Στην αρχή (2009) εκδηλώθηκαν με πρωτοφανή αγριότητα, στην
καταστροφή των πρώτων πυροσβεστικών φωλεών, τον εσωτερικό μηχανισμό και ό,τι έβρισκαν
μπροστά τους!! ...
Στη συνέχεια παραβίασαν την πόρτα του
μύλου των Μητσαίων (2010) και είχαν εγκατασταθεί στο πατάρι του, για την
ικανοποίηση, κάθε εξάρτησης και ανάγκης τους…
Μετά καταστρέψανε της καινούργιες
ανοξείδωτες πυροσβεστικές φωλιές που τοποθέτησε η δημοτική αρχή…
Σήμερα βιώνουμε το μένος τους (!) με το
ξήλωμα ενός άλλου καθιστικού (παγκάκι).
Το πρωί κολυμπώντας στην περιοχή, το είδαμε πεταμένο δίπλα στην βραχώδη παραλία στη θέση "Διπλό παγκάκι" (τώρα έχει μείνει μόνο το ένα και η βάση του εξαρμοσμένου καθιστικού) και υποθέσαμε πως είχαν ξηλώσει και πετάξει και το δεύτερο παγκάκι...
Φωτο -> 3)
Όμως, δεν ήταν έτσι. - Το απόγευμα που πήγα να φωτογραφίσω το παγκάκι που ήταν πεταμένο στην παραλία – Φωτο –>4) και είδα το πρωί από τη θάλασσα, προς μεγάλη μου απογοήτευση έλειπε! ...
Ωστόσο, τυχαία προχώρησα μερικά μέτρα ανατολικά και αριστερά του δρόμου – στο πρανές- ήταν τοποθετημένο ένα παγκάκι, σαν αυτό που είχα δει το πρωί στην βραχώδη παραλία. - Φωτο 5)
Μου κίνησε την περιέργεια και το φωτογραφίζω όπως ήταν στημένο.
Στη συνέχεια, ανεβαίνω τη μικρή ανηφοριά και έκπληκτος βλέπω πως το παγκάκι ήταν πρόχειρα τοποθετημένο στις τρύπες της βάσης του με τα στηρικτικά λαμάκια κομμένα... Φώτο 6)
Με μια απαλή κίνηση των χεριών μου, το αναποδογύρισα, για να μην έχουμε κάποιο σοβαρό ατύχημα από ανυποψίαστους ανθρώπους που θα πάνε να ξεκουραστούν και να απολαύσουν την ωραία θέα.
Φώτο 7)
Και το ερώτημά μας είναι ποιοι πήραν το
παγκάκι που ήταν πετάμενο στην παραλία
και το τοποθέτησαν πάλι στη θέση του έτσι πρόχειρα και επικίνδυνα;;;
Είναι και αυτό μια πτυχή του σοβαρού θέματος…
Σημείωση: Η γραφική μπανιέρα, όπου χιλιάδες πολίτες -> Έλληνες και αλλοδαποί - αφηνόντουσαν κάθε καλοκαίρι στην αγκαλιά της γαλάζιας Θεάς με τα σμαραγδένια χρώματά της, πολλά χρόνια, είχε μετονομαστεί, «Διπλό παγκάκι» ακόμα και στις μέρες μας που δεν υπάρχουν δύο παγκάκια…
Κι’ όλα αυτά συμβάινουν στην τοπική μας κοινωνία, με την ανοχή, την αδιαφορία και το φόβο των πολιτών της να εκτεθούν δημοσία – όπως πάντα…
Αυτοί οι «πολίτες», -> αυτός «ο κυρίαρχος λαός» που επιλέγει τους δημοτικούς μας άρχοντες, με μυστική ψήφο... στην κάλπη!
Δεν χρειάζεται να περιγράψουμε τις
πράξεις, οι εικόνες μιλούν από μόνες τους…
ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ
