Προφανώς οι κάτοικοι της πόλης μας έχουν κλειστεί στα σπίτια τους
(«στα κάστρα τους»)! σύμφωνα με μια ρωσική φράση..
.
ΟΙ λόγοι πολύ και διάφοροι....
Αλίμονο σ’ αυτούς που αισθάνονται
μοναξιά και αυτό το συναίσθημα πονάει…
Αυτό το λέω σ’ αυτούς της δημαρχιακής αυλής – σας είναι γνωστοί… αν και κρύβονται πίσω από την ανωνυμία και την ψευδωνυμία τους, - η νέα μάστιγα στην κοινωνία μας!
-> Λέω λοιπόν σ’ αυτούς,
που δεν ξέρουν - από τη φτωχή γλώσσα τους … να ξεχωρίσουν το νόημα του μοναχού
και της μοναχικής ζωής που είναι επιλογή πολλών ανθρώπων, αλλά δεν αισθάνονται
τον πόνο της μοναξιάς (!) γιατί έχουν κάτι βαθιά μέσα τους που τους συντροφεύει…
Το θέμα μας έχει αφετηρία αυτόν τον "κουκουλοφόρο κάφρο"... που με πήρε στο τηλέφωνο σήμερα κατ’ επανάληψη και με έβριζε χυδαία, καλυπτόμενος από την ανωνυμία του!
Άραγε η συνείδησή του τον καλύπτει;;
- Αλλά αν είχε συνειδητοποίηση
την πράξη του δεν θα το έκανε…
Χρονιά πολλά με Υγεία!
-> όσο για αυτά τα γεγονότα θα
συμβαίνουν όσο υπάρχουν άνθρωποι... ακόμα και σε ημέρες μεγάλων εορτών της χριστιανοσύνης…
ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ
Ακούστε το τραγούδι του Κώστα Χατζή σε στίχους Σώτιας Τσώτου