Κείμενα στο blog από συμπολίτες μας - > η έννοια και το καλό στη ζωή μας της Αληθινής Αγάπης ....

 

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ

 

Δημήτρης Τουτουντζής

Η αληθινή Αγάπη είναι σαν μια καθαρή φωτιά, μια πηγή θερμότητας, που ζεσταίνει την καρδιά. Είναι μια ρίζα, που βλαστάνει μέσα στην καρδιά όλα τα καλά έργα. Για τον άνθρωπο που έχει ζωογονηθεί από την αληθινή Αγάπη, τίποτε δεν είναι δύσκολο, φοβερό ή αδύνατο. Γι’ αυτόν κανένας νόμος δεν είναι βαρύς, καμιά εντολή δεν είναι ανεφάρμοστη. Όλα του είναι εύκολα.   

    Η Αγάπη είναι Θεός γι’ αυτό και είναι πανίσχυρη. Αυτή είναι η επιστημονική εφαρμογή της Αγάπης, εναντίον της οποίας τίποτα δεν μπορεί να σταθεί. Εξουδετερώνει  κάθε κακή κατάσταση και απελευθερώνει τον άνθρωπο που είναι υποχείριός της. Όταν όμως ανταποδίδουμε μίσος στο μίσος, κατάρα στην κατάρα ή φόβο στη βία, τότε μεγαλώνουμε τη δυσκολία, όπως ακριβώς ο ήχος πολλαπλασιάζεται από έναν ενισχυτή. Η αντιμετώπιση του μίσους με Αγάπη είναι η Βασιλική Χριστική Οδός που οδηγεί στη λύτρωση, είναι η τέλεια μέθοδος αυτοάμυνας σε κάθε περίσταση. Μας κάνει απόλυτα άτρωτους σε κάθε είδους επίθεση.

Αν επιθυμούμε να εφαρμόσουμε το ως και ημείς αφίομεν τοις οφειλέτες ημών πρέπει να αγαπάμε. Αν κάνουμε ελεημοσύνη σημαίνει ότι αγαπάμε, διότι η ελεημοσύνη εμπεριέχεται στην Αγάπη. Αν ο άνθρωπος εφάρμοζε με αγάπη το κατακυριεύσατε τη γη και όχι με το πάθος της πλεονεξίας, τότε δεν θα υπήρχαν ούτε πόλεμοι, ούτε καταστροφές, ούτε φτωχοί, ούτε πλούσιοι, θα υπήρχε σ’ όλη τη γη μια όμορφη κοινωνία αγγέλων, θα υπήρχε η ειρήνη σ’ όλη τη γη έχοντας σαν βασίλισσα την Αγάπη. Τότε οι άνθρωποι θα ήσαν επίγειοι άγγελοι μιμούμενοι τους ουράνιους. Δεν μας επιτρέπει η αγάπη να συμπεριφερόμαστε άσχημα, να ζητάμε το υλικό μας συμφέρον, δεν μας αφήνει να γινόμαστε όργανα του πάθους του θυμού, ούτε λογαριάζει το κακό, που τυχόν σου έκανε ο πλησίον.

    Αλλά τι είναι η Αγάπη; Η Αγάπη είναι μία από τις δύο εκφράσεις του Θεού, η άλλη είναι η Σοφία. Ο Θεός είναι Αγάπη. Η Αγάπη είναι προσιτή στον άνθρωπο και αφού ο Θεός είναι Αγάπη, τότε και ο άνθρωπος θα είναι Αγάπη, διότι είναι πλασμένος από Αγάπη και έχει έμφυτη την Αγάπη μέσα του. Η Αγάπη δεν είναι σκοτεινός δαίδαλος ανακατεμένης Αλήθειας και εκτός του ότι είναι προσιτή, είναι σαφής και ο άνθρωπος μπορεί να βρει το δρόμο της πορείας του με φάρο την Αγάπη. Η Αγάπη στην απλότητά της ζητά: 1^ο Αγάπη προς το Θεό που σημαίνει πίστη. 2^ο Αγάπη προς το συνάνθρωπο που υλοποιείται με την αλληλεγγύη. 3^ο Αγάπη προς τον εαυτό μας που είναι επιδίωξη όχι μόνο επιβίωσης αλλά και κυριαρχίας επί του εαυτού μας..

    Με την Αγάπη ο άνθρωπος σπάζει τα φράγματα της πλάνης, υψώνεται και προχωρεί στον δρόμο προς το Θεό. Αλλά η Αγάπη συμπορεύεται με τη συνείδηση της Αλήθειας. Την πρόοδο δηλαδή του ανθρώπινου όντος, με κίνητρο την Αγάπη, την αξιοποιεί η συνείδηση. Και έτσι για κάθε βήμα που επιχειρεί ο άνθρωπος με την Αγάπη, έχει ένα αντίστοιχο βαθμό συνειδήσεως. Με αυτό τον τρόπο καθώς προχωρεί με την Αγάπη, συνειδητοποιεί τη πλανημένη υποκειμενική αντίληψη της αλήθειας, την οποία διορθώνει.

Η Αγάπη είναι ασύγκριτα πιο μεγάλη και από την πίστη που μετακινεί τα βουνά και από τη γνώση που γνωρίζει όλα τα μυστήρια. >>>>

Μπορεί κάποιος να μοιράσει την περιουσία του από κενοδοξία, επειδή θέλει να φαίνεται μεγάλος ευεργέτης στα μάτια των άλλων. Μπορεί να δώσει τη ζωή του όχι όμως για όλους τους ανθρώπους αλλά αποκλειστικά για τους ανθρώπους της δικής του κοινωνικής τάξης ή της δικής του φυλής. Τέτοιος άνθρωπος που θυσιάζει τη ζωή του δεν έχει Αγάπη γιατί ταυτόχρονα με την Αγάπη προς τους ανθρώπους της δικής του κοινωνικής τάξης και της δικής του φυλής, υπάρχει μίσος προς τους ανθρώπους άλλης τάξης και άλλης φυλής. Μόνο τότε αυτή η θυσία του έχει αξία, όταν προσφέρεται από την Αγάπη προς όλους τους ανθρώπους χωρίς καμία εξαίρεση. Διότι η έννοια της πραγματικής Αγάπης, είναι να αγαπάμε όχι μόνο τους ανθρώπους της δικής μας κοινωνικής τάξης ή φυλής ή τους συγγενείς μας, αλλά ανεξαιρέτως όλους τους ανθρώπους. Ο άνθρωπος που η καρδιά του είναι γεμάτη από Αγάπη δεν μπορεί να βλέπει με αδιαφορία τους γυμνούς, τους πεινασμένους και άστεγους συνανθρώπους του.  Η Αγάπη που ζει μέσα στην καρδιά του είναι γεμάτη ευσπλαχνία. Όποιος αγαπά δεν ζηλεύει κανέναν. Να ξέρουμε ότι αν ζηλεύουμε κάποιον σημαίνει ότι η Αγάπη δεν υπάρχει μέσα μας. Αν η καρδιά μας είναι γεμάτη γνήσια Αγάπη δεν θα ζηλεύαμε κανέναν και για τίποτα. Όποιος αγαπά δεν υπερηφανεύεται γιατί η Αγάπη και η υπερηφάνεια δεν μπορεί να υπάρχουν ταυτόχρονα, είναι δύο πράγματα αλληλοαναιρούμενα. Όπου υπάρχει Αγάπη δεν μπορεί να υπάρχει υπερηφάνεια. Και όπου υπάρχει υπερηφάνεια η Αγάπη δεν υπάρχει. Η γνήσια Αγάπη όχι μόνο δεν ζηλεύει αλλά δεν καυχάται και δεν περηφανεύεται, είναι ταπεινή. Να ξέρουμε ότι, αν μέσα στην καρδιά μας υπάρχει περηφάνια αυτό σημαίνει απουσία της Αγάπης. Πόση ασχήμια και απρέπεια βλέπουμε γύρω μας. Αυτή έλαβε σήμερα τεράστιες διαστάσεις, κάτι που μας κάνει να υποφέρουμε πολύ. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει Αγάπη στους ανθρώπους, αλλιώς δεν θα υπήρχε τόση απρέπεια. Εμείς πάντα ζητάμε για τον εαυτό μας χαρές και απολαύσεις, το όνομά μας να είναι γνωστό, οι άλλοι να μας τιμούν, να έχουμε μια θέση υψηλή. Θέλουμε να έχουμε τα πάντα, τα πάντα για το εγώ μας. Και η Αγάπη δεν ζητάει τίποτα για τον εαυτό της. Είναι εύπιστη, όπως είναι εύπιστα τα παιδιά. Η Αγάπη σε όλους και σε όλα έχει εμπιστοσύνη, δεν υποπτεύεται κανέναν. Οι άνθρωποι συχνά αδικούν του άλλους, λένε ψεύτη, συκοφάντη και προδότη κάποιον που ποτέ δεν λέει ψέμα, δεν συκοφαντεί και δεν έχει προδώσει κανέναν άνθρωπο που είναι καθαρός και στα λόγια και στα έργα. Πόσοι από μας δεν νευριάζουν; Πολλοί, πάρα πολλοί που όταν νευριάζουν φωνάζουν σαν έξαλλοι, χτυπάνε και βρίζουν τον άλλον. Αν υπήρχε στην καρδιά τους η Αγάπη δεν θα το έκαναν. Όσοι έχουν Αγάπη δεν θέλουν να βλέπουν κακό στον πλησίον τους, θέλουν να βλέπουν μόνο καλό. Στην Αγάπη δεν υπάρχει χαιρεκακία. Πολλοί όμως χαίρονται όταν πέφτουν κάποιοι, χαίρονται όταν βλέπουν τα σφάλματά των. Όταν τα λόγια και τα έργα μας είναι αληθινά και δίκαια η Αγάπη χαίρεται βλέποντας αυτό. Όταν βλέπουμε πως αμαρτάνει κάποιος συνάνθρωπός μας, κλείνουμε τα μάτια μας, συγκρατούμε τη γλώσσα μας και δεν διαλαλούμε το σφάλμα του; Όχι, αλλά αντίθετα αρχίζουμε να τον κακολογούμε για να μάθουν όλοι πόσο κακός είναι. Δεν σκεπάζουμε την αμαρτία του, αλλά την κάνουμε γνωστή σε όλους, τα δικά μας όμως σφάλματα τα κρύβουμε. Τέλος η Αγάπη θέλει μόνο το καλό για όλους και δεν ζητά τίποτα για τον εαυτό της.

    Η Αγάπη είναι η πιο ισχυρή δύναμη του σύμπαντος, όταν δε ο άνθρωπος αναγνωρίσει αυτή τη δύναμη που κατευθύνει τον μηχανισμό του, θα έχει τότε θέσει τα πόδια του πάνω στο μονοπάτι της τελειότητας. Μέσα σ’ αυτή τη μεγάλη δύναμη που την αποκαλούμε Αγάπη, υπάρχουν άπειρες δυνατότητες, όχι μονάχα για την πνευματική ανύψωση του ανθρώπου, αλλά και για την βελτίωση της υλικής του ζωής. Η Αγάπη είναι η δημιουργική δύναμη που αγκαλιάζει όλα τα πράγματα έξω από το ορατό και τον αόρατο κόσμο. Όταν θα έχει εξουσιάσει την καρδιά του ανθρώπου και οι δημιουργικές ικανότητες του πνεύματος και του σώματος εμφανιστούν, τότε και η εξέλιξη του ανθρώπινου γένους θα προχωρήσει με γιγαντιαία βήματα, γιατί η Αγάπη, όπως την κατανοούμε γενικά, είναι μία συγκεκριμένη Αγάπη, είναι μια Αγάπη ζωτική και όμορφη. Βεβαίως είναι μια Αγάπη αγνή, η ιδεώδης Αγάπη, είναι μια Αγάπη που έχει στραφεί προς το σύμπαν. Αυτή την Αγάπη πρέπει να την νοιώσουμε, πρέπει να νοιώσουμε την Αγάπη, να αγαπάμε τους άλλους, να νοιώθουμε αδελφότητα για τους ανθρώπους. Οφείλουμε να κάνουμε προσπάθειες προκειμένου η Αγάπη να καταστεί ακέραιο μέρος της συνειδητότητάς μας, της ψυχής μας. Πρέπει να μάθουμε να νοιώθουμε συμπόνια για όλα τα πλάσματα που συναντάμε στο δρόμο μας, καλλιεργώντας μια συνειδητότητα Αγάπης. Με κάθε βεβαιότητα, τούτο θα μας οδηγήσει αυτομάτως στο να αγαπάμε ακόμα και τους εχθρούς μας. Αν θα μας ζητούσε κανείς αποδείξεις, θα έπρεπε να δείξουμε συμπάθεια και δικαιοσύνη προς ολόκληρο τον κόσμο δια των πράξεών μας, των λόγων μας και των σκέψεών μας. Δεν θα μπορέσουμε ποτέ να εξαπατήσουμε τους άλλους σ’ αυτόν τον τομέα, ούτε καν τον εαυτό μας. Η Αγάπη είναι μια μεγάλη θεραπευτική δύναμη, είναι μια συνάθροιση όπου το κάθε ένα από τα συστατικά της ασχολείται στην πράξη προσπαθώντας να ακτινοβολεί μονάχα δονήσεις που εκφράζουν Αγάπη. Εάν είχαμε εγκαταστήσει την αρμονία, δεν θα υπήρχε καμία ασθένεια, καμία δυσκολία του οποιοδήποτε είδους.   

    Στο υλικό πεδίο, ένας μόνο επιστήμονας μπορεί να φανεί ευεργετικός για πάμπολλους ανθρώπους δια της εργασίας του, της γνώσεώς του και των ανακαλύψεών του. Στο διανοητικό και πνευματικό πεδίο, δεν συμβαίνει έτσι. Στο πεδίο του πνεύματος, ο καθένας από μας οφείλει να τελειοποιηθεί χάρη στις δικές του προσπάθειες. Ο καθένας από μας πρέπει να είναι καλός για τον ίδιο του τον εαυτό. Θα πρέπει να κάνει ώστε τα πνευματικά πράγματα να γίνου μέρος του ίδιου του τού εαυτού, της ίδιας του της συνειδητότητας. Αυτό είναι κάτι που κανένας άλλος δεν θα μπορέσει να το κάνει γι’ αυτόν. Ας καλλιεργήσουμε το ιδεώδες της Αγάπης, ας μάθουμε να νοιώθουμε Αγάπη για όλα τα άτομα που συναντάμε καθημερινά. Είναι απαραίτητο να την εκδηλώνουμε, είναι αναγκαίο να την νοιώθουμε.