…με αφορμή τις πρώτες ομοβροντίες του ρωσικού πυροβολικού στα περίχωρα, όπως μεταδίδουν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία…
Οι πρώτες μου εντυπώσεις σ’ αυτή την πανέμορφή πόλη ήταν, όταν από το αεροδρόμιο πηγαίναμε για το ξενοδοχείο της διαμονής μας, από το πούλμαν που μας μετέφερε εκεί βλέπαμε κομμάτια της πόλης και μετά μεγάλα δασύλλια ή πάρκα, ξανά και ξανά η συνέχεια της πόλης και ούτω καθ’ εξής...
Στη Φωτο από αριστερά εγώ από δεξιά συνταξιδιώτης μου από το Άργος, σε κεντρική πλατεία του Κιέβου. Αν θυμάμαι καλά στο μνημείο ο ιδρυτής του Κιέβου και της χώρας... |
Στον μεγάλο «Δείπνερο» ποταμό μας
έλεγε η ξεναγός πως υπάρχουν νησιά στον ποταμό με οικισμούς οργανωμένοι κατά τέτοιο τρόπο, που οι κάτοικοι
μπορεί να ζήσουν εκεί σε όλη τους τη ζωή χωρίς να θέλουν να μετακινηθούν για
οποιαδήποτε ανάγκη τους σε άλλο μέρος της
πόλης ή της χώρας.
Θυμάμαι ακόμα, την επίσκεψή μας στις
περίφημες πρωτοχριστιανικές κατακόμβες του Κιέβου. Επίσης μας άρεσαν οι λουτρικές εγκατάστασης
στις όχθες του ποταμού και την κολύμβηση που κάναμε εκεί.
Ακόμα έρχεται στη σκέψη μου, η γνωριμία που είχαμε με δύο κορίτσια Ουκρανές. Στην
κουβέντα που είχαμε στη συνέχεια, η μια από αυτές μου λέει μια δική μας αρβανίτική ή τουρκική λέξη -> ού (α)
τεχίτε. – «Ω διάβολε» -> Την χρησιμοποιούσαν οι παππούδες και οι γονείς μας αλλά
και εμείς τα παιδιά για κάτι που μας ξάφνιαζε ή διαφωνούσαμε. - Ξαφνιασμένος και
εγώ την ρωτάω, που την έμαθες αυτή την λέξη και μου απάντησε, πως εγώ σπουδάζω
στο Πανεπιστήμιο της Οδυσσού και εκεί είχα γνωρίσει Έλληνες ναυτικούς Σπετσιώτες
και αυτοί με έμαθαν κάποιες «ελληνικές» λέξεις.
Με αυτά τα λίγα από τις γλυκιές
και ωραίες θύμισές μου από αυτή την πόλη που τώρα τα περίχωρά της βομβαρδίζονται από τους ανελέητους
ισχυρούς της γης και αυτό που θέλουμε και προσευχόμαστε αυτή τη στιγμή είναι, ο Θεός
να βάλλει το χέρι του για όλους τους αδύναμους Λαούς και να συνετίσει όλους τους
άπληστους ανθρώπους που μας κυβερνούν ή δίνουν εντολές σ' αυτούς …
ΣΤΑΜ.ΔΑΜ.Δ.
Ε.Φ.Π. - ΔΗΜ. ΕΡΜ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου