Ο Φοίνιξ (από το «φοινός» = πορφυρός, βαθυκόκκινος) είναι ένα μυθολογικό πουλί που ξαναγεννιέται απ' τις στάχτες του! ....

Αυτή η αναφορά μας γίνεται με αφορμή το σχόλιο >>>  ΕΔΩ... του νεαρού "δημοκράτη - επαναστάτη!" Νικόλαου Μαντροχάλου, περί του Φοίνικα στην κορυφή του μνημείου των πεσόντων Ηρώων μας στην  Ερμιόνη. 

Νομίζω, πως ο νεαρός, έχει φοιτήσει και τελειώσει  πανεπιστημιακή σχολή....

Ο Φοίνικας αναγεννάτε μέσα από τις στάχτες του...

Κι' ακόμα, είναι άλλο πράγμα του ότι η Χούντα του 1967 χρησιμοποίησε αυτό το αρχαίο
 ιερό σύμβολο και άλλο,  εάν το παίρναμε εμείς από τη Χούντα 
και το τοποθετούσαμε στο μνημείο μας. 

Όμως και γι' αυτές τις απλές σκέψεις χρειάζεται διάβασμα και ενημέρωση
 - ξανά και ξανά,  προτού εκφράσουμε άποψη δημόσια και εκτιθέμεθα...

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

Επικαλούμαστε τις έγκυρες πηγές μας  για να μην αμφισβητηθούμε πάλι… 

>>> https://el.wikipedia.org

Γενικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ηρόδοτος αναφέρεται σε αυτό και στη μοναδική του ικανότητα να αναγεννιέται από τις στάχτες του, οι οποίες προέρχονται από την ίδια του τη φωτιά. Όταν ο Φοίνιξ έχει φτάσει σε μία ηλικία και θέλει να ανανεωθεί παραδίδεται στις φλόγες χρησιμοποιώντας ιερά και εξαγνιστικά βότανα όπως το μύρο. Ο Φοίνιξ πεθαίνει και αναγεννιέται μόνος του. Είναι πάντα ένας κάθε φορά και κατέχει εξαιρετικές δυνάμεις εκτός από τη μοναδική του ικανότητα να είναι αθάνατος.

Σύμφωνα με πολλές παραδόσεις έχει εξαιρετική φωνή και όταν τραγουδάει ακόμα και ο Ήλιος σταματάει το άρμα του για να τον απολαύσει. Πολλές παραδόσεις συνδέουν αυτή την ωδή με το τραγούδι που ακούγεται λίγο πριν τυλιχθεί στις ίδιες του τις ιερές φλόγες.

Επίσης: Φοίνικας, λέγεται και ο γιος του Κάδμου , Βασιλιά των Θηβών και ιδρυτής της Φοινίκης.

Ο Φοίνικας στη μυθολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πουλί του Φοίνικα τιμόταν στην αρχαία Ελλάδα και συνδεόταν με την λατρεία του Ήλιου και του Απόλλωνα.

Πέρα από την αρχαία Ελλάδα, ο Φοίνικας ήταν ένα πολύ ιερό σύμβολο και για άλλους πολιτισμούς:

·         Σύμφωνα με τους Αιγυπτίους ονομάζεται Μπένου (Bennu) και βρίσκονταν στη κορυφή της πυραμίδας που ξεπρόβαλε στη Δημιουργία από τα αρχέγονα ύδατα. O Φοίνιξ συνδέεται με το γιο του Όσιρη και της Ίσιδος, τον Ώρο, που είναι το ιερό βρέφος που παίρνει εκδίκηση για το θάνατο του Πατέρα του.

·         Στον Εβραϊκό πολιτισμό είναι το μόνο ζώο που δεν τρώει από το καρπό του δέντρου της γνώσης του καλού και του κακού. Σύμφωνα με αυτή τη παράδοση λοιπόν η Εύα δίνει σε όλα τα ζώα να φάνε και μόνο αυτός αντιστέκεται. Ο Θεός λοιπόν τον τιμάει τον Φοίνικα (εβραϊστί Milcham) και τον κάνει αθάνατο. Έτσι είναι μόνο ένα αρσενικό και δεν αναπαράγεται.

·         Στον πρωτοχριστιανισμό, ο Φοίνιξ Φοίνικας αναπαριστά τον Ιησού Χριστό, που επίσης πεθαίνει και ανασταίνεται σε τρεις μέρες όπως και ο φοίνιξ αναγεννιέται πλήρως σε τρεις μέρες. Ο συμβολισμός μπορεί να γίνει εμφανής σε πολλούς ναούς της Ελλάδας.

·         Ο Φοίνιξ αποτελεί ιερό ζώο του Βισνού, στην Ινδουιστική θρησκεία. Για την ακρίβεια συνδέεται με το Avatar του Βισνού (ένας από τους τρεις μεγάλους θεούς της συγκεκριμένης θρησκείας και κατά αυτούς ο συντηρητής των πάντων), τον δοξασμένο Ράμα (Ραμ) που είναι ο θεός του Ήλιου. Εκεί ονομάζεται Garunda.

·         Για τους Κινέζους, βασιλεύει στο Νότο (το στοιχείο του Πυρός). Αιώνιος αγαπημένος του θεωρείται ο Ιερός Δράκος. Στη κινέζικη πρακτική Feng Shui θεωρείται πανίσχυρη γητεία για καλή ερωτική ζωή να έχουν αυτά τα δύο ιερά ζώα ρομαντική στιγμή.

·         Ο Φοίνιξ σε διάφορες μορφές εμφανίζεται και στους Πέρσες, στους Νοτιοαφρικανούς, ακόμα και τους αρχαίους πολιτισμούς της κεντρικής και νότιας Αμερικής.

Ο Φοίνικας ως σύμβολο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φοίνικας είναι ένα πανίσχυρο σύμβολο που αφομοιώνει τη δύναμη του ανθρώπου να αναγεννιέται από τις δυσκολίες του και να γίνεται ακόμα πιο δυνατός. Ο Ιερός Φοίνιξ δε πρέπει να μπερδεύεται με ένα δαίμονα με παρόμοιο όνομα που βρίσκεται στο κλειδί του Σολομώντα. Αυτός αντιστοιχεί στη Σελήνη, ενώ ο Ιερός Φοίνιξ είναι αναμφισβήτητα ένα πλάσμα της Φωτιάς και του Ήλιου.

·         Στην αλχημεία και τον αποκρυφισμό είναι ένα ισχυρό σύμβολο του στοιχείου του Πυρός και χρησιμοποιείται εκτενώς.

·         Χρησιμοποιήθηκε από τη Φιλική Εταιρεία ως σύμβολο της ανάστασης του Ελληνικού Κράτους.

·         Χρησιμοποιήθηκε από την Κυβέρνηση Καποδίστρια ως εθνόσημο και ως νόμισμα.

·         Χρησιμοποιείται επίσης και από τους μασόνους, ως έμβλημα της μεγάλης στοάς τους.

·         Αποτελεί ένα από τα τάγματα αριστείας της Ελληνικής Δημοκρατίας.

·         Είναι το σύμβολο του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων από το 1910 έως και σήμερα.

·         Χρησιμοποιήθηκε ως σύμβολο της Χούντας των Συνταγματαρχών στην Ελλάδα, την περίοδο 1967-1974.

·         Τέλος, αποτελούσε ή αποτελεί το σύμβολο,σήμα, σφραγίδα ή το όνομα των αθλητικών συλλόγων:Αθηνώνhttps://www.contra.gr/ΑΕΚ 

Ψήφισμα της Κοινότητας Ερμιόνης - για την αποδημία στην άλλη ζωή του πατρός Παναγιώτη Δασκαλοθανάση

  ΕΡΜΙΟΝΗ 4/12/2019

ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΕΡΜΙΟΝΗΣ    

ΨΗΦΙΣΜΑ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΔΑΣΚΑΛΟΘΑΝΑΣΗ

ΤΡΙΤΗ 4 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2019

Σε έκτακτη συνεδρίασή του στις  4 Δεκεμβρίου  2019, το Κοινοτικό Συμβούλιο της Ερμιόνης , μετά τη θλιβερή είδηση του  θανάτου του πατρός Παναγιώτη Δασκαλοθανάση,  εφημερίου επί σειρά δεκαετιών  του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Ερμιόνη,  εκτιμώντας το ήθος και την προσφορά του στην τοπική Εκκλησία και Ενορία αποφάσισε ομόφωνα να προχωρήσει στην έκδοση του παρακάτω ψηφίσματος:

Να εκφράσει τα ειλικρινή συλλυπητήριά του προς την οικογένεια  του ιερέα.

Να παραστεί ο Πρόεδρος της Κοινότητας Ερμιόνης στην εξόδιο  ακολουθία.

Να  δημοσιευθεί το παρόν ψήφισμα στα τοπικά ΜΜΕ και να σταλεί στην οικογένεια του ιερέα

Για το Κοινοτικό Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

της  Κοινότητας Ερμιόνης

ΙΩΣΗΦ ΓΑΝΩΣΗΣ

«Η θάλασσα είναι η μοίρα μας» γι’ αυτό το λόγο αναδημοσιεύουμε αγαπημένα μας κείμενα...

Επιλογές από προσωπικό μας αρχείο- 19 Νοεμβρίου 2012

Μια εκδήλωση τιμή και μνήμης σε όσους αγάπησαν τη θάλασσα και η αρμύρα της εισχώρησε μέχρι μέσα στο μεδούλι των οστών τους, όπως των σφουγγαράδων της Ερμιόνης.

 Η οργάνωση της  παρουσίασης του βιβλίου της Βιβής Σκούρτη «Οι σφουγγαράδες της Ερμιόνης»  
έγινε από τις εκδόσεις "ΠΟΛΥΦΕΓΓΟΣ". 

Το βιβλίο παρουσίασε ο κρανιδιώτης (με ρίζες ερμιονίτικες) φιλόλογος Αντώνης Ζαραφωνίτης στην όμορφη αίθουσα των Εκπαιδευτηρίων "ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ" της Ελένης Γκάτσου – Αθηναίου και την παρακολούθησε πολύς κόσμος, κυρίως Ερμιονίτες Αθηνών - Πειραιώς

Παραθέτουμε το προλόγισμα της εκδήλωσης για την παρουσίαση του βιβλίου 

από την ίδια τη συγγραφέα 

Αγαπητοί προσκεκλημένοι, φίλες και φίλοι.

Σας ευχαριστώ για την παρουσία σας στη σημερινή εκδήλωση που την ομορφαίνει και μου δίνει κουράγιο για να συνεχίσω.

Το βιβλίο «Οι σφουγγαράδες της Ερμιόνης» είναι αφιερωμένο στη μνήμη του πατέρα μου. Το καταθέτω με συγκίνηση στα μνήματα όλων των θαλασσινών μας που κάποιοι από αυτούς βρίσκονται θαμμένοι σε κάποια ερημική παραλία της Αφρικανικής γης.

«Η θάλασσα είναι η μοίρα μας», λέει ο Σμαραγδής και το βιβλίο «Οι σφουγγαράδες της Ερμιόνης»,  έχει ως πρωταγωνιστές της  απλούς ανθρώπους, που η θάλασσα ήταν και για κάποιους εξακολουθεί να είναι η μοίρα και το ριζικό τους.

 Η σχέση των Ερμιονιτών με τη θάλασσα ξεκινάει πολλούς αιώνες πριν.

Τα γονίδια όλων μας είναι διαποτισμένα με αρμύρα.

Μεγαλώσαμε με εικόνες της θάλασσας, αυτής που διέσχιζαν με το κουπί και το πανί και αργότερα με τις μηχανές τις Λίστερ και τις Φάριμαν οι παππούδες μας, οι πατεράδες και οι θείοι μας.

Της θάλασσας που ημέρευε στα παραμύθια η Γοργόνα, η αδελφή του Μέγα Αλέξανδρου.

Στα χέρια σας κρατάτε και κρατώ το αποτέλεσμα της προσπάθειάς μου να διασώσω τη δραστηριότητα της σπογγαλιείας και της αλιείας στη περιοχή μας, που στηρίχτηκε σ’ έναν διάλογο με τη μνήμη και σε όσα απόμειναν στα χείλη των ανθρώπων.

Ένα ταξίδι μεθυστικό, γεμάτο χρώματα, μυρωδιές, ήχους, μορφές ενός κόσμου αλλιώτικου, ευωδιαστού που μέσα τους εμπεριέχεται και η γυναικεία ομορφιά. Οι γυναίκες  που φρόντιζαν με σύνεση και νοικοκυροσύνη τη ζωή που έμενε πίσω...

Ο κύριος κορμός του βιβλίου προϋπήρχε ως προϊόν καλοκαιρινής  διάλεξης, οργανωμένης από τον Ερμιονικό Σύνδεσμο, τον Ιούνιο του 2004, που φυσικά εμπλουτίστηκε με περισσότερα στοιχεία, με αφηγήσεις, μαρτυρίες, εξομολογήσεις, σχόλια που καλύπτουν και ανακαλύπτουν τη ζωή των ναυτικών μας, αλλά και πολλές φωτογραφίες, που προκαλούνστον αναγνώστη  εικονογραφικό συναισθηματισμό.

Στη διάρκεια της γραφής του περπάτησα πολύ στα συναισθήματα τα δικά μου και των άλλων.

Ο πατέρας μου «αναγκάστηκε» να μου διηγηθεί και καθώς «ξεφύλλιζε» τις αναμνήσεις του ο λόγος του γινόταν άλλοτε  νηφάλιος κι  άλλοτε παλλόταν από τη συγκίνηση.  Ήταν για μένα και πολύ περισσότερο για εκείνον μια επώδυνη διαδικασία.

Στη συνέχεια οι λατρεμένοι θείοι μου Τζώρτζης και Κοσμάς και ο θείος μου ο Μιχάλης Φοίβας από το σόι της μητέρας μου  που η ανάγκη τον πήρε μακριά, μικρό παιδί δεκατριών χρόνων, ναυτολογημένο ως μούτσο στο καΐκι του Γιάννη Οικονόμου.

Με βασάνισε συναισθηματικά για πέντε περίπου χρόνια και ενώ βρισκόταν στο τέλος του, σε ένα ταξίδι μας στην Αθήνα μάς έκλεψαν τον υπολογιστή και …κρατώντας τον αρχικό κορμό, άρχισα πάλι από την αρχή.

Ένα βιβλίο-λεύκωμα που το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο είναι έργα ζωγραφικά της κ. Ανθούλας Λαζαρίδου-Δουρούκου, που ίσως και να ήταν σήμερα μαζί μας αν δεν υπήρχε η δοκιμασία της υγείας του συζύγου της και καλού μας δασκάλου, που εύχομαι να είναι περαστικά.

Στο εμπροσθόφυλλο καταγράφεται η προετοιμασία του ταξιδιού στη Μπαρμπαριά και ο αποχαιρετισμός, ενώ στο οπισθόφυλλο ο ερχομός του ξενιτεμένου.

 Εικόνες ζωγραφικές, λεπτομερείς, δανεισμένες από τον κόσμο των βιωμάτων της.

Το βιβλίο είναι πλημυρισμένο από το άρωμα της υπέροχης ναυτικής γλώσσας που είναι γεμάτη χυμούς, όπως προκύπτει από τα κείμενα του Λάμπη Παυλίδη, που παρατίθενται ατόφια και αυτούσια.

Η προφορικότητα πολλές φορές συνάντησε την ποίηση. Οι 230 σελίδες κατοικούνται από πολλές διηγήσεις, από φωνές, από μουρμουρητά, δάκρυα, τραγούδια και σιωπηλές κραυγές που μιλούν για την αγωνία της επιβίωσης του ανθρώπου και την απόγνωσή του.

 «Οι καημένοι οι ψαράδες είναι όλοι φουκαράδες και τα φάγανε στη βιόλα και κοιμόνται στα πανιόλα»

Πράγματι όλοι τους ήσαν φτωχοί, ευμάρεια δεν είχαν ποτέ τους, αλλά είχαν πλούτο αυθεντικό τη φιλία, την αλληλεγγύη, το συναίσθημα, την αγάπη, την ανθρωπιά συνοδευτικά στον καθημερινό αγώνα της ζωής.

Στο παρελθόν η φτώχεια δεν ήταν συνώνυμο του αποκλεισμού στην κοινωνική ζωή, γιατί υπήρχε η ανθρώπινη επικοινωνία και η αμοιβαία στήριξη μεταξύ εχόντων και μη εχόντων.

Ήταν ένας κόσμος ήρεμος, αυθεντικός, απλός με τον δικό του πολιτισμό και γεμάτος καλοσύνη.

Το βιβλίο μου αποτελεί αντίδωρο στον τόπο, να αποδώσω τις μνήμες με τις οποίες με μεγάλωσε.

Οι αξίες που υπηρέτησαν οι θαλασσινοί μας είναι άξιες διάσωσης και προβολής.

Ως κόρη σφουγγαρά και ψαρά ένοιωσα τον πόνο του αποχωρισμού, τη λαχτάρα του γυρισμού και τη χαρά από των μπενετάδων.

Ως δασκάλα  και μάνα, αρκετές φορές σκέφτηκα το δεκάχρονο ή εντεκάχρονο παιδί της εποχής, που τις λιγοστές ώρες της ανάπαυσης αυτός  ονειρευόταν την Ερμιόνη, το σπίτι του, τη μυρωδιά της μάνας του, το σχολείο, τα παιχνίδια στους δρόμους. Ένα παιδί που αντί να παίζει μπαρκάριζε σε σφουγγαράδικο με προορισμό τη Μπαρμπαριά. Τέτοια τρυφερή ηλικία είχαν ο πατέρας μου, οι θείοι μου και οι περισσότεροι από τους δικούς σας.

 Η έκδοση ενός βιβλίου σε μια εποχή σαν αυτή που, θαρρώ πως μόνο αισιοδοξία μπορεί να προκαλέσει.

 Το βιβλίο αγαπητοί μου φίλοι δεν έχει ολοκληρωθεί, γράφεται και εμπλουτίζεται. Γράφεται από εσάς, με τις μνήμες σας και εμπλουτίζεται με το θησαυρό των οικογενειακών φωτογραφιών που μου εμπιστεύεστε. Σας ευχαριστώ!

Ως μνημόσυνο σε προσωπικότητες της Ερμιονίδας...

Επιλογές από το προσωπικό μας αρχείο - 17 Δεκεμβρίου 2012

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

 του Γιάννη Σπετσιώτη & Τζένης Ντεστάκου

«Εις ουδένα πλην εις εαυτόν και μόνον στηριχθείς…».

«…Η αξία του, η υπό πάντων ομολογουμένη, μόνον αύτη τον ύψωσε εις το Υπουργείον Παιδείας υπό τον αείμνηστον Κουμουνδούρον, ο οποίος περί πολλού είχε τον επιφανέστατον οπαδόν και φίλον του. Ως Υπουργός, καίτοι μακράν του κλάδου εις ον ήτο ειδικώτερος, δεν διέψευσε την περί αυτού ιδέαν, τουναντίον απέδειξε και γνώσιν πολλήν και ζήλον εις εκπαιδευτικάς μεταρρυθμίσεις επαινετόν…

Εν τω προσώπω του χάνει μεν η Ελληνική Πολιτεία άνδρα επιφανή, χάνει δε η επαρχία Ερμιονίδος τον επιφανέστερον πολιτικόν της, το εξοχώτερον τέκνον της!».  

Απόσπασμα άρθρου που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΑΚΡΟΠΟΛΗ», την 6^η Δεκεμβρίου 1898, «επιούση του θανάτου του Γεωργίου Ι. Μίληση».

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ι. ΜΙΛΗΣΗΣ
121 χρόνια πριν, στις 5 Δεκεμβρίου του 1898, απεβίωσε ο επιφανής πολιτικός της Ερμιονίδας, Γεώργιος Ι. Μίλησης.

Ο Γεώργιος Ι. Μίλησης γεννήθηκε στο Κρανίδι, το 1824. Σπούδασε στη Χάλκη και τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1848 εισήλθε στο Δικαστικό κλάδο, ενώ το 1854 παραιτήθηκε και έκτοτε δικηγορούσε. Παράλληλα εξέδωσε την εφημερίδα, «Ο ΤΥΠΟΣ». Αναμείχθηκε με την πολιτική και εξελέγη, επανειλημμένα, βουλευτής Ερμιονίδας.¹

Διετέλεσε Υπουργός Παιδείας, δύο φορές, επί κυβερνήσεων Αλ. Κουμουνδούρου, από 15-10-1875 έως 26-11-1876 και από 1-12-1876 έως 26-2-1877. Κατά τη διάρκεια της Υπουργίας του προσπάθησε να αναμορφώσει τη Δημοτική και Μέση Εκπαίδευση με σειρά Νομοσχεδίων που κατάρτισε 12/μελής επιτροπή επιφανών και πεπειραμένων καθηγητών και δασκάλων. Στην επιτροπή αυτή προήδρευσε ο ίδιος, «επί νύκτες μακρές μη φειδόμενος κόπων και χρόνου». 

Μετά το τέλος της δεύτερης θητείας του, ως Υπουργός Παιδείας, τον διαδέχθηκε στο Υπουργείο, επί κυβερνήσεως Επ. Δελληγιώργη, ο κτηματίας βουλευτής Πατρών, Θάνος Ρούφος – Κανακάρης, εγγονός του Αθανασίου Κανακάρη, Αντιπροέδρου του Εκτελεστικού Σώματος, κατά την πρώτη περίοδο του αγώνα του 1821. Ο Αθανάσιος Κανακάρης, ως γνωστόν, συνδέεται άμεσα με την Ερμιόνη, καθώς απεβίωσε στην πόλη μας, στις 14  Ιανουαρίου του 1823, και ετάφη στην αυλή του Ι.Ν. των Ταξιαρχών.² 

Ο Γεώργιος Μίλησης υπήρξε, για την εποχή του, προοδευτικός πολιτικός,είχε όραμα για την παιδεία και ενδιαφέρθηκε για την επιστημονική και οικονομική ενίσχυση του δασκάλου.

Γιάννης Γκιόλας - Η Σωφρονιστική πολιτική οφείλει να αποβλέπει και στην προσπάθεια εκπαίδευσης ! ...

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΛΑΣ:«Η ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΑΠΟΒΛΕΠΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ- ΠΡΟΑΣΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΑΝΕΝΤΑΞΗΣ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ 
ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΠΝΕΕΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΘΑΡΑ ΤΙΜΩΡΗΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ».

  Μιλώντας στην Ειδική Επιτροπή Σωφρονιστικού Συστήματος, ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Αργολίδας απηύθυνε τα παρακάτω ερωτήματα:

·         Τι προτίθεται να πράξει η Κυβέρνηση στο μεγάλο ζήτημα της μεταφοράς των φυλακών Κορυδαλλού; 
Γιατί δεν έχει απαντήσει ο αρμόδιος Υπουργός σε δύο σχετικές ερωτήσεις των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που συμμετέχουν στη σωφρονιστική επιτροπή;

·         Προφανώς χρειάζεται να αυξηθεί ο αριθμός των φυλάκων, ωστόσο δεν είναι μικρότερης σημασίας η ανάγκη  της σύγχρονης εκπαίδευσή τους.

·         Πόσο αναγκαία είναι η ίδρυση Σωφρονιστικής Ακαδημίας; Τι συμβαίνει στα άλλα Ευρωπαικά κράτη; Υπάρχουν οι προυποθέσεις να γίνει κάτι παρόμοιο στη χώρα μας;

·         Πόσα προβλήματα δημιούργησε η μεταφορά των φυλακών στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Προστασίας του πολίτη;

·         Υπάρχει μέριμνα για την δημιουργική απασχόληση των κρατουμένων, σε συνεργασία με άλλους φορείς, όπως ΟΑΕΔ, Θεατρικοί Σύλλογοι κ.α. ;

·         Υπήρξε αναβάθμιση της εξωτερικής φρουράς;

·         Μετά τις κινηματογραφικές αποδράσεις που συνέβησαν στο παρελθόν, υπήρξε βελτίωση ως προς την αντιμετώπισή τους;

Ολόκληρη η ομιλία του Γιάννη Γκιόλα στο παρακάτω link:>>>https://youtu.be/Qb_e6POJ3m0

Το τελευταίο αντίο στον ΠαπαΠαναγιώτη Δασκαλοθανάση

Έφυγε σήμερα από τη ζωή μας πλήρης ημερών (93 χρόνων) ο επί πολλά χρόνια εφημέριος του Ι.Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Ερμιόνη ΠαπαΠαναγιώτης Δασκαλοθανάσης 

Φώτο – από την εκδήλωση της κοπής της πρωτοχρονιάτικης πίτας (2019) του «Ερμιονικού Συνδέσμου» 

Ήταν δάσκαλός μου στη Βυζαντινή μουσική τα πρώτα χρόνια που ήρθε και εγκαταστάθηκε στην Ερμιόνη περί το 1956 /57.

Οι δρόμοι μας όμως χώρισαν, όταν ακολούθησα εκ των συνθηκών...  το επάγγελμα του πατέρα μου (αυτό του ψαρά) ταξιδεύοντας και ψαρεύοντας στις ελληνικές θάλασσες! 

Ωστόσο, ο  δεσμός μας παρέμεινε ατόφιος μέχρι τις τελευταίες ημέρες της ζωής του και εκφραζόταν ποικιλοτρόπως και από τους δύό μας όταν συναντιόμαστε...

'Με αυτά τα λίγα λόγια (που μπορούσα να γράψω πάρα πολλά) θέλω να τον κατευοδώσω και να του πω - καλό ταξίδι αγαπημένε μου  ιερέα και άξιε οικογενειάρχη!

Στα παιδιά του και στις οικογένειες τους εκφράζω τα βαθιά μου συλλυπητήρια και εύχομαι Υγεία,
 να τον θυμούνται και να τον μνημονεύουν...

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΊΤΗΣ  

Ευχαριστήριο της Κοινότητας Ερμιόνης

Οργισμένη ενημερωτική αναφορά! προς τους πολίτες του Δημάρχου Ερμιονίδας….

«Το οδοιπορικό των απορριμμάτων της Ερμιονίδας από το 2010 μέχρι σήμερα που έκλεισαν οι καιγόμενες χωματερές»!!! …

------------------------------------------------------------------------------------------------

e-mail στο blog ...

Ο Σφυρής θέλει τα σκουπίδια της Ερμιονίδας στους δρόμους

Αγαπητές συνδημότισσες, αγαπητοί συνδημότες,

Στις 30 Οκτωβρίου 2019, ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου κ. Νίκας Παναγιώτης, με την υπ’ αριθ. πρωτ. 213826/3726 απόφασή του, αφαίρεσε την άδεια λειτουργίας του ιδιωτικού Πράσινου Σημείου Ερμιονίδας λόγω σωρείας περιβαλλοντικών παραβάσεων, οι οποίες διαπιστώθηκαν σε έξι διαφορετικούς ελέγχους – αυτοψίες που διενεργήθηκαν από το Τμήμα Περιβάλλοντος & Υδροοικονομίας Π.Ε. Αργολίδας, κατά το χρονικό διάστημα από 20/4/2015 έως 3/7/2019.

Η σοβαρότερη παράβαση ήταν ότι και στους 6 αυτούς ελέγχους, βρέθηκαν σύμμεικτα απορρίμματα στο Ιδιωτικό Πράσινο Σημείο, κατά παράβαση της Νομοθεσίας, αφού σύμφωνα με την άδειά του μπορούσε να συλλέγει και να μεταφέρει μόνο αυστηρώς προδιαλεγμένα υλικά.

Εδώ είναι η τεράστια ευθύνη του πρώην Δημάρχου Ερμιονίδας κ. Σφυρή Δημήτρη, ο οποίος επί 5 χρόνια (2014-2019) εναπόθετε στο Πράσινο Σημείο σύμμεικτα απορρίμματα, αφού πάντα σε αυτή την χρονική περίοδο ο Δήμος Ερμιονίδας έκανε ταυτόχρονη αποκομιδή του καφέ και του πράσινου κάδου με το ίδιο απορριμματοφόρο. Επίσης ορισμένες φορές γινόταν ταυτόχρονη αποκομιδή του καφέ, του πράσινου και του μπλε κάδου από το ίδιο απορριμματοφόρο.

Αποτέλεσμα αυτών των ενεργειών του κ. Σφυρή ήταν ο Δήμος Ερμιονίδας επί 5 χρόνια να εναποθέτει στο Πράσινο Σημείο σύμμεικτα απορρίμματα και όχι αυστηρώς προδιαλεγμένα, όπως θα έπρεπε σύμφωνα με την αδειοδότησή του.

Έτσι πριν καν ολοκληρώσουμε τον 2^ο μήνα της θητείας μας σαν νέα Δημοτική Αρχή και δίχως καμία δικιά μας ευθύνη,  έσκασε στα χέρια μας μια βόμβα, εφόσον αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάποιος αδειοδοτημένος χώρος (ΣΜΑ), για την συλλογή, μεταφόρτωση και μεταφορά των απορριμμάτων του Δήμου Ερμιονίδας.

Και αυτό γιατί επί 5 χρόνια ο πρώην Δήμαρχος Ερμιονίδας κ. Σφυρής αδιαφόρησε πλήρως και δεν φρόντισε να εξασφαλίσει άδεια λειτουργίας για ένα Δημοτικό Πράσινο Σημείο ή για έναν Δημοτικό Σταθμό Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων, παρ’ όλες τις ομόφωνες αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου από τις αρχές του 2015.

Με αποτέλεσμα ο Δήμος Ερμιονίδας να μείνει όμηρος στα χέρια ενός ιδιώτη ξοδεύοντας εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο για τα απορρίμματα και σήμερα να μην έχει έτοιμη κάποια εναλλακτική λύση για την διαχείρισή τους.

Από τις πρώτες μέρες ανάληψης των καθηκόντων μας και πριν ακόμα προκύψει το θέμα με το ιδιωτικό Πράσινο Σημείο, ξεκινήσαμε τις ενέργειες για την δημιουργία ενός Δημοτικού Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων και παράλληλα κάναμε συναντήσεις και επαφές με εταιρείες διαχείρισης απορριμμάτων προκειμένου να έχουμε μια οριστική λύση στο ζήτημα των απορριμμάτων της Ερμιονίδας.

Άμεσα και πριν ακόμα παραλάβουμε επίσημα την απόφαση αφαίρεσης της άδειας λειτουργίας του ιδιωτικού Πράσινου Σημείου, εγώ και ο Αντιδήμαρχος Καθαριότητας κ. Τσαμαδός Ιωάννης, συναντηθήκαμε με τον Περιφερειάρχη Πελοποννήσου κ. Νίκα Παναγιώτη και τον Αντιπεριφερειάρχη Αργολίδας κ. Μαλτέζο Ιωάννη, όπου τους θέσαμε το τεράστιο πρόβλημα που δημιουργείται με την διαχείριση των απορριμμάτων της Ερμιονίδας και ζητήσαμε μια λύση το συντομότερο δυνατό.

Στη συνέχεια, στις αρχές Νοεμβρίου, συναντηθήκαμε με τον Γενικό Γραμματέα Διαχείρισης Αποβλήτων κ. Μανώλη Γραφάκο, παρουσία του βουλευτή Αργολίδας κ. Ανδριανού Ιωάννη.

Ο κ. Γραφάκος μας διαβεβαίωσε ότι άμεσα με νομοθετική ρύθμιση της Κυβέρνησης θα αδειοδοτηθεί στον Δήμο Ερμιονίδας ένας Δημοτικός Σταθμός Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων, προκειμένου να λυθεί οριστικά το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων της Ερμιονίδας.

Οι διαδικασίες έχουν ξεκινήσει, αλλά λόγω του ότι πρόκειται για νομοθετική ρύθμιση, απαιτείται ένα εύλογο χρονικό δυο – τριών  μηνών έως ότου ψηφιστεί η αδειοδότηση του Δημοτικού ΣΜΑ και κατασκευαστούν οι υποδομές ώστε να ξεκινήσει η λειτουργία του.

Άμεσα έκανα συνάντηση με τους επικεφαλής των παρατάξεων της Αντιπολίτευσης κ. Σφυρή Δημήτρη, κ. Λάμπρου Τάσο και κ. Τόκα Τάσο, όπου τους ενημέρωσα πλήρως για τα παραπάνω.

Επίσης τους ενημέρωσα ότι για αυτό το κενό χρονικό διάστημα των δυο – τριών μηνών, έως ότου αδειοδοτηθεί και λειτουργήσει ο Δημοτικός ΣΜΑ, εγώ θα φροντίσω με κάθε τρόπο να μην μείνουν τα σκουπίδια στους κάδους, στους δρόμους, στις πλατείες, δίπλα στα σπίτια, στα καταστήματα, στα σχολεία, στις εκκλησίες και στα χωράφια, διότι τότε θα υπάρξει τεράστιος κίνδυνος για την δημόσια υγεία, το περιβάλλον και την εικόνα του Δήμου μας.

Ζήτησα λοιπόν την συναίνεσή τους προκειμένου να βρεθεί κάποιος τρόπος διαχείρισης των απορριμμάτων γι’ αυτό το μικρό χρονικό διάστημα.

Την έλαβα και από τους τρεις και μάλιστα τα λόγια του κ. Σφυρή ήταν “μην κοιτάς εμένα, εγώ δεν κάνω καταγγελίες, τον Λάμπρου και τον Τόκα κοίτα”.

Μόνο που κ Σφυρής δεν τήρησε τον λόγο του και σαν σύγχρονος Εφιάλτης, το Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2019, έκανε καταγγελία στην Αστυνομία με αποτέλεσμα να προσαχθεί στο Αστυνομικό Τμήμα Κρανιδίου ο Αντιδήμαρχος Καθαριότητας κ Τσαμαδός Ιωάννης.

Έτσι έδειξε απροκάλυπτα ότι το κύριο μέλημά του είναι να μην μαζεύονται τα σκουπίδια και να μένουν στους δρόμους, αδιαφορώντας πλήρως για την υγεία των Δημοτών, το περιβάλλον και την εικόνα της τουριστικής Ερμιονίδας, παίζοντας πολιτικά παιχνίδια στην πλάτη των Δημοτών της Ερμιονίδας.

Αποδείχτηκε ότι ήταν μια δήθεν συναίνεση στα λόγια από τον κ. Σφυρή, ο οποίος είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για τη σημερινή κατάσταση αλλά και για όσα έχουμε ζήσει τα τελευταία δέκα χρόνια στην Ερμιονίδα με το πρόβλημα των σκουπιδιών..

Είναι αυτός που το 2009 έκλεισε όλους τους ΧΑΔΑ χωρίς να έχει μια έτοιμη λύση για τα σκουπίδια, ενώ οι περισσότεροι Δήμοι της χώρας φρόντισαν να αφήσουν αν

Είναι αυτός που ξεκίνησε την δεματοποίηση των απορριμμάτων στο Σταυρό Διδύμων ξοδεύοντας εκατομμύρια ευρώ, δίχως προηγουμένως να έχει εξασφαλίσει τον αποδέκτη των δεμάτων, ο οποίος δεν βρέθηκε ποτέ. Έτσι κάποια στιγμή σταμάτησε η δεματοποίηση και ο κ. Σφυρής αδυνατώντας να τα μεταφέρει κάπου, έθαψε τα δέματα επιβαρύνοντας το περιβάλλον και θέτοντας σε μεγάλο κίνδυνο την υγεία των κατοίκων των Διδύμων και των Φούρνων.

Είναι αυτός που ξεκίνησε το 2014 την παράνομη μεταφορά σύμμεικτων απορριμμάτων σε άλλο Νομό ξοδεύοντας πάνω από ένα εκατομμύριο ευρώ το χρόνο, σε συνεργασία με ένα ιδιωτικό Πράσινο Σημείο, δημιουργώντας μια μονοπωλιακή κατάσταση, αφού αδιαφόρησε για την δημιουργία ενός Δημοτικού Πράσινου Σημείου και την ύπαρξη μιας εναλλακτικής λύσης.

Αυτές οι δύο επιλογές του κ. Σφυρή κόστισαν εκατομμύρια ευρώ στους Δημότες της Ερμιονίδας και όχι μόνο δεν έλυσαν το πρόβλημα, αλλά μας οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο.

Και έχει το θράσος να μιλάει για νομιμότητα αυτός που επί πέντε χρόνια εναπόθετε στο Πράσινο Σημείο σύμμεικτα απορρίμματα με την ταυτόχρονη αποκομιδή πράσινου και καφέ κάδου από τον Δήμο Ερμιονίδας.

Αυτός που δημιούργησε τουλάχιστον 3 παράνομες χωματερές σε κτήμα ιδιώτη στο Κοκκινάρι, στο παλιό νταμάρι στην Αυλώνα και σε έναν τεράστιο σκουπιδότοπο, όπου έκαναν πάρτι οι αρουραίοι.

Αυτός που από την 1/9/2014 έως την 23/10/2014, όταν και πήρε στον παλιό δρόμο Διδύμων -  Λουκαϊτίου.

Αυτός που είχε μετατρέψει τις αποθήκες του Δήμου στην Αυλώνα

την πρώτη άδεια το ιδιωτικό Πράσινο Σημείο, μεταφόρτωνε εντελώς παράνομα τα απορρίμματα από κτήμα ιδιώτη στο Κοκκινάρι και τα μετέφερε σε άλλο Νομό. Βέβαια τότε είχε την πραγματική συναίνεση της Αντιπολίτευσης, προκειμένου ο τόπος μας να είναι καθαρός.

Αυτός που έκανε 4 παράνομες απευθείας αναθέσεις για την αποκομιδή των απορριμμάτων σε εργολάβους οι οποίοι δεν διέθεταν τις απαραίτητες άδειες που ορίζει ο Νόμος.

Αυτός που  είναι υπεύθυνος για τα δύο εφιαλτικά Καλοκαίρια του 2018 και του 2019 που ζήσαμε στην τουριστική Ερμιονίδα, με τα σκουπίδια στους δρόμους, στις πλατείες, στα χωράφια, έξω από τα σπίτια, τα καταστήματα και τα ξενοδοχεία,.

Νομίζει ότι μπορεί να ξεγελάσει τους Δημότες της Ερμιονίδας μιλώντας για δήθεν συναίνεση και για δήθεν ενδιαφέρον για την δημόσια υγεία και το περιβάλλον, αυτός που την Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2019, δηλαδή την πρώτη μέρα ανάληψης των καθηκόντων μας, προέβη σε καταγγελία και έφερε την αστυνομία σε χώρο όπου ο Δήμος Ερμιονίδας έκανε καταστροφή των κλαριών με την χρήση του θρυμματιστή κλαριών.

Αυτός που έκανε προσφυγή κατά της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Ερμιονίδας για την απευθείας  ανάθεση της περισυλλογής των απορριμμάτων σε ιδιώτη προκειμένου να μην μαζευτούν οι τόνοι σκουπιδιών γύρω από τους κάδους απορριμμάτων, που μας άφησε κληρονομιά την 1/9/2019.

Με αποκορύφωμα την προχθεσινή καταγγελία του, είναι φανερό ότι ευελπιστεί και προσδοκά να μείνουν τα σκουπίδια στους δρόμους!!!

Όμως του λέω ξεκάθαρα ότι δεν θα του περάσει.

Έχουμε ήδη επεξεργαστεί λύσεις και είμαστε σε πολύ καλό δρόμο για την εφαρμογή τους. Χρειαζόμαστε μόνο λίγο χρόνο, λόγω των διαδικασιών που επιβάλλεται να τηρηθούν.

Τελειώνοντας θέλω να τονίσω ότι η παρούσα Δημοτική Αρχή, χωρίς να έχει καμία απολύτως ευθύνη, καλείται να διαχειριστεί και να επιλύσει ένα τεράστιο πρόβλημα και θα το κάνει με τον καλύτερο τρόπο.

Στον αγώνα μας αυτό ζητώ την στήριξη και την υπομονή όλων των Δημοτών της Ερμιονίδας.

Ιωάννης Γεωργόπουλος 

Δήμαρχος Ερμιονίδας   
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Σημείωση του blog: - διαβάστε την καταγγελία του κ. Σφυρή.
>>>>