Σε πιάνει δέος και κορυφώνεται η ελληνική υπερηφάνεια, το αίμα κυλάει στις φλέβες πιο γοργά, όταν τα αντικρύζει ο Έλληνας επισκέπτης του μουσείου.!!
Συναισθήματα, που αισθανθήκαμε και εμείς, στην πρώτη επίσκεψή μας στο Παρίσι πριν 50
χρόνια – περίπου …
Stam. Dam. D.
====================================================================================================================
Το ιστορικό κείμενο μάς
το έστειλε αναγνώστης και τον ευχαριστούμε .
Ωστόσο, είχαμε κάνει και εμείς αναφορά παλαιότερα στο blog ....
ΚΛΕΜΜΈΝΑ - 200 Έλληνες πέσανε
νεκροί για την Αφροδίτη της Μήλου που φιγουράρει στο Λούβρο
ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΠΕΡΙΜΈΝΕΙ ΣΑΝ ΤΗΝ ΚΑΡΥΆΤΙΔΑ
"Μιας και καταπιάστηκαμε με τα κλεμμένα
αρχαία μας , και που θεωρούμε όλοι ως κυρίως υπεύθυνους μόνο τους Άγγλους, ας
ρίξουμε μια μάτια λίγο παραδίπλα στους φίλους μας τους Γάλλους , και ας μάθουμε
και γιαυτους ορισμένα πράγματα !!!
Κάποιοι από εμάς ίσως έχουμε… επισκεφθεί το Μουσείο
του Λούβρου στο Παρίσι, και έχουμε θαυμάσει τον τεράστιο καλλιτεχνικό πλούτο
που φυλάσσεται σ΄αυτό το Μουσείο !
Ο επισκέπτης μένει έκθαμβος και άφωνος μπροστά σε έργα
τέχνης που έχουν δημιουργήσει μεγάλοι καλλιτέχνες απ’ όλο τον κόσμο, όπου η
αρμονία, το αισθητικό κάλλος, και η τεχνική αρτιότητα αποτυπώνονται στο καμβά,
στο μπρούντζο και στο μάρμαρο.
Ένα από τα πιο σημαντικά έργα τέχνης, που η διεύθυνση
του Μουσείου προβάλλει με ιδιαίτερο καμάρι, είναι το μαρμάρινο άγαλμα της Αφροδίτης
της Μήλου, ένα έργο που δεν έχει με ακρίβεια προσδιοριστεί από ποιον
καλλιτέχνης έχει φιλοτεχνηθεί.
Το άγαλμα μας βρέθηκε το 1820 στη κατεχόμενο απο την
Οθωμανική αυτοκρατορία Μήλο .
Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό σε όλους μας , είναι
ότι αυτό το άγαλμα πουλήθηκε από τους Τούρκους στους Γάλλους και οι Γάλλοι για
να το φυγαδεύσουν στο Παρίσι μετά την αγορά του, το φόρτωσαν σε ένα
καράβι.
Όταν οι Έλληνες της Μήλου πληροφορηθήκαν ότι το άγαλμα
θα έφευγε από το νησί, ξεσηκώθηκαν για να αποτρέψουν τη φυγή του,
κι’ αυτό, γιατί το θεωρούσαν μέρος του Πολιτισμού τους
!!!
Τέτοια ήταν η αντίδραση του κόσμου που οι φίλοι μας οι
Γάλλοι πυροβόλησαν και σκότωσαν αρκετούς από εμάς !!!
Όταν τελικά το άγαλμα φορτώθηκε στο πλοίο, οδηγήθηκε
πρώτα στον Πειραιά πριν ταξιδέψει για τη Γαλλία.
Κάποιοι από τους ‘Ελληνες της Μήλου που το
πληροφορήθηκαν πήγαν στον Πειραιά για να σταματήσουν ξανά την αρπαγή του
αγάλματος.
Εκει όπως γράφει ο Έλληνας ιστορικός Δημήτρης Φωτιάδης
στην εξάτομη
«Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης του 1821»: Στον
Πειραιά όταν μαθεύτηκε το γεγονός μαζεύτηκαν στην προκυμαία πάνα από χίλιοι
άνθρωποι που προσπαθούσαν να ματαιώσουν την αρπαγή του αγάλματος. !!!
Τέτοια ήταν η αντίδραση, που συγκρουστήκαν με το
γαλλικό πλήρωμα του πλοίου και τα τουρκικά στρατεύματα !!!
Το αποτέλεσμα ήταν τραγικό μιας και πάνω από 200
Έλληνες πέσανε νεκροί αλλά τελικά το άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου φυγαδεύτηκε
στη Γαλλία !!!
Αυτοί λοιπόν οι «αμόρφωτοι» Έλληνες ψαράδες και
αγρότες δώσανε τη μάχη της αξιοπρέπειας δίνοντας ακόμα και τη ζωή τους για να
υπερασπιστούν ένα άγαλμα αλλά πάνω από όλα τον ίδιο τον Πολιτισμό τους !!!
Μπορεί να μην ήταν μορφωμένοι, μπορεί να μην γνώριζαν
από Τέχνη όμως ένιωθαν βαθειά μέσα τους ότι το άγαλμα αυτό ήταν μέρος της
ιστορίας τους, μέρος της Πολιτιστικής τους παρακαταθήκης που τους είχαν αφήσει
οι πρόγονοι τους !!!!"
Alkis Nomikos
