Ο επιστήμονας – κοινωνιολόγος Γιώργος Κόνδης αναδεικνύει το πολιτιστικό έργο της Ε.Μ.Ε. και το βγάζει στο ξέφωτο…

Ενώ οι δημοτικοί μας άρχοντες μας - πρώην και νυν… προσπαθούν να τ αγνοήσουν(!)  – > αλλά μάταια…

===================================================================================================================================================

 Η Ερμιόνη άλλοτε και τώρα: 16ος χρόνος ταξιδιού  

Από Ενημέρωση Πελοποννήσου

https://www.enpel.gr/2025/01/

12 Ιανουάριος 2025

Του Γιώργου Κόνδη

Η εποχή της βασιλόπιτας έφτασε και οι σύλλογοι θα καταλάβουν την πρώτη θέση στην εθνική και τοπική δημοσιότητα με την κοπή της δικής τους βασιλόπιτας, ώστε να υποδεχτούν και να ευχηθούν τα καλύτερα για το νέο χρόνο 2025. 

Τι θα μπορούσε να ζητήσει το περιοδικό μιας κοινότητας από τον Άι Βασίλη για το νέο χρόνο; Μακροημέρευση, έμπνευση, ενδιαφέρον και διάχυση, υγεία, αγάπη και χαρά για τους συντελεστές του, τους αναγνώστες του και όλο τον κόσμο. 

Το περιοδικό “Στην Ερμιόνη άλλοτε και τώρα” της Εταιρείας Μελετών Ερμιονίδας (Ε.Μ.Ε.) πλέει με ανοιχτά όλα του τα πανιά στο 16ο έτος ταξιδιών στα πέλαγα της λαογραφίας, της βιογραφίας, της ιστορίας και της επιστήμης γενικότερα. 

Αυτός είναι ένας μόνο από τους λόγους που επιτρέπουν στην Ε.Μ.Ε. και το περιοδικό της να είναι περήφανοι για το πλούσιο έργο που έχουν παράξει όλα αυτά τα χρόνια και τη συνεχή παρουσία στα πολιτιστικά δρώμενα της Αργολίδας.

Ο δεύτερος λόγος, αφορά στην παρουσία του περιοδικού «εκτός των τειχών» της Ερμιονίδας γεγονός που προσδίδει ακόμη μεγαλύτερη σημασία στην ύπαρξή του.

 Έχω επισημάνει και πάλι πως μετά το «άδοξο» τέλος της «Αργειακής Γης» (Άργος) και των «Ναυπλιακών Ανάλεκτων» (Ναύπλιο), αλλά και της λυπηρής ασυνέχειας ως προς την έκδοση της «Ελεύθερης Σκέψης» (περιοδικό της Κ.Δ.Βιβλιοθήκης «Ο Παλαμήδης»), το περιοδικό της Ε.Μ.Ε. παραμένει ο μοναδικός έντυπος χώρος έκφρασης για την επιστημονική, λαογραφική, βιογραφική, κ.λ.π. θεματογραφία. 

Η Ερμιονίδα έχει το προνόμιο να παρουσιάζει σήμερα ένα έντυπο περιοδικό και ένα διαδικτυακό (για το ER-Magazine θα επανέλθουμε) που χαρακτηρίζουν τον δυναμισμό των ανθρώπων της και επιτρέπουν την έρευνα και καταγραφή σημαντικών θεμάτων πολιτισμού και καθημερινότητας.

Ένας άλλος λόγος αφορά στις δυνατότητες διεθνών συνεργασιών που επιτρέπουν μια παραγωγική και ενδιαφέρουσα συνάντηση με άλλες πολιτισμικές πραγματικότητες μέσα από ανταποκρίσεις και ερευνητικές προσπάθειες αναζήτησης κοινών χαρακτηριστικών των κοινωνιών του Ανθρώπου. Η σχέση του περιοδικού με τις υπερπόντιες κοινότητες των Ελλήνων (Αμερική, Αυστραλία, …), εμπλουτίστηκε πρόσφατα με την κοινή έκθεση αρχειακού υλικού για την «Θάλασσα που μας ενώνει». Η έκθεση πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τα ιστορικά αρχεία της γαλλικής πόλης Αμπεβίλ, παρουσιάστηκε στο Πολεμικό Μουσείο Ναυπλίου και θα ταξιδέψει την άνοιξη στη γαλλική πόλη για να παρουσιαστεί στο γαλλικό κοινό.

Τέλος, θέλω να υπενθυμίσω πως σημαντικές είναι οι εκδόσεις ερευνών που έχουν ήδη παρουσιαστεί και χαρακτηρίζουν τον ερευνητικό πλούτο ενδιαφερόντων που αναπτύσσεται σε έναν έτσι κι αλλιώς πλούσιο σε ιστορία τόπο. Το περιοδικό «στην Ερμιόνη άλλοτε και τώρα» αποτελεί ένα πολύτιμο βήμα όχι μόνο διασωστικής ιστορικής παρουσίασης, αλλά και εκείνης των τοπικών εκδόσεων οι οποίες – πρέπει να το επαναλάβω – συμμετέχουν στη γενικότερη ενημέρωση και γνώση για την ελληνική κοινωνία και την πορεία της μέσα στο χρόνο.

 

Στην εκδήλωση είχε τη δική της σημασία η λογοδοσία των μελών του Δ.Σ. για όλες τις δράσεις και τα (πενιχρά) οικονομικά, γεγονός που υπογραμμίζει την αξία του έργου τους το οποίο, όπως πάντα στις άξιες αυτές περιπτώσεις, στηρίζεται στην αγάπη και την κοινωνική προσφορά των ανθρώπων που ασχολούνται.

Ο 16^ος χρόνος ταξιδιών για την Ε.Μ.Ε. και το περιοδικό «στην Ερμιόνη άλλοτε και τώρα» έγινε με τον παραδοσιακό αγιασμό των ερμιονίτικων αγιασμών και την παρουσία του π. Δημητρίου. 

Στις εκπλήξεις της βραδιάς για το νέο αυτό ταξίδι θα προσθέσω και την παρουσία του Σταμάτη Δαμαλίτη με πάμπολες διηγήσεις ταξιδιών και δημοσιογραφική παρουσία.

Μια συνάντηση που τόνισε ακόμη περισσότερο την όμορφη βραδιά. 

Καλοτάξιδο το 2025 στην Ε.Μ.Ε., το περιοδικό της και σε όλο τον κόσμο.

Η Ερμιόνη με την αύρα των ανθρώπων της άλλοτε και τώρα....

Διαβάζοντας το άρθρο του κ. Γιώργου Κόνδη - καθηγητή Κοινωνιολογίας και αρθρογράφου του  Αργολικού Τύπου  σε θέματα ιστορίας, κοινωνιολογίας και λαογραφίας με αναφορά στο δικό μας περιοδικό «Στην Ερμιόνη άλλοτε και τώρα», ήρθε στη σκέψη μου η γνωστή ρήση που λέει-> «κανείς δεν έχει αγιάσει στον τόπο του!» ...

Σε ό,τι δε αφορά το περιοδικό, που αναδεικνύεται σε όλη την Αργολίδα και πέρα από αυτή,  η προσφορά αυτού του εντύπου,  μέσω των εθελοντών  που το υπηρετούν,  το διαχειρίζονται και το υποστηρίζουν, είναι πολύ μεγάλη…

Αυτό, ας το έχουν υπόψη τους οι πολέμιοί του… που κατά καιρούς επιτίθενται στο περιοδικό και στην ομάδα έκδοσής του (σας είναι γνωστοί…) και θα ήθελαν,  πολύ να μην κυκλοφορεί …

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

=======================================================================================================================================

Η Ερμιόνη με την αύρα των ανθρώπων της άλλοτε και τώρα

ByΕνημέρωση Πελοποννήσου

https://www.enpel.gr/2024

9 Μαΐου 2024

Του Γιώργου Κόνδη

===============================================

Ξέρω κάτι σκυφτούς θαλασσινούς,

που την ταβέρνα τους ορίζοντα τη λένε

κι όλο ονειρεύονται γαλάζιους αιγιαλούς 

κι ολημερίς στο στόμα τους μισό τσιγάρο καίνε.

Κι ως γέρνει η μέρα το καυκάλι της βαρύ

και η νύχτα λένε τον πουνέντη θα κρατήσει,

απίθωσαν τα άρμενα στη μέση, στην αυλή

και πάλι θα αναβάλλουνε ταξίδι, που θ’ αρχίσει.

Διαβάζοντας τους στίχους αυτούς στους «απόμαχους των άρμενων» του Πέτρου Εμ. Λακουτσή, μου ήρθε στο μυαλό ο «Στρατής» του Κώστα Χατζή και χωρίς να το καταλάβω άρχισα να μουρμουράω τραγουδιστά τους στίχους. 

Είναι περίεργο πως ένα περιοδικό μπορεί να σου δημιουργήσει διάφορα συναισθήματα, ενώ ταυτόχρονα σου προσφέρει ένα θησαυρό γνώσεων ιστορίας, λαογραφίας, κλπ, από τις τοπικές κοινωνίες της Ερμιονίδας εμπλουτίζοντας την οπτική και για τους δικούς μας τόπους. Το νέο τεύχος του περιοδικού «στην Ερμιόνη άλλοτε και τώρα», δεν αποτελεί απλά μια αξιόλογη προσπάθεια τοπικής εμβέλειας, ούτε μια συγκινητική καταγραφή παλιών ιστοριών και θεμάτων.

Πρόκειται για μια δεκαπεντάχρονη συστηματική καταγραφή της κοινωνικής, οικονομικής, πολιτικής και πολιτισμικής ζωής ενός τόπου που ρίζωσε στις διασταυρώσεις των περασμάτων του χρόνου. Η μεγάλη ιστορία, τα αρχαιολογικά της αποτυπώματα και η μικρή, καθημερινή ιστορία των απλών ανθρώπων που την κατοίκησαν και την αγάπησαν, που την πλούτισαν με την εργασία και τα κόπια τους, συναντιούνται, μπλέκονται και διηγούνται τις μεγάλες και μικρές στιγμές τους στις σελίδες αυτού του περιοδικού. Είχα γράψει και πάλι, με την ευκαιρία της έκδοσης του περιοδικού της Βιβλιοθήκης «Παλαμήδης», πως για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα το περιοδικό της Ερμιόνης παρέμενε το μοναδικό περιοδικό στην Αργολίδα, μέσα από τις σελίδες του οποίου εκφραζόταν με τον καλύτερο τρόπο ο αργολικός πολιτισμός.

Ήταν και παραμένει κατάκτηση για το αργολικό κοινό και για το ευρύτερο κοινό της χώρας μας, η έκδοση που πραγματοποιείται με τη στήριξη της Εταιρείας Μελετών Ερμιονίδας η οποία έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα, με την φροντίδα του μέλους του Δ.Σ. και άοκνου ερευνητή Γιάννη Σπετσιώτη, σειρά ερευνών και καταγραφών για την εκπαίδευση, την κοινωνία και τον πολιτισμό γενικότερα.

«Γράφουμε», σημειώνεται στο εισαγωγικό σημείωμα της Συντακτικής Επιτροπής, «με την καρδιά μας και εκφράζουμε αυτά που αγαπάμε, γιατί η Ερμιονίδα είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Γράφουμε για τη θρησκευτική και κοινωνική ζωή, για τον πολιτισμό και τις τέχνες, για την παιδεία, την ιστορία, την εκπαίδευση, τη λαογραφία και τόσες άλλες πτυχές της ζωής «άλλοτε και τώρα». Γράφουμε για χάρη της πατρίδας μας και των παιδιών μας και πιστέψτε μας αυτό είναι από τα πιο όμορφα κομμάτια της διαδρομής μας. Επιπλέον, φροντίζουμε ώστε νέοι άνθρωποι, που αποτελούν την ελπίδα του τόπου για ένα δημιουργικό και προοδευτικό μέλλον, να συμμετέχουν σ’ αυτή την προσπάθεια».

Ανάμεσα στους εργάτες του πνεύματος που ξεχωρίζουν για το πάθος με το οποίο συντηρούν την εκδοτική προσπάθεια, η Παρασκευή (Βιβή) Σκούρτη Πρόεδρος του Δ.Σ. της Εταιρείας Μελετών Ερμιονίδας. Το άρθρο της για τον Συνεταιρισμό «Άγιοι Ανάργυροι» είναι ένα από τα πολλά διασωστικά κείμενα που δίνουν μορφή και φωνή σε όλες και όλους εκείνους που δημιούργησαν πολιτισμικό πλούτο στην περιοχή και όργωσαν παραγωγικά την οικονομική και κοινωνική ζωή των τοπικών κοινωνιών. Η Παρασκευή Σκούρτη αποτελεί τον θησαυροφύλακα του πλούτου αυτού και το εκφράζει τόσο με τα κείμενα και τις εκδόσεις της, όσο και με το σπάνιο φωτογραφικό υλικό με το οποίο εμπλουτίζει τις γνώσεις μας και μνημονεύει τους ανθρώπους του τόπου.

Δεκαπέντε χρόνια ζωής του περιοδικού δεν αποτελεί μεγάλο χρονικό διάστημα για μια έκδοση. Ίσως γι’ αυτό να είναι ζηλευτή και αξιέπαινη η προσπάθεια καθώς το υλικό που έχει παρουσιάσει είναι αντιστρόφως ανάλογο, σε ποιότητα και ποσότητα, του χρόνου ζωής του. Ο κανόνας αυτός επιβεβαιώνεται και με το 33ο τεύχος που μόλις κυκλοφόρησε έχοντας μια σειρά πλούσιων άρθρων αρχαιολογίας, ιστορίας, λαογραφίας και φυσικά, μικρές γλυκές στιγμές από την καθημερινότητα, την αλλοτινή και την τωρινή, που γεμίζουν πλούσια τις σελίδες του περιοδικού με λόγια και εικόνες αλλά και γλυκά συναισθήματα τις καρδιές των αναγνωστών. Αναζητήστε το και ενισχύστε αυτή την αξιόλογη έκδοση. (Τηλέφωνο Επικοινωνίας Παρασκευή Σκούρτη 27540 31523 Ερμιόνη 210 4116650 Πειραιάς proskyk@yahoo.gr).

Αρθρο για τον εορτασμό της ημέρας για την γυναίκα -> του κοινωνιλόγου - συγγραφέα Γιώργου Κόνδη ..

Δημοσιεύτηκε στην καθημερινή εφημερίδα "ΑΡΓΟΛΙΔΑ" 

-> είναι η εφημερίδα, που πήρα κι' εγώ το βάπτισμα στη δημοσιογραφία...

Στο άρθρο θα δείτε πως φιλοξενείται τιμητικά και φωτογραφία (επάνω αριστερά) από το ερμιονίτικο περιοδικό «Στην Ερμιόνη άλλοτε και τώρα»... 

...η Βιβή Σκούρτη (πρώτο πλάνο) με τους μαθητές του Νηπιαγωγείου, όταν υπηρετούσε ως Νηπιαγωγός ... 

Stam.Dam.D.

=========================================================================================================================