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ
Οταν η μνήμη πυροβολεί τη λήθη
|
|
Τη μνήμη τους καταθέτουν στο κασετοφωνάκι του «Ρ» οι Δ. Σωτηριάδης και Φ. Τσέκερης. Και τα όσα λένε πρέπει σοβαρά, πολύ σοβαρά, να τα
πάρουν υπόψιν τους οι κάθε λογής αρμόδιοι, που σχεδιάζουν χωρίς τον
ξενοδόχο...
|
Οι μνήμες ακούγονται σαν τουφεκιές, ο ήχος τους
βγαλμένος μέσα απ' τα κανόνια της ψυχής αυτών των ανθρώπων. Γιατί τα χρόνια που
πέρασαν δεν προκάλεσαν φθορές μόνο στην εικόνα των πολυκατοικιών της λεωφόρου
Αλεξάνδρας, προκάλεσαν φθορές ακόμα και στη μνήμη, που αντιστέκεται, που
συνεχίζει τη μοναχική της πορεία προς το μέλλον.
Η λέξη λήθη, που σαν ταφόπλακα επιδιώκουν
κάποιοι να τη ρίξουν πάνω στο ιστορικό συγκρότημα, βρίσκεται - χρόνια τώρα -
ακριβώς απέναντι απ' τις τουφεκιές της μνήμης. Ιστορική η εικόνα: Τα παιδιά του
ΕΛΑΣ να πολεμούν, το Δεκέμβρη του 1944, με τα λιανοτούφεκά τους - μαντρωμένα
μέσα στις προσφυγικές πολυκατοικίες - τους Εγγλέζους «συμμάχους» με το βαρύ
οπλισμό, με τα τανκς παρατεταγμένα κατά μήκος της λεωφόρου και τα αεροπλάνα
τους να πετούν σε ύψους 50 μέτρων, βομβαρδίζοντας ανελέητα. Αναπόφευκτη η
σύγκριση: - σ.σ. (Σχεδόν 75 χρόνια μετά), η λήθη μοιάζει να 'χει παραταχθεί στις
θέσεις των Εγγλέζων και χρησιμοποιώντας όλον το βαρύ οπλισμό της (κυβερνήσεις,
υπουργούς, δημάρχους, υπηρεσίες, μεγαλοσυμφέροντα κλπ.) προσπαθεί να νικήσει τη
μνήμη, που αντιστέκεται μεγαλειωδώς με τα λιανοτούφεκά της. Ποιος θα βγει
νικητής απ' αυτήν τη μάχη; Το άμεσο μέλλον θα δείξει..
 |
| Ο αγγλικός στρατός σε άλλες συνοικίες της Αθήνας |
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
Ο όρος Δεκεμβριανά αναφέρεται
σε μία σειρά ένοπλων συγκρούσεων που έλαβαν χώρα στην Αθήνα το Δεκέμβριο 1944 έως τον Ιανουάριο 1945, ανάμεσα
στις δυνάμεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και τις Βρετανικές και Κυβερνητικές δυνάμεις που ανήκαν σε ένα
ευρύ πολιτικό φάσμα, από την σοσιαλοδημοκρατία (όπως ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου ηγέτης
του Δημοκρατικού Σοσιαλιστικού Κόμματος) έως
την φιλομοναρχική δεξιά και τους πρώην συνεργάτες των κατακτητών.[4]
Η έναρξή τους, στις 3 Δεκεμβρίου του 1944, σηματοδοτείται από
τους πυροβολισμούς των Αστυνομικών δυνάμεων μπροστά στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη ενάντια
στη διαδήλωση του ΕΑΜ, που είχε οργανωθεί ως απάντηση στο τελεσίγραφο της
κυβέρνησης εθνικής ενότητας (1-12-1944) για τον αφοπλισμό όλων των αντάρτικων
ομάδων, με αποτέλεσμα το θάνατο 33 διαδηλωτών και τον τραυματισμό άλλων 148.
Παράλληλα ο στρατηγός Σκόμπυ προέβη σε διάγγελμα, ενώ άμεσες
προσπάθειες για πολιτική λύση απαγορεύτηκαν από τον Τσώρτσιλ.
Οι μάχες κράτησαν 33 μέρες και τερματίστηκαν στις 5-6 Ιανουαρίου
1945. Επισημαίνεται ότι τα Δεκεμβριανά, όπως καταγράφηκαν στη συλλογική μνήμη
οι μάχες του Δεκεμβρίου 1944, ήταν η μοναδική περίπτωση κατά την οποία
σημειώθηκαν πολεμικές συγκρούσεις τέτοιας έκτασης στην ελληνική πρωτεύουσα από δημιουργίας του ανεξάρτητου
ελληνικού κράτους (1830)[5].
Ήταν επίσης, η μόνη περίπτωση στο Β΄ Π.Π. κατά την οποία συγκρούσθηκαν
μεταξύ τους συμμαχικές δυνάμεις (ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και Βρετανοί).
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αντίδραση φίλου - καταγωγή από τα Δίδυμα-
στη σελίδα μας στο facebook με αφορμή το άρθρο μας …
Γιωργος Τσατσαρος
Η ηλικία μου, μου επιτρέπει πότε πότε να δίνω συμβουλές σε εσκεμμένα -
ηθελημένα αγράμματους και αδιάβαστους ιστορικά. Πέρασαν 70+ χρόνια από τον
εμφύλιο των ανταρτών (που πολέμησαν τους Γερμανούς) κατά των γερμανοτσολιαδων, δοσίλογων, Άγγλων "φίλων" και Αγγλόφιλων . [ βεβαια παντα η Ελλαδα
ειχε πουλημένους και εξαγορασμένους από αρχαιοτάτων ακομη ]. Νίκησαν το 1947 οι
εχθροί που ήρθαν ντυμένοι σαν "φίλοι".[ Θυμάμαι τον Κώστα τον Γκατσο
να μου περιγράφει και να μου δείχνει τα βομβαρδισμένα από τους φίλους Εγγλεζους
κτιρια του Πειραια που υπήρχαν μέχρι το 1960.- αραγε γιατι μας βομβάρδισαν οι
σύμμαχοι? Το μαθατε αυτό η αγνοειτε ακομη και το γεγονος?!] Μεχρι σήμερα αυτοί
κυβερνούν εις βαρος ενός λαου που τον κλεβουν και τον φτωχαίνουν κάθε μερα. Οι
υπηρετες των συμφεροντων τους παντα θα βρισκονται από τα ραφια των προθύμων. Τα
δύσκολα όμως θα έλθουν εν τω άμα. Δεν έχουμε δει ακομα το τελος της νικης των,
κατά των "κουκουδιών" .
Το "μέλλον εχει πολύ ξηρασία" ακομη
και νερο να παρετε μαζι σας αυτοι εχουν παρει τα μετρα τους. Θα πεινάσετε
σωματικά - πνευματικά - ψυχικά κλπ θέλετε δεν θελετε. Δεν σας φταίει λοιπον το
5% και τα κουκουέδια. Το 95 % τι κανει? Ξύνεται? Σας άφησαν αγράμματους και δεν
ανοίξατε βιβλίο ποτέ περαν από το τι σας ειπαν στο δημοτικό καποιοι κατ εντολην
απόλυσης κακόμοιροι δάσκαλοι. Καποτε πρεπει να μαθετε τι εγινε στην χωρα σας.
Στην πατριδα σας. Γιατι αν ξαναρθουν αλλιως (γιατι δεν έφυγαν οι φιλαρες μας
ποτε και σας ελεγχουν και σεις ανταποκρίνεστε) εσείς θα σφυρατε κλέφτικα. Θα
ανέβετε στο "βουνο" η θα κάνετε τον --τσολια, τον δοσίλογο, τον
καταδότη, τον μαυραγορίτη. Σαν να ειστε ετοιμοι από καιρο? Ξερετε τι σημαινει
πατριδα ή ό,τι σας πουν οι "αλλοι". Αμ η λεξη "πατριδα"
θέλει ελευθερους ανθρώπους φιλαρες μου, δεν θελει φερέφωνα και υπηρετες όποιου
αφέντη έλθει κατακτητής. Καπου στα βουνα φωναζαν οι ανταρτες "καλη πατριδα
" συντροφοι" . Καταλαβαίνεται τι σημαίνει αυτό τι είναι πατριδα ή ό,τι
πει το αφεντικό !. Και για να τελειώνουμε βάλτε το χερι στην τσέπη σας. Αν τα
χρήματα σας είναι παρα πολλα η πολλά, καλα κάνετε. Με τον αφεντη. Τα συμφεροντα
σας τοτε είναι με τον οποιο, κατακτητη. Αν είναι όμως λιγα ή πενιχρά, ψαχτε
ρωτήστε ανακαλύψτε που ανήκετε και που είναι τα συμφεροντα σας . Μαλλον φταιει
το ζαβο σας το μυαλο και η πολύ μελέτη που κανατε για την ιστορία της χώρας
σας.
Συγνωμη που καταχράστηκα τον χωρο της φιλοξενιας του ΦΒ σας κε Δαμαλιτη
αλλα δεν αντεχω τους ηθελημένα αγράμματους ιστορικά.
Μακρηγόρησα παρασυρμένος.
Μπορειτε να το σβήσετε χωρις καμιά ενόχληση
