Μια ακόμα ιστορική αναφορά από τις χιλιάδες που διέγραψε ο Χάκερ από το blog με τα γνωστά ρεμάλια - εντολείς του...

...Διέγραφαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους χωρίς κανένα φραγμό - αφού δεν έχουν, έτσι απλώς, για να ικανοποιήσουν τα αιμοβόρα ένστικτά τους …

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Από το προσωπικό μας αρχείο – 15 Νοεμβρίου 2018

Ένα ακόμα βιβλίο της Βιβής Σκούρτη για λαογραφικό μουσείο! - «πετράδι από τα δαντελωτά ακρογιάλια της θάλασσας του Ερμιονικού κόλπου» …

...Σε όλα αυτά δίνει «σάρκα & οστά» με τη  γραφίδα της και κυρίως με τις θύμισές της και τα  συναισθήματα που δημιουργούν…

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Σεργιάνι στο χθες

Προδημοσίευση του νέου βιβλίου της Παρασκευής (Βιβής) Σκούρτη, με τίτλο:

 «Η μουσικοχορευτική παράδοση της Ερμιόνης»

«Σ᾿ αυτόν τον κόσμο τίποτα απ᾿ όσα μπόρεσα να πιώ και να γευτώ απ᾿ όσες χώρες γνώρισα απ᾿ όσα μπόρεσα ν᾿ αγγίξω και να νιώσω τίποτα, τίποτα δε μ᾿ έκανε έτσι ευτυχισμένο όσο τα τραγούδια»

(ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ)

Θα ήταν ακατόρθωτο να χωρέσει η «ζωή» μέσα σε μερικές σελίδες. Εμείς προσπαθήσαμε να δώσουμε ένα μικρό δείγμα της, που προσφέρεται για νέες προσεγγίσεις. 

Πρόκειται για ένα ταξίδι στο χώρο και στο χρόνο, μία διεξοδική λαογραφική έρευνα και καταγραφή της μουσικοχορευτικής παράδοσης της Ερμιόνης, που περιγράφεται πολύ καθαρά με βάση πρωτογενείς πηγές, καθώς παρατίθενται μαρτυρίες και συνοδεύεται από σπάνιο φωτογραφικό υλικό που συγκεντρώθηκε. 

Στις φωτογραφίες εικονίζεται ένα παρελθόν που δεν υπάρχει πια. Από τη συλλογή περάσαμε στην τεκμηρίωση, στην προβολή, τη διάσωση και φιλοδοξούμε και στη διάδοση.

Όνειρό μου, να έρθουν σε επαφή με τα ωραία τούτα τραγούδια, τα νιάτα της πόλης μας με σκοπό να γίνουν ωραιότερα, όταν θα τραγουδιούνται και θα χορεύονται από εκείνους, κάτω από την καθοδήγηση και την ισχυρή, δημιουργική προσωπικότητα του χοροδιδάσκαλου  της ΧΟΕΡ Κωστή Σκούρτη, σε παρουσίαση ως πολιτιστικό δρώμενο ή όπως αποφασίσουν εκείνος και η ομάδα του.

Όλα τούτα τα στοιχεία, πολύτιμα λαογραφικά ντοκουμέντα, συγκεντρώθηκαν με σεβασμό, υπομονή, και συνέπεια, με σκοπό να ξαναδώσουν σε κάποιους να ξαναζήσουν τις αλησμόνητες εκείνες στιγμές και να μεταλαμπαδεύσουν τις αξίες και το ήθος του παραδοσιακού μουσικού και χορευτικού μας πολιτισμού.

Η παράδοση ενός τόπου είναι γνωστό ότι αποτελεί μεγάλο πνευματικό κεφάλαιο, αλλά εξίσου σπουδαίο και σημαντικό για εμάς αποτελεί η μεταβίβαση τούτου του πλούτου της πατρίδας μας από γενιά σε γενιά με τις λιγότερες εύλογες απώλειες και αλλοιώσεις.

Οι Ερμιονίτες και οι Ερμιονίτισσες τραγουδούν τις χαρές και τις λύπες τους, τον πόνο της ξενιτιάς, τον έρωτα, την αγάπη, την απώλεια, την αρρώστια. Άνθρωποι, γλεντζέδικες συντροφιές και ταβέρνες που σηματοδότησαν την πόλη. Στοιχεία που καταγράφονται στη συλλογική μνήμη του τόπου και αποτελούν την ιστορική και λαογραφική παρακαταθήκη του.

Μνημεία λόγου αποτελούν τα τραγούδια με τη λαϊκή έμπνευση. Διακρίνονται για τη γλωσσική, ποιητική, νοηματική, μελωδική, συναισθηματική ομορφιά. Η γλώσσα, καθώς πλέκονται τα διάφορα ιδιόλεκτα και κοινωνιόλεκτα, η μελωδία, αλλά και ο χορός αποτελούν τον πλούτο της παράδοσης που δεν πρέπει να χαθεί.

Το τραγούδι και ο χορός είναι συνυφασμένα με την ίδια τη ζωή. Τραγούδι απλό, λιτό, με τα υλικά της δημιουργίας, της  εκφραστικότητας, του συναισθήματος, της αμεσότητας.

Τραγούδι με τη «θεραπευτική» του δύναμη, σε μια ατμόσφαιρα αυθόρμητη, ερωτική, πατριωτική, εύθυμη, από το στόμα των νεαρών της εποχής που αναφερόμαστε.

Προσωπικά άκουγα τα τραγούδια από την κοιλιά της μάνας μου, ενώ και οι δυο οικογένειες μητρική και πατρική ήσαν καλλίφωνοι, μερακλήδες και γλεντζέδες. Το μεράκι έβγαινε από την ψυχή τους. Μέσα από το έργο μου αυτοπαρουσιάζομαι καθώς εντάσσω μέσα σ’ αυτό και ορμώμενη από αυτό, το οικογενειακό μου περιβάλλον.

Οι εκδηλώσεις της παραδοσιακής ζωής ήσαν αρκετές μέσα από τα κοινωνικά γεγονότα• αρραβώνες, γάμοι, βαφτίσια, ονομαστικές εορτές, πανηγύρια, αλλά και μέσα από τα αυθόρμητα της καθημερινότητας. Συντελεστές του γλεντιού ήσαν οι οργανοπαίχτες. Ο λαουτιέρης της ζυγιάς τραγουδούσε και ο βιολιτζής κρατούσε το χρόνο. Η δύναμη της κοινωνίας με τις δημιουργικές της ικανότητες απελευθερώνει χαρίσματα στιχουργικά, τραγουδιστικά, χορευτικά.

 

Στην καρδιά της πόλης μας υπήρχαν πολλές ταβέρνες, μπακαλοταβέρνες χασαποταβέρνες, καφενεία, όπου λάμβαναν χώρα ολονύχτια γλέντια με λιτά γεύματα και κρασοποσίες με κρασί χύμα από τ’ αμπέλια της Ερμιονίτικης γης.

Το βιβλίο περιέχει προφορικό πολιτισμό• νοσταλγικά λησμονημένα τραγούδια, σημαντικές βιωματικές αφηγηματικές καταθέσεις και χαριτωμένα περιστατικά του παρελθόντος. Οι νεανικές παρέες με την ορμή της νιότης τους, αφού φάνε και πιούν, θα πάρουν τα σοκάκια να τραγουδήσουν τις ερωτικές ανησυχίες τους. το τραγούδι έβγαινε παθιασμένο από τα σωθικά τους• κοινωνικές συνήθειες μιας άλλης εποχής.

Στις ταβέρνες βέβαια γίνονται και πολλές χοροεσπερίδες που οργανώνονται από τους ενεργούς συλλόγους κάθε εποχής με αφορμή τις εορταστικές ημέρες. Χορευτικές βραδιές με φαγητό, ποτό, χορό, κουβέντα. Ένας όμορφος τρόπος κοινωνικής ενδυνάμωσης και ενότητας της κοινωνικής ομάδας.

«Η μουσικοχορευτική παράδοση της Ερμιόνης» από τις Εκδόσεις ΑΡΤΕΟΝ, είναι καρπός της διαρκούς συγγραφικής και πνευματικής δημιουργίας. Με την έκδοσή του δηλώνω για ακόμη μια φορά  παρούσα στη ζωή του τόπου μου. Τούτο δε που απεικονίζει πιστά είναι η αγάπη για τον τόπο μου, ίδια με εκείνη την αγάπη που εργάστηκα διαπαιδαγωγώντας τα παιδιά του για πολλά χρόνια.

Η ανάγνωση του βιβλίου αποτελεί ένα μαγευτικό ταξίδι στον περασμένο αιώνα. Οι ήρωές του άνθρωποι καθημερινοί και πολύ συμπαθητικοί, που παρά τις δυσκολίες και τις φουρτούνες της ζωής, τις ξεπερνούν επικοινωνώντας, τραγουδώντας και χορεύοντας, σε γνήσιες φιλικές συναντήσεις, συναναστροφές, διασκεδάσεις. Ο χώρος, οι άνθρωποι που εικονιζόμενοι μεταφέρονται στις σελίδες του βιβλίου, αναπλάθουν τη μνήμη. Ο πλούτος της εικόνας με τα σπάνια εικονογραφικά-φωτογραφικά ντοκουμέντα από παλαιότερες εποχές έρχεται να συμπληρώσει την απόλαυση του βιβλίου, αφού τα κείμενα συνοδεύονται από πλούσιο εικονιστικό υλικό που καθιστά το βιβλίο ελκυστικό στον αναγνώστη, ενώ η κάθε φωτογραφία συνοδεύεται από επεξηγηματική λεζάντα.

Εύχομαι να ταξιδέψει με ούριο άνεμο και να οδηγήσει τα βήματα των νέων της πατρίδας μας στον κόσμο της ευαισθησίας και να συμπαρασύρει τον αναγνώστη σ' ένα ονειρώδες χρωματιστό και ασπρόμαυρο ταξίδι ψυχής, συναισθημάτων και αισθήσεων.