«Τώρα που κόπασε η καταιγίδα» των θριαμβολογιών και των επάρσεων για τη θεατρική παράσταση «Νικόλαος Γαλάτης» στην Ερμιόνη

Θέλω να ελπίζω  πως εκτονώθηκαν και δημόσια τα συναισθήματα μερίδας συντελεστών της θεατρικής παράστασης «Νικόλαος Γαλάτης»,  εν μέσω δικαιολογημένων αμφιβολιών και αντιρρήσεων, θα επιθυμούσα να εκφράσω κάποιες απόψεις μου πάνω στο θέμα.

Φυσικά για τον Ν. Γαλάτη και τη δολοφονία του στην Ερμιόνη δεν περίμενα να δω την παράσταση (τελικά δεν την είδα για τους γνωστούς λόγους…) διότι  όχι μόνο είχα διαβάσει για τη ζωή του,   τη δράση του ως Φιλικός και το τραγικό του τέλος  στην Ερμιόνη, αλλά είχα  δημοσιεύσει  στον αργολικό Τύπο  πολλά χρόνια πριν (15 Μαΐου 2005) σχετικό ρεπορτάζ ...

Ωστόσο, «τώρα μετά την καταιγίδα»! που δημιούργησε το θεατρικό δρώμενο,  αρχίζει να με  κατακλύζει η σκέψη, πως ίσως, η οπτασία του Ν. Γαλάτη ίπταται και η τραγική μοίρα του, ακολουθεί και την ερμιονίτικη κοινωνία στις μέρες μας!!! 

Μακάρι αυτό που αισθάνομαι,  να είναι πλάνη, να είναι φενάκη…

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.