Την ίδια
ημέρα επισκέφτηκα για πρώτη φορά και τον βιολογικό σταθμό Θερμησίας μια πολύ θλιβερή ιστορία που ξεκίνησε, από τον πάλαι ποτέ Δήμο Ερμιόνης…
==========================================================================================================================================================
ΑΦΙΕΡΩΜΑ - Το κτήμα «Πλέπι» από την Ενετοκρατία μέχρι σήμερα...
...Οι ιδιοκτήτες του επιμένουν παραδοσιακά...
Πολλά πρόσωπα και πράγματα έχουν παίξει
σημαντικό ρόλο στο πέρασμα των αιώνων στην ανθρώπινη κοινωνία και αποτελούν
μέρος ή ακόμη και ολόκληρη την ιστορία ενός τόπου.
To σημαντικό όμως είναι όταν αυτά τα πρόσωπα, τα προικισμένα από τη φύση, σε
συνδυασμό με την γενικότερη παιδεία που παίρνουν από τους γονείς τους,
διατηρούν το σεβασμό στην παράδοση που μεταλαμπαδεύετε από γενιά σε γενιά.
Αυτές τις σκέψεις έκανα όταν συναντήθηκα στο κτήμα «Πλέπι» στη Θερμησία
Ερμιονίδας με το σημερινό ιδιοκτήτη του, κ. Νίκο Καλογιάννη γιο του οργανωτή
του σημερινού κτήματος, αείμνηστου «άστεγου επιχειρηματία» όπως συνήθιζε
χαριτολογώντας να λέει, Μιχαήλ Καλογιάννη.
Σκοπός της επίσκεψης μου αυτής αρχικά ήταν να δω, να φωτογραφίσω και να καταγράψω ένα «μνημείο» θα έλεγα του παραδοσιακού λιοτριβιού που λειτουργεί στην Ερμιονίδα και δε γνωρίζω εάν λειτουργεί όμοιο και σε όλη την Αργολίδα, αφού οι πέτρες και το αλώνι που γίνεται η έκθλιψη του ελαιοκάρπου, τα τσούλια που μπαίνει ο ελαιοπολτός και το κανόνι που πιέζει για να βγει το ελαιόλαδο, για τους περισσότερους ιδιοκτήτες σύγχρονων ελαιοτριβείων είναι λέξεις ξεχασμένες.
Ωστόσο ο ξεναγός μου και σημερινός ιδιοκτήτης του κτήματος γνώστης της ιστορίας και της παράδοσης στην περιοχή, με ταξίδεψε νοερά πίσω στα χρόνια της Ενετοκρατίας όπου αρχίζει η ιστορία του κτήματος «Πλέπι» σύμφωνα με έγγραφα ντοκουμέντα και μνημειακά απομεινάρια εκείνων των χρόνων....
Για να με φέρει στη συνέχεια στα χρόνια μετά την Επανάσταση
και μετά μέχρι πριν τον πόλεμο, στα χρόνια που το σημερινό κτήμα ενοικιάσθηκε
από τον παππού του Νικόλα Καλογιάννη για καλλιέργεια, για να περιέλθει στη
συνέχεια στην ιδιοκτησία τού πατέρα του Μιχάλη. Σήμερα είναι αυτός ο
ιδιοκτήτης και ο συνεχιστής αυτής της παράδοσης. Με διαφορά όπως θα αναφερθούμε
παρακάτω, στην σύγχρονη ελαιοκαλιέργεια και τυποποίηση του προϊόντος.
Η συζήτηση
Ο κ. Νίκος μού διηγήθηκε την ιστορία του κτήματος και πολλά στοιχεία στα οποία αναφέρθηκε θεωρώ πως θα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον για τους αναγνώστες...
Για να διαβάσετε όλο το μακροσκελές ρεπορτάζ -. κλικ στο σύνδεσμο >.>>https://stamdamd.blogspot.com/
