Από
το προσωπικό μας αρχείο – Ιούλιος 2011
Γλυκές θύμισες μου ήρθανε από τα περασμένα νεανικά μας
χρόνια όταν ασυνήθιστα συναισθήματα εγκλωβισμένα στο «σεντούκι» του υποσυνειδήτου μου ξεπήδησαν, πλημμυρίζοντας
ευτυχία για λίγο τη σημερινή ζοφερή ζωή μου… όταν άνοιξα στον υπολογιστή τις
φωτογραφίες που μου έστειλε αναγνώστης του blog.
Ήταν η Μαρία του Ανδριανού και της Θωμαΐς Γκάτσου η μικρότερη των νεανικών μας
συντροφιών, (λόγω της φιλικής σχέσης που είχαμε με τα αδέρφια της Κώστα και
Βασίλη) που ένα οικογενειακό τάλαντο και ευαισθησία την διακρίνει και αυτήν με
έφεση στη ζωγραφική, την οποία ο φακός του συμπολίτη μας που τράβηξε τις
φωτογραφίες την βρήκε στην "πλατεία του πεύκου ή του Μαρμαρινού"
καλύτερα, να φιλοτεχνεί με διάφορα σχέδια πάνω στα παγκάκια.
Σκέφτηκα πως αυτός ο τόπος έχει τεράστια αποθέματα ανθρώπινου δυναμικού,
που μπορεί να προσφέρει ποικιλοτρόπως και ανιδιοτελώς στην τοπική μας κοινωνία.
Αρκεί, να απομονωθούν αυτοί οι συμπολίτες μας που την
δηλητηριάζουν... προς ίδιον όφελος και προς δόξα της νοσηρής τους
φιλοδοξίας!!
Φώτο – η Μαρία Γκάτσου φιλοτεχνώντας στη σημερινή «Πλατεία Πεύκου» στην
Ερμιόνη
ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.
Σημείωση: Τα παγκάκια
της "πλατείας πεύκου" έχουν βαφεί από την κα Μερτύρη που διατηρεί
κομμωτήριο εκει.
