«Η Διχόνοια που βαστάει ένα σκήπτρο η δολερή…»
Μετά από επαναλαμβανόμενα γεγονότα που είναι καταγεγραμμένα στην ιστορία μας και η χροιά τους αλλάζει ή το θέμα αλλά η ουσία παραμένει, ο νους μας τριγυρίζει αυτές τις μέρες στις 17 Μαρτίου 2017 στην ιστορική ομιλία- επική θα λέγαμε- του ΠτΔ κ. Προκόπιου Παυλόπουλου κατά τις επετειακές εκδηλώσεις του εορτασμού της Γ΄Εθνοσυνέλευσης "Κατ' επαναλήψη" στην Ερμιόνη, στο σημείο που αναφέρθηκε - ως μήνυμα του εορτασμού - στη διχόνοια των Ελλήνων στρατιωτικών και πολιτικών Αντιπροσώπων του υπό συγκρότηση Έθνους μας, μετά την Επανάσταση του 21 στις Εθνοσυνελεύσεις, που αιτία αυτών ήταν και η σύγκληση εδώ στην Ερμιόνη μετά από τη διακοπή της στην Επίδαυρο με απόντες πάλι κάποιους Αντιπροσώπους!!
Για να καταλήξει ο κ. Πρόεδρος στο μέρος αυτό της ομιλίας του (με άλλα λόγια) - πως μόνο με Ομόνοια, Ομοψυχία και Αγάπη μεταξύ μας, μπορούμε να προχωρήσουμε και να προκόψουμε σαν Έθνος και σαν Λαός! ...
Εμείς να προσθέσουμε, πως επειδή τα ίδια συμβαίνουν και στο Δήμο μας και στην τοπική μας κοινωνία,
αυτές οι σοφές νουθεσίες του ΠτΔ ισχύουν και για εμάς...
Έτσι, καταφύγαμε πάλι στο τετράδιο των ποιημάτων του Δημοτικού Σχολείου Ερμιόνης που έχουμε φυλαγμένο ακόμα - 67 χρόνια μετά - και το διαφυλάσσουμε ως κόρη οφθαλμού, να βρούμε και να φρεσκάρουμε στη μνήμη μας, το ποίημα του Εθνικού μας ποιητή Διονύσιου Σολωμού, που αναφέρεται στην ιστορική διχόνοια των Ελλήνων από τους αρχαίους χρόνους!
Φαίνεται, είναι καταστροφικό ίδιον της φυλής μας…
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
144. Η Διχόνοια που βαστάει Ένα σκήπτρο η δολερή Καθενός χαμογελάει,
Πάρ’ το, λέγοντας, και συ.
145. Κειο το σκήπτρο που σας δείχνει Έχει αλήθεια ωραία θωριά
Μην το πιάστε, γιατί ρίχνει Εισέ δάκρυα θλιβερά.
146. Από στόμα οπού φθονάει, Παλληκάρια, ας μην ‘πωθή,
Πως το χέρι σας κτυπάει Του αδελφού την κεφαλή.
147. Μην ειπούν στο στοχασμό τους Τα ξένα έθνη αληθινά:
Εάν μισούνται ανάμεσά τους Δεν τους πρέπει ελευθεριά.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Πάρ’ το, λέγοντας, και συ.
145. Κειο το σκήπτρο που σας δείχνει Έχει αλήθεια ωραία θωριά
Μην το πιάστε, γιατί ρίχνει Εισέ δάκρυα θλιβερά.
146. Από στόμα οπού φθονάει, Παλληκάρια, ας μην ‘πωθή,
Πως το χέρι σας κτυπάει Του αδελφού την κεφαλή.
147. Μην ειπούν στο στοχασμό τους Τα ξένα έθνη αληθινά:
Εάν μισούνται ανάμεσά τους Δεν τους πρέπει ελευθεριά.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αντί για καλημέρα
ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου