Σε ελάχιστους - κυρίως γυναίκες - αρέσει αυτό το άρθρο! ...

Σταμάτης Δαμαλίτης

 κ. Δήμαρχε -> ανάρτησε πάλι  τη φωτογραφία με τα φρέσκα αυγά, γιατί χαθήκαμε ....

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΙΖΗΣ

20 ώρ.

 

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΗΣ ΦΙΛΑΡΕΣΚΙΑΣ, Η ΩΡΑΙΟΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ Ο ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟΣ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΑΝΔΗΜΙΚΗ ΜΑΣΤΙΓΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΟΥΝ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΣ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ...

Ένα ενδιαφέρον άρθρο:

ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΑΘΗ

Η Φιλαρέσκεια: «φτιασιδωμένο ψέμα»*

Toυ Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου στο 16ο Δ. Σχ. Λάρισας, συγγραφέα

ΣΟΦΙΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ:

Ο ποιητής του 19ου αιώνα Αλφρέ Ντε Μυσσέ έλεγε:

“Δυό πράγματα νικούν τον έρωτα: Η φιλοδοξία του άνδρα και η φιλαρέσκεια της γυναίκας”.

Πραγματικά ο αγώνας για δύναμη και δόξα του άνδρα βρίσκει το αντίδοτό του στη φιλαρέσκεια της γυναίκας. Είναι, θα λέγαμε, η φιλαρέσκεια το πνεύμα της καλλονής [όπως και το “πνεύμα” είναι η φιλαρέσκεια της ευφυϊας]! Ο Ουγκώ κάποτε δήλωνε πως η φιλάρεσκη γυναίκα μοιάζει με αίνιγμα. Μόλις τη γνωρίσουμε, παύει να μας αρέσει. Κι ακόμη έλεγε: “Οι φιλάρεσκες μας σπρώχνουν στο καμίνι της αγάπης, χωρίς να μας ακολουθούν ποτέ, γιατί φιλαρέσκεια σημαίνει να προσφέρεις πάντοτε και ποτέ να μην δίνεις”. Φαίνεται λοιπόν πως η φιλάρεσκη γυναίκα ζητά την προτίμηση-πρόκληση και όχι την πραγματική αγάπη.

ΑΝΔΡΙΚΗ ΦΙΛΑΡΕΣΚΕΙΑ:

Μα θα έλεγε κάποιος καλοπροαίρετος αναγνώστης: “μα δεν υπάρχει και ανδρική φιλαρέσκεια;”. Η απάντηση είναι πως βεβαίως υπάρχει. Απλώς δεν είναι το δεσπόζον πάθος του ανδρικού φύλου. Ακόμη το πάθος αυτό “καλύπτει” μικρότερο ποσοστό ανδρικού πληθυσμού απ’ ότι στο γυναικείο φύλο. Στους άνδρες, κύριες εκδηλώσεις φιλαρέσκειας είναι η επίδειξη δύναμης, μυώνων, αλλά και προσεγμένης ενδυμασίας. Ακόμη, συχνά χρησιμοποιούνται από αυτή τη μεριδα του “ισχυρού” φύλου και όπλα μέχρι πρόσφατα χαρακτηρισμένα ως γυναικεία [καλλυντικά, φάρμακα διαίτης, βάψιμο μαλλιών, “νυστέρι”, κ.α.]

ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΙΛΑΡΕΣΚΕΙΑ:

Η λέξη φιλαρέσκεια είναι κατά βάσιν γένους θηλυκού. Ας δούμε πως θα περιέγραφε το πάθος μια φιλάρεσκος κυρία: “Θέλουμε να αρέσουμε απελπισμένα! Να αρέσουμε τόσο, που τρέχουμε να προλάβουμε οτιδήποτε θα αμαυρώσει την αψεγάδιαστη εικόνα μας. Κυνηγάμε την μόδα και για χάρη της περπατούμε σαν ζογκλέρ πάνω σε δωδεκάποντα, σκληραγωγούμαστε στο κρύο με εξώπλατα η ξώκοιλα ή ακόμη στριμώχνουμε κοιλίτσες σε συμπιεσμένα φερμουάρ και κουμπιά, έτοιμα να εκραγούν. Μαλώνουμε ακόμη και με το χρόνο. Έτσι κι εγώ τρέχω στα "Χόντος" να δοκιμάσω καινοτομίες που υπόσχονται δέρμα εικοσάχρονης, σε σώμα Ναόμι Κάμπελ με δώρο την κρέμα μαυρίσματος ή μια καινούρια χτένα. Ακόμη, συχνάζω στο κομμωτήριο για να αλλάξω το ταλαιπωρημένο σαν τζίβα από τις βαφές μαλλί μου, που τ΄ αλλάζω χρώμα και σχήμα όποτε νιώθω ανάγκη αλλαγής. Καλύτεροί μου φίλοι είναι ο κομμωτής, η αισθητικός και τώρα τελευταία που οικονομήθηκα, ο πλαστικός χειρουργός.” Δυστυχώς η κατάσταση αυτή γίνεται στην πορεία ιδιαίτερα ψυχοφθόρα για τη γυναίκα αυτή. Διότι αν καταφέρει να είναι όμορφη, σύμφωνα με τα δικά της πρότυπα ομορφιάς, δε γνωρίζει, πρώτον αν θα καταφέρει να παραμείνει σ’ αυτή την εικόνα, και δεύτερον, αν όντως αυτή η εικόνα θα αρέσει στο άλλο φύλο.

Η ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ: >>>

Άρθρο του Γιάννη Σπετσιώτη - Εν όψει του εορτασμού του αξιόλογου μνημείου των Βυζαντινών χρόνων στην Ερμιονίδα!!

 

Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ ΤΗΣ ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΗΣ

του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

Τη Δευτέρα, μετά την Κυριακή της Πεντηκοστής, της Γονατιστής, όπως ο λαός την ξέρει, είναι η ιδιαίτερη γιορτή προς τιμή του Αγίου Πνεύματος. Ονομάζεται και της Αγίας Τριάδας, γιατί παρατείνεται η μεγάλη ημέρα της Πεντηκοστής.

Με τη γιορτή αυτή τελειώνει η εκκλησιαστική περίοδος του Πεντηκοσταρίου, (διάρκειας 50 ημερών) που ξεκινά από το Πάσχα και περιλαμβάνει όλες τις κινητές γιορτές του χρόνου. Αξιοσημείωτο είναι πως στους ύμνους της ημέρας του Αγίου Πνεύματος, υπάρχει η λέξη «Ακτιστοσυμπλαστουργοσύνθρονον» (όγδοη ωδή, τροπάριο γ΄), η μεγαλύτερη λέξη, σε συλλαβές, της Βυζαντινής υμνολογίας που θα πει «τούτο το άκτιστο που δημιούργησε μαζί με Σένα την πλάση και απολαμβάνει την ίδια τιμή και δόξα μαζί Σου». 

Στην πατρίδα μας υπάρχει μικρή σταυρεπίστεγη εκκλησία της Αγίας Τριάδας πάνω σε λόφο, δυόμιση χιλιόμετρα από το «Ποδάρι», στον εσωτερικό δρόμο¹ που οδηγεί στο Κρανίδι. Είναι χτισμένη το 1245 μ.Χ., καθώς μας πληροφορεί ο καθηγητής της Θεολογίας Γεώργιος Αγγ. Σωτηρίου από τις Σπέτσες, ο πρώτος μελετητής του σπουδαίου αυτού μνημείου της Βυζαντινής Τέχνης, στα 1926. Θυμάμαι, μάλιστα, χρόνια αργότερα, την έκπληξη που δοκίμασα διαβάζοντας το σχετικό κείμενο δημοσιευμένο στο ογκώδες βιβλίο του, «Βυζαντινή Αρχαιολογία».

Από άποψη αρχιτεκτονικής ο Ναός είναι χτισμένος με τον απλό βυζαντινό τύπο των σταυρεπίστεγων (με θόλο σε σχήμα σταυρού) βασιλικών, «που η καμάρα διακόπτει την κατά μήκος καμάρα του ναού». Στο νότιο εσωτερικό τοίχο του Ναού διασώζεται επιγραφή, η οποία μας πληροφορεί ότι χτίστηκε από τα θεμέλια και ιστορήθηκε (αγιογραφήθηκε) με έξοδα και αμοιβή του Εμμανουήλ Μουρμούρα, της γυναίκας του, Θεοδώρας και των παιδιών τους, για λύτρωση και συγχώρηση των αμαρτιών τους. «Με το χέρι εμένα (το δικό μου) του Ιωάννη που αναστήλωσε αυτές τις σεβαστές εικόνες από τη μεγάλη πόλη των Αθηνών τον Οκτώβριο του 1245 μ.Χ.».

Η Αγία Τριάδα, ιστορικό μνημείο της Φραγκοκρατίας στην Ερμιονίδα, κατά το Γεώργιο Σωτηρίου, «διασώζει πολύτιμα λείψανα βυζαντινής ζωγραφικής των μέσων του 13^ου αιώνα, προγενέστερα και των τοιχογραφιών της Αιγίνης και του Μυστρά». Από τις τοιχογραφίες του Ναού ιδιαίτερα σημαντικές είναι η Ανάληψη, η Γέννηση του Χριστού, τμήματα της Κοίμησης της Θεοτόκου και της Πεντηκοστής με την επιγραφή «Μήτηρ Θεού η τεκούσα τον Ένα της Τριάδος».² 

Οι Φώτο στο εσωτερικό του ιστορικού μνημείου 
είναι του Σταμάτη Δαμαλίτη 

Με την πάροδο των χρόνων, ίσως και από άλλες αιτίες καθώς συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις, οι τοιχογραφίες υπέστησαν σημαντικές φθορές και σήμερα καμία δε σώζεται ακέραια.³ Αξίζει, ωστόσο, όλοι, Ερμιονίτες και μη, να επισκεφθούμε αυτό το πολύ σπουδαίο βυζαντινό μνημείο του τόπου μας.

Ο Ναός ανήκει στο μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων, βρίσκεται στα όρια του τέως Δήμου Κρανιδίου και εμείς τον ξέρουμε ως η «Αγία Τριάδα της Πικροδάφνης», καθώς στην περιοχή ευδοκιμεί η πικροδάφνη ή ροδοδάφνη, το πολύ ανθεκτικό φυτό με τα όμορφα έντονα ροζ ή λευκά άνθη και τα λογχοειδή φύλλα. Η πικροδάφνη, λοιπόν, έδωσε το όνομά της στη γύρω περιοχή αλλά και στο μικρό χείμαρρο και το πηγάδι που βρίσκονται εκεί. Όταν υπήρχε μεγάλη «κατεβασιά» νερού ξεχείλιζαν, καθώς θυμούνται οι παλαιότεροι και οι κάτοικοι της γύρω περιοχής.⁴

Την ημέρα της Αγίας Τριάδας συνηθίζουν από παλιά πολλές οικογένειες της Ερμιόνης, που έχουν παιδιά στα σχολεία ή στα πανεπιστήμια, «να κάνουν άρτο για καλή φώτιση», όπως λέμε στον τόπο μας. Θυμάμαι, ακόμη, και μία γυναίκα που την έλεγαν Τριάδα. Δεν ξέρω, αν ήταν από την Ερμιόνη. Μου είχε κάνει εντύπωση το όνομά της και από τότε δεν το έχω ξανακούσει. Η «κυρα-Τριάδα», γύρω στα 1949-1952, έφτιαχνε με «σκόνη» το σοκολατούχο γάλα και το μοίραζε στα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου, στην αυλή του Συγγρού.   

ΣΗΜ.

1.    Αυτό το δρόμο παίρναμε, όταν μικροί μαθητές του Γυμνασίου Κρανιδίου επιστρέφαμε στην Ερμιόνη με τα πόδια, «σε έκτακτα συμβάντα». Ήταν η πιο κοντινή διαδρομή και έτσι γλιτώναμε κούραση και χρόνο, έχοντας εξοικονομήσει και το εισιτήριο.

2.    Γιάννης Αγγ. Ησαΐας, «Οδοιπορικό στην ιστορία και χωρογραφία του Δήμου Ερμιόνης», Αθήνα 1996.

3.    Νίκος Μουρμούρης, «Ένθετα Τέχνης», περ. Σύναξη, τευχ. 95-96, 2005.

4.    Πληροφορίες από τον Ανάργυρο Μητρώκα και το Γιώργο Καρακατσάνη.   

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Σταμάτης Δαμαλίτης

Γιάννης Μιχ. Σπετσιώτης - ο συμπατριώτης μας, που έχει καταγράψει - μετά από ακούραστη ενδελεχή έρευνα σε κάθε πηγή, με έγκυρη ενημέρωση - κάθε πτυχή,  της ιστορίας και του πολιτισμού μας, τα κοινωνικά  ήθη & έθιμά μας και τις λαϊκές μας παραδόσεις....

Τον ευχαριστούμε και του χρωστάμε πολλά για την πολύτιμή ανιδιοτελή προσφορά του στην Ερμιόνη και την Ερμιονιδα...

Άρχοντες, παράγοντες κ.α... της Ερμιόνης φτάνει πια, μην προκαλείτε!! ...

http://eikonoskopionews.blogspot.com/

Αξιότιμε Κύριε Δήμαρχε,

Με ιδιαίτερη χαρά χαιρετίζω την πρόταση του Κοινοτικού Συμβουλίου Ερμιόνης  προς τον Δήμο για την πεζοδρόμηση τμήματος της παραλιακής οδού της Κοινότητας Ερμιόνης, πρόταση που δείχνει ξεκάθαρα την πρόθεση όλων να λυθεί επιτέλους το κυκλοφοριακό πρόβλημα των θερινών μηνών.

 Παρόλα αυτά όμως, επειδή  πρόκειται για ένα θέμα πολύ σοβαρό που δημιουργεί διαφορετικές ισορροπίες στην επαγγελματική ζωή αλλά και καθημερινότητα του τόπου και των πολιτών το θέμα θα έπρεπε να έχει έρθει σε ανοιχτή διαβούλευση με τους επαγγελματίες και κατοίκους  της Ερμιόνης . Με αφορμή την πρόταση αυτή αλλά και κάποιων προβλημάτων που έχουν προκύψει με την χρήση των pillars και την εξυπηρέτηση των σκαφών θεωρώ σωστό και σκόπιμο να προκληθεί μια ανοιχτή συνάντηση από την μεριά του Δήμου και της Κοινότητας για την συζήτηση των παραπάνω θεμάτων.

Με εκτίμηση,

Αναστάσιος Γ.Γανώσης

Επαγγελματίας στον κλάδο της εστίασης

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Περιφερειακέ σύμβουλε Αναστάσιε Γανώση προς τι ο  διάλογος  με τον κ. δήμαρχο για την πεζοδρόμηση των παραλιακών οδών της Ερμιόνης;;; Αφού τόσο εσύ   ως επαγγελματίας εστίασης όσο και οι περισσότεροι συνάδερφοί σου στην εστίαση καταλαμβάνεται άπληστα  και αυθαίρετα κοινόχρηστούς χώρους  και τοποθετείτε παρανόμως επιπλέον τραπεζοκαθίσματα και άλλα αντικείμενα των καταστημάτων σας ακόμα και πάνω στο δρόμο ή τον ελάχιστο πεζόδρομο!!... Φαίνεται από τις πράξεις και τις συμπεριφορές σας πως έχετε αναφαίρετο δικαίωμα να αποφασίζετε  (φυσικά με την ανοχή της δημοτικής αρχής!!….) αν οι πεζοί θα έχουν κάποιο – ελάχιστο πεζόδρομο 80-90 πόντους- για να περπατούν σαν στρατιωτάκια  ανάμεσα στα παρκαρισμένα και κινούμενα αυτοκίνητα των δικών σας πελατών… 

Και για να είμαι πιο αναλυτικός και περιγραφικός, η μητέρα  που μεταφέρει με το καροτσάκι το μωρό της να είναι υποχρεωμένη να κινείται σ’ αυτή τη δίνη και την οδύνη και τον κίνδυνο  των καταστάσεων, που δημιουργείτε εσείς  με τους ιδιοκτήτες Ι.Χ. και δίκυκλων επαναλαμβάνω με την εθελοτυφλία της δημοτικής αρχής και των οργάνων του Νόμου!! 

Κι' αν θέλετε, το αντρόγυνο, το ζευγαράκι των νέων που περπατούν αγκαλιά ή κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου! να χωρίζουν και να περπατούν ο ένας πίσω από τον άλλο, - γιατί εσείς  δεν αφήνετε ελεύθερο χώρο - να δυσφορούν και να βαρυγκωμούν, για  το πρόβλημα που εσείς δημιουργείτε!! ...

Οι φωτογραφίες που παραθέτω και είναι ενδεικτικές, απεικονίζουν με γλαφυρό τρόπο την κατάσταση που επικρατεί στις  παραλίες της Ερμιόνης. Κατά τ’ άλλα κάνουν συσκέψεις (όπως διαβάζουμε)  στο γραφείο του δημάρχου, ο κ. δήμαρχος ο πρόεδρος της Επιτροπής  Ποιότητας ζωής του Δήμου Ιωσήφ Μερτύρης, και ο Λιμενάρχης Ερμιόνης Δημήτρης Παπάς. 

Ωστόσο, η ποιότητα ζωής στην Ερμιόνη δεν φαίνεται,  είναι πίσω από τον ήλιο…

ΥΓ. η επόμενη φωτογράφιση θα γίνει από το φωτογραφικό φακό μας, με το περιπολικό του Λιμεναρχείου Ερμιόνης ή του Α.Τ. Κρατιδίου να κινείται ανάμεσα στις εικόνες που σας παραθέτουμε… 

Φώτο - ρεπορτάζ 

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

ΥΓ. Τελικά έγινε διάσημος ο κ. περιφερειακός σύμβουλος, από τη μεγάλη αναγνωσιμότητα του ρεπορτάζ, που ανέβηκε με ταχύτητα αστραπής, στην κορυφή των δημοφιλών αναρτήσεων του blog. 

-> Δεν γνωρίζουμε όμως, το είδος της διασημότητας...

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΛΑΣ: «ΚΟΙΝΗ ΕΡΩΤΗΣΗ 6 ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΥΠΟ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΕΦΚΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΜΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΟΥ ΣΤ. ΑΡΑΧΩΒΙΤΗ»

 

   ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΛΑΣ

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ    ΣΥΡΙΖΑ  ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ

ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ    1      ΝΑΥΠΛΙΟ

ΤΗΛ - FΑΧ   27520-99454

Email   yiannispolitiko@hotmail.com   19-6-2021                                                                                         

                                                            ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ     

  

Την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η υπηρεσία ΕΦΚΑ στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, φέρνουν με Ερώτησή τους στη Βουλή οι βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ της Περιφέρειας Στ. Αραχωβίτης, Γ. Γκιόλας, Γ. Παπαηλιού, Αλ. Χαρίτσης και Γ. Ψυχογιός καθώς και η Τομεάρχης Εργασίας & Κοινωνικών Υποθέσεων Μ. Ξενογιαννακοπούλου.

Η υποστελέχωση σε προσωπικό, ο ξεπερασμένος τεχνολογικός εξοπλισμός, τα πεπαλαιωμένα πληροφοριακά συστήματα, η συσσώρευση αιτήσεων συνταξιοδότησης χωρίς κανένα χρονοδιάγραμμα για την επεξεργασία τους, καθώς και η κατάργηση του προγράμματος ανέργων πτυχιούχων το οποίο προσέφερε σημαντικό έργο στην Yπηρεσία και ταυτόχρονα συνέβαλε στη συγκράτηση tων νέων επιστημόνων στη χώρα μας, έχουν δημιουργήσει ασφυκτικές συνθήκες τόσο για τους ασφαλισμένους, όσο και για τους εργαζόμενους στην Υπηρεσία, παρά τις φιλότιμες προσπάθειές τους να εξυπηρετήσουν όσο το δυνατόν αρτιότερα τον κόσμο.

Μπροστά στο αλαλούμ, η Κυβέρνηση περί άλλα τυρβάζει! Διαφημίζει τη “σύνταξη με ένα κλικ”, ενώ δεν έχει ψηφιοποιηθεί καν το ιστορικό των ασφαλισμένων, προωθεί την είσοδο ιδιωτών και μάνατζερ στα ασφαλιστικά ταμεία, επαίρεται για την ψηφιακή διαχείριση όλων των υπηρεσιών, την ώρα που στον ΕΦΚΑ οι εργαζόμενοι προσπαθούν να δουλέψουν με Windows 2000!

 

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της Ερώτησης: >>>

Περί επικηδείων λόγων στην εξόδιο ακολουθία της εκλπηπούσας ....

 

Διαβάσαμε τα όσα δημοσιεύτηκαν στα τοπικά ιστολόγια.

Θα μείνουμε στους επικήδειους λόγους που ακούστηκαν κατά την ημέρα της τελετής της εξόδιου ακολουθίας και θέλω να πω τα εξής:

1) Ότι το κτήριο που στεγάζεται σήμερα η Κοινότητα Ερμιόνης, ιστορικά καταγράφεται ως παλαιό Δημοτικό Σχολείο Ερμιόνης και δεν είναι ηθικό να αποσιωποιείται για διάφορους λόγους… Λειτούργησε βέβαια ως δημαρχείο την εποχή που η Ερμιόνη ήταν Δήμος και πέραν αυτού τίποτε άλλο ιστορικά!

2) Άποψή μου είναι, ότι εφόσον οι επικήδειοι λόγοι δημόσια εκφωνούνται, είναι περιττό να δημοσιοποιούνται. Άλλωστε, δεν ήταν και γραπτά μνημεία λόγου, που έπρεπε να μείνουν….

3)Επίσης, πάντα κατά τη γνώμη μου, τα εν λόγω δημοσιευμένα κείμενα μικρή αξία έχουν, γιατί επαναλαμβάνουν αντιγράφοντας οι συντάκτες τους, τα ίδια και τα ίδια…

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ. 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Σταμάτης Δαμαλίτης

Άρχοντες της Ερμιονίδας φρόνιμα, γιατί «η βαλίτσα δεν πάει παραπέρα»...

Όσο για τον κ. Ιωσήφ Ελ. Μερτύρη δεν είναι Αντιδήμαρχος Ερμιονίδας, όπως υπογράφει, αλλά Αντιδήμαρχος της Δημοτικής Ενότητας Ερμιόνης.

Πρέπει αυτοί οι κύριοι να χρησιμοποιούν τον τίτλο τους σωστά. Αλλά φαίνεται, τον μπόλιασε ο Νάργος, που ακόμα υπογράφει στο βρομοblog του, -> Δήμαρχος του τέως Δήμου Ερμιόνης, ενώ ο Δήμος δεν υπάρχει πια... 

Παιδιά της Ερμιονίδας μια χούφτα΄ είναι η κοινωνία μας και όλα τ' άλλα τα γνωρίζουμε...

Δημοσιεύουμε επιστολή προς την Ανθούλα - εκ των υστέρων - σύμφωνα με επιθυμία της εκλιπούσας...

 

ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΟ ΧΡΕΟΣ

Από τη Βιβή Σκούρτη

Από σήμερα αναπαύεται στο χώμα της πατρίδας της που αγάπησε και τίμησε με τη φυσική της παρουσία και τον δημιουργικό  της χρωστήρα.

Η Άργη Μάγκου, φανατική αναγνώστρια του Περιοδικού μας «Στην Ερμιόνη άλλοτε και τώρα» είχε στείλει σε μένα προς δημοσίευση μία επιστολή για την Ανθούλα. Εκείνη με την ταπεινότητα που την διέκρινε την βρήκε υπερβολικά εγκωμιαστική και δεν θέλησε να δημοσιευτεί. «Βάλε την όταν θα πεθάνω» μου είπε. Αυτό λοιπόν κάνω.

 

            ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗΝ ΑΝΘΟΥΛΑ

«Κοιμήθηκα κι ονειρεύτηκα ότι η ζωή είναι χαρά.

Ξύπνησα και είδα ότι είναι χρέος.

Εργάστηκα και το χρέος έγινε χαρά»

Είχα κάποτε διαβάσει αυτά τα λόγια και τα θυμάμαι ακόμη. Τον συγγραφέα τους δεν τον θυμάμαι πια. Μπορούσαν όμως να είναι και δικά σου λόγια Ανθούλα.

Τα εγκώμια δεν σου αρέσουν, αλλά η αλήθεια προστάζει. Είμαι περήφανη για τη φιλία που με συνδέει με την Ηρώ από τα παιδικά μας χρόνια και με σένα έπειτα. Φιλία οικογενειακή και αγάπη είχαν οι μητέρες μας, η Λούλα Γκολεμά-Λαζαρίδου και η Κική Παπαδοπούλου - Μάγκου. Η Λούλα έφυγε πολύ νέα από την επίγεια ζωή. Έμεινε μόνος ο πατέρας σας με τα δυο μικρά κοριτσάκια τους. Από τότε εσύ, στο ορφανεμένο από μάνα σπίτι έδειξες τις χάρες σου και το τι θα γινόσουν. Ήσουν βοήθεια και παρηγοριά στον πονεμένο πατέρα σας, στοργή και χάδι στην μικρούλα Ηρώ. Όλο έκλαιγε το νήπιο. «Θέλω τη μαμά μαμά μου! Θέλω τη μαμά μου!» και συ απαντούσες «Σώπα Ηρώ μου, σώπα, μην κλαις.«Έλα πάμε να της ανάψουμε το καντηλάκι της».

23-4-1930 -> Η Λούλα Λαζαρίδου με την  Ηρώ αγκαλιά, η Ανθούλα στη μέση,
και η Μαρίκα Αγγέλου Παπαμιχαήλ -  Φαρμακοποιού -
το παιδάκι που κρατάει αγκαλιά, δυστυχώς απεβίωσε... 

Από το αρχείο της Βιβής Σκούρτη

    Πέρασαν χρόνια. Πόλεμος. Κατοχή. Εμφύλιος. Δύστυχα, καταστροφικά χρόνια, με μόνη ελπίδα την Ειρήνη. Επιτέλους ήρθε ο καιρός της ανασυγκρότησης.

Στο ύψος των περιστάσεων εσύ, μαζί με την Ηρώ, εργαζόμενες νέες, ωραίες Ελληνίδες με χριστιανική πίστη, ήθος, υποδειγματική συμπεριφορά, είχατε την αναγνώριση και την αγάπη των συνομηλίκων και της κοινωνίας. Προικισμένες με έμφυτα πνευματικά και καλλιτεχνικά χαρίσματα ό,τι περνούσε από τα χέρια σας έπαιρνε ομορφιά, αρχοντιά, λάμψη.

Στο  φιλόξενο σπίτι σας όλα, ακόμη και τα πιο απλά, το γλυκό του κουταλιού και τα κουλουράκια με τον καφέ στο δίσκο, τα αγριολούλουδα στο βάζο επάνω στο κεντητό τραπεζομάντηλο, ο φουντωτός βασιλικός στη γλάστρα, όλα είχαν άλλη χάρη.

          Με τον αείμνηστο Δημήτρη Δουρούκο, άξιο δάσκαλο και ξεχωριστό άνθρωπο έκανες τη δική σας ωραία οικογένεια με παιδιά κι εγγόνια. Σε κέρδισε οριστικά η ζωγραφική με το πλούσιο και πατριωτικό, ιδιότυπο ζωγραφικό σου έργο.

          Με τη συμμετοχή σου στη χορωδία της Ερμιόνης, την ακούραστη και αποτελεσματική βοήθεια σε όλα τα τοπικά ευαγή ιδρύματα και συλλόγους, τη συμπαράσταση σε ιδιαίτερες ανάγκες συμπολιτών μας, άνοιξες και στις νεότερες γενιές με το παράδειγμα και το χαμόγελό σου τον δρόμο της χαράς μέσα από την εργασία και την προσφορά στα κοινά.

Η Ερμιόνη είναι περήφανη για σένα. Χρέος και χαρά της ήταν η εκδήλωση τιμής με την έκθεση ζωγραφικής σου «Η Ελληνική ενδυμασία δια μέσου των αιώνων» στο Πνευματικό Κέντρο της πόλης.

Καλή συνέχεια Ανθούλα!

 Ο Θεός να δίνει ζωή στα χρόνια σου και να ευλογεί την οικογένειά σου.  

Άργη Μάγκου 2-9-2016

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Διαβάζοντας αυτή την επιστολή της άλλης αείμνηστης και αγαπημένης Άργης Μάγκου (την γνώριζα από κοντά) μετά λύπης μου και με μεγάλο προβληματισμό αισθάνομαι, πως τον πολιτισμό μας αυτών των χρόνων, τον χάσαμε χωρίς γυρισμό....

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ. 

 

Ο ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΕΡΜΙΟΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ κ.ΙΩΣΗΦ ΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΘΟΥΛΑ ΔΟΥΡΟΥΚΟΥ-ΛΑΖΑΡΙΔΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΙΜHΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ

 

19 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021DK ERMIONIS ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

                    

Η Ερμιόνη και η Κοινότητά μας αποχαιρετά σήμερα την τελευταία αρχόντισσα των Μανδρακίων.

Την αρχόντισσα εκείνη που με τη στάση ζωής της, το καθημερινό διάβα της και τα μαγικά πινέλα της ζωγράφισε την αλμύρα και τα αρώματα της θάλασσας, της ελιάς και της ροδιάς του τόπου μας.

Στο πρώην Δημαρχιακό κατάστημα, στο σημερινό Κοινοτικό κατάστημα και σε όλα τα Δημόσια κτίρια της πόλης μας οι πίνακές της, που εκείνη κατά τον μακρύ βίο της φιλοτέχνησε και δώρισε, όχι μόνο στολίζουν τους χώρους αλλά καταμαρτυρούν την ευγενή επιθυμία της προσφοράς και της αρωγής. Καταγράφουν τη λαογραφία και την παράδοση του ξεχωριστού Ερμιονίτικου γίγνεσθαι σε εποχές κοινωνικής συμφιλίωσης, συνεργασίας, συμμετοχής και δημιουργίας με καλά και πλούσια αγαθά που προσφέρει σε όλους μας η μητέρα γη της Ερμιόνης.

Σε αυτές τις στιγμές του αποχαιρετισμού συγκινημένοι όλοι μας αλλά και υπερήφανοι γι’αυτό που ζήσαμε και αντλήσαμε από τη δική της παρουσία σ’ αυτή τη μεγάλη Ερμιονίτικη αυλή, της οφείλουμε ένα μεγάλο ”ευχαριστώ”. Με το έργο της κατέγραψε με τον καλύτερο τρόπο το τελευταίο ήμισυ της ασπρόμαυρης εποχής και τις πρώτες δεκαετίες των χρωμάτων και του τρόπου ζωής του σήμερα.

Η Κοινότητα Ερμιόνης και ολάκερη η Ερμιόνη μας αποχαιρετά το εξαίρετο τέκνο της θωρακισμένη πολιτιστικά και κοινωνικά με το έργο της και τη στάση ζωής της.

Αποχαιρετά την αρχόντισσα που με την παρουσία της ήταν και αυτή μαζί με άλλους σημαντικούς ανθρώπους της εποχής της και της γενιάς της που συνέβαλλαν ώστε η Ερμιόνη μας να είναι ξεχωριστή, προοδευτική, διαφορετική αλλά και απαιτητική.

Την ευγνωμονούμε θερμά,

ευχόμαστε τα θερμά συλλυπητήρια στα τέκνα της και στους οικείους της και προσδοκούμε εκεί στη γειτονιά των αγγέλων να συναντήσει τους άριστους πατριώτες της γενιάς της και τον αγαπημένο σύντροφο της ζωής της, και της υποσχόμαστε ότι η Κοινότητά μας θα συνεχίζει με ασβέστη και βασιλικό,  γιασεμιά και βουκαμβίλιες να ομορφαίνει τις γειτονιές και τις αυλές της μικρής μας πατρίδας.

Καλό ταξίδι

Ανθούλα

Χορευτική Ομάδα Ερμιόνης | Αποχαιρετιστήριο μήνυμα για τη αγαπημένη μας Ανθούλα Λαζαρίδου - Δουρούκου.

 

Έργο της εκλπηπούσας από τις νεανικές της θύμησες  στα Μαντράκια.
Νέοι Ερμιονίτες/σες χορεύουν μπάλο  μπροστά στο ιστορικό καφενείο "Τροκαντερό"
και στην παλιά προβλήτα....
ΥΓ. Με αυτό το έργο της φιλοτεχνήθηκε το CD της Χ.Ο.ΕΡ.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αγαπητή μας Ανθούλα, σήμερα σε αποχαιρετούμε, αγαπητή μας ζωγράφε καλό σου ταξίδι! 

Ήσουν άνθρωπος χαρισματικός, άνθρωπος που έσφιζε από χαρά, από ζωντάνια, από όρεξη, νιότη, φαντασία, χαμόγελο! 

Το πολιτιστικό έργο δε, που μας άφησες να θαυμάζουμε και θα θαυμάζουμε για πολλά χρόνια ακόμα, μεγαλειώδες! 

Η συμβολή σου στα πολιτιστικά γεγονότα του τόπου, καθοριστική και τιτάνια! Ήξερες να κρίνεις, να ακούς, να συμβουλεύεις, να αγαπάς, να διηγείσαι, να προκαλείς νοσταλγία και χαρά με τις αφηγήσεις σου, να δημιουργείς μοναδικά! Ήσουν ένας άνθρωπος χαρισματικός! 

Σε ευχαριστούμε που φιλοτέχνησες τους "ερμιονίτικους σκοπούς" μας, με τα ιδιαίτερα χρώματα σου, με την ιδιαίτερη ματιά σου και με το απύθμενο ταλέντο σου! Σου είμαστε ευγνώμονες! Σε ευχαριστούμε που έφτασες τόσο ψηλά την μικρή μας πατρίδα, με το ήθος σου, την ειλικρίνεια σου, την τέχνη σου! Σε ευχαριστούμε που ήσουν πάντα παρούσα!!! 

*Αποφασίστηκε σύσσωμα από τα μέλη της ομάδας μας, αντί στεφάνου, να καταθέσουμε χρηματικό ποσό στον Σύλλογο Γονέων & Κηδεμόνων του Δημοτικού σχολείου Ερμιόνης, αντιλαμβανόμενοι την αγάπη της Ανθούλας μας, για τη νιότη και το μέλλον του τόπου μας! 

Καλή ανάπαυση αγαπημένη μας! 

Εκ μέρους της Χορευτικής Ομάδας Ερμιόνης, 

Σκούρτης Κωστής

 

Ο ύστατος χαιρετισμός στην Ανθούλα - > Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας, να με θυμάσαι και να μ' αγαπάς....

Στα μάτια παίζει τ’ άστρο της αυγής
ο ήλιος πλένει τ’ όνειρο της γης
πλατύ ποτάμι η αγάπη και βαθύ
κουράστηκε και πάει να κοιμηθεί

Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας
να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς
σου κλέβει η ανατολή μικρό φιλί

Στα χείλη καίει πικρό μικρό φιλί
ποιο μακρινό ταξίδι σε καλεί
θα φύγεις ξένε, άσπρα τα πανιά
παραμονεύει η λησμονιά

Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας
να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς
σου κλέβει η ανατολή μικρό φιλί

Με τρυφερά λόγια κατευοδώνει την Ανθούλα - ο Βουλευτής Αργολίδας Γιάννης Γκιόλας

 

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΘΟΥΛΑ ΛΑΖΑΡΙΔΟΥ ΔΟΥΡΟΥΚΟΥ

Αποχαιρετάμε σήμερα στην Ερμιόνη την λαϊκή  ζωγράφο και λογοτέχνη, Ανθούλα  Λαζαρίδου- Δουρούκου, που έφυγε πλήρης ημερών, σεβασμού, αγάπης, και ευγνωμοσύνης από τους συμπατριώτες της.

Σημείωση του blog - > 
 Έργο της εκλιπούσας, που απεικονίζει το ταξίδι Ερμιονιτών σπογγαλιέων στην Αφρική,
ενώ αγαπημένα τους πρόσωπα τους κατευοδώνουν, κουνώντας μαντίλια..
Το κρατούσαμε στο αρχείο μας για τον ύστατο χαιρετισμό... 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η Ανθούλα  αφουγκράστηκε την ψυχή, τα οράματα, τις παραδόσεις των Ερμιονιτών και αποτύπωσε με τον χρωστήρα  αλλά και την πένα της εξαιρετικές εικόνες, ενός κόσμου φανταστικού και πραγματικού, με την ειλικρίνεια και την αθωότητα ενός απλού ανθρώπου που ατενίζει τους κάμπους και τα πέλαγα.

Τεράστια η προσφορά της , πολύτιμη κληρονομιά και τεκμήριο μνήμης για τις γενιές που έρχονται.

Όχι φωνές, πικρίες και κλάματα.
Αντίο, μηλιές πούχα αγαπήσει·
μ’ άγγιξε κιόλας το φθινόπωρο
κι η νιότη απόμακρα έχει σβήσει.
Ευλογημένο ας είναι ό,τι άνθησε
πάνω στη γη και θα πεθάνει.

Γιάννης Γκιόλας.

 

Το αποχαιρετιστήριο για την εκδημία της Ανθούλας από την ΚΑ - ΠΑ - ΡΗ

Ένα διαμάντι από το παλιό πάνελ της Ερμιόνης,

 κύλισε κι έπεσε στην αιωνιότητα.

Η κοινωνία της Ερμιόνης φτώχυνε χάνοντας μια από τις ευγενικές, χρήσιμες και ταλαντούχες προσωπικότητες. Ένα λουλούδι -το μαρτυράει τ’ όνομά της- άνθισε σκόρπισε τ’ άρωμά του και μαραμένο έπεσε στην κοινή μοίρα κάθε ζωντανής ύπαρξης. 

Ας μπορούσε ν’ανθίσει και κει που πάει. Η ευγενική  Ανθούλα με την εκλεπτυσμένη συμπεριφορά της και την εκ τούτου συμπάθεια του περίγυρού της, ακούραστη δημιουργός, επινοητική λαογραφική ζωγράφος, με καλλιτεχνικά δοσμένη τη νάϊφ δουλειά της, κυρίως σε ιστορικά θέματα της Ερμιόνης, έφυγε ανεπιστρεπτί. 

Μόνιμη κάτοικος εκεί έγινε γνωστή ,αγαπήθηκε και τιμήθηκε για την προσφορά της. Λειτουργική μέχρι τα τελευταία της χρόνια. Η διαύγεια νου και η μνήμη της, με άνεση συμπλήρωναν τις ζητούμενες πληροφορίες.

Έζησες και πρόσφερες Ανθούλα. Έζησες και τιμήθηκες επαξίως. Ξεκουράσου τώρα και λάβε την ανταμοιβή σου απ’ το Θεό τόσο για την αδελφική όσο και για την κοινωνική σου προσφορά.!

Η φίλη και συνάδελφος  ΚΑ- ΠΑ- ΡΗ.