Όταν τα «φαντάσματα» αποκτούν σάρκα και οστά(!) και ενοχλούν τον ύπνο και τον ξύπνιο τους..

Η «Εταιρεία Μελετών Ερμιονίδας» (Ε.Μ.Ε.) που κάποιοι/ες εδώ στην Ερμιόνη την αποκάλεσαν «Εταιρεία Φάντασμα», παρατηρούμε το φετινό καλοκαίρι έχει μεγάλη δραστηριότητα – με εκπαιδευτικά προγράμματα και παναργολικές εκδηλώσεις! – Παρά τα όποια εμπόδια προσπαθούν (μάταια…) ορισμένοι να της βάλουν...

Και όλα αυτά, γίνονται από την Ε.Μ.Ε.  με δικά της έξοδα, διότι η δημοτική αρχή και το περιβάλλον της…  την έχει θέσει εκτός επιχορηγήσεων ! …

Θα έρθει η ώρα, που θα τα πούμε στα ΙΣΙΑ(!) και τότε, να πάτε να κρυφτείτε...

https://stamdamd.blogspot.com/

=========================================================================================================================

Συμμετοχή της Εταιρείας Μελετών Ερμιονίδος στο 11ο Φεστιβάλ "Γεύσεις & Όψεις"

 Συμμετέχουμε στο 11ο Φεστιβάλ "Γεύσεις & Όψεις", με το περιοδικό μας "Στην Ερμιόνη άλλοτε & τώρα", με παλιές φωτογραφίες και με το πρόγραμμα του θεριστή!

 Γεύσεις & Όψεις της Ερμιόνης & γενικότερα της Ερμιονίδος, όψεις της παραγωγικής διαδικασίας του παρελθόντος, όψεις από φωτογραφίες με επαγγέλματα που πια δεν υπάρχουν, όψεις όπως εκείνη του θεριστή, μιας κούκλας κατασκευής μας, που θα ζωντανέψει μνήμες σε μικρούς & μεγάλους συνοδεία φυσικά του περιοδικού μας που αναδεικνύει την ιστορία, τον πολιτισμό, την τέχνη!

Σας περιμένουμε!

Λιμάνι Πόρτο-Χελίου 

 21 - 25 Αυγούστου 

 18:00 - 24:00

 

#ΕΜΕ

 Μετά από την τιμητική πρόσκληση που έγινε στην Εταιρεία μας από το Δ.Σ. του Εμπορικού Επιμελητηρίου Αργολίδας, συμμετέχουμε στην 11η κατά σειρά  Έκθεση με τίτλο «Όψεις και γεύσεις», που λαμβάνει χώρα στο γειτονικό μας Πορτοχέλι, εκθέτοντας στο Περίπτερό του αρχειακό υλικό ασπρόμαυρων φωτογραφιών από το εμποροβιοτεχνικό παρελθόν της πόλης μας που χάθηκε μέσα στο χρόνο, αλλά και όψεις της παλιάς Ερμιόνης.

 

 Η Πρόσκληση για εμάς αποτελεί μεγίστη τιμή γι αυτό και απαντάμε θετικά και δημιουργικά  να πραγματοποιήσουμε και δύο Εκπαιδευτικά Προγράμματα.

️Το Δ.Σ. της Εταιρείας Μελετών Ερμιονίδος️

Το ξέρουμε θα μας πείτε-. εγω είμαι δήμαρχος και εγώ είμαι πρόεδρος της ΔΕΥΑΕΡ ... ->

 ... Ε! και,  - αυτό το ξέρουμε. -  Για τα πιο κάτω δεν γνωρίζουμε τι έχετε στο μυαλουδάκι σας ... 

-> Σιωπάστε όπου να’ναι θα σημάνουν και οι καμπάνες του χωριού!!…

 https://stamdamd.blogspot.com/

================================================================================

Ψήφισμα για το νερό των κατοίκων του Ράδου

Προς τον Δήμαρχο Ερμιονίδας κ. Γεωργόπουλο Ιωάννη

Κοινοποιείται: Πρόεδρο Δ.Ε.Υ.Α Ερμιονίδας κ. Μπίμπα Αριστείδη.

Εμείς, οι κάτοικοι του Ράδου Δήμου Ερμιονίδας, υλοποιώντας απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου της Δημοτικής Κοινότητας Διδύμων. που λήφθηκε στη συνεδρίαση, η οποία έγινε στον οικισμό μας στις 25 Ιουλίου 2024, εκδίδουμε το παρακάτω ψήφισμα:

Διαμαρτυρόμαστε εντονότατα κατά του Δήμου Ερμιονίδας και της Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ, γιατί στερούμαστε το νερό – κοινωνικό αγαθό- σχεδόν ολόκληρο το καλοκαίρι, με τους καύσωνες που όλοι γνωρίζουμε.

Άνθρωποι υπερήλικες ταλαιπωρούνται χωρίς σταγόνα νερού και άλλοι, από τους λιγοστούς που έχουμε απομείνει, εγκαταλείπουν το χωριό μας.

Ζητήσαμε επανειλημμένα:

Ø Άμεση και συνεχόμενη τροφοδότηση της δεξαμενής  με βυτίο του Δήμου.

Ø Άμεση καλλιέργεια της γεώτρησης ή εκβάθυνση με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα.

Ø Επικαιροποίηση της μελέτης που αφορά το δρόμο πρόσβασης στη δεξαμενή του Ράδου, ώστε να υπάρξει μόνιμη λύση.

Ø Σημειώνουμε ότι μέχρι σήμερα καμία ουσιαστική λύση δεν δόθηκε ούτε για την προσωρινή επάρκεια του νερού ούτε για την οριστική επίλυση του θέματος.

Καλούμε Δήμο και Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ, για άλλη μια φορά, να αναλογιστούν τις ευθύνες τους και να δώσουν λύση χωρίς άλλες αναβολές, για να μπορούμε να ζήσουμε στον τόπο μας αξιοπρεπώς.

Ράδο, 11 Αυγούστου 2024.  

 

Αύγουστος 2006 -> Καλοκαιρινές εκδηλώσεις του «Ερμιονικού Συνδέσμου» στην ιδιαιτέρα τους πατρίδα -> στο διηνεκές …

 Το ρεπορτάζ μου δημοσιεύτηκε στην καθημερινή εφημερίδα «ΑΡΓΟΛΙΔΑ» την Τετάρτη 3 Αυγούστου 2006

ΚΛΙΚ ΕΔΩ και με το συν + να ανοίξει σε όλο εύρος, να το διαβάσετε...

ΚΛΙΚ - ΕΔΩ ν' ανοίξει κατά τον ίδιο τρόπο ...

Ένα χρόνο μετά! - ¨Έτσι είμαστε κι’ έτσι μένουμε.... -> ταξιδιώτες στη λιακάδα ….

 ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου 2023

Ακούστε με προσεκτικά κ. Δήμαρχε και εσείς συνδημότες ...

κ. Γεωργόπουλε το  Δημοτικό Ταμείο δεν είναι για να κάνετε πολιτικάντικα παιχνίδια εσείς και η παρέα σας ....

. 

 

Είναι άλλο πράγμα ο απολογισμός  στο Δ.Σ. και πολύ διαφορετικό η Λογοδοσία του Δήμαρχου στους Δημότες, για τα οικονομικά πεπραγμένα του Δήμου σε ειδική συνεδρίαση!!! ...

Πρέπει να γνωρίζουν όλοι οι δημότες πως αυτή η διαδικασία -> της ΛΟΓΟΔΟΣΙΑΣ του ΔΗΜΑΡΧΟΥ (κάθε χρόνο όπως ορίζεται από το Δημοτικό Κώδικα) είναι τιμητικά η κορυφαία του θεσμού του ΔΗΜΟΥ  και της ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑΣ και πρέπει να την επιζητούν αν θέλουν να έχουν την τιμή να έχουν τον τίτλο για να λέγονται ΠΟΛΙΤΕΣ ή ΔΗΜΟΤΕΣ!! ...

Φυσικά, πολλοί δήμαρχοι που δεν είναι καθαροί... στη διαχείριση του ΔΗΜΟΥ «την αποφεύγουν  όπως ο διάβολος το λιβάνι»... -> Βλέπε Δήμαρχο Ερμιονίδας

Επομένως κ. δήμαρχε αυτό το παραμύθι -> ότι κάνατε απολογιαμό στο Δ.Σ. να το πείτε στους βολεμένους σας, στους εκ γενετής κλακαδόρους και δουλοπρεπείς(!) στους  «ευλαβείς προσκυνητές σας»…

Με πληροφόρησαν ακόμα κ. δήμαρχε, πως κάνατε σχόλιο στη σελίδα σας στο facebook από την οποία χωρίς κανένα δημοκρατικό φραγμό τουλάχιστον ως δήμαρχος με έχετε αποκλείσει να την επισκέπτομαι και σχολιάζετε τις συνεχείς αναφορές μου για Λογοδοσία απευθείας στους δημότες περί των οικονομικών πεπραγμένων του Δήμου. Γράφετε ό,τι θέλετε, χωρίς καμία συστολή έτσι για ξεκάρφωμα και παραπληροφόρηση των Δημοτών!!

Γιάννης Γεωργόπουλος Δήμαρχος Ερμιονίδας

6 ώρ.  · 

https://m.facebook.com/story.php...

Αυτό το περιεχόμενο δεν είναι διαθέσιμο αυτή τη στιγμή

Αυτό συνήθως συμβαίνει επειδή ο κάτοχος την κοινοποίησε μόνο σε μια μικρή ομάδα ατόμων, άλλαξε ποιος μπορεί να την βλέπει ή την διέγραψε.

Πάντως, εγώ είμαι εδώ και σας περιμένω ...

Με πληροφόρησαν ακόμα κ. δήμαρχε, πως ο διορισμένος από εσάς πρόεδρος του Ν.Π. ΚΠ.Α.Π.Π. σας προτρέπει να μου στείλετε το σχόλιό σας, αποκαλώντας με ειρωνικά οικονομολόγο…

Εγώ ποτέ στη ζωή μου «δεν προσκύνησα κατουρημένες ποδιές» για ένα ψευτομεροκάματο και ό,τι άλλο προκύψει στη συνέχεια… Δεν είμαστε όμοιοι, δεν έχουμε την ίδια περπατησιά στη ζωή μας…    

Τώρα ποιος είναι οικονομολόγος και έχει μετρήσει εκατομμύρια  στα γκισέ των Τραπεζών και ποιος είναι ο πενταροχαύτης... στην μικρή μας κοινωνία το γνωρίζουν…

STAM.DAM.D.

Σαν σήμερα πριν απο 179 χρόνια - το 1841 - έγινε η πρώτη παράσταση του Καραγκιόζη!

 

 Παραθέτουμε το σχετικό κείμενο από το βιβλίο του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη & Τζένης Δ. Ντεστάκου -> 31 και 1 Παραδοσιακά Παιχνίδια της Ερμιόνης.

 Μια φοβερή περιγραφή και αφήγηση  με εικόνες και παραστάσεις  του  Θεάτρου Σκιών στην Ερμιόνη από επαγγελματίες καραγκιοζοπαίχτες, αλλά εξίσου σημαντικούς ταλαντούχους ντόπιους ερασιτέχνες…  

Μορφές του Θεάτρου Σκιών -> Έργο από ψηφιδωτό του αείμνηστου καλλιτέχνη Κώστα Γκάτσου.  

– > Βρίσκεται σε συλλογή ιδιώτη…

Θύμισες νοσταλγικές εκείνων των ανέμελων χρόνων, που έχουν περάσει ανεπιστρεπτί…  

Σ.Δ.

==========================================================================================================================================================================

Καραγκιόζια (τα)

«…και καλησπέρα πέρα ως πέρα, ωσότου σηκωθήκαν τα μελτέμια της μελένιας εφηβείας». Χρήστος Μπουλώτης

==========================================

«Απόψε το βράδυ στις 8 η ώρα θα παίξουμε Καραγκιόζια στου Μπούλη του παπά το σπίτι! Δυο δεκάρες το εισιτήριο! Ο Μεγα-Αλέξανδρος και το καταραμένο φίδι!» Λακωνικά, με σαφήνεια, πειστικότητα και ζωντάνια διαφήμιζε το παιδί/ντελάλης στη γειτονιά την παράσταση που αφορούσε μικρούς αλλά και μεγάλους. Η αμοιβή του δελεαστική, δωρεάν η είσοδος για την παρακολούθησή της! Πολλές φορές, μάλιστα, για να μαζευτεί περισσότερος κόσμος, έλεγε και το όνομα του καραγκιοζοπαίχτη! − Απόψε θα παίξει «καραγκιόζια» ο Ανάργυρος Φοίβας! Ήταν, πράγματι, ο Ανάργυρος, «δεινός επαγγελματίας» της εποχής μας, με φοβερές ατάκες που προκαλούσαν άφθονο γέλιο στα παιδιά.

Γι’ αυτό, όπως και κάποιοι άλλοι, πληρώνονταν «έξτρα» για «τις υπηρεσίες τους». Έπαιρναν 1 ή 2 δραχμές και έτσι, για να καλυφθούν τα επιπλέον έξοδα της παράστασης, το εισιτήριο ήταν πιο ακριβό.

Με τα χρήματα που «έπιανε» από τις παραστάσεις η ομάδα των παιδιών που είχε την ευθύνη, αγόραζε «κόλλες καραγκιοζιού» από το μαγαζί του Αλ. Γκόγκου, για να εμπλουτίζει τη συλλογή και το υλικό της. Όσα τους έμεναν, τα μοιράζονταν μεταξύ τους. Χρήματα για τις κόλλες έβρισκαν και από σίδερα, αλουμίνια και χάλκινα αντικείμενα, μαζεμένα από τις γκουλούμες των σκουπιδιών, που τα πουλούσαν στον Μιμίκο Προβελεγγάτο! Σας θυμίζει κάτι σημερινό αυτό; Κάποια παιδιά πουλούσαν, στα κρυφά, τα χαλκωματένια ταψιά και τα καζάνια των σπιτιών τους! Βέβαια, όταν οι μανάδες το παίρνανε χαμπάρι, τρέχανε, πανικόβλητες, στον Μιμίκο, να τα πάρουν πίσω! Οι κόλλες του Καραγκιόζη, καμιά εκατοστή, αν θυμάμαι καλά, ήσαν προϊόντα των εκδοτικών καταστημάτων «ΑΓΚΥΡΑ» και «ΑΣΤΗΡ». 18 Ήταν ένα δίφυλλο από λεπτό χαρτί, με τον αριθμό του, ευδιάκριτο, σε κόκκινο κύκλο, που έμοιαζε με λαδόκολλα. Είχε ζωγραφισμένες, συνήθως, τέσσερις φιγούρες «καραγκιοζιών», δύο στην πρώτη σελίδα και δύο στην τέταρτη. Στις ίδιες κόλλες βρίσκαμε και τα άλλα «εξαρτήματα» της παράστασης, την καλύβα του Καραγκιόζη, το σαράι του πασά, φίδια, σπαθιά κ.λπ. Την επομένη της παράστασης με πολλή χαρά και αγωνία και τα χρήματα καλά σφιγμένα στη φούχτα, τρέχαμε να αγοράσουμε τις κόλλες. Τις διαλέγαμε με προσοχή, γιατί αν παίρναμε κάποια από αυτές που ήδη είχαμε, ο κυρ-Αλέκος δεν μας την άλλαζε. Βλέπετε, είχε το μονοπώλιο! − Με σας θα ασχολιόμαστε κάθε λίγο και λιγάκι; έλεγε. Θυμάμαι, την απογοήτευση που νιώθαμε, αν χρειαζόμαστε, άμεσα, κάποια συγκεκριμένη φιγούρα και δεν τη βρίσκαμε. − Θα τη φέρω αύριο! απαντούσε κοφτά. Έτσι μας ξεφορτωνόταν και μας καθησύχαζε. Γιατί πιθανώς να μην την έφερνε και ποτέ! Μήπως είχε εμάς, μόνο, στο μυαλό του! Στην επόμενη παραγγελία ένα πακέτο κόλλες καραγκιοζιών θα ζητούσε ο άνθρωπος! Έτσι κι αλλιώς κάποια άλλα παιδιά θα τις αγόραζαν! Εμείς, ωστόσο, στην περίπτωση αυτή, είχαμε μάθει το κόλπο! Επιστρατεύαμε κάποιον μικρό ή μεγάλο που ζωγράφιζε καλά, κυρίως πρόσωπα, και του ζητούσαμε να σχεδιάσει τη σχετική φιγούρα. Του λέγαμε πώς την φανταζόμαστε και όταν την τελείωνε, βάζαμε το όνομά της και όλα ήσαν υπό έλεγχο. Φτιάχνοντας Καραγκιόζια! Με τις κόλλες στα χέρια μας, άρχιζε η πολύ ενδιαφέρουσα εργασία της κατασκευής των καραγκιοζιών. Κόβαμε, πρώτα, με προσοχή, το περίγραμμα κάθε φιγούρας που απαρτιζόταν, αν ήταν άνδρας, από τέσσερα μέρη (κεφάλι και σώμα μαζί, μέση και δύο πόδια) και, αν ήταν γυναίκα, από δύο (κεφάλι και σώμα μαζί, μέση και πόδια το ίδιο). Προσέχαμε πολύ μη μας ξεφύγει το ψαλίδι και κόψουμε «του ανθρώπου» καμιά μύτη, κανένα χέρι, κάτι τέλος πάντων που εξείχε και αχρηστέψουμε τη φιγούρα. Γι’ αυτό οι βιαστικοί και ανεπιτήδειοι αποκλείονταν απ’ αυτή την εργασία ή έκοβαν τα πιο εύκολα μέρη. Στη συνέχεια κολλούσαμε τα κομμάτια της φιγούρας που κόψαμε πάνω σε χαρτόνια, με κόλλα, φτιαγμένη από αλεύρι και νερό, τη γνωστή μας αλευρόκολλα. Ύστερα ξανακόβαμε το περίγραμμα της ολοκληρωμένης πια φιγούρας με το χαρτόνι μαζί. Τα καλύτερα χαρτόνια γι’ αυτή τη δουλειά, ήταν τα χαρτόνια των μπαχαρικών. Στο σωστό πάχος και μέγεθος είχαν κολλημένες τις μικρές σακουλίτσες με τα αρωματικά καρυκεύματα και τα πουλούσαν σε όλα τα μπακάλικα της Ερμιόνης. − Καλέ, μήπως έχετε κανένα χαρτόνι, για να φτιάξουμε τα καραγκιόζια; − Ου βρε Γιάννη μου, μόλις τα ’δωσα! Πέρασε ο Γιώργος ο Πασχάλης και τα πήρε! Όταν τελειώσουν ετούτα, και μας έδειχνε τα «γεμάτα» χαρτόνια, θα σου τα φυλάξω! Άλλες φορές, πάλι, είμαστε τυχεροί και τα βρίσκαμε αμέσως. Ο Γιώργος, καλός «συνάδελφος» - καραγκιοζοπαίχτης, έβγαζε τις φιγούρες του με την αυτοσχέδια ρυθμική φράση: «Είναι ζαχτ/είναι ζουχτ/είναι ζά-χαρη/μπουζούχτ!», που μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και συχνά τη χρησιμοποιούσαμε σαν «λάχνισμα».  Μια φορά πήγαμε με τον Τάκη στον κυρ-Παναγιώτη Σπετσιώτη (Σκουλιούφα), να ζητήσουμε χαρτόνια. >>>>>

Το κείμενο είναι λαχταριστή ιστορία! -> Διαβάστε το μέχρι το τέλος...

Θεσμός η έκθεση και ο διαγωνισμός φωτογραφίας στην Ερμιόνη…

Αποκτούν ξανά την  αίγλη τους παλιές γειτονιές και στενοσόκακα, με την αισθητική και το μεράκι των διοργανωτών…

-> Λίγοι  πολίτες, με δική τους πρωτοβουλία και με δικά τους έξοδα, κάνουν τη διαφορά χρόνια τώρα, κάθε καλοκαίρι τέτοιες μέρες στην πόλη μας!!!

Γιατί αγαπάνε την ιδιαιτέρα τους πατρίδα και όλα τ’ άλλα  που κάποιοι παράγοντες ιδρώνουν(!) για να φαίνονται… λίγο τους ενδιαφέρουν …

Η γοργόνα Θεόνη 

Χθες το βράδυ η πρώτη ημέρα που εκτέθηκαν τα καλλιτεχνικά έργα – φωτογραφίες των ερασιτεχνών φωτογράφων ξένων και ντόπιων, πολύς κόσμος κατέκλυσε αυτές τις ξεχασμένες γειτονιές με τους στενούς δρόμους, δημιουργήσαν εικόνα    πανήγυρεως(!) και αναδύθηκαν παλιές μνήμες στους μεγαλύτερους από εμάς…

Φώτο – ρεπορτάζ  

STAM.DAM.D.

«Ξεφτιλίζουν» τα σήματα του Κ.Ο.Κ. – κι’ όχι μόνο… στην Ερμιόνη!! …

 

… γιατί, ο φόβος φυλάει τα έρμα …

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

Κύπρος - Αύγουστος 1974 - > πενήντα (50) χρόνια μετά, δεν ξεχνούμε ...

.«Γεώργιος Κατσάνης… 50 Χρόνια στο Πάνθεον των Ηρώων»

9 Αυγούστου 2024

Του Θεοφάνη Μαλκίδη PhD

Ήταν ακριβώς πενήντα χρόνια από τον ηρωικό θάνατο του διοικητή της 33ης Μοίρας Καταδρομών Γεωργίου Κατσάνη στις Κυπριακές Θερμοπύλες του 1974.

Αντιστεκόμενος στους Τούρκους εισβολείς στην Κύπρο ήταν αγνοούμενος μέχρι το 2019, όταν ταυτοποιήθηκαν τα ιερά του οστά τα οποία κηδεύτηκαν τον Φεβρουάριο του 2020, όπως αρμόζουν σε άνθρωπο και όπως πρέπει να τιμούνται οι ήρωες. 

Εκεί όπου αναπαύεται ο Γεώργιος Κατσάνης, στη γενέτειρά του το Σιδηρόκαστρο Σερρών, έγιναν οι εκδηλώσεις προς τιμήν του, οι οποίες ξεκίνησαν με το μνημόσυνο.  >>>>>>

Στο Πάνθεο των Ηρώων ο Διδυμιώτης Κωνσταντίνος Δ. Μπρόδήμας που έπεσε μαχόμενος στη μεγαλονησο …

Τον τιμούν κάθε χρόνο οι συντοπίτες του …

=================================================================================================

Κωνσταντίνος Δ. Μπροδήμας

Ο

Α θ ά ν α τ ο ς

Διδυμιώτης Ήρωας

Έπεσε μαχόμενος στις 16 Αυγούστου 1974 στη μαρτυρική Μεγαλόνησο, στην επική Μάχη της ΕΛΔΥΚ.

 

Ακολουθούν τα λόγια του Προέδρου της Δημοτικής Κοινότητας Διδύμων κ. Κώστα Μπουγιούρα κατά την κατάθεση στεφάνου:

«Ως Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Διδύμων και εκπρόσωπος των πολιτών της, καταθέτω το στεφάνι αυτό ως ελάχιστο φόρο τιμής και μνήμης στον συμπατριώτη και πρώτο εξάδελφο Κωνσταντίνο Μπροδήμα, για την ηρωϊκή του θυσία στην άνιση μάχη της ΕΛΔΥΚ, στην Κύπρο, μισό αιώνα πριν, στις 16 Αυγούστου 1974.

Η ηρωϊκή αντίσταση του Κωνσταντίνου Μπροδήμα που δεν υπολόγισε τη ζωή του για χάρη των συμπολεμιστών του, που στάθηκε πιστός στα ιδανικά της πατρίδας,  της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, ας είναι παράδειγμα για όλους μας.

Ο Κωνσταντίνος και η θυσία του τίμησε και τιμά την χώρα μας, την ιδιαίτερη πατρίδα του και πέρασε στην ιστορία.

Αθάνατος»

Σημαντικά κείμενα, γραμμένα από σημαντικούς ανθρώπους!! …

Από το βιβλίο του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη & Τζένης Δ. Ντεστάκου…

Από το blog -> Ως προοίμιο, στον επετειακό εορτασμό των 11 χρόνων του «Μουσείου Παιχνιδιών Ερμιόνης» 

Επιμέλεια - παρουσίαση 

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ 

====================================================================================================

Ιστορία αιώνων… «Έλληνες αεί παίδες εστέ…»

Για το παιχνίδι ως αντικείμενο και ως δραστηριότητα των παιδιών στα διάφορα στάδια της ηλικίας του, έχουν ειπωθεί και γραφεί πολλά, πάρα πολλά. Η ιστορία του χάνεται στα βάθη των αιώνων, ενώ ειδικοί και μη έχουν αναφερθεί στην ιστορική και λαογραφική του αξία, στην κοινωνική και ψυχοπαιδαγωγική του σημασία, στην ευεργετική επίδραση που ασκεί στην ολόπλευρη ανάπτυξη του παιδιού. Ένας άριστος συνδυασμός εκπαίδευσης και ψυχαγωγίας! Πολλές είναι οι εκδόσεις σχετικών βιβλίων με θαυμάσια εικονογράφηση. Αξιόλογες και οι καταγραφές που έχουν γίνει από ανθρώπους που αγάπησαν τα παιδικά παιχνίδια και αναγνώρισαν τη σπουδαιότητά τους. Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι σε κάθε τόπο έχει κυκλοφορήσει και από μια συλλογή, στην οποία περιγράφονται τα παιχνίδια που παίζονταν εκεί. Υπάρχουν, ωστόσο, και κάποιοι που συγκέντρωσαν με περισσό μεράκι τα παλαιά παιχνίδια των παιδικών τους 15 χρόνων δημιουργώντας μοναδικές συλλογές. Μερικές απ’ αυτές κοσμούν τα λιγοστά Μουσεία Παιχνιδιών που έχουμε στην Ελλάδα.

Το παιχνίδι αποτελεί ένα ζωντανό και γόνιμο τομέα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς ισάξιο και ισότιμο με τα έργα της τέχνης και του λόγου, τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμά μας. Είναι ένας ανεξάντλητος, διαχρονικός, ανεκτίμητος θησαυρός που μας κληροδοτήθηκε αιώνες τώρα φανερώνοντας συνάμα τη συνέχεια της φυλής, την έμπνευση και την ευρηματικότητα του λαού μας.

Το παιχνίδι σώζει ζωές

Παιχνίδι και παιδί! Δύο λέξεις ομόρριζες, αλληλένδετες, ταυτισμένες με τη ζωντάνια, την ψυχαγωγία, την εργασία, τη δύναμη. Παιδί χωρίς παιχνίδι δεν μπορεί να μεγαλώσει φυσιολογικά, καθώς στερείται «τη γλώσσα του», τον τρόπο έκφρασής του. Με το παιχνίδι επιτυγχάνεται ασφαλέστερα η καθολική ανάπτυξη του παιδιού, μια σειρά, δηλαδή, μεταβολών αποτέλεσμα της δυναμικής αλληλεπίδρασης εσωτερικών (κληρονομικών) καταβολών και εξωτερικών (περιβαλλοντικών) επιδράσεων, δηλαδή της ωρίμανσης και της μάθησης. Θεωρείται άριστο μέσο «ενεργοποίησης» των σωματικών, πνευματικών, ψυχικών και κοινωνικών δυνάμεών του, καθώς το παιδί που παίζει «μοιάζει με ήρωα και όταν νικάει μοιάζει με Θεό». Ο διανοούμενος Ιταλός παιδαγωγός και ποιητής Loris Malaguzzi (1920 – 1994) γράφει χαρακτηριστικά: Το παιδί αποτελείται από εκατό. Το παιδί έχει εκατό γλώσσες, εκατό χέρια, εκατό σκέψεις, εκατό τρόπους σκέψης, παιχνιδιού, ομιλίας. Το παιδί έχει εκατό τρόπους να ακούει, να θαυμάζει, να αγαπά. Εκατό χαρές για να τραγουδά και να καταλαβαίνει. Εκατό κόσμους να ανακαλύπτει. Εκατό κόσμους να εφευρίσκει. Εκατό κόσμους να ονειρεύεται… Η εργασία και το παιχνίδι, η πραγματικότητα και η φαντασίωση, η επιστήμη και η φαντασία, ο ουρανός και η γη, η λογική και το όνειρο είναι πράγματα που πάνε μαζί! 16

Εστιάζοντας, λοιπόν, εκτός από την πολιτιστική του αξία και στην παιδαγωγική του σημασία, στις περιγραφές των παιχνιδιών που ακολουθούν, αναφέρουμε, συνοπτικά, τις ευεργετικές επιδράσεις που ασκούν στην ολόπλευρη ανάπτυξη του παιδιού. 

Στο «παιχνίδι» και οι γονείς 

Όπως για το σχολείο το παιχνίδι αποτελεί μια πολύτιμη εκπαιδευτική διαδικασία, το ίδιο ισχύει για το σπίτι και τους γονείς. Όσο περισσότερο χρόνο διαθέτει ο γονιός, τόσο τα αποτελέσματα στην ανάπτυξη του παιδιού είναι θεαματικά. Παίζοντας ο ενήλικας με το παιδί, ως γονιός και ως παιδαγωγός, συντελεί στην υιοθέτηση μηχανισμών σκέψης και τρόπων επιβίωσης, μαθημάτων ζωής. Παράλληλα γίνεται ιδιαίτερα αγαπητός στα μάτια του μικρού που έχει την τάση να αγαπά κάθε μεγάλο που τον υπολογίζει, αφουγκράζεται τις ανάγκες του και του προσφέρει φροντίδα και ασφάλεια. Τα στοιχεία αυτά μαζί με την υγεία αποτελούν απαραίτητα «υλικά» για την οικοδόμηση μιας ευτυχισμένης ζωής. Μέσα από το παιχνίδι οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να αντιμετωπίσουν το στρες και το άγχος και οι εκπαιδευτικοί να προωθήσουν τη συγκέντρωση και τον αυτοέλεγχο.

Το παιχνίδι στην οικογένεια και το σχολείο είναι ένα ισχυρό όπλο για την ανάπτυξη ισορροπημένων και αρμονικών προσωπικοτήτων. 

Γι’ αυτό και κρίνεται απαραίτητο να έχει την πρώτη θέση στα προγράμματα ανατροφής, διαπαιδαγώγησης και μάθησης.

 Τέλος ιδιαίτερο μέλημα των εκπαιδευτικών προγραμμάτων πρέπει να είναι η κατασκευή παιχνιδιών με ανακυκλώσιμα υλικά καθώς και η παρουσίαση παραδοσιακών ελληνικών παιχνιδιών και του τρόπου κατασκευής τους.

Δεμένοι με τις ρίζες μας

Στην καθημερινότητα της Ερμιόνης τα παιχνίδια είχαν πρωτεύοντα ρόλο! Η πόλη μας με το ψαράδικο αλλά και αγροτικό τοπίο, τις όμορφες και διαφορετικές γειτονιές ήταν πηγή έμπνευσης για μας. Μέσα από τις αντιθέσεις της διαλέγαμε το …βασίλειο που μας ταίριαζε για να στήσουμε το παιχνίδι μας. Άλλοτε το νοτισμένο 17 χώμα της θάλασσας, τις παραλίες της, τα πεύκα, το βουνό κι άλλοτε ό,τι κρυφό και απόμερο ή φανερό υπήρχε. Επιδιώκαμε με τα παιχνίδια μας, αυτή την αστείρευτη πηγή δύναμης, δεξιοτήτων, δημιουργίας και μάθησης, να κατακτήσουμε τη γη, τη θάλασσα και τον αέρα, να τιμήσουμε την υπέροχη παιδική - εφηβική ηλικία, που τη χορτάσαμε, την απολαύσαμε και τη ζήσαμε παρ’ όλες τις απαγορεύσεις που μας επιβάλλονταν. Μαθητές του Δημοτικού απαγορευόταν να παίζουμε μπάλα. Εμείς, όμως, πηγαίναμε κρυφά στο «Κουρκουβίκι», στον πέτρινο σωρό ψηλά πάνω στο «Κρόθι». Εκεί, παρότι δρόμος δεν υπήρχε, είχαμε φτιάξει ένα μικρό γήπεδο. Όταν έφευγε η μπάλα, την κυνηγούσαμε μέχρι τη θάλασσα… Κι όταν τη χάναμε, πίσω δεν κάναμε! Χρησιμοποιούσαμε δύο και τρεις άλλες που κρατούσαμε ρεζέρβα! Κι ο πετροπόλεμος απαγορευόταν! Μα εμείς χωνόμαστε στο Μπίστι και «κάναμε το δικό μας», αδιαφορώντας για τις …επιπτώσεις της επόμενης μέρας μετά την προσευχή μπροστά σε όλα τα παιδιά του σχολείου… Στο Γυμνάσιο τα πράγματα χειροτέρευσαν. Ποδοσφαιράκια, σινεμά, «Μικρός Ήρωας», «Ταρζάν» και «ρόλος» απαγορεύονταν αυστηρά. Μα εμείς ήταν αδύνατο να υποκύψουμε και να υποταχθούμε! Να φυλακίσουμε την παιδική/εφηβική ψυχή μας και να της στερήσουμε το οξυγόνο της, που είναι το παιχνίδι. Αποτέλεσμα; Διήμερες και τετραήμερες αποβολές, ακόμα και μείωση της διαγωγής!1 Δεν θα ήταν υπερβολικό αν λέγαμε ότι κάποια από τα παιχνίδια μας, όπως π.χ. το τζίτζι, έχουν τόσες παραλλαγές και ονόματα όσα και τα μέρη που παίζεται. Οι πολλές παραλλαγές του ίδιου παιχνιδιού έχουν μεγάλη παιδαγωγική αξία, γιατί δείχνουν τα απεριόριστα όρια της φαντασίας και της δημιουργικής σκέψης του παιδιού, όταν βρεθεί σε πρόσφορο έδαφος, όπως είναι ο χώρος τους παιχνιδιού. Είχαμε όμως και «καθαρά» ερμιονίτικα παιχνίδια, όπως π.χ. το ουρέλι, που δεν τα βρήκαμε σε κάποια συλλογή.

1 Προσωπικά, γρήγορα κατάλαβα και γνωρίζω καλά ως γονιός και παιδαγωγός, πως με τις απαγορεύσεις δεν προασπίζεσαι την ποιότητα σε κανένα τομέα. Οι απαγορεύσεις «εμπνέονται και δεν επιβάλλονται», ακριβώς όπως ο σεβασμός. 18 Εκτός από τα παιχνίδια που περιγράφονται στο παιχνιδοβιβλίο, την καθημερινότητά μας γέμιζαν και πολλά άλλα. Κάποια έχουμε δημοσιεύσει στους τοπικούς ιστότοπους ενώ άλλα συμπεριλαμβάνονται σε λαογραφικές μελέτες μας. Θα αναφέρουμε ονομαστικά μερικά από αυτά τα παιχνίδια, αν και ελλοχεύει πάντα «ο κίνδυνος» κάποια να λησμονήσουμε… Αγάλματα, αερόστατα, αμπάριζα ανέβα μήλο, ανθρωποδιελκυστίνδα, γαμπρός και νύφη, γιο-γιο, γκέο-βαγκέο, ήλιος και βροχή, καρύδια, κολοκυθιά, κόκκαλο[1]ξεκόκκαλο, κούκλες, κουτί ασετιλίνης, κυνηγητό, κυρά Μαρία, λάστιχο, μαντηλάκι, μήλα, μύλος, παγίδες, πάει μία, πεντόβολα, πετροπόλεμος, πινακωτή, ποδόσφαιρο, πούντο το δαχτυλίδι, ροκάνα, τρίλιζα, αλογάκια με το καπίστρι, αυτοκινητάκια, στρατιωτάκια, σακακιές, στάκα-μαν, σπιτάκια, σχοινάκι, Τούρκος ή Έλληνας, τρενάκια, τσίμπι-τσίμπι, τρίλια, τυφλόμυγα, φιδάκι καθώς και διάφορα «θρησκευτικά» παιχνίδια μίμησης (επιτάφιοι, βαφτίσια, γάμοι) και τόσα άλλα…!

Κάθε εποχή ίσως και κάθε μήνας είχε τα δικά του παιχνίδια. Άλλα για τα αγόρια, άλλα για τα κορίτσια και κάποια «αγορίστικα», που τα έπαιζαν και τα «αγοροκόριτσα», όπως τα λέγαμε κοροϊδευτικά. Συμπληρωματικά, όμως, κατασκευάζαμε και τα πιο απίθανα και εντυπωσιακά παιχνίδια, αξιοποιώντας τα «ταπεινά» υλικά που υπήρχαν γύρω μας, στη φύση και τις γκουλούμες.2

Δήμος Ερμιονίδας -> κεράσματα! - Στο τέλος του Σεπτέμβρη με την βοήθεια της αντιπολίτευσης, θα κάνουμε το ρεζουμέ για τα έξοδα των εκδηλώσεων του πολιτιστικού καλοκαιριού ...

Σε αναμονή λοιπόν, γιατί οι δημότες πρέπει να γνωρίζουν...

 Κι’ αν όχι εμείς, ποιος άλλος θα τους ενημερώσει;;; ...

=================================================================================================