Ο Δημήτρης Καμιζής με λόγο γλαφυρό και άκρως συναισθηματκό κατά τη νεκρώσιμη εξόδιο ακολουθία του Χρήστου Μπαλαμπάνη

 

ΕΠΙΚΗΔΕΙΑ ΟΜΙΛΙΑ  ΠΟΥ ΕΚΦΩΝΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΠΑΛΑΜΠΑΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΜΙΖΗ.

16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2022

«Ο Διγενής ψυχομαχεί, κι η γη τονε τρομάζει

Κι η πλάκα τον ανατριχιά, πως θα τονε σκεπάσει

Γιατί από κεια που κείτεται, λόγια αντρειωμένου λέει»

Αγαπημένε μου φίλε Χρήστο,

Αυτά τα στιχάκια  του ριζίτικου τραγουδιού από το Ακριτικό Έπος της Κρήτης  ταιριάζουν απόλυτα και σε σένα, γιατί έζησες τη σύντομη ζωή σου αγωνιζόμενος, κι έφυγες πάλι αγωνιζόμενος, σε άνισο αυτή τη φορά αγώνα, σαν άλλος Ακρίτας Διγενής στα «Μαρμαρένια αλώνια».

Όσοι είχαμε την τύχη να σε γνωρίσουμε από πολύ κοντά, θαυμάσαμε το ήθος σου, τον ακέραιο χαρακτήρα σου, την αντρειοσύνη σου, την ντομπροσύνη σου, την παλικαριά σου μέχρι το τέλος, και τη μεγάλη σου ψυχή.

Τρία σχεδόν χρόνια τώρα έπαιζες τον Χάροντα στα «μαρμαρένια αλώνια» ,  στα ίσια, με απίστευτη γενναιότητα αλλά και καρτερία ,δίνοντας κουράγιο πολλές φορές εσύ στους δικούς σου ανθρώπους, ακόμη και στους γιατρούς σου. Φαινόμενο ανθρώπου απίστευτης θέλησης. δύναμης, πίστης και αντοχής , που πρώτη φορά συνάντησα σαν γιατρός.

Στην καθημερινή μας τηλεφωνική  επικοινωνία δεν σε άκουσα ποτέ να λυγίζεις, παρά ελάχιστες φορές και μόνον  όταν σκεφτόσουν και αναφερόσουν,  στην αγαπημένη σου Ελένη, στις αγαπημένες σου κόρες  και τα εγγονάκια σου. 

Το κενό που αφήνεις στην ψυχή τους Χρήστο είναι τεράστιο και αναπλήρωτο,  γιατί μαζί με τη γενναιότητά σου συνάμα και κατά πως λέει ο ποιητής «ήσουν καλός, ήσουν γλυκός κι είχες τις χάρες όλες». 

Αλλά και για μένα Χρήστο πέρα από υπέροχος άνθρωπος και πιστός φίλος υπήρξες και πολύτιμος συνεργάτης. Ανταποκρίθηκες από τους πρώτους στο κάλεσμά μου να συγκροτήσουμε τον νέο Δήμο Ερμιονίδας και στη συνέχεια αναδείχθηκες, με την ευθυκρισία σου, το θάρρος, τον πατριωτισμό σου, την εντιμότητά σου, την καθαρότητά σου το έργο σου, σε κορυφαίο στέλεχος της παράταξής μας αλλά και αξιοζήλευτο αυτοδιοικητικό στέλεχος. 

Αλίμονο όμως, η σκληρή σου μοίρα έκοψε πρόωρα το νήμα της ζωής σου και αυτό συνάμα της λαμπρής αυτοδιοικητικής σου πορείας .

Χρήστο υπήρξες χρήσιμος και πολύτιμος για την οικογένειά σου που τόσο λάτρευες, χρήσιμος και αγαπητός στην κοινωνία και στους φίλους σου, ευεργέτης στο χωριό σου που τόσο αγαπούσες.

Αναπαύσου τώρα ειρηνικά στην πατρώα σου γη. 

Είμαι σίγουρος ότι η Παναγία μας στην εορτή της δικής της Κοίμησης, άνοιξε για σένα διάπλατα την Πύλη του Παραδείσου, στη δική σου κοίμηση.

Ελένη, Μαρία,  Φωτεινή, Βασίλη αγαπημένε αδερφέ του,   σφίξτε τώρα την καρδιά σας και κάνετε τον αβάστακτο πόνο σας δύναμη, για να συνεχίσετε τη ζωή σας όπως ο Χρήστος ήθελε και ονειρεύονταν για σάς.

Από σήμερα πια θα είναι ο φύλακας άγγελός σας από τα μέρη εκείνα του Παραδείσου.

Γεια σου καλέ μου φίλε και συνεργάτη. Καλό σου ταξίδι.