Ήρθε λοιπόν η σειρά σου Νάργο! - τ. Ερμιόνης ..

...Δεν ήταν ανάγκη να βιαστείς, σε είχα προγραμματίσει

 να σε βάλλω στο κάδρο …

Κατ’ αρχή να σου πω Νάργο, μην προσπαθείς να υποτιμήσεις την προσωπικότητά μου, την καλλιέργεια των γνώσεων μου  και της σκέψης μου και  τον έρωτά μου(!) γι’ αυτό που κάνω στο γέρμα μου …

Λοιπόν Νάργο έχουμε και λέμε: -> Ήρθες στην λαμπρή εκδήλωση της Κυριακής και ζήτησες θέση από τον Πρόεδρο της Κοινότητας Ιω. Γανώση αφού είχες προσκληθεί από το Δήμο (ήμουν δίπλα και αυτήκοος) και ο πρόεδρος, σαν έτοιμος από καιρό, σου απάντησε εγώ δεν σε κάλεσα  κάτσε όπου θέλεις… Είναι έτσι  Νάργο ή ΌΧΙ;;;

Και συνεχίζω: -> Επειδή έχεις «το κοκαλάκι της νυχτερίδας» όπως γράφει για εσένα το ποντικάκι του βrομοσκοπίου blog, που νομίζει πως σε προβάλλει και σε τιμάει με αυτά τα καραγκιοζιλίκια και τις ηλιθιότητες!,   και επειδή η εκδήλωση πέτυχε «εξ αιτίας σου»… εσύ τελικά,  δεν άντεξες την επιτυχία και αποχώρισες στα μισά …. - > Έτσι δεν είναι Νάργο;;; …

Αλλά θα μου πεις εσύ Νάργο αν είναι αλήθεια αυτό που με πληροφόρησαν, ότι στη συνέχεια την Κυριακή στο Ηλιόκαστρο στο τραπέζι του μνημόσυνου του αείμνηστου φίλου Χρ. Μπαλαμπάνη μάλωσες (κοντεύατε να πιαστείτε στα χέρια) με έναν Κρανιδιώτη, επειδή υποστήριζε στην κουβέντα που γινόταν, ότι ο καλύτερος Δήμαρχος που πέρασε από την Ερμιονίδα, ήταν ο Δημήτρης Καμιζής. Κι’ όλα αυτά στο τραπέζι – μνημόσυνο…. 

Σε ό,τι αφορά τα αναφερόμενά σου  για τη μεταφορά των προτομών των Μητσαίων, είναι έτσι όπως τα λες. Και εγώ στα ρεπορτάζ μου από παλιά έτσι γράφω γι’ αυτό το θέμα. Μάλιστα στις μέρες μας με ρωτούν συμπολίτες μας που δεν γνώριζαν που ήταν τοποθετημένες οι προτομές τους ενημερώνω για όλο το ιστορικό τους με τους δωρητές και την προεδρία του αείμνηστου Απόστολου Σπετσιώτη μέχρι το γεγονός της μεταφοράς στη θέση που είναι σήμερα  κ.α….

Νάργο, εγώ δεν φοβάμαι, ούτε είμαι  μικροπρεπής, ζηλόφθονος  και χαιρέκακος, να κρύβω τις επιτυχίες των άλλων συμπολιτών μου, διότι αυτό με χαροποιεί....

Όσο για τις συστάσεις που μας δίνεις στο βρομοblog σου να διαβάσουμε για την ανοικοδόμηση του Μουσείου σε πληροφορώ, ότι, έχει εκδοθεί βιβλίο για την Γ΄ Εθνοσυνέλευση  από τον συμπατριώτη μας  Γιάννη Ησαΐα, - που ίσως εσύ δεν έχεις διαβάσει, - που γράφει αναλυτικά για το ιστορικό του κτηρίου και συμφωνούμε απόλυτα με αυτά...

Επομένως Νάργο,  δεν μας χρειάζονται τα ψευτοάρθρα του Θ.Ι. Σκούρτη  αντιπρόεδρου της Ένωσης… και  διαχειριστή του Εικονοσκοπίου, που κρύβεται τις περισσότερες φορές με τις αθλιότητες τις συκοφαντίες και τις χυδαιότητες που γράφει χωρίς καμία ΝΤΡΟΠΗ, ενώ κάνει- κού - κού, όταν θέλει να φανεί και να προβληθεί ->  "ΑΞΙΟΣ" όπως φώναξες και εσύ....

Για το ήθος, την επιστημοσύνη και την εργατικότητα του αείμνηστου Απόστολου Γκάτσου, κανείς δεν αμφιβάλλει και δεν περιμέναμε εσένα να μας ενημερώσεις ....

Ωστόσο Νάργο, η ιστορία συνεχίζεται, με ίδιους άξιους ανθρώπους στις μέρες μας και αξιότερους στο μέλλον, γιατί, έτσι προχωρούν και προκόβουν οι ανθρώπινες κοινωνίες!!!

Γι' αυτό, πολλές φορές σου λέω, σταμάτα τις ραδιουργίες, τον πολιτικαντισμό, τον λαϊκισμό, τα ψέματα κ.α... και άφησε την κοινωνία της Ερμιονιδας να βρει το σωστό δρόμο της!!!

Τέλος να σου πω φίλε Νάργο, αν και στο έχω πει πολλές φορές, ότι δεν υπάρχουν ούτε αυτός, ούτε αυτοί... Ούτε εκείνος, ούτε εκείνη... Το blog το διαχειρίζομαι μόνος μου -> θέλετε δεν θέλετε, το πιστεύετε δεν το πιστεύετε. - Λίγο με ενδιαφέρει. Γι’ αυτό άλλωστε, στα κείμενά μου βάζω  φαρδιά – πλατιά την υπογραφή μου και όχι  ψευδώνυμα, ούτε «το τραγούδι της ημέρας» όπως κάνετε εσείς στο βρομοblog σας… 

ΥΓ. Σε παρακαλώ άλλη φορά να είσαι μέσα στο θέμα (αν μπορείς) και όχι εκτός θέματος και να μπερδεύεις τους όποιους αναγνώστες σου …

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Τοπικός δημοσιογράφος

Πως το μαύρο γίνεται άσπρο, το ανίερο- ιερό, το ασεβές – ευσεβές, και πάει λέγοντας…

... Σύμφωνα με τη  σχέση της προέδρου του συλλόγου του Ι.Λ.Μ.Ε. με την εκάστοτε δημοτική αρχή... 

Δηλαδή, όπως φυσάει ο άνεμος…

Η κεντρική είσοδος του Ι.Λ.Μ.Ε.

Σας έχω  πει πολλές φορές στις αναφορές μου, ότι το αρχείο που διαθέτω είναι πολύ μεγάλο, λόγω της 25ετούς (περίπου)  ενασχόλησής μου με τη δημοσιογραφία. Και σ’ αυτό, ανατρέχω, όπως θα έχετε διαπιστώσει... 

Έτσι, διαβάζω, πως η κα πρόεδρος το 2018 σε αίτημα του αείμνηστου Προέδρου της Κοινότητας Ερμιόνης Χρήστου Δάγκλη που ζητούσε  ένας  χώρος του μουσείου να παραχωρηθεί για μπουφέ,  εν όψει του εορτασμού των 191 χρόνων από την έναρξη της Γ΄ Εθνοσυνέλευσης στην Ερμιόνη, η απάντηση  της προέδρου και του δ.σ. του συλλόγου του Ι.Λ.Μ.Ε. ήταν αρνητική. – Είπαν,  ότι οι εσωτερικοί και εξωτερικοί χώροι του μουσείου είναι ιεροί και δεν μπορούν να παραχωρηθούν για να στηθεί μπουφές. Πρότεινε, μάλιστα, η κα πρόεδρος, να δοθεί μόνο το παραδοσιακό γλυκό  της Ερμιόνης – το αχλαδάκι...

Τότε, ο  αείμνηστος Δήμαρχος Δημήτρης Σφυρής είχε χαρακτηρίσει την πράξη της Κυρίας παράξενη και τον είχε εκπλήξει αρνητικά. Τη νοοτροπία της δε, την είχε αποκαλέσει ηγεμονική… 

Και είχε δίκιο ο αείμνηστος Δ. Σφυρής, διότι στο παρελθόν σε τέτοιους εορτασμούς και άλλες εκδηλώσεις θυμάμαι επί προεδρίας κας Ήρας Φραγκούλη – Βελλέ με τη στενή συνεργάτιδά της την αείμνηστη Ανθούλα Λαζαρίδου – Δουρούκου σε τέτοιους εορτασμούς και άλλες εκδηλώσεις, στηνόντουσαν μικροί μπουφέδες με εορταστικά εδέσματα και μάλιστα, έξω από την είσοδο του ιστορικού μουσείου στον επάνω όροφο...

Βέβαια, το 2018 ο σύζυγος της κας προέδρου ήταν ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος, αφού είχε χαλάσει τις σχέσεις του με τον δήμαρχο Δ. Σφυρή και είχε απομακρυνθεί και από την παράταξή του... 

Έτσι εξηγείται και η αρνητική  στάση της κας προέδρου του συλλόγου του Ι.Λ.Μ.Ε. και συζύγου του ανεξάρτητου τότε δ.σ.

Ο μπουφές στην εκδήλωση της Κυριακής - > ο Δήμος πλήρωσε 1000 ευρώ!...

-> από αριστερά, ο γηραιός και επί πολλά χρόνια θερμός υπηρέτης  και υποστηρικτής του Ι.Λ.Μ.Ε. Μιχάλης Παπακυριακού

=======================================================================================================================================================================

Ωστόσο, στην εκδήλωση της Κυριακής 25/9/2022 με τα αποκαλυπτήρια της προτομής (έχουμε αναφερθεί) είδαμε πως παραχωρήθηκε ο αύλειος χώρος για να στηθεί ο μπουφές, γιατί οι σχέσεις του ζεύγους με τον κ. δήμαρχο, είναι περισσότερο από φιλικές…

 Έτσι, εξηγείται και η αντίστροφη θέση και άποψη πάνω στο θέμα…

===================================================================================================================================================================

Πάντως, την Κυριακή, ακούσαμε εκ μικροφώνων της εκδήλωσης πως -> στον αύλειο χώρο του Ι.Λ.Μ.Ε. υπάρχει μπουφές και το μουσείο είναι ανοικτό, για όσους θέλουν να το επισκεφτούν και να ξεναγηθούν…

Αυτό το γράφουμε, μετά από παράπονα που μας έκαναν συμπολίτες μας, όταν τους είπαν οι υπεύθυνοι του μουσείου, πως η επίσκεψη είναι μόνο για τους επίσημους… 

=========================================================================

Που είσαι αείμνηστε Δ. Σφυρή για να δεις, πως αλλάζουν οι καιροί και οι άνθρωποι…

--------------------------------------------------------------------------------------

Να σημειωθεί, πως η μεγάλη εορταστική εκδήλωση των 190 χρόνων από τη έναρξη της Γ΄ Εθνοσυνέλευσης έγινε το Μάρτιο του 2017 με πολύ λαμπρότητα, παρουσία του ΠτΔ κ. Προκόπιου Παυλόπουλου την οποία είχε εισηγηθεί και συμμετείχε ο «Ερμιονικός Σύνδεσμος»

Για την ιστορία  να πούμε για μία ακόμα φορά, πως η ιστορική οικία Οικονόμου  που έγινε η Γ΄ Εθνοσυνέλευση, κατέρευσε(!)  και ο «Ερμιονικός Σύνδεσμος» ήταν αυτός, που  με την βοήθεια πολιτικών παραγόντων και οικονομικών χορηγών, την ανοικοδόμησε όπως την βλέπουμε στις μέρες μας και ο ίδιος ο «ΕΡΜ. ΣΥΝΔ» έστησε και οργάνωσε και το Ι.Λ.Μ.Ε. 

Επίσης  και  ο σύλλογος (του οποίου είναι πρόεδρος η Κυρία που συμπεριφέρεται κατά το δοκούν) είναι δημιουργία του Ερμιονικού, με σκόπο τα μέλη του να  φροντίζουν και να  λειτουργούν το Ι.Λ.Μ.Ε., για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στους πολίτες και στην ιστορία...

Άλλωστε, αυτό το είπε και ο πρόεδρος του «Ερμιονικού Συνδέσμου» Γιάννης Σπετσιώτης στην ομιλία του, της τελετής των αποκαλυπτηρίων... 

Κι’ αυτό το γράφω, γιατί η κα πρόεδρος «αγνοεί» συστηματικά το έργο του "ΕΡΜ. ΣΥΝΔ"σε ό,τι αφορά το Ι.Λ.Μ.Ε.… Κι’ αυτό φαίνεται, όταν  δίνει συνεντεύξεις, χωρίς ποτέ να το αναφέρει...

Αυτά συμβαίνουν στην πόλη μας κι’ αν δεν κάνουμε κάτι να τ’ αλλάξουμε, θα επαναλαμβάνονται συνεχώς και χειρότερα…

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Τοπικός δημοσιογράφος

Ο χορός των απευθείας αναθέσεων καλά κρατεί στο Δήμο μας …

Άραγε, τι να λέει ο «κυρίαρχος λαός» της Ερμιονιδας … 

Η Δημοτική Κοινότητα Ερμιόνης για την περίλαμπρη τελετή των αποκαλυπτηρίων της προτομής του αγωνιστή Αντώνη Σταμ. Μήτσα.

>>>>>> http://www.ermion.gr/deltio-typou-39/

Με ενθουσιασμό και Ερμιονίτικη υπερηφάνεια την Κυριακή 25/9/2022 γιορτάσαμε τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Αντώνη Μήτσα Στρατηγού και Βουλευτή Ερμιονίδας  (1832-1897), στο περιβολάκι  του Ιερού Ναού Ταξιαρχών.

Η Κοινότητα μας ικανοποιημένη από την ομόφωνη Απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ερμιονίδας που επικύρωσε την  … Απόφαση του Κοινοτικού μας Συμβουλίου, ευχαριστεί τον Δήμαρχο Ερμιονίδας κ. Ιωάννη Γεωργόπουλο και τους εκπροσώπους της Δημοτικής Ενότητας Ερμιόνης για την συνεργασία  στη  συνδιοργάνωση της τελετής.

Είμαστε Ικανοποιημένοι από την Πρόεδρο και τα Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΙΛΜΕ, που μετά τπ πέρας της  τελετής υποδέχτηκαν  και ξενάγησαν στο Ιστορικό μας Μουσείο τους προσκεκλημένους εκπροσώπους της οικογένειας Μήτσα  και παρατέθηκε η μικρή δεξίωση του Δήμου Ερμιονίδας εντός της όμορφης αυλής του ιστορικού μας κτιρίου, όπως είθισται σε όλα τα Μουσεία της πατρίδας μας να γίνονται οι ανάλογες δεξιώσεις.

Ευχαριστούμε την Δημοτική Φιλαρμονική και τον μαέστρο για την παρουσία τους

Ευχαριστούμε για τις δημοσιεύσεις μας στα ιστολόγια τους,  την πρωτοβουλία ενεργών πολιτών Ερμιόνης , αλλά και τον ακούραστο τοπικό δημοσιογράφο κ. Σταμάτη Δαμαλίτη  για τα πολύχρονα συνεχή και προσωπικά  δημοσιεύματα και ρεπορτάζ  από εκδηλώσεις της Κοινότητας μας και γενικότερα του τόπου μας

Ο Πρόεδρος του "Ερμιονικού Συνδέσμου" Γιάννης Σπετσιώτης
στην ιστορική ομιλία του, 
για το βίο και τις πολεμικές και πολιτικές αρετές 
του Ερμιονίτη αγωνιστή Αντώνη Σταμ. Μήτσα

Η Κοινότητα μας, σεβόμενη τον Ερμιονικό Σύνδεσμο  και αναγνωρίζοντας τον ως θεματοφύλακα της ιστορίας, της παράδοσης του τόπου μας, αλλά και της Ερμιονίτικης προοδευτικής φυσιογνωμίας ,  εργάστηκε και  είναι πάντα έτοιμη για οποιαδήποτε δράση χρειαστεί.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους οι σεβαστοί πατέρες της εκκλησίας μας, ο Δήμαρχος Ερμιονίδας κ. Ιωάννης Γεωργόπουλος, η πρόεδρος του Δ.Σ κ . Ελένη Γκαμίλη, Δημοτικοί και Κοινοτικοί Σύμβουλοι, οι Αρχηγοί των Δημοτικών παρατάξεων κ. Τάσος Λάμπρου και κ. Τάσος Τόκας, οι Βουλευτές Αργολίδας κ. Γιάννης Ανδριανός και κ. Γιάννης Γκιόλας, ο Περιφερειακός Σύμβουλος κ. Αναστάσιος Γανώσης, ο Διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Ερμιονίδας,  ο Διοικητής του Β΄ Λιμενικού Τμήματος Ερμιόνης, ο εκπρόσωπος του Επιμελητηρίου Αργολίδας και υποψήφιος Βουλευτής Αργολίδας κ. Ψυχογιός  Παναγιώτης , ο υποψήφιος Δήμαρχος Ερμιονίδας κ. Γιάννης Μαργέτας,  Πρόεδροι Συλλόγων  και πλήθος ενεργών και αξιόλογων συμπολιτών μας

Μετά τον χαιρετισμό του Δημάρχου, τον χαιρετισμό του π. Ιωάννη εκ  μέρους του  Σεβασμιότατου,  την εξαίρετη, ιστορικά εμπεριστατωμένη και διαφωτιστική ομιλία του κ. Γιάννη Σπετσιώτη, τους  συγκινητικούς  χαιρετισμούς του κ. Παναγιώτη Μήτσα και του  κ. Πρέσβη επί Τιμή Αλέξανδρου  Ράλλη, ο χαιρετισμός  του Προέδρου της Κοινότητας Ερμιόνης κ. Ιωσήφ Γανώση  με  τις ευχαριστίες  του σε όλους τους συντελεστές.

Σεβαστοί Πατέρες, Αξιότιμοι Βουλευτές, κ. Δήμαρχε, εκλεκτά μέλη της Περιφερειακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, φίλοι απόγονοι της οικογένειας, αγαπητοί συνδημότες>>>>>>>

Το facebook επιλέγει και μας υπενθυμίζει παλαιότερες αναρτήσεις ....

Δείτε τις αναμνήσεις σας

28 Σεπ

28 Σεπ

Ανοικτές επιστολές στον Νάργο Νο 16 …

Νάργο τέως του τέως.. -> σε λάθος πρόσωπο απευθύνεσαι ->>>http://eikonoskopionews.blogspot.com/2021/09/blog-post_26.html

Αργά σε ξυπνήσανε Νάργο  -> εσύ έκανες τις επιλογές σου από λίστα – πρόταση του Προέδρου της Κοινότητας Ερμιόνης Ιω. Γανώση για να βάλεις την τρικλοποδιά σου όπως πάντα! – Ποιος, εσύ, ο Πατριάρχης των επιλογών… 

Ωστόσο, επειδή ο κ. Γανώσης δεν πρόκειται να σου απαντήσει, (αλίμονο αν σου απαντούσε στις ραδιούργες βλακείες σου που κάθε φορά ονειρεύεσε!) θα στα πω εγώ. -> Μπορεί ο πρόεδρος να είχε κάποιες ελλείψεις στη λίστα - πρόταση στη δημοτική αρχή, συμπολιτών μας που έπρεπε να προσκαλούσε στην εκδήλωση της απονομής «Βραβείο Πολιτισμού Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη» Άλλωστε και εμένα δεν με είχε στη λίστα, που θα μπορούσα να προσφέρω δημοσιογραφικές υπηρεσίες. Ούτε ο κ. δήμαρχος με προσκάλεσε...

Αλλά ο κ. Ι.  Γεωργόπουλος, που είχε το δικαίωμα των προσκλήσεων, γιατί δεν προσκάλεσε τους δωρητές που αναφέρεσαι;; 

Ο πρόεδρος Ιω. Γανώσης τελικά δεν κάλεσε κανέναν αφού  ο δήμαρχος του έστειλε τελεσίγραφο μέσω δελτίο Τύπου -> "15 πολίτες έχεις δικαίωμα να προσκαλέσεις"- του έγραφε, για μια τέτοια εκδήλωση που γινόταν στο χώρο της Κοινότητάς μας!

 Αλλά εσύ αναφέρεσαι σε αυτά τα ονόματα έντιμων συμπολιτών μας – τον Κώστα  Γούτο και Αντώνη Ψυχογιό οικονομικών χορηγών του πρώην Δήμου Ερμιόνης για την αποπεράτωση του Βιολογικού Σταθμού, τους οποίους έχω επαινέσει πολλές φορές από το blog μου. 

Ωστόσο Νάργο και φυσικά γνωρίζεις όπως όλοι μας εδώ στην Ερμιόνη, γιατί έγινε αυτή η δωρεά. Για να απαλλάξουν από τη δυσφήμιση την πόλη μας,  αφού τα αστικά απόβλητα 16 χρόνια επί δημαρχίας σου  πέφτανε στη θάλασσα των λιμανιών μας, με ό,τι αυτό αφορούσε την ίδια την υγεία μας, εκτός των άλλων...

Και αυτή η χειρονομία της δωρεάς των συμπολιτών μας έγινε για το λόγο, ότι εσύ ως δήμαρχος αν και βρήκες έτοιμο το εργοστάσιο του Β.Σ. και τον κεντρικό αγωγό διάθεσης μέχρι το δημοτικό γυμναστήριο,  δεν μπορούσες 15 χρόνια να τελειώσεις το υπόλοιπο δίκτυο για να κάνεις τη σύνδεση και να λειτουργήσει! -> Τα χρήματα ερχόντουσαν πακτωλός από τα Ευρωπαϊκά προγράμματα και εσύ δεν τα απορροφούσες.

Λοιπόν Νάργο τέως του τέως...  για να μην πλατειάζω το θέμα και κουράζω τους αναγνώστες μου, «κάτσε στ΄αυγά σου και   μη φυτρώνεις σαν ζιζάνιο εκεί που δεν σε σπέρνουν» ....

Πάει πιά η παντοκρατορία σου, που  έκανες ό,τι ήθελες... 

Ήσουν δημιούργημα των συγκυριών και των περιστάσεων και να είσαι ευγνώμονας σ’ αυτές…

Πάρ’το απόφαση, για να μη βασανίζεσαι διαρκώς στη ζωή σού.

Ο καλός σου φίλος των παιδικών μας χρόνων

Stam. Dam. D.

Τοπικός δημοσιογράφος

Άρθρο αφιερωμένο στη μνήμη του δολοφονηθέντος (στις 9/10/ 1831) Κυβερνήτου της Ελεύθερης Ελλάδας - Ιωάννη Α. Καποδίστρια….

  Περί οριοθέτησης και οργάνωσης της Επικράτειας

του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη 

Δημοσιεύουμε απόσπασμα ενός ενδιαφέροντος όσο και σημαντικού εγγράφου,

 που αφορά στον Κάτω Ναχαγιέ (Ερμιονίδα) και την ευρύτερη περιοχή. 

Βρέθηκε κατά τις έρευνές μας στα Γενικά Αρχεία του Κράτους

 με τα στοιχεία αρ. 1698 Ψήφισμα Γ΄ – Συλλογή Βλαχογιάννη.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Ο Κυβερνήτης της Ελλάδος

Επειδή η εν Τροιζήνι Γ´ Εθνοσυνέλευσις εγνώρισεν την ανάγκην να οριοθετηθή και να διοργανωθή το εσωτερικόν της Επικρατείας κατά τον προσφορότερον ως προς την Δημοσίαν Οικονομίαν τρόπον

Ψηφίζει:

Άρθρον 1^ον. Η Πελοπόννησος να περιλαμβάνη επτά (7) τμήματα. Το 1^ον σύγκειται εκ των επαρχιών του Άργους, του Ναυπλίου, του Κάτω Ναχαγιέ και της Κορίνθου, φέρει δε το όνομα Αργολίς. 

Το 2^ον………….... Το 3^ον (να περιλαμβάνη) την Ύδραν, τας Σπέτσας, τον Πόρον, την Αίγιναν, την Σαλαμίναν και τας παρακείμενας νήσους. Φέρει δε το όνομα Δυτικαί Σποράδαι. Το 4^ον………. κ.λπ.

Εν Ναυπλίω τη 13^η Απριλίου 1828

 

Ο Κυβερνήτης	Ο Γραμματέας Επικρατείας
Ιωαν. Α. Καποδίστριας	Σπυρ. Τρικούπης

 

Ενημερωτικά αναφέρουμε ότι στα Πρακτικά (3^ο θέμα) της ΛΘ (39^ης) προτελευταίας συνεδρίασης της Εθνοσυνέλευσης, που πραγματοποιήθηκε την 3^η  Μαΐου 1827, σημειώνεται ότι:

«Ανεγνώσθη διάταξις περί Διοικήσεως της Ελληνικής Πολιτείας (λέξη δυσανάγνωστη) αντί του επαρχιακού συστήματος περί Διοικητών και Δημογερόντων».

(Ενεκρίθη και υπεγράφη)

Η παρακμή στην κυριολεξία της!!! - > Φιλοσοφική και Θεολογική έκρηξη! του καθηγητή της φιλοσοφίας Χρήστου Γιανναρά ...

Christos Yiannaras

Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

====================================================================================================================

Λεηλασία της ζωής μας

Christos Yiannaras | 22 Aug 2022

Ο μηδενιστικός «εκσυγχρονισµός» µάχεται φανατισµένα να αποδεσµεύσει την «πόλιν» από τα «ιερά» της, την πολιτική από κάθε «νόηµα» ή στόχο πέρα από τη στυγνή χρησιμότητα. Και η θεσμοποιημένη μεταφυσική («επικρατούσα θρησκεία») πασχίζει πεισματικά και απερίσκεπτα να αποδείξει ότι το απολακτιζόμενο από τους «εκσυγχρονιστές» νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης και συνύπαρξης δεν είναι παρά απλό συναίσθημα «θρησκευτικό» ιδεολογικοποιημένο ψυχολόγημα.

Η κάθε πλευρά μάχεται να ευτελίσει αυτό που έχει και να προσλάβει αυτό που την ακυρώνει: Η πολιτική αγωνίζεται να απεκδυθεί τον κοινωνικό της χαρακτήρα, τη σκοποθεσία σχέσεων κοινωνίας «κατ’ αλήθειαν» βίου, αποτροπής της αλλοτρίωσης του ανθρώπου. Θεωρείται «προοδευτική» η πολιτική που ταυτίζεται με μια «πρακτική της συλλογικότητας», λογιστικές διευθετήσεις της οικονομίας, τεχνοκρατικές ρυθμίσεις για τη γενικευμένη, ακώλυτη καταναλωτική αποχαύνωση.

Από τη δική της πλευρά, η θεσμοποιημένη μεταφυσική προσπαθεί, με κάθε τρόπο, να αποποιηθεί τον προβληματισμό και τη γλώσσα που φωτίζει το αίνιγμα της ζωής και του θανάτου. Προτιμάει συναισθηματικές παρηγόριες, πληθωρικές ηθικολογίες, άσχετες με την εμπειρία, ψυχολογικές «βεβαιότητες» που λανσάρονται σαν «πίστη». Παραιτείται από την υποστατική πραγματικότητα της αλήθειας της (από το κοινωνικό σώμα της ενορίας και επισκοπής), επιχειρεί να διασωθεί ως θεσμοποιημένη από το κράτος ιδεολογία. Δεν αντιλαμβάνεται τον ιλιγγιώδη πολιτισμό στον οποίο σαρκώθηκε το «ευαγγέλιό» της.

Περίεργες αναλογίες αμοιβαίων εξομοιώσεων: Οι διαχειριστές του μηδενιστικού «εκσυγχρονισμού» παλεύουν, με νύχια και με δόντια, να υποκαταστήσουν την πολιτική «πράξη» με σκηνοθετημένες εντυπώσεις, το άθλημα της ποιότητας και κοινωνικής προσφοράς με τη φιγουρατζίδικη ευτέλεια. Ο πήχυς των επιδιώξεών τους δεν μπορεί να ανεβεί ψηλότερα από την ψηφοθηρία. Είναι το μέγιστο που μπορούν να φιλοδοξήσουν, το βλέπει κανείς στην ιταμότητα των φυσιογνωμιών και των λόγων τους. Αφρίζουν στα τηλεοπτικά «παράθυρα», μαίνονται υστερικά και εξευτελίζονται, προκειμένου να εξαλείψουν κάθε μνεία «ιερότητας» από την «πόλιν», να ισοπεδώσουν τη ζωή στο επίπεδο των «δικαιωμάτων».

Γιατί; Ίσως επειδή το «ιερό» παραπέμπει σε ποιότητες που συντρίβουν τα δικά τους σπιθαμιαία αναστήματα, καταδείχνουν μικρονοϊκή τη λογική του μηδενισμού, τρομακτικό τον επικείμενο θάνατο του θωρακισμένου με «δικαιώματα» ατόμου.

Από την άλλη μεριά, οι δοκούντες άρχειν των θρησκευτικών θεσμών μάς αφήνουν ενεούς με την ανάγκη που έχουν να μεταφράζουν την οντολογία (το «νόημα» της ύπαρξης και της συνύπαρξης) σε φτηνό ψυχολόγημα, σε γλώσσα ωφελιμιστικής ιδιοτέλειας, γλώσσα εξουσίας και «έργων αξιομισθίας». Δίχως αυτή την εξουσιαστική επένδυση δεν μπορούν να πουν τι επαγγέλλονται, χρειάζονται την εξουσιαστική σκηνοθεσία για να εκπροσωπήσουν την ελπίδα νίκης της ζωής καταπάνω στον θάνατο.

Τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια πολιτισμού των Ελλήνων συνιστούν απτό θησαύρισμα στη ζωντανή (ακόμα) ορθόδοξη εκκλησιαστική λατρεία: Εκεί η συνέχεια της αρχαιοελληνικής πολιτικής, η «εκκλησία του δήμου» ως εκκλησία των πιστών. Εκεί η συνέχεια της τραγωδίας, η δραματουργία που λειτουργεί ως αποκάλυψη. Εκεί η διαχρονική συνέχεια της γλώσσας από τον Όμηρο ώς τον Παπαδιαμάντη, σε κάθε εσπερινό και όρθρο. Η συνέχεια της ποίησης αδιάπτωτη, η συνέχεια της μουσικής, της ζωγραφικής από τα Φαγιούμ ώς τον Θεόφιλο.

Αλλά «οι δοκούντες άρχειν» των θεσμών αντιπαρέρχονται πανάσχετοι το ιλιγγιώδες έργο που κλήθηκαν να διακονήσουν. Έχουν στα χέρια τους διαμάντια, και αυτοί μάχονται για χρωματιστά γυαλιά.

Η κάθε πλευρά παλεύει να απωθήσει αυτό που έχει, να προσλάβει αυτό που την ακυρώνει. Οι πολιτικοί αγνοούν ή προσπερνάνε αδιάφοροι κάθε ενδεχόμενο να νοηματοδοτήσουν το έργο τους με τη γόνιμη ετερότητα της παράδοσης (δηλαδή του πολιτισμού) των Ελλήνων. Μάχονται τον πολιτισμό (την εμπειρική μεταφυσική παράδοση των Ελλήνων) πιθηκίζοντας ετεροχρονισμένο τον αντικληρικαλισμό του 18ου αιώνα στη Δύση. Και από την άλλη μεριά, οι «θρησκευτικοί άρχοντες» ούτε που υποψιάζονται την πολιτισμική παράδοση που θα μπορούσαν να συνεχίζουν.

Η παρακμή στην κυριολεξία της.

Καιρός να μιλήσουμε για Ταυτότητα και Οραματιστές!…

 

Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος* 

     Ο καθένας και η καθεμιά μας, από την εφηβική ηλικία της αναζήτησης και μετά, κάποια στιγμή αναρωτηθήκαμε «ποιος είμαι;» ή «γιατί υπάρχω;» και «ποιο είναι το νόημα της ζωής». Το Σαιξπηρικό «Να ζει κανείς ή να μη ζει» διατηρήθηκε στο πέρασμα των αιώνων ακριβώς επειδή εκφράζει μία συγκεκριμένη πανανθρώπινη κατάσταση συναισθηματικής φόρτισης εξαιτίας εμπειρικών δεδομένων που αργά ή γρήγορα οι περισσότεροι κάποια στιγμή βιώνουμε. 

     Στην πορεία της ψυχοκοινωνικής μας εξέλιξης η μεταλλαγή μας από βιολογικά όντα σε κοινωνικά όντα γίνεται μέσα από τις δυναμικές διαδικασίες της κοινωνικοποίησης, η οποία ξεκινά με τη γέννησή μας και σταματά με τον θάνατό μας. Βιώνουμε την καθημερινή μας πραγματικότητα, αντλούμε τα πλαίσια αναφοράς για σκέψεις, ιδέες, αξίες και πράξεις, αποκτάμε εμπειρίες και χαράζουμε την πορεία μας προς το μέλλον.

     Αποκτάμε, ο καθένας και η καθεμιά μας την προσωπική μας «ταυτότητα» που είναι, από μία άποψη, μια προέκταση του υπαρξιακού μας πυρήνα, της «φύτρας» με την οποία γεννηθήκαμε και έχει πλέον εξελιχθεί στην παρούσα οντότητά μας.

     Στην ψυχοδυναμική θεωρία η έννοια της «ταυτότητας» ανφορά, συνήθως, στην ψυχική οργάνωση που προκύπτει καθώς το άτομο περνά εξελικτικά από διάφορες φάσεις προβληματισμού στη ζωή του. Κάθε άτομο αντλεί την υποκειμενική αίσθηση «ταυτότητας» καθώς έρχεται σε μια μετωπική αντιπαράθεση με εμπόδια, με προβλήματα, με δυσχέρειες και με την πρόκληση της πετυχημένης επίλυσης ή υπέρβασής τους. Στην καθημερινή μας πραγματικότητα, πάλι, όταν μιλάμε για «ταυτότητα» δεν μιλάμε, συνήθως, για τίποτε παραπάνω από μία έννοια συναφή για μερικούς, ίσως και ταυτόσημη, με την υποκειμενική αίσθηση του «εαυτού» μας. 

     Όπως και αν το δούμε, πάντως, η «ταυτότητα» είναι και συνάρτηση της υποκειμενικής μας αντίληψης ότι οι προσπάθειές μας έχουν νόημα και ότι η ζωή μας χωράει λειτουργικά, εναρμονίζεται με τον ψυχοκοινωνικό και πολιτικοοικονομικό χώρο μέσα στον οποίο βιώνουμε και υπάρχουμε…>>>>

Έτσι είναι κ. δήμαρχε αν έτσι νομίζετε…

 

Διαβάσαμε στο Δελτίο Τύπου του κ. δημάρχου και καμία αναφορά δεν είδαμε για τον «Ερμιονικό Σύνδεσμο» που ήταν εμπνευστής και συνδιοργανωτής της περίλαμπρης – ιστορικής εκδήλωσης στην πόλη μας! 

- > Έτσι μάλλον το ήθελε η Κυρία... επί των ιστορικών - λαογραφικών…

Καλά, κ. δήμαρχε, δεν σας έφτανε η ειρωνική παρατήρηση του Προέδρου του «Ερμιονικού Συνδέσμου» Γιάννη Σπετσιώτη, ότι αυτό το έργο είναι του "ΕΡΜ. ΣΥΝ";;; - Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα ρωτήστε το γιατί…

Κύριε δήμαρχε, δεν σας έφταναν τα τιμητικά λόγια  από τον κ. Πάνο Μήτσα για τον «Ερμιονικό Σύνδεσμο» και τον πρόεδρό του που τα παραλείψατε σκόπιμα από το δελτίο Τύπου του Δήμου;;…

Φαίνεται, πως μέσα από την ανάρτησή του ο επικεφαλής της ΝΕΔΥΠΕΡ – Δ.Σ. Τάσος Τόκας  είναι πιο έξυπνος από εσάς, γιατί κατάλαβε και περιέγραψε καλύτερα, το ιστορικό γεγονός!!

Κύριε δήμαρχε, η ομιλία σας σε πολλά σημεία ήταν εκτός θέματος! – Θέλατε να μας πείτε και να προβάλλετε ως έργο σας, την πρόταση - της προέδρου του συλλόγου του Ι.Λ.Μ.Ε. για την προτομή του αγωνιστή του 21 Ηλία Θερμησιώτη στην ιδιαιτέρα του πατρίδα τη Θερμησία, νομίζοντας, πως  έτσι, θα ισοφαρίζατε τα γεγονότα. Σας άκουγε πλήθος κόσμου κ. Γεωργόπουλε και αναρωτιέμαι τι θα συλλογιζόταν για εσάς …

Θέλατε να μας πείτε Δήμαρχε Ερμιονίδας για τον Θ.Ο.Ε. και το Ι.Λ.Μ.Ε. και για την έκδοση της κασετίνας με τις εκδόσεις βιβλίων συμπολιτών μας άλλα με χρήματα του Δήμου και άλλα δια ιδίων εξόδων των συγγραφέων - > Βλέπε Γιάννης Σπετσιώτης. και Τζένη Ντεστάκου - > Αυτό κι’ αν δεν είναι έργο σας…

Δεν έχετε καταλάβει, ότι φύγαμε από το 21  και περάσαμε στα επόμενα χρόνια, στα οποία οι απόγονοι των Ηρώων έγγραψαν ΝΕΑ ΙΣΤΟΡΙΑ!!!…

Κρίμα κ. δήμαρχε, με τόσους ειδικούς συμβούλους και εξωτερικούς συνεργάτες που έχετε προσλάβει με διορισμούς στην αυλή σας… Κοιτάξτε να τους αντικαταστήσετε, γιατί σας παρασύρουν σε έμπαθείς και άστοχες ενέργειες...

Και φυσικά δεν τελειώσαμε ->μόλις αρχίσαμε ...

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ 

Τοπικός δημοσιογράφος 

Ο υποψήφιος Δήμαρχος Ερμιονίδας Γιάννης Μαργέτας παραβρέθηκε στην Ερμιόνη στην λαμπρή – ιστορική εκδήλωση και αναφέρεται σ’ αυτή ….

Τελετή αποκαλυπτηρίων της προτομής του Αντώνη Σταμ. Μήτσα (1832-1897)

Τελετή των αποκαλυπτηρίων της προτομής του Αντώνη Σταμ. Μήτσα (1832-1897) Συνταγματάρχη και Βουλευτή Ερμιονίδας, έγιναν σήμερα στην Ερμιόνη στο περιβολάκι του Ι.Ν. Ταξιαρχών.

Όταν πληροφορήθηκε το θάνατο του καπετάν Αντώνη ανώτατο πρόσωπο της πολιτείας σχολίασε:

«Ο Μήτσας  ήτο ο Συνταγματάρχης του Ελληνικού στρατού που θα έπιπτε νεκρός μη υποχωρώντας εν τω πολέμω».

Πηγή: Γιάννης Μ. Σπετσιώτης, «Ο καπετάν Αντώνης Σταμ. Μήτσας (1832-1897)», Αθήνα 2020.

Από τη στρατιωτική του δράση παρατίθεται η συμμετοχή του στην Κρητική Επανάσταση (1866):

Τον Αύγουστο του 1866 ξέσπασε η Μεγάλη Κρητική Επανάσταση (1866-1869), το «δεύτερο 21», όπως ονομάστηκε. Τα γεγονότα του πρώτου, έτους με κορυφαίο το ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου (8 Νοεμβρίου 1866), προκάλεσαν μεγάλη συγκίνηση στην παγκόσμια κοινή γνώμη.

Μέσα σ’αυτό το κλίμα, στην ψυχή του Μήτσα γιγαντώνεται το υπέρτατο χρέος της προσφοράς προς την πατρίδα και τους ανθρώπους που υποφέρουν και ταλαιπωρούνται. Άλλωστε, την οικογένεια των Μητσαίων με τους Κρήτης συνέδεαν ανέκαθεν στενοί δεσμοί. Ετοιμάζει με το φίλο του Τάκη Ζήκο, Σουλιώτη οπλαρχηγό, σώμα 485 γενναίων πολεμιστών και στις 8 Ιουλίου 1867 το ατμοκίνητο πλοίο «Αρκάδιον» με πλοίαρχο τον γενναίο Κοτζά τους αποβιβάζει στη θέση «Ψαρή Φοράδα», στην Ιεράπετρα.

Ο καπετάν Μήτσας παρέμεινε στην Κρήτη δύο χρόνια παίρνοντας μέρος σε τριάντα μάχες μικρές και μεγάλες  πολεμώντας με απαράμιλλο ηρωισμό. Τα κατορθώματά  του έμειναν ξακουστά και το όνομά του έγινε συνώνυμο του θρύλου!

Η πολεμική φήμη του καπετάν Αντώνη αντηχούσε στο πανελλήνιο και η λαϊκή φαντασία δημιουργούσε έπη για το όνομά του. Οι άλλοι καπεταναίοι όπως ο Κόρακας, ο Κριάρης, ο Μαθιός,  προσφωνούσαν «γενναίο αρχηγό» τον Ερμιονίτη καπετάνιο, που στο πάνθεον των ηρώων εκείνης της Επανάστασης υψωνόταν ως φωτεινό μετέωρο από τη μια άκρη της Μεγαλονήσου ως την άλλη!

Ιεράπετρα, Δημαριό, Ηράκλειο, Αγαλιανό, Τυμπάκι, Μελιδόνι, Φόδελε, Ανώγεια, Αποκόρωνας, Μαθεκά, Μαλεβύζι, Αγία και τόσοι άλλοι τόποι διαλαλούν τις νίκες και τα ανδραγαθήματα του Μήτσα και των Λιάπιδων (φουστανελοφόρων) παλληκαριών του. Ανάμεσά τους και ο ανιψιός του Νικόλαος Δήμ. Νικολάου.

Οι Κρητικοί μετά από κάθε θετική έκβαση της μάχης σχολίαζαν χαρακτηριστικά: «Είχαμε κοντά μας τον Μήτσα με τους Λιάπηδες! Τι να φοβηθούμε;»

Στην πολύωρη και φονική μάχη που έγινε στο Δημαριό, ήρθε στα χέρια με τους Τούρκους. Χάρη στη σωματική του δύναμη και την ηρωική του αντίσταση γλίτωσε τη ζωή του και δεν έπεσε αιχμάλωτος στα χέρια των αντιπάλων.

Στη διάρκεια της συμπλοκής του πέφτει το χρυσοκάπνιστο Χαρμπί, το μαχαίρι, δηλαδή πολύτιμο οικογενειακό κειμήλιο, που ήταν κρεμασμένο από το σελάχι του. Οι Τούρκοι τότε ορμούν να αρπάξουν το λάφυρο, όμως, ο Μήτσας γυρίζει πίσω, αντιστέκεται σθεναρά και στην προσπάθειά του να το βάλει ξανά στο σελάχι του, αυτοτραυματίζεται. Για καλή του τύχη ένας από τους ψυχογιούς που είχε κοντά του για να φυλάνε και να γεμίζουν τα όπλα του, πυροβόλησε και έτσι σώθηκε ο Μήτσας και το ιστορικό χαρμπί. 

Πηγή: Γιάννης Μ. Σπετσιώτης, «Ο καπετάν Αντώνης Σταμ. Μήτσα

===========================================================================================================================

Φώτο από την εκδήλωση

Ο Ερμιονίτης καλλιτέχνης - γλύπτης
Στάυρος Ν. Μαυρομιχάλης 
που φιλοτέχνησε την προτομή

Ο Πρόεδρος της Κοινότητας Ερμιόνης στο βήμα...

Για  όλη την αναφορά >>> https://giannismargetas.com/