Στον γηραιό Κήρυκα Θείου Λόγου π. Νικοδήμο Αεράκη, που μονάζει στο μοναστήρι της Κεχαριτωμένης στην Τροιζηνία και του ευχόμαστε, γαλήνιο βίο στο γέρμα της ζωής του…
=================================================================================
Ο Θείος Λόγος του Ιεροκήρυκα πατέρα
Νικοδήμου Αεράκη κατά την πανήγυρη των Αγίων Αναργύρων στην ομώνυμη Ι.Μ. στην
Ερμιόνη - 1 Νοεμβρίου 2018 ...
Λίγα λόγια για το
ιστορικό της ανάρτησης αυτής.
Σαν σήμερα 1 Νοεμβρίου
2018 ξύπνησα το πρωί και ακούω μια φωνή μέσα μου να λέει, να πας στο
μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων να κάνεις ένα ρεπορτάζ στη χάρη των Αγίων Κοσμά
και Δαμιανού και της μητρός αυτών Θεοδότης που γιορτάζουν.
- Είπα θα πάω, γιατί
στάθηκα προβληματισμένος με αυτή τη σκέψη.
- Ντύθηκα με τα πιο καλά
μου, γιατί γιορτάζει και ο γιος μου ο Δαμιανός όπως και ανίψια μου (ο ένας τώρα
αείμνηστος!) που έχουν το όνομα του πατέρα μου και βρέθηκα στο μοναστήρι, που
τα ρεπορτάζ μου είναι πολλά από την αρχή της δημοσιογραφίας μου.
Η ημέρα ήταν ωραία –
ηλιόλουστη, οι εικόνες πανέμορφες και πολύς κόσμος είχε προσέλθει να τιμήσει τη
μνήμη των εορταζόντων αγίων και εγώ με πολύ καλή διάθεση γιατί με τις εικόνες
που έβλεπα το ρεπορτάζ μου θα γινόταν πολύ ωραίο.
Ήρθε η ώρα της εκφώνησης
του Θείου Λόγου από τον ιεροκήρυκα π. Νικόδημο Αεράκη. Έχω ακούσει πολλά
κηρύγματά του όπως και άλλων ιεροκηρύκων και του Σεβασμιότατου Μητρολίτη κ.κ.
Εφραίμ (αυτή την ημέρα ιερουργούσε προς χάρη των Αγίων)και αρκετά από αυτά τα
έχω δημοσιεύσει μαζί με τα ρεπορτάζ, ολόκληρα ή αποσπάσματα...
¨Όμως, το κήρυγμα της
ημέρας από τον π. Νικόδημο για εμένα ήταν ιδιαίτερο και το μαγνητοφώνησα.
Ωστόσο, ήρθε η ώρα του
Αντίδωρου από τον ίδιο τον Σεβασμιότατο και αυτή η ίδια η φωνή μου λέει,
πήγαινε να πάρεις αντίδωρο. Την ώρα που προσήλθα ο σεβασμιότατος μου μίλησε
περιφρονητικά, προφανώς ενοχλημένος για λόγους δημοσιογραφικούς
(!)Και εκεί, μπροστά στους άλλους πιστούς… - αποχώρησα, χωρίς
άλλη κουβέντα, δίχως να πάρω Αντίδωρο!
Έκτοτε και μέχρι τον
θάνατό μου, όταν εκκλησιάζομαι, δεν θα προσέλθω ξανά, για να πάρω αντίδωρο…
ΥΓ. Έχει προκύψει και άλλο
περιστατικό όμοιο σε εμένα, πριν πολλά χρόνια, με άλλον ιερέα την
ώρα αυτή και για άλλο λόγο, γι' αυτό δεν προσερχόμουν έκτοτε μέχρι την ημέρα
αυτή, να πάρω αντίδωρο...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αναδημοσιεύω το Ιερό Κήρυγμα που είναι για μένα πολύ φιλοσοφημένο και εύχομαι Χρόνια Πολλά στην μνήμη των Αγίων και στους εορτάζοντες που είναι πολλοί στην Ερμιονίδα...
«Ουκ έχομεν ώδε
μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν»
Σεβασμιότατε δέσποτα. Θα δει κανείς στις μέρες μας τα εξής τρία φαινόμενα. Το πρώτο, υπήρξε μια αύξηση των υλικών αγαθών, μια προσκόλληση σ’ αυτά εμπιστοσύνη στη δύναμή της, ουσιαστικά υπήρξε μια λατρεία της ύλης.
Ξεχάσαμε τότε, τα λόγια του Χριστού μας.«Ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά»
Αυτό ήταν το πρώτο
μεγάλο γνώρισμα της εποχής μας
πριν από την κατάρρευση της οικονομίας μας.
Το δεύτερο στοιχείο: Βλέπει κανείς σ’ αυτήν τη φάση, μια κατάρρευση της ηθικής,
πνευματικής και εκκλησιαστικής σχέσεώς μας με την πραγματική Πατρική μας
δωρεά. Και διαπιστώνει κανείς, μια αποστασία του κόσμου, από τον θεϊκό
Λόγο του Θεού μας. Μια ανταρσία προς το θέλημά Του. Μια απαξίωση όλων των
παραδόσεών μας. Μια κατάλυση της οικογενειακής ευλογίας που είχε η πατρίδα μας.
Επληθύνθησαν τα διαζύγια. Διελύθη η
ομορφιά, το κύτταρο, η κατ’ οίκον Εκκλησία – η οικογένεια.
Κι’ έπειτα ήρθε το τρίτο: Η κατάρρευσης
της οικονομίας, που οδηγεί την πατρίδα, όχι για λίγο καιρό, – ανθρωπίνως- αλλά
για πολλές γενεές μια οικονομική υποδούλωση, σε όλους εκείνους, οι οποίοι
παριστάνουν τους προστάτες μας. Ποια είναι η πραγματικότητα μέσα σε αυτά όλα τα
γεγονότα. Οι πνευματικοί Νόμοι αδελφοί μου πάντοτε εργάζονται για τη
σωτηρία μας.
Όταν ο άνθρωπος κολλήσει στη γη, ο Θεός
προσπαθεί να τον ξεκολλήσει, για να του χαρίσει τον ουρανό.
Όταν ο άνθρωπος πιστέψει στη σάρκα και
στις ηδονές, προσπαθεί ο Θεός να του δώσει ουράνιες πραγματικές, γεμάτες από
πληρότητα ηδονές πνευματικές.
Κι’ όταν ο άνθρωπος, παρά ταύτα συνεχίζει την αποστασία του, ο Θεός
επιτρέπει δοκιμασίες, όχι προς τιμωρία, αλλά από αγάπη για να μας επαναφέρει
εκεί ακριβώς, εκεί που είναι η θέση μας. Εκεί που τη θέση αυτή ετοίμασε ο
Χριστός με τη σάρκωσή Του, τη σταύρωσή Του, την ανάστασή Του, την ανάληψή
Του. Και τοποθέτησε την ανθρώπινη φύση στα δεξιά της Θεότητος. Εκεί είναι
η θέση μας.
Τιμάμε σήμερα τους δύο θαυμαστούς Αγίους
Αναργύρους Κοσμά και Δαμιανό, τα τέκνα της ευλογημένης, της Αγίας, της
θαυμαστής μητέρας τους Θεοδότης. Πόσο διαφέρουν από εμάς. Ενώ εμείς
περιφρονούμε ό,τι αγαπούσαν εκείνοι, βλέπουμε την ψυχή μας να ελκύετε από
αυτούς, να προσκαλείται από αυτούς, να καταφεύγει σ’ αυτούς.
Γιατί πέτυχαν εκείνοι
αυτή την τιμή και τη δόξα στον ουρανό και στη γη;
Γιατί κατόρθωσαν να περιφρονήσουν τα υλικά αγαθά;
Γιατί μπόρεσαν να κρατήσουν τον εαυτό τους καθαρό από τον κόσμο;
Γιατί έζησαν μόνο για το Θεό και τη Δόξα Του;
Ένας είναι αδελφοί μου ο λόγος: Ακούγοντας
από τη μάνα την Αγία για την πατρίδα την αληθινή, τον ουρανό, τον αγάπησαν και
τον πόθησαν. Διαβάζοντας το Ευαγγέλιο κατάλαβαν τα λόγια του Χριστού: «Ζητείται πρώτον, τη
βασιλεία του Θεού και την Δικαιοσύνην Αυτού».Γι’ αυτό βάλανε σαν
στόχο και σκοπό τη Βασιλεία των Ουρανών και τη δικαιοσύνη που είναι η σωτηρία
της ψυχής, η σωτηρία του ανθρώπου ως εικόνα Θεού.
Κι’ έπειτα πρόσεξαν τα λόγια του Παύλου. «Ουκ έχομεν ώδε
μένουσαν πόλιν αλλά τη μέλλουσαν επιζητούμεν» - Δεν έχουμε εδώ
πατρίδα παντοτινή. Περαστικοί είμαστε. Εφήμεροι είμεθα. Ήρθαμε για να φύγουμε,
δεν ήρθαμε για να μείνουμε. Και φεύγουμε, όχι για να χαθούμε, αλλά φεύγουμε για
να ζήσουμε, για να ισχύσει και για εμάς ο Λόγος του Χριστού, ότι μεταβαίνουμε
με το θάνατο εκ του θανάτου στη ζωή.
Οι Άγιοι κατάλαβαν τα
λόγια του Παύλου καθαρά.
Δεν έχουμε εδώ
πατρίδα. Η πατρίδα μας, είναι ο ουρανός.
Ποιος εξόριστος δεν
θέλει να γυρίσει στην πατρίδα του;
Ποιος που στερήθηκε
την ομορφιά και τη γλυκύτητα της πατρίδας
δεν ζει με τον πόθο
αυτής της ευφροσύνης, να την ξαναπολαύσει.
Εξόριστοι στη γη από την
αμαρτία των πρωτοπλάστων!
Μας έδωσε όμως ο Θεός μας με την Ανάσταση
και τη Λύτρωση της σταυρικής του προσφοράς, σε όλους τους ανθρώπους τη
δυνατότητα να επανέλθουμε στην πατρίδα. Έτσι εξηγείται αδελφοί μου, γιατί
μπόρεσαν να αφήσουν τα γήινα που παρέρχονται και να κυνηγούν τα ουράνια που
μένουν. Να σταθούνε αρνητικοί μπροστά στις απολαύσεις της σαρκός
για να έχουνε την αιώνια απόλαυση της τρυφής και της γλυκύτητας του
Παραδείσου.
Κατάλαβαν πως τα πρόσκαιρα φεύγουν
ανεπιστρεπτί, κι’ ο άνθρωπος πρέπει να κυνηγάει τα αιώνια. Βεβαιώθηκαν
μαζί με τον Σολομώντα που έζησε τη ζωή του και είπε στο τέλος όταν τον ρώτησαν
να πει το συμπέρασμά της ζωής του και είπε: «Ματαιότης
ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης»
Και οι Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός ακολουθώντας της μάνας τ’αχνάρια,
παίρνοντας το βηματισμό της, βλέπουν τα αιώνια και σβήνει από μπροστά
τους ο κόσμος της ματαιότητας!
Έτσι, κατόρθωσαν να δώσουν τη γη και να πάρουν τον ουρανό! Να δώσουν
απολαύσεις ψεύτικες και να κερδίσουν παραδείσια τρυφή και αιώνια ζωή!
Να χωριστούνε από τα κοσμικά και να κερδίσουν τα ουράνια και την μετά των
αγγέλων αναστροφή και τη συμβίωση με όλους τους Αγίους στον Παράδεισο. Αδελφοί
μου αν μπορέσουμε να καταλάβουμε στην αρχή αυτές τις θέσεις των Αγίων
μας.
Κι’ αν μπορούσαμε να αποδεχθούμε στη ζωή μας, ότι η ζωή τους ήταν τέλεια
και πέρασαν εδώ βιώνοντας παραδείσια πραγματικότητα, κατά το Λόγο της Γραφής η
Βασιλεία του Θεού εντός ημών εστί, ήταν μέσα τους ο Παράδεισος εκεί
όταν βρισκόντουσαν και να καταλάβουμε ότι ζούνε τώρα αιώνια στον παράδεισο – θα
μπορούσαμε όχι μόνοι μας γιατί είμαστε αδύναμοι αλλά με τη χάρη του Θεού μας
και τα μυστήρια της Εκκλησίας μας, με την παρουσία του Αγίου
Πνεύματος μέσα μας, να κάνουμε μεταστροφή και μια αλλαγή, να αφήσουμε όχι
τα ανθρώπινα, αλλά τα αμαρτωλά. Όχι τα εγκόσμια, αλλά εκείνα τα οποία
χωρίζουν από τον Θεό. Και τότε, θα ήταν δυνατόν να γίνει η πραγματικότητα η
σκληρή που ζούμε αναστρέψιμη και να ξανάρθει η χαρά η πνευματική μέσα μας. Αλλά
και η χαρά της ζωής να είναι, δώρημα και απόλαυσης από τον Πατέρα των Φώτων,
που απ’ αυτόν κάθε δώρημα κατεβαίνει στις καρδιές μας.
– Ευχηθείτε, Σεβασμιότατε, να καταλάβουμε ότι είμαστε περαστικοί στη
γη. Ταξιδεύουμε στο σκάφος της ζωής αυτής, αλλά το λιμάνι μας δεν είναι εδώ στη
γη, είναι στον ουρανό.
- Ευχηθείτε- να καταλήξει η ζωή μας στη θέση των Αγίων στο λιμάνι του
Παραδείσου.
Αμήν.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Σημείωση: Το κείμενο της
ομιλίας του Ιεροκήρυκος
απομαγνητοφωνήθηκε από
τον διαχειριστή του blog
προς τιμή και δόξα των
Αγίων
και στην μακροημέρευση
με Υγεία του πατέρα Νικοδήμου Αεράκη
1 Νοεμβρίου 2018
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΊΤΗΣ
