Αν ήμουν χημικός θα έκανα έρευνα, όχι για το πόσα είδη έχουν χαθεί από τις θάλασσες μας – ζωικού και φυτικού πλούτου, αλλά γιατί χάθηκαν …
 |
Οπωσδήποτε είναι η μόλυνση και των θάλασσών μας που συμβαίνει αυτό, αλλά πόσα είδη μολύνσεων καταλήγουν σ’ αυτή και έχουν δημιουργήσει αυτή τη θλιβερή καταστροφή που συνεχώς διευρύνεται και αφορά άμεσα την ίδια τη ζωή μας;;;
Αυτή τη μόλυνση και τις συνέπειές της στον ζωϊκό και φυτικό πλούτο των θαλασσών μας την έχουμε ζήσει στο πετσί μας ... πριν από πολλά χρόνια, όταν εργαζόμαστε ως επαγγελματίες ψαράδες εγώ και ο αδερφός μου στις Κυκλάδες και αλλού, όταν αυτή - η μόλυνση - είχε δημιουργήσει ένα τοξικό φύκι με ένα παράξενο πράσινο χρώμα που είχε καλύψει τον βυθό της θάλασσας ακόμα και τα υψηλά πετρώματα, σε τέτοια βαθμό, που φέρναμε με τα αγκίστρια μικρά τεμάχια!! - Ως εκ τούτου, δεν σκαλώνανε και τα παραγάδια μας πάνω στις ξέρες …
Μετά από αυτά, σκέπτομαι με βαθύ προβληματισμό, πως αυτοί που μας κυβερνούν σε διεθνές, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, λίγο τους ενδιαφέρει και η τελευταία αυτή ενημέρωση και σε ελάχιστο χρόνο που μας κάνουν, γιατί αυτοί είναι υπεύθυνοι και γι' αυτό...
Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι πρωτίστως η δική τους προβολή, αποκρύπτοντας επιμελώς κάθε ατιμία και απατεωνιά τους …
Έτσι, το μόνο που μας μένει, είναι να σώσουμε -αν όχι την ίδια τη ζωή μας - την ψυχή μας!!
Γιατί η σωτηρία της ΨΥΧΗΣ, είναι πολύ μεγάλο πράγμα…
ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου