Πρόσκληση του Δήμου Ερμιονίδας εν όψει της Εθνικής μας εορτής 28ης Οκτωβρίου 1940

Άρθρο του Βασίλη Λαδά στο blog - η οικογένεια Ζέρβα είναι «ΤΑΦΟΙ ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΟΙ»!!!

Τώρα μετά την «αυθαίρετη εισβολή» στο κτήμα του Ζέρβα  δωρεά στο Δήμο από τον εργολάβο και την Περιφέρεια  για το έργο  της αποχέτευσης του Κρανιδίου με εγκατάσταση αγωγού λυμάτων, επιβεβαιώνεται η ασέβεια στη μνήμη των δωρητών και ευεργετών του δήμου και κατ' επέκταση η αλγεινή αδιαφορία της Δημοτικής αρχής προς τη δημοτική περιουσία, που υποβαθμίζεται η αξία και η μελλοντική προοπτική του ακινήτου ...

Και εσείς κύριε πρόεδρε της Κοινότητας Κρανιδίου μπορεί να είσαστε νέος και άπειρος στο θεσμό, άλλα και σ΄αυτές τις περιπτώσεις που αφορούν την προστασία  στις δωρεές των  δωρητών του Κρανιδίου δεν μπορείτε να δείξετε κάποιο ενδιαφέρον και να παρέμβετε δυναμικά;;;... 

Η αναδημοσίευση  γίνεται με αφορμή την πιο κάτω καταγγελτική αναφορά  

του πρώην δημάρχου Δημήτρη Καμιζή 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Δωρητές και ευεργέτες του Κρανιδίου στην αφάνεια;;;

Ερωτάσθε πρώην Δήμαρχε Κρανιδίου και νυν Ερμιονίδας Δημήτρη Καμιζή, ποια είναι η αναγνώριση και η τιμή των πιο κάτω ευεργετών και δωρητών του Δήμου μας...

 ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Δωρεές της οικογένειας Ζέρβα προς το Δήμο Κρανιδίου

Επανέρχεται ο Βασίλης Λαδάς σε προηγούμενη αναφορά του για την οικογένεια Ζέρβα!

Αρ. 25623 πράξης δωρεάς αγροτικού ακινήτου.

Αντικειμενική αξία 64.687,17€

Δηλωθείσα αξία 64.700€

Στις 12 του μηνός Δεκεμβρίου του έτους 2003 ημέρα Παρασκευή, στο συμβολαιογραφείο Κωνσταντίνου Θεοφάνη Βασαγιάννη, εμφανίστηκαν ο Βασίλειος Παπαδημητρίου του Γεωργίου, δικηγόρος (Σκουφά 60, Αθήνα) σαν ειδικός πληρεξούσιος του Κωνσταντίνου Ζέρβα συνταξιούχου που γεννήθηκε το 1921 στο Κρανίδι, και ο Δημήτριος Καμιζής του Άγγελου και της Καλλιρρόης, ιατρός και δήμαρχος Κρανιδίου με απόφαση του Δ.Σ. του δήμου.

                 Ο Καμιζής απεδέχθη την δωρεά προς το δήμο του πληρεξουσίου του Ζέρβα, δικηγόρου Παπαδημητρίου που περιέχει τα εξής ακίνητα :

1) ένα αγροτικό κτήμα στην «Αγία Παρασκευή» του δήμου Κρανιδίου, έκτασης 1.478 τ.μ. (με την μέτρηση του τοπογράφου Γεωργίου Μήτσου) αξίας περίπου 45.000€ με αρχή το γνωστό τρίγωνο «Γκούρι Βιτόρες» απ’ όπου ξεκίνησε ο Παπαρσένης με τους Κρανιδιώτες που πήραν μέρος στην απελευθέρωση του Ναυπλίου κατά τον αγώνα του 1821).

2) ένα μικρό κομμάτι, από τον δρόμο προς το πηγάδι «Πύργος» που ανεβαίνει στον υπέροχο λόφο με θέα την γραφική Μπαρδούνια (ανατολικά) με τα υπέροχα τριώροφα καπετανέικα σπίτια, μέχρι το σημερινό γήπεδο της ΑΕΚ και τον δρόμο προς Λάκκες – Δωρούφι.

                 Την δωρεά του Ζέρβα και την δωρεά του «πρόσφυγα» Φωστίνη τις περιγράφω αναλυτικά στο βιβλίο μου «ΤΟ ΚΡΑΝΙΔΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΤΟΥ» όπου αναφέρομαι σε πολλές σημαντικές οικογένειες του Κρανιδίου. Ρωτάω τον κύριο δήμαρχο Δημήτριο Καμιζή ποια ήταν η «αναγνώριση» αυτών των δωρεών από τον δήμο Κρανιδίου που τόσο πολύ ωφελήθηκε; Θεωρώ ελάχιστη ή μάλλον καμία! Ειδικά για την περίπτωση της οικογένειας Ζέρβα «ταιριάζει» το ποίημα του Κ. Παλαμά «ΤΑΦΟΙ ΛΗΣΜΟΝΗΣΜΕΝΟΙ».

                 Ο κύριος δήμαρχος (γνώστης της τοπικής ιστορίας) ας μας πει τι πρόσφεραν στο Κρανίδι τρεις από τις «σημαντικότερες» οικογένειες, οι «Φραγκουλαίοι», οι «Τσιρτσικαίοι» (κυρίως αγροκτηνοτρόφοι) και ειδικά οι «Κοντοβρακαίοι»...

Ειδικά αυτοί που «έβγαλαν» βουλευτές, τοπικούς παράγοντες κλπ και επί 50 χρόνια σε μεγάλο βαθμό καθόριζαν την πορεία της περιοχής μας. Τι πρόσφεραν αυτοί; Αν πρόσφεραν έστω και μία δραχμή, ένα ευρώ ή ένα τετραγωνικό μέτρο ας μας το πει ο κύριος δήμαρχος! Άξιζε περισσότερο για να τιμάται μελλοντικά ο Χάσπαρης από τον Ζέρβα;

Όλα αυτά τα γράφω για τρεις λόγους :

Α) Για να κρατήσω όσο μπορώ ζωντανή την μνήμη και την ευγνωμοσύνη του απλού λαού για τους Κρανιδιώτες δωρητές αφού ο επίσημος δήμος τους «ξέχασε»!

Β) Για να θυμίσω ότι (κατά την γνώμη μου) ο ευεργέτης μετά τον θάνατό του δεν «καταλαβαίνει» από καμία τιμή αφού θα έχει γίνει «κοπριά»!!!

Γ) Για να δηλώσω ότι αισθάνομαι «τυχερός» και ευτυχισμένος αφού τα Χριστούγεννα 2011 «αξιώθηκα» να απολαύσω την μουσική 18 οργάνων (πνευστών) από τα 36 όργανα που δώρισα στον δήμο για την δημιουργία φιλαρμονικής που αριθμεί περίπου 100 μαθητευόμενα αγόρια και κορίτσια!!! Τίποτα άλλο δεν θέλω. Μεγαλύτερη αναγνώριση της προσφοράς κάποιου, που δεν υπάρχει!!! 

Μόνο και μόνο ότι έζησα και πρόλαβα να «γευτώ» αυτή τη χαρά νοιώθω «τυχερός»! δυστυχώς όμως, η οικογένεια Ζέρβα είναι «ΤΑΦΟΙ ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΟΙ»!!! 

«Το ψυχοφάρμακό μας»! (Εκμυστηρεύσεις...)

Είναι αυτό να ακούω το πρωί - ώρα 6.00 την μουσική του Εθνικού μας ύμνου 

με το άνοιγμα του πρωινού προγράμματος του δημοσίου ραδιοφώνου (ΕΡΤ),..

...στη συνέχεια να βγαίνω στο μπαλκόνι του σπιτιού μου, να λέω Καλημέρα! στα λουλούδια και τα δεντράκια του κήπου μου και να αισθάνομαι ότι αυτά με αντιχαιρετούν! ...

...και στην πλήρη ησυχία που υπάρχει στη γειτονιά μου αυτή την ώρα,  να αφουγκράζομαι τον ήχο του φλοίσβου της θάλασσας, όταν ο ελαφρύς κυματισμός πηγαινοέρχεται στην παραλία δίπλα στο σπίτι μου....

Αυτές τις στιγμές κάνω το σταυρό μου και προσεύχομαι.- 

«Θεέ μου μη μου τα στερήσεις όλα αυτά στην υπόλοιπη ζωή μου»…

23 Οκτωβρίου 2019

Αντί για καλημέρα

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

Δημήτρης Καμιζής προς δημοτική αρχή - Τα ακίνητα του Δήμου δεν πρέπει να είναι "ξέφραγα αμπέλια" ....

Οι πράξεις τους και η αδιαφορία τους για την κοινή μας περιουσία και το κοινό μας συμφέρον, καταδεικνύει,  μόνο το ενδιαφέρον και την αγωνία τους για το προσωπικό τους συμφέρον και το φαίνεσθαι! … ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.  

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

https://kamizis.blogspot.com/

Τα ακίνητα του Δήμου δεν πρέπει να είναι "ξέφραγα αμπέλια"

Κατέθεσα σήμερα στον Δήμο Ερμιονίδας, αναφορά- καταγγελία για το γεγονός ότι  προ ημερών έπεσε στην αντίληψή μου ότι σε οικόπεδο του Δήμου το οποίο μάλιστα είχε δωρισθεί εν ζωή, από τον αείμνηστο συμπατριώτη μας Κωνσταντίνο Ζέρβα, γίνονται εργασίες διάνοιξης τάφρου για να περάσει ο αγωγός μεταφοράς λυμάτων που έρχεται από το Πορτοχέλι κατά μήκος του επαρχιακού δρόμου για να καταλήξει στο εργοστάσιο βιολογικού καθαρισμού στο Κρανίδι. Και ενώ ο αγωγός ακολουθούσε συνεχώς την άκρη του του Επαρχιακού δρόμου χωρίς να προκαλέσει βλάβη σε καμία ιδιοκτησία μόλις έφτασε στο οικόπεδο του Δήμου που συνορεύει με τον περιφερειακό δρόμο παράκαμψης του Κρανιδίου, «εισβάλλει», προφανώς για να γλυτώσει λίγα μέτρα  , στο  δημοτικό οικόπεδο καταστρέφοντας ουσιαστικά κάθε μελλοντική προοπτική αξιοποίησής του όπως αναφέρω στο σχετικό έγγραφο που κατέθεσα. Ακόμα και τεχνική μελέτη να το προέβλεπε έπρεπε να δοθεί άλλη τεχνική λύση και όχι να απαξιωθεί πλήρως  (στραβωθεί) το οικόπεδο. Και παρ’ ότι όταν αρχικά υπέπεσε στην αντίληψή μου προ ημερών ενημέρωσα τον κ Δήμαρχο τηλεφωνικά για αυτό το θέμα, το έργο εξελίχθηκε όπως φαίνεται και στις σημερινές φωτογραφίες και σχεδόν ολοκληρώθηκε. Το χρήσιμο αυτό έργο της αποχέτευσης, ευτυχώς τελικά το εκτελεί η Περιφέρεια Πελοποννήσου αλλά εδώ στον Δήμο μας κανείς δεν παρακολουθεί όπως φαίνεται, την πορεία των εργασιών και την εξέλιξη του έργου. Κανείς δεν φαίνεται επίσης να νοιάζεται για την αξία των ακινήτων του Δήμου και ιδιαίτερα αυτών που προσφέρθηκαν από καλούς πατριώτες.

Κείμενα για λαογραφικό μουσείο - συνέχεια…

…«Πολύτιμα πετράδια» αλλοτινών εποχών, που μένουν ανεξίτηλα στην μνήμη και το πέρασμα το χρόνου, - γιατί κατά τη γνώμη μας, αναδύεται ατόφιος ένας γνήσιος νοσταλγικός πολιτισμός!! …

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

----------------------------------------------------------------------------------------

ΟΙ ΤΣΑΓΚΑΡΗΔΕΣ ΤΗΣ ΕΡΜΙΟΝΗΣ

Όσα φέρνει η γραφή και ο φακός...

Γράφει η Βιβή Σκούρτη

Σα χτες, θυμάμαι, πίσω-απ’ τον πάγκο, να επισκευάζεις

και στα παπούτσια, με το σφυρί σου, σόλες να βάζεις.

Θυμάμαι ακόμα κείνη την κόλλα που τα κολλούσες

μα και το δέρμα πού ’παιρνες μέτρα για τις πατούσες.

Μικρό παιδάκι ήμουνα τότε κι όσο μπορούσα

τα εργαλεία πάνω στον πάγκο τακτοποιούσα.

Τα χρόνια ‘φύγαν, το τσαγκαράδικο άδειο μένει.

Παιδί δεν είμαι, αλλά η μνήμη πίσω σε φέρνει.

Μανώλης Ι. Πολυκρέτης

Στο Περιοδικό μας «Στην Ερμιόνη άλλοτε και τώρα» περιηγηθήκαμε στην κοινωνία των επαγγελμάτων, όσων χάθηκαν στο διάβα του χρόνου ή σβήνουν στο πέρασμά του, αλλά και κάποιων που εξακολουθούν να διατηρούνται χάρη στην αγάπη και την ιδιαίτερη ματιά που έχουν κάποιοι από αυτούς. Ο τσαγκάρης, ο επιπλοποιός, ο βαρελοποιός, ο σαγματοποιός, ο οινοποιός, ο αγγειοπλάστης, ο καραβομάστορας, ο καλαθοπλέχτης, η μανταρίστρα , κ. α. καθώς και τα μυστικά της τέχνης τους.

Οι τσαγκάρηδες ήσαν οι κατασκευαστές των υποδημάτων, της αλλαγής του χρώματος και της επιδιόρθωσης τους. Ένα πολύ συνηθισμένο επάγγελμα στα παλαιότερα χρόνια. Το παπούτσι αποτελεί βασικό μέρος της ενδυμασίας του ανθρώπου, βοηθάει στο βάδισμα, καλλωπίζει και προστατεύει τα πόδια του.

Ο τσαγκάρης  με την ποδιά στο λαιμό δεμένη, ολημερίς σκυμμένος πάνω στον πάγκο του και γύρω του καλφάδες (βοηθοί) και τσιράκια (οι παραγιοί-μαθητευόμενο), δίπλα στον μάστορα.

Μίμης Κατσογιώργης (Παπουλάκης) δεξιά Νίκος Σπετσιώτης 

Ο μάστορας έπαιρνε τις παραγγελίες, για να φτιάξει το χειροποίητο παπούτσι. Αποτύπωνε το αχνάρι  του πέλματος σε χαρτόνι και ετοίμαζε το πατρόν για όλα τα κομμάτια του παπουτσιού (σόλα και φόντι.  Φόντι είναι το παπούτσι χωρίς τη σόλα). Τα διάφορα κομμάτια του παπουτσιού όπως: τη φτέρνα, τα ψίδια, τη μύτη τα γάζωνε και τα φόντια τα έφτιαχναν οι κορδελιάστρες. 

Αντώνης Λουκάς

. Αριστερά Κασνέστης, στη μέση Κωστής Βελούδης, 
με  δύο κυρίες παρέα τους, φίλες ή γειτόνισσες...

Στη συνέχεια μοντάριζε επάνω στο καλαπόδι, το ομοίωμα του παπουτσιού, δίνοντας σχήμα στο παπούτσι. Το μοντάρισμα γινόταν με μεγάλες πρόκες που λύγιζαν εύκολα, τις σμπράγκες, ενώ το κάρφωμα με μικρά καρφιά τα τένα.  Μεταξύ φόντι και σόλας έμπαινε ένα κομμάτι δέρματος, το βάρδουλο και δένονταν όλα μαζί με ράψιμο. Πριν ραφτούν το βάρδουλο και η σόλα έμπαιναν στο μαστέλο, ένα μικρό δοχείο με νερό, ώστε να μαλακώσουν και να μπορούν εύκολα να ανοιχτούν οι τρύπες, για να περάσει η κερωμένη κλωστή που αντί βελόνας είχε τρίχα από αγριογούρουνο. Το ράψιμο εκείνο, το μοντάρισμα, απαιτούσε ιδιαίτερη τέχνη και γινόταν από τον  έμπειρο μάστορα. Για το μοντάρισμα χρησιμοποιούσε πολλά από τα είδη τανάλιας. Πριν ενωθεί η σόλα  με το φόντι ακολουθούσε το πεστάρισμα. Έβγαζε τη σόλα από το μαστέλο, την χτυπούσε σε ένα μεταλλικό πέλμα, με σκοπό να διευκολυνθεί η όλη εργασία.

Οι τσαγκάρηδες κατασκεύαζαν πληθώρα παπουτσιών  ώστε να καλύπτονται όλα τα γούστα για κάθε ηλικίας •γόβες, σκαρπίνια, μπότες, μποτίνια, μποτάκια, πέδιλα, σαγιονάρες, μοκασίνια, πλατφόρμες, μπαλαρίνες.

Κούλης Καλαμούτος, Απ. Σηφναίος , Πάνος Μανουσάκης 

Στις μέρες μας ο τσαγκάρης με την παλιά μορφή δεν υπάρχει. Σήμερα είναι μόνο επιδιορθωτές  γιατί τα παπούτσια είναι πια βιομηχανικό προϊόν μιας και κατασκευάζονται σε εργοστάσια μαζικής παραγωγής.

Οι τσαγκάρηδες ήσαν γλεντζέδες• το γλέντι τους ξεκινούσε το Σαββατόβραδο και τελείωνε το βράδυ της Κυριακής, με αποτέλεσμα να μη μπορούν να δουλέψουν τη Δευτέρα γι αυτό και υπάρχει η έκφραση «σήμερα είναι τσαγκαροδευτέρα». 

Γιορτάζουν στις 8 Μάη ημέρα του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου.

Μαζί με το επάγγελμα του τσαγκάρη σχεδόν χάθηκε και το επάγγελμα του λούστρου, που με το κασελάκι του στηνόταν στους δρόμους και γυάλιζε τα παπούτσια των περαστικών.

Τα εργαλεία και τα υλικά της δουλειάς τους

Ο μικρός, κοντός, ξύλινος πάγκος, το τρυπητήρι για να ανοίγουν τρύπες για τα κορδόνια, το αμόνι για να δουλεύουν το παπούτσι καλύτερα, το κατσαπρόκο-μικρό σουβλί που ανοίγει τρύπες,  τα καλούπια για να φαρδαίνουν τα στενά παπούτσια, τα παπουτσόκαρφα, οι ξυλόπροκες, τα σουβλιά, οι σακοράφες, το κερί, ο κερωμένος σπάγκος, οι διάφορες πρόκες, τα σουβλιά, πολλά είδη από τανάλιες, οι φαλτσέτες, ο γάντζος, η ποδοκίνητη μηχανή, το αμόνι, το τρίποδο (πατούνα). Σόλες, τακούνια, πέταλα, για να αντέχουν περισσότερο, φόντια, δέρματα, μπογιές, πινέλα, γυαλόχαρτα, ξυλόκαρφα.

Τάσος Ντανές , Απόστολος Σιφναίος

Οι τοπικές επαγγελματικές ομάδες ειδικεύονταν σ’ ένα επάγγελμα που μεταβίβαζε την επαγγελματική γνώση από γενιά σε γενιά. Μια τέτοια επαγγελματική ομάδα ήταν στην Ερμιόνη η οικογένεια Λουκά.

Ο Γιώργος Λουκάς αφηγείται για το οικογενειακό του παρελθόν: «Αρχικά το τσαγκαράδικο του παππού βρισκόταν εκεί που είναι και το πατρικό τους και γειτόνευε με τις οικείες Τσούκα και Γιδόπουλου,  στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο λιμάνι στο ισόγειο του σπιτιού του Δεληγιάννη (εκεί σήμερα βρίσκεται το μαγαζί Μπουκουβάλα). Εκτός από τα τρία αδέλφια κοντά του μαθήτευσαν, ο Βασίλης και Λάμπης Γιδόπουλος, ο πατέρας μου, ο Γαβρίλης Νάκος ίσως και άλλοι. Όταν έκαναν οικογένειες τα αδέλφια χωρίστηκαν. Ο Πέτρος παντρεύτηκε και πήγε στο Κρανίδι, ο πατέρας μου Αντώνης έστησε το δικό του μαγαζί στην Παναγία κι ο θείος Μίμης έμεινε με τον πατέρα του».

Τάσος Παπαηλίου, Ηλίας Γούτος,   Απ. Σιφναίος 

Κωστής Βελούδης, Κοντόπουλος 

Η Γιώτα Δημαράκη-Βιρβίλη επίσης μου διηγήθηκε το παρακάτω χιουμοριστικό περιστατικό: «Στο τσαγκαράδικο του πατέρα μου μάθαιναν τη δουλειά ο Βασίλης Φοίβας και ο Γιώργος (γιός του παγωτατζή, δεν θυμάμαι το επίθετο). Έφυγε κάποια στιγμή ο μάστορας κι εκείνοι πήραν τη ρόδα του αυτοκινήτου που την είχε για τις σόλες των παπουτσιών και άρχισαν να παίζουν. Ανεβασμένος επάνω ο Γιώργος του δίνει σπρωξιά ο Βασίλης και κυλάει μαζί με τη ρόδα μέχρι τα σκαλοπάτια του σπιτιού του Απόστολου Γκάτσου. Πώς δεν σκοτώθηκε! Μετά από τη σκανταλιά του ο Βασίλης κρύφτηκε στο αχούρι του σπιτιού του και δεν έβγαινε με τίποτα».

Γνωστές σε όλους μας οι παροιμίες:

 «Του τσαγκάρη τα παιδιά γυρίζουνε με την πατούσα», και

«Μπαλωματής ξυπόλητος και ράφτης κουρελιάρης»

Παραθέτουμε τον ονομαστικό κατάλογο των Ερμιονιτών  τσαγκάρηδων. Οι φωτογραφίες που παραθέτω είναι από το προσωπικό φωτογραφικό μου αρχείο, προσφορά ευγενική των αντίστοιχων οικογενειών:

Σχοινάς Γιώργος (Μπιθικόκκαλος)

Σχοινάς Μιχάλης

Σιφναίος Απόστολος

Τέσσης Λάζαρος (αδελφός Χριστίνας)

Νάκος Μιχαήλ (μάστορας, παπα-Νάκος)

Νάκος Μιχάλης (Παπαμιχάλης )

Νάκος Γαβρίλης

Κασνέστης Μανώλης

Αλεξανδρίδης Στέφος (φωτογράφος ήταν ο πατέρας του, άφησε το επάγγελμα τη δεκαετία του 50)

Σπετσιώτης Νίκος (Ζουλάπης)

Γιδόπουλος Λάμπης

Σπετσιώτης Λουκάς (παπα-Λουκάς)

Σπετσιώτης Μιχάλης

Φλεβαράκης Σταύρος (Χιώτης)

Βελούδης Κωστής

Βλάχος Ηλίας

Βλάχος Κώστας

Δημαράκης Μήτσος (Ντουνούκας)

Τσέλλος Δήμος  (από το Ηλιόκαστρο)

Καλαμούτος Κούλης

Κατσογιώργης Μίμης (Παπουλάκης)* (τεύχος 5)

Κυπραίος Γιώργος (του Μιχαήλ)

Κωσταντινίδης Παναγιώτης (γαμπρός παπα-Δημήτρη)

Λίτσας Γιάννης (πατέρας του ράφτη Γιώργου Λίτσα)

Λουκάς Γιώργος

Λουκάς Αντώνης

Λουκάς Μίμης

Λουκάς Πέτρος (παντρεύτηκε στο Κρανίδι)

Μαϊντανός Γιώργος

Μανουσάκης Μήτσος

Μανουσάκης Πάνος

Φοίβας Βασίλης

Όλοι τους χειρώνακτες!

Ανακοίνωση - Πρόσκληση της Κοινότητας Ερμιόνης εν όψει του εορτασμού της Εθνικής μας εορτής της 28ης Οκτωβρίου 1940....

Το εξώφυλλο της πρόσκλησης

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΗΣ 28ης  ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2019 1.Γενικός σημαιοστολισμός από την 8η πρωινή ώρα της 26 ης Οκτωβρίου μέχρι και  τη  δύση του ηλίου της 28ης Οκτωβρίου . ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2019 2.Φωταγώγηση όλων των Δημοσίων καταστημάτων, των καταστημάτων των  Νομικών   Προσώπων Δημ. Δικαίου,των Τραπεζών κατά τις βραδινές ώρες  της 27 ης και 28 ης  Οκτωβρίου. ΔΕΥΤΕΡΑ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2019 3.Ώρα 09:45 : Συγκέντρωση και εκκλησιασμός των μελών του Δημοτικού &  Κοινοτικού Συμβουλίου, Δημ. Υπαλλήλων, Δ.Σ. Συνεταιρισμών και Σωματείων στο Μητροπολιτικό  Ναό των «ΠΑΜ. ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ».  4.Ώρα 10:00 : Δοξολογία στο Μητροπολιτικό Ναό των Παμ. Ταξιαρχών με συμμετοχή  των Αρχών, των Σχολείων της πόλεως και των κατοίκων. Εκφώνηση του πανηγυρικού  λόγου της ημέρας 5. Επιμνημόσυνη δέηση στο μνημείο των ΗΡΩΩΝ  και κατάθεση στεφάνων. 7. Ώρα  11 :00  : Παρέλαση από μαθητές και  μαθήτριες των Σχολείων του Δήμου.       Την ευθύνη των εκδηλώσεων έχει  η Κοινοτική Σύμβουλος Χατζή Φανή σε συνεργασία με την  Δημοτική  Υπάλληλος κ. Κσσνέστη  Διαμαντούλα      Το πρόγραμμα αυτό συντάχθηκε σύμφωνα με τη σχετική εγκύκλιο της  Περιφέρειας Πελοποννήσου και δημοσιεύεται για ενημέρωση όλων των κατοίκων, οι οποίοι πpoσκαλούνται  να παραβρεθούν στον εορτασμό.                                                                                                                                         Ερμιόνη, 21-10-2019                                                                                Ο    ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                    ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΕΡΜΙΟΝΗΣ                                                                          ΓΑΝΩΣΗΣ  ΙΩΣΗΦ