…Η μαθητιώσα νεολαία της Ελλάδας βγήκε στους δρόμους με έντονες διαμαρτυρίες για το φονικό (!) - > το ίδιο και στο Κρανίδι…
Ο ιδιοκτήτης και
διαχειριστής του νεοσύστατου τότε blog Σταμάτης Δαμαλίτης ήταν εκεί και πέρασε στην ιστορία
της Ερμιονίδας το γεγονός …
==================================================================================================================
Διαδήλωση μαθητών
Λυκείου- Γυμνασίου και στο Κρανίδι.
- Για το χαμό... του
Αλέξη Γρηγορόπουλου!! ...
Επιλογές από το
προσωπικό μας αρχείο - 11 Δεκεμβρίου 2008
Διατράνωσαν την οργή
τους...
Με διαδήλωση στους
δρόμους του Κρανιδίου την Πέμπτη 11 του μηνός το πρωί, μαθητές του Λυκείου και
του Γυμνασίου διατράνωσαν την οργή και την αγανάκτησή τους, για τον άδικο χαμό
του μικρού μαθητή Αλέξη (όπως τρυφερά τον αποκαλούσαν), από σφαίρα αστυνομικού.
Οι μαθητές, κάνοντας πορεία στους κεντρικούς δρόμους του Κρανιδίου κατέληξαν
έξω από το Αστυνομικό Τμήμα Κρανιδίου κρατώντας ένα πλακάτ με το σύνθημα " Ένας στο χώμα,
όλοι στον ΑΓΩΝΑ..."
Εγώ έφθασα λίγο
καθυστερημένα στο χώρο αυτό και πληροφορήθηκα πως είχε γίνει ένα επεισόδιο εξ
αιτίας του γεγονότος, ότι ένας πολίτης ο οποίος κατοικεί σε διαμέρισμα κάτω από
τον Αστυνομικό Σταθμό από το μπαλκόνι του σπιτιού του, έκανε προς τους μαθητές
ανήθικη χειρονομία!
Οι μαθητές νόμισαν
αρχικά πως ήταν αστυνομικός με πολιτική περιβολή και αυτή η συμπεριφορά τούς
ερέθισε περισσότερο και άρχισαν να εκτοξεύουν ντομάτες κατά των αστυνομικών που
περιφρουρούσαν την εξωτερική είσοδο του Α.Τ. από την πλευρά του κεντρικού
δρόμου, που ωστόσο είχε καλυφθεί από τους διαδηλωτές.
Στη συνέχεια στη
συζήτηση που είχα με τον διοικητή του τμήματος, μου είπε πως εξήγησε στους
μαθητές πως ο πολίτης που τους προκάλεσε δεν ήταν αστυνομικός αλλά κάτοικος του
διαμερίσματος και ότι δεν μπορούσε να του κάνει τίποτα γιατί βρισκόταν στο
σπίτι του!!!
(Αυτή τη δικαιολογία
κύριε διοικητά, ούτε τα μικρά παιδιά δε την πιστεύουνε πόσο μάλλον οι σημερινοί
έφηβοι. Διότι αυτός ο πολίτης κατά τη γνώμη μου είχε διαπράξει ποινικό αδίκημα.
Και ύστερα αναρωτιόμαστε γιατί φτάσαμε εδώ που φτάσαμε και ο Θεός ξέρει πόσο
πιο κάτω θα φτάσουμε ακόμα...)
Ωστόσο οι αστυνομικοί
ήσαν μεν εξοργισμένοι, αλλά κρατούσαν την ψυχραιμία τους στα συνθήματα... που
βροντοφώναζαν οι μαθητές «Μπάτσοι γουρούνια» κ.α.
Μετά από λίγο, αφού οι
διαδηλωτές εξωτερίκευσαν όλα τα συναισθήματα αγανάκτησης και οργής με τον ένα η
άλλο τρόπο, σιγά – σιγά άρχισαν να διαλύονται.
Παρ’ όλα αυτά υπήρξαν
γονείς που ήσαν με το μέρος των παιδιών και άλλοι που καταδίκαζαν τη στάση και
τη συμπεριφορά τους.
Να δούμε πότε εμείς οι
μεγάλοι... και μονίμως ανεύθυνοι, θα βρούμε την «κοινή συνισταμένη» που θα μας
οδηγήσει στο τελικό συμπέρασμα για τη λύση όλων αυτών των προβλημάτων που
μαστίζουν την κοινωνία μας και κυρίως τα παιδιά μας.
Τα προβλήματα που
εμείς δημιουργήσαμε, πότε με την εθελοτυφλία μας και πότε με την μη ενημέρωσή
μας, δίνοντας έτσι το δικαίωμα σ’ αυτούς που μας κυβερνούν και μας εξουσιάζουν,
να μας οδηγούν στον όλεθρο και στην καταστροφή...
Φώτο - ρεπορτάζ από
την διαδήλωση
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ
.jpg)
