Γιάννης Γκιόλας - Φτωχότερη η δημοσιογραφία στην Αργολίδα μετά την απώλεια του Γιάννη Πιτσάκη.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΛΑΣ

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ    ΣΥΡΙΖΑ  ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ

ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ    1      ΝΑΥΠΛΙΟ

ΤΗΛ - FΑΧ   27520-99454

Email    yiannispolitiko@hotmail.com                         8-6 -2019

    

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

                                                                                   

     Φτωχότερη η δημοσιογραφία στην Αργολίδα μετά την απώλεια του Γιάννη Πιτσάκη. 
Ο δημοσιογράφος που σημάδεψε με την μαχητικότητά του μια ολόκληρη εποχή και χαρακτηρίστηκε από όλους όσοι τον γνώρισαν σαν δυναμική προσωπικότητα. Πάλεψε όσο λίγοι. Πολέμησε με ανυπέρβλητες δυσκολίες χωρίς ποτέ να εγκαταλείψει την μεγάλη του αγάπη. Τη δημοσιογραφία.

  Θερμά συλλυπητήρια στην κόρη του, Κατερίνα.

  Καλό ταξίδι φίλε Γιάννη.

                                      ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΛΑΣ

                                 ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΣΥΡΙΖΑ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ

Γλυκές, τρυφερές θύμισες, του Γιάννη Μιχ. Σπετσιώτη από τα σχολίκά χρόνια στο Δημοτικό σχολείο Ερμιόνης...

Παιχνίδια στην αυλή του σχολείου

του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

Μέχρι το 1970, αν θυμάμαι καλά, τα δημοτικά σχολεία στην περιφέρεια λειτουργούσαν πρωί και απόγευμα. Το πρωινό μάθημα ξεκινούσε στις 8:00 και τελείωνε στις 12:00, ενώ το απογευματινό πρόγραμμα διαρκούσε από τις 2:00 έως τις 4:00 τον χειμώνα και από τις 3:00 έως τις 5:00 το καλοκαίρι. Τετάρτη και Σάββατο απογευματινό μάθημα δεν κάναμε. Προτού, λοιπόν, χτυπήσει το κουδούνι «για μέσα» αλλά και στα διαλείμματα παίζαμε διάφορα παιχνίδια που δεν χρειάζονταν ιδιαίτερη προετοιμασία, καθώς ο χρόνος μας ήταν …περιορισμένος. Παιχνίδια διασκεδαστικά, «κερδοφόρα» ορισμένες φορές, που έδιναν αφορμή για πειράγματα και ζαβολιές, ενώ ταυτόχρονα η πλεονάζουσα ενέργειά μας διοχετευόταν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο! Θα περιγράψουμε ορισμένα απ’ αυτά!

1.   Λάδι – Ξίδι

Παιδιά, κυρίως της ίδιας τάξης, χωρίς «αριθμητικό περιορισμό», συγκεντρωνόμαστε στον τοίχο του σχολείου. Κολλάγαμε το ένα πάνω στο άλλο σε ευθεία γραμμή και αρχίζαμε να πιέζουμε πότε από τη μια μεριά και πότε από την άλλη, ξεφωνίζοντας «ξίδι», όταν πιέζαμε και «λάδι», όταν χαλαρώναμε. Κάποιες φορές λέγαμε και «λαδόξιδο» και τότε η πίεση μεταφερόταν γρήγορα από τη μια πλευρά στην άλλη και το αντίθετο. Ιδανικό παιχνίδι για τις κρύες μέρες του χειμώνα που μας χάριζε διασκέδαση και …ζεστασιά. Αργότερα σε κάποια σχολεία είχα δει το ίδιο παιχνίδι με την ονομασία «ζουμί».

2.   Τα χαρτάκια από τις καραμέλες

Αγόρια και κορίτσια, μαζεύαμε τα χαρτάκια που ήσαν διπλωμένες οι καραμέλες. «Οι παίχτες» στεκόμαστε στην ίδια ευθεία και σε απόσταση περίπου δυο μέτρων από τον τοίχο του σχολείου. Ρίχναμε, άλλοτε ταυτόχρονα και άλλοτε ένας-ένας από το ίδιο πάντα σημείο, με δύναμη και προσοχή, τα χαρτάκια, αρχικά τα συνηθισμένα και τελευταία τα δυσεύρετα, προς τον τοίχο. Κέρδιζε το παιδί που το χαρτάκι του έφθανε πλησιέστερα στον τοίχο και μάζευε ξεφωνίζοντας τα χαρτάκια των υπολοίπων. Αργότερα τα «καραμελόχαρτα» αντικαταστάθηκαν από φωτογραφίες ηθοποιών, ποδοσφαιριστών και άλλες εικόνες εποχής, που τα παιδιά «κέρδιζαν» στις τσίχλες και τις «τύχες».

3.   Οι σακκακιές

Χειμωνιάτικο παιχνίδι αποκλειστικά για αγόρια. Ένα από τα 5-6 παιδιά της ομάδας «τα φύλαγε» είτε οικιοθελώς είτε -απουσία …εθελοντή- γιατί του έπεφτε ο κλήρος, καθώς τα παιδιά «τα έβγαζαν». Έσκυβε, λοιπόν, ακουμπώντας τα χέρια στα λυγισμένα γόνατα και με το κεφάλι προφυλαγμένο ανάμεσα στα πόδια, για μη συμβεί «κατά λάθος και ξεπίτηδες» κάποιο …ατύχημα.

Αν το κεφάλι ξεπρόβαλε δειλά φωνάζαμε: «Το κεφάλι μες τη γούρνα, μη στο φάει καμιά γουρούνα»! Στη συνέχεια με γρήγορες κινήσεις χτυπούσαμε με τα σακάκια την καμπουριασμένη πλάτη του. Αυτός, χωρίς να σηκώνεται, κουνώντας τα χέρια του δεξιά, αριστερά στα τυφλά, προσπαθούσε να πιάσει κάποιο από τα σακάκια που …αιωρούνταν πάνω απ΄ το κεφάλι του. Όταν το κατάφερνε, ο κάτοχος του σακακιού έπαιρνε τη θέση του και τα φύλαγε. Οι «σακακιές» στην πλάτη δεν πονούσαν. Αν, όμως, τα κουμπιά του ρούχου έβρισκαν ευαίσθητα σημεία, όπως τ’ αυτιά, ο πόνος ήταν οξύς και αβάσταχτος. Θυμάμαι, τότε, πως για να περάσει τα τρίβαμε τόσο δυνατά που κοκκίνιζαν και γίνονταν «σαν …λαγάνες»!

4.   Το «ακούσιο» χτύπημα της μύτης

Την ώρα που ένα παιδί καθόταν ξέγνοιαστο παρακολουθώντας κάτι ή μιλούσε και ήταν απασχολημένο ή διάβαζε συγκεντρωμένο πλησίαζε κάποιο άλλο, αθόρυβα, κοντά του. Τέντωνε το δάκτυλό του (δείκτη) ακριβώς στο ύψος της μύτης του «αμέριμνου» παιδιού και χωρίς να γίνει αντιληπτό φώναζε το όνομά του. Εκείνο, καθώς γύριζε απότομα και …απρόσεχτα χτυπούσε, τις περισσότερες φορές, τη μύτη του πάνω στο τεντωμένο δάχτυλο. Το «συμβάν» έφερνε πολλά γέλια στην παρέα, αλλά κάποιες φορές δημιουργούσε έντονες παρεξηγήσεις και ψυχρότητα στις σχέσεις των παιδιών.

5.   Το Κουτσαλώνι

Ένα πολύ διαδεδομένο παιχνίδι, διασκεδαστικό και δυναμικό, που κυριαρχούσε στα διαλείμματα του σχολείου. Παιζόταν, από αγόρια και κορίτσια, όπως το γνωστό «κυνηγητό», με τη διαφορά πως τα παιδιά  ισορροπούσαν στο ένα πόδι (κουτσό) και τρέχανε με μικρά και γρήγορα πηδηματάκια. Η εναλλαγή των ποδιών επιτρεπόταν, όχι όμως και το «κλασικό» τρέξιμο με τα δυο πόδια. Όποιος παραβίαζε τον βασικό κανόνα του παιχνιδιού έχανε και τα φύλαγε. Επίσης, επειδή στο «κουτσαλώνι», ο χώρος που «τρέχαμε», πάντα με κουτσό, ήταν οριοθετημένος, έπαιρνε τιμωρία όποιος έβγαινε έξω απ΄ αυτόν. Το παιδί, λοιπόν, που κυνηγούσε προσπαθούσε ν’ αγγίξει (να πιάσει) κάποιο από τα παιδιά της ομάδας, για να πάρει τη θέση του. Ιδανικός χώρος για το «κουτσαλώνι» ήταν ο δρόμος μπροστά στην ανατολική είσοδο του Ταξιάρχη μέχρι την είσοδο του Ι.Λ.Μ.Ε.

Σημ. «Εμνήσθην ημερών αρχαίων» αλλά ήταν όμορφα, νοσταλγικά και συγκινητικά… Γι’ αυτό θα επανέλθουμε...

Χορευτική παράσταση των παιδιών του Δημοτικού σχολείου Ερμιόνης με τίτλο: "Ακρογιαλιές δειλινά"....

Ωραίες ιστορίες που μας γυρνούν νοσταλγικά στα παλιά...

Από τον Γιώργο Νοταρά στο blog του "Ο Αλιβάνιστος"...

Κυριακή, 1 Δεκεμβρίου 2013

Κλικ στον τίτλο -> ΜΕ MΠAΡMΠA ΣΤΗΝ ΚΟΡΩΝΗ

Ήταν Οκτώβρης του 1952, όταν ο κυρ Στάθης ο ταχυδρόμος μου   έφερε το τηλεγράφημα, κάπου στην άκρη του λιμανιού που καθόμουν με τους φίλους μου, σκεπτόμενοι το αβέβαιο μέλλον μας. <Έλα το συντομότερο στον Πειραιά, Παντελής> 

Αποχαιρέτισα με συγκίνηση τους φίλους μου, με την ευχή μιας καλής σταδιοδρομίας και την άλλη μέρα το πρωί, με το πλοίο της γραμμής, έφυγα για τον Πειραιά. με μόνο εφόδιο μια μικρή βαλίτσα και την ευχή των γονιών μου. 

Μόλις έφθασα πήγα κατευθείαν στο γραφείο Μπουμπουλίνας 4.

-Συμπλήρωσε αυτό τό έντυπο και με το φυλλάδιο σου πήγαινε στο κτήριο του ΝΑΤ, να πάρεις από το γραφείο ευρέσεως εργασίας άδεια ναυτολογήσεως, μου είπε ο κυρ Παντελής ο Bουρλέτσης, από το Κρανίδι.  

Χωρίς καθυστέρηση, συμπλήρωσα το έντυπο και με ανείπωτη χαρά έτρεξα στο ΝΑΤ, όπου στο βάθος του διαδρόμου  αριστερά, ήταν τό γραφείο και μερικοί ναυτικοί να περιμένουν στη σειρά.

Κοίταξα από περιέργεια στο εσωτερικό του γραφείου και είδα πίσω από ένα τραπέζι, να κάθεται ένας παχύσαρκος μανδαρίνος,

αυστηρός στα καθήκοντά του, να βρίσκει πάντα δικαιολογίες για να δυσκολεύει τη θέση του ενδιαφερομένου, για ευνόητους λόγους.

Ήρθε και η σειρά μου, έδωσα το φυλλάδιο και την αίτηση και με περίσσιο σεβασμό περίμενα την έγκριση. 

Αυτός αφού εξέτασε με προσοχή το φυλλάδιο μου, είπε αυστηρά:

-Δεν ξέρεις νεαρέ μου ότι για να μπαρκάρης, πρέπει να έχεις ναυτολογηθεί πρώτα σε καΐκι τουλάχιστον 3 μήνες.

- Μάλιστα κύριε, το ξέρω και γιαυτό δούλεψα 6 μήνες στη βάρκα του πατέρα μου, 1,5 κόρων, νηολογίου Ερμιόνης, Αρ. 10.

-Ο νόμος λέει, καΐκι τουλάχιστον 25 κόρων, απάντησε σκαιά.

-Σας παρακαλώ κύριε, στην περιουσία του πάτερα μου δούλευα.

-Πέρασε έξω νεαρέ, εγώ δεν θα αλλάξω το νόμο.

Κοκκίνισα και τα μάτια μου βούρκωσαν από θυμό, αλλά ο επόμενος στη σειρά με έπιασε από το χέρι και βγάζοντας με έξω μου είπε:

-Πήγαινε στο καλό παιδί μου, γιατί αυτός μπορεί να σε τυλίξει σε καμιά κόλα χαρτί και να μην μπαρκάρης σε όλη σου τη ζωή.

Ήταν τότε που χωρίς λόγο σε χαρακτήριζαν κομουνιστή...

Προχώρησα προς την έξοδο και μόλις κατέβηκα τα σκαλοπάτια, βλέπω να περνά από μπροστά μου ο αείμνηστος Γιάννης Κοντοβράκης, βουλευτής τότε του Λαϊκού κόμματος.

-Κυρ Γιάννη σε παρακαλώ, έχω πρόβλημα και θέλω  τη βοήθειά σου, (Ήμαστε οικογενειακώς ψηφοφόροι του)

-Τί συμβαίνει Γιώργο, με ρώτησε και εγώ με αγανάκτηση του εξήγησα το λόγο. 

-Έλα μαζί μου μου λέει και ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια κατευθυνόμαστε στο γραφείο, μπαίνει μέσα και συστήνεται βουλευτής Κοντοβράκης. Ο κύριος Ζηλάκος, με ιδιαίτερη προσπάθεια, λόγο του υπερβολικού βάρους, πεταχτηκε όρθιος λέγοντας, πως μπορώ να σας εξυπηρετήσω κ, βουλευτά μου. 
-Κ, διευθυντά, μόλις πριν λίγο απαγορεύσατε την ναυτολόγηση σε πλοίο του ανιψιού μου. Τότε ο κ, Ζηλάκος απευθυνόμενος σε μένα με ύφος απολογητικό μου είπε:

-Και συ βρε παιδί μου, δεν μου είπες ότι είσαι ανιψιός του κυρίου βουλευτή, και παίρνοντας το απορριπτικό σημείωμα,  μου υπέγραψε τη ναυτολόγησή μου!!!

Κοίταξα με συμπάθεια το προ ολίγων λεπτών φάντασμα του Μέτερνιχ και θαυμάζοντας τον...Θείο μου, σκέφτηκα με ικανοποίηση ότι επί τέλους είχα και εγώ ένα μπάρμπα στην Κορώνη!!!

Συμπέρασμα: Πριν 60 χρόνια έστω και υπό αυτές τις συνθήκες, είχαμε ελπίδα, τώρα τα παιδιά μας βαδίζουν προς το μέλλον αβέβαιοι,μη έχοντες ελπίδα!!!

Ο Γιάννης Γκιόλας - για το φευγιό του Γιάννη Μανώλη...

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΛΑΣ

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ    ΣΥΡΙΖΑ  ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ

ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ    1      ΝΑΥΠΛΙΟ

ΤΗΛ - FΑΧ   27520-99454

Email    yiannispolitiko@hotmail.com                                                       7-6 -2019

                                                           

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

                                                                                   

    Εκφράζω τα ειλικρινή συλλυπητήριά μου στην οικογένεια του Ιωάννη Μανώλη. 

Ένας συνδικαλιστής που έδωσε σκληρούς αγώνες για τους συνάδελφούς του. 

Ένας  πολιτικός που τίμησε με την στάση του, τις ιδέες του και τα πιστεύω του εκπροσωπώντας επάξια όλους όσοι τον τίμησαν με την εμπιστοσύνη τους.

  Η Αργολίδα αποχαιρετά με θλίψη έναν άξιο και δικό της πολιτικό  άνδρα.

                                      ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΛΑΣ

                                 ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΣΥΡΙΖΑ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ

Γιάννης Γκιόλας - Το ενδιαφέρον μας για την Δημόσια Εκπαίδευση αποδεικνύεται με πράξεις! ...

 ...Για την Παιδεία του Ελληνικού λαού και την ισάξια μόρφωση των πολλών και των αδυνάμων! ...   

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------  

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΛΑΣ

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ    ΣΥΡΙΖΑ  ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ

ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ    1      ΝΑΥΠΛΙΟ

ΤΗΛ - FΑΧ   27520-99454

Email    yiannispolitiko@hotmail.com                                     7-6 -2019

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

                                                                                   

    Από το Πολιτικό Γραφείο του βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Αργολίδας Γιάννη Γκιόλα μας ενημερώνουν ότι:

  Α) Στην Περιφέρεια Πελοποννήσου ιδρύονται από το σχολικό έτος 2019-2020: 18 σχολικές μονάδες κατανεμημένες στις Περιφερειακές Διευθύνσεις, (2 Δημοτικά Σχολεία και 16 Νηπιαγωγεία). Στα παραπάνω Νηπιαγωγεία και Δημοτικά θα δοθούν οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών όταν λειτουργήσουν οι σχολικές μονάδες.

Β) Προάγονται επίσης στην Περιφέρεια Πελοποννήσου από το σχολικό έτος 2019- 2020: 104 Σχολικές Μονάδες κατά Περιφερειακή Διεύθυνση, (81 Δημοτικά Σχολεία και 23 Νηπιαγωγεία).

Για την Αργολίδα προάγονται:

-ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΕΦΑΛΑΡΙΟΥ από 5θέσιο σε 6θέσιο

-ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΚΑΦΙΔΑΚΙΟΥ από 3θέσιο σε 5θέσιο

-ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΕΑΣ ΤΙΡΥΝΘΑΣ από 4θέσιο σε 5θέσιο

-1o ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΝΑΥΠΛΙΟΥ από 2θέσιο σε 3θέσιο.

  Το ενδιαφέρον μας για την Δημόσια Εκπαίδευση αποδεικνύεται με πράξεις. Για την Παιδεία του Ελληνικού λαού και την ισάξια μόρφωση των πολλών και των αδυνάμων.

Μια ακόμα αναφορά της ακάματης εκπαιδευτικού Βιβής Σκούρτη - αυθεντικής λαογράφου (κι' όχι μόνο) - της τοπικής μας κοινωνίας ....

Ησαΐας  Κουβαράς, ένας απόμαχος θαλασσινός...

Ο Ησαΐας μπαλώνει την τράτα του...

Απόμαχος της θάλασσας, το πέλαγο αντικρίζω

κι αναπολώ τις θύμισες και με καημό δακρύζω…

Η ύλη του τεύχους όπως είναι φυσικό είναι αφιερωμένη στις επερχόμενες εκλογές, Δημοτικές, Κοινοτικές, Περιφερειακές, εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Προσωπικά θα επιλέξω να αναφερθώ σ’ έναν δουλευτή της θάλασσας, σ’ έναν απόμαχο πια θαλασσινό, τον Ησαΐα Κουβαρά και με αυτόν τον τρόπο θα μοιραστώ μαζί σας αυτόν τον αφηγηματικό πλούτο της πληροφορίας, μετατρέποντας τις αναμνήσεις του ζωντανή παρουσία μέσω της γραφής. Ο λόγος του, όπως καταγράφεται παρακάτω, αποτελεί θαλασσινό γλωσσικό πολιτισμό και ταυτόχρονα λαογραφικό.

            Ως κόρη ψαρά και σφουγγαρά αισθάνομαι ιδιαίτερη συμπάθεια και εκτίμηση για τους ανθρώπους της θάλασσας. Οι Ερμιονίτες είχαν επίδοση στην αλίευση του σπόγγου από τα αρχαία χρόνια.

Ο Ησαΐας άνθρωπος της δουλειάς, από μικρό παιδί εργάστηκε πλάι στον πατέρα του, ψάρεψε σε γιαλούς και ανοιχτές θάλασσες, έφερε πλούτο στον τόπο του και τώρα ξεβρασμένο καράβι κάθεται στο ήρεμο λιμάνι της Ερμιόνης. «Αραγμένος» σε κάποιο παγκάκι, με την πικρή γεύση της αρμύρας στο στόμα από τις στερήσεις, αγναντεύει την «αγαπημένη» του.  Συμφιλιωμένος με την ηλικία του και τη μοίρα του, όταν κουράζεται, επιστρέφει στο σπίτι του στηριζόμενος στο ορθοπεδικό βαδιστικό βοήθημα.

Όταν τον συναντώ είμαι όλο ερωτήσεις. Τον κεντρίζω να μου ιστορίσει κομμάτια της ζωής του και της δουλειάς του, γιατί η μνήμη είναι αγάπη, είναι ζωή.

Η "Φρόσσω" - η τράτα του Παναγιώτη Κουβαρά

 «Ο θείος μου ο Παναγιώτης  Κουβαράς, άντρας της θεία Φανιώς και αδελφός του πατέρα μου είχε την τράτα (γκάγκα)με τ’ όνομα  «ΣΟΦΙΑ». Είπε στον πατέρα μου: «Ελάτε εδώ». Έτσι  αγοράσαμε ένα δίχτυ (τράτα) δικό μας, βάλαμε και ένα σίδερο  και ψαρεύαμε. Εγώ τότε ήμουν μικρό παιδάκι. Αργότερα τη «ΣΟΦΙΑ» την πούλησε στον Σπύρο Ταρούση. Του την έκοψε ο Κοκκωνάκης στη μέση και ο Σπύρος κουβαλούσε τον κόσμο στα καράβια, που δεν μπορούσαν να πλευρίσουν, αφού ο σημερινός μας μόλος δεν υπήρχε. Στη συνέχεια φτιάξαμε τη «ΦΡΟΣΟ» στην Κοιλάδα. Τέλος Μάη σταματούσε το ψάρεμα και η τράτα και η γκαγκάβα. Το καλοκαίρι ανεβαίνει το φύκιο και κρύβονται τα σουγγάρια.

Όταν το 1953 άνοιξε ο δρόμος για το Ναύπλιο, αγοράσαμε ένα καΐκι με τον πατέρα μου και κουβαλάγαμε ντομάτες στον Πειραιά.

Ψαρεύαμε παντού,  εδώ στην Ερμιόνη από το Κρόθι μέχρι τον κόλπο των Αγίων Αναργύρων, στην Ανάβυσσο, στη Ραφήνα, στη Βάρκιζα, στο Λαγονήσι, μέχρι την Καβάλα τη Θάσο, τα Επτάνησα και τη Μυτιλήνη, στην Αταλάντη και στην Ελαφόνησο και στην Αλτίτσα. Σ’ ένα ταξίδι ξεκινήσαμε από τη Θάσο και φτάσαμε στη Μυτιλήνη σε 23 ½ ώρες. Άναψε η μηχανή, γιατί τότε ήτανε με καμινέτο πορσίτη.

Η τράτα του Κουκουβέλη - 7-1-1955

Η τράτα του Ντίνου και Σπύρου  (Μητρώκα) Σπετσιώτη

( ΣΤΑΜ. ΔΑΜ. Παραθέτουμε και το γνωστό στους παλιούς τραγούδι -

«Τράτες καλάρουνε μα δε βγάζουν ψάρια, καλάρει ο Ντίνος και βγάζει καλαμάρια»...

Εμείς ξεκινούσαμε το ταξίδι μας άλλοτε μετά τα Θεοφάνεια κι άλλοτε μετά τις Απόκριες. Περιμέναμε να κάνει φουρτούνες να ξεριζώσει το φύκιο και να φύγει το σάπιο στη στεριά. Φεύγαμε τις περισσότερες φορές τη μέρα τ’  Αη Γιαννιού, το βράδυ για Ανάβυσσο – Βάρκιζα - Ραφήνα. Το Πάσχα πηγαίναμε στα Επτάνησα. 

Στην Ανάβυσσο κάναμε τρείς καλάδες την ημέρα, αλλού κάναμε και πέντε, αν το μέρος δεν ήτανε «χτυπημένο». Πέντε οκάδες την ημέρα η πισκάδα μας. Δηλαδή με οκτώ κατοστάρικα την οκά• ήταν μεροκάματο, γιατί η τιμή του πετρελαίου τότε ήταν 750 σημερινές δραχμές ο τόνος  και περνούσαμε σχεδόν ένα μήνα και κάτι.

Η γκακάβα είναι εργαλείο της ημέρα, πάει σιγά-σιγά, δεν πιάνει ψάρια, ε καμιά φορά καμιά σφυρίδα. Το σουγγάρι στα μέρη μας χάθηκε από το 1986. Θυμάμαι, το 1986 είχα τον Ηλία Αγγέλη στην τράτα. Αρχές Οκτωβρίου έριξε κάτι βροχές απανωτές, που από το Κρόθι τρέχανε 7 ποτάμια. Κάναμε ένα γύρω από Κρόθι-Κουταβά-Ποτόκια-Ντάδιζα-Δοκό και βγάλαμε 16 οκάδες σουγγάρια. Μετά χαθήκανε, χαλάσανε τα νερά μ’ αυτά που πέσανε και δε βρίσκαμε ούτε ρουκούτα* για τα πιάτα».

Πίνακας ζωγραφικής της Ανθούλας - Λαζαρίδου - Δουρούκου

- Τα χρόνια που τραβούσαν την τράτα από τη στεριά....- 

Θα συνεχίσουμε να τροφοδοτούμε με αναμνήσεις και συναισθήματα, να διαμορφώνουμε σχέσεις ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, γιατί όλα όσα γίνονται λόγος παραμένουν στη μνήμη και στην καρδιά.

*ρουκούτα: το σφουγγάρι που χρησιμοποιούσαν (κυρίως οι ψαράδες)  για το πλύσιμο του γυαλιού που ψαρεύανε,  των μαγειρικών τους συσκευών - καζάνι, τιγάνι, πιάτων κ.α. Αλλά και οι οικογένειις τους στο νοικοκυριό...

----------------------------------------------------------------------------

Σ.Σ. το κείμενο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην μηνιαία εφημερίδα "SARONIC MAGAZIN"

«Σημεία και τέρατα» στους δημόσιους χώρους της Περιφέρειας Πελοποννήσου …

.… «Λόγος αγοραίος» από αιρετό πρόσωπο!!!…

----------------------------------------------------------------------------------------

https://sikam.wordpress.com/2

Μετεκλογικα (;) ηθη.O tempora o mores

Αξίζει να δείτε όλο το βίντεο...

Η κυρια Ντίνα Νικολάκου 

 προερχεται απο το χωρο του ΠΑΣΟΚ. Θαυμαστε την !

Αυτοι οι ανθρωποι κρατησαν το τιμονι της Περιφερειας για δυο θητειες. 
Μιλησε σαν εκπροσωπος παραταξης και οχι σαν εκπροσωπος της Περιφερειας.
Γιατι η εκπροσωπος μιας παραταξης μπορει να επιλεξει τα ΜΜΕ στα οποια θα δωσει συνεντευξη. 
Η εκπροσωπος ομως ενος θεσμικου οργανου δεν μπορει να αφαιρεσει το δικαιωμα απο εναν δημοσιογραφο να ασκησει το λειτουργημα του. 
Αν θεωρει ο κ Τατουλης πως θιγεται προσωπικα απο καποιους δημοσιογραφους υπαρχουν νομιμοι τροποι να βρει το δικιο του. 
Η απαγορευση να παραστει ενα ΜΜΕ σε συνεντευξη του Περιφερειαρχη επειδη ασκει κριτικη (εστω στα ορια της ευγενειας) στην εξουσια ειναι εξω απο τα πολιτικα δεδομενα.

Η σύνθεση του νέου Δημοτικού Συμβουλίου στο Δήμο Ερμιονίδας ( στις 1η Σεπτεμβρίου 2019)

https://orangespotters.blogspot.com/

ΔΗΜΑΡΧΟΣ :ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΥΝΑΤΗ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑ

1. Μαχαίρας Εμμανουήλ     540
2. Φασιλής Γεώργιος           517
3. Μπίμπας Αριστείδης        421
4. Γκαμίλη -Σιάννα Ελένη    385
5. Πιτσάς Γέωργιος              380
6. Αντωνοπούλου Αντωνία   288
7. Τσαμαδός Ιωάννης            284

8.  Μερτυρης Ιωσήφ                 1107
9.  Μπαλαμπάνης Χρήστος        543
10 .Κουτούβαλης Διαμανός       432
11. Τσεγκής Γεώργιος                394

 

ΔΗΣΥΕΡ

1. Αποστόλου Πάνος               494
2. Φωστίνη-Πουλή Καλλιόπη  456
3. Αντωνόπουλος Ιωαννης       346
4. Μαυραγάνης Γεώργιος        361
5. Στρίγκου-Φωστίνη Αννα      335
6. Δημαράκης Αρης                 464
7. Δρούζας Χρήστος                442
8. Δημητρης Σφυρής ως επικεφαλής συνδυασμού

ΠΡΟΣΥΕΡ

Τάσος Λάμπρου ως επικεφαλής συνδυασμού.

1.   Λούμη-Γιανικοπούλου Αγγελική   345

2.   Φλωρής Εμμανουήλ                      312

3.   Μίζης Δημήτριος                           275

4.   Δαγρές Ιωάννης                             270

5.   Γούτος Λαζαρος(Ακης)                 577

6.   Κριτσωτάκης Ιωάννης                   472

ΝΕΔΥΠΕΡ

1.Τάσος Τόκας