...Θυμάμαι παιδιά τότε (τι σου είναι το μυαλό!) σε ένα κέντρο διασκέδασης - Πορτοχέλι μεριά - ο τραγουδιστής λέει αυτό το τραγούδι και ο αείμνηστος Γιάννης Κυριαζής μερακλωμένος πετάει το ποτήρι του, που πήγε και κάθισε στο μικρόφωνο του τραγουδιστή! Φαντασθείτε τι έγινε μετά…
...Να όμως που τα
χρόνια πέρασαν, ο Γιάννης μας έφυγε νωρίς
και για εμάς που
μείναμε, δεν υπάρχει ύστερα, όπως τότε...
Ακούστε το τραγούδι στο βίντεο
- Κι' ύστερα, μα δεν υπάρχει ύστερα...
21 Οκτωβρίου 2018
… τώρα θέλει να «άρχει και να διαφεντεύει» ανεύθυνα για να κινεί τα νήματα έχοντας άλλος την ευθύνη… Ποιος; - «ΑΥΤΟΣ»...
«παλιά του τέχνη κόσκινο» όπως λέει ο λαός…
… Ό,τι δεν πέτυχε με τον πρώτο Δήμαρχο Ερμιονίδας Δημήτριο Καμιζή που του
είπε από την αρχή της προεκλογικής περιόδου (2010) το περίφημο «έχετε γεια» σ’
αυτόν και την παρέα του…
Σε ό,τι αφορά τον κ. Δ. Καμιζή επί 12
χρόνια Δήμαρχο Κρανιδίου και Ερμιονίδας, αλλά και πρώην Νομαρχιακό
σύμβουλο, προωθημένο κομματικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ των πρώτων
χρόνων, θέλουμε να πούμε τα εξής. Το κύριο χαρακτηριστικό του ηγέτη
(όχι αυτού που χειραγωγείται κομματικά και αναρριχάται σαν κισσός, σε ξένα
αναστυλώματα δεμένος) είναι αυτό, να είναι ελεύθερος, ανεξάρτητος
και περήφανος να ακολουθεί το δικό του δρόμο, για να υλοποιήσει το όποιο όραμα
έχει, προς όφελος του Λαού, που θέλει να διαχειρίζεται τα κοινά συμφέροντά του!
Δικαιολογώντας λοιπόν
τις παραπάνω απόψεις μας,
αναρτούμε την περίφημη!... επιστολή του και να ξέρει αυτό.
-Τα λόγια πετούν, τα γραπτά μένουν!…
Τέτοιου είδους - κι' όχι μόνο - πρακτικές και λογικές του που πηγάζουν
από το υποσυνείδητό του, δεν έχουν τέλος...
«Ίδε ο άρχοντας»...
Τώρα Νάργο συνταξιούχε, πήγαινε και βάλλε το χέρι σου στο Ευαγγέλιο
και κατέθεσε ως μάρτυρας κατηγορίας, ό,τι θέλεις εναντίον μου...
ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.
Η επιστολή του τ, στο σύντροφό του....
Σαφώς και είναι ελαφρά «ειρωνικός» ο σημερινός μου τίτλος ο
οποίος εδράζεται στην, και πηγάζει από, την ειλικρινή ευχή μου να ξυπνήσουμε,
επιτέλους, ως Έθνος εγκαίρως και να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του
μέλλοντος καθότι όπως πιστοποιεί η ιστορία μας από τον 4ο π.Χ. αιώνα
μέχρι σήμερα μας διακρίνει η γνωστή τάση να παραπέμπουμε ανέμελα «εις αύριον τα
σπουδαία…»
Επέλεξα τον τίτλο αυτόν επειδή ελπίζω
καλόπιστα ότι ίσως θα κεντρίσει όχι μόνο τα στελέχη της σημερινής Κυβέρνησης
και της Αντιπολίτευσης αλλά μαζί τους όλους εμάς τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, αλλά χωρίς καμία πονηρή πρόθεση, να προσβάλω πολιτικές και πρόσωπα!
«Χθες», δηλαδή τον περασμένο Μάρτιο, με lockdown και
περιορισμούς στις πρόσωπο-με-πρόσωπο επαφές λόγω πανδημίας, οι έννοιες
«τηλεκπαίδευση» και «τηλεργασία» ήρθαν δυναμικά και απρόσμενα στο προσκήνιο
της καθημερινότητάς σε παγκόσμιο επίπεδο και σε ότι αφορά εμάς τους Έλληνες και
τα δεδομένα της Ελληνικής κοινωνίας, στην Παιδεία και την Αγορά Εργασίας, μας
κατέλαβαν κυριολεκτικά «εξαπίνης».
Οφείλω να υπογραμμίσω εμφαντικά ότι
«τηλεκπαίδευση» και «τηλεργασία» αποτελούν 2 σημαντικές πραγματικότητες με τις
οποίες είναι σε διεθνές επίπεδο εξοικειωμένος κάποιος περιορισμένος αριθμός
μεταπτυχιακών φοιτητών που παρακολουθούν μαθήματα «εξ αποστάσεως» με τη χρήση
του διαδικτύου και εργαζομένων που χρησιμοποιούν τα laptops και
το διαδίκτυο ως «εικονικό» τους γραφείο όπου και εάν βρεθούν.
«Τηλεκπαίδευση» και «τηλεργασία» απαιτούν
μια νηφάλια επισκόπηση που δεν την έχουμε επί του παρόντος επειδή μας
επιβλήθηκαν χωρίς καμιά διάκριση, εποχή covid-19, όχι μόνο
αιφνιδιαστικά αλλά αλλοίωσαν εντόνως και επιθετικά την καθημερινότητά μας.
Βιώσαμε τεράστια λειτουργικά προβλήματα
στα θέματα «τηλεκπαίδευσης» που πλήγωσαν τα παιδιά μας, μαθητές και φοιτητές,
στη διάρκεια του εαρινού εξαμήνου του σχολικού/ακαδημαϊκού έτους 2019-2020 το
οποίο διεθνώς αξιολογείται ως «χαμένο!»
Τη Δευτέρα 9 Νοεμβρίου μετά την επιβολή
Εθνικού lockdown «τηλεκπαίδευση» και «τηλεργασία» έγιναν και πάλι
πραγματικότητες στις οποίες οι Κυβερνώντες απαιτούν να προσαρμοστούμε.
Χαμογελώ, ως παλιός
Πανεπιστημιακός δάσκαλος, ειλικρινά με κατανόηση η οποία κατηγορηματικά δηλώνω
ότι δεν σχετίζεται με Κομματική συμπάθεια, με το πολιτικό ευχολόγιο του
Υπουργείου Παιδείας ότι «όλα θα πάνε καλά» καθώς αποδείχθηκε προχτές, έστω
εξαιτίας γενικότερων προβλημάτων του δικτύου σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, ότι δυστυχώς
ΔΕΝ ήμασταν, για μια ακόμη φορά, έτοιμοι για μεγάλης έκτασης «τηλεκπαίδευση».
Είναι αλήθεια ότι η Ανθρωπότητα οδηγείται
στην πρακτική των «τήλε-» χάνοντας τη γοητεία της πρόσωπο-με-πρόσωπο επαφής
συμμαθητών και δασκάλων, συμφοιτητών και καθηγητών στις σχολικές αίθουσες και
τα Πανεπιστημιακά αμφιθέατρα και το ίδιο συμβαίνει προφανώς και στους
εργαζομένους στους κλασικούς χώρους εργασίας σε γραφεία.
Είναι επίσης αλήθεια ότι τα παιδιά μας
έχουν εξοικειωθεί σε εντυπωσιακό βαθμό με το διαδίκτυο, τον κόσμο των
κομπιούτερ, των laptop, των smart-phones και των κοινωνικών δικτύων, αλλά πολλοί από τους πιο
ώριμους στην ηλικία έχουν μείνει αρκετά πίσω και μαζί τους, δυστυχώς,
συγκαταλέγονται αμέτρητα στελέχη Κυβερνήσεων και Αντιπολιτεύσεων.
Φρονώ ότι πρέπει να υπερβούμε τα κάθε
λογής εμπόδια και να προσαρμοστούμε στα δεδομένα και τις συνθήκες που μας
δυσκολεύουν και ΔΕΝ μας αρέσουν αλλά αποτελούν τις νέες ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ που μας
έρχονται καλπάζοντας.
Μαθητές, φοιτητές, δάσκαλοι, καθηγητές, γονείς και στελέχη της Κυβέρνησης και των Κομμάτων καλό θα είναι να σταματήσουμε ευχολόγια και κατηγορητήρια και να πορευθούμε συλλογικά στο δρόμο που οδηγεί σε παραγωγικό μέλλον για μαθητές και φοιτητές μέσω της «τηλεκπαίδευσης».
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ 31/2020 ΑΠΟΦΑΣΗΣ του ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
της 7ης Συνεδρίασης της 9/11/2020
Εισήγηση Προέδρου κ. Ιωσήφ Γανώση
Ως εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι αναγκαίο να αντιληφθούμε και να συνειδητοποιήσουμε το μεγάλο εγχείρημα της χώρας μας και της Κεντρικής Κυβέρνησης που επιχειρείται με τις επετειακές εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια από το 1821.
Ένα εγχείρημα το οποίο θα επιχειρήσει να ακτινοβολήσει από άκρη σε άκρη της επικράτειας και στον απανταχού ελληνισμό.
Μια προσπάθεια μεγάλης δράσης που έχει ως στόχο να φωτίσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον αγώνα του έθνους μας αλλά και τη συμβολή του στο σημερινό γίγνεσθαι.
Μια προσπάθεια που μέσα από τις διάφορες εκδηλώσεις έχει σκοπό εκτός από την προβολή των ιστορικών γεγονότων, να μεταλαμπαδεύσει τον ρόλο της ελληνικής διασποράς στον ευρωπαϊκό διαφωτισμό, στη σύλληψη της μεγάλης ιδέας με την ίδρυση της Φιλικής Εταιρίας, στις αιτίες και τις αφορμές που το αίσιο τέλος του πολέμου της ανεξαρτησίας μάς κατέστησαν αναπόσπαστο κομμάτι της Δύσης και του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι.
Μια προσπάθεια ανάδειξης του ρόλου της Εκκλησίας και της Ορθοδοξίας στη διατήρηση της ελληνικής μας πατριωτικής συνείδησης μαζί με τους κατά τόπους ηρωικούς αγώνες των αγωνιστών. Του ρόλου των μεγάλων προσωπικοτήτων του Ελληνισμού όπως του Ιωάννη Καποδίστρια και των Φαναριωτών αλλά και των Πατέρων του Γένους και των μεγάλων οραματιστών του Αδαμάντιου Κοραή, του Ρήγα Φεραίου και άλλων.
Αλλά και μια προσπάθεια καταγραφής του επιρρεπή χαρακτήρα μας στα εμφύλια πάθη και τις καταστροφικές τους συνέπειες.
Όλο αυτό, λοιπόν, το εγχείρημα, που θα προβληθεί και διαμέσου του τουριστικού προϊόντος του τόπου μας, χρειάζεται επιμελή, επίμονη και πολυάνθρωπη συμμετοχή για να μπορέσει να στεφθεί με επιτυχία.
Στο κομμάτι που μας αναλογεί σας κάλεσα, σήμερα, για να συζητήσουμε και να προετοιμάσουμε εκείνες τις ενέργειες που είναι αναγκαίες, ώστε σε συνεργασία με τον Δήμο Ερμιονίδας, με συλλόγους και φορείς, να προβάλλουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη νεότερη ιστορία του τόπου μας στη σημερινή πραγματικότητα.
Μετά την ανάρτηση στο site της Δημοτικής Αρχής του Δήμου Ερμιονίδας, της πρόσκλησης, με καταληκτική ημερομηνία την 15η Νοεμβρίου 2020, σε πρόσωπα συλλόγους και φορείς της περιοχής μας για υποβολή προτάσεων επετειακών εκδηλώσεων, σας κάλεσα, σήμερα, σε συνεδρίαση, παρότι δε μας εστάλη αρμοδίως η σχετική πρόσκληση ενδιαφέροντος.
Με γνώμονα ότι η πόλη μας έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στις επετειακές εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια λόγω:
α)Της 3ης Εθνοσυνέλευσης
β)της ιστορικής διαδρομής της οικογένειας των Μητσαίων στα απελευθερωτικά δρώμενα του πολέμου, με την συνεχή συμμετοχή τους στους απελευθερωτικούς αγώνες ανεξαρτησίας έως τους Βαλκανικούς Πολέμους (1912 – 13),
γ)Της ύπαρξης και της λειτουργίας του Ιστορικού Λαογραφικού Μουσείου και
δ)Της ύπαρξης του Καποδιστριακού Σχολείου, ενός από τα δύο σωζόμενα (το 2ο στο Άργος) του νομού Αργολίδας,
Και την πεποίθηση ότι η Κοινότητά μας πρέπει σε πλήρη ετοιμότητα οργάνωσης, συμμετοχής και ιδεών να σταθεί ανάλογα στο ύψος των περιστάσεων, καταθέτω στο Συμβούλιο τις παρακάτω προτάσεις:
1η ΠΡΟΤΑΣΗ: Συνεργασία και συνδιοργάνωση μετά από πολύμηνες συζητήσεις που ως Πρόεδρος της Κοινότητας και μέλος του Ερμιονικού Συνδέσμου είχα με το Δ.Σ. του Ερμιονικού Συνδέσμου, στην εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στην πόλη μας για τους Ερμιονίτες οπλαρχηγούς Μητσαίους. Ως Κοινότητα πρόθεσή μας είναι να αναλάβουμε τη φιλοξενία και την υποδοχή των απογόνων που βρίσκονται διάσπαρτοι ανά την επικράτεια και να υποστηρίξουμε την εκδήλωση με φίλους και εθελοντές σε τεχνικά θέματα.
2η ΠΡΟΤΑΣΗ: Επιθυμία της Κοινότητας μας είναι η επέτειος της πρώτης μάχης του Βαλτετσίου να εορτασθεί για πρώτη φορά και στην πόλη μας, περίπου ενάμιση με δύο μήνες μετά την αντίστοιχη επετειακή εκδήλωση στο Βαλτέτσι. Σκοπός της εκδήλωσης είναι να τιμήσουμε τη συγκεκριμένη μάχη και να συνεορτάσουμε στον τόπο μας με τους συμπατριώτες μας και συμπολίτες μας αυτή τη μεγάλη ιστορική στιγμή της ιδιαίτερης πατρίδας τους. Επιπλέον να τιμηθεί και να αναδειχθεί η ιστορική γνώση καθώς στη μάχη του Βαλτετσίου έλαβαν μέρος οι οπλαρχηγοί Ερμιονίτες Γιάννης και Σταμάτης Μήτσας με τα παλικάρια τους που ακολούθησαν πιστά τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Στην ίδια μάχη πολέμησε και έπεσε ο Γιάννης Δεληγιάννης, ορμώμενος από την Τσακωνιά, παππούς του γενάρχη της οικογένειας των Δεληγιάννηδων της Ερμιόνης, συμβολαιογράφου Γιάννη Δεληγιάννη.
Το πλάνο που έχουμε για τη συγκεκριμένη συζήτηση, εάν και εφόσον είναι πρόθυμοι οι του Συλλόγου των απανταχού Βαλτετσιωτών, η Κοινότητα Βαλτετσίου και ο Δήμος Τριπόλεως, περιλαμβάνει:
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ
ΣΥΡΙΖΑ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ
ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ 1 ΝΑΥΠΛΙΟ
ΤΗΛ - FΑΧ
27520-99454
Email -
yiannispolitiko@hotmail.com 11-11 -2020
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΛΑΣ: « ΤΟ 2018 Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ
ΕΘΕΣΕ ΤΙΣ ΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΟΡΘΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ».
Στην διαδικτυακή ομιλία του, στην
Ολομέλεια της Βουλής για την κύρωση του
Προυπολογισμού και Ισολογισμού του Κράτους για το 2018, ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ
υπενθύμισε σε όλους τους οικονομικούς δείκτες, τονίζοντας τις θετικές μεταβολές
εν μέσω δυσμενών συνθηκών για τη χώρα μας.
Παρά τις θριαμβολογίες της Κυβέρνησης για την πρόσφατη αναβάθμιση ως προς την πιστοληπτική ικανότητα
από τον διεθνή οίκο αξιολόγησης ωστόσο η
πραγματικότητα είναι ότι το αξιόχρεο της χώρας συνεχίζει να βρίσκεται τρεις βαθμίδες χαμηλότερα από την τελευταία
από τις χαρακτηριζόμενες «προς επένδυση βαθμίδα». Μόνο τα ομόλογα που ανήκουν
στις «προς επένδυση βαθμίδες» γίνονται δεκτά ως εγγύηση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Συγκεκριμένα κατά
το έτος 2018 :
* Το Α.Ε.Π.
αυξήθηκε, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ κατά 2,5 δις ευρώ.
*Το ποσό πληρωμών του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων κατά το
έτος 2018, παρέμεινε περίπου το ίδιο, όμως η χρηματοδότηση έργων από εθνικούς
πόρους εκτινάχθηκε από 1 δις προυπολογισμό
σε 2,66 δις.
* Το ποσό για κοινωνικές ενισχύσεις αυξήθηκε,
από 1,7 δις στα 2 δις. Υπέρβαση που δαπανήθηκε σε εισοδηματικές ενισχύσεις και μέτρα κοινωνικής προστασίας.
* Το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης (Κ.Ε.Α.)
ποσού 768 εκατομμυρίων δόθηκε για τρίτη συνεχή χρονιά.
* Σε 1,3 δις ευρώ ανήλθε η εξόφληση απλήρωτων
υποχρεώσεων του Κράτους που κυρίως αφορούσαν συντάξεις.
* Τέλος επήλθε εξορθολογισμός του χρέους με την αναβολή πληρωμής τόκων κατά
δέκα επιπλέον έτη.
Δείτε την ομιλία του Γ. Γκιόλα εδώ: https://youtu.be/0GEuw3MWC9M
Ο Χρήστος Γιανναράς (γενν. Αθήνα, 10 Απριλίου 1935)
είναι σύγχρονος Έλληνας καθηγητής φιλοσοφίας και συγγραφέας.
Σπούδασε θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της
Βόννης και του Παρισιού (Σορβόνη).
Είναι διδάκτωρ φιλοσοφίας
της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Σορβόνης και της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου
Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Επίσης, είναι επίτιμος διδάκτορας
του Πανεπιστημίου
του Βελιγραδίου, του St. Vladimir's Orthodox Seminary της
Νέας Υόρκης, του Εθνικού
και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και της Σχολής του Τιμίου Σταυρού της Βοστώνης.
Διετέλεσε διευθυντής του περιοδικού Σύνορο,
που εξέδωσε δώδεκα τεύχη από το 1964 ως το 1967.[1]
Από το 1982 μέχρι το 2002 υπήρξε
τακτικός καθηγητής της φιλοσοφίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών της Αθήνας, αρχικά στο τότε
ενιαίο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σπουδών και μετά στο Τμήμα Διεθνών
και Ευρωπαϊκών Σπουδών. Δίδαξε φιλοσοφική ορολογία, και μέθοδο, πολιτική
φιλοσοφία και πολιτιστική διπλωματία. Επίσης έχει διδάξει ως επισκέπτης
καθηγητής στα πανεπιστήμια Παρισιού, Γενεύης, Λωζάννης και Κρήτης.[2]
Έχει επιδείξει πλούσιο συγγραφικό έργο
με θεματολογία που σχετίζεται με την έρευνα των διαφορών ανάμεσα στην ελληνική
και στην δυτικοευρωπαϊκή φιλοσοφία και
ορθόδοξη χριστιανική παράδοση. Το βιβλίο του Η ελευθερία του ήθους θεωρείται
ότι όρισε τον πυρήνα αυτού που αργότερα ονομάστηκε «νεορθοδοξία» και έχει
χαρακτηριστεί «ο Μάης του '68 στην Ορθόδοξη θεολογία και ηθική».[3] Πολλά από τα έργα του έχουν
μεταφραστεί σε 10 τουλάχιστον ευρωπαϊκές γλώσσες.
Ο Χρήστος Γιανναράς υπήρξε υπότροφος του
γερμανικού Ιδρύματος Υποτροφιών "Alexander von Humboldt Stiftung".
Είναι εκλεγμένο μέλος της Εταιρείας
Ελλήνων Συγγραφέων, καθώς επίσης και της Διεθνούς Ακαδημίας Ανθρωπιστικών Επιστημών (Academie
International des Sciences Humaines) (Βρυξέλλες). Παρέμβαινε
και συνεχίζει να παρεμβαίνει στην κοινωνική και πολιτική επικαιρότητα μέσω
τακτικής αρθρογραφίας στις εφημερίδες, Το Βήμα, παλαιότερα,
επί 13 χρόνια, και από το 1993 μέχρι σήμερα στην Καθημερινή, με
παράλληλες τηλεοπτικές εμφανίσεις.
[...]Αυτά με τη
γραφίδα ενός αναρμόδιου, χωρίς το παραμικρό κύρος, με το ρίσκο να αδικεί ή να
ζημιώνει τα όσα τον υπερβαίνουν. Θα προσθέσω ωστόσο, μια έκκληση: Ας βρισκόταν
ένας, έστω μοναδικός και ασυντρόφευτος επίσκοπος, όχι «παιδαγωγός», που να
επαναφέρει τη λειτουργική πρακτική των πρώτων χριστιανικών αιώνων: Να κοινωνούν
οι πιστοί με τεμάχιο εμβαπτισμένου στον οίνο άρτου, που ο λειτουργός θα
αποθέτει με λαβίδα στην παλάμη τους....
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ο κορωνοϊός, απειλή εφιαλτική για
την ανθρωπότητα σύμπασα, χωρίς εξαιρέσεις. Αγγιξε τον πλανητάρχη, καταπόνησε
τον Βρετανό πρωθυπουργό, ταπείνωσε πολλές διεθνείς διασημότητες. Και θερίζει
κάθε μέρα χιλιάδες ανθρώπινες, μοναδικές και ανεπανάληπτες υπάρξεις. Ούτε ο
πλούτος, ούτε η εξουσιαστική ισχύς, ούτε η φήμη και οι επιφανείς τίτλοι μπορούν
να αναχαιτίσουν την άγρια επιβουλή. Εφιάλτης θανάτου βασανιστικού και
προθανάτιας, ανελέητης μοναξιάς, της πιο απόλυτης. Ούτε βλέμμα ούτε νεύμα για
να ακουμπήσει κάπου η (έτσι και αλλιώς ασυντρόφευτη) αγωνία του τέλους.
Η πανανθρώπινη εμπειρία του άγριου
τρόμου της απειλής δικαιολογεί ως επιγέννημα (διαχρονικό και πανανθρώπινο) την
πλασματική θρησκευτικότητα. Είναι αδήριτη αναγκαιότητα, ορμέμφυτη στη φύση του
ανθρώπου, η θρησκεία: Να γαντζωθεί ο άνθρωπος σε μια υπερβατική ελπίδα ότι
μπορεί και να νικηθεί η νομοτέλεια, να γίνει πιθανό το αδύνατο.
Ποια είναι τα όπλα της θρησκείας,
πώς επιβάλλεται στον άνθρωπο; Οπλα της είναι «το θαύμα, το μυστήριο και το
κύρος», βεβαιώνει ο Ντοστογιέφσκυ. Και τα τρία μαζί μπορούν να χαρίσουν στον
άνθρωπο ελπίδα, πέρα από τη λογική και τις αισθητές βεβαιότητες. Γιατί όμως ο
Χριστιανός Ντοστογιέφσκυ, καύχημα της Εκκλησίας, βεβαιώνει ταυτόχρονα ότι «το
θαύμα, το μυστήριο και το κύρος» είναι «οι τρεις δυνάμεις του κακού» στον κόσμο
και στην Ιστορία; Γιατί «δυνάμεις του κακού» τα όπλα της θρησκείας;
Επειδή, εξηγεί ο Ντοστογιέφσκυ,
«μόλις ο άνθρωπος αρνηθεί το θαύμα, θα αρνηθεί παρευθύς και τον Θεό… Δεν ζητάει
τόσο τον Θεό όσο τα θαύματα… δεν έχει τη δύναμη να μείνει δίχως θαύματα,
δημιουργεί αμέσως για τον εαυτό του θαύματα τσαρλατάνων».
Και προχωράει την ανάλυσή του ο
Ντοστογιέφσκυ: «Δεν κατέβηκε ο Χριστός από τον σταυρό όταν τον προκαλούσαν
περιγελώντας τον και λοιδορώντας τον οι σταυρωτές του. Δεν κατέβηκε, επειδή δεν
θέλησε να υποδουλώσει τον άνθρωπο με το θαύμα. Ηθελε την ελεύθερη πίστη –
εμπιστοσύνη του ανθρώπου… Αξία έχει η ελευθερία της απόφασης: η αγάπη, όχι το
μυστήριο ούτε το κύρος. Στο μυστήριο και στο κύρος υποτάσσεσαι τυφλά, υποχρεωτικά,
ακόμα και ενάντια στη συνείδησή σου». («Αδελφοί Καραμάζοφ» 2, 5, V).
Αν ο Χριστός κατέβαινε από τον
σταυρό, θα έπαυε να υπάρχει άνθρωπος, ύπαρξη ελεύθερη να πει «ναι» ή «όχι» στην
Αιτιώδη Αρχή της, στον πλαστουργό της. Η ιλιγγιώδης μεγαλοσύνη του ανθρώπου
είναι, ακριβώς, η υπαρκτική ελευθερία του, η αυτοπροαίρετη κατάφαση ή απόρριψη
του τριαδικού πρωτοτύπου της ζωής – του Θεού που δεν «έχει» αγάπη, αλλά «είναι»
αγάπη, υπάρχει όχι ως αιτιώδης αναγκαιότητα, αλλά ως ελευθερία προσώπου,
«πατρική», «υική», «παρακλητική».
Ο Ντοστογιέφσκυ είναι ακατανόητος
στη σημερινή ελλαδική κοινωνία, διότι η Εκκλησία έχει πάψει, πολλές δεκαετίες
τώρα, να είναι τρόπος της ύπαρξης και θέλει να είναι μόνο μια διδαχή
συμπεριφοράς. Υποκύπτοντας στον κυρίαρχο εκπροτεσταντισμό (στα πλαίσια του
μικρονοϊκού, μιμητικού «εξευρωπαϊσμού» της ελλαδικής κοινωνίας) η ελλαδική
Εκκλησία σαρκώνει έναν διδακτισμό και νομικισμό, που κραυγάζει τη μακάβρια
αλλοτρίωσή της, την ολοκληρωτική θρησκειοποίησή της. Παντού κήρυγμα, κήρυγμα,
ιδεολογικές ντιρεχτίβες και δεοντολογία συμπεριφοράς, πανομοιότυπα όπως στο
ΚΚΕ. Μοιάζει να έχει ολότελα ξεχαστεί ότι η γνώση στην Εκκλησία κατορθώνεται με
την εμπειρία μετοχής, «ανεπαισθήτως»: όπως η γνώση της μητρικής αγάπης, της
πατρικής προστασίας, της συναρπαγής του έρωτα, όπως η εκ-στατική προφάνεια της
Τέχνης. Στην Εκκλησία δεν έχει θέση η κατοχύρωση του εγώ με αρεταλογική
ορθοπραξία, με βαθμολογούμενη – μετρητή πειθάρχηση σε νόμους και εντολές, η
καμουφλαρισμένη έπαρση του τηρητή νομικών διατάξεων. Είναι «βασιλεία του Θεού»
η Εκκλησία, όπου μας «προάγουν» (χειραγωγούν) οι τελώνες, οι πόρνες, οι ληστές,
πρωτοπόροι της αυτοπαραίτησης, όχι προσκοπάκια της «καλής πράξης κάθε μέρα».
Ζούμε μια δραματική δοκιμασία
σήμερα, στους ναούς της ελλαδικής επικράτειας, πληρώνουμε τίμημα ακριβό
θρησκειοποίησης του εκκλησιαστικού γεγονότος:
Πολλοί, πάρα πολλοί από τους
εκκλησιαζόμενους, έχουν αρράγιστη την (ψυχολογική) βεβαιότητα ότι ο άρτος και ο
οίνος της Ευχαριστίας δεν είναι δυνατό να μεταδίδουν τον θανατηφόρο ιό
COVID-19, τον «κορωνοϊό». Εχουν ακούσει αναρίθμητα κηρύγματα «χριστιανικής»
συμπεριφοράς, αλλά μάλλον δεν άκουσαν ποτέ τίποτα για τον τρόπο ύπαρξης που
συνιστά την Εκκλησία.
Δεν πληροφορήθηκαν ποτέ ότι ο
«καθαγιασμός» του άρτου και του οίνου στην Ευχαριστία δεν μεταβάλλει την κτιστή
φύση σε άκτιστη, αλλάζει τον τρόπο της ύπαρξης. Το υλικό σώμα (σάρκα και αίμα)
του ιστορικού Ιησού δεν «μετουσιώθηκε» σε άκτιστο – τη θεωρία της «μετουσίωσης»
(transubstantiatio) την εφεύρε η φιλοσοφικά υπανάπτυκτη, πρώιμη μεσαιωνική
Δύση, που έκανε από τον άρτο «όστια». Η Εκκλησία πάντοτε μαρτυρεί και κηρύττει
ότι το υλικό σώμα του Χριστού σάρκωσε τον τρόπο της υπαρκτικής ελευθερίας του
Ακτίστου. Ο άρτος και ο οίνος της Ευχαριστίας δεν «μεταλλάσσονται» μαγικά σε
άφθαρτη ύλη. Πραγματώνουν, ως φθαρτή ύλη, τον τρόπο (αγαπητική κένωση) της
υπαρκτικής ελευθερίας.
Αυτά με τη γραφίδα ενός αναρμόδιου,
χωρίς το παραμικρό κύρος, με το ρίσκο να αδικεί ή να ζημιώνει τα όσα τον
υπερβαίνουν. Θα προσθέσω ωστόσο, μια έκκληση: Ας βρισκόταν ένας, έστω μοναδικός
και ασυντρόφευτος επίσκοπος, όχι «παιδαγωγός», που να επαναφέρει τη λειτουργική
πρακτική των πρώτων χριστιανικών αιώνων: Να κοινωνούν οι πιστοί με τεμάχιο
εμβαπτισμένου στον οίνο άρτου, που ο λειτουργός θα αποθέτει με λαβίδα στην
παλάμη τους.
Γιάννης Σπετσιώτης – Τζένη Ντεστάκου
...Ελπίζουμε
να ξετυλιχτεί «ο μίτος της Αριάδνης» και σε άλλες Εισαγγελικές αρχές της χώρας
για τυχόν όμοιες περιπτώσεις, για να πάψουν να μας προκαλούν οι γνωστοί και
στην δική μας κοινωνία...
...Πιστεύουμε, ο δικός μας γνωστός, να το πάρει το μήνυμα...
Κύριε Εισαγγελέα Ναυπλίου θα θέλαμε να ξέραμε, που βρίσκεται και η δική μας υπόθεση,
που αφορά τον Βιολογικό Σταθμό Θερμησίας...
Εσείς Δήμαρχε Ερμιονίδας Γιάννη Γεωργόπουλε, για το συγκεκριμένο θέμα, τι άποψη έχετε;;
Καθ' ότι στο Δήμο μας υπάρχει ενημέρωση...
Έστω και σε άλλο φιλικό σας blog απαντήστε μας...
ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Της Άννας Κανδύλη
Όχι 502, αλλά 1.000 δικογραφίες ανακάλυψε
ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Κέρκυρας ∆ιονύσης Λαµπρίδης κατά την έφοδο που
πραγµατοποίησε µετά τις καταγγελίες ότι η προκάτοχός του έχει «εξαφανίσει»
δεκάδες φακέλους, όπως αποκαλύπτει στη Realnews ο πρόεδρος του τοπικού
∆ικηγορικού Συλλόγου Γιώργος Καλούδης.
Η απίστευτη αυτή υπόθεση, που ξεπερνά τα όρια του
νησιού, καθώς δεν έχει προηγούµενο στα ελληνικά δικαστικά χρονικά, παίρνει νέα
τροπή µετά τις τελευταίες εξελίξεις. Η σύνδεση της εισαγγελέως µε τις «χαµένες»
ποινικές δικογραφίες είναι πλέον πασιφανής, λένε οι γνωρίζοντες την υπόθεση,
αφού το σπίτι στο οποίο βρέθηκαν, στοιβαγµένες µέσα σε σακούλες, ανήκει σε
φιλικό της πρόσωπο που δεν έχει καµία σχέση µε τα δικαστήρια.
Η εκτίµηση είναι πως πρόκειται για το σύνολο σχεδόν
των δικογραφιών που χάθηκαν από τα δικαστήρια της Κέρκυρας, απώλεια που έκανε
πολλούς να µιλούν για ένα τεράστιο σκάνδαλο παραδικαστικής λειτουργίας, µε
στόχο την παραγραφή δεκάδων σοβαρών αδικηµάτων που περιγράφονται σε αυτές. Όπως
βεβαίως και την ατιµωρησία κατηγορουµένων σε σοβαρές υποθέσεις, µεταξύ των
οποίων βρίσκονταν και ορισµένα τρανταχτά ονόµατα του νησιού.
Πώς όµως ανακαλύφτηκαν; Σύµφωνα µε πληροφορίες της
Realnews, µόνο τρία πρόσωπα γνώριζαν την επιχείρηση «αστραπή» για την ανακάλυψη
του µέρους όπου κρύβονταν όχι οι αναζητούµενες 502, αλλά… 1.000 τελικώς
ποινικές δικογραφίες. Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Βασίλης Πλειώτας, ο εισαγγελέας
Εφετών Κέρκυρας, Κωνσταντίνος Κουκούτσης, που άναψε το «πράσινο φως» για την
έφοδο, και ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Κέρκυρας ∆. Λαµπρίδης, ο οποίος αξιοποίησε
την πληροφορία που του δόθηκε οργανώνοντας και εκτελώντας υπό άκρα µυστικότητα
την επέµβαση. Οι ίδιες πηγές σηµειώνουν ότι ίσως πρόλαβε λίγο πριν
καταστραφούν…
Για την επιχείρηση δεν γνώριζε ούτε η Αστυνοµική
∆ιεύθυνση, αλλά ούτε και η Ασφάλεια Κέρκυρας. Ο κ. Λαµπρίδης είχε την
εξουσιοδότηση να επιλέξει αυτός τον χρόνο δράσης. Ετσι, την ηµέρα του «ντου»,
κάλεσε στο τηλέφωνο αιφνιδιαστικά τον διευθυντή Ασφαλείας του νησιού και ζήτησε
να του στείλει άµεσα τρία περιπολικά και έξι άνδρες για µια κατ’ οίκον έρευνα.
Στην ερώτηση του διευθυντή για το «πού θα πάνε», ο εισαγγελέας απάντησε ότι «θα
το δουν όταν θα φτάσουν στον τόπο της έρευνας».
Το σπίτι όπου ήταν κρυµµένες οι «εξαφανισµένες»
δικογραφίες ήταν τελικά στο χωριό Κάτω Γαρούνα, στη δυτική ακτή της Κέρκυρας,
περίπου 15 χιλιόµετρα από την πόλη.
Παρελθόν
Το κουβάρι της πρωτοφανούς αυτής υπόθεσης άρχισε να
ξετυλίγεται τον Φεβρουάριο του 2019, όταν η τότε εισαγγελέας Εφετών Κέρκυρας
ζήτησε από την υφιστάµενή της εισαγγελέα Πρωτοδικών τρεις ποινικές δικογραφίες,
για τις οποίες είχε δεχθεί καταγγελίες ότι καθυστερεί η διεκπεραίωσή τους.
Μεταξύ αυτών ήταν η καταγγελία τοπικού συλλόγου για διαρκή ρύπανση του
περιβάλλοντος στη χωµατερή.
Τότε, όπως λένε παράγοντες του νησιού, ξεκίνησε ένας
πόλεµος για να µετακινηθεί από την Κέρκυρα η εισαγγελέας Εφετών και να
παραµείνει η Πρωτοδικών. Τελικά, µε απόφαση του Συµβουλίου Πληµµελειοδικών
Κέρκυρας, κρίθηκε ότι τα αδικήµατα για τη ρύπανση του περιβάλλοντος είχαν
παραγραφεί γιατί καθυστέρησε η διεκπεραίωση της δικογραφίας.
Ο Αρειος Πάγος, τον Οκτώβριο του 2019, όταν έλαβε
γνώση για την «κόντρα» των δύο εισαγγελικών λειτουργών, αποφάσισε τη µετάθεσή
τους στην Αθήνα έως ότου ξεκαθαρίσει η κατάσταση.
Οι διάδοχοί τους, Πρωτοδικών Λαµπρίδης και Εφετών
Κουκούτσης, ανέλαβαν καθήκοντα τον Φεβρουάριο του 2020. Ο πρώτος έλεγξε τι
παραλαµβάνει και µέσα σε λίγες ηµέρες αντιλήφθηκε ότι πολλές δικογραφίες έχουν
κάνει «φτερά».
Στο µεταξύ η περί ης ο λόγος εισαγγελέας Πρωτοδικών,
µετά τη µετάθεση, τέθηκε και σε αργία από τον Άρειο Πάγο, καθώς της ασκήθηκε
ποινική δίωξη για νόθευση εγγράφων και κατάχρηση εξουσίας. Οπως είχε προκύψει
από την προκαταρκτική έρευνα, σε τρεις δικογραφίες που χειριζόταν είχαν
παραποιηθεί στοιχεία. Ουδείς, όµως, τότε φανταζόταν αυτό που διαπιστώθηκε στη
συνέχεια: ότι είχε προσπαθήσει τελικά να «εξαφανίσει» 1.000 φακέλους...
Διαβάστε αναλυτικά το δημοσίευμα
της Realnews
https://media.enikos.gr/data/files/748749_1644099aef-8ea95ecf0beae979.pdf
Όποιος πίστευε ότι μια Κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν θα λειτουργούσε έτσι προφανώς δεν ειχε μελετήσει την πορεία των Μητσοτάκηδων στην πρόσφατη ελληνική ιστορία. Αλλά το ζήτημα δεν είναι ο κάθε Μητσοτάκης, ο προηγούμενος, ο νυν ή ο επόμενος. Το ζήτημα είμαστε Εμείς. Το ζητημα είναι πόσο εύκολα εγκαταλείπουμε τη ζωή, την τύχη, τα δικαιώματα μας, στον κάθε αυτοαποκαλούμενο νόμιμο ιδιοκτήτη της χώρας. Στον κάθε Μωυσή. Στον κάθε Άριστο της συμφοράς!! ...
Δεν υπάρχει ούτε ένας νοήμων πολίτης που να μην αναγνωρίζει ότι ξοδεύτηκαν τεράστιοι πόροι στην επικοινωνία και ελάχιστοι έως μηδενικοί πόροι στην αντιμετώπιση της πανδημίας.
Όσο κι αν προσπάθησαν να σκεπάσουν την αδιανόητη κυβερνητική ανεπάρκεια και τον χυδαίο Μητσοτακικό τυχοδιωκτισμό με μπερντέδες επιστημοσύνης, η πραγματικότητα τους διαψεύδει καθημερινά.
Δεν αξίζει τον κόπο να μιλήσεις πια για την απίστευτη κομπορρημοσύνη του Πρωθυπουργού για το πως η Κυβέρνηση νίκησε τον κορονοιό, για την χυδαία παράσταση της κυβερνητικής κομπανίας και των φίλων της στα ηλιοβασιλέματα της Σαντορίνης, για τα σκοιλ ελικικου, για τις μάσκες που δεν έπρεπε να φοριούνται -γιατί δεν διαθέταμε- αλλά μετά έγιναν υποχρεωτικές γιατί αποκτήσαμε, για τις μάσκες σωβρακοφανέλες που δόθηκαν στα σχολεία, γιατί κανείς δεν μπορούσε να μετρήσει δυο διαστάσεις, για τα πετσωμένα ΜΜΕ των φίλων και χορηγών, για τα πεταμένα εκατομμύρια σε πεζόδρομους, πεθαμένους φοίνικες και παγκάκια ψησταριές. Όλα αυτά διαθέτουν ένα χαριτωμένο σουρεαλισμό που αν δεν είχε χρυσοπληρωθεί από τα χρήματα των πολιτών θα μπορούσαν να κυκλοφορούν και σαν ιστορικά ανέκδοτα.
Υπάρχει όμως κάτι που είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Κι αυτό είναι τα tests, τα στοχευμένα tests σε σχολεία, ΜΜΜ, γηροκομεία, χώρους εργασιας, εκκλησιες. Ο ΕΟΔΥ αρκέστηκε στο να στήνει πανηγύρια στις πλατείες, χωρίς να εξετάζει στοχευόμενα κοινά. Έρευνες της πυρκαγιάς, στατιστικές της συμφοράς και… Σωτηρίες παρεννοήσεις. Και δεν είναι απλά αδιανόητο είναι τριτοκοσμικό το ότι η Κυβέρνηση υποχρέωνε τους πολίτες να πληρώνουν 100 ευρώ από την τσεπη τους για να κάνουν μοριακό έλεγχο σε ιδιωτικά διαγνωστικά χωρίς να τολμήσει να βάλει πλαφόν στην τιμή και χωρίς αυτά να συνταγογραφούνται.
Βέβαια η Κυβέρνηση ειχε άλλα συμβόλαια να εκτελέσει εν μέσω υγειονομικής κρίσης. Να νομοθετήσει την απλήρωτη υπερωρία, να υφαρπάξει την πρώτη κατοικία των πολιτών με τον πτωχευτικό, ενώ ταυτόχρονα νομοθετεί το πάγωμα των ποινικών διώξεων περισσότερων από 5.000 φοροφυγάδων με χρέη προς το Δημόσιο άνω των 150.000 ευρώ ο καθένας… Αυτά δε τα απίστευτα μέτρα της ακόμη μεγαλύτερης φτωχοποίησης της πλέμπας και της αδιανόητης ασυλίας της λαμογιάς, ονομάζονται «μεταρρυθμίσεις»
Η ιχνηλάτηση, η στατιστική μελέτη, τα δημόσια νοσοκομεία που καταρρέουν, ο περιορισμός των χειρουργείων, οι ΜΕΘ για τις οποίες δεν υπάρχει προσωπικό, τα ιδιωτικά θεραπευτήρια που πλουτίζουν από όλα τα άλλα περιστατικά υγείας και που αν δεν διαθέτεις τα 5-10-15.000 ευρώ για να νοσηλευτείς για ένα οποιοδήποτε νόσημα πλην covid, θα πας σαν το σκυλί στο αμπέλι. >>>>
... στο συμβολαιογραφείο της κας Αγγελικής Γκιώνη στο Κρανίδι...
