Με το μάτι του ρεπόρτερ του πεζοδρομίου - Μικρά περιστατικά που απεικονίζουν ανάγλυφα τη ζοφερή πραγματικότητα της σημερινής ζωής μας...

 Επιλογές από το προσωπικό μας αρχείο - 8 Μαρτίου 2013...

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Για ένα πενηντάλεπτο…

Σήμερα το  πρωί (8 Μαρτίου 2013) στην οδό  Μεραρχίας στον Πειραιά, λίγα μέτρα από το Δημοτικό Θέατρο, συνάντησα ένα νέο 25 χρονών που προσπαθούσε με απεγνωσμένες προσπάθειες, να σηκώσει μια ξεκολλημένη πλάκα  του πεζοδρομίου. Σχεδόν έκλαιγε και οδυρόταν και έλεγε τη φράση - «και τα είχα μετρημένα»... 
 

Μου κίνησε την περιέργεια και ζύγωσα κοντά και τον ρώτησα αν θέλει βοήθεια.-Μου είπε«βοηθήστε με να σηκώσω την πλάκα γιατί από τη χαραμάδα του αρμού  μου έπεσε μέσα ένα κέρμα»

Πράγματι τον βοήθησα και με τα δάκτυλα των χεριών μας σηκώσαμε την πλάκα και τι είδαν τα μάτια μου. - Το κέρμα ήταν ένα πενηντάλεπτο του ευρώ. Ο νέος με χαρά  το μαζεύει και ανοίγει τη χούφτα του άλλου του χεριού και το βάζει στα άλλα κέρματα (που κρατούσε σφιχτά) των δύο ευρώ τους ενός και άλλα πιο ψιλά περίπου 9-10 ευρώ. Στη συνέχεια αφού με ευχαρίστησε μου εξήγησε πως τα πήγαινε κάπου που τα χρωστούσε και επανέλαβε τη φράση «και τα είχα μετρημένα. Πως να του πήγαινα λιγότερα»….
 

Θεωρούμε πως αυτά τα μικρά  περιστατικά απεικονίζουν ανάγλυφα τη ζοφερή πραγματικότητα της σημερινής ζωής μας και  ένας έμπειρος ρεπόρτερ του πεζοδρομίου,  ειδικά στις μεγάλες πόλεις, μπορεί να καταγράψει καθημερινά δεκάδες. 

Γι’ αυτή την κατάντια μας  είναι χιλιοειπωμένο και χιλιογραμμένο, ποιοι έχουν τη μεγαλύτερη ευθύνη...
Γι’ αυτό  συνέλληνες,  κάντε σημαία την περιφρόνηση και το γύρισμα της πλάτης, όταν σημάνει η ώρα για όλους αυτούς…

ΣΤΑΜ.  ΔΑΜ.