Αφιέρωμα του blog για το φευγιό της αγαπημένης μας Ανθούλας Λαζαρίδου - Δουρούκου -> γιατί οι άνθρωποι φεύγουν από τη ζωή μας, όταν τους ξεχνάμε

Για να διαβάσετε την εκτενή και συνάμα ιστορική αναφορά μου …

-> ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟ 

Πίνακας ζωγραφικής της αείμνηστης καλλιτέχνιδας, που απεικονίζει εικαστικά τα βάσανα της ψυχής....

Κατά παράβαση του Πρότυπου Κανονισμού Λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου που είναι σε ισχύ από τις 21-1-2025....

 Ευγενική (!)  παρατήρηση του επικ. της μείζονος αντιπολίτευσης Γιάννη Μαργέτα προς την πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου... 

=======================================================================================================================

 https://giannismargetas.com/

Γιατί κα. Πρόεδρε του Δημοτικού Συμβουλίου Ερμιονίδας; >>>>>

Εκ των υστέρων για τον εορτασμό της επετείου για την Εθνική μας γιορτή της 25ης Μαρτίου 1821 στην Ερμιόνη…

 Με αφορμή την ένδεια από πλευράς συμμετοχής των συλλογικών μας φορέων και της ισχνής παρουσίας των πολίτων, παρ’ όλο τις  πολύ καλές καιρικές συνθήκες …

Ευτυχώς, που υπήρχαν και τα σχολεία μας με τους δασκάλους τους, με μια πολύ καλή παρουσία….

Κύριε Πρόεδρε της Κοινότητας Ερμιόνης Αθανάσιε Πάτσιο ερωτάσθε, γιατί ο φετινός εορτασμός της Εθνικής μας γιορτής παρουσίασε αυτή την φτωχή εικόνα από πλευράς συμμετοχής των συλλογικών μας φορέων - και των λίγων πολιτών-, που τα προηγούμενα χρόνια  γινόταν συνωστισμός - ακόμα και παρεξηγήσεις(!) για την κατάθεση στεφάνων στο μνημείο των Ηρώων μας;;;

Κύριε Πρόεδρε, προσκλήθηκαν οι εκπρόσωποι των συλλογικών μας φορέων και δεν ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση;;; 

- Δηλαδή, προσκλήθηκε ο Ερμιονίτης Περιφεριακός σύμβουλος, ο πρόεδρος του «Ερμιονικού Συνδέσμου» η πρόεδρος του συλλόγου του Ι.Λ.Μ.Ε., του Ναυταθλητικού Ομίλου, του Α.Ο. Ερμιόνης  και άλλοι φορείς της πόλης μας, που έδιναν το παρόν τους αυτή την ήμέρα  της εθνικής μας γιορτής;;; ...

Έχουμε την απορία κ. Πρόεδρε της Κοινότητας Ερμιόνης και παρακαλώ καλόπιστα να μας απαντήσετε, να ενημερωθούν και οι συμπολίτες μας…  

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Σαν σήμερα το 1827 πέφτει μαχόμενος στην Αττική γη η θρυλική φυσιογνωμία της Επανάστασης ο Ερμιονίτης οπλαρχηγός Γιάννης Μήτσας!! ...

[…]Τέτοιοι άνδρες πραγματικά πεθαίνουν όρθιοι! 

Γίνονται σύμβολα παντοτινά, που καθοδηγούν και εμπνέουν! ...

=======================================================================================================================================

Ο Γιάννης Σπετσιώτης συνεχίζοντας την ιστορική (κι' όχι μόνο) έρευνά του, με ένα εκπληκτικό γλαφυρό λόγο και περιγραφή, συνυφασμένα με το υψηλό πατριωτικό αίσθημα, μας ενημερώνει μέσα από τις πηγές του, για το γεγονός της ηρωικής πτώσης... του "Καστρίτη Ήρωα" Γιάννη Μήτσα, αλλά και την επίσης ηρωική στάση του αδελφού του Σταμάτη όταν αντίκρισε το άψυχο κορμί του!! ...

======================================================================================================================================================================

      27 Μαρτίου 1827

198 χρόνια από τη θυσία του Γιάννη Μήτσα 

υπέρ Πίστεως και Πατρίδος

Γράφει ο Γιάννης Μ. Σπετσιώτης 

α)Το παλικάρι

«Όστις δεν εγνώρισεν τον Ιωάννην Μήτσαν δεν εγνώρισεν τι σημαίνει γίγας. 
Ηρωική ήτο η καρδιά του και το ανάστημά του υπερφυές».¹

Ο καπετάν Γιάννης Μήτσας, ο Καστρίτης, γεννηθείς εις Ερμιόνη το 1794, ήταν μια θρυλική φυσιογνωμία των χρόνων της Επανάστασης… Η εξωτερική του εμφάνιση είχε κάτι το υπερβολικό. Η κορμοστασιά του επιβλητική και αγέρωχη με υπερφυσική σωματική δύναμη. Το μέτωπό του φαρδύ, νεανικό, ολοκάθαρο. Τα φρύδια του πυκνά, σε ευθεία γραμμή, τα μάτια του σπινθηροβόλα και άτρομα μέσα στις βαθιές κόγχες τους. Η μύτη του ευθεία, με ελαφρύ γύρισμα στο τελείωμά της, προεξείχε από το μεγάλο μουστάκι, που κάλυπτε ολόκληρο το πάνω χείλος. Το στήθος του αντρίκιο, έδινε την εντύπωση πως βόλι δεν τον άγγιζε...

…Πρώτος έφθανε στις μάχες και δεν δίσταζε να χτυπηθεί με πολλαπλάσιες εχθρικές δυνάμεις, καθώς διέθετε εκτός από ανδρεία και τεράστια αποθέματα ψυχικού σθένους. Η παρουσία του εμψύχωνε τους ραγιάδες και τ’ όνομά του, συνώνυμο της τόλμης, της αποφασιστικότητας και της λεβεντιάς, ενθάρρυνε τους Κατωναχαγιώτες, όταν απογοητευμένοι, ορισμένες φορές, κυριεύονταν από απελπισία…

β)Η τελευταία πράξη

…Οι μάχες που δόθηκαν τις επόμενες ημέρες ήσαν φονικότατες. Οι Τούρκοι του Κιουταχή και οι Έλληνες του Καραϊσκάκη πολεμούσαν με λύσσα και πολλές φορές πιάνονταν στα χέρια.

Στις 27 Μαρτίου -η ημερομηνία δεν επιβεβαιώνεται, όπως και κάποιες άλλες του αγώνα- γράφτηκε η τελευταία πράξη της ζωής του Γιάννη Μήτσα. Κατά τη διάρκεια νυχτερινής αντεπίθεσης των Ελλήνων για να ανακαταλάβουν τις θέσεις τους, αφού πολέμησαν ηρωικά μπούκα προς μπούκα, δηλ. σώμα με σώμα, έπεσε νεκρός κάτω από το ταμπούρι του ο γίγαντας! Βρισκόταν στο συγκρότημα Ταμπουρίων του Μπιν-Βασίρι ανάμεσα στο Κερατσίνι και τον Πειραιά, στην ονομαστή μάχη και σφράγισε με τη συγκλονιστική του θυσία τον αγώνα. «Την Ε^η της προ του τότε Πάσχα Μεγάλης Εβδομάδας εφονεύθησαν οι υπό τον Γενναίον οπλαρχηγόν, ο εξ Ερμιόνης Ιωάννης Μήτσας και ο εκ Στεμνίτσης Μηλιώνης, εις τα μεταξύ Πειραιώς και Κερατσινίου Ταμπούρια του Μπιν-Βασάρι, επιπεσόντες νυκτός να κυριεύσουν και κυριεύσαντες το μεγαλύτερον», γράφει ο Μ. Οικονόμου.

Γύρω από το άψυχο σώμα του ήρωα ακολούθησε ομηρική μάχη. Οι Τούρκοι επεδίωξαν να το λαφυραγωγήσουν και να το ατιμάσουν. Οι Έλληνες, ωστόσο, κατόρθωσαν να διασώσουν τον νεκρό και τα όπλα του.

Ο αδελφός του Σταμάτης, όταν πληροφορήθηκε το θλιβερό γεγονός, κατέφτασε σιωπηλός, για να παραλάβει το άψυχο κορμί. Με δυσκολία έκρυβε την ταραχή και τον μεγάλο του πόνο. Μόλις το αντίκρισε, ασκεπής σταυροκοπήθηκε και αγκάλιασε τον νεκρό. Ύστερα ευλαβικά τον τοποθέτησε σε ασφαλές μέρος μακριά από το πεδίο της μάχης, τον ασπάσθηκε με σεβασμό, σκούπισε τα δάκρυα που ανάβλυζαν απ’ τα μάτια του με τα δυο του χέρια και την άκρη της φουστανέλας, σταυροκοπήθηκε ξανά και κάνοντας ένα βήμα πίσω, έφυγε τρέχοντας για τη μάχη, που δεν είχε ακόμα τελειώσει!

Τον γενναίο Ερμιονίτη πολέμαρχο έκλαψε πικρά και ο αχώριστος συμπολίτης μπιστικός του, Θοδωράκης Μάλλωσης. Ένα ξεχωριστό παλληκάρι του αγώνα, που ακολουθούσε τον Μήτσα σε όλες τις μάχες. Έτσι βρέθηκε στο πλευρό του και την ύστατη στιγμή, όπως η μοίρα των πιστών ορίζει.

Το θρηνητικό φύσημα του αέρα, ο λυγμός των πουλιών, το μοιρολόγι των κυμάτων της ερμιονίτικης θάλασσας μετέφεραν το θλιβερό και αναπάντεχο άγγελμα του θανάτου στην Ερμιόνη πολύ γρήγορα. Ο γίγαντας Γεώργιος Μήτσας έπεσε! Σείστηκε ο Κουλάς συθέμελα! Η γυναίκα του και η μικρή μονάκριβη κόρη του παρέμειναν ασάλευτες, βουβές...²

γ) «Η θυσία του αντρειωμένου»

Πίνακας της αείμνηστης ζωγράφου μας Ανθούλας Λαζαρίδου - Δουρούκου

==========================================================================================================

Πολλές φορές κρίνεται σκόπιμο να παρακολουθεί κανείς την Ιστορία μέσα από την Τέχνη. Έργα ζωγράφων, ποιήματα και πεζά λογοτεχνών «διδάσκουν με ευχαρίστηση», καθώς η αισθητική πλήρωση συνοδεύει τη γνώση.³ Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο πίνακας της Ανθούλας Λαζαρίδου – Δουρούκου, που παριστά με συγκλονιστικό τρόπο τον θάνατο του Γιάννη Μήτσα. 

«Η ανδρεία του κληρονομιά μας», σχολίασε σχετικά η ζωγράφος εντυπωσιάζοντας και πρωτοτυπώντας στην παρουσίαση του ηρωικού πολέμαρχου την ύστατη ώρα. Ορθός, άφοβος, μοναχός, ήρεμος αντιμετωπίζει στωικά τον θάνατο, αψηφώντας τη φύση που στην πιο γλυκιά της ώρα, προσκαλεί και προκαλεί για ζωή.

«Στην κεφαλή του κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος, ο ουρανός καμάρωνε κι η γη χεροκροτούσε»,⁴ θα έγραφε ο εθνικός μας ποιητής συμπάσχοντας με τον ήρωα.   

Τέτοιοι άνδρες πραγματικά πεθαίνουν όρθιοι! Γίνονται σύμβολα παντοτινά που καθοδηγούν και εμπνέουν.

δ) «Οι νεκροί του Φαλήρου» - «Ελεγείον επί του τάφου του στρατηγού Αναστασίου Μαυρομιχάλη»

Ποιήματα του Αχιλλέα Παράσχου

Η ηρωική θυσία των αγωνιστών στη μάχη του Φαλήρου συγκίνησε ιδιαίτερα τον ελληνολάτρη ποιητή Αχιλλέα Παράσχο. Στο ποίημά του «Οι νεκροί του Φαλήρου» (Η΄ μέρος) αναφέρεται και στον θρυλικό Γιάννη Μήτσα. Μια δεύτερη αναφορά υπάρχει και στο «Ελεγείον» (Γ΄ μέρος), που ειπώθηκε «Επί του τάφου του στρατηγού Αναστασίου Μαυρομιχάλη». Στους φλογερούς και πατριωτικούς στίχους του ποιητή συναντάμε όλους τους ήρωες της Επανάστασης, που τον ενέπνευσαν.

 

«Οι νεκροί του Φαλήρου», (Η΄)

…Τους ήρωας, που πρόφθασα παιδάκι, ξαναείδα!

Είδα του Γρίβα τη ματιά, τον πυργωτό Γκρηζιώτη,

το Βάσσο, τον Νικηταρά κοντά στο Γαρδικιώτη.

Ματιές αϊτών, στήθια πλατιά, κορμιά πλατάνια είδα,

πιστόλες μέσ’ στο μάλαμα, σπαθιών γερτή λεπίδα.

Είδα τον Κώστα Μπότσαρη, τον Κίτσο τον Τζαβέλλα,

είδα του Χατζή – Πέτρου μας την άσπρη φουστανέλλα.

Του Μακρυγιάννη το κορμί, στηλόνετο μπροστά μου

και του Πλαπούτα τ’ άρματα καμάρον’ η ματιά μου.  

Όλους εκείνους έβλεπα που πρόφθασα, κι ακόμα

το Μήτσα μας, που σκέπασε προχθές το μαύρο χώμα.

Τη λεβεντιά της Ρούμελης και του Μοριά τα κάλλη

εχόρτασε το μάτι μου, και ξαναείδα πάλι

εκείνους που ελάτρευσα, εκείνους που λατρεύω

και μέσ’ στο κοιμητήριο τη νύχτα τούς γυρεύω!

 

«Ελεγείον - Επί του τάφου του στρατηγού Αναστασίου Μαυρομιχάλη», (Γ΄).

…Φευ! Όσοι διεφύγατε του Χάρωνος το όμμα,

Μη έτι μας αφήνετε, ημίθεοι πολέμου.

Μένε, Κανάρη, με ημάς περίμενε ακόμα.

Μη αποθνήσκεις, Βέρη μου, μη φεύγεις, Βαλτινέ μου!

Μη, Γιάννη – Κώστα, τους νεκρούς συντρόφους σου ποθήσεις,

Και μένε, Μήτσα, με ημάς, Δαγκλή, μη μας αφήσεις!

1.  Αναφορά στον Γιάννη Μήτσα του εισηγητή του Νομοσχεδίου «Περί συντάξεως των χηρών και προικίσεως των ορφανών του αγώνος», στη διάρκεια της ΝΖ’ (57^ης) συνεδρίασης της Βουλής, στις 21 Απριλίου 1858.

2.  Γιάννης Μ. Σπετσιώτης, «Ιστορικές σελίδες της Ερμιόνης» - Ημερολόγιο.

3.  Δημήτριος Ιω. Κουκουλομμάτης, «Λογοτεχνία και Παιδαγωγική», Αθήναι 1990.

4.  Διονύσιος Σολωμός, «Ελεύθεροι πολιορκημένοι».

Με λαμπρότητα ο εορτασμός της Εθνικής Επετείου της 25ης Μαρτίου στο Κρανίδι

 Τη λαμπρότητα την  μαρτυρούν... οι 66 φωτογραφίες (ΡΕΚΟΡ) που του στείλανε και ανάρτησε  ο διαχειριστής του blog ΕΙΚΟΝΟΣΚΟΠΙΟ ΝΙΟΥΖ.... 

Περιμένουμε τον επόμενο εθνικό εορτασμό να τις εκατοστίσει....

ΚΛΙΚ στο σύνδεσμο->>>> 

https://eikonoskopionews.blogspot.com/2025/03/25_26.html#more

.

ΝΕ Αργολίδας ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ - > e-mail στο blog

Σας αποστέλλουμε ανακοίνωση της Τομεάρχη Πολιτισμού της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ, Μαρίνας Κοντοτόλη, με αφορμή την πρόσφατη λεκτική επίθεση της κας. Μενδώνη κατά την επίσκεψη στο Νόμο. 

ΝΕ Αργολίδας ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ

Δήλωση της τομεάρχη Πολιτισμού και Αθλητισμού της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Μαρίνας Κοντοτόλη

  Οφείλουμε σεβασμό στους εργαζόμενους 

– Η δημόσια συμπεριφορά της Υπουργού Πολιτισμού κ. Μενδώνη είναι απαράδεκτη

Η πρόσφατη δημοσιοποίηση του περιστατικού με πρωταγωνίστρια την Υπουργό Πολιτισμού κ. Λίνα Μενδώνη και την Προϊσταμένη της Εφορίας Αρχαιοτήτων κ. Παπαδημητρίου, προκάλεσε εύλογη ανησυχία και αποδοκιμασία. Δεν πρόκειται απλώς για μια “άτυχη στιγμή”, αλλά για μια ξεκάθαρη έκφραση εξουσιαστικής και απειλητικής συμπεριφοράς που εκδηλώθηκε δημόσια, μπροστά σε τρίτους.

Ανεξαρτήτως του λόγου, ανθρώπινος, οικονομικός ή υπηρεσιακός, ουδείς έχει το δικαίωμα να προσβάλλει ή να εκφοβίζει εργαζόμενους. Η αξιοπρέπεια στην εργασία είναι αδιαπραγμάτευτη. Το γεγονός ότι η Υπουργός Πολιτισμού αισθάνεται άνετα να επιπλήττει δημοσίως τους εργαζόμενους, δείχνει πολλά για τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται τη θέση της και τη λειτουργία των θεσμών.

Εκφράζουμε την απογοήτευσή μας για το ύφος και το ήθος της κ. Μενδώνη, που για ακόμη μία φορά στέκεται απέναντι από τους ανθρώπους του πολιτισμού αντί να τους στηρίζει. Καλούμε την κυβέρνηση να πάρει ξεκάθαρη θέση και να προστατεύσει τον πυρήνα κάθε πολιτιστικής δημιουργίας: τον εργαζόμενο άνθρωπο.

Η ευγένεια, ο σεβασμός και η δημόσια αξιοπρέπεια δεν είναι διακοσμητικά στοιχεία. Είναι ο καθρέφτης της δημοκρατίας.

Εικόνες από τον Εθνικό εορτασμό της 25ης Μαρτίου 1821 στην Ερμιόνη….

ΦΩΤΟ - ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

Χρόνια Πολλά για τον διπλό εορτασμό μας με το χέρι στην καρδιά και τη συνείδησή μας ....

 ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2019

«Πάρτε τους τα δαφνόστεφανα που καταθέτουν οι εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στο μνημείο των Ηρώων μας εδώ στην Ερμιόνη»…

…Δεν δικαιούνται, ούτε να τα κρατούν στα χέρια τους…

...Αφήστε μόνο τα νήπια των Νηπιαγωγείων μας να τιμούν τους πεσόντες ήρωές μας 
κρατώντας το δάφνινο στεφάνι μπροστά στο μνημείο των Ηρώων μας....

 ... Με τις αγνές και αμόλυντες ψυχές τους μέσα από τα στήθους ποιηματάκια τους, τη  στεντόρεια παιδική τους φωνή  τη γεμάτη παλμό και περηφάνια, για να  μας μεταφέρουν το μήνυμα της Επανάστασης των προγόνων μας και τη  χαμένη μας  ΕΛΠΙΔΑ!!!

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αφορμή γι’ αυτό το σημείωμα  στάθηκε η πλέον των δέκα χρόνων αιτήσεις - από το Δήμο Ερμιόνης   μέχρι και σήμερα - στο Δημοτικό Συμβούλιο, του αείμνηστου + σήμερα Γιώργου Νοτταρά για να αναγραφούν στο μνημείο των Ηρώων μας τα ονόματα αυτών των Ερμιονιτών που δώσανε τη ζωή τους στον αγώνα του ΕΑΜ της Ερμιονιδας, έχοντας οικτρό τέλος μετά από πολλά βασανιστήρια κατά τη σύλληψή τους, από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής....

Γιατί όπως και τότε στην Επανάσταση του 1821 που τιμούμε  σήμερα με την Εθνική μας επέτειο, έτσι και σήμερα ο αγώνας συνεχίζεται ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας, των κρατούντων που καταδυναστεύουν τον τόπο και την πατρίδα μας,  με τον ένα ή άλλο τρόπο... 

Γι' αυτό, πάρτε τους τα δαφνοστέφανα, 

δεν αξίζουν ούτε να τα κρατούν στα χέρια τους!! ...

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Η δική μας παρέλαση και η κατάθεση στεφάνων ...

  Νοσταλγικές θύμισες και επισκέψεις στο τετράδιο ποιημάτων του Δημοτικού σχολείου …

Αυτές τις γιορτινές ημέρες η σκέψη μου πάει σε εκείνα τα χρόνια....

Τέτοια ποιήματα διδασκόμαστε από τον αείμνηστο δάσκαλό μας
Μιχαήλ Παπαβασιλείου.. 

 

Ακατάλυτο εγώ και δεν πεθαίνω/ 

Τ’ ανέσπερο είμαι Πνεύμα της φυλής 

Καιρούς και χρόνους μ’ έλεγες χαμένο/ 

Με γύρεψες; - στα στήθια μου με κλεις… 

Άγγελος Σημηριώτης

Ιστορικά μνημεία που πρέπει να διατηρηθούν από σεβασμό στους προγόνους μας...

Μια άλλη πτυχή του κοινωνικού μας πολιτισμού και της τοπικής μας ιστορίας ...

Επιλογές από το προσωπικό μας αρχείο – Νοέμβριος 2011

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Μια φίλη αναγνώστρια του blog μου τηλεφώνησε να μου πει, πως σύμφωνα με τις κινήσεις που γίνονται για την περίφραξη μέρος του χώρου (ανατολικά του δημοτικού γηπέδου) για το έργο της κατασκευής της «μαρίνας» στο βόρειο λιμάνι της Ερμιόνης στην πλευρά του «Κρόθι»  να κάνω μια αναφορά για τα υπολείμματα του κτίσματος στην πηγή  με το υφάλμυρο  νερό που έβγαινε στη θάλασσα και να ενημερώσουμε τους υπεύθυνους του έργου, στη μελέτη που θα κάνουν να το θεωρήσουν διατηρητέο και αν είναι δυνατόν να το αναδείξουν καλύτερα  ως μνημείο των παλαιών χρόνων και της κοπιαστικής δραστηριότητας  που γινόταν εκεί από τις μητέρες μας και τις γιαγιάδες μας.

Πολλά δε γνωρίζουμε για το συγκεκριμένο χώρο όμως διατηρούμε ζωντανές παιδικές μνήμες ακόμα,  με γυναίκες  της Ερμιόνης φορτωμένες στις πλάτες τους – όσες δεν είχαν κάποιο τετράποδο- τα βαριά κλινοσκεπάσματα, στρωσίδια της εποχής και άλλα που τα πήγαιναν  εκεί να τα πλύνουν  με πηλό απορρυπαντικό της εποχής, ενώ  οι κόπανοι που τα κτυπούσαν για να φύγουν οι ακαθαρσίες ακουγόντουσαν στον οικισμό. Κατόπιν μια πολύχρωμη εικόνα δημιουργείτο στα βράχια και τους θάμνους του Κροθιού κοντά στην παραλία όταν τα άπλωναν για να στεγνώσουν...

Ένα πολύ ωραίο άρθρο έχουμε δημοσιεύσει στο blog ΕΔΩ...>>>  της κας Αικατερίνης Παπαμιχαήλ – Ρίγα εκτός των άλλων και για αυτό το θέμα αφιερωμένο στις γυναίκες της Ερμιόνης εκείνων των χρόνων 

Ελπίζουμε η δημοτική και κοινοτική αρχή να λάβει υπόψη της αυτή την αναφορά μας  και να πράξει τα δέοντα όταν θα έρθει η ώρα.

ΣΤΑΜ.  ΔΑΜ. 

Ευχαριστούμε τη συμπολίτισσά μας...

… για το δημιουργικό της έργο σε κοινόχρηστο χώρο έξω από το σπίτι της και τη διάθεση για εθελοντική προσφορά στον τόπο που μας γέννησε την Ερμιόνη…

Με  το καλλιτεχνικό της νταλέντο, την απαράμιλλη αισθητική της και την κοφτερή  ματιά και τη φαντασία της, μας έδωσε ξανά, μια εικόνα, που ο κάθε περαστικός από αυτό το σημείο ντόπιος ή ξένος, στέκεται με θαυμασμό και ψελλίζει μέσα και έξω του, ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ!!!

Ωστόσο, η σκέψη μας πάει εκεί: Ποιοι άλλοι συμπολίτες μας είναι διαθέσιμοι για τέτοιες εθελοντικές προσφορές στον τόπο μας να τον κάνουμε ακόμα πιο όμορφο και νοικοκυρεμένο, εκτός από τις φυσικές ομορφιές που έχει...

Ό λόγος για τον πιο πάνω σχόλιο και προβληματισμό μας, το ερέθισμα που μας έδωσε σήμερα ο Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Ερμιόνης που με μια σκούπα σκούπιζε μόνος του το  μνημείο των ρώΗΗρώων, το κυκλικό και πέριξ αυτού....

Αγαπητοί συνδημότες, όπως καταλαβαίνετε πρέπει να  ανασκουμπωθούμε, γιατί σαν Κοινότητα και Δήμος, έχουμε σοβαρό πρόβλημα…

ΦΩΤΟ – ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ  

ΡΕΠΟΡΤΑΖ - από την επίσκεψή μου στο κτήμα του μελισσοκόμου Μάκη Μπαϊρακτάρη μια παράδοση στη μελισσοκομεία από τον παππού του!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ 

Το κτήμα βρίσκεται δυτικά – βορειοδυτικά της πόλης του Κρανιδίου και πλαισιώνει   ένα ψιλό λόφο και άλλους μικρότερους και από εκεί μπορείς να αντικρίσεις τον κάμπο της Κοιλάδας, τον οικισμό της και ολόκληρο τον αργολικό κόλπο.

Η πρώτη μας γλυκιά έκπληξη η μεγάλη πόρτα της εισόδου στο κτήμα όπου εξωτερικά παρουσιάζει εικόνα κερήθρας και είναι σημείο αναφοράς μαζί με το μελισσοκομείο και  όλη τη δραστηριότητα που γίνεται εκεί.

Στην κορφή του πιο ψιλού λόφου δεσπόζει το κεντρικό κτήριο που βρίσκονται οι εγκαταστάσεις κατεργασίας , αποθηκεύσεως και εκθέσεως του μελιού. Νότια - νότια ανατολικά στις πλαγιές είναι εγκατεστημένο το μελισσοκομείο με τις κυψέλες και όλο το βασίλειο των μελισσών του. Πέριξ του μελισσοκομείου και στις άλλες πλευρές του λόφου και των λοφίσκων είναι φυτεμένες χιλιάδες ρίζες από θυμάρι, ρίγανη, φασκόμηλο κ.α. οι σπόροι φερμένοι από το όρος Πάρνων της Πελοποννήσου.

Στην βορειοδυτική πλευρά του λόφου βρίσκεται το μουσείο με μουσειακά αντικείμενα όλων των ειδών τα οποία μαρτυρούν την ιστορία της οικογενείας των Μπαϊρακτάρηδων πάππου προς πάππου, αλλά και την ιστορία αυτής της πολύτιμης τροφής για τον ανθρώπινο οργανισμό που είναι το μέλι.

Ο Μάκης Μπ. μαζί με τη σύζυγό του Μαρίνα μας υποδέχτηκαν στο δικό τους «βασίλειο» θα λέγαμε, γιατί έτσι φαντάζει και έτσι το αισθάνονται απ’ ότι καταλάβαμε και μετά από ένα μικρό προσανατολισμό και ένα κέρασμα,  άρχισε η ξενάγηση στο χώρο...

Στο μουσείο

Για να διαβάσετε ΄όλο το ενδιαφέρον εκτενές ρεπορτάζ 

κλικ στο σύνδεσμο >>> 

>>> https://stamdamd.blogspot.com/2019/02/blog-post_79.html

Ένα σπάνιο τραγούδι για τις φυλακές του Παλαμηδιού - > e-mail στο blog ...

Καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο!

giorgos moustairas	12:10 μ.μ. (πριν από 7 ώρες)
προς εμένα

κλικ στο σύνδεσμο ->>> https://www.youtube.com/watch?v=eDJBxkCpME4