Χρήστος Γιανναράς καθηγητής φιλοσοφίας Η «συγγνώμη» στην πολιτική .....

[...]  Η αίτηση συγγνώμης στην πολιτική δεν είναι επιταγή κάποιου κώδικα συμπεριφοράς (savoir vivre), είναι μέτρο και ένδειξη ετοιμότητας για επανόρθωση των σφαλμάτων. Δηλαδή, «σημείο» ρεαλιστικής ελπίδας. Τέτοια ελπίδα δεν ξεμυτίζει στον ελλαδικό πολιτικό ορίζοντα...

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Christos Yiannaras

Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η «συγγνώμη» στην πολιτική

Christos Yiannaras | 23 Jun 2021

Σε εποχές όχι πολύ μακρινές και σε γενιές που ακόμα επιζούν, όταν μιλούσαμε για την πολιτική, την ταυτίζαμε αυτονόητα με την ευθύνη και το προνόμιο διαμόρφωσης της Ιστορίας. «Κάνω πολιτική» σήμαινε, περισσότερο ή λιγότερο, «γράφω Ιστορία»: διαμορφώνω όρους – προϋποθέσεις («τρόπους») ικανοποίησης των κοινών αναγκών, κοινών στοχεύσεων, ποθούμενης ποιότητας του συλλογικού βίου.

Σήμερα, στην Ελλάδα τουλάχιστον, η σύνδεση της πολιτικής με την ευθύνη για την ποιότητα της ζωής στα πλαίσια κοινού βίου, δεν θεωρείται καθόλου αυτονόητη – οι επείγουσες προτεραιότητες είναι άλλες. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι η πολιτική ασκείται αυτονομημένη επιδεικτικά από την κοινωνία, επείγουσα προτεραιότητα είναι να κερδηθούν οι εντυπώσεις στο παιχνίδι διεκδίκησης της εξουσίας – τίποτε άλλο.

Οι πολίτες – ψηφοφόροι είμαστε ουσιαστικά αμέτοχοι στο παιχνίδι εξουσίας που παίζουν τα κόμματα. Ο ρόλος μας και οι δυνατότητές μας να επηρεάσουμε το παιχνίδι, δεν διαφέρουν από τον ρόλο και τις δυνατότητες παθιασμένων, ίσως, αλλά μόνο θεατών στο (επαγγελματικό) ποδόσφαιρο. Και στις δύο περιπτώσεις, πανομοιότυπα, οι αυτουργοί (παίκτες) διακυβεύουν κερδοφορία μυθώδη και τις συνακόλουθες προνομίες δημοσιότητας, ενώ οι θεατές – χειροκροτητές μόνο ηδονίζονται με τις ψευδαισθήσεις «φαντασιακής ταύτισης» που ανέλυσε ο Φρόιντ.

Η απόσπαση της πολιτικής από την εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών και στοχεύσεων συντελέστηκε «ανεπαισθήτως» – ακριβώς όπως ο Καβάφης το ορίζει. «Μεγάλα και υψηλά τείχη» χωρίζουν την πολιτική από την κοινωνία («από τον κόσμον έξω»). Δεν ακούσαμε «κρότον κτιστών ή ήχον», το διαζύγιο πολιτικής και κοινωνίας δεν ενοχλεί κανέναν. Ακόμα και το μικρονοϊκά φασαριόζικο ΚΚΕ, άψογα συντεταγμένο σε ετοιματζίδικα συλλαλητήρια, «μάχεται» με κονσερβαρισμένη συνθηματολογία, για την αυτοσυντήρησή του (φυσικά) – όχι για την απάτη και αυθαιρεσία της πολιτικής. Αντίστοιχα αδιάφορος για την κοινωνία είναι και εκείνος ο «πατριωτισμός», που όσους βουλευτές κι αν βγάλει, κηραλοιφές θα πουλάει και κομπογιαννίτικα μαντζούνια – ώς εκεί μπορεί.

Βέβαια, η υπονόμευση της άλλοτε εμπειρίας «κάνω πολιτική – γράφω Ιστορία», έστω και ασυνείδητη ή αθέλητη, φτωχαίνει το κοινωνικό πεδίο, νομοτελειακά. Τα παραδείγματα τέτοιας πτώχευσης ή και ευτελισμού της πολιτικής είναι πάμπολλα, θορυβωδώς επηρμένη είναι η περίπτωση του σημερινού δημάρχου της Αθήνας. «Δενδροφύτευσε» ο θλιβερός με φοίνικες σε γλάστρες (!! ύψιστε Θεέ) την κεντρικότερη λεωφόρο της κυκλοφοριακής κόλασης των Αθηνών – σαν δήθεν «πεζόδρομο» για να ρομαντζάρουν οι (προφανώς ανεγκέφαλοι) εντόπιοι ή οι μαζοχιστές τουρίστες, σε ακροβασία «περιπάτου» καταμεσής στον εφιάλτη των επιθετικών οχημάτων.

Ανάλογη «πολιτική» με αυτή του «εκσυγχρονιστή» δημάρχου προσπαθούν να επαγγελθούν όλα τα κόμματα του κοινοβουλίου μας – δεν υπάρχει κόμμα που να ασκεί ή να υπόσχεται πολιτική μαχητικής άρνησης του παιχνιδιού των εντυπώσεων, πολιτική που φιλοδοξεί «να γράψει Ιστορία». Ακόμα και το ΠΑΣΟΚ, με όποια παρονομασία κι αν καμουφλάρει τις πομπές του, δεν διανοείται την αυτοκριτική και τον αυτοέλεγχο, μιαν ελάχιστη, έστω, αίτηση συγγνώμης για τα ανήκεστα και φρικώδη ιστορικά του εγκλήματα: τη μονοτονική γραφή, το σημιτικό «γκρίζο Αιγαίο», την κατάλυση κάθε αξιοκρατίας, λειτουργικής ιεραρχίας και κριτικού ελέγχου στον δημόσιο τομέα, τον λαϊκισμό ως μονόδρομο προς την εξουσία. >>>>

Το σύνδρομο της στέρησης σκέψης και της εξάρτησης με το Ι.Χ. αυτοκίνητο στη ζωή μας …

 

…ζητείται επειγόντως ψυχολόγος και ψυχίατρος ή άλλος ειδικός …

Ενδεικτική εικόνα ->  βόρεια παραλία Ερμιόνης και το καλοκαίρι δεν έσφιξε ακόμα...

…Έρχονται και κλείνουν την είσοδο του σπιτιού μου με το αυτοκίνητό τους και δεν μπορώ να εισέλθω μέσα σ’ αυτό και όταν τους παρατηρώ, μου λένε, -> «και που να το βάλλω τ’ αμάξι μου»…. 

Εάν  δείτε πως γυαλίζουν τα μάτια τους αυτή στιγμή, καταλαβαίνεις, πως αισθάνονται για την περιουσία τους!! -> νομίζουν ότι έχουν βρει, κοίτασμα  χρυσού…

Μέσα σ’ αυτή τη δίνη και την οδύνη της λεγόμενης σύγχρονής και «πολιτισμένης κοινωνίας μας» εμείς οι λίγοι και όχι σύγχρονοι και πολιτισμένοι…  πάμε να  φύγουμε απ’ δω, γιατί δεν μας χωράει ο τόπος που μας γέννησε …

ΥΓ. Το θέμα προσφέρετε ποικιλοτρόπως και θα συνεχίσουμε…

Αντί για καλημέρα  

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

Δήμαρχε Ερμιονιδας και όποια αρμόδια αρχή, -> προσδιορίστε ειδική θέση πάρκινγκ για το πυροσβεστικό όχημα στην Ερμιόνη ...

…Έτσι ώστε οι πυροσβέστες μας που περιπολούν στην περιοχή, να έχουν ένα στέγαστρο για όλες τις εποχές του χρόνου και κυρίως για τις θερμές ημέρες του καλοκαιρού, -> όπως το ζητούν και οι ίδιοι ...  

Από το facebook

• Σταμάτης Δαμαλίτης

  Κύριε Δήμαρχε ελπίζω να ανταποκριθείτε...

  • .
• Ενεργός

  Σταμάτης Δαμαλίτης

  Σκέφθηκα κι' εγώ με αυτή την ανάρτηση, θα πάρω θετικά σχόλια από τους πυροσβέστες και τους φίλους τους... Αλλά δυστυχώς η σκέψη μου και τα συναισθήματά μου με διέψευσαν. ....

Παιδιά – πυροσβέστες του Πυροσβεστικού Κλιμακίου Κρανιδίου -> για το καλό σας …

 

Περπατήστε 50- 100 μέτρα για να πάτε να πάρετε τον καφέ σας καλό θα σας κάνει, για να είναι τα πόδια σας γυμνασμένα και να μπορείτε να ανταπεξέλθετε στις δύσκολες πυροσβέσεις, -> δάση, βουνά λαγκάδια, ρεματιές και αλλού…

Έχουμε τους ασύδοτους Ι.Χ./δες να μην έχουμε και εσάς, με τα πάρκινγκ του πυροσβεστικού οχήματος, όπως το δείχνουν οι εικόνες που παραθέτουμε …

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Τα σχόλια για το εν λόγω θέμα στο bacebook...

Σταμάτης Δαμαλίτης

• Alexandros Kampouroglou

  Εμπειρικά λόγω της ιδιότητας (συνάδελφος), θα παρατηρήσω ότι το πυροσβεστικό πρέπει να είναι κοντά (οπτική επαφή) γιατί έχει αξία πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Επίσης πρέπει άμεσα αν δοθεί συμβάν να φύγουν και όχι να χάσουν χρόνο μέχρι να πάνε στο πυροσβεστικό, πρέπει να είναι δίπλα. Επίσης καφέ θα πάρουν και θα φύγουν. Είναι λίγο άστοχο το σχόλιο κατα τη γνώμη μου, δεδομένων των παραπάνω.

  

  9

  • 
    
  • Ενεργός

    Σταμάτης Δαμαλίτης

    Alexandros Kampouroglou Την επόμενη φορά θα χρονομετρήσω πόση ΄ώρα!! παίρνουν τον καφέ τους... Είμαι σίγουρος πως δεν θα το ξανακάνουν ... -> διαβάστε τη συνέχεια - >>

Στο γήπεδο, τι προέχει; Πειθαρχία ή πρωτοβουλία; ...

 

          

                                    Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος

     Τις τελευταίες μέρες απολαμβάνουμε τους αγώνες ποδοσφαίρου «Euro-2020» που μας στέρησε η πανδημία. Βλέπουμε συναρπαστικό ποδόσφαιρο σε επίπεδο Εθνικών Ομάδων,  βιώσαμε και θα δούμε και πολλές άλλες ατομικές προσπάθειες κορυφαίων παικτών και  θα χειροκροτήσουμε τις συλλογικές προσπάθειες εκπληκτικών ομάδων, παραμερίζοντας την πικρία ότι λείπει η δική μας Εθνική Ομάδα.

     Είδαμε και θα βιώσουμε εκπλήξεις που δημιουργήθηκαν καθώς οι παίκτες πειθάρχησαν στο «εμείς» και προσπάθειες που χάθηκαν επειδή επικράτησε το ΕΓΩ!..

     Στο γήπεδο, τελικά, τι προέχει, πειθαρχία ή πρωτοβουλία;

     Να ένα δίλημμα κάθε παίκτη, κάθε προπονητή σε κάθε λεπτό του αγώνα σε κάθε ανοικτό ή κλειστό γήπεδο ποδοσφαίρου, μπάσκετ ή βόλεϊ και κάθε άλλου ομαδικού σπορ…

     Δίλημμα; Λάθος....

     Όσο και αν σοκάρει η διαπίστωσή μου πιστεύω ότι ουσιαστικά δεν υπάρχει τέτοιο δίλημμα, ότι βασικά πρόκειται για την παρανόηση της πραγματικότητας που θεμελιώνεται στη συχνή επανάληψή της....Μοιάζει δηλαδή με τη θέση του αρχαίου μας φιλοσόφου Ηράκλειτου ότι εάν επαναλάβεις αρκετές φορές κάποιο ψέμα, στο τέλος πες, πες, πες θα το δεχτείς και συ ο ίδιος ως...αλήθεια!...

     Πειθαρχία, λοιπόν;

     Σίγουρα η πειθαρχία είναι απαραίτητη στα ομαδικά σπορ όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ ή το βάλλει, τόσο απαραίτητη όσο και η αγαστή συνεργασία μεταξύ παικτών που στοχεύει μόνιμα σε δύο σταθερούς σκοπούς- την προστασία της δικιάς μας εστίας ή μπαγκέτας ή καρτ και την παραβίαση της αντίπαλης!

     Οι έντεκα ρόλοι που υποδύονται σε κάθε ποδοσφαιρική αναμέτρηση οι παίκτες μιας ομάδας ή οι πέντε αντίστοιχοι στο μπάσκετ δεν είναι απόλυτα κομμένοι και ραμμένοι ούτε τελεσίδικα στερεότυποι. Οπωσδήποτε στο ποδόσφαιρο ένας αμυντικός παίκτης δεν είναι κυνηγός και αντίστροφα, αλλά στο σύγχρονο ποδόσφαιρο με τις προϋποθέσεις καλογυμνασμένων ανδρών που διαθέτουν τεχνικές γνώσεις και ικανότητες και την κατάλληλη ψυχολογική "φόρμα" τα πάντα είναι δυνατά και βρίσκονται μέσα στους κανόνες του παιχνιδιού!

     Πειθαρχώντας στο συγκεκριμένο σύστημα που υποδεικνύει ο προπονητής οι παίκτες κάθε ομάδας μπορούν και να ολοκληρώσουν τους ρόλους τους και να υποχρεώσουν τον αντίπαλο να προσαρμοσθεί στο δικό τους στυλ.

     Στην εξέλιξη, όμως, κάθε παιχνιδιού συχνά, πιο συχνά παρότι θα πίστευε κανείς αβίαστα, τα συστήματα εναλλάσσονται καθώς η κάθε ομάδα στοχεύει να επιβληθεί του αντιπάλου της ή οι εξελίξεις των φάσεων αναιρούν τη λογική του δικού μας συστήματος της προσυμφωνημένης στρατηγικής!

     Πειθαρχία, λοιπόν, με εξαφάνιση κάθε ίχνους πρωτοβουλίας;

     Όσες ομάδες και όσοι τεχνικοί και παίκτες το πιστεύουν και το εφαρμόζουν αυτό, συνήθως με το τελικό σφύριγμα...ψάχνονται! .>>>>

Νέοι συμπατριώτες επιστήμονες που μας κάνουν υπερήφανους και στο εξωτερικό της χώρας ...

 Ένας από τους χιλιάδες επιστήμονες ο Σταμάτης Ιω. Τσαμαδός, που κάνουν καριέρα στο εξωτερικό, επειδή η μάνα πατρίδα - και αυτοί που την κυβερνούν -   διώχνουν τα παιδιά μας στην ξενιτιά!!

 - Μια αιμορραγία ακατάσχετη, που η πληγή  της δεν κλείνει ...  

 ΣΤΑΜ. ΔΑΜ. 

Τα τρία παιδιά της οικογένειας Ιωάννη και Σοφίας Τσαμαδού.
Από δεξιά ο Σταμάτης 
---------------------------------------------------------------------------------- 

ΕΡΜΙΟΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Με ιδιαίτερη χαρά και υπερηφάνεια ο «Ερμιονικός Σύνδεσμος» επιθυμεί να εκφράσει και δημοσίως, τα θερμά συγχαρητήρια όλων μας, στο μέλος του Συνδέσμου μας, ορθοπεδικό γιατρό Σταμάτη Ιω. Τσαμαδό.Ο Σταμάτης, μετά από ένα εξαντλητικό εξεταστικό διήμερο, ενεγράφη από το Διοικητικό Συμβούλιο Ορθοπεδικής Χειρουργικής του Βασιλικού Κολλεγίου Χειρουργών του Εδιμβούργου (RCSI), στα μέλη του Βασιλικού Κολλεγίου Χειρουργών (FRCS) της Αγγλίας και της Ιρλανδίας.

Ο Σταμάτης, μετά από την αποφοίτησή του από την ιατρική σχολή, πήρε ειδικότητα ευρωπαίου ορθοπεδικού (FEBOT) στο Λονδίνο, όπου και κατοικεί μόνιμα τα τελευταία χρόνια, εργαζόμενος ως senior κλινικός ορθοπεδικός, στο Royal Free Hospital στο Hampstead.

Στον αγαπητό μας Σταμάτη, εκτός από τα θερμά μας συγχαρητήρια, μεταφέρουμε την ευχή όλων μας να προοδεύει πάντα υγιής και ευτυχισμένος, τόσο στον ιδιαίτερα δύσκολο τομέα της ειδικότητάς του, όσο και στην προσωπική του ζωή!

Το Δ.Σ. του Ερμιονικού Συνδέσμου

Σε ελάχιστους - κυρίως γυναίκες - αρέσει αυτό το άρθρο! ...

Σταμάτης Δαμαλίτης

 κ. Δήμαρχε -> ανάρτησε πάλι  τη φωτογραφία με τα φρέσκα αυγά, γιατί χαθήκαμε ....

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΙΖΗΣ

20 ώρ.

 

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΗΣ ΦΙΛΑΡΕΣΚΙΑΣ, Η ΩΡΑΙΟΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ Ο ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟΣ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΑΝΔΗΜΙΚΗ ΜΑΣΤΙΓΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΟΥΝ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΣ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ...

Ένα ενδιαφέρον άρθρο:

ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΑΘΗ

Η Φιλαρέσκεια: «φτιασιδωμένο ψέμα»*

Toυ Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου στο 16ο Δ. Σχ. Λάρισας, συγγραφέα

ΣΟΦΙΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ:

Ο ποιητής του 19ου αιώνα Αλφρέ Ντε Μυσσέ έλεγε:

“Δυό πράγματα νικούν τον έρωτα: Η φιλοδοξία του άνδρα και η φιλαρέσκεια της γυναίκας”.

Πραγματικά ο αγώνας για δύναμη και δόξα του άνδρα βρίσκει το αντίδοτό του στη φιλαρέσκεια της γυναίκας. Είναι, θα λέγαμε, η φιλαρέσκεια το πνεύμα της καλλονής [όπως και το “πνεύμα” είναι η φιλαρέσκεια της ευφυϊας]! Ο Ουγκώ κάποτε δήλωνε πως η φιλάρεσκη γυναίκα μοιάζει με αίνιγμα. Μόλις τη γνωρίσουμε, παύει να μας αρέσει. Κι ακόμη έλεγε: “Οι φιλάρεσκες μας σπρώχνουν στο καμίνι της αγάπης, χωρίς να μας ακολουθούν ποτέ, γιατί φιλαρέσκεια σημαίνει να προσφέρεις πάντοτε και ποτέ να μην δίνεις”. Φαίνεται λοιπόν πως η φιλάρεσκη γυναίκα ζητά την προτίμηση-πρόκληση και όχι την πραγματική αγάπη.

ΑΝΔΡΙΚΗ ΦΙΛΑΡΕΣΚΕΙΑ:

Μα θα έλεγε κάποιος καλοπροαίρετος αναγνώστης: “μα δεν υπάρχει και ανδρική φιλαρέσκεια;”. Η απάντηση είναι πως βεβαίως υπάρχει. Απλώς δεν είναι το δεσπόζον πάθος του ανδρικού φύλου. Ακόμη το πάθος αυτό “καλύπτει” μικρότερο ποσοστό ανδρικού πληθυσμού απ’ ότι στο γυναικείο φύλο. Στους άνδρες, κύριες εκδηλώσεις φιλαρέσκειας είναι η επίδειξη δύναμης, μυώνων, αλλά και προσεγμένης ενδυμασίας. Ακόμη, συχνά χρησιμοποιούνται από αυτή τη μεριδα του “ισχυρού” φύλου και όπλα μέχρι πρόσφατα χαρακτηρισμένα ως γυναικεία [καλλυντικά, φάρμακα διαίτης, βάψιμο μαλλιών, “νυστέρι”, κ.α.]

ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΙΛΑΡΕΣΚΕΙΑ:

Η λέξη φιλαρέσκεια είναι κατά βάσιν γένους θηλυκού. Ας δούμε πως θα περιέγραφε το πάθος μια φιλάρεσκος κυρία: “Θέλουμε να αρέσουμε απελπισμένα! Να αρέσουμε τόσο, που τρέχουμε να προλάβουμε οτιδήποτε θα αμαυρώσει την αψεγάδιαστη εικόνα μας. Κυνηγάμε την μόδα και για χάρη της περπατούμε σαν ζογκλέρ πάνω σε δωδεκάποντα, σκληραγωγούμαστε στο κρύο με εξώπλατα η ξώκοιλα ή ακόμη στριμώχνουμε κοιλίτσες σε συμπιεσμένα φερμουάρ και κουμπιά, έτοιμα να εκραγούν. Μαλώνουμε ακόμη και με το χρόνο. Έτσι κι εγώ τρέχω στα "Χόντος" να δοκιμάσω καινοτομίες που υπόσχονται δέρμα εικοσάχρονης, σε σώμα Ναόμι Κάμπελ με δώρο την κρέμα μαυρίσματος ή μια καινούρια χτένα. Ακόμη, συχνάζω στο κομμωτήριο για να αλλάξω το ταλαιπωρημένο σαν τζίβα από τις βαφές μαλλί μου, που τ΄ αλλάζω χρώμα και σχήμα όποτε νιώθω ανάγκη αλλαγής. Καλύτεροί μου φίλοι είναι ο κομμωτής, η αισθητικός και τώρα τελευταία που οικονομήθηκα, ο πλαστικός χειρουργός.” Δυστυχώς η κατάσταση αυτή γίνεται στην πορεία ιδιαίτερα ψυχοφθόρα για τη γυναίκα αυτή. Διότι αν καταφέρει να είναι όμορφη, σύμφωνα με τα δικά της πρότυπα ομορφιάς, δε γνωρίζει, πρώτον αν θα καταφέρει να παραμείνει σ’ αυτή την εικόνα, και δεύτερον, αν όντως αυτή η εικόνα θα αρέσει στο άλλο φύλο.

Η ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ: >>>

Άρθρο του Γιάννη Σπετσιώτη - Εν όψει του εορτασμού του αξιόλογου μνημείου των Βυζαντινών χρόνων στην Ερμιονίδα!!

 

Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ ΤΗΣ ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΗΣ

του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

Τη Δευτέρα, μετά την Κυριακή της Πεντηκοστής, της Γονατιστής, όπως ο λαός την ξέρει, είναι η ιδιαίτερη γιορτή προς τιμή του Αγίου Πνεύματος. Ονομάζεται και της Αγίας Τριάδας, γιατί παρατείνεται η μεγάλη ημέρα της Πεντηκοστής.

Με τη γιορτή αυτή τελειώνει η εκκλησιαστική περίοδος του Πεντηκοσταρίου, (διάρκειας 50 ημερών) που ξεκινά από το Πάσχα και περιλαμβάνει όλες τις κινητές γιορτές του χρόνου. Αξιοσημείωτο είναι πως στους ύμνους της ημέρας του Αγίου Πνεύματος, υπάρχει η λέξη «Ακτιστοσυμπλαστουργοσύνθρονον» (όγδοη ωδή, τροπάριο γ΄), η μεγαλύτερη λέξη, σε συλλαβές, της Βυζαντινής υμνολογίας που θα πει «τούτο το άκτιστο που δημιούργησε μαζί με Σένα την πλάση και απολαμβάνει την ίδια τιμή και δόξα μαζί Σου». 

Στην πατρίδα μας υπάρχει μικρή σταυρεπίστεγη εκκλησία της Αγίας Τριάδας πάνω σε λόφο, δυόμιση χιλιόμετρα από το «Ποδάρι», στον εσωτερικό δρόμο¹ που οδηγεί στο Κρανίδι. Είναι χτισμένη το 1245 μ.Χ., καθώς μας πληροφορεί ο καθηγητής της Θεολογίας Γεώργιος Αγγ. Σωτηρίου από τις Σπέτσες, ο πρώτος μελετητής του σπουδαίου αυτού μνημείου της Βυζαντινής Τέχνης, στα 1926. Θυμάμαι, μάλιστα, χρόνια αργότερα, την έκπληξη που δοκίμασα διαβάζοντας το σχετικό κείμενο δημοσιευμένο στο ογκώδες βιβλίο του, «Βυζαντινή Αρχαιολογία».

Από άποψη αρχιτεκτονικής ο Ναός είναι χτισμένος με τον απλό βυζαντινό τύπο των σταυρεπίστεγων (με θόλο σε σχήμα σταυρού) βασιλικών, «που η καμάρα διακόπτει την κατά μήκος καμάρα του ναού». Στο νότιο εσωτερικό τοίχο του Ναού διασώζεται επιγραφή, η οποία μας πληροφορεί ότι χτίστηκε από τα θεμέλια και ιστορήθηκε (αγιογραφήθηκε) με έξοδα και αμοιβή του Εμμανουήλ Μουρμούρα, της γυναίκας του, Θεοδώρας και των παιδιών τους, για λύτρωση και συγχώρηση των αμαρτιών τους. «Με το χέρι εμένα (το δικό μου) του Ιωάννη που αναστήλωσε αυτές τις σεβαστές εικόνες από τη μεγάλη πόλη των Αθηνών τον Οκτώβριο του 1245 μ.Χ.».

Η Αγία Τριάδα, ιστορικό μνημείο της Φραγκοκρατίας στην Ερμιονίδα, κατά το Γεώργιο Σωτηρίου, «διασώζει πολύτιμα λείψανα βυζαντινής ζωγραφικής των μέσων του 13^ου αιώνα, προγενέστερα και των τοιχογραφιών της Αιγίνης και του Μυστρά». Από τις τοιχογραφίες του Ναού ιδιαίτερα σημαντικές είναι η Ανάληψη, η Γέννηση του Χριστού, τμήματα της Κοίμησης της Θεοτόκου και της Πεντηκοστής με την επιγραφή «Μήτηρ Θεού η τεκούσα τον Ένα της Τριάδος».² 

Οι Φώτο στο εσωτερικό του ιστορικού μνημείου 
είναι του Σταμάτη Δαμαλίτη 

Με την πάροδο των χρόνων, ίσως και από άλλες αιτίες καθώς συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις, οι τοιχογραφίες υπέστησαν σημαντικές φθορές και σήμερα καμία δε σώζεται ακέραια.³ Αξίζει, ωστόσο, όλοι, Ερμιονίτες και μη, να επισκεφθούμε αυτό το πολύ σπουδαίο βυζαντινό μνημείο του τόπου μας.

Ο Ναός ανήκει στο μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων, βρίσκεται στα όρια του τέως Δήμου Κρανιδίου και εμείς τον ξέρουμε ως η «Αγία Τριάδα της Πικροδάφνης», καθώς στην περιοχή ευδοκιμεί η πικροδάφνη ή ροδοδάφνη, το πολύ ανθεκτικό φυτό με τα όμορφα έντονα ροζ ή λευκά άνθη και τα λογχοειδή φύλλα. Η πικροδάφνη, λοιπόν, έδωσε το όνομά της στη γύρω περιοχή αλλά και στο μικρό χείμαρρο και το πηγάδι που βρίσκονται εκεί. Όταν υπήρχε μεγάλη «κατεβασιά» νερού ξεχείλιζαν, καθώς θυμούνται οι παλαιότεροι και οι κάτοικοι της γύρω περιοχής.⁴

Την ημέρα της Αγίας Τριάδας συνηθίζουν από παλιά πολλές οικογένειες της Ερμιόνης, που έχουν παιδιά στα σχολεία ή στα πανεπιστήμια, «να κάνουν άρτο για καλή φώτιση», όπως λέμε στον τόπο μας. Θυμάμαι, ακόμη, και μία γυναίκα που την έλεγαν Τριάδα. Δεν ξέρω, αν ήταν από την Ερμιόνη. Μου είχε κάνει εντύπωση το όνομά της και από τότε δεν το έχω ξανακούσει. Η «κυρα-Τριάδα», γύρω στα 1949-1952, έφτιαχνε με «σκόνη» το σοκολατούχο γάλα και το μοίραζε στα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου, στην αυλή του Συγγρού.   

ΣΗΜ.

1.    Αυτό το δρόμο παίρναμε, όταν μικροί μαθητές του Γυμνασίου Κρανιδίου επιστρέφαμε στην Ερμιόνη με τα πόδια, «σε έκτακτα συμβάντα». Ήταν η πιο κοντινή διαδρομή και έτσι γλιτώναμε κούραση και χρόνο, έχοντας εξοικονομήσει και το εισιτήριο.

2.    Γιάννης Αγγ. Ησαΐας, «Οδοιπορικό στην ιστορία και χωρογραφία του Δήμου Ερμιόνης», Αθήνα 1996.

3.    Νίκος Μουρμούρης, «Ένθετα Τέχνης», περ. Σύναξη, τευχ. 95-96, 2005.

4.    Πληροφορίες από τον Ανάργυρο Μητρώκα και το Γιώργο Καρακατσάνη.   

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Σταμάτης Δαμαλίτης

Γιάννης Μιχ. Σπετσιώτης - ο συμπατριώτης μας, που έχει καταγράψει - μετά από ακούραστη ενδελεχή έρευνα σε κάθε πηγή, με έγκυρη ενημέρωση - κάθε πτυχή,  της ιστορίας και του πολιτισμού μας, τα κοινωνικά  ήθη & έθιμά μας και τις λαϊκές μας παραδόσεις....

Τον ευχαριστούμε και του χρωστάμε πολλά για την πολύτιμή ανιδιοτελή προσφορά του στην Ερμιόνη και την Ερμιονιδα...