Θύμισες από χρόνους αλαργινούς ταξιδεύοντας στο απέραντο γαλάζιο στο αρχιπέλαγος του Νότιου Αιγαίου…
.jpg)
Και αυτή την εποχή
ταξιδεύαμε ο αδερφός μου κι’ εγώ,
ψαρεύοντας στα
Κυκλαδονήσια…
 |
Ο αδερφός μου - ο Μιχάλης στο πηδάλιο και εγώ με τη φωτογραφική κάμερα, με ένα κλικ να απαθανατίζω εικόνες και να τις περνάω στην αιωνιότητα...
----------------------------------------------------------------------------
Οι καιρικές συνθήκες
πολύ δύσκολες, οι θάλασσες στα μπουγάζια φουρτουνιασμένες και
ανταριασμένες…
Όμως τότε, το μυαλό και η σκέψη μου εκτός από
δημιουργία και προκοπή, έτρεχε παράλληλα ιλιγγιωδώς, στα απύθμενα του
ανθρώπινου στοχασμού...
Τον πολύ ελάχιστο χρόνο που είχα στη διάθεσή μου από την πολύ σκληρή εργασία του ψαρέματος – δική μας επιλογή - κατέβαινα θυμάμαι στην καμπίνα του αλιευτικού μας, βρεγμένος με την αδιάβροχη στολή μου, να ενημερώσω το σημειωματάριό μου….
Έπαιζα και λίγο την υγρή(!) κιθάρα μου, για να πάρω δυνάμεις για το υπόλοιπο
μέρος της σκληρής δουλειάς μας - του ψαρέματος - όπως είχαμε επιλέξει να την κάνουμε…
Έτσι, προχώρησε μισός αιώνας και πλέον η ζωή μου μεταξύ άλλων απολαύσεων που ήταν τα ταξίδια αναψυχής
στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της χώρας…
Τώρα στο γέρμα μου πολλές εικόνες από αυτή τη ζωή μας στη θάλασσα, νοερά έρχονται στη σκέψη μου κάθε πρωί με την ανατολή του ηλίου, κολυμπώντας στη νότια πλευρά του ακρωτήριου «Πωσείδιον – Μπίστι» στην Ερμιόνη.
Θυμάμαι – και αυτό είναι καλό – πως όλη μου η ζωή ήταν ένα ταξίδι, γεμάτο
γλυκόπικρες περιπέτειες …
Σ’ αυτές τις σκέψεις
τρέχει ο νους μου και όταν χάνω τον ύπνο μου…
-> Δεν ξέρω εσείς
τι κάνετε …
STAM.DAM.D.
