Επιλογές από το προσωπικό μου αρχείο ρεπορτάζ από άλλα χρόνια διαφορετικά...

Αφιερωμένος στη Σημαία μας ο εορτασμός της 3ης Εθνοσυνέλευσης στην Ερμιόνη το 1827

Εκδήλωση - ομιλία από το Ιστορικό & Λαογραφικό Μουσείο Ερμιόνης 

την Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Φώτο - ρεπορτάζ 

Σταμάτης Δαμαλίτης

Το Ι.Λ.Μ.Ε. όπως κάθε χρόνο τέτοιες μέρες τιμά την μνήμη της 3ης Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων στην Ερμιόνη (Φεβρουάριος – Μάρτιος 1827) και την επέτειο της Εθνικής παλιγγενεσίας 1821. 

Φέτος αυτός ο εορτασμός, ήταν αφιερωμένος στη Σημαία μας, με εκδήλωση- ομιλία. 

Η κ. Αργυρώ Ζαρουχλιώτου δικηγόρος ανέπτυξε το θέμα: 

«Σημαίες ελευθερίας: Από τα μπαϊράκια και τις παντιέρες… στην κυανόλευκο»

Μεταξύ των πολιτών που παραβρέθηκαν στον χώρο του Ιστορικού Μουσείου ήσαν οι ιερείς π. Ι. Αμπελάς και π. Δ. Αμπελάς, από τη δημοτική αρχή η αντιδήμαρχος κα Θ. Σκλαβούνου – Λαμπάτου , ο πρόεδρος του Δ.Σ. κ.Ι. Κρητσωτάκης, οι δ.σ.  Γ. Μήτσου, Χρ. Τσίρνα και Ανδρ. Κρητικός. 

Τον «Ερμιονικό Σύνδεσμο» εκπροσώπησε ο αντιπρόεδρος και  εν αποστρατεία  αντιπτέραρχος Π.Α. κ. Γ. Φασιλής, ενώ τον Μουσικό Σύλλογο Ερμιόνης ο κ. Χρ. Δάγκλης.

Την εκδήλωση προλόγισε το μέλος του Δ.Σ. κ. Ι. Δημαράκης και αμέσως μετά πήρε το λόγο η ομιλήτρια για να μας πει μεταξύ άλλων: «[…] το θέμα μας απόψε είναι η ιστορική εξέλιξη της σημαίας, ως διακριτικού συμβόλου, με έμφαση στις ποικίλες μορφές που έλαβε η ελληνική σημαία, ώσπου να οριστικοποιηθεί στο γαλανόλευκο συνδυασμό που ανα τον κόσμο θυμίζει Ελλάδα. Ιδιαίτερα δε, θα σταθούμε στις «σημαίες ελευθερίας», εκείνες δηλαδή τις σημαίες που εμφανίστηκαν πριν και κατά τη διάρκεια του αγώνα για την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό.

[…] Στην αρχαιότητα αντί υφασμάτινης σημαίας χρησιμοποιήθηκαν ως διακριτικά σύμβολα απεικονίσεις θεοτήτων ή ζωόμορφων παραστάσεων οι οποίες κοσμούσαν ασπίδες ή ακόντια. Οι Έλληνες στόλιζαν τις ασπίδες τους με όμοια σύμβολα, που ονόμαζαν επίσημα για να αναγνωρίζονται στη μάχη.

Σε αυτά οι πολεμιστές έδιναν όρκο πίστης στην πατρίδα, με πιο γνωστό το «ΤΑΝ ή ΕΠΙ ΤΑΣ» των Σπαρτιατών.

[…] Οι σημαίες στο στρατό ξηράς φαίνεται πως εμφανίσθηκαν επί Μ. Αλεξάνδρου ενώ οι σημαίες στη θάλασσα υπήρχαν ήδη από την Μυκηναϊκή εποχή.»

Κατόπιν η ομιλήτρια αναφέρθηκε συνοπτικά για τις σημαίες της Ρωμαϊκής και Βυζαντινής εποχής, για να μας πει πως μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης οι σημαίες των περασμένων χρόνων περιήλθαν στη δικαιοδοσία της Εκκλησίας, χρησιμεύοντας σε λατρευτικές τελετές και λιτανείες.

Στα χρόνια της σκλαβιάς και στα πρώτα επαναστατικά κινήματα, ο κάθε αρχηγός επινοούσε και ύψωνε την δική του σημαία.

Στη συνέχεια με την προβολή διαφανειών προβλήθηκαν πολλές από τις σημαίες των επαναστατικών και μετέπειτα χρόνων και η ομιλήτρια έκανε αναλυτική αναφορά για την ιστορία τους , τα χρώματα τους τα σύμβολά που απεικονίζονταν πάνω σ’ αυτές και κάθε έννοια που συμβόλιζαν.

Προς το τέλος η ομιλήτρια θα μας πει πως η γαλανόλευκη στη μορφή που τη γνωρίζουμε σήμερα καθιερώθηκε, μόλις το 1978 με το Νόμο 851, ο οποίος εισήχθη στην Ελληνική έννομη τάξη με τη δημοσίευσή του στο ΦΕΚ το Δεκέμβριο του ίδιου έτους.

Και έκλεισε την ομιλία της η κα Ζαρουχλιώτου με τα εξής: « Οι Έλληνες που η ιστορία τους ξεκινά στις απαρχές του κόσμου και που πάντοτε αγωνίστηκαν για την ελευθερία τους, τιμούν τη γαλανόλευκη την 27η Οκτωβρίου, - όχι απλώς ως εθνικό έμβλημα, αλλά ως ζωντανό σύμβολο, άξιο να εμπνεύσει το δέος και να δικαιολογήσει ακόμη και τη θυσία, πραγματώνοντας την ομηρική ρήση «εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρις.»

 

Κατόπιν το λόγο πήρε η πρόεδρος του Ι.Λ.Μ.Ε. κα. Ήρα Φραγκούλη – Βελλέ για να μας ενημερώσει εκτός των άλλων, πως το Μουσείο φέτος απόκτησε δύο πολύτιμα κειμήλια. Το ένα είναι ένα γνήσιο έγγραφο που έχει την υπογραφή του Κολοκοτρώνη με το οποίο ο Γέρος του Μοριά συνιστά για την περίθαλψη ενός Γάλλου τραυματία. 

Αυτό έχει σημασία για εμάς είπε η κ. πρόεδρος γιατί αναφέρεται στο έγγραφο ο τόπος, η ημερομηνία και η χρονολογία: -Εν Ερμιόνη 23 Δεκεμβρίου 1826 -. Που σημαίνει, πως τουλάχιστον από τότε μέχρι τις μέρες της 3ης Εθνοσυνέλευσης Φεβρουάριο – Μάρτιο 1827 ο Κολοκοτρώνης βρισκόταν στην περιοχή μας. Αυτό το χειρόγραφο είχε δημοπρατηθεί σε δημοπρασία παλαιών εγγράφων, το εντόπισε ο κ. Λίνος Μπενάκης, αναγνώρισε την αξία του και το απέκτησε το Μουσείο με ενέργειες και προσφορά συμπολιτών μας.

Το δεύτερο απόκτημα είναι ένα κοντάρι πολεμικής σημαίας το οποίο τα χρόνια της επανάστασης χρησιμοποιούταν και ως όπλο από τους Ερμιονίτες αγωνιστές του 21, διότι και στο πάνω μέρος και στο κάτω, είναι αιχμηρό. Αυτό ήταν οικογενειακό κειμήλιο της κ. Ηρώ Λαζαρίδου που της το είχε δώσει ο παππούς της και Δήμαρχος Ερμιόνης στις αρχές του περασμένου αιώνα Κωνσταντίνος Γκολεμάς και η κα Λαζαρίδου με τη σειρά της το δώρισε στο Μουσείο.

Κλείνοντας την ενημέρωσή της η πρόεδρος μάς είπε ακόμα, πως στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος «γαλανόλευκη η θωριά σου…» την πόρτα του Ι.Λ.Μ.Ε. πέρασαν περισσότεροι από 300 μαθητές με τους δασκάλους τους από όλα τα σχολεία της Ερμιονίδας. 
Και με αυτή την ενημέρωση η εκδήλωση έφτασε στο τέλος της
_-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ανάλογες εκδηλώσεις για τον εορτασμό  της 3ης Εθνοσυνέλευσης στην Ερμιόνη το 1827 περιμένουμε και φέτος και κάθε χρόνο από το Ι.Λ.Μ.Ε. σε συνεργασία με την Δημοτική Κοινότητα Ερμιόνης και το Δήμο.