Πρωτοφανής στέρηση πόρων κατά τη φετινή χρονιά για τον αγροτικό τομέα!!! ....

...Ερώτηση κατέθεσαν 46 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. στη Βουλή 

με πρωτοβουλία του Τομεάρχη Αγροτικής Ανάπτυξης Στ. Αραχωβίτη...

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

                                                                                                                              

 ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΛΑΣ

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ    ΣΥΡΙΖΑ  ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ

ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ    1      ΝΑΥΠΛΙΟ

ΤΗΛ - FΑΧ   27520-99454

Email    yiannispolitiko@hotmail.com                      31-5-   2021                                                                                                                                                                

                                              ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

   ΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑΝΝΗ ΓΚΙΟΛΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ: «ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΝΕ Ο ΑΓΡΟΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ ΧΩΡΙΣ ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ;»

Ερώτηση κατέθεσαν 46 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. στη Βουλή με πρωτοβουλία του Τομεάρχη Αγροτικής Ανάπτυξης Στ. Αραχωβίτη μετά την διαπίστωση πρωτοφανούς στέρησης πόρων κατά τη φετινή χρονιά για τον αγροτικό τομέα. 

  Χαρακτηριστικά η Κυβέρνηση της Ν.Δ. επεφύλαξε για τους αγρότες και την μεταποίηση κατά τη χρονιά της πανδημίας:

·  Πρωτοφανείς αστοχίες και καθυστερήσεις, χρωστούμενα και αποκλεισμούς στην καταβολή των ενισχύσεων που οι αγρότες είχαν να δουν εδώ και χρόνια,

·Την προοπτική νέων προσκλήσεων των προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης να πηγαίνει από αναβολή σε αναβολή ενώ οι πληρωμές των σχεδίων βελτίωσης, δηλαδή του πλέον αναγκαίου μέτρου  για  τον παραγωγικό εκσυγχρονισμό,  με τόσο σημαντικούς πόρους και μόχλευση, από παράταση σε παράταση,

· Πενιχρούς πόρους από το Ταμείο Ανάκαμψης για τον αγροδιατροφικό τομέα

·Συνεχή περιορισμό των διαθέσιμων ενισχύσεων λόγω COVID-19 που αφήνουν εκτός πολλούς  και σημαντικούς κλάδους,  ενώ ταυτόχρονα δεν κατάφεραν να διαθέσουν  ούτε καν τα υπόλοιπα 72 εκ.€ από τα 150εκ.€ που διατέθηκαν το2020 για την πανδημία,

· Αναξιοποίητους   τους   πόρους   του   Ταμείου   Εγγυήσεων   Αγροτικής Ανάπτυξης   όσο   και   της   Αναπτυξιακής   Τράπεζας   που   θεσπίστηκαν   επί ΣΥΡΙΖΑ,

·Ακόμη και η παροχής ρευστότητας μέσω της Κάρτας του Αγρότη περιορίστηκε χάρις στα λάθη και τις αστοχίες του ΥπΑΑΤ!

 Με αφορμή τις διαπιστώσεις αυτές,  καταθέσαμε Ερώτηση προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ζητώντας να ελέγξουμε κατά πόσο συμμερίζονται την άποψή μας και τι θα πράξουν ώστε να ανακοπεί άμεσα η πολιτική αυτή της Κυβέρνησης της ΝΔ, η οποία προκαλεί αδυναμία πρόσβασης σε οποιαδήποτε πηγή χρηματοδότησης και δανεισμού για την πλειοψηφία των αγροτών και μεγαλώνει την οικονομική ασφυξία στον αγροτικό χώρο, με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλος κίνδυνος βιωσιμότητας των εκμεταλλεύσεων και της πραγματικής οικονομίας.

  Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:>>>>>>>>

27 Οκτωβρίου 2010 (10 ημέρες πριν τις εκλογές) -> Εικόνες μακάβριες στην Ερμιόνη, για να εμπνέουν δημιουργούς των εικαστικών τεχνών… .

 ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Οι ανοικοκύρευτοι…

Οι μεν θέλουν τώρα να νοικοκυρέψουν και ολόκληρη την Ερμιονίδα...

και ο δε - «ο πατερούλης τους»  την Περιφέρεια Πελοποννήσου!!!

Ο λόγος και αυτή τη φορά για τη Δημοτική αρχή Ερμιόνης. Και ενώ «τα πεύκα πεθαίνουν όρθια στο πευκόφυτο δασύλλιο στην Βορειοδυτική είσοδο της πόλης, αυτοί, αγρόν αγοράζουν»

Η πρώτη μακάβρια εικόνα που σας δίνουμε, υφίσταται περισσότερο από ένα χρόνο και συνεχίζει να παραμένει όμοια, μέχρι αυτή τη στιμγή που γράφουμε ...

 Όπως επίσης και η δεύτερη εικόνα με τον ξεριζωμένο πεύκο, μετά την τελευταία κακοκαιρία.

Πάντως να ξέρουν αυτοί οι κύριοι πως το μελάνι της Google  δεν τελειώνει εύκολα, όπως και το μεράκι μας να προβάλλουμε τα καλώς και τα κακώς κείμενα του τόπου μας.

Όσο για εσάς, συνεχίστε να παριστάνετε τους "σωτήρες" της Ερμιόνης, 

με την συμπαράσταση και τη στήριξη  των όμοιών σας...

 Φώτο - ρεπορτάζ 

ΣΤΑΜ.  ΔΑΜ.

ΥΓ. 1) Ευτυχώς που αυτή τη φορά οι ψηφοφόροι τους πήρανε χαμπάρι ... και τους  ρίξανε μαύρο - φούμο ...

2) Ωστόσο,  αυτά τα κορμιά παραμένουν ανάμεσά μας και με τον ένα ή άλλο τρόπο, θέλουν να παριστάνουν τους παράγοντες! - Ρε ούστ....

 

Ένα κείμενο σκωπτικό και σαρκαστικό, που σκιαγραφεί την ερμιονίτικη πραγματικότητα και αυτούς που την διαμορφώνουν…

Αναρτήθηκε τον Οκτώβριο του 2010 αλλά όσα χρόνια και να περάσουν θα ταιριάζει στην κοινωνία μας,  γιατί είναι διαχρονικό. -> Όπως είναι οι λογικές και οι συμπεριφορές μας ... 

Οι συντάκτες του είναι Ερμιονίτες.

Με λίγη φαντασία και προσεκτικό διάβασμα, 

θα πάρετε όλα τα μηνύματα…

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Χρυσόψαρα και ψάρια και καρχαρίες όλα μαζί …

Αχ! Κύριε Σταμάτη!

Λίγο η προσπάθειά μας, λίγο η καταρρακτώδης βροχή (είδατε ο Καλός Θεός έβαλε πάλι το χέρι του) τα καταφέραμε κάποια χρυσόψαρα ή ψάρια πάρτε το όπως σας αρέσει και τα νερά της βροχής μας έβγαλαν στη θάλασσα. Το δυνατό κύμα μας πέταξε έξω στο μόλο εκεί που άραζε το καράβι παλιά. Τι τυχερά που είμαστε! Δεν είχαμε συμβιβαστεί με τη θολούρα και τη λάσπη παρόλο που μέσα εκεί τσαλαβουτούσαμε και υποφέραμε. Το τοπίο αλλιώτικο! Ήταν περισσότερη η θολούρα; Τι συνέβαινε;

Ψηλά κτήρια, διώροφα, τριώροφα με σοφίτες, καθένα με διαφορετικό χρώμα βαμμένο. Διάφορα γούστα. Ζελατίνες διάφανες στην παραλία, μέσα είχαν καθίσματα και άλλα άγνωστα σε μας αντικείμενα … Βλέπεις όταν το αφεντικό μας φρόντιζε αυτά δεν υπήρχαν και δεν μας είχε μιλήσει γι΄ αυτά. Καφετέριες, μπάρ, μας είπαν τα λένε. Συναντήσαμε τα πρώτα ψάρια. Παλιοί γνωστοί. Είχαν κοροϊδέψει πολλά από μας, μας είχαν βάλλει το ένα επάνω στο άλλο σαν σκάλα, μας είχαν τάξει και ότι όταν θα βγουν σε χώρο με καλό νερό θα κάνουν τρόπο να βγάλουν και μας αλλά μας την έφεραν! Τέλος πάντων! Περασμένα ξεχασμένα που λένε και οι άνθρωποι! Ρίξαμε νερό στο κρασί μας! Αυτά πάντως ήξεραν πρόσωπα και πράγματα. Ειδικά ένα είχε καταφέρει και είχε βγεί με τα πρώτα. Εκείνο και τι δεν ήξερε! Ξετρύπωνε τα πάντα! Και καλά και άσχημα! Πάλευε λέει για την ενημέρωση! Δεν το καταλάβαιναν; Έκαναν πως δεν το καταλάβαιναν; Φοβόντουσαν τα ψάρια – αφεντικά; Ποιος να ξέρει! Πάντως ήταν γενικά αδιάφορα για όσα μάθαιναν. Μερικές φορές μας είπε νευρίαζαν όταν τους έλεγε την αλήθεια στα ίσια. Περίεργα πράγματα!

Μας πλησίασαν μερικά, φροντίζοντας πάντα χωρίς να τα βλέπουν και μας έδωσαν πολλές εξηγήσεις. Κάνεις ό,τι θέλεις μας είπαν αρκεί να δηλώσεις υποταγή στα ψάρια – αρχηγούς! Τότε δε σε ενοχλεί κανείς! Είναι λέει εδώ πραγματικός Παράδεισος ! Όλα δουλεύουν ρολόι. Αφού και αυτά που κάνουν τους ελέγχους, κάτι μεγάλα ψάρια, όλα εντάξει τα βρίσκουν. Μια πολύ καλή συνεργασία! Διάφορα είδη μεγάλα και μικρά και μιλούν κατά περίεργο τρόπο όλα την ίδια γλώσσα! Για να καταλάβετε μας είπαν τα περισσότερα ψάρια εδώ και αρκετά χρόνια, μάλλον λένε 16, δήλωσαν υποταγή και βρήκαν την ησυχία τους. Τώρα τελευταία όμως κάτι τα έχει πιάσει και είναι ανήσυχα.

Πάνε από δω, πάνε από κει, μοιάζει λες και έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους! Δίνουν οδηγίες, κάνουν συμφωνίες, χαλάνε οι συμφωνίες, έχουν κώλυμα, δεν έχουν κώλυμα και άλλα τέτοια ακαταλαβίστηκα... Πραγματικό χάος! Αναρχοαυτόνομη συμπεριφορά λένε παρουσιάστηκε! Αλλάζουν λέγανε τα ψάρια – αρχηγοί και αυτό είναι που τους χάλασε την ήρεμη ζωή τους και έφερε αυτή την μικρή αναστάτωση! Δείχνει ότι θα είναι κάτι πολύ περαστικό! Εξάλλου γνωρίζονται μεταξύ τους. Θα τα βρουν. Είναι αυτό, είναι κάτι άλλο θα δούμε! Πάντως μερικά είναι να τα λυπάσαι! Σαν έμπειρα όμως θα τα καταφέρουν. Όποτε χρειάζεται θα ενώνουν τις δυνάμεις τους. Τόσα χρόνια έφαγαν «ψωμί κι αλάτι» μαζί που λένε και οι άνθρωποι. Αυτά δεν ξεχνιούνται εύκολα! Και αν κάποιο κάνει ό,τι δήθεν ξεχνάει τα άλλα θα του το υπενθυμίζουν! Ας είναι όμως.

Μέχρι να συνέλθουμε λοιπόν, εκεί στο μόλο, σταθήκαμε κάτω από ένα ημιτελές σιδερένιο κατασκεύασμα. Ρωτήσαμε τι είναι. Αυτό θα είναι γι΄ αυτούς που θα συρρέουν για να μας θαυμάζουν σαν «αξιοθέατο» και όταν βρέχει θα μπαίνουν από κάτω και μετά θα εξαφανίζονται. Γιατί αυτοί δεν υπήρξαν ποτέ χρυσόψαρα, ούτε ψάρια και δεν αντέχουν το νερό. Το λένε στέγαστρο και στοίχισε 25.000 € για να το φτιάξουμε μας είπαν. Μας φάνηκε μεγάλος αυτός ο αριθμός αλλά δεν ήξεραν λεπτομέρειες. Αρχίσαμε να περπατάμε. Συναντούσαμε ψάρια στο δρόμο μας, αλλά λες και δε μας γνώριζαν. Ψυχρά, αδιάφορα, ψηλομύτικα όπως και τα κτήριά τους, έκαναν πως δε μας έβλεπαν. Με τουπέ που θα έλεγαν οι άνθρωποι.

Στην παραλία ένα σπίτι και ένα παραδοσιακό ξενοδοχείο, πολύ περιποιημένα και τα δυό, κάτι μας θύμισαν! Μας μίλαγε γι΄ αυτά το αφεντικό προτού μας εγκαταλείψει. Ήταν τα μόνα που είχαν απομείνει και είχε να το λέει. Να και το πευκοδάσος! Αρκετά πεύκα ξερά! Αλλά υπάρχει! Συνεχίσαμε στον πισοτσιμεντοστρωμένο δρόμο. 70.000€ λέει στοίχισε αυτό. Και μόνο 80μ. Από εταιρία μεγάλη! Μπορεί και καρχαριών! Έχουν μας είπαν και γραφεία αλλά κάπου πολύ μακριά. Έλεγαν μια διεύθυνση. Αλλά εκεί δεν ζουν ψάρια! Παρόλα αυτά επέμεναν!

Μας έδωσαν και άλλες εξηγήσεις. Γι΄ αυτά όλα υπάρχουν και επιτροπές που συνεδριάζουν και αποφασίζουν μας είπαν. Αυτές αποτελούνται από ειδικούς που έχουν σχέση με τη θάλασσα. Δηλαδή τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά. Γράφουν και υπογράφουν. Εξελιγμένες καταστάσεις. Δεν είχαν να ζηλέψουν τίποτε από τους ανθρώπους.

Μετά μας ενημέρωσαν ότι υπάρχουν και κάποια άλλα όντα, κάποτε ζούσαν εδώ κι΄ αυτά, δεν ήταν χρυσόψαρα όμως και βέβαια ούτε ψάρια. Κανείς δεν ξέρει τι ήταν. Κάποια στιγμή από μόνα τους αποφάσισαν να φύγουν. Δεν τα έδιωξε κανένα από μας. Το πιθανότερο να μη μπορούσαν να ζήσουν ανάμεσα σε χρυσόψαρα ή ψάρια. Άρα ήταν λογικό να φύγουν. Τώρα ζουν σε κόσμο που λέει ότι δεν κάνει ο καθένας ό,τι θέλει αλλά υπάρχουν νόμοι, δικαιοσύνη και κυρίως αιδώς. Εκεί αυτά ζουν άνετα. Σίγουρα θα είναι σε άλλη χώρα. Μακρινή. Είναι διαβασμένα και για μας πάντως τα πρώην χρυσόψαρα γνωρίζουν πολλά. Γράφουν διάφορα, μας δίνουν οδηγίες. Μας νοιάζονται. Τα ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον τους. Δεν χρειάζεται όμως να κουράζονται. Τα μεγάλα ψάρια που είναι και οι αρχηγοί μας, έχουν μεταλλαχτεί. Έχουν αποκτήσει δύο αυτιά και έτσι «από το ένα τους μπαίνουν και από το άλλο τους βγαίνουν» όπως θα έλεγαν και οι άνθρωποι. Ακόμη και για το μέλλον μας γράφουν αυτά τα όντα. Θα «βολοδέρνουμε» λέει. Εγώ πάντως αν και μικρό δε φοβάμαι! Μας είχαν προειδοποιήσει χρόνια πριν. Αν τα είχαμε ακούσει λέτε να μην είμαστε τώρα ψάρια; Κακό του κεφαλιού μας όμως αφού δεν τα ακούσαμε.

Το συζητήσαμε μεταξύ μας. Αναρωτηθήκαμε αν είμαστε τυχερά ή άτυχα που μας έβγαλε το κύμα εδώ! Καταλήγουμε ότι δεν είμαστε και τόσο άτυχα. Και τι που είμαστε ψάρια! Δεν σταματήσαμε να σκεπτόμαστε σαν χρυσόψαρα! Και προσπαθούμε και στα άλλα ψάρια να θυμίζουμε κάθε φορά την καταγωγή τους, ως χρυσόψαρα δηλαδή. Κάπου - κάπου βλέπουμε ανάμεσά μας και αυτά τα περίεργα όντα. Ειδικά τον Αύγουστο! Αχ! Γιατί να μην τα ακούσουμε! Ίσως τώρα να ήταν όλα μαγικά!

Κάποια χρυσόψαρα, που αρνούνται να γίνουν ψάρια σε πείσμα των καιρών...

 

Βίοι παράλληλοι και μοναχικοί πεζοπόροι….

Ο blogger Μάκης Κατσαΐτης στο blog του: 

«Ο Δαμαλίτης -> Άγριο άλογο είναι, Λύκος της Στέπας»

 

Ο Μ. Κ. ->Σχολιάζει τον άστοχο χαρακτηρισμό 

του αείμνηστου Δημάρχου Δημήτρη Σφυρή ότι είμαι προβοκάτορας!! 

Προφανώς, εις ένδειξη αγνωμοσύνης(!) - λέω εγώ -  

για ό,τι του είχα προσφέρει με τη δημοσιογραφία μου!

 - Και όπως πάντα εθελοντικά - ανιδιοτελώς... Σ.Δ. 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

O πρώτος προβοκάτορας δεν είναι ο Δαμαλίτης

3 Οκτωβρίου, 2010 i

Ο Σταματης Δαμαλιτης δεν ειναι αυτο που λεμε ιστολογος (με την κλασσικη εννοια της προσωπικης εκφρασης στο διαδικτυο). Ουτε ειναι χωρος συλλογικης εκφρασης οπως (θα μπορουσε να ειναι )το ιστολογιο της ΠΑΠΟΕΡ η της Πρωτοβουλιας Ενεργων Πολιτων Ερμιονης. Χρησιμοποιει το νεο μεσον σαν μια εναλλακτικη πηγη τοπικης (κυριως ) δημοσιογραφιας. Το εχει δηλωσει ξανα και ξανα και εμπρακτα το εχει αποδειξει.Αγριο αλογο ειναι. Λυκος της στεπας.........

....Το ΠΑΡΑΠΟΝΟ!!! -> Τόση ΑΓΆΠΗ κι ούτε ένα ευχαριστώ!!! ...

  - > Αφιερωμένο σε όσους / όσες τους αφορά ... 

Μουσική / Στίχοι

Σταύρος Ξαρχάκος / Βαγγέλης Γκούφας 

Σου ’φερα νερό στις χούφτες

για να πιεις, να ξεδιψάσεις

που ’ν’ τ’ αχείλι σου πικρό

   Κι ως ξεδίψασε η καρδιά σου

  βιάστηκες να προσπεράσεις

Τόση πίκρα, τόση δίψα  

τόσος πόνος, κι ούτε ένα ευχαριστώ 

Σου ’φερα ψωμί και μέλι

κι ένα καθαρό σεντόνι

και το χτύπο απ’ την καρδιά

Και δε μου ’δωσες το χέρι

κι έχεις φύγει, χελιδόνι

Τόση πίκρα, τόση δίψα

τόση αγάπη και μια θάλασσα ερημιά

 

Δήμαρχε Ερμιονίδας Γιάννη Γεωργόπουλε -> η δική μας «Ανακομιδή! των λειψάνων του αείμνηστου Δήμου Ερμιόνης»…

Το έργο από ψηφιδωτό  είναι προσφορά του αείμνηστου Ερμιονίτη καλλιτέχνη Κώστα Γκάτσου 

 

... κ. δήμαρχε, το θέμα δεν  προέκυψε τώρα  όπως αναφέρεται στην απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου…

Κύριε δήμαρχε κρατάει πολλά χρόνια αυτή η δημοτική μπόχα, που αποπνέεται από αυτούς, που  τους χρησιμοποιείτε ως μάρτυρες στα δικαστήρια εις βάρος μου...  

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Επιλογές από το προσωπικό μας αρχείο 3 Ιουλίου 2010

Ο πρόεδρος του Τ.Σ. Δ.Δ. Θερμησίας Ν. Μέλλος προς Δήμαρχο Ερμιόνης Αν. Λεμπέση:

 «Αισιοδοξώ ότι τώρα θα με ακούσεις και θα ενεργήσεις σοβαρά και όχι πολιτικάντικα και θεατρικά.»

Κρατάει γραμμένα μυστικά… και ντοκουμέντα!

΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄

Επιστολή

ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΛΟΣ Θερμησία 30/06/2010

ΠΡΟΕΔΡΟΣ Τ.Σ.ΘΕΡΜΗΣΙΑΣ

ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟ ΕΡΜΙΟΝΗΣ (κ. ΔΗΜΑΡΧΟ)

Φίλε Δήμαρχε,

Είδα το σχόλιο που έκανες για το έγγραφό μου (Αρ.Πρωτ.12) της 21/06/2010, για το HYDRA BEACH, στο φιλικό σου Blog «eikonoskopionews»και στην εφημερίδα ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ.

Διαπιστώνω και πάλι ότι, όπως συνήθως, δεν δίνεις σημασία σ’αυτά που σου λέω και κάνεις λαθεμένες εκτιμήσεις και ενέργειες.

Ακόμα δεν κατάλαβες οτι εγώ δεν στρέφομαι εναντίον σου σαν Λεμπέση,αλλά στιγματίζω την παράλειψη της Νομαρχίας και της Περιφέρειας να κάνουν σωστά την δουλειά τους, όπως και όποτε πρέπει.

Και μιλάω για «ανοχή» του Δήμου, γιατί προς αυτά τα όργανα της Τ.Αυτοδιοίκησης (Νομαρχία, Γ.Γ.Π.) μόνο η πίεση ενός άλλου Αυτοδιοικητικού οργάνου θα μπορούσε να έχει αποτέλεσμα. Γι’ αυτό στα σχετικά μας έγγραφα και αποφάσεις, αναφέρεται έντονα η ανάγκη συνεχούς παρουσίας και παρακολούθησης του θέματος και παρεμβάσεων απο τον Δήμο με εσένα, με δημ. συμβούλους, με μηχανικό κ.λπ. και γι’ αυτό ορίστηκε στην απόφαση του Δήμου μηχανικός. Αφού το ξέρεις και το λες, ότι αν δεν βγάλει ο Νομάρχης απόφαση εμείς δεν μπορούμε να διεκδικήσουμε άμεσα οτιδήποτε κατά του HYDRA BEACH και γιαυτό δεν είχε και δεν έχει νόημα οποιαδήποτε εντολή σε νομικό να διεκδικήσει κατά του HYDRA BEACH, πέραν του οτι καθώς ρώτησα δεν έχει πάει σε δικηγόρο τέτοια εντολή (εκτός της γνωμοδότησης) έστω και αν έχει ληφθεί τέτοια απόφαση (άλλωστε δεν θα είχε νόημα να δεχθεί τέτοια εντολή νομικός ελλείψει απόφασης Νομάρχη).

Ο Δήμαρχος, οι δημ. σύμβουλοι, οι υπάλληλοι και ο μηχανικός, δεν μάθαμε να έκαναν ενέργειες πολιτικές, διοικητικές κ.λπ. για να πιεσθεί και ο Νομάρχης για να βγάλει απόφαση όπως και όταν έπρεπε και το οφείλει δίχως χρονοτριβή και η Περιφέρεια για να ενεργήσει όπως της ζητήθηκε σε λογικό χρόνο (και όχι να έχει περάσει 1 χρόνος δίχως αποτέλεσμα, απ’ όσα ξέρουμε).

Γι'αυτά τι έκανες Δήμαρχε; Θα περίμενα να μου πείς οτι πήγες 10 φορές στην Νομαρχία, 15 φορές στην Περιφέρεια και έστειλες 20 φορές τους δημ.συμβούλους σου και το μηχανικό σου για να διαμαρτυρηθεί για την καθυστέρηση του όλου θέματος( που μόνο εμάς βλάπτει) και να υποστηρίξετε τη θέση μας που έχει καταγραφεί στα έγγραφά μας (που θα έπρεπε και πιστεύω να έχετε καταθέσει στη Γ.Γ. Περιφέρειας) και την δίκαιη άποψη και απαίτηση μας και όχι να δουλεύει το HYDRA BEACH δίχως να έχει τακτοποιηθεί αυτό το θέμα και δίχως να ξέρουμε πώς δουλεύει (και πέρισυ και φέτος που ξεκίνησε) δίχως ουσιαστικό όφελος για το Τ. Διαμέρισμα και γενικά για το Δήμο (μόνο τα σκουπίδια και την φασαρία μας αφήνει).

Όπως λες στο blog, «την υπόθεση την έχει χρεωθεί ο κ. Αθανασούλης υπάλληλος ΠΕ.ΧΩ.Τρίπολης τηλ. 2710238584 και μέχρι σήμερα περιμένουμε απάντηση και βάσει αυτής θα πράξουμε». Μήπως πρέπει να ενεργήσουμε ως Δήμος επίσημα και δραστικά προς τον κ. Αθανασούλη, φθάνοντας μέχρι και σε μηνυτήρια αναφορά για την ανήκουστη καθυστέρηση όποιας ενέργειας ή απάντησής του και πάντως για να μάθουμε γιατί αυτή; Υπάρχουν εντολές που τον περιορίζουν; Ποιoύ; Δεν αντιλαμβάνεται ότι έτσι θάβεται κυριολεκτικά το θέμα μας; Ποιος ωφελείται και το θέλει; Τι γίνεται τελικά;

Τί έκανες από όλα αυτά; Σε αυτά δεν μου απαντάς!

Αυτά εννοούσα και εννοώ ως ανοχή του Δήμου.

Πάντως εγώ θα συνεχίσω να περιμένω τις τέτοιες ενέργειές σου και ελπίζω, η Νομαρχία και η Περιφέρεια επιτέλους να αναγκαστούν και να κάνουν την δουλειά τους νόμιμα και σωστά και να επιβάλλουν τον σεβασμό του νόμου και του δίκιου. Όμως και ο Δήμος πρέπει να τρέξει και να έχει από κοντά το θέμα, αλλιώς λύση δεν θα δούμε και σε αυτό θα είναι συνυπαίτιος ο Δήμος.

Αισιοδοξώ οτι τώρα θα με ακούσεις και θα ενεργήσεις σοβαρά και όχι πολιτικάντικα και θεατρικά.

Φίλε Δήμαρχε,

Πολλά προσπαθήσαμε, πολλά κάναμε, όλα αυτά τα χρόνια, ας μην αφήσουμε μισές δουλειές τώρα στο ΤΕΛΟΣ του Δήμου Ερμιόνης (που εσύ ξεκίνησες).

Φιλικά

Νίκος Μέλλος

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Κύριε Ν, Μέλλο στην πολιτική δεν μιλάμε με φιλίες όταν από αδράνεια και εγκληματική  αδιαφορία γίνεται τέτοια ζημιά στο Δήμο. - δηλαδή σε όλους τους δημότες!!...

Γιατί βλέπω στις μέρες μας, παρα -ταύτα αυτούς προσκαλέσατε στην Ανακομιδή των  λειψάνων του Αγίου στο ομώνυμο εκκλησάκι στις Αδδέρες  και δεν θέλω να επεκτείνω τα σχόλιά μου για ευνόητους λόγους ....

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ. 

 

Έχω ένα φόβο ...

 Κείμενο δημοσιευμένο 11 χρόνια πριν (Αύγουστος 2010 - προεκλογική περίοδος)  στις δημοτικές εκλογές  7/11/2010 και δεν έχει αλλάξει τίποτα μέχρι στις μέρες μας μάλλον  προς το χειρότερο βαδίζουμε! ....

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Έχω ένα φόβο ...

Έχω ένα φόβο, που τον δημιουργεί η υποκρισία των ανθρώπων, η αγνωμοσύνη, η απληστία, η αλαζονεία, η νοσηρή φιλοδοξία, η άπατρις συνείδηση και αλλά, που έχω βιώσει στην περιπετειώδη ζωή μου…

Σε ότι αφορά τους δημοτικούς μας άρχοντες, είναι ο φόβος που μου δημιουργούν δοκιμασμένοι συμπολίτες μου στην τοπική αυτοδιοίκηση και στην ευρύτερη πολιτική ζωή της πατρίδας μου, που όταν βγάζουν «τα μαχαίρια να αλληλοσφαχθούνε» καταθέτουν στοιχεία ο ένας για τον άλλο, η μια πλευρά για την άλλη και αναδύεται στην επιφάνεια όλη η μπόχα από τον οχετό του βρώμικου πολιτικού τους βίου… Και αυτό είναι το λιγότερο...

Δεν θέλω πια να είμαι ρομαντικός, δεν θέλω να ζω με ψευδαισθήσεις, δεν μπορώ να ελπίζω σε δοκιμασμένους πολίτες, (ή σε άλλους γνωστούς για τον βίο και την πολιτεία τους…) πως αυτή τη φορά θα σεβαστούν τον όρκο που θα δώσουν ενώπιον Θεού και ανθρώπων και ότι πραγματικά έχουν τύψεις για τα πρότερα λάθη, τις παρανομίες και τις αδικίες τους, αν τα έκαναν συνειδητά… Πόσο μάλλον, το αντίθετο!!!

Έτσι, αυτό που φοβάμαι είναι πως από την άλλη μέρα που θα αναλάβουν την εξουσία οι ίδιοι ανακυκλωμένοι τοπικοί εξουσιαστές μας, θα είμαι εκεί, δίπλα τους και είμαι βέβαιος για τις ευκαιρίες που θα μου δώσουν για να ασκήσω τον έλεγχο και την κριτική μου, σύμφωνα με το συνταγματικό δικαίωμα που έχω σαν δημότης και Έλληνας πολίτης.

Όμως, αυτό που εύχομαι την επόμενη φορά είναι, να έχει αλλάξει η κοινωνία μας, να λειτουργεί διαφορετικά η Δημόσια Διοίκηση και να δικαιωθώ από τα όργανα του νόμου, για να μην είμαι ο παρεξηγημένος ανάμεσα σε τόσους «πολιτισμένους και πολιτικοποιημένους συμπολίτες μου!»

Γι’ αυτό, σ’ αυτή την περίοδο, ναι (!) θα κρατήσω ίσες αποστάσεις, πλην των γνωστών... ακραίων ποταπών και προδοτικών περιπτώσεων, από άθλιες  «προσωπικότητες», που τις έχω πετάξει στον Καιάδα... της Ερμιονίδας.

Και όλα αυτά, γιατί δεν θέλω να έχω ψεύτικες ελπίδες και να αισθάνομαι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ…

Το κείμενο αυτό γράφτηκε μετά από αφορμές που μου δόθηκαν…

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Η ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΜΑΣ ΠΡΟΤΑΣΗ -> ΕΠΕΝ του 1989, Ν.Δ. του 2021

 https://www.efsyn.gr/themata/fantasma-tis-istorias/

Το προεκλογικό φυλλάδιο της ΕΠΕΝ το 1989.
Λες και διαβάζουμε προγραμματικές διακηρύξεις της σημερινής Ν.Δ. –
 με μόνη εξαίρεση, φυσικά, τον παρεξηγημένο εθνοσωτήρα...

Τάσος Κωστόπουλος

   

Το ξανακοίταγμα παλιών προεκλογικών υλικών είναι ίσως ο καλύτερος τρόπος για να συνειδητοποιήσει κανείς τις τεκτονικές μετατοπίσεις που έχουν σημειωθεί στην εγχώρια πολιτική σκηνή (και, πάνω απ’ όλα, στην εγχώρια Δεξιά) από την εποχή, εκεί γύρω στο 1990-1992, που μας άφησε χρόνους η ύστερη Μεταπολίτευση. Αφότου, δηλαδή, το ηγεμονικό πρόταγμα της πρώτης μεταδικτατορικής δεκαπενταετίας για περισσότερη δημοκρατία και κοινωνική ισότητα αντικαταστάθηκε από την επικέντρωση σε μια απολίτικη σκανδαλολογία κι εθνικιστική πλειοδοσία.

Ενα χαρακτηριστικό τέτοιο τεκμήριο είναι και το προεκλογικό φυλλάδιο της Εθνικής Πολιτικής Ενωσης (ΕΠΕΝ) που παρουσιάζουμε εδώ από τις εκλογές της 18ης Ιουνίου 1989. Υπενθυμίζουμε πως η ΕΠΕΝ ήταν το κόμμα που ίδρυσε το 1984 δι’ αντιπροσώπων ο ισοβίτης δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος και στις ευρωεκλογές εκείνης της χρονιάς κατάφερε ν’ αποσπάσει 136.642 ψήφους (2,29%) και να βγάλει ευρωβουλευτή – αρχικά τον Χρύσανθο Δημητριάδη, τον οποίο διαδέχθηκαν το 1988-1989 από ένα εξάμηνο ο Αριστείδης Δημόπουλος κι ο Σπύρος Ζουρνατζής.

Το 1989, όμως, με το αίτημα ανατροπής του ΠΑΣΟΚ να συσπειρώνει τον κόσμο (και) της Ακροδεξιάς γύρω από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, τα ποσοστά της βούλιαξαν και το 1990 μετεξελίχθηκε στο περιθωριακό «Εθνικόν Κόμμα» (Δημήτρης Ψαρράς, «Η κληρονομιά ενός δικτάτορα», βιβλίο που διένειμε η «Εφ.Συν.» το 2017, σ. 120-7).

Πατρίς, Στρατός, Αστυνομία >>>>

Άλλες εποχές με άλλα ήθη και διαφορετική κοινωνική κουλτούρα!!...

 -> Έτσι προχωρούσαν οι νέες γενιές, με  αυτά τα ιδανικά, που  απεμπολήσαμε!...

--------------------------------------------------------------------------------------------------

Φωτογραφίες στο συρτάρι από το αρχείο της Βιβής Σκούρτη

Ήταν μήνας Μάης και με πρωτοβουλία της καθηγήτριας των Αγγλικών Πατρινέλη και τη συναίνεση των καθηγητών του Γυμνασίου Κρανιδίου στο οποίο φοιτούσαμε, αποφασίστηκε να βαπτίσουμε ένα νεογέννητο μωρό.

Δεν ξέρω αν επρόκειτο για κάποιο Πρόγραμμα από αυτά που σήμερα ονομάζουμε Εκπαιδευτικά, αλλά οι καθηγήτριές μας σκέφτηκαν το σχολείο μας να τελέσει το μυστήριο της βάπτισης, βαπτίζοντας ένα μωρό φτωχής οικογένειας. Μας ανέθεσαν λοιπόν να ψάξουμε στα χωριά μας.

Επιστρέφοντας από το σχολείο και στη διάρκεια του μεσημεριανού φαγητού κουβέντιασα με τη μητέρα μου το θέμα κι εκείνη αμέσως θυμήθηκε ότι πρόσφατα είχε γεννήσει το δεύτερο κοριτσάκι της η συμμαθήτριά της Κική Κοκκοβίλη. Με ένα τηλεφώνημα είχαμε τη συγκατάθεσή της και τη μεγάλη της χαρά, αφού δεν είχε τάξει σε κάποιον την κουμπαριά.

Το ανακοίνωσα στο σχολείο, μαζέψαμε όλα τα τμήματα χρήματα, αγοράστηκαν τα βαπτιστικά, οι λαμπάδες, τα μαρτυρικά, ο χρυσός σταυρός κ.λ.π. μπήκαν όλα τα ονόματα των μαθητών σε κλήρους και σύμφωνα με τον παπά θα έπρεπε να είμαστε το ανώτερο πέντε οι νονές.

Η τελετή έγινε στον Ταξιάρχη με καλεσμένους όλους τους μαθητές. Οι γονείς της μικρούλας ήσαν περιχαρείς, αλλά και όλοι εμείς που εκτός από τη χαρά της τελετής του μυστηρίου γευτήκαμε και τους χειροποίητους κουραμπιέδες με το φρέσκο μυρωδάτο βούτυρο και το καβουρδισμένο  αμύγδαλο από τα χέρια της μητέρας Κικής και της αδελφής της Ευγενίας Κοτταρά, που ήταν και γειτόνισσες αχώριστες, αγαπημένες, υποστηρικτικές ως το τέλος τους.

            Εμείς οι μαθητριούλες του έτους 1967 δώσαμε μύρα κι ευωδιά στην νεοφώτιστη Κατερίνα Κοκκοβίλη και εγώ στέλνω φρέσκες ευχές της φιλιότσας μου, να είναι πάντα καλά, γερή κι ευτυχισμένη.

Παραθέτω μία αναμνηστική φωτογραφία από τη βάπτιση στο προαύλιο της εκκλησίας και μία έξω από το σπίτι της οικογένειας.

 Βιβή Σκούρτη

Εικόνες από την ειδυλλιακή Ερμιόνη! ...

Ανατολή του ηλίου σήμερα,  που δεν έμοιαζε καλοκαιρινή! 

Αλλάζουν και τα φυσικά φαινόμενα ανεξαρτήτου εποχής, 

όπως τα συναισθήματα των ανθρώπων ανάλογα με τις περιστάσεις...

Χαρακτηριστικό γενικά  της ΦΥΣΗΣ  ανάλογα με τις περιπτώσεις και τα ερεθίσματα που τα δημιουργούν , - > σκεπτόμαστε, αν η σκέψη μας είναι σωστή...   

Φωτο 2 -> Χθες δειλινό στην νότια παραλία με  νεαρούς,

 σε ρομαντικό θαλάσσιο σεργιάνι πάνω  στα κανό τους!...

 

Φώτο - σχόλιο

 ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

Ως μνημόσυνο στον ανιψιό μου Δαμιανό Μιχ. Δαμαλίτη

Συχνά πυκνά έρχεται στο μυαλό μου, αλλά σήμερα είχα ισχυρό ερέθισμα - περιστατικό!... 

- γι ' αυτό και η αναφορά μου ...

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

3 Ιουλίου 2018

…«Και αυτοί που μείνανε κουνούσαν μαντίλια»...

Το τελευταίο αντίο στον Δαμιανό Δαμαλίτη

Παλικάρι  μου, είχες τις χάρες όλες, γι’ αυτό σε ζήλεψαν οι μοίρες και σε πήρανε γρήγορα κοντά τους, δημιουργώντας  πολύ πόνο, πολύ καημό σ’ αυτούς που μένουνε...

Πολύς κόσμος μαζεύτηκε σήμερα στον Ι.Ν. Ταξιαρχών στην Ερμιόνη να παρακολουθήσει την εξόδιο ακολουθία και να πει το τελευταίο αντίο στον Δαμιανό από τα βάθη της ψυχής και από  μέσα του και  με λόγια παρηγοριάς στους δικούς του. Τραγικές φιγούρες οι γονείς του και η σύζυγος του. 

Μου φάνηκε, μέσα  στην παραζάλη και το παραμιλητό μου - για το φευγιό του ανιψιού μου, πως όλος αυτός ο κόσμος των συμπολιτών κι’ όχι μόνο,   του κουνούσε μαντίλια και του έλεγε καλό ταξίδι.

Μόνο που αυτό το ταξίδι, ήταν το τελευταίο! Ένα ταξίδι αλίμονο με κατευόδιο, όμως,  χωρίς καλωσόρισες. δίχως  γυρισμό!!  Ένα ταξίδι που γρήγορα ή αργά κάνουμε όλοι μας...

Όμως, η διαφορά γι’ αυτούς που μένουν, (την οικογένειά του) είναι,  ότι ο πόνος είναι δυσβάστακτος, οδυνηρός, όταν αυτόν τον πηγαιμό τον κάνεις σε ηλικία 38 χρονών και κάτω από τραγικές συνθήκες, αφήνοντας πίσω σου μια γυναίκα και δύο μικρά παιδιά. 

Άντε στο καλό Δαμιανέ και να’σαι βέβαιος πως θα συναντηθούμε…

Ο θείος σου

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

Γιώργος Νοταράς στα 88 του χρόνια(!) στο blog του ->… «μια στο καρφί και μια στο πέταλο»….

 

http://oalivanistos.blogspot.com/

ΩΣ ΔΗΜΟΣ ΕΞΩ ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ...

Το 2010 επισκέφθηκε την Ερμιόνη, ο τότε Υποψήφιος Δήμαρχος Ερμιονίδας και πρώην Δήμαρχος Κρανιδίου κος Δημήτριος Καμιζής, προκειμένου να μας εξηγήσει το  σχέδιο Καλλικράτης που θα εφαρμοζόταν στους  ΟΤΑ που θα προέκυπταν από την  συνένωση των δήμων Κρανιδίου και Ερμιόνης. 

 Η συγκέντρωση έλαβε χώρα στην καφετέρια <Ερωδιός> όπου και έγινε η ενημέρωση, όσων από τους Ερμιονίτες παρευρέθησαν. Στο τέλος της ομιλίας ο κ, Καμιζής, ρώτησε τους παριστάμενους, εάν υπήρχε καμιά απορία.

Πρώτος έλαβε το λόγο  ο κος  Τζανής και κατόπιν εδόθη ο λόγος σε μένα και απευθυνόμενος στον κο Καμιζή του είπα:  < Κ, Δήμαρχε φοβάμαι ότι η Ερμιόνη σε λίγο καιρό, θα γίνει προάστιο του Κρανιδίου> για να λάβω την απάντηση:  <<Σας διαβεβαιώνω κ. Νοταρά ότι και ο τελευταίος κάτοικος της Αδέρας, στα όρια του Δήμου, θα έχει τα ίδια δικαιώματα όπως ο κάτοικος Κρανιδίου> .

10 χρόνια μετά και ύστερα από τις τελευταίες εξελίξεις ο κ Καμιζής δικαιώθηκε, αφού ο κ Δήμαρχος όχι μόνο  παρέστη σε εορταστικές εκδηλώσεις στα όρια του Δήμου, αλλά και εκτός αυτού.

Όσο για την Κοινότητα Ερμιόνης αρμόδιος να απάντηση είναι ο Κοινοτάρχης, αφού και τον εορταστικό στολισμό της πόλεως τον επιμελείται ο κ. Δήμαρχος.

Εγώ εκ προσωπικής εμπειρίας διαπιστώνω ότι ο κ, Δήμαρχος, διαχειρίζεται τις αιτήσεις των Δημοτών, ως υπηρεσία Ποστ Ρεσταντ, αφού τις παραλαμβάνει τις στέλνει στην Κοινότητα και περιμένει απάντηση, ο δε ίδιος επιμελείται του..... νιπτήρος το νερό να είναι καθαρό!!! 

Νοταράς Γεώργιος