Γέμισαν ασφυκτικά οι προβλήτες και τα κρηπιδώματα και των δύο λιμανιών – βόρειο και νότιο – της Ερμιόνης από σκάφη αναψυχής…

Πολλά εξ αυτών έμειναν αγκυροβολημένα αρόδο …

Τα ισχυρά μελτέμια στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων, χαρά των λιμανιών του Αργοσαρωνικού, κυρίως αυτό της Ερμιόνης με τους άπλετους χώρους του…

Και φυσικά χαρούμενοι οι καταστηματάρχες εστίασης για να βγάλουν τις υποχρεώσεις τους και κυρίως αυτές προς το Δήμο και μετά να κάνουν το μερδικό τους …

 STAM.DAM.D.

Αναδημοσιεύουμε εκ των υστέρων εις μνήμη του μεγάλου μουσουργού και Πολίτη Μάνου Χατζιδάκι και για το εξαίρετο άρθρο του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά.

Αυτός ο λόγος βγαίνει ατόφιος  από τους ανθρώπους και δη από πολιτικούς... μόνο, εάν υπάρχουν μέσα μας τα ανάλογα συναισθήματα…

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ. 

=======================================     

Σαμαράς για Χατζιδάκι: 

«Ο Μάνος είναι εδώ, τριγυρίζει, μας μαλώνει, μας αγαπά»

https://www.tharrosnews.gr/2024/06

 

15/06/2024 13:37

Σήμερα 15 Ιουνίου, συμπληρώνονται 30 χρόνια από τον θάνατο του μοναδικού δημιουργού Μάνου Χατζιδάκι, του συνθέτη, ποιητή, διανοούμενου και πάνω απ’ όλα ελεύθερου πνεύματος, που με το έργο και τη δημόσια παρουσία του σφράγισε την μεταπολεμική Ελλάδα, αλλά και την πρώτη 20ετία της Μεταπολίτευσης.

Ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ένα από τα πρόσωπα που έχουν συνδεθεί με τον Χατζηδάκι και το έργο του, έγραψε άρθρο στην ειδική έκδοση των Νησίδων της «Εφημερίδας των Συντακτών» με τίτλο «Ο Μάνος είναι εδώ, τριγυρίζει, μας μαλώνει, μας αγαπά»

Συγκεκριμένα αναφέρει: >>>>

Διεθνής διάκριση για συμπατριώτισσα πανεπιστημιακή

 Απόγευμα Δευτέρας 17 Ιουνίου 2024, η συμπατριώτισσά μας, καθηγήτρια Συγκριτικού Δικαίου στο ΕΚΠΑ Ελίνα Νικ. Μουσταΐρα εξελέγη Πρόεδρος της International Association of Legal Science, για τα επόμενα 3 έτη. 

Η κα Μουσταΐρα ήταν ως τώρα Α' Αντιπρόεδρος.

Από το 1950 που ιδρύθηκε η διεθνής αυτή Ένωση, είναι η πρώτη φορά που εκλέγεται γυναίκα Πρόεδρος.

 

Για την εκλογή της η κα Μουσταΐρα δήλωσε:

«Είναι μεγάλη μου τιμή και ευθύνη, να διαδέχομαι τον εξαιρετικό Ολλανδό συνάδελφο Sjef van Erp.

Εύχομαι να πάνε όλα καλά».

=======================================================================

Εμείς της ευχόμαστε να συνεχίσει να διαπρέπει και από αυτή την θέση ευθύνης

Δήμαρχε Ερμιονιδας Γιάννη Γεωργόπουλε «καθεστώς γαλέρας» ήταν και στην προηγούμενη θητεία σας ο Δήμος μας …

Ξεχάσατε κ. δήμαρχε τα θλιβερά επεισόδια, τα ρεζιλίκια και την παρέμβαση των αστυνομικών οργάνων, όταν κατέβηκε  στην Ερμιονιδα ο ίδιος ο πρόεδρος της ΠΟΕ – ΟΤΑ για να υποστηρίξει τα συμφέροντα των εργαζομένων;;;

Τώρα επειδή πιεστήκατε και συμμορφωθήκατε προς   τας υποδείξεις... και το Νόμο,  θριαμβολογείτε με το βαρύγδουπο(!)  τίτλο στην ανακοίνωση της ΠΟΕ- ΟΤΑ  «… πρότυπο ο Δήμος μας;;;; …»

STAM.DAM.D.

===========================================================================================================

 https://eikonboskopionews.blogspot.com/2024/06/ >>>>>>>>>

Παιδαγωγικοί στοχασμοί του Γιάννη Μιχ. Σπετσιώτη χρήσιμοι για τη ζωή μας που πρέπει να επαναφέρουμε στην τάξη…

ΠΕΡΙ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ

του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

«Ν΄ αγαπάς την ευθύνη. 

Να λες: 

Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης.

 Αν δε σωθεί, εγώ φταίω!»

Νίκος Καζαντζάκης - «Ασκητική»

==================================================================

Κάποτε ένας Ινδός ρώτησε τον αρχηγό της φυλής του γιατί ο ίδιος άνθρωπος άλλοτε είναι τρικυμισμένη θάλασσα, εγωιστής, νευρικός, ψεύτης και άλλοτε πράος, γλυκός, συνεργάσιμος. Ο σοφός αρχηγός φάνηκε πως είχε έτοιμη την απάντηση και αμέσως του έλυσε την απορία.

Κάθε άνθρωπος, του είπε, έχει μέσα του δύο λύκους έναν καλό και έναν κακό. Εξαρτάται λοιπόν ποιο λύκο ταΐζει περισσότερο. Μου θύμισαν τα λόγια του εκείνα του Γεωργίου Καραϊσκάκη, όταν σε ανάλογη ερώτηση που του έθεσαν απάντησε:

-      Όποτε θέλω γίνομαι άγγελος και όποτε θέλω γίνομαι διάβολος!

Τηρουμένων, λοιπόν, των δεδομένων, ας δούμε τον παγκόσμιο χάρτη. Εξοντωτικοί πόλεμοι παντού, δίχως έλεος και ελπίδα κατάπαυσης. Τρομοκρατικές ενέργειες με θύματα αθώους ανθρώπους. Η αξία της ανθρώπινης ζωής μηδενική. Ποιος φταίει; Μα ο …άλλος, είναι η απάντηση.

Να και ο δικός μας ελληνικός χάρτης! Εγκλήματα, γυναικοκτονίες, παιδοφιλία, κακοποιήσεις, σχολική βία και εκφοβισμός, ατομικές και ομαδικές επιθέσεις που προβληματίζουν και σοκάρουν. Μια ασύλληπτη παραβατικότητα παντού. Στην οικογένεια, στο σχολείο, στις παρέες, στην κοινωνία.

Ποιος φταίει; Μα ο εγκλεισμός, οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί, η αστυνομία και πάει λέγοντας… ο εαυτός μας ποτέ! Πάντοτε ο άλλος, οι άλλοι∙ τις περισσότερες φορές έτσι, απρόσωπα, αόριστα, ακαθόριστα. Το εγώ σε συνάρτηση με το εμείς, δεν το σκεφτόμαστε ποτέ. Τον εαυτό μας πάντοτε τον απαλλάσσουμε. Εκείνον που τον συνηθίσαμε να τον ταΐζουμε με τις σάρκες και αθώο αίμα. Που τον μάθαμε στην υποκρισία, τη δολιότητα, το ψέμα. Που τον εξοικειώσαμε με την παρανομία, το άνομο κέρδος, την ασχήμια, το συμφέρον. Εκείνον που ποτέ δεν του δείξαμε τη λεπτότητα που είναι αναγκαίο να προσεγγίζουμε πρόσωπα και πράγματα, που δεν του μιλήσαμε για την ομορφιά, πώς να την σκεφτόμαστε, να την βλέπουμε, να την κατανοούμε και να την απολαμβάνουμε. Που ποτέ δεν του δώσαμε την ευκαιρία να καταλάβει ότι το θέμα δεν είναι τι λένε και τι κάνουν οι άλλοι αλλά τι λέω και τι κάνω ΕΓΩ. Που ποτέ δεν του εξηγήσαμε τι σημαίνει ευθύνη και δεοντολογία. Που δεν τολμήσαμε να τον καθίσουμε στο σκαμνί και ξεκάθαρα να του πούμε: Κοίταξε, αν δεν αλλάξεις εσύ, τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει, γιατί όλοι είναι σαν κι εσένα!

Λάθη ασφαλώς θα γίνονται. Τα λάθη όμως είναι χρήσιμα αν θέλουμε να γνωρίσουμε καλλίτερα τον εαυτό μας και να προσπαθήσουμε να τον αλλάξουμε. Γιατί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εγώ είμαι ο κύριος υπεύθυνος των θλιβερών γεγονότων και ο εαυτός μας είναι ο αρνητικός πρωταγωνιστής των καταστάσεων. 

Τέλος, όπως φροντίζουμε το σώμα μας με θρεπτικές τροφές για να έχει ευεξία, υγεία και δύναμη έτσι πρέπει να ταΐζουμε ολημερίς τον «καλό λύκο» που κρύβουμε μέσα μας, για να έχουμε ισορροπία και καλή ψυχική υγεία.

Αφιέρωμα σε όλα τα αγνά παιδιά που πίστεψαν στο υψηλό Ιδανικό της Ελευθερίας και την Πατρίδα...

Ποιήματα αφιερωμένα στη γιορτή του πατέρα -> Σήμερα ....….

 

Αν θέλετε να είσαστε περισσότερο δημιουργικοί και πρωτότυποι, μπορείτε μαζί με τις ευχές να συμπεριλάβετε και ένα ποίημα ή ένα απόφθεγμα που θα εκφράζει εντονότερα όλα όσα θέλετε να πείτε και να ευχηθείτε. Μερικά από τα πιο γλυκά ποιήματα και πεζά που είναι αφιερωμένα στον πατέρα, είναι τα εξής:

• Πατέρα, όσο κι αν έζησα του κόσμου τα ωραία,

χαρά δε βρήκα αληθινή, όπως αυτή η παρέα

που κάναμε σαν ήμουνα τριών χρονών παιδάκι:

με κράταγες, με πέταγες ψηλά, σαν το μπαλάκι!

Κι ήταν το γέλιο βροντερό, αυθεντική η χαρά μας,

τεράστια, όπως ήτανε τότε τα όνειρά μας.

Η πατρική αγάπη σου μ’ έθρεψε χρόνο-χρόνο

στο σώμα, μα και στο μυαλό -δε φτάνει το ‘να μόνο.

Ό,τι κι αν είμαι σήμερα, σε σένα το χρωστάω,

που μου ‘μαθες μες τη ζωή τι πρέπει ν’ αγαπάω.

Με δίδαξες σα δάσκαλος κι είσ’ ο καλύτερός μου…

Χωρίς χαρτί, χωρίς στυλό, παράδειγμα εμπρός μου!

Μπαμπά, περάσαν οι καιροί κι η κόρη σου γυναίκα

έγινε και εσύ γερνάς, μα άντρες κάνεις δέκα.

Χρόνια πολλά, μπαμπάκα μου, να ζήσεις χίλια χρόνια,

να χαίρεσαι την κόρη σου και τα μικρά εγγόνια.

Να σε χαιρόμαστε κι εμείς που τόσο σ’ αγαπάμε,

θέλουμε να ‘σαι υγιής και μόνο αυτό ζητάμε!

Να σμίξουμε όλο χαρά του χρόνου τέτοια μέρα

να ευχηθούμε όλοι μας στον πιο γλυκό πατέρα!

• Μπαμπά μου, πόσο σ’ αγαπώ, και στοργικέ πατέρα

δυο λόγια για ευχαριστώ θα πω αυτή τη μέρα

Ευχαριστώ, πατέρα μου, που μ’έχεις μεγαλώσει,

μ’αγάπη, γέλιο και στοργή μα και φροντίδα τόση.

Από μικρό με νοιάζεσαι κι ό,τι ζητώ μου δίνεις

την κάθε μου επιλογή με το μυαλό σου κρίνεις

Σου εύχομαι χρόνια πολλά, χρόνια ευτυχισμένα,

και δίπλα ανθρώπους π’αγαπάς και προπαντός εμένα

Κι όταν τα χρόνια θα διαβούν και χρειαστείς βοήθεια,

θα ‘μαι ο πρώτος που θα’ρθει, στο υπόσχομαι, στ’αλήθεια!

• “Μπαμπά” η πρώτη λέξη μου, “πατέρα” η τελευταία

τα πόσα ζήσαμε μαζί θυμάμαι αυτή τη μέρα.

Όλου του κόσμου τις χαρές να ‘βρισκα τρόπο να΄χεις,

για να σου πω “Ευχαριστώ, μονάχα που υπάρχεις!”

• Ποιος ήταν super ήρωας στα παιδικά μου χρόνια;

Ποιος ήταν που με φρόντιζε και μ’έψαχνε στ’αλώνια;

Ποιανού τα λάθη βλέπω εγώ να μην τα κάνω πάλι;

Ποιανού η αγάπη ήτανε απ’όλους πιο μεγάλη;

• Υπάρχουν τρία στάδια στη ζωή ενός άνδρα:

Πρώτο στάδιο: να πιστεύει στον Αη-Βασίλη.

Δεύτερο στάδιο: να μην πιστεύει στον Αη-Βασίλη.

Τρίτο στάδιο: να είναι ο ίδιος Αη-Βασίλης.

• Υποτίθεται πως κάθε άντρας μπορεί να γίνει πατέρας. Χρειάζεται όμως κάτι παραπάνω για να γίνει “μπαμπάς”.

• Οι καλοί μπαμπάδες δίνουν στα παιδιά τους ρίζες και φτερά. Ρίζες για να νιώθουν πού είναι το σπίτι τους και φτερά για να πετάξουν μακριά ελεύθερα.

• Ο μπαμπάς δεν είναι ούτε η άγκυρα που θα μας κρατήσει σ’ ένα σημείο ούτε το πανί που θα μας πάει μπροστά. Είναι ο φάρος που θα μας δείξει το δρόμο.

• Οι μπαμπάδες είναι κανονικοί άνθρωποι που η αγάπη τους μεταμορφώνει σε ήρωες, παραμυθάδες και τραγουδιστές.

Μάνα είναι μόνο μία.

 Γράφει ο  Μυργιώτης Παναγιώτης - Μαθηματικός 

Μητέρα, μάνα, μαμά, μάδερ (για τους προχωρημένους!). Όπως και αν την πεις μια είναι η λέξη Μάνα. Μάνα ο νιός, μάνα ο γέρος, μάνα ακούς σε κάθε μέρος. Μάνα, λέξη γλυκιά. Τη λες και ρίγη συγκίνησης σε κατέχουν. Γιατί άραγε;; Τι κρύβει αυτή η μικρή λεξούλα με τα 4 μόνο γράμματα και όλους μας μας συγκλονίζει;; Κάτι βαθύ, κάτι Ιερό και θείο έχει μέσα της η λεξούλα αυτή. Φέρνει εις την ζωή μια νέα ζωή,  μια τρυφερή ύπαρξη με ψυχή αθάνατη και μεγάλη αθωότητα και τρυφερά καρδιά. O ευλογημένος καρπός από τον Θεό της σαρκικής ένωσης άνδρα και γυναικός, αφού προηγήθηκε ο θείος δεσμός με τις ευλογίες της Αγίας μας Εκκλησίας με τον ιερό θεσμό του γάμου. Η μάνα και το κυοφορούμενο βρέφος για  εννέα μήνες ο ένας βιώνει τα συναισθήματα  του άλλου.

Για το υπέροχο αυτό πλάσμα του κόσμου ορίστηκε μια μέρα τού χρόνου για να εορτάζεται και να τιμάται παγκοσμίως. Τι αδικία !! Η μάνα γιορτάζει κάθε μέρα, διότι καθημερινά πρέπει να τιμάται η προσφορά της από τον καθένα μας. Αναρωτηθήκαμε πως θα ήταν ο πλανήτης γη ή ο καθένας μας αν δεν υπήρχε η μάνα;; Η φωτοδότρα της ζωής;; Θα υπήρχε ζωή ή θα υπήρχε χάος;;

Όσα και αν γράψει κανείς για το σεπτό αυτό πρόσωπο λίγα θα είναι εις τον περιορισμένο χώρο ενός άρθρου. Την αποθανατίσανε ζωγράφοι, σμίλευσαν τη μορφή της γλύπτες και αγαλματοποιοί, τραγούδησαν ποιητές, δόξασε η Λαϊκή μούσα. Συνδέθηκε πολύ στενά με την παράδοση και την Λαϊκή ποίηση, το δημοτικό τραγούδι. >>>>>>>

Φεστιβάλ χορού & γλεντιού από την Χ.Ο. Ερμιόνης και άλλες συμμετοχές ..

 Σήμερα ένα αλλιώτικο δειλινό στο λιμάνι και στα «Μαντράκια» Ερμιόνης με το φεστιβάλ χορού και γλεντιού με διοργάνωση από τη Χ.Ο.Ε.Ρ. που στο αποκορύφωμα με την παρέλαση, έδωσε άλλα χρώματα και αρώματα στο ήσυχο περιβάλλον και των δύο παραλιών…

Παράλληλα, μπορεί να εκληφθεί και ως καλωσόρισμα του καλοκαιρού…

Συμμετείχαν οι σύλλογοι και οι μουσικοί, όπως αναφέρονται στην ανακοίνωση.

ΦΩΤΟ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ 

STAM. DAM.D. 

Γυναίκες του μόχθου στήριγμα των οικογενειών τους…

 

 

Την κα Θεόνη Γκιώνη  από την Καλλονή Τροιζηνίας που καλλιεργεί και  πουλάει λουλούδια, την γνωρίζω πολλά χρόνια, καθώς κάθε Πέμπτη ανελλιπώς βρίσκεται στη λαϊκή αγορά της Ερμιόνης πουλώντας την πραμάτια της. 

Μερικές φορές έρχεται και ο σύζυγός της αλλά σαν «βοηθός»… - έτσι τον βλέπουμε… 

Η κα Θεόνη αεικίνητη στις συναλλαγές με τους πελάτες της, προωθεί το προϊόν της με ένα τρόπο μοναδικό. Κοιτάει τον πελάτη στα μάτια όταν αυτός κοιτάει τα λουλούδια, γιατί αυτή ξέρει τι πουλάει… και με την κοφτερή ματιά και τη γλώσσα της παρεμβαίνει και έχει πάντα αποτέλεσμα… 

Κοιταγόμασττε και εμείς και νομίζω ότι επικοινωνούμε... 

Είναι μια αξία γυναίκα με όλα τα χαρακτηριστικά της αγρότισσας και νομίζω πως δεν έχει καμία σχέση με κάποιες κυρίες που έρχονται στην λαϊκή με το αυτοκίνητό τους φορώντας τα καλά τους,  - ντυμένες στο γκράντ,  για να κάνουν τα ψώνια τους…

Είναι μια γυναίκα - κυρία(!) για όλες τις εποχές…

Φώτο - ρεπορτάζ 

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

«Οι Άγιοι Ανάργυροι έκαναν το θαύμα τους»… - > προς τον Δήμαρχο Ερμιονίδας το ανάγνωσμα ...

 

Χρέη του πρώην Δήμου Ερμιόνης και ουκ εστί τέλος!…

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ 

- Και έχει θράσσος να μιλάει ο εκπρόσωπός του …. και "να κάνει κού-κού" στο βρομοσκόπιό του blog ...

-Αυτά τα ρεπορτάζ τα έχουμε δημοσιεύσει πολλές φορές σε διάφορες εκδοχές, αλλά ένα φρεσκάρισμα μνήμης πάντα κάνει καλό...

 - Αρκετοί συμπολίτες μού λένε για το καλό μου... - να μην τραβιέμαι στα δικαστήρια να πληρώνω και χρηματικές αποζημιώσεις και άλλα πολλά,  να σταματήσω αυτή την ενασχόληση με τη δημοσιογραφία, - αντί να μου λένε συνέχισε να μας ενημερώνεις!... 

- Μα αυτό θέλουν και επιδιώκουν με κάθε τρόπο, 

οι θιγόμενοι «άρχοντες» και κυρίως ο Νάργος Λ......

Το πιο σπουδαίο είναι, ότι δεν μας ενημερώνει ο σημερινός Δήμαρχος Ερμιονίδας Γιάννης Γεωργόπουλος για το που βρίσκεται η υπόθεση με την αγωγή που έχει κάνει στο Δήμο - ως διάδοχος, η εταιρία του "Πόρτο Ύδρα" για τα χρέη του Δήμου Ερμιόνης στο ξενοδοχείο από τους "μνηστήρες του Δήμου" που τρωγόπιναν και κοιμόντουσαν  εκεί (η Σάρα και η Μάρα...) και ο Δήμος Ερμιόνης  χρεωνόταν και δεν πλήρωνε...

Αλλά πως να μιλήσει ο κ. Γεωργόπουλος, αφού χρησιμοποιεί τον τ. Έρμιόνης ως μάρτυρα... (μαζί με άλλους...)  στα δικαστήρια με την αγωγή - αποζημίωσης και τις μηνύσεις  του εις βάρος μου μαζί με τον περίγυρό του, ακόμα και αντ' αυτού! -> κι' όχι μόνο ...

-------------------------------------------------------------------------------------------

Η επιγραφή στον πρών Δήμο Ερμιόνης  - Έργο από ψηφιδωτό δωρεάν στο Δήμο του αείμνηστου Ερμιονίτη καλλιτέχνη Κώστα Αντρ. Γκάτσου 

Ενδεικτικά χρέη…. του πρώην Δήμου Ερμιόνης προς και από  το ξενοδοχείο Ακτή Πλέπι (Πόρτο Ύδρα) που υποχρεώθηκε να πληρώσει ο νεοσύστατος Δήμος Ερμιονίδας  με Δήμαρχο τον Δημήτρη Καμιζή μέσα στη φτώχειας και της  οικονομικής κρίσης  τον καιρό…

Και φυσικά 240.000 ευρώ χρέη (περίπου) του ξενοδοχείου προς το Δήμο Ερμιόνης που όχι μόνο δεν τα εισέπραξε η δημοτική αρχή Ερμιόνης,  άλλα ούτε καν τα δήλωσε στην Εφορία. Έτσι, όταν έγινε η μεταβίβασή του ξενοδοχειακού συγκροτήματος στον σημερινό ιδιοκτήτη του για τη σύνταξη των συμβολαίων πήραν βεβαίωση από την Εφορία οι πρώην ιδιοκτήτες ότι δεν χρωστάνε τίποτα, αφού δεν φαινόταν το εν λόγω χρέος,

  

 

Έτσι οι σημερινοί ιδιοκτήτες ζητήσανε στη συνέχεια με αγωγή από το Δήμο Ερμιονίδας τα χρήματα που χρωστούσε ο Δήμος Ερμιόνης (όπως φαίνεται στο πρώτο έγγραφο) και καμία κουβέντα για τα χρέη του ξενοδοχείου προς το Δήμο. Τελικά, «ο λαχνός» έπεσε στον πρώτο Δήμαρχο του ενιαίου Δήμου Ερμιονιδας   Δ. Καμιζή «να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά»...ο οποίος  με τους σωστούς χειρισμούς, - αγωγές, πλειστηριασμούς κ.α, τελικά  εισέπραξε το ως άνω χρέος του ξενοδοχείου και με προσαυξήσεις!!!

Σήμερα, θα  θέλαμε να μας ενημερώσει  Δήμαρχος Ερμιονίδας  τι έχει πληρώσει ο Δήμος από αυτό το χρέος των 115.857 ευρώ του πρώην Δήμου Ερμιόνης (φιλοξενίες, φαγοπότια ημετέρων, μνηστήρων κ.α.) και που βρίσκεται η υπόθεση. Έχει ξεκαθαρίσει ή εκκρεμεί ακόμα;; … 

Προς τούτο κ. δήμαρχε ενημερωθείτε για τις λεπτομέρειες από τον ειδικό σύμβουλό σας Γεώργιο (Κοτοκύλα) Δημαράκη. Το θέμα το γνωρίζει  πολύ καλά...

Το κοινό μυστικό αυτής της συναλλαγής μεταξύ Δημοτικής αρχής Ερμιόνης και ιδιοκτητών ξενοδοχείου ήταν αυτή, να χρωστάνε στο Δήμο όλες τις οικονομικές υποχρεώσεις της επιχείρησης και όσο ανέβαινε το χρέος τους, τόσο η δημοτική αρχή Ερμιόνης έστελνε δικούς της ανθρώπους και άλλους για να πατσίσει το χρέος του ξενοδοχείου που τελικά το χρηματικό ποσό ήταν διπλό. 

«Ωραίο διαχειριστή» του δημοτικού μας χρήματος και των κοινών μας υποθέσεων, επιλέγατε επί 16 χρόνια...

Διαβάστε κι' αυτό: Οι εκπρόσωποι του Μουσικού Συλλόγου  Ερμιόνης για τις φιλοξενίες των χορωδιών και άλλους, - συνοδούς παράγοντες αυτών - για το φεστιβάλ του καλοκαιριού,  παίρνανε  προσφορές από τα νότια ξενοδόχεία σε μισή τιμή από αυτή του "Πόρτο Ύδρα" και ο Νάργος Λ....  τους έστελνε εκεί, γιατί είχε συνάψει προφορικά αυτή την παράνομη συμφωνία, που 'ήταν και ανεξέλεγκτη από πλευράς Δήμου...  Αλλά λίγο τον ενδιέφερε αυτό, αφού τα χρέη θα τα πασάριζε στους επόμενους,  όποτε αυτό γινόταν, όπως και έγινε... - Αλλά μέχρι σήμερα έχει μούτρα και μιλάει με θρασύτητα και αναίδεια, αυτός ο  πρώην "άρχοντας" ... 

- Αυτά όμως, ας τα βλέπουν και να προβληματίζονται, οι έχοντες λίγο πολιτική συνείδηση, που είναι και υπεύθυνοι με τις επιλογές τους, γι' αυτή την κατάντια στον τόπο μας, ....

Έτσι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε "που ο καημός δεν φτάνει" και μετά λύπης μας βλέπουμε πως δεν βάζουμε μυαλό, παρά την ενημέρωση που σας κάνουμε... 

Έρευνα - Ρεπορτάζ

ΣΤΑΜΑΤΗΣ  ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

----------------------------------------------------

Αναρτούμε μερικά από τα τιμολόγια που για λόγους προσωπικών δεδομένων κόψαμε τα ονοματεπώνυμα...

Αλλά καλύτερα να μην ξέρετε ποιοι πηγαίνανε εκεί - ακόμα και οικογενειακώς, για φαγοπότια και ύπνο γιατί, θα φρίξετε....  όπως φαίνεται στα τιμολόγια -  καθώς  και ο ένας, ο μοναδικός "άρχοντας"... 

Δειλινό σήμερα στο λιμάνι της Ερμιόνης με δροσερό ανατολικό αεράκι….

ΦΩΤΟ -  STAM.DAM.D.

«…κοντά στ’ ακροθαλάσσι που ξέφυγες με βιάση…»

 

Από την ποιητική συλλογή του Ερμιονίτη ποιητή

Πέτρου Λακούτση «Θαλασσογραφίες»

===========================================================================.

ΕΡΜΙΟΝΙΚΟ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ Σ’ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙ 

Μικρό κοχύλι στην κάψα του καλοκαιριού, κοντά στ’ ακροθαλάσσι που ξέφυγες με βιάση στ’ απύθμενου βυθού το πικροχείλι,εκεί που ήσουν μια χαρούλα ανοίγεις τα φτερά σου και πετάς και πας σε άλλους κόσμους και αλητεύεις σαν τη λιγνή μεταξένια πεταλούδα σε σχήμα ασημοκόλλητης καρδιάς. (σελ. 20)

Θρησκευτικές και κοινωνικές παραδόσεις του τόπου μας που περνάνε στην ιστορία, με τη γραφίδα του Γιάννη Σπετσιώτη ....

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΛΙΣΣΑΙΟΥ

 

 του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

Στις 14 Ιουνίου η εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του προφήτη Ελισσαίου¹ που έζησε κατά τον 9^ο και 10^ο αιώνα π.Χ. Τον Ελισσαίο όρισε ως διάδοχό του ο ίδιος ο προφήτης Ηλίας. Όταν αναλήφθηκε με το πύρινο άρμα του στους ουρανούς, του έριξε τη μηλωτή του, ένδυμα από δέρμα προβάτου. Ήταν η απόδειξη της αυθεντικής διαδοχής.²

Ο «ένδοξος» προφήτης Ελισσαίος μπορεί να μην έχει το κύρος του προφήτη Ηλία είναι όμως ιδιαίτερα αγαπητός στην επαρχία μας. Ξεχωριστά δε τιμάται στο Κρανίδι, όπου υπάρχει και ναός αφιερωμένος στη μνήμη του, κτισμένος το 1867.³ Πρόκειται για εξωκλήσι στα Ν.Δ. του Κρανιδίου, κοντά στον περιφερειακό δρόμο, όπου κάθε χρόνο στη μνήμη του Αγίου τελείται αγρυπνία.

Ο προφήτης Ελισσαίος είχε τη δύναμη να θεραπεύει όσους νοσούσαν από τη φοβερή ασθένεια της λέπρας. Μεταξύ άλλων θεράπευσε και τον λεπρό Νεεμάν, πολύτιμο συνεργάτη του βασιλιά της Συρίας.⁴

Πριν από 90 περίπου χρόνια το προαύλιο του ναΐσκου, στο Κρανίδι, κατέκλυζαν οι πάσχοντες από την ασθένεια της λέπρας, με την ελπίδα και την πίστη ότι ο Άγιος θα κάνει το θαύμα του και θα τους θεραπεύσει. Εκεί, καθώς μου είχε πει ο αείμνηστος «κυρ» - Απόστολος, πήγαινε και ο «λεπρός της Τραχιάς» ελπίζοντας να βρει τη γιατρειά του.⁵

Σύμφωνα με την παράδοση και εξ αιτίας της λαϊκής ετυμολογίας των λέξεων (Ελισσαίος – Λυσσαίος – λύσσα), οι άνθρωποι πίστευαν, ότι όσοι εργάζονταν κατά τη γιορτή του Αγίου και δεν «κρατούσαν», «δεν φύλαγαν την ημέρα» όπως λέμε, διέτρεχαν τον κίνδυνο να τιμωρηθούν από τον Άγιο και να προσβληθούν από τη θανατηφόρα ασθένεια της λύσσας. Σημειώνει χαρακτηριστικά ο Δημ. Σ. Λουκάτος, πως την ημέρα της γιορτής «οι γεωργοί δεν καματεύουν, γιατί παθαίνουν λύσσα αυτοί και τα ζώα τους». Ωστόσο, οι λυσσόδηκτοι, δηλαδή όσοι είχαν τραυματιστεί από λυσσασμένο ζώο, πίστευαν ότι μόνο ο άγιος Ελισσαίος μπορούσε να τους θεραπεύσει.

Στο Κρανίδι πιστεύουν πως ο προφήτης Ελισσαίος τους προστάτεψε και από την ευλογιά.⁶ Η Σοφία Λεπτοπούλου - Λώλη αναφέρει: «Παλιά, όσους είχαν ευλογιά τους κλείνανε στα σπίτια και δεν αφήνανε κανένα να τους δει. Απ’ τα παράθυρα τους δίνανε ψωμί, φαΐ και μετά τους επήγανε στον προφήτη Ελισσαίο, ένα ερημοκλήσι έξω και τους κλείνανε μέσα. Κι ήσανε οι συγγενείς και τους περιποιούσανε, αλλά για λίγο καιρό. Μετά είπανε ότι ο προφήτης Ελισσαίος έδιωξε την αρρώστια».

Σύμφωνα με πληροφορία του γιατρού Δημήτρη Καμιζή, πρώην Δημάρχου Ερμιονίδας, εικόνα του αγίου Ελισσαίου υπάρχει στον Άγιο Βασίλειο Πειραιώς. Είναι αφιερωμένη από τον Σύλλογο των απανταχού Κρανιδιωτών το 1905 «στον προστάτη Άγιό τους σε ένδειξη ευγνωμοσύνης», καθώς γράφουν.

Το όνομα Ελισσαίος, χαϊδευτικά Λισσαίβος ή Βάκης, το συναντάμε συχνά στο Κρανίδι. Γνωστός ο Ελισσαίος Μανιάτης, πρωτοψάλτης της ενορίας του «Χριστού» για πολλά χρόνια και ο Ελισσαίος Μούγιος, εφοριακός υπάλληλος και αρχηγός των πεζοπροσκόπων Κρανιδίου.

Ο παπα-Μιχάλης τιμούσε τον προφήτη Ελισσαίο και στη μνήμη του τελούσε Θεία Λειτουργία χτυπώντας τη μεγάλη καμπάνα! Απαντούσε δε, όταν τον ρωτούσαν για την …επισημότητα:

- Τι είναι, καλέ παπά μου, αύριο;

- Του αγίου Ελισσαίου! Μικρός άγιος, μεγάλη δόξα!

Σε μας τα παιδιά μιλούσε για τον Άγιο τονίζοντας τον σύνδεσμο που είχε με τον προφήτη Ηλία, για τον οποίο ο παπα-Μιχάλης έτρεφε ιδιαίτερο σεβασμό.

 

ΣΗΜ.

1.   Το όνομα Ελισσαίος στην εβραϊκή γλώσσα σημαίνει «ο Θεός είναι η Σωτηρία».

2.   Σύμφωνα με την παράδοση η μηλωτή του προφήτη Ηλία έπεσε πάνω στον Ελισσαίο, καθώς άρμα από φωτιά άρπαξε τον Ηλία ανεβάζοντάς τον στον ουρανό. Το σπουδαίο αυτό γεγονός αναφέρεται και στην Υμνολογία των δύο προφητών.

3.   Ο πιο γνωστός ναός του Αγίου βρίσκεται στην οδό Άρεως, στο Μοναστηράκι. Εκεί έψαλαν οι δυο -συνομήλικοι σχεδόν-Αλέξανδροι από τη Σκιάθο, ο Παπαδιαμάντης δεξιός ψάλτης και ο Μωραϊτίδης αριστερός. Όταν πέθανε ο Παπαδιαμάντης ο Μωραϊτίδης ένιωσε το αίσθημα του «απορφανισμού». Ωστόσο, στην ψυχή του είχε ένα μεγάλο παράπονο από τον εξάδελφό του, που το φανέρωσε χρόνια αργότερα.

Είχε ο μακαρίτης ο εξάδελφός μου μέσα του μια μεγάλη κακία, είπε ο Μωραϊτίδης. Όταν ρωτήθηκε ποια ήταν αυτή, απάντησε:

-     Ούτε μια φορά δεν με άφησε να ψάλω ως δεξιός ψάλτης! (Αλ. Μακρόπουλος)

4.   Για τη φοβερή ασθένεια της λέπρας βλέπε σχετικά άρθρα: 

α)Περιοδ. «Στην ΕΡΜΙΟΝΗ...».τευχ. 8^ο, Ιούνιος 2011και β)Δημοσίευμα στους τοπικούς ιστότοπους «Όταν η επικαιρότητα…».

5.   Έτσι, ονόμαζαν κάποιον άνθρωπο που είχε ασθενήσει από τη λέπρα και ζούσε έξω από την Τραχειά, χωριό στον δρόμο προς το Ναύπλιο.

6.   Η ευλογιά είναι μια πολύ σοβαρή λοιμώδης νόσος. Εκδηλώνεται με κρυάδες, υψηλό πυρετό και εξανθήματα, χαρακτηριστικές ουλές που σημαδεύουν το πρόσωπο και παραμένουν ακόμα και όταν το άτομο θεραπευτεί από την αρρώστια (Βλογιοκομμένος). Ο Φώτης Κόντογλου στο βιβλίο του «Το Αϊβαλί, η πατρίδα μου» έγραφε πως τον Γιώργη Ρήνα, δεξιό ψάλτη της εκκλησίας, επειδή ήταν «βλογιοκομμένος», τον αποκαλούσαν «Τρίφτη».

7.   Η φωτο είναι του Νίκου Καπράνη.