Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...

Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...
ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟ -> Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...

Σάββατο 1 Ιουνίου 2024

Τελικά, έχουμε μια δημοτική αρχή, στην αλγεινή λογική του παράλογου και του επιφανειακού εντυπωσιασμού, για το κοινωνικό αγαθό που είναι το νερό ......

Πανηγυρισμοί για την επιβολή ανεξέλεγκτων αυξήσεων στο νερό....


Πανηγυρίζει ο Δήμαρχος Ερμιονίδας, γιατί δεν υπάρχει νόμος να σταματήσει  τις πρωτοφανείς αυξήσεις που θα επιβληθούν στο νερό στο Δήμο μας.

Ναι είναι γεγονός, κατάφερε να ξεγελάσει τους πολίτες προεκλογικά. Διότι, βέβαια, όλα αυτά τα περί επιβολής αυξήσεων προεκλογικά τα απέκρυψε επιμελώς, αφού η Διοίκηση της Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ τέλος Δεκεμβρίου ανέθεσε τη μελέτη για τη νέα τιμολογιακή πολιτική του νερού. Και προφανώς ενώ γνώριζε πολύ καλά τα οικονομικά κενά που έπρεπε να καλυφθούν, όφειλε τη μελέτη να την είχε αναθέσει πολύ νωρίτερα. Που να προλάβουν όμως: Έπρεπε να τρέχουν για τις εκλογές. Κι αν τους έπαιρνε χαμπάρι κάποιος τι ετοιμάζουν;

Ας δούμε τώρα ποιος καθυστέρησε πραγματικά τον προϋπολογισμό της Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ.

Η Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ, αν είχε κινηθεί έγκαιρα, μπορούσε να είχε προϋπολογισμό για το 2024 από τον  Νοέμβριο του 2023.

Ουδέν ψευδέστερον ότι η παράταξή μας καθυστέρησε τον προϋπολογισμό, όπως αναφέρει ο Δήμαρχος στην ανακοίνωσή του και διέρρεαν στελέχη της Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ σε προμηθευτές της επιχείρησης.

Ας μιλήσουν οι ημερομηνίες από μόνες τους.

Η μελέτη για την τιμολογιακή πολιτική(Προϋπόθεση για τη σύνταξη του προϋπολογισμού) ήλθε προς ψήφιση για πρώτη φορά στη Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ στις 20-3-2024          .

Εισήχθη στη Δημοτική Επιτροπή στις  5-4-2024     .

Ανακλήθηκε από την Αποκεντρωμένη και ήλθε εκ νέου στο Δ,Σ της Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ στις 16-4-24        .

Και συνακόλουθα στη Δημοτική Επιτροπή στις 2-5-2024 και εστάλη εκ νέου για έλεγχο στην Αποκεντρωμένη.

Επομένως, ήμασταν ήδη μέσα Μαΐου και καμία καθυστέρηση δεν είχε προκληθεί από την αντιπολίτευση στο θέμα του Προϋπολογισμού.

Η Ειδική Διοικητική Προσφυγή κατά των υπέρογκων αυξήσεων έγινε στις 9-5-2024 και απαντήθηκε στις 29-5-24.

Η όποια καθυστέρηση προκλήθηκε ήταν της τάξης των 20 ημερών.

Η Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ πώς δικαιολογεί τους 5,5  μήνες και πλέον μήνες καθυστέρησης;

Ας δούμε όμως την ουσία του θέματος. >>>>>>>>>

Νέα ιστοσελίδα του «ΕΡΜΙΟΝΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ» από την νέα διοίκηση…

 Την καλωσορίζουμε και ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδη, για  να δείξουν ενδιαφέρον οι αναγνώστες του διαδικτύου να την επισκέπτονται, και να ενημερώνονται,  

για τα σημαντικά νέα του Συνδέσμου που θα αναρτώνται εκεί…

================================================================================================================

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ του «ΕΡΜΙΟΝΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ»


Με ιδιαίτερη χαρά ο ΕΡΜΙΟΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ανακοινώνει στα μέλη και τους φίλους του την ανάρτηση του νέου, σύγχρονου και εύχρηστου, ηλεκτρονικού του ιστότοπου: www.ermionikos-syndesmos.gr και του νέου του mail: info@ermionikos-syndesmos.gr

Μπορείτε επίσης να μας ακολουθήσετε και στο facebook: Ερμιονικός Σύνδεσμος (ermionikos) https://www.facebook.com/profile.php?id=100090777444170 και στο Μουσείο Παιχνιδιών Ερμιόνης https://www.facebook.com/ToyMuseumErmioni

Επειδή αντιλαμβανόμαστε ότι όλοι είμαστε πλέον δέσμιοι της ηλεκτρονικής πληροφόρησης, το νέο μας site σχεδιάστηκε με γνώμονα την εύκολη χρήση και λειτουργία του, έτσι ώστε ακόμα και οι πιο διστακτικοί χρήστες του διαδικτύου να μπορούν να έχουν άμεση πρόσβαση στα νέα του Συνδέσμου μας. Ελπίζουμε ότι με τη συνεχή ροή των αναρτήσεών μας, θα αποτελέσει το ευχάριστο κομβικό σημείο του «Αγγέλου Φιλίας» που εδώ και εξήντα τρία ολόκληρα χρόνια, υπηρετεί ανιδιοτελώς ο ΕΡΜΙΟΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ με ομοψυχία, μεθοδικότητα, αξιοπιστία και με αποκλειστικό γνώμονα το συμφέρον της ιδιαιτέρας μας πατρίδας.

Εννοείται ότι τα σχόλια και οι παρατηρήσεις των μελών και των φίλων μας είναι περισσότερο από ευπρόσδεκτα!

                             O Πρόεδρος

                            Τα μέλη του ΔΣ


Εκδηλώσεις τιμής και ρεπορτάζ μου στην Κοινότητα Ερμιόνης που περνούν στην ιστορία ...

 ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2022

ΕΡΜΙΌΝΗ -> Με λαμπρότητα, συγκίνηση και έξαρση εθνικής συνείδησης και υπερηφάνειας, με τις επιβαλλόμενες τιμές, έγιναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Ερμιονίτη Αγωνιστή Αντώνη Σταμάτη Μήτσα…

Σήμερα 25 Σεπτεμβρίου 2022 στην Ερμιόνη, σε ατμόσφαιρα συγκινησιακή και εθνικής ομοψυχίας, έγιναν με όλες τις τιμές, τα αποκαλυπτήρια της προτομής του αγωνιστή των μετά την επανάσταση πολέμων  του έθνους μας, Συνταγματάρχη Αντώνη Στ. Μήτσα, απόγονο των Ερμιονιτών οπλαρχηγών του 21 Σταμάτη και Γιάννη Μήτσα.

Εκεί στον κήπο των Μητσαίων  (όπως έχει μετονομαστεί) -> δίπλα στον μητροπολιτικό Ι. Ν. Ταξιαρχών και την ιστορική οικία της Γ΄Εθνοσυνέλευσης (Ι.Λ.Μ.Ε.) πήρε τη θέση της η προτομή του ήρωα ανάμεσα στις προτομές των προγόνων του Σταμάτη και Γιάννη Μήτσα. 

Με την αργή αποκάλυψη της καλυμμένης προτομής με την ελληνική σημαία -> από τον Δήμαρχο Ι. Γεωργόπουλο, τον Αλέξανδρο Ράλλη - Πρεύσβη,  μακρυνός απόγονος  της οικογένειας και απόγονος της οικογένειας  Δεληγιάννη (Αριστερά) - τον νεαρό απόγονο Σταμάτη Π. Μήτσα και  τον  Πρόεδρο της Κοινότητας Ερμιόνης  Ιω. Γανώση (Δεξιά). Ταυτόχρονα,  η δημοτική μπάντα απέδιδε τιμές, ρίγη συγκίνησης και πολύ θερμό χειροκρότημα, από το  πλήθος των παρευρισκομένων, που είχε κατακλείσει το χώρο!

Οι προτομές των Ηρώων μας θα στέκουν εκεί αγέρωχα, για να θυμίζουν στη θέασή τους στους Ερμιονίτες  και σε κάθε επισκέπτη της πόλης μας,  τους αγώνες και την προσφορά τους στον  αγώνα, για απελευθέρωση της χώρας μας από τον τουρκικό ζυγό,  αλλά και από κάθε άλλον ξένο  και ντόπιο  επιβουλέα, που ήθελε, να ρυθμίσει κατά τα δικά του συμφέροντα,  την  ανεξαρτησία του νεοσύστατου Έθνους μας....


Συγκινητική δήλωση του κ. Πάνου Μήτσα ενός απογόνου της μεγάλης οικογένειας των Μητσαίων, που σήμερα βρέθηκαν εδώ στην Ερμιόνη ευλαβείς προσκυνητές, στην ιδιαιτέρα πατρίδα των Ηρώων προγόνων τους…

================================================================================================================================

Με γλαφυρό λόγο και με πατριωτικές εξάρσεις και συναισθήματα, 

η ομιλία του Προέδρου του «Ερμιονικού Συνδέσμου» Γιάννη Σπετσιώτη,

 με πολλά στοιχεία από την έρευνά του σε αρχεία και  άλλες πηγές, θα περάσει στο πάνθεο της ιστορίας του τόπου μας… 

Έτσι, «στεφανώνονται»  οι σεμνοί άνδρες της εθελοντικής προσφοράς και της αγάπης για την ιδιαιτερα τους πατρίδα-> σκεπτόμουνα,  την ώρα που μιλούσε, με καθηλωμένο το ακροατήριο… 


Κατάσπαρτη με λαμπρές μορφές ηρώων, ανδρών και γυναικών, είναι η Ιστορία της Φυλής μας. Εκατομμύρια οι επώνυμοι, μυριάδες οι ανώνυμοι. Όλοι έχουν αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους στις σελίδες της και αποτελούν τα ασκίαστα πρότυπα θυσίας, αυταπάρνησης και εκπλήρωσης του υπέρτατου καθήκοντος και χρέους προς την πατρίδα. Τη μνήμη τους τιμάμε και την ιστορία τους θυμόμαστε και σεβόμαστε.

Σήμερα, εδώ, προβάλλει ολοζώντανη, σιωπηλή αλλά «εύγλωττη» η ιστορία της γενέθλιας γης μας, της Ερμιόνης. Σήμερα, εδώ, αποτείουμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής στον γενναίο αξιωματικό και έντιμο πολιτικό Αντώνη Μήτσα, γόνο της ιστορικής ερμιονίτικης οικογένειας των Μητσαίων, που για εκατό χρόνια πρωτοστάτησε στους αγώνες για την ανεξαρτησία της Ελλάδας. Ένα φαινόμενο σπάνιο, ίσως μοναδικό και ανεπανάληπτο.

Τρεις γενιές Μητσαίων βρέθηκαν στο πεδίο των πολέμων και των μαχών καθώς και στον στίβο της πολιτικής ζωής. Αγωνίζονταν πάντα με όραμα την επικράτηση των οικουμενικών αξιών της ανεξαρτησίας, της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης αλλά και τη δημιουργία και οργάνωση του νεοσύστατου ελληνικού κράτους.

Κυρίες και Κύριοι,

Με εισήγηση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ερμιονικού Συνδέσμου ο κύριος Πάνος Μήτσας, απόγονος της ιστορικής οικογένειας και μέλος του Ερμιονικού Συνδέσμου, θέλησε να αναλάβει τα έξοδα της προτομής του προπάππου του Αντώνη Μήτσα, ώστε αυτή να τοποθετηθεί 41 χρόνια μετά δίπλα στις προτομές του πατέρα του Σταμάτη και του θείου του Γιάννη Μήτσα, ηρωικών μορφών του ’21.

Ο κύριος Πάνος Μήτσας είναι εγγονός του ανδρείου αξιωματικού του ελληνικού στρατού Κωνσταντίνου Μήτσα, που μπήκε πρώτος, έφιππος, επικεφαλής του Τάγματός του στη Βέροια την ημέρα της απελευθέρωσης της πόλης, τον Οκτώβριο του 1912. Ο Κωνσταντίνος Μήτσας ήταν ο μικρότερος από τα πέντε παιδιά, τέσσερα αγόρια και ένα κορίτσι, του Αντώνη Μήτσα.

Αν και δεν είναι στον χαρακτήρα του φίλου Πάνου να δέχεται τέτοιου είδους εγκώμια θέλω εκ μέρους όλων των Ερμιονιτών να τον ευχαριστήσω για την αξιέπαινη, αξιοζήλευτη και αξιομνημόνευτη προσφορά του.

Ο Πρόεδρος του Κοινοτικού Συμβουλίου Ερμιόνης κύριος Ιωσήφ Γανώσης αγκάλιασε την ιδέα και με την αποδοχή και συμπαράσταση των μελών του Κοινοτικού Συμβουλίου προέβη με υπευθυνότητα στις απαιτούμενες ενέργειες, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του. Με προσωπικές επαφές και την αποστολή των σχετικών εγγράφων ενημέρωσε τον Δήμαρχο Ερμιονίδας κύριο Γιάννη Γεωργόπουλο, ο οποίος με ιδιαίτερη προθυμία ανταποκρίθηκε άμεσα και προχώρησε στις προβλεπόμενες διαδικασίες για την υλοποίηση αυτής της ιδέας.

Την προτομή φιλοτέχνησε ο εξαίρετος Ερμιονίτης καλλιτέχνης και δάσκαλος της γλυπτικής τέχνης κύριος Σταύρος Μαυρομιχάλης. Πράγματι είναι πολύ όμορφη, όσο όμορφος και γοητευτικός ήταν σύμφωνα με τις περιγραφές και τις φωτογραφίες ο απεικονιζόμενος. Συγχαίρουμε τον γλύπτη κύριο Μαυρομιχάλη και χαιρετίζουμε την προσπάθειά του να μας αφυπνίσει μέσω της τέχνης του.

Ο Αντώνης Μήτσας ήταν ένα από τα τρία παιδιά, δύο αγόρια και ένα κορίτσι, του καπετάν Σταμάτη και της Μαρίας Μήτσα. Γεννήθηκε στην Ερμιόνη το 1832 «όταν και η Ελλάς εγεννάτο», όπως προσφυώς έχει γραφεί. Από πολύ νωρίς δέχθηκε τις ευεργετικές επιδράσεις της οικογένειας και γαλουχήθηκε με ηθικές αρχές και φιλελεύθερες ιδέες. Στις φλέβες του κυλούσε ολοκάθαρο το προγονικό αίμα και τα πλατιά του στήθη ανάσαιναν το μυρωμένο αγέρι της ελεύθερης πατρίδας. Τον πατέρα του Σταμάτη τον είχε πρότυπο ανδρείας, φιλοπατρίας αλλά και πειθαρχίας, μεθοδικότητας και υπομονής. Θαύμαζε τις πολεμικές του αρετές, ενώ όλη του η ύπαρξη εμπνεόταν από τη θυσία του θείου του Γιάννη Μήτσα.

Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε στο Αλληλοδιδακτικό Σχολείο της Ερμιόνης το «Καποδιστριακό», καθώς φαίνεται από τους καταλόγους του σχολείου των ετών 1841 και 1842 και είχε ιδιαίτερη επίδοση στην αριθμητική. Φοίτησε στο Σχολαρχείο Κρανιδίου και στη συνέχεια μέχρι τη δευτέρα τάξη του Γυμνασίου «ήκουσεν μαθημάτων υπό του Γενναδίου μάλλον μορφωτήρα ψυχών ή παιδευτήρα πνευμάτων» στην Αθήνα.

Το 1848 έδωσε επιτυχείς εισιτήριες εξετάσεις στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων πραγματοποιώντας το παιδικό του όνειρο αλλά τον απέκλεισαν για να τον τιμωρήσουν, επειδή ο πατέρας του αντιπολιτευόταν την τότε κυβέρνηση και ιδιαίτερα τον Υπουργό Κωλέττη. Μα το όνειρο του νεαρού Αντώνη να προσφέρει τις υπηρεσίες του προς την πατρίδα ως στρατιώτης, ξεχείλιζε. Έτσι μετά την αποτυχία του να φοιτήσει στη Σχολή Ευελπίδων, κρυφά και παρά τη θέληση του πατέρα του κατατάχθηκε ως εθελοντής στο 2ο Τάγμα οροφυλακής. Από δω αρχίζει η στρατιωτική δράση του Αντώνη Μήτσα, που φαίνεται σαν να μην τη χωράει ο χρόνος!

Η Θεσσαλική επανάσταση του 1854 τον βρίσκει να υπηρετεί στο Άργος με τον βαθμό του λοχία. Μαθαίνοντας πως ο πατέρας του συμμετέχει στην επανάσταση, λιποτακτεί από το Τάγμα και σπεύδει να τον βοηθήσει συμμετέχοντας στις μάχες του Πλάτανου, των Περιβολίων καθώς και στη διήμερη πολιορκία του Δομοκού.

Ακολούθησε η τοποθέτησή του ως ανεξάρτητου αποσπασματάρχη της επαρχίας Αττικής και αρχηγού σώματος σαράντα (40) ανδρών με εντολή να καταδιώξει και να διαλύσει τις ληστοσυμμορίες που λυμαίνονταν την Αττική και ήταν ο φόβος και ο τρόμος των κατοίκων.

Από το 1862 μέχρι την άφιξη του βασιλιά Γεωργίου του Α΄ ήταν διοικητής των νομών Αττικο-Βοιωτίας και Αργολίδας.

Τον Αύγουστο του 1866 ξέσπασε η Μεγάλη Κρητική Επανάσταση, το δεύτερο ’21 όπως ονομάσθηκε, που κράτησε τρία χρόνια με κορυφαίο γεγονός το ολοκαύτωμα του Αρκαδίου, που προκάλεσε παγκόσμια συγκίνηση. Σ΄ αυτόν τον πόλεμο ο Καπετάν Αντώνης έγραψε τη δική του ιστορία. Η πολεμική του φήμη αντηχούσε στο πανελλήνιο ενώ η λαϊκή φαντασία δημιουργούσε έπη για το όνομά του. «Έχουμε κοντά μας τον Μήτσα με τους Λιάπηδες! Τι να φοβηθούμε;», τραγουδούσαν οι Κρητικοί. Στη Μεγαλόνησο ο καπετάν Αντώνης παρέμεινε δύο χρόνια και έλαβε μέρος σε τριάντα μικρές και μεγάλες μάχες. Εκεί σφυρηλατήθηκαν και οι ισχυροί δεσμοί της οικογένειας των Μητσαίων με τους Κρητικούς που είχαν ξεκινήσει από τον πατέρα του, Σταμάτη.

Δέκα χρόνια αργότερα, στις 21 Ιανουαρίου του 1878, η ελληνική κυβέρνηση διέταξε τον στρατό να εισβάλει στη Θεσσαλία, για να προστατεύσει τον ελληνικό πληθυσμό από τους Τούρκους.

Ο Μήτσας τότε, σε ηλικία 46 χρόνων, ήταν Ταγματάρχης του ελληνικού στρατού και βουλευτής. Σχηματίζει σώμα με τετρακόσιους (400) εθελοντές και κατευθύνεται στη Θεσσαλία. Τον ακολούθησαν τα δύο του παιδιά ο Σταμάτης και ο Νάσος καθώς και ο γιος της αδελφής του Θεοδότας Σπύρος Μερκούρης, φοιτητής τότε της Ιατρικής και μετέπειτα Δήμαρχος Αθηναίων.

Στις μάχες που ακολούθησαν στο Σούρπη, την Αγυιά, τη Μακρυνίτσα, τον Πλάτανο, εκεί όπου τραυματίζεται ο ανιψιός του Σπύρος Μερκούρης, ο καπετάν Αντώνης πολεμά με απαράμιλλη γενναιότητα. Την αποδεικνύουν τα ενθουσιώδη άρθρα του Άγγλου φιλέλληνα Κάρολου Ογλ, ανταποκριτή αγγλικών εφημερίδων, ο οποίος από το Πήλιο εγκωμίαζε τον ηρωισμό, το πάθος αλλά και το παράστημα του Μήτσα. Φορώντας, γράφει, τη φουστανέλα μπροστά πάντα από τα παλικάρια του φάνταζε μυθικός και ως ο εξοχότερος τύπος του ατρόμητου μαχητή της λευτεριάς! Ήταν ο τελευταίος πόλεμος όπου έλαβε μέρος.

Από το 1865 σε ηλικία 33 χρόνων και για μια 20/ετία ο Αντώνης Μήτσας ασχολήθηκε και με την πολιτική ακολουθώντας το παράδειγμα του πατέρα του. Συμμετείχε σε εννέα εκλογικές αναμετρήσεις και εκλέχθηκε βουλευτής Ερμιονίδας έξι φορές.

Ο καπετάν Αντώνης, όπως παρατηρεί ο Εμμανουήλ Ρέπουλης, «δεν επεζήτησεν την πολιτικήν από ακάθεκτον προς αυτήν έρωτα. Τον εύρεν πρόθυμον η αγάπη των συμπολιτών του. Εσύρθη δε μάλλον ευκόλως, όσο η εκχειλίζουσα ζωή του εζήτει ακαταπονήτως στάδιον δράσεως αεικινήτου».

Οι Ερμιονίτες όλοι ακόμα και οι αντίπαλοί του, τον λάτρευαν. Οι Κρανιδιώτες τον περιέβαλαν με αφοσίωση και εμπιστοσύνη. Όλη η Ερμιονίδα όταν τον έβλεπε επάνω στο λευκό του άλογο στη διάρκεια των περιοδειών του και άκουγε τη στεντόρεια φωνή του παραληρούσε από ενθουσιασμό.

Στις 10 Οκτωβρίου 1897 ο Αντώνης Μήτσας σε ηλικία 65 χρόνων «αποχαιρέτησεν τον μάταιον τούτον κόσμον». Η είδηση του θανάτου του συγκίνησε ιδιαίτερα τους κατοίκους της Ερμιονίδας αλλά και τον αθηναϊκό λαό που τον θαύμαζε και τον καμάρωνε. 

Ο Δήμος Ερμιόνης «εξέδωσεν ψήφισμα δια τον θάνατον του προσφιλούς συμπολίτου, του διαπρέψαντος ως στρατιώτου, του αντιπροσωπεύσαντος κατά πολλάς περιόδους ως βουλευτού Ερμιονίδος του πολλαχώς την πατρίδα υπηρετήσαντος και δέον ο Δήμος να προσφέρη επί της σορού στέφανον, σεβασμόν και τιμή».

Η εξόδιος ακολουθία εψάλη στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών παρουσία του Πρωθυπουργού Αλέξανδρου Ζαΐμη, πολλών υπουργών, ανώτατων αξιωματικών και πλήθος κόσμου.

Κυρίες και Κύριοι,

Αυτός ήταν ο δικός μας καπετάν Αντώνης Μήτσας που φέτος συμπληρώνονται εκατόν ενενήντα (190) χρόνια από τη γέννησή του. Τιμάμε μια αθάνατη, ανδρεία μορφή κάνοντας ένα ταξίδι στον χρόνο και την ιστορία, γιατί όσο υπάρχει μνήμη θα υπάρχει και ιστορία. Και βέβαια δεν ξεχνάμε πως οι ηρωικές μνήμες μάς υπενθυμίζουν και ηρωικές συμπεριφορές! Επιπροσθέτως είναι μια ακόμη ευκαιρία για να συναισθανθούμε το εφήμερο της ανθρώπινης ύπαρξης, όταν με δέος αντικρίζει το αιώνιο κλέος.

Ευχαριστούμε θερμά τον φίλο Πάνο Μήτσα και την οικογένειά του, τη σύζυγό του Μισέλ και τα παιδιά του Σταμάτη και Λουΐζα, που με τη δωρεά αυτή άναψαν στην ψυχή μας τη θεϊκή φλόγα της πατριωτικής συνείδησης, της εθνικής ομοψυχίας, της σώζουσας ενότητας και της συναντίληψης.

Για άλλη μια φορά και μάλιστα σ’ αυτόν εδώ τον ευρύτερα ιστορικό χώρο, ο Ερμιονικός Σύνδεσμος με το έργο του, γιατί, όπως γνωρίζετε, η ανοικοδόμηση της ιστορικής οικίας της Εθνοσυνέλευσης, όπου στεγάζεται το Ιστορικό Λαογραφικό Μουσείο αλλά και σύσταση του συλλόγου του Ι.Λ.Μ.Ε. είναι δικά το έργα, δείχνει ότι θυμάται, τιμά, αναδεικνύει και έτσι η Ερμιόνη συνεχίζει να αφυπνίζει, να συγκινεί και να συγκλονίζει με την Ιστορία της!  

=======================================================================================================================================

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με το πρόγραμμα και ομολογουμένως ήταν εντυπωσιακή, με την όμορφή παρουσίαση, της ταλαντούχας εκφωνήτριας Καλομοίρας Κρινή …




Ο Ερμιονίτης Γλύπτης  Σταύρος Νικ. Μαυρομιχάλης ο δημιουργός της προτομής,  μας μίλησε με λίγα λόγια για το έργο του και ευχήθηκε να μην γίνει στόχος βανδάλων…

=====================================================================================================================

Κατάθεση στεφάνων

Από τον Δήμαρχο Ερμιονίδας Γιάννη Γεωργόπουλο >>>>>>

Όταν το παρόν και το μέλλον φαίνεται ζοφερό, γυρίζουμε στο παρελθόν....

  ΑΝΑΔΗΜΟΣΕΥΣΗ

Τρίτη 30 Ιουνίου 2020

Το κείμενο αυτό - Δελτίο Τύπου του Προέδρου της Κοινότητας Ερμιόνης, πρέπει να το διαβάσουμε όλο και όλοι μας και να το κάνουμε πράξη...

...Διαφορετικά, λίγο μας ενδιαφέρει, ποιοι νομίζετε πως είσαστε και από που κρατάτε...

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Δημοτική Κοινότητα Ερμιόνης


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

30 ΙΟΥΝΙΟΥ 2020 DK ERMIONIS ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αγαπητοί μου συμπολίτες και συνάδελφοι, επαγγελματίες υγειονομικού ενδιαφέροντος και καταστημάτων τροφίμων και ευπαθών προϊόντων , παρακαλώ δεχτείτε τις παρακάτω παρατηρήσεις και συστάσεις μου που αφορούν στην διαχείριση και εναπόθεση των απορριμμάτων σας στους Δημοτικούς κάδους. 
Επειδή καθημερινά τις πρωινές ώρες επισκέπτομαι τις διάφορες γειτονιές της πόλης μας αλλά και γενικώς όλη την περιφερειακή οδό και τους οικισμούς, σας ενημερώνω ότι η εικόνα σε όμορους κάδους των καταστημάτων σας, αλλά και σε ημικεντρικά σημεία όπως (Λαϊκής Αγοράς -Παύλου – Μπόλλα – Ευκάλυπτα – Αγ. Αναργύρων) , δεν είναι ότι καλύτερο για την τουριστική μας εικόνα, αλλά και την ευταξία και καθαριότητα της πόλης μας.
Λόγω και της επαγγελματικής μου ιδιότητας και εμπειρίας,  έχω την ικανότητα να διακρίνω ευκόλως, από ποιόν και ποιά επαγγελματική χρήση προέρχονται τα διάφορα χύδην και εκτός κάδου απορρίμματα. Παράλληλα με εσάς και ένας μεγάλος αριθμός συμπολιτών μας συμπεριφέρεται κατά τον ίδιο τρόπο,  ώστε το πρόβλημα να διογκώνεται.
Παρότι ο Δήμος μας βρίσκεται σε συνεχή προσπάθεια ανασυγκρότησης της οργάνωσης αποκομιδής, πολλοί από εμάς συμπεριφερόμαστε  αδιάφορα, υποβαθμίζοντας την φιλότιμη και επιμελή  προσπάθεια ευαισθητοποιημένων συναδέλφων   και συμπολιτών μας. 
Θεωρώντας ¨”Άβατο” την περιοχή γύρω από την επιχείρηση μας, με ευκολία μεταφέρουμε και δημιουργούμε προβλήματα σε άλλες γειτονιές, με αποτέλεσμα να υποφέρουν από την δική μας επιχειρηματική δραστηριότητα. 
Παράλληλα δε συμπολίτες και επαγγελματίες καθημερινώς  συνηθίζουμε να εναποθέτουμε χύδην  τα απορρίμματα μας  στην περιοχή των σχολικών κτιρίων – στους αθλητικούς και παιδικής διασκέδασης χώρους , όπου διαπαιδαγωγούνται και αθλούνται τα παιδιά μας, υποβαθμίζοντας στο έσχατο σημείο την εν λόγω περιοχή.
Παρά ταύτα επαγγελματίες και συμπολίτες αγωνιούμε για την καθαριότητα της γειτονιάς μας, υπερθεματίζουμε σε κάθε ευκαιρία  τις φυσικές ομορφιές της πόλης μας και το τουριστικό της προϊόν, φαμφαρολογούμε ως κάτοικοι “του ομφάλιου λώρου αυτής της Γής”, αλλά όλοι μαζί δημιουργήσαμε στα 4 σημεία υποδοχής και εισόδου των επισκεπτών μας 4 χωματερές (Μπόλλα _ Ευκάλυπτα- Αγίων Αναργύρων  – ΜΑΝΔΡΑΚΙ BAR – Παύλου )  για να δηλώνουμε ευδιάκριτα τον τρόπο ανάδειξης και υπεραξίας του τουριστικού μας προϊόντος...
>>>>

Παρασκευή 31 Μαΐου 2024

Ο Γιάννης Σπετσιώτης με άρθρο του αναδεικνύει μορφές και προσωπικότητες της Ερμιόνης - γενέτειρας γης μας !! ....

Επιλογές από το προσωπικό μας αρχείο – 16 Δεκεμβρίου 2016 

[...]Ο Μακρυγιάννης στα απομνημονεύματά του γράφει: «Πατρίδα, να θυμάσαι πάντα αυτούς που για την τιμή και τη λευτεριά σου δεν λογάριασαν θάνατο και βάσανα. Κι αν εσύ τους λησμονήσεις, θα τους θυμηθούν οι πέτρες και τα χώματα, όπου εκείνοι έχυσαν αίματα και δάκρυα!» ...

==================================================================================

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Δεσμοί φιλίας και αίματος: 

«Μητσαίοι, Μαλλωσαίοι, Μερκούρηδες και Δεληγιανναίοι»




του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

Με αφορμή το επετειακό έτος των Μητσαίων, την ευχετήρια κάρτα του Ερμιονικού Συνδέσμου και το άρθρο του αείμνηστου Λίνου Μπενάκη «Η οικογένεια του Ιωάννου Δελληγιάννη» στο 19ο τεύχος του περιοδικού «Στην Ερμιόνη άλλοτε και τώρα», δημοσιεύουμε και τα παρακάτω.

Ο καπετάν Γιάννης Αδριανού Μήτσας είχε ως αχώριστο φίλο, πιστικό και σύντροφο τον συμπολίτη και γενναίο παλικάρι Θεοδωράκη Μάλλωση. Τον ακολουθούσε πιστά σ’ όλες τις αποστολές και ήταν εκεί, όταν ο καπετάν Γιάννης, στη μάχη της Καλλιρρόης, άφησε την τελευταία του πνοή «υπέρ πατρίδος». O Θεοδωράκης Μάλλωσης τιμήθηκε από την Πολιτεία για την προσφορά του με το «Αργυρούν Αριστείον του Αγώνα». Απεβίωσε το 1864 σε ηλικία 73 χρόνων στην Ερμιόνη.

Ο καπετάν Γιώργης Μερκούρης, ο Καρλάκης (τον έλεγαν έτσι επειδή είχε μικρό καΐκι, καρλάκι), γιος του ηρωικού πολέμαρχου της Επανάστασης Σπύρου Μερκούρη, παντρεύτηκε τη Θεοδότα (ή Θεοδώρα) Μήτσα, κόρη του καπετάν Σταμάτη Μήτσα. Από τον γάμο αυτό γεννήθηκε ο Σπύρος Μερκούρης, ο μετέπειτα Δήμαρχος Αθηναίων. Ο Σπύρος Μερκούρης ακολούθησε τον θείο του Αντώνη Μήτσα στη Θεσσαλική Επανάσταση του 1878, όπου και τραυματίστηκε στη δεύτερη μάχη του Πλατάνου. Σύμφωνα με δημοσίευμα της 25ης Οκτωβρίου 1933 στην εφημερίδα «ΕΡΜΙΟΝΙΣ» «επρότεινε όπως στηθή εις το «Μπίστι» και εις την θέσιν που ευρίσκετε ο μύλος πολυτελές κενοτάφιον εις μνήμην των Μητσαίων».

Ο Γεώργιος Δεληγιάννης, συμβολαιογράφος στη Θεσσαλονίκη, ένα από τα εννέα παιδιά του Ιωάννη Εμ. Δεληγιάννη, επίσης συμβολαιογράφου της Ερμιόνης, και της Παγώνας Καραγιάννη, μεγάλωσε στην Ερμιόνη και φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο Αρρένων (1886 – 1990) και στο Μονοτάξιο Ελληνικό Σχολείο (1890 – 1891) της πόλης μας. Στη συνέχεια για δύο χρόνια φοίτησε στο Ελληνικό Σχολείο Κρανιδίου, όπου έλαβε και το απολυτήριό του (1894) που το υπογράφει ο Σχολάρχης Γ. Βανδώρος. Παντρεύτηκε τη Βασιλική (Κική) Μήτσα, κόρη του Σταμάτη Αντ. Μήτσα, εγγονού του καπετάν Σταμάτη. Απέκτησαν δύο παιδιά, τον Γιάννη, καθηγητή Αστικού Δικαίου στο Α.Π.Θ. και την Άννα, που είχε το όνομα της γιαγιάς της, συζύγου του Σταμάτη Αντ. Μήτσα.     

Ο Μακρυγιάννης στα απομνημονεύματά του γράφει: «Πατρίδα, να θυμάσαι πάντα αυτούς που για την τιμή και τη λευτεριά σου δεν λογάριασαν θάνατο και βάσανα. Κι αν εσύ τους λησμονήσεις, θα τους θυμηθούν οι πέτρες και τα χώματα, όπου εκείνοι έχυσαν αίματα και δάκρυα!»

Η δημοτική αρχή, να μην ιδρώνει… για το ρυμοτομικό σχέδιο Κρανιδίου -> «το έργο το έχουμε ξαναδεί»…

 Ρεπορτάζ μου και συνεντεύξεις, για το «γεφύρι της Άρτας», 

που είναι το ρ.σ. Κρανιδίου....

Κύριε δήμαρχε, «όποια πέτρα κι’ αν γυρίσετε στην Ερμιονίδα, 

από κάτω θα με βρείτε»!! …

Λοιπόν, μην ασχολείστε με εμένα και το ερωτικό μου πάθος για ανιδιοτελή ενημέρωση των συμπολιτών μου, γιατί μαζί με τους στενούς συνεργάτες σας,  θα εκτεθείτε ανεπανόρθωτα ….

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

=======================================================

Δημοσιεύτηκαν στην καθημερινή εφημερίδα - "ΑΡΓΟΛΙΔΑ" τον Φεβρουάριο 2008 και τον Μάιο του ίδιου χρόνου.


Για να διαβάσετε τα δημοσιεύματα - κλικ - > ΕΔΩ..

και με το συν + να ανοίξει σε όλη την οθόνη ...



Για το δεύτερο δημοσίευμα - κλικ - > ΕΔΩ



Γιάννης Μαργέτας επικ. αξιωμ. αντιπολίτευσης - > ο κ. δήμαρχος, συνεχίζει τις ανακρίβειες !!! ...

 

 Αυλές υπό απαλλοτρίωση

Ο Δήμαρχος Ερμιονίδας με την ανακοίνωση της 28 -5-2024 υποτιμά τη νοημοσύνη των συμπολιτών μας, αυτοαναιρούμενος σε διαδοχικές παραγράφους στο ίδιο έγγραφο

Δηλώνει ότι: «Σε καμία περίπτωση δεν θα απαλλοτριωθούν οι ιδιοκτησίες, οι οικίες και τα οικόπεδα που θίγονται από το σχέδιο Μαρασλή», για να το ανακαλέσει στην αμέσως επόμενη παράγραφο λέγοντας: «έτσι λοιπόν με την εκπόνηση του Ε.Σ.Ε.Κ.Κ γίνεται ένα νοικοκύρεμα, εφόσον για πρώτη φορά καταγράφονται και κατηγοριοποιούνται όλοι οι κοινόχρηστοι και κοινωφελείς χώροι, τους οποίους δύναται να απαλλοτριώσει ο Δήμος Ερμιονίδας σύμφωνα με το σχέδιο Μαρασλή».

Συνεχίζει τις ανακρίβειες λέγοντας: «Μάλιστα κατά την εκπόνηση της Ε.Σ.Ε.Κ.Κ διαπιστώθηκε ότι ορισμένοι κοινόχρηστοι χώροι, ενώ ήδη έχουν απαλλοτριωθεί από το Δήμο Ερμιονίδας, σύμφωνα με το σχέδιο Μαρασλή, οι ιδιοκτήτες τους δεν έχουν λάβει μέχρι σήμερα κάποια αποζημίωση, διότι δεν την έχουν αιτηθεί από το Δήμο Ερμιονίδας».

Η πραγματικότητα είναι ότι καμία απαλλοτρίωση δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα στο Κρανίδι από το σχέδιο Μαρασλή, παρά μόνο δεσμεύσεις περιουσιών.



Η πραγματικότητα είναι ότι οι επίμαχοι κοινόχρηστοι χώροι που είναι προς απαλλοτρίωση αφορούν αυλές σπιτιών και υπάρχοντα κτίρια.

Η πραγματικότητα είναι πως χάνεται οριστικά η δυνατότητα να τροποποιηθεί ουσιαστικά το σχέδιο Μαρασλή, όταν για τις δύο τροποποιήσεις που επιχειρήθηκαν στο παρελθόν και δεν ολοκληρώθηκαν, ξοδεύτηκαν πολλά χρήματα και είχαν υποβληθεί πολλές αιτήσεις από συμπολίτες μας για τροποποιήσεις που πλέον δεν θα ικανοποιηθούν.

Βάζει στην ορολογία τη λέξη επιθυμία λέγοντας «είναι δεδομένο ότι ο Δήμος Ερμιονίδας δεν προτίθεται σε καμία περίπτωση να προχωρήσει σε απαλλοτριώσεις ιδιοκτησιών που θίγονται από το σχέδιο Μαρασλή και οι ιδιοκτήτες της δεν επιθυμούν την απαλλοτρίωση».

Γεννάται το ερώτημα. - >

Πέμπτη 30 Μαΐου 2024

Γλυκές, τρυφερές θύμισες, του Γιάννη Μιχ. Σπετσιώτη από τα σχολίκά χρόνια στο Δημοτικό σχολείο Ερμιόνης...

 Παιχνίδια στην αυλή του σχολείου

 

του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη 

Μέχρι το 1970, αν θυμάμαι καλά, τα δημοτικά σχολεία στην περιφέρεια λειτουργούσαν πρωί και απόγευμα. Το πρωινό μάθημα ξεκινούσε στις 8:00 και τελείωνε στις 12:00, ενώ το απογευματινό πρόγραμμα διαρκούσε από τις 2:00 έως τις 4:00 τον χειμώνα και από τις 3:00 έως τις 5:00 το καλοκαίρι. Τετάρτη και Σάββατο απογευματινό μάθημα δεν κάναμε. Προτού, λοιπόν, χτυπήσει το κουδούνι «για μέσα» αλλά και στα διαλείμματα παίζαμε διάφορα παιχνίδια που δεν χρειάζονταν ιδιαίτερη προετοιμασία, καθώς ο χρόνος μας ήταν …περιορισμένος. Παιχνίδια διασκεδαστικά, «κερδοφόρα» ορισμένες φορές, που έδιναν αφορμή για πειράγματα και ζαβολιές, ενώ ταυτόχρονα η πλεονάζουσα ενέργειά μας διοχετευόταν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο! Θα περιγράψουμε ορισμένα απ’ αυτά!

1.   Λάδι – Ξίδι

Παιδιά, κυρίως της ίδιας τάξης, χωρίς «αριθμητικό περιορισμό», συγκεντρωνόμαστε στον τοίχο του σχολείου. Κολλάγαμε το ένα πάνω στο άλλο σε ευθεία γραμμή και αρχίζαμε να πιέζουμε πότε από τη μια μεριά και πότε από την άλλη, ξεφωνίζοντας «ξίδι», όταν πιέζαμε και «λάδι», όταν χαλαρώναμε. Κάποιες φορές λέγαμε και «λαδόξιδο» και τότε η πίεση μεταφερόταν γρήγορα από τη μια πλευρά στην άλλη και το αντίθετο. Ιδανικό παιχνίδι για τις κρύες μέρες του χειμώνα που μας χάριζε διασκέδαση και …ζεστασιά. Αργότερα σε κάποια σχολεία είχα δει το ίδιο παιχνίδι με την ονομασία «ζουμί».

2.   Τα χαρτάκια από τις καραμέλες

Αγόρια και κορίτσια, μαζεύαμε τα χαρτάκια που ήσαν διπλωμένες οι καραμέλες. «Οι παίχτες» στεκόμαστε στην ίδια ευθεία και σε απόσταση περίπου δυο μέτρων από τον τοίχο του σχολείου. Ρίχναμε, άλλοτε ταυτόχρονα και άλλοτε ένας-ένας από το ίδιο πάντα σημείο, με δύναμη και προσοχή, τα χαρτάκια, αρχικά τα συνηθισμένα και τελευταία τα δυσεύρετα, προς τον τοίχο. Κέρδιζε το παιδί που το χαρτάκι του έφθανε πλησιέστερα στον τοίχο και μάζευε ξεφωνίζοντας τα χαρτάκια των υπολοίπων. Αργότερα τα «καραμελόχαρτα» αντικαταστάθηκαν από φωτογραφίες ηθοποιών, ποδοσφαιριστών και άλλες εικόνες εποχής, που τα παιδιά «κέρδιζαν» στις τσίχλες και τις «τύχες».

3.   Οι σακκακιές

Χειμωνιάτικο παιχνίδι αποκλειστικά για αγόρια. Ένα από τα 5-6 παιδιά της ομάδας «τα φύλαγε» είτε οικιοθελώς είτε -απουσία …εθελοντή- γιατί του έπεφτε ο κλήρος, καθώς τα παιδιά «τα έβγαζαν». Έσκυβε, λοιπόν, ακουμπώντας τα χέρια στα λυγισμένα γόνατα και με το κεφάλι προφυλαγμένο ανάμεσα στα πόδια, για μη συμβεί «κατά λάθος και ξεπίτηδες» κάποιο …ατύχημα.

Αν το κεφάλι ξεπρόβαλε δειλά φωνάζαμε: «Το κεφάλι μες τη γούρνα, μη στο φάει καμιά γουρούνα»! Στη συνέχεια με γρήγορες κινήσεις χτυπούσαμε με τα σακάκια την καμπουριασμένη πλάτη του. Αυτός, χωρίς να σηκώνεται, κουνώντας τα χέρια του δεξιά, αριστερά στα τυφλά, προσπαθούσε να πιάσει κάποιο από τα σακάκια που …αιωρούνταν πάνω απ΄ το κεφάλι του. Όταν το κατάφερνε, ο κάτοχος του σακακιού έπαιρνε τη θέση του και τα φύλαγε. Οι «σακακιές» στην πλάτη δεν πονούσαν. Αν, όμως, τα κουμπιά του ρούχου έβρισκαν ευαίσθητα σημεία, όπως τ’ αυτιά, ο πόνος ήταν οξύς και αβάσταχτος. Θυμάμαι, τότε, πως για να περάσει τα τρίβαμε τόσο δυνατά που κοκκίνιζαν και γίνονταν «σαν …λαγάνες»!

4.   Το «ακούσιο» χτύπημα της μύτης

Την ώρα που ένα παιδί καθόταν ξέγνοιαστο παρακολουθώντας κάτι ή μιλούσε και ήταν απασχολημένο ή διάβαζε συγκεντρωμένο πλησίαζε κάποιο άλλο, αθόρυβα, κοντά του. Τέντωνε το δάκτυλό του (δείκτη) ακριβώς στο ύψος της μύτης του «αμέριμνου» παιδιού και χωρίς να γίνει αντιληπτό φώναζε το όνομά του. Εκείνο, καθώς γύριζε απότομα και …απρόσεχτα χτυπούσε, τις περισσότερες φορές, τη μύτη του πάνω στο τεντωμένο δάχτυλο. Το «συμβάν» έφερνε πολλά γέλια στην παρέα, αλλά κάποιες φορές δημιουργούσε έντονες παρεξηγήσεις και ψυχρότητα στις σχέσεις των παιδιών.

5.   Το Κουτσαλώνι

Ένα πολύ διαδεδομένο παιχνίδι, διασκεδαστικό και δυναμικό, που κυριαρχούσε στα διαλείμματα του σχολείου. Παιζόταν, από αγόρια και κορίτσια, όπως το γνωστό «κυνηγητό», με τη διαφορά πως τα παιδιά  ισορροπούσαν στο ένα πόδι (κουτσό) και τρέχανε με μικρά και γρήγορα πηδηματάκια. Η εναλλαγή των ποδιών επιτρεπόταν, όχι όμως και το «κλασικό» τρέξιμο με τα δυο πόδια. Όποιος παραβίαζε τον βασικό κανόνα του παιχνιδιού έχανε και τα φύλαγε. Επίσης, επειδή στο «κουτσαλώνι», ο χώρος που «τρέχαμε», πάντα με κουτσό, ήταν οριοθετημένος, έπαιρνε τιμωρία όποιος έβγαινε έξω απ΄ αυτόν. Το παιδί, λοιπόν, που κυνηγούσε προσπαθούσε ν’ αγγίξει (να πιάσει) κάποιο από τα παιδιά της ομάδας, για να πάρει τη θέση του. Ιδανικός χώρος για το «κουτσαλώνι» ήταν ο δρόμος μπροστά στην ανατολική είσοδο του Ταξιάρχη μέχρι την είσοδο του Ι.Λ.Μ.Ε.

Σημ. «Εμνήσθην ημερών αρχαίων» αλλά ήταν όμορφα, νοσταλγικά και συγκινητικά… Γι’ αυτό θα επανέλθουμε...