Βομβαρδιστικό πολεμικό αεροσκάφος της πολεμικής αεροπορίας των ναζί της Γερμανίας στο Δοκό

Έτος 1942, στην καρδιά της Κατοχικής περιόδου μια παρέα Ερμιονιτών επισκέπτεται το εγκαταλειμμένο στο Δοκό στούκας και επάνω του φωτογραφίζεται και παίζει.

Η μεταφορά της συντροφιάς έγινε με την ανεμότρατα «ΦΡΟΣΩ» του Παναγιώτη Κουβαρά, από το Μαντράκι του Τροκαντερού. 

Εκεί ήταν και το αραξοβόλι της, δίπλα ακριβώς από το σπίτι του, το σπίτι της κυρα-Φανιώς.(Ο καπετάνιος φαίνεται στη 2^η φωτογραφία με το ζωνάρι του στη μέση)

Οι οικογένειες ήσαν: του Νίκου Λαζαρίδη, του Γιώργου Μαρμαρινού, του Μήτσου Νάκου, του Ευάγγελου Ψαρούδα, 
του Γκάτσου, του Άγγελου Παπαμιχαήλ.

Στις φωτογραφίες βλέπουμε: 1.την αναχώρηση, και 
2. το σκαρφάλωμα στο διαβόητο αεροπλάνο με το αποτρόπαιο ουρλιαχτό, παρατημένο από τους επιδρομείς.

Άμαχοι οικογενειάρχες με τα παιδιά τους κάθε ηλικίας το απομυθοποιούν. Παίζουν επάνω του με τα φωτάκια και σκαρφαλωμένοι επάνω στα αντιστραμμένα φτερά του σαν τις πτέρυγες γλάρου και  φωτογραφίζονται με χαμόγελα. Η κυρία Ανθούλα αυτόπτης μάρτυρας, δεν θυμάται αν κατερρίφθη, έμεινε από μηχανική βλάβη ή καύσιμα.

Η συντροφιά το εκλαμβάνει ως παιχνίδι και όχι ως ένα φονικό εργαλείο που έχει σκοτώσει χιλιάδες μάχιμους και αμάχους , που τους έχει τρομοκρατήσει με τις σειρήνες του πολλές φορές.

Τα αεροπλάνα τύπου stuca κατά τον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο σφυροκόπησαν την πατρίδα μας, έκαψαν σπίτια, πυρπόλησαν λιμάνια κι εργοστάσια. Ο σχεδιασμός τους ήταν τέτοιος, ώστε ο θόρυβος από τις σειρήνες που συνόδευε κάθε επίθεση, να δημιουργεί πανικό και ψυχολογική καταρράκωση των ανθρώπων. Ήταν δηλαδή ένα απόλυτο πολεμικό και ψυχολογικό όπλο.

Φώτο ( από το αρχείο) - παρουσίαση του γεγονότος  της Βιβής Σκούρτη