Σταμάτης Δαμαλίτης Γιωργος Τσατσαρος
1 λ. ·
Φίλε Γιώργο Τσατσαρέ (έτσι σε αισθάνομαι) σου γράφω
από τον τοίχο σου επειδή έδειξες ενδιαφέρον για την ψαράδική ζωή μας στη
θάλασσα… Και ο Κώστας ο Γκάτσος ο αείμνηστος φίλος σου και φίλος μου αν ζούσε ,
θα είχε να σου διηγηθεί πολλές ιστορίες για τους ψαράδες και τους σπογγαλιείς
της Ερμιόνης, ταξιδευτές σε όλη την Ελλάδα, Άγιον Όρος - Χαλκιδική, Κρήτη,
Κύπρο, μέχρι τα αφιλόξενα παράλια της Βόρειας Αφρικής .
Ο Κώστας από μικρό παιδί έκανε παρέα με τους παλιούς
ψαράδες στη γειτονιά του στα «Μαντράκια» και τον φωνάζανε (ζωγράφος παιδιόθεν) για
να τους γράψει τα γράμματα με τις ονομασίες των βαρκών τους. Όταν έγινε
έφηβος" η αμοιβή του" ήταν κέρασμα ούζο με μεζέ στην ταβέρνα του
Νικολό…
Να γιατί Γιώργο δεν συμβιβάζομαι με το σήμερα και τους ανθρώπους του, γιατί οι χιλιάδες θύμισές μου με φέρνουν από πολύ μακριά και από άλλη ζωή και ανθρώπους….
.jpg)
Αν ζήσω και έχω την ικανότητα να θυμάμαι και να γράφω και μπορέσω να απαγκιστρωθώ από το μαγικό (και βρώμικο όχι για εμένα) κόσμο της δημοσιογραφίας, θα ήθελα να γράψω ένα χοντρό βιβλίο, με θύμισες, από τα ταξίδια μου ψαρεύοντας στη θάλασσα.
Θα είναι τέτοια τα βιώματα, τα γεγονότα που περιγραφικά θα αναφέρονται εκεί, που όπως το φαντάζομαι, θα είναι σταθμός για τη λαογραφία….
Έρχονται στιγμές που με κατακλύζουν οι θύμισες και αισθάνομαι πως έχω ζήσει δύο ζωές!!!
Βέβαια και η κοινωνική μου ζωή ήταν περιπετειώδης… και αυτό
με κάνει να αισθάνομαι έτσι...
Φώτο το τελευταίο μου αλιευτικό στο Αρχιπέλαγος των
Κυκλάδων...
STAM.DAM.D.
