Ένα από τα πιο αγαπημένα μου δημοσιευμένα κείμενα ...

... όχι τόσο πολύ για το περιεχόμενο, αλλά για τις συνθήκες που το έγραψα... 

... Μακάρι να μπορούσα να σας πω σε τι χώρο, τι ώρα του μεσονυκτίου 

και κάτω από ποιες συνθήκες έγραψα χειρόγραφα αυτό το άρθρο...

Μηνύματα μέσα απο τη μουσική και το τραγούδι...

Η λαϊκή μουσική παράδοση και οι πολέμιοί της...

Σήμερα για όλους τους πολίτες που προβληματίζονται για την πορεία και την εξέλιξη των κοινωνιών, πρέπει να γνωρίζουν ότι η λαϊκή μουσική παράδοση και το τραγούδι είναι το απόρθητο κάστρο της ανθρώπινης ψυχής.

Δημιουργείται μέσα από τα βιώματα μας και εκφράζεται από τους δημιουργούς και τους ερμηνευτές, για να γαλουχήσει και στη συνέχεια να δονήσει, τα τρίσβαθα των λαϊκών ψυχών και προπάντων των νέων, έτσι που να γίνουν το ποτιστήρι που θα ποτίσουν τις ρίζες του αιώνιου δέντρου της φυλής μας, αλλά και κάθε φυλής στον πλανήτη μας.

Η λαϊκή μουσική σε όλους τους λαούς της γης είναι έκφραση ψυχής και το λαϊκό τραγούδι είναι λόγια που βγαίνουν καυτά απ’ τα εσώβαθά  μας και καίνε τα αρρωστημένα πνεύματα των ισχυρών της γης και τη νοσηρή απληστία τους!

Γι’ αυτό το λόγο τα διεθνή κέντρα αποφάσεων φρόντισαν και σ’ αυτό το τομέα των απάνθρωπων προγραμμάτων τους.... να δημιουργήσουν και βιομηχανοποιημένη ψυχρή μουσική και τραγούδι μέσα απ’ τους εγκεφάλους των κομπιούτερς των και όχι μέσα απ’ τη ψυχή τους - γιατί ψυχή δεν έχουν, για να ντοπάρουν τους νέους μας « τα βλαστάρια του καρποφόρου δέντρου του ανθρώπινου γένους»

Έτσι δεν είναι τυχαία η δημιουργία των διεθνών μεγάλων συγκροτημάτων και οι μουσικές και οι στοίχοι των τραγουδιών τους. Ακούστε τα, αναλύστε την έννοια των λέξεων και των φράσεων τους και θα καταλάβετε τη σκοπιμότητα τους και τα μηνύματα που μεταφέρουν...

Εμείς σαν παράδειγμα θα παραθέσουμε δυο στίχους από τραγούδι του λαϊκού μουσικού μας συνθέτη Βασίλη Τσιτσάνη και άλλους δύο στίχους από τραγούδι του διεθνούς φήμης αείμνηστου μουσικοσυνθέτη και τραγουδιστή του θρυλικού συγκροτήματος Μπιτλς Τζο Λένον, που ακόμα δε ξέρουμε τους λόγους και ποιοι τον δολοφόνησαν!!

Βασίλης Τσιτσάνης στο τραγούδι «Συννεφιασμένη Κυριακή»

Συννεφιασμένη Κυριακή, μοιάζεις με την καρδία μου,
που έχει πάντα συννεφιά, Χριστέ και Παναγιά μου.
Είσαι μια μέρα σαν κι’ αυτή, που έχασα τη χαρά μου,
Συννεφιασμένη Κυριακή, ματώνεις την καρδιά μου

Μέσα από αυτά τα λόγια, πόσα ατόφια συναισθήματα βγαίνουν απ’ την ανθρώπινη ψυχή, που είναι συνυφασμένα με τη χριστιανική μας πίστη και τα προβλήματα της ζωής μας, που υπαγορεύονται απ’ τους κτύπους της καρδιάς, των απλών ανθρώπων.

Αντίθετα, στους παρακάτω στίχους του άλλου τραγουδιού εκφράζεται σκόπιμα μια ρομαντική ουτοπία, που έρχεται σε αντίθεση με την ανθρώπινη ιστορία και τη ψυχοσύνθεση των λαών της γης.

Τζο Λένον στο τραγούδι: “Imagine” (Φαντάσου).

Φαντάσου, πως δεν υπάρχουν κράτη, ιδιοκτησία,
ούτε ανάγκη για απληστία ή για πείνα, μια αδελφότητα ανθρώπων...
Φαντάσου, όλοι οι άνθρωποι να μοιράζονται όλο τον κόσμο,
 ελπίζω μια μέρα να έρθεις μαζί μας και ο κόσμος θα γίνει ένας..

Εκτός των άλλων, οι παραπάνω στίχοι θεωρούνται απ’ τους μελετητές «παγίδα» για τους νέους μας.

Αυτό το τραγούδι γράφτηκε στο πλαίσιο του κρυφού σχεδίου των ισχυρών της γης, για τη μία Κυβέρνηση...

Ποιοι θα μας κυβερνάνε και προς ποια κατεύθυνση;

Πολλά χρόνια πριν, οι αόρατοι κυβερνήτες του πλανήτη μας ετοίμαζαν να μας προσφέρουν το καινούργιο φρούτο, την «Παγκοσμιοποίηση», αφού ο Τζο Λένον που έχει τραγουδήσει αυτό το τραγούδι, έχει δολοφονηθεί τόσα χρόνια πριν.

Να για τι οι ισχυροί του πλανήτη Γη μάς κατευθύνουν με το δικό τους τρόπο και για τα δικά τους συμφέροντα και δε θέλουν να παίρνουμε εμείς οι απλοί άνθρωποι καμιά εντολή απ’ τη ψυχή μας και απ’ τις παραδόσεις μας, που είναι οι ρίζες κάθε υγιούς κοινωνίας. Μια από αυτές, είναι το δημοτικό και το λαϊκό μας τραγούδι.

Δημοσιεύτηκε στην καθημερινή εφημερίδα «ΑΡΓΟΛΙΔΑ» την Πέμπτη 16 Μαΐου 2002

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Εν αρχή είναι ο εθελοντισμός στις ανθρώπινες κοινωνίες!! …

«Τα ευλογημένα χέρια και τα καταραμένα στόματα»

 εκεί που έχουν ταχθεί ( ο καθένας χωριστά) και σ’ αυτή την προεκλογική περίοδο….

Μια κυρία που δεν επιθυμεί να αναφερθεί το όνομά της  έδωσε τα χρήματα για την αλλαγή των χειραγωγών των προστατευτικών κιγκλιδωμάτων  στα σκαλοπάτια που οδηγούν στην περίφημη μπανιέρα «Μαδέρι» Ήταν σάπια,  σε άθλια κατάσταση και επικίνδυνα!! ... 

Ο γείτονάς μας Μιχάλης Βάλσαμος ανέλαβε την επιμέλεια του έργου και το βάψιμο των καθιστικών καθώς και των νέων κιγκλιδωμάτων. 

Το τοπίο άλλαξε εικόνα!  Εμείς βρεθήκαμε εκεί και με το  φωτογραφικό μας φακό καταγράψαμε την αλλαγή στο χώρο. 
Ευχαριστούμε τους προαναφερόμενους γι’ αυτή την προσφορά τους και, χαιρετίσματα σ’ αυτούς που ασκούν εξουσία στον τόπο μας. Εμείς κρατάμε την ουσία και ονειρευόμαστε…

Φώτο – ρεπορτάζ

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.  

Πρωτομαγιάτικο γλέντι με την Χορευτική Ομάδα Ερμιόνης

Αφιερωμένο εξαιρετικά - σ' αυτούς που αναθέτουμε τις τύχες του τόπου μας.- Και είναι πολλοί!...

Κύριε δήμαρχε συγχαρητήρια για τις επαναλαμβανόμενες επιλογές σας για ανθρώπους με τέτοια αλαζονική σκέψη και συμπεριφορά...

--------------------------------------------------------------------------------------------------

 16 Απριλίου 2018

Στιχομυθία με τον Αντιδήμαρχο της Δημοτικής Ενότητας Ερμιόνης - Δήμου Ερμιονίδας Γιώργο Μπουρίκα!...

…«Εμείς είμαστε ανώτεροι, στέκουμε πιο ψηλά από εσάς 

δεν καταδεχόμαστε να απαντάμε»…

Προσπαθήσαμε να παραβλέψουμε και να ξεχάσουμε τα λόγια του Αντιδημάρχου της Δημοτικής Ενότητας Ερμιόνης Δήμου Ερμιονίδας Γιώργου Μπουρίκα, αλλά δεν μπορέσαμε  να βρούμε διαφορετικά την ψυχική μας γαλήνη!!

Σήμερα π.μ. στην παραλία της Ερμιόνης - στην πιάτσα των TAXI και το παρακείμενο παρκάκι, περνώντας από εκεί με  κάλεσε προς συζήτηση ο κ. Μπουρίκας και εγώ ανταποκρίθηκα. Και φυσικά, κατάλαβα αμέσως  τον λόγο της συζήτησης,  διότι ήταν  νωπό το χθεσινό μας σχόλιο...

Ο διάλογος 

Μπουρίκας : «Ποιος σε έβαλε να γράψεις αυτά που έγραψες;;»

Εγώ: «Με προσβάλλεις όταν αμφισβητείς την ικανότητά μου να κάνω τέτοιες κριτικές σε αιρετά πρόσωπα και όλο φανταζόσαστε πως κάποιος/οι άλλοι με βάζουν να γράφω»

Μπουρίκας: «Ποιος σου είπε πως δεν έχουμε κάνει έργο στη Θερμησία;;
Εγώ: «Και γιατί δεν απαντάτε στους συνδημότες και συντοπίτες σου που σας καταγγέλλουν δημόσια και εγγράφως για το αντίθετο;;»

Μπουρίκας:  …«Εμείς είμαστε ανώτεροι, στέκουμε πιο ψηλά από εσάς δεν καταδεχόμαστε να απαντάμε»

Μπουρίκας: «Θέλω στο εξής να μην με πιάνεις στο στόμα σου και να γράφεις για εμένα»

Εγώ: «κ. Μπουρίκα ως απλός πολίτης λίγο με ενδιαφέρετε ποιος είστε και από πού κρατάτε. Αλλά ως αιρετός που είστε και  με τέτοιο υψηλό τίτλο, έχω υποχρέωση και δικαίωμα (και όλοι οι πολίτες – δημότες) να ελέγχω/ουν και να ασκώ/ούν κριτική στις πράξεις σας, στο έργο σας στη συμπεριφορά σας και στα λόγια σας» …

Εδώ είμαστε και σας περιμένουμε 

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.   

Η διεθνούς φήμης ιστορικός Ελένη Γλύκατζη -Αρβελέρ με τα αχνάρια της ιστορίας....

Ξυπνήστε! Έχουμε τον Μέγα Αλέξανδρο  θαμμένο στη Βεργίνα

Ακόμη μία ανατρεπτική τοποθέτηση για το πού βρίσκεται ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου έκανε η Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, σε συνέντευξή της στο Πρακτορείο Magazine με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της βιβλίου «Ο Μέγας Αλέξανδρος των Βυζαντινών».

Η 92χρονη ιστορικός επιμένει πως ο Μέγας  Αλέξανδρος είναι θαμμένος στον τάφο του Φιλίππου στη Βεργίνα λέγοντας, μάλιστα, πως «συμφωνεί απόλυτα με τα ευρήματα των Αμερικανών»

«Οι Αμερικανοί λένε ότι αποκλείεται να είναι ο Φίλιππος στον τάφο της Βεργίνας», λέει και αποκαλύπτει ότι στον σκελετό του λεγόμενου Φιλίππου βρέθηκαν ίχνη ενός ορυκτού, που λέγεται χουντίτις. «Κανείς δεν ήξερε τι ήταν και το έστειλαν στον Δημόκριτο και ο υπεύθυνος είπε ότι το ορυκτό είναι μόνο αιγυπτιακό και το χρησιμοποιούσαν στην Αίγυπτο για τις μούμιες», σημειώνει.

«Από κάτι τέτοια λέω να ξυπνήσουμε. Έχουμε τον Μέγα Αλέξανδρο στη Βεργίνα», υπογραμμίζει χαρακτηριστικά.

Χαρακτηριστικά η κυρία Αρβελέρ αναφέρει στη συνέντευξή της:

«Στο νεκροκρέβατο του λεγομένου Φιλίππου (στη Βεργίνα) βλέπουμε ένα Διόνυσο και έναν σάτυρο. Όταν ο Αλέξανδρος φτάνει στην Τύρο, συναντά τέτοια αντίσταση που νομίζει ότι πρέπει να την εγκαταλείψει. Το βράδυ, βλέπει στον ύπνο του έναν σάτυρο και ως μαθητής του Αριστοτέλη καταλαβαίνει σα- τύρος, ότι η “Τύρος δική σου”. Μένει και παίρνει την Τύρο. Όταν ο Αλέξανδρος έγινε ο κατακτητής των κατακτητών έστειλε στους Έλληνες μία προσταγή: να τον κάνουν θεό.

Οι Σπαρτιάτες είπαν ότι αφού θέλει να γίνει θεός ας γίνει. Οι Αθηναίοι άρχισαν κουβέντα. Ο Δημάδης, αν θυμάμαι καλά, φίλος του Αλεξάνδρου, τους είπε να τον κάνουν 13ο Ολύμπιο. Οι Αθηναίοι θύμωσαν και έβαλαν πρόστιμο στο Δημάδη. Και αυτός τους είπε: “Όποιος κρατάει τον ουρανό, χάνει τη γη”.

Οι Αθηναίοι φοβήθηκαν ότι ο Αλέξανδρος θα έστελνε ένα άγημα και έτσι τον έκαναν Διόνυσο. Και βγήκε ο περίφημος ο Διογένης και είπε: “Αν κάνατε αυτόν Διόνυσο, εμένα να με κάνετε σέραπι”. Διόνυσος και σέραπις επάνω στο νεκροκρέβατο (στον βασιλικό τάφο στη Βεργίνα) καταλαβαίνουμε ότι θα μπορούσε να είναι μόνο του Αλεξάνδρου και όχι του Φιλίππου».

Ποιά είναι η σύνδεση του Μεγάλου Αλεξάνδρου με τους Βυζαντινούς;

>>>>>>>>>>>>

Ως μνημόσυνο στον Κώστα Δημότση ή Έλληνας, ο Κρανιδιώτης ευεργέτης της ιδιαιτέρας του πατρίδας...

Οι ημέρες με τις  μεγάλες γιορτές του έθνους και της Χριστιανοσύνης δεν είναι για φαγοπότι, διασκέδαση και άλλες απολαύσεις. Είναι για σκέψη και περισυλλογή, για το από που ερχόμαστε, που είμαστε και ποιος είναι ο προορισμός μας ...

Έτσι, χρέος μας είναι, τέτοιες μέρες να θυμόμαστε με σεβασμό και ευγνωμοσύνη τους αείμνηστους συμπολίτες, που ευεργέτησαν με τον ένα ή άλλο τρόπο τον τόπο μας...

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ας γίνει φωτεινό παράδειγμα σε όλους μας η πράξη του 

και έκδηλη να είναι η ευγνωμοσύνη μας !!
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Από την ιστοσελίδα του δήμου 
Ολοκληρώθηκε  η διαδικασία μεταβίβασης στο Δήμο Ερμιονίδας της δωρεάς 200.000,00€ του αείμνηστου Κώστα Δημότση -Έλληνα

Από αριστερά ο Κώστας Δημότσης και δεξιά 
ο Δήμαρχος Ερμιονίδας (2011-31/8/14) Δημήτρης Καμιζής.

Όπως είναι γνωστό ο αείμνηστος ΚΩΣΤΑΣ ΔΗΜΟΤΣΗΣ ΕΛΛΗΝΑΣ άφησε με τη διαθήκη του στο Δήμο Ερμιονίδας την κατοικία του στο Κρανίδι με σκοπό την ίδρυση Ιστορικού Μουσείου, ένα αγρόκτημα εμβαδού 8 περίπου στρεμμάτων στη θέση Γκολέμι Κρανιδίου με σκοπό την ανέγερση Κλειστού Γυμναστηρίου και 200.000,00€ μετρητά από λογαριασμό του στην Αγροτική Τράπεζα με σκοπό να διατεθούν στην κατασκευή Κλειστού Γυμναστηρίου. Όταν δε βρισκόταν στη ζωή είχε δωρίσει προς το Κέντρο Υγείας Κρανιδίου ένα ασθενοφόρο όχημα και ένα σύγχρονο υπερηχογράφο συνολικής αξίας περίπου 90.000,00€

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΙΖΗΣ

Στιγμιότυπα που τράβηξαν την προσοχή μας και απαθανάτισε ο φακός μας ...

Όσα δεν μπόρεσε να διαγράψει ο Χάκερ - συνέχεια…

Από το προσωπικό μας αρχείο – 29 Ιουνίου 2018

Εικόνες δειλινού στην  Ερμιόνη, που με ένα κλικ στο φωτογραφικό μας φακό, πέρασαν στην αιωνιότητα πρόσωπα και πράγματα...

 

Δυο φίλες – δικά μας κορίτσια - πίνουν το καφεδάκι τους και τα λένε…

 στο καλύτερο μπαλκόνι της Ερμιόνης  στο  Κρόθι. 

Η ανέμελη στάση τους μαζί με την νεανική τους φρεσκάδα, 

 τράβηξε την προσοχή μας και το φωτορεπορτάζ άρχισε....

Σε κοσμικό κέντρο στην παραλία της Ερμιόνης 

Μελαγχολική ανατολή της πανσέληνου από το λιμάνι και το σπίτι μας.... 

Φώτο- ρεπορτάζ 

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ. 

Σοφία Βαρελά η Δασκάλα που άφησε ανεξίτηλα το στίγμα της στην Σχολική Κοινότητα της Ερμιόνης ...

Από το έντυπο αρχείο μας...

Δημοσιεύτηκε στην καθημερινή εφημερίδα «ΑΡΓΟΛΙΔΑ» 

στις 25 Μαΐου 2004

Για να διαβάσετε το κείμενο – Δεξί κλικ πάνω στο κάθε δημοσίευμα και στην κάρτα που θα βγει –κλικ στη θέση – άνοιγμα σε νέο παράθυρο μετά το + να μεγαλώσει σε όλο το εύρος της οθόνης.

Αληθινές ιστορίες σε περιοχές του πλανήτη Γη που ο Χριστός δεν Ανασταίνεται...

Γράφει ο Γιώργος Νοταράς στο blog  του "Ο αλιβάνιστος"

ΝΕΛΣΟΝ ΜΑΝΤΕΛΑ Ο ΜΕΣΙΑΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΟΥ

1964 WALVIS  BAY Δεύτερη από αριστερά, η σύζυγος μου και η κόρη μου και τρίτος εγώ στο γιορτινό τραπέζι της Αναστάσεως.

------------------------------------------------------------------------------------

Ήταν το 1964 το τυραννικό καθεστώς του Απαρτχάιντ στη Νότιο Αφρική σφυρηλατούσε αλυσίδες, για τα πόδια των Ζουλού που είχαν φέρει από το SOWETO ως δούλους, για τις χειρωνακτικές εργασίες των λευκών Ευρωπαίων αφεντάδων!!!

Και ο Νέλσον Μαντέλα, φυλακισμένος στο νησί ROMPEN 

μετρούσε με αδημονία τις μέρες που τον χώριζαν, από την πολυπόθητη ελευθερία αυτού και του Λαού του.

Η ζωή των ζουλού, είχε κοστολογηθεί στα πέντε σελήνια με απλές διαδικασίες και οι ανθρώπινες σχέσεις τους με τον λευκό,  (συνεύρεση) κόστιζε 4 μήνες στη φυλακή και 4 βουρδουλιές, στη πλάτη, που άφηναν ανεξίτηλα τα σημάδια για όλη τους τη ζωή.

Η ημέρα της Αναστάσεως του 1964 μας βρήκε να ξεφορτώνουμε στο Walvis Bay της Νοτίου Αφρικής, οι προετοιμασίες για την εορτή του Πάσχα είχαν αρχίσει από παραμονή. Ένα βαρέλι κομμένο κατά μήκος, γεμισμένο μέχρι τη μέση με άμμο και πάνω    κάρβουνα, τα αρνιά περασμένα στις σούβλες από το μάγερα, ήταν  έτοιμα για να αρχίσει ανήμερα το γλέντι.

Στο καράβι υπηρετούσαν ως καμαρότοι, δύο της φυλής των ζουλού, που και αυτοί ως πλήρωμα εόρταζαν μαζί μας, την Ανάσταση Του Θεανθρώπου.Στο αμπάρι νο 3 είχε ετοιμαστεί το γιορτινό τραπέζι, από το πρωί οι σούβλες γύριζαν συνεχώς, μέχρι ο οβελίας  να ετοιμαστεί, να τεμαχιστεί και να σερβιριστεί στο τραπέζι.

Το απομεσήμερο και ενώ το γλέντι είχε ανάψει και μαζί μας χόρευαν και οι καμαρότοι, δύο έφιπποι αστυνομικοί ήρθαν έξω από το πλοίο, φυσικά ειδοποιημένοι από κάποιον εργάτη του λιμανιού και με κάλεσαν να πάω να με δουν. Ο ένας που ήταν αξιωματικός με αυστηρό ύφος σχεδόν με διέταξε, οι δύο Ζουλού να αποτραβηχτούν στα δωμάτιά τους, εγώ με ευγενικό τρόπο τους απάντησα ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι ναυτολογημένοι στο πλοίο, που φέρει την Ελληνική σημαία και είναι αναπόσπαστο τμήμα της Ελληνικής επικράτειας  και ως εκ τούτου, είναι αδύνατον να απομονωθούν και θα σας παρακαλούσα ως καλεσμένοι μου, να λάβετε και εσείς μέρος στη γιορτή μας.

Χωρίς  καμία άλλη συζήτηση, σπιρούνισαν τα άλογά τους και έφυγαν, οι Αφρικανοί Ζουλού που παρακολουθούσαν το διάλογο, για πρώτη φορά ίσως στη ζωή τους, να ένοιωσαν ελεύθεροι Άνθρωποι!!!

Την επομένη με ειδοποίησαν με τον πράκτορα, να παρουσιαστώ στο λιμεναρχείο για ανάκριση, πήγα και ζήτησα να έλθω σε τηλεφωνική επαφή με τον πρέσβη της Ελλάδος στην Πρετώρια, όταν ο λιμενάρχης μου είπε, δεν χρειάζεται να γίνει διπλωματικό επεισόδιο, παρακαλώ το θέμα να θεωρηθεί λήξαν!!!

Ως μνημόσυνο στους Πνευματικούς μας φάρους!!...

Γράφει ο Γιώργος Νοταράς στο blog του "ο αλιβάνιστος"

Σάββατο, 18 Ιανουαρίου 2014

ΣΟΦΙΑ ΒΑΡΕΛΑ-ΠΟΘΟΥ

Φωτ. 1 Μιχαλάκης Παπαβασιλείου, Αικατερίνη Παπαβασιλείου,

Δ. Βαρελάς Σοφία Βαρελά, Καλαματιανός.

Φωτ, 2 Στο λιμανάκι μπροστά στου Ν. Λαζαρίδου επάνω στη         βάρκα Βασίλης Δ. Νάκος, Ηρώ Λαζαρίδου, Σοφία Βαρελά, Καίτη Αγ. Παπαμιχαήλ, Νιτσα Καρδάση, Γιώτα Πραχαλιά, Αικατερίνη  Ιωαν. Παπαμιχαήλ, Βενετία Γκάτσου, Δέσποινα Κωνσταντινίδου, Λιολιό Τέση, Κική Τράκη, Κατω: Ελένη Ησαία, Κική Νάκου,

Ματίνα Γεωργίου.      

ΕΣΒΗΣΕ ΚΑΙ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΜΑΣ ΦΑΡΟΣ

Τις αδούλωτες ψυχές τις σέβεται και ο χάρος, 103 ετών ήταν η αείμνηστη δασκάλα μας, η γυναίκα που έζησε το ξεριζωμό της Μικρά Ασίας και μια βάρβαρη κατοχή, αλλά δεν έχασε το θάρρος της και τον ενθουσιασμό της.   

Γύρω στο 1937 διορίστηκε στο δημοτικό σχολείο Ερμιόνης και μαζί της έφερε τη δημοκρατική συμπεριφορά, διώχνοντας τον συντηρητισμό. Μας αγάπησε και την αγαπήσαμε γιατί και η βέργα που κρατούσε, ήταν για να δίνει το ρυθμό στα τραγούδια και στο Εθνικό μας ύμνο.                                                

Ακoλούθησαν τα μαύρα χρόνια της κατοχής και αυτή μαζί με όλους τους άλλους δασκάλους μας, συνέχισαν την διδασκαλία στα νιάτα της πατρίδας μας. Τον Σεπτέμβρη του 1943 με την οπισθοχώρηση των Ιταλών,  ήρθε ο στρατός του ΕΑΜ και εμείς γυρίσαμε στις τάξεις του σχολείου μας. Στην οργάνωση που συστήθηκε προσχώρησε η αείμνηστη δασκάλα μας, που αφού τελείωνε το μάθημα τραγουδούσαμε στα <άρματα στα άρματα εμπρός στον αγώνα…> και το <Πέσατε θύματα αδέλφια εσείς στον τίμιο αγώνα, αιωνία η μνήμη σε σας αδελφοί….> όμως δεν ευτύχισε τους στοίχους αυτούς, να τους δει γραμμένους, ούτε καν αναφορά στη μνήμη των αδελφών μας!!!                                     

Η δασκάλα μας διώχτηκε για τις ιδέες της και αθωώθηκε.

Χθες την συνοδεύσαμε στην τελευταία της κατοικία και μαζί με ένα λουλούδι καταθέσαμε και ένα δάκρυ απ΄ την ψυχή μας.          

                             

Απρίλιος 2010 - Πασχαλινή φιλανθρωπία στην Ερμιόνη…

«Εμείς Θεό αυτοί Αλλάχ, όμως όλοι μας αχ και βαχ…»

----------------------------------------------------------------------------------------------------

Από το προσωπικό μας αρχείο ...

Ανάσταση ανθρωπιάς αισθάνθηκαν οι αλλοδαποί 

που φιλοξενούνται στην περιοχή μας!

Όπως μας ενημερώνει ο Σελίμ ο Τυνήσιος ( έτσι τον φωνάζουμε)
με δική του πρωτοβουλία και επιμέλεια οργάνωσε ένα πασχαλινό γεύμα με τα ανάλογα εδέσματα, ποτά μπύρες κ.α. σήμερα Κυριακή του Πάσχα στην είσοδο της Ερμιόνης στην βόρεια παραλία, για όλους τους αλλοδαπούς – κυρίως έγχρωμους-, που παραμένουν στην περιοχή του Δήμου μας, με τις γνωστές συνθήκες…

Ο Σελίμ μας είπε, πως πολύ συμπολίτες μας ανταποκρίθηκαν σ’ αυτό το κάλεσμα και ο καθένας με το δικό του τρόπο συνεισέφεραν σ’ αυτή την φιλάνθρωπη χειρονομία. Άλλοι με τρόφιμα - κρέατα κυρίως- κ.α., ποτά, και άλλοι με χρήματα.

Ο διοργανωτής αυτής της εκδήλωσης κατά την επίσκεψή μας εκεί μοίραζε το φαγητό και ήταν πολύ υπερήφανος γι’ αυτή την προσφορά του κυρίως προς τους Αφρικανούς οικονομικούς μετανάστες και μέσου εμάς θέλει να ευχαριστήσει όλους τους συμπολίτες μας, που ανταποκρίθηκαν σ’ αυτή την θεάρεστη πράξη.

Ρωτήσαμε τον Σελίμ αν παραβρέθηκε στον χώρο αυτού του πασχαλινού γεύματος (πού είχε και άλλο χαρακτήρα) κάποιος εκπρόσωπος του Δήμου ή της Εκκλησίας ή κάποιας φιλανθρωπικής αδελφότητας. Η απάντηση ήταν, «μέχρι αυτή τη στιγμή, κανένας!!!»

Εμείς σκεφθήκαμε, ίσως να τους επισκέφθηκε ο Χρηστός μας αναστημένος και δεν τον αντιλήφθηκαν…

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

Το Άγιο Πάσχα - λαογραφικά κείμενα και παραδόσεις...

 Συνέχεια από το βιβλίο «ΘΡΥΛΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΡΜΙΟΝΗΣ» 

του αείμνηστου δασκάλου μας Μιχαήλ Αγγ. Παπαβασιλείου.

Γιατί χωρίς γνώση της ιστορίας και των παραδόσεων σε έναν λαό, δεν υπάρχει μέλλον… 

  

..............................................................................................................................................................................................................................

συνέχεια: τον πιάνανε από χέρια και πόδια και τον αιρώσουνε πέρα δώθε, ώσπου να τον ζαλίσουνε κι' αυτοί να κουραστουνε.) Τέλος κειμένου.

....................................................................................................................................................................

Πασχαλινές ευχές από το Σύλλογο Γονέων Κηδεμόνων &Φίλων Ατόμων με Αναπηρία "Η Διαδρομή"...