Δευτέρα 5 Απριλίου 2021

«Για όλους μας κάποτε κτυπάει μια καμπάνα»…

Ερνεατ Χέμινγουεϊ -> «Για ποιον κτυπάει η καμπάνα»...

[...]  Όταν έφευγε ο ήρωας του  μυθιστορήματος για να πάει σε επικίνδυνη αποστολή, πιθανώς από προαίσθηση ή και από τον φόβο που του δημιουργούσε ο μεγάλος έρωτάς του με τη φίλη του αντάρτισσα την Μαρία, στον αποχαιρετισμό της λέει: «Αν ακούς και κτυπήσει πένθιμα η καμπάνα, μη ρωτάς για ποιον κτυπάει. Ίσως είναι η δική μου καμπάνα ! -Άλλωστε, για όλους μας κάποτε, κτυπάει μια καμπάνα»... 

Σ' αυτή τη μάχη των ανταρτών με τις δυνάμεις του Φράνκο, ο Ρόμπερτ Τζόρνταν έπεσε νεκρός! Σε λίγο, κτύπησε πένθιμα η καμπάνα εκκλησίας  διπλανού χωριού. Η Μαρία, την άκουσε, θυμήθηκε τα λόγια του φίλου της και έκλαψε με δάκρυ πικρό...

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Βασισμένο στις εμπειρίες του από τον Ισπανικό Εμφύλιο, το "Για ποιον χτυπά η καμπάνα" θεωρήθηκε από τους βιβλιοκριτικούς ως το κορυφαίο έργο του συγγραφέα και ένα από τα καλύτερα πολεμικά μυθιστορήματα όλων των εποχών. Περιγράφει τέσσερις μέρες από τη ζωή του ήρωα και πρωταγωνιστή Ρόμπερτ Τζόρνταν, ενός Αμερικανού που έχει σταλεί με την ιδιότητα του δυναμιτιστή, για να ανατινάξει μια στρατηγικής σημασίας γέφυρα. Τέσσερις μονάχα μέρες, στα τέλη της άνοιξης του 1937 στην Ισπανία, και συγκεκριμένα στα δάση γύρω από τη Σεγκόβια. Στη διάρκεια αυτών των κρίσιμων ημερών, ο Τζόρνταν βιώνει συγκλονιστικά τον έρωτα στο πρόσωπο της πανέμορφης και βασανισμένης Μαρίας, το φόβο και την αγωνία σε μια σπαρασσόμενη από τον Εμφύλιο χώρα, την αφοσίωση και τη φιλία, αλλά και τη δεισιδαιμονία στα πρόσωπα των Ισπανών ανταρτών. Παντού γύρω του ελλοχεύει ο θάνατος, που δίνει σε όλα τα συνθήματα μια ολότελα διαφορετική διάσταση και ένταση. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

Σημείωση: Xθες το βράδυ με αφορμή του φευγιό του Θανάση το θυμήθηκα, ξεφύλλισα το βιβλίο, φρεσκάρισα τη μνήμη μου και τώρα πολύ  πρωί αναρτώ αυτό το κομμάτι...


Για τη μεταφορά στο blog 

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΊΤΗΣ 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου