Δεν μπορέσαμε να παρακολουθήσουμε την παράσταση
για να έχουμε δική μας άποψη.. Η εκδήλωση που ήταν βασισμένη σε ένα αφήγημα του συμπατριώτη μας Γεωργίου Οικονόμου (Πρωναίου) που δεν είχε δεί το φώς της δημοσιότητας, για το φόνο σπογγαλίεα στη θέση "Φύκια" - παραλία σε περιοχή στην Ντέρνα της Λιβυής.
Ωστόσο, διαβάζουμε στο ιστολόγιο του Ι.Λ.Μ.Ε. ανάρτηση σχετική με
το θέμα και μας δημιουργούνται κάποια ερωτήματα. - >
1)Έγινε αναφορά στο κοινό για πιο λόγο είχαν αποδώσει αυτή την ονομασία στην περιοχή που αναφερθήκαμε οι σπογγαλιείς της Ερμιόνης που αλίευαν το πολύτιμο για την εποχή
προϊόν;;
2)Το δεύτερο ερώτημά μας προκύπτει από την αναφορά του ΙΛΜΕ στο
ιστολόγιό του ότι εμπλουτίσανε το θεατρικό κείμενο με ιστορικά στοιχεία από το
βιβλίο του Ιωάννη Ηρ. Μάλλωση – «Η εν Ερμιόνη Γ΄Εθνοσυνέλευση στην Ερμιόνη»
Ξεφυλλίσαμε για μια ακόμα φορά το βιβλίο στο Παράρτημα Α: «Προς Τιμήν της Γ΄ Εθνικής
Συνελεύσεως Εορταί της Ερμιόνης» γιατί εκεί έπρεπε να υπήρχαν τέτοια στοιχεία και δεν
βρήκαμε κάτι, που έστω και θεατρικής αδείας, μπορούσε να προστεθεί στο θεατρικό
κείμενο προς εμπλουτισμού αυτού.
Για τις δύο ερωτήσεις μας θα θέλαμε έστω και εκ των
υστέρων από τους υπεύθυνους και αρμόδιους της παράστασης, μια απάντηση ως ενημέρωση.
3)Παρ'όλα αυτά, επιτρέψτε μου να γνωρίζω - πως τα μοναδικά ντοκουμέντα που αναφέρονται για
τη ζωή των Ερμιονιτών σπογγαλιέων μέχρι και τα αφιλόξενα παράλια της βόρειας
Αφρικής από τα τέλη του 19 αιώνα εώς τα μισά και πλέον του 20 αιώνα είναι αυτά, που αναφέρονται στο βιβλίο της Βιβής Σκούρτη με τίτλο «Οι σφουγγαράδες της Ερμιόνης
– Ρουφήξανε τη ζωή τους … με το σφουγγάρι»
Πρόκειται για ένα βιβλίο εκτός από
ενδελεχή έρευνα, αλλά και πολύ βιωματικό της συγγραφέως, αφού αυτή έζησε και μεγάλωσε
σε οικογένεια σπογγαλιέων, από τον παππού της Γιάννη Σκούρτη, των πατέρα της, τους θείους της και τις
παρέες τους σπογγαλιείς....
4)Αναφέρουμε επίσης, πως προτού την έκδοση του βιβλίου
είχε προηγηθεί μεγαλειώδης εκδήλωση με
αυτό θέμα και ομιλήτρια την ίδια τη Βιβή Σκούρτη, που οργάνωσε ο «Ερμιονικός Σύνδεσμος» -31 Ιουλίου 2004- στον
αύλειο χώρο του παλαιού Δημοτικού σχολείου Ερμιόνης.
5)Σε ό,τι αφορά τη θεατρική παράσταση γι' αυτά που προαναφέραμε, δεν έγινε καμία μνεία, γι‘ αυτό
το πολύ σοβαρό ιστορικό ντοκουμέντο της Βιβής Σκούρτη, που πρέπει να έχει δεσπόζουσα θέση στο Λαογραφικό
τμήμα στο μουσείο του Ι.Λ.Μ.Ε.
Με αποτέλεσμα, οι αρμόδιοι να κουκουλώσουν για μια ακόμα φορά
την ιστορία και τη λαογραφία της πατρίδας μας , σύμφωνα με τις συνήθειές τους…
Άλλωστε, στοιχεία από αυτό το βιβλίο θα βοηθούσαν πάρα πολύ τη διασκευή του κειμένου, το
σκηνικό, τη σκηνοθεσία και άλλα…
6)Κυρίες και κύριοι που συμμετείχατε σ’ αυτή την προσπάθεια και
αυτή τη φορά αποσιωπήσατε και δεν κάνατε καμία αναφορά σε πρόσωπα και φορείς του τόπου μας, που δεν ανήκουν στη δική σας παρέα... και αγωνιωδώς φροντίζετε για το δικό σας φαίνεσται
με μια ψεύτική λάμψη στο κοινωνικό μας γίγνεσθαι…
Έτσι, δεν πετυχαίνετε το στόχο σας για ανάδειξη στοιχείων της ζωής των προγόνων μας με ατόφιο, αυθεντικό και παραστατικό τρόπο, για να περάσουν στις επόμενες γενιές, όπως εμφαντικά αναφέρεστε, στη συγκεκριμένη ανάρτησή σας… -> https://mouseioermionis.com/2023/08/07/
Με τέτοιες
λογικές και συμπεριφορές του «διαίρει και βασίλευε» (!) δεν μπορείτε να παράγετε
πολιτισμό και να αναδεικνύετε την ιστορία, τη λαογραφία, τα ήθη και τα έθιμά μας,
γιατί βάζετε μπροστά το δικό σας εγώ!! …
Τέλος, θέλω να ξέρω, ποιός από εσάς ήξερε να διδάξει
τον Ερμιονίτικο ναυτικό γλωσσάρι και την ιδιαίτερη τοπική έκφραση, για να αποδοθούν σ' αυτή την παράσταση …
Ειλικρινά, θα ήθελα να σας συλλυπηθώ... και αν μπορείτε, να μας κάνετε μια ενημέρωση στις ερωτήσεις μου και στις
άλλες θέσεις και απόψεις μου. -> Ό,τι και να΄ναι και από οποιονδήποτε...
Με τιμή
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΆΦΟΣ
ή ο συνταξιούχος ψαράς αν προτιμάτε...
