Christiana Konstantinidou
Στην Νέα Υόρκη άκουσα για πρώτη φορά τον "κρεμαστό καφέ"... Δύο λέξεις περίεργες κι αστείες στο άκουσμα τους... Κρεμαστός καφές... Τι είναι τούτο πάλι σκέφτηκα... Μου εξήγησαν ότι είναι μια παράδοση που ξεκίνησε στην Νάπολη της Ιταλίας κι έφτασε μέχρι την Αμερική από Ιταλούς μετανάστες... Κι από κει σε όλο τον κόσμο.... Σε πολλές καφετέριες και κάποια εστιατόρια οι πελάτες όταν παραγγέλνουν έναν καφέ ή οτιδήποτε άλλο πληρώνουν και για ένα ακόμα ίδιο με αυτό που παρήγγειλαν το οποίο το κατάστημα το κρατάει σε αναμονή... Φτωχοί κι άστεγοι μπαίνουν σε αυτά τα καταστήματα και ζητάνε έναν κρεμαστό καφέ... Ένα κρεμαστό σάντουιτς.. Ένα κρεμαστό κρουασάν... Οτιδήποτε επιθυμούν εκείνη την ώρα και το κατάστημα τους το δίνει εννοείται εντελώς δωρεάν αφού όλα αυτά είναι ήδη πληρωμένα από τους πελάτες του... Λίγη ανθρωπιά.. Μια τόση δα σταγόνα αλληλεγγύης κι αγάπης στον συνάνθρωπο μπορεί και κάνει θαύματα.... Μικρά καθημερινά θαύματα που μας κάνουν να ελπίζουμε ότι υπάρχουν ακόμα εκεί έξω άνθρωποι....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου