Αποστολή στο blog ->Τζένη Δ. Ντεστάκου
Βιβλίο, αγαπημένο μου
Το ξέρω, έχεις ηλικία μεγάλη .
Χιλιάδες είναι τα χρόνια που έχεις
ζήσει.
Το ξέρω η καρδιά σου απλώνεται παντού
και μύριες φορές μοιράζεσαι σε χιλιάδες
βιβλιοθήκες.
Το ξέρω, σ' έχουν καταδικάσει πολλές
φορές.
Κι άλλες τόσες σε έχουν κάψει….
Πώς να μη σε αγαπώ,
αφού έχω ζήσει τόσο πολύ στο φως και στη
σκιά σου.
Αφού έχω ονειρευτεί τόσες φορές έχοντάς
σε στα χέρια μου,
αφού χάρη σε σένα έχω ξεφύγει από τη
λύπη κι έχω αντέξει
στην αδικία, αφού έχεις γίνει η μνήμη μου
ολάκερη
κι ακόμα καλύτερα η μνήμη ολάκερη των
συνανθρώπων μου
Να γιατί νιώθω πως σ' αγαπώ από παιδί
και θα σ' αγαπώ
σ' όλη μου τη ζωή, να γιατί φωνάζω πως
είσαι το κλειδί
για την ελευθερία μου, για όλων την
ελευθερία.
Το παραδέχομαι μπορεί να φτάνω στην
υπερβολή
κι ο κόσμος να χαμογελάει ακούγοντας τα
λόγια μου.
Μα έτσι συμβαίνει πάντα με αυτούς που
αγαπούν.
Είναι αλήθεια πως δεν ντρέπομαι καθόλου,
καμαρώνω
για τις νύχτες που έχω περάσει ξάγρυπνος
με σένα πλάι μου...
που νιώθω αυτήν την έξαψη κάθε φορά που
σε συναντώ
που λυπάμαι όταν σε χάνω και χαίρομαι
όταν σε ξαναβρίσκω.
Ακόμα και για την ανησυχία που με πιάνει
όταν δεν σ' έχω στα χέρια μου καμαρώνω.
Ομολογώ πως το πάθος μου με τυφλώνει
όμως πιστεύω πως απ 'όλα όσα δημιούργησε
ο άνθρωπος
είσαι το πιο σημαντικό, το πιο σπουδαίο,
βιβλίο, αγαπημένο μου.
Το ποίημα «Βιβλίο, αγαπημένο μου» γράφτηκε
από τον Miguel A. Fernandez – Pacheco στις 2
Απριλίου 1999. Η μετάφραση είναι της Λότη Πέτροβιτς – Ανδρουτσοπούλου.
