Ρεπορτάζ μου μετ’ εμποδίων … - με τα πολύ μεγάλα γεγονότα της Ερμιονιδας - και διηγώντας τα να κλαις…

 ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

«Ως διάττοντας αστέρας» η επίσκεψη της Α.Ε. ΠτΔ Προκόπιου Παυλόπουλου…

…στον εορτασμό των επετειακών εκδηλώσεων για τα 190 χρόνια 

από την Γ’ Εθνοσυνέλευση "Κατ’ επανάληψιν" στην Ερμιόνη.

ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟ...

===========================================================================

Στο Κρανίδι - Τίμησαν τη μνήμη του Κρανιδώτη οπλαρχηγού ήρωα του 21 Αρσένιου Κρέστα (Παπαρσένη)

Με την τιμητική παρουσία της ΑΕ ΠτΔ κ Π. Παυλόπουλου -

 ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟ...

======================================================

Με λαμπρότητα η τελετή της απονομής των Βραβείων «Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη»

ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟ...

Θεσμός η απονομή των «Βραβείων Πολιτισμού Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη»

 στην ιδιαιτέρα της πατρίδα την Ερμιόνη...

Με την παρουσία υψηλών προσωπικοτήτων!!

 - ΚΛΙΚ ΣΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ...

==========================================================

=========================================================================================================================

Επιλογή από το προσωπικό μας αρχείο για όσους τους αφορά...

Παραλειπόμενα από την επίσκεψη του ΠτΔ στην Ερμιόνη

Δημήτρης Χατζησωκράτης ο Ερμιονίτης πολιτικός, στέλεχος της αριστεράς !! ...

Μια μέρα εδώ στην Ερμιόνη πριν από χρόνια μας είχε πει ο Δημήτρης Χ. σε συζήτηση περί πολιτικής,  πως – «η Πολιτική είναι μικρόβιο» …

Αυτό το θυμήθηκα  με την επίσκεψη του ΠτΔ κ. Προκόπη Παυλόπουλου στην Ερμιόνη  στις 17 Μαρτίου 2017 αλλά  και στο σπίτι του Δ.Χ. που βρίσκεται ακριβώς απέναντι  από το ΙΛΜΕ  που, «δεν ήταν τυχαία»...

Δεν θέλω να αναφερθώ σε λεπτομέρειες, γιατί δεν μπόρεσα να διασταυρώσω  τις πληροφορίες. Πάντως, αυτή την πληροφορία ότι δεν είχε προσκληθεί επισήμως από τους διοργανωτές της εκδήλωσης θα την ρισκάρω…

Άλλωστε όπως διαδίδεται εδώ στην Ερμιόνη είπαν, - «υπό ποίαν ιδιότητα να τον προσκαλέσουμε»...

Έτσι, με αυτή την είδηση που σας δίνω εκ των υστέρων,  μου φεύγει και αυτός ο «καημός»  που είχα, όταν δεν πρόλαβα να απαθανατίσω το στιγμιότυπο, όταν ο κ. Πρόεδρος προτού εισέλθει στο σπίτι του Δ.Χ. άπλωσε το χέρι του και με μια φυσική απλότητα, έκοψε ένα λεμόνι από την μεγάλη λεμονιά του κήπου του.  Προφανώς, για να αισθανθεί την τέρψιν του δρέπειν!! - όπως θα έλεγε και ο αείμνηστος Ερμιονίτης ποιητής ...

Ωστόσο, θέλω να πω και αυτό: Κάποιοι αρμόδιοι και υπεύθυνοι αυτής της διοργάνωσης με την ιστορική επίσκεψη (του τέως πλέον) Α.Ε. ΠτΔ κ. Προκόπη Παυλόπουλου στην Ερμιόνη, που γυρνούσαν κομπορρημονώντας με τα καρτελάκια των διαπιστεύσεων κρεμασμένα στο μέρος της καρδιάς…  ξεχάσαν όταν σ’ αυτό το σπίτι συνεδρίαζαν  ως μέλη της τοπικής οργάνωσης του Κ.Κ. Εσωτερικού και των μετέπειτα εξελίξεων του και τελικά στο σημερινό κατακερματισμό του…   

Αυτοί οι αρμόδιοι... που δήθεν τότε θέλανε να κάνουν τη νεανική τους «επανάσταση»! από την αριστερά μετά, μεταπήδησαν στη δεξιά,  και αφού πήραν αυτό που ήθελαν... την κατάλληλη στιγμή βρεθήκανε στο ΠΑΣΟΚ για να πάρουν πάλι κάτι άλλο...  και άγνωστο τώρα που βρίσκονται και πότε θα φύγουν από εκεί και που τελικά θα καταλήξουν…

Κλείνοντας να πω κι’ αυτό.-> Από όλες αυτές τις μεγάλες εκδηλώσεις παραβρέθηκα απρόσκλητος από την πρώην  δημοτική αρχή για να κάνω αυτά τα ρεπορτάζ που αναδημοσιεύω, γιατί τα θεωρώ ιστορικά!

Αλλά αυτό  που δεν θα ξεχάσω ποτέ, είναι η τελευταία εκδήλωση της αείμνηστης Μαριάννας Βαρδινογιάννη με την απονομή των Βραβείων Πολιτισμού στην Ερμιόνη, πού όχι μόνο δεν προσκλήθηκα για μια ακόμα φορά για να κάνω το ρεπορτάζ – όπως εγω  ξέρω... - αλλά έχω μηνυθεί από τον δήμαρχο Γιάννη Γεωργόπουλο με αφορμή σχόλιό μου για αυτή την εκδήλωση, με αβάσιμες κατηγορίες και όπως πάντα για συκοφαντική δυσφήμηση!

 Ό,τι και να πω και να γράψω, για τον κ. δήμαρχο και για τους ανθρώπους του περιβάλλοντός του, είναι συκοφαντία!!! 

Η αλήθεια είναι μόνο δική του απεκλειστική  υπόθεση κα της παρέας του ...  

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ 

Ρεπορτάζ μου από τα χρόνια, που το πάθος και το μεράκι μου για τη δημοσιογραφία ήταν ακμαία ! ....

Ιάσωνας Γουόλτερ Φίελντ ένας σεμνός και αθόρυβος καλλιτέχνης στο χώρο των εικαστικών τεχνών στην Ερμιόνη…

Στην κουβέντα που είχαμε με τον καλλιτέχνη  θα μας πει εκτός των άλλων:...«όταν δημιουργώ δεν με ενδιαφέρει τόσο  πολύ το αποτέλεσμα, αλλά αυτό το νοερό ταξίδι που κάνω μέσα από την τέχνη.  Πότε με το σμίλευμα της πέτρας ή του ξύλου και πότε με τον χρωστήρα στον καμβά, αλλά και με άλλους τρόπους  στο χώρο των εικαστικών τεχνών που γνωρίζω... Κι’ ακόμα,  αντίθετα με άλλους καλλιτέχνες, εγώ θέλω  οι άνθρωποι  που βλέπουν τα έργα μου να τα αγγίζουν,  για να αισθανθούν και αυτό το γλυκό αίσθημα που δημιουργεί η αφή…»

Ο  Ιάσωνας Φ. από πολύ νέος  αγάπησε την Ερμιόνη γενέτειρα της μητέρας του Ιφιγένειας Παπαβασιλείου και ενώ η ζωή του ήταν ταξιδιάρικη και περιπετειώδεις θα λέγαμε  λόγω των μετακινήσεων των γονέων του, χρόνια τώρα έχει εγκατασταθεί εδώ στα «Μαντράκια» στη  νότια παραλία της πόλης μας,  όπου βρίσκεται και το σπίτι του, καθώς και ο χώρος που δίνει πνοή στις καλλιτεχνικές του ανησυχίες… 

Ωστόσο, τους χειμερινούς μήνες επισκέπτεται τη Γερμανία, όπου διαμένει η σύζυγός του με τα δύο παιδιά του. 

Αρκετά χρόνια τώρα,  περνούσαμε έξω από το ατελιέ του, αλλά  η σεμνότητά του, καθώς  και αυτό   της αθόρυβης καλλιτεχνικής του δραστηριότητας,  δεν μας είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον να  γνωρίσουμε από κοντά το έργο του και να πληροφορηθούμε περισσότερα για τη ζωή του, παρ’ ότι γνωριζόμαστε πολλά χρόνια.

Παλαιότερα μας είχε δώσει συνέντευξη για το εικαστικό έργο των μαθητών του Δημοτικού σχολείου, όταν είχε προσληφθεί από τους γονείς  να μάθει στα παιδιά τους τα μυστικά αυτής της δημιουργικής πλευράς των ανθρώπων. Μας είχε πει τότε, –«γράψε για τα παιδιά και άφησε εμένα» Ίσως να ήταν και αυτός ο λόγος που δεν αποφασίζαμε να επισκεφτούμε το χώρο της δημιουργίας του και αυτόν τον ίδιο.
Μια μέρα περνώντας έξω από το εργαστήριο του κάτι άγνωστο μας έσπρωξε  να εισέλθουμε μέσα και συναντήσαμε ένα Ιάσονα αλλιώτικο, που δέχθηκε να μας μιλήσει για όλα. Και αρχίσαμε την κουβέντα για τη ζωή και το έργο του.
Σας μεταφέρουμε τα πιο ενδιαφέροντα που μας είπε, απαντώντας στις ερωτήσεις μας:«Γεννήθηκα στη Λωζάννη της Ελβετίας το  1962. Σε ηλικία 5 χρονών  ήρθα στις Σπέτσες για να μείνω με την μητέρα μου. Μέχρι 14 χρονών φοιτούσα στην Αναργύρειο και Κοργιαλένειο Σχολή Σπετσών και μετά το καλοκαίρι του 1976 έφυγα για την Αμερική για να συνεχίσω τις σπουδές μου και να ζήσω με τον πατέρα μου Αμερικάνος στην καταγωγή...

Το έργο είναι φτιαγμένο με σύρμα

Στην Αμερική στο

Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ

 της Καλιφόρνια

Στην Αμερική, αρχικά παρακολούθησε μαθήματα της Μέσης εκπαίδευσης. Όμως, στις ώρες του μαθήματος των μαθηματικών ο Ιάσονας Φ. δεν παρακολουθούσε,  διότι αυτά τα μαθήματα που έκαναν εκεί τα είχε κάνει στην σχολή των Σπετσών. Έτσι αυτές τις ώρες, ασχολείτο ζωγραφίζοντας με κιμωλία κάτι που είχε αρχίσει από μικρός στις Σπέτσες. (Το ταλέντο της ζωγραφικής όπως μας λέει το έχει πάρει από την οικογένεια της μητέρας του και όλοι στην οικογένειά της ήσαν καλλιτέχνες). Τις ώρες αυτές που ζωγράφιζε, παρατήρησε το ταλέντο μια δασκάλα του και του σύστησε να πάει να παρακολουθήσει κάποια σεμινάρια που δινόντουσαν στην περιοχή σχετικά με τις εικαστικές τέχνες. Πράγματι πήγε και τα όσα έμαθε εκεί αυτά του μεγάλωσαν το πάθος και την αγάπη του για αυτού του είδους τις δημιουργίες. Αργότερα στο Πανεπιστήμιο που πήγε μετά από τη Γενική εκπαίδευση, ακολούθησε τον κλάδο των εικαστικών τεχνών (Ζωγραφική, Γλυπτική, Κεραμοποιεία, Φωτογραφία, Κινηματογράφο, Μοντάζ, αρχιτεκτονική κ.α.) 

Τελειώνοντας το Πανεπιστήμιο μια φίλη του τον έφερε στην Ελβετία όπου παρακολούθησε επί πλέον μαθήματα γλυπτικής και διδασκαλίας αυτών των τεχνών. Στα μαθήματα που πήρε εκεί σ’ αυτό το χρονικό διάστημα έμαθε περισσότερα μυστικά της τέχνης από ό,τι έμαθε στο Πανεπιστήμιο μας λέει.  

Στη συνέχεια το 1995 αγόρασε το σπίτι του στην Ερμιόνη με σκοπό εκτός από το να δημιουργεί εικαστικά έργα, να το χρησιμοποιούσε και ως χώρο σεμιναρίων. Ο δεύτερος σκοπός όπως μας λέει ο καλλιτέχνης παρά την υποδομή που έχει δημιουργήσει δεν πήγε και τόσο καλά. Ωστόσο,  έγιναν μερικές εκδηλώσεις με τέτοιες συναντήσεις. 
Στην Ελλάδα έχει πάρει μέρος με έργα του σε έκθεση που έγινε σε κτήριο στο Γκάζι στην Αθήνα και συμμετείχαν καλλιτέχνες από 184 χώρες. Εκεί όμως που ξεπούλησε όλες του τις δημιουργίες του πολλών χρόνων, ήταν ένα καλοκαίρι στην Ύδρα σε έκθεσή του  στο κέντρο  «Λαγουδέρα».

Πάντως και εδώ στην Ερμιόνη, πολλοί ξένοι κυρίως Ρώσοι αγοράζουν γλυπτά έργα του,  αλλά και από τη Γερμανία έχει πολλές  παραγγελίες κυρίως για τέτοια έργα.  
Στη Γερμανία που πηγαίνει το χειμώνα ασχολείται με την ξυλογλυπτική γιατί το ξύλο από τα δάση εκεί είναι άφθονο.

Προτού να έρθει να εγκατασταθεί στην Ερμιόνη, στην Αμερική ασχολήθηκε με τις εικαστικές τέχνες και με την ασπρόμαυρη φωτογραφία.  Στο ατελιέ του στα «Μαντράκια» Ερμιόνης έχει και κάποιες μεγεθυμένες ασπρόμαυρες φωτογραφίες που απεικονίζονται άστεγοι σε πάρκα του Σαν Φρανσίσκο  να κοιμούνται  (1995). Για το ιστορικό  των φωτογραφιών αυτών μας λέει κάτι πολύ συγκινητικό ο Ιάσωνας  -  «Σ’ αυτά τα πάρκα πήγαινα και ακουμπούσα στο γκαζόν έργα μου  και παρακαλούσα τους πολίτες που ερχόντουσαν εκεί να τα αγγίζουν, (με την έννοια που ήταν και μήνυμα), - «αγγίξτε και ακουμπήστε και αυτούς τους δυστυχισμένους συνανθρώπους μας»!!!

Με τον  καλλιτέχνη Ιάσονα Φίελντ  είπαμε πολλά. Σας μεταφέρουμε τα κυριότερα. 

Εμείς όμως, κρατήσαμε την τελευταία φράση του. 

«Την ώρα που δημιουργώ, λίγο με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα, 

αλλά αυτό το νοερό ταξίδι της ψυχής μου, που κάνω την ώρα αυτής της δημιουργίας»....  

Αυτά είναι τα άδυτα της ανθρώπινης ψυχής και δεν μπορούμε να διεισδύσουμε, 
κυρίως να ερμηνεύσουμε, λέμε εμείς…

 Φώτο - ρεπορτάζ 

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ 

Ο δήμαρχός μας αποφάσισε με απευθείας ανάθεση, εγκατάσταση μηχανισμού ωρολογίου πόλεως στον Ι. Ν. Ευαγγελιστρίας Θερμησίας…

 

Τούτες τις μέρες – γιορτινές... Άγιες τις λένε … περισσεύει η υποκρισία των ανθρώπων με τις τετριμμένες ευχές τους …

Το Παπαβασίλειο Ίδρυμα – «Στέγη Αγάπης» 

-Ένα ανενεργό γηροκομείο στην Ερμιόνη συνέχεια..

Δεν ανταποκρίνεται η Μητρόπολη Ύδρας με την τοπική Εκκλησία, για σεβασμό  στη μνήμη και στην επιθυμία των δωρητών, σύμφωνα με  τη Δημόσια Διαθήκη τους!

Το πολύ σοβαρό θέμα αφορά και τις κοινοτικές μας υποχρεώσεις ...

Ο αείμνηστος συμπατριώτης μας Γιώργος Νοταράς ξόδεψε πολλά δικά του χρήματα με την άδεια του τότε μητροπολίτη Ύδρας για να το επισκευάσει γι' αυτό το σκοπό και στη συνέχεια, προχώρησε στην ίδρυση του Συλλόγου Φίλων Παπαβασίλειου Ιδρύματος "Στέγη Αγάπης".Τα μέλη του το αγκάλιασαν, οι συμπολίτες μας ενίσχυσαν με τη συνδρομή τους το σύλλογο γι' αυτό το σκοπό και το ίδρυμα λειτούργησε πιλοτικά αρχικά με τα μέλη του συλλόγου  και αμέσως μετά, με το διορισμό του Δ.Σ. του ιδρύματος,  μπήκε  λουκέτο μέχρι σήμερα.

Το πιο ανάλγητο - το λιγότερο - ήταν, πως όταν διορίστηκε Διοίκηση για τη λειτουργία του Ιδρύματος ως γηροκομείο, ο Γιώργος Νοταράς που είχε προσφέρει τα μέγιστα με χρήματα, προσωπική εργασία για την επισκευή του κτηρίου και άλλες πολλές υπηρεσίες για την προσωρινή λειτουργία του, δεν προσκλήθηκε να συμμετάσχει στο Δ.Σ. και διορίστηκαν ως μέλη εκτός από ιερείς στη θέση του προέδρου και του αντιπροέδρου,  λαϊκοί  συμπολίτες μας που ήταν κοντά στους κόλπους της τοπικής Εκκλησίας. Μη μας ζητάτε   να σας πούμε  ονόματα...

Τελικά όπως φαίνεται, ο σκοπός της Ι. Μητρόπολης ήταν πως θα αποκτήσει το κτήριο κ.α. γιατί έτσι συμβαίνει με τους αντιπροσώπους του Θεού στη γη, αυτοί να μαζεύουν και να συσσωρεύουν την ύλη για τη διαιώνιση των επίγειων φθαρτών σε ό,τι υπηρετούν και εμάς, να μας συμβουλεύουν πως θα αποκτήσουμε την Ουράνιο Βασιλεία...

--------------------------------------------------------------------------

Επισκέψεις στο έντυπο δημοσιογραφικό μας αρχείο  και άλλων έγγραφων ντοκουμέντων 

 

Παραθέτουμε προς ενημέρωσή σας την  δημοσιογραφική αναφορά μας και άλλα έγγραφα ντοκουμέντα και σε περίπτωση που το θέμα σας ενδιαφέρει, εμείς εδώ είμαστε να ανοίξουμε το διάλογο για την συμπαράσταση μας στους αναξιοπαθούντες  μοναχικούς  γερόντους μας και κάθε άλλον συνάνθρωπο μας που έχει ανάγκη την βοήθειά μας ... 
Γιατί κανείς μας δεν γνωρίζει η ζώή τι μας επιφυλάσσει όσο κι' αν έχουμε μεριμνήσει γι' αυτήν και τα γεράματά μας ...

Αν όχι τώρα με αυτό τον υπάρχοντα ξεπεσμό της κοινωνίας μας, - θεσμικό, κοινωνικό και κυρίως οικονομικό τουλάχιστον για την όποια επιβίωσή μας Πότε;;;

---------------------------------------------------------------------------------

Ο αείμνηστος Ιατρός Απόστολος Παπαβασιλείου με την αείμνηστη σύζυγό του δασκάλα μας Αικατερίνη παραχώρησαν στην Μητρόπολη Ύδρας  το σπίτι τους και όλο τον άλλο μεγάλο χώρο που το περιβάλλει,  για να το λειτουργήσει "ως Οίκος Ευγηρίας ή Γηροκομείο και μόνο" σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη Δημόσια Διαθήκη του την οποία  παραθέτουμε.

Ο συμπατριώτης μας Γιώργος Νοταράς ξόδεψε πολλά δικά του χρήματα με την άδεια του τότε μητροπολίτη Ύδρας για να το επισκευάσει γι' αυτό το σκοπό και στη συνέχεια, προχώρησε στην ίδρυση του Συλλόγου Φίλων Παπαβασίλειου Ιδρύματος "Στέγη Αγάπης".

Τα μέλη του το αγκάλιασαν, οι συμπολίτες μας ενίσχυσαν με τη συνδρομή τους το σύλλογο γι' αυτό το σκοπό και το ίδρυμα υπολειτούργησε  αρχικά και αμέσως μετά  μπήκε  λουκέτο μέχρι σήμερα!!! ....

Με αυτά τα λίγα ενημερωτικά  καλούμε σε διάλογο τη Δημοτική και κοινοτική αρχή και όλους τους συμπολίτες , εάν και εσείς έχετε κάποιο προβληματισμό πάνω στο θέμα και μάλιστα, στις μέρες που ζούμε και βιώνουμε...

ΣΤΑΜ.  ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Ρεπορτάζ μου που «πλέκουν ψιλοβελονιά» την ιστορία του Δήμου μας …

Το ανέσυραν αναγνώστες από το αρχείο του blog  όλη τη νύκτα και το έκαναν «φύλλο και φτερό»…

Το αφιερώνω εξαιρετικά, στον  σημερινό δήμαρχο Γιάννη Γεωργόπουλο και τους κουκουλοφόρους της δημαρχιακής  αυλής …

====================================================================================================================================

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ του Δημήτρη Καμιζή - Προς συγκρότηση ενιαίας Εθελοντικής Αυτοδιοικητικής Κίνησης Κρανιδίου!! .

Σήμερα το απόγευμα - 7/4/2019 - στην αίθουσα συνεδριάσεων του Λυκείου Κρανιδίου ο επί 12 χρόνια Δήμαρχος Κρανιδίου και Ερμιονίδας Δημήτρης Καμιζής παρουσίασε με παρρησία και σαφήνεια τις θέσεις του για την ενίσχυση του  θεσμού  των Ελληνικών Κοινοτήτων με πρόσκληση - πρόταση για συγκρότηση  ενιαίας Εθελοντικής Κίνησης της Κοινότητας  Κρανιδίου.

Λίγος κόσμος ανάλογα με τη σπουδαιότητα του ζητήματος έδωσε το παρών του, κυρίως υποψήφιοι αυτών των δημοτικών εκλογών.

Ο κ. Καμιζής  άρχισε την ομιλία του με μια ιστορική αναδρομή στις πρώτες ελληνικές Κοινότητες μετά την επανάσταση (1822) που ήταν βασισμένες στην εθελοντική προσφορά των μελών της κάθε Κοινότητας. 
Με αυτή τη δομή πορεύτηκε το νεοσύστατο ελληνικό κράτος μέχρι τη δολοφονία του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας Ι. Καποδίστρια. Κατόπιν επί βασιλείας Όθωνα υπήρξαν κάποιες μεταβολές για να λειτουργήσουν οι  Κοινότητες των Ελλήνων μέχρι που ο  Κρανιδιώτης Υπουργός Εσωτερικών της Ελληνικής κυβέρνησης Εμμανουήλ Ρέπουλης  με Πρωθυπουργό τον  Ελευθέριο Βενιζέλο, τον Μάιο του 1911 έφερε στη συνεδρίαση της Βουλής προς ψήφιση τον Νόμο περί Αυτοδιοίκησης.

Ο ρήτορας Εμμ. Ρέπουλης με ένα χειμαρρώδη φλογερό και πατριωτικό λόγο παρουσίασε το εν λόγω νομοσχέδιο.

Με αυτό το Νόμο που και αυτός περιείχε στοιχεία εθελοντισμού  λειτούργησαν με μικρομεταβολές οι Κοινότητες  μέχρι  το 1998, όπου άλλαξε η λειτουργία τους με το Νόμο «Καποδίστρια», άλλαξε και η εθελοντική τους δομή και βασίστηκε η λειτουργία τους στα Ευρωπαϊκά και Εθνικά προγράμματα. Το ίδιο συνέβη και με το δεύτερο Νόμο "Καλλικράτη" όπως και τώρα με τον "Κλεισθένη' χωρίς ουσιαστικές μεταβολές. 

(σ.σ. τελικά φτάσαμε στο τίποτα και στο μαρασμό!) 

Ο κ. Καμιζής έμπειρος και διορατικός πολιτικός είχε διαβλέψει προ πολλού τις συνέπειες αυτού του μοντέλου λειτουργίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και το διαλαλούσε παντού και κυρίως με την αρθρογραφία του στον Τύπο. Γι’ αυτό το λόγο ήταν υπέρμαχος της ενιαίας εθελοντικής κοινοτικής δράσης.  Έτσι αφού «έφτασε ο κόμπος στο τέχνι» όπως λέει ο λαός θεωρεί επιβεβλημένο οι τοπικές δημοτικές κοινότητες να λειτουργήσουν κυρίως με εθελοντικό τρόπο. Να αφήσουμε πίσω μας  όλοι μας "το εγώ"  και να δράσουμε "με το εμείς"... 

Αυτό δεν ωφελεί μόνο οικονομικά και υλικά την Κοινότητα, αλλά εξευγενίζει την ψυχή και το πνεύμα των μελών της!!..

 Ως εκ τούτου δέχεται αυτός να κάνει την αρχή για ένα τέτοιο χαρακτήρα λειτουργίας της Κοινότητας Κρανιδίου της οποίας είναι δημότης  και δεν τον ενοχλεί τι θέση θα πάρει κατά την ψηφοφορία.  
Η πρόταση έγινε προς τους παρευρισκόμενους στην αίθουσα και θέλουμε να πιστεύουμε πως θα την μεταφέρουν και στους απόντες συμπολίτες.

Η πόλης του Κρανιδίου.

Στη συνέχεια ο ομιλητής περιέγραψε με μελανά χρώματα τη σημερινή πόλη του Κρανιδίου λέγοντας, πως είναι πολύ άσχημη ή άλλοτε ωραία κωμόπολη. Είπε χαρακτηριστικά, δεν υπάρχει τέτοια πόλη σε όλη την   Ελλάδα με τόσα ερειπωμένα και ακατοίκητα κτήρια. Βλέπει κανείς, μέσα από αυτά, να ξεπετάγονται άνθρωποι διαφόρων εθνικοτήτων και αγνώστων ταυτοτήτων και λοιπών στοιχείων. Αυτή η εικόνα και η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Πρέπει να κάνουμε κάτι και αυτό είναι υποχρέωση της Κοινότητας. Δηλαδή όλων εμάς!! ....

(σ.σ. -> Με αυτή την πολιτική και πατριωτική ιδέα, έθεσε ο επί 12 χρόνια πρώην Δήμαρχος υποψηφιότητα στις εκλογές του 2019 να υπηρετήσει τη Δημοτική Κοινότητα Κρανιδίου(!) αλλά «ο  κυρίαρχος λαός της, περί άλλων τυρβάζει…»)

Στο τέλος της ομιλίας του κ. Καμιζή το λόγο πήραν ο Δήμαρχος Ερμιονίδας   και υποψήφιος  Δ. Σφυρής. 

Οι Δ.Σ. και υποψήφιοι Δήμαρχοι Ι. Γεωργόπουλος και Αναστ. Λάμπρου. 

Οι υποψήφιοι-  Π.Σ. Ν. Παπάς και  ο Δ.Σ. και υποψήφιος Χρήστος  Μπαλαμπάνης, (+) καθώς και άλλοι συμπολίτες 

Όλοι τους σε γενικές γραμμές συμφώνησαν με τις θέσεις και τις απόψεις του κ. Καμιζή αυτό που μένει, είναι να το δούμε  στην πράξη στη συνέχεια…

Φώτο – ρεπορτάζ 

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ 

«Τα περισσότερο ευφυή άτομα βιώνουν λιγότερη ικανοποίηση στη ζωή τους όταν έχουν πιο συχνή επαφή με φίλους»!! ....

Έχετε πολλούς φίλους; Τότε ίσως και να μην είστε ιδιαίτερα ευφυείς!!

Τρομερά προβοκατόρικος τίτλος, σωστά; 

Πριν ξεκινήσετε να πετάτε τασάκια στην οθόνη, ωστόσο, αφήστε μας να σας εξηγήσουμε....>>>

Στο Καποδιστριακό Σχολείο Ερμιόνης (ως Πολιτιστικό Κέντρο της πόλης) κάποτε, γράφτηκε η πιο μεγάλη ιστορία πολιτισμού της τοπικής μας κοινωνίας!! ...

 ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Από το έντυπο αρχείο μου ...

 

Πάμπολλες οι εκδηλώσεις πολιτιστικού και κοινωνικού χαρακτήρα που έγιναν εκεί, αφού ήταν η μοναδική αίθουσα γι' αυτό το σκοπό.   

Μια από αυτές ήταν και  η έκθεση ζωγραφικής της Δήμητρας Ζέρβα- Λακούτση (Αύγουστος 2002) κάτι πολύ διαφορετικό από άλλες  και γι’ αυτό το κοινό που την επισκέφθηκε εντυπωσιάστηκε ιδιαίτερα!

Κάποιοι Γάλλοι τουρίστες που την επισκέφτηκαν, έγραψαν στο βιβλίο εντυπώσεων: 

«Την  έκθεση αυτή την περιμέναμε στο Παρίσι και τη βρήκαμε στην Ερμιόνη»!! …

ΥΓ.Το ιστορικό σχολείο επισκευάστηκε και οργανώθηκε από τον «Ερμιονικό Σύνδεσμο»- περιοχής πρωτευούσης- και τώρα, προς μεγάλο  προβληματισμό μας, το βλέπουμε  να ρημάζει! αφού η δημοτική και η  κοινοτική αρχή περί άλλων τυρβάζει...

---------------------------------------------------------------------

Παραθέτω το ρεπορτάζ μου που δημοσιεύτηκε

στην καθημερινή εφημερίδα «ΑΡΓΟΛΙΔΑ»

Γράφει η Βιβή Σκούρτη για τους θλιβερούς και μοιραίους(!) κουκουλοφόρους.... του Δήμου μας!....

 

 

«Το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου δεν υπάρχει για να προστατεύει το λόγο που μας αρέσει, αλλά το λόγο που δεν μας αρέσει» 

ΛΑΡΙ ΦΛΙΝ Αμερικανός Εκδότης

Οι θρύλοι του κόσμου γεννιούνται μέσα από δημιουργικές πράξεις ανυπακοής και εξέγερσης και ο Δαμαλίτης είναι ανυπάκουος και εξεγειρόμενος. Ανυπάκουος καθώς, αναμετριέται διαχρονικά σε μια εποχή ανισοτήτων, ηθικολογίας και ηθικού εκφυλισμού.

Ως τοπικός δημοσιογράφος αποτελεί στοιχείο ελέγχου με το να καταγράφει την επικαιρότητα και με το να  δημοσιοποιεί στοιχεία που πιθανά κάποια για εσάς να επιθυμούσατε να κρατηθούν κρυφά.

Ο Δαμαλίτης υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον! Εσείς!  Που αν και εκλεγμένοι -γιατί ο γραπτός σας λόγος είναι αναγνωρίσιμος και παραπέμπει σε -ισμό των πάλαι ποτέ εξουσιαστών και αλαζόνων - αντί να λειτουργείται αυτοκριτικά και αναστοχαστικά, αρνείστε τον «άνθρωπο». Αλλά πού τέτοιο υπόβαθρο!

Ο Δαμαλίτης δίνει μάχη σκληρή, μοναχική με τον γραπτό του λόγο, που πολλές φορές είναι πιο σκληρή από μια μάχη κλασική με τον εχθρό. Προσφέρει στην πατρίδα του χρόνια τώρα απλόχερα αυτό το «κάτι», δημοσιοποιώντας τις συσσωρευμένες αμαρτίες σημαινόντων προσώπων της πολιτικής ζωής, τις βίαιες και καταπατημένες ελευθερίες.

Αντ’ αυτού δέχεται αήθεις και χυδαίες επιθέσεις, ανάγωγες συμπεριφορές, περίσσια ανοησία και ανθρωποφαγική στάση.

Ίδια και η δική σας συμπεριφορά: Βίαιη, αυθάδης, αλαζονική, με παραβίαση ηθικής τάξης.

Βγάλτε επιτέλους την κουκούλα σας, φανερώστε την πολιτική και κοινωνική σας ανυπαρξία, σύγχρονοι δωσίλογοι!

Ο Δαμαλίτης αν και με ραγισμένη υγεία και ραγισμένη καρδιά  θα συνεχίσει να χτυπά δυνατά και να γράφει κι εσείς θα στέλνετε εκτός από δύσθυμες σκέψεις και συναισθήματα, μολυσμένες, πικρές και πικραμένες αναπνοές και θα μολύνετε τον αέρα του τόπου μας για όσο βρίσκεστε στην εξουσία.

                                                Βιβή Σκούρτη

«Σπουδαίος εορταστικός στολισμός , αλλά η μοναξιά τον πληγώνει» …

Ανήμερα των Χριστουγέννων – αλλά και την παραμονή – ερημική η εικόνα στην βόρεια παραλία της Ερμιόνης και σε πλήρη ακινησία ! …

Προφανώς οι κάτοικοι της πόλης μας έχουν κλειστεί στα σπίτια τους («στα κάστρα τους»)! σύμφωνα   με μια ρωσική φράση.. .

ΟΙ λόγοι πολύ και διάφοροι.... 

Αλίμονο σ’ αυτούς που αισθάνονται μοναξιά και αυτό το συναίσθημα  πονάει…

Αυτό το λέω σ’ αυτούς της δημαρχιακής αυλής – σας είναι γνωστοί…  αν και κρύβονται πίσω από την ανωνυμία και την ψευδωνυμία τους, - η  νέα μάστιγα στην κοινωνία μας!

 ->  Λέω λοιπόν σ’ αυτούς, που δεν ξέρουν - από τη φτωχή γλώσσα τους … να ξεχωρίσουν το νόημα του μοναχού και της μοναχικής ζωής που είναι επιλογή πολλών ανθρώπων, αλλά δεν αισθάνονται τον πόνο της μοναξιάς (!) γιατί έχουν κάτι βαθιά μέσα τους που τους συντροφεύει…

Το θέμα μας έχει αφετηρία αυτόν τον "κουκουλοφόρο κάφρο"... που με πήρε στο τηλέφωνο σήμερα κατ’ επανάληψη και με έβριζε χυδαία, καλυπτόμενος από την ανωνυμία του! 

Άραγε η συνείδησή του  τον καλύπτει;; 

- Αλλά αν είχε συνειδητοποίηση την πράξη του δεν θα το έκανε…

Χρονιά πολλά με Υγεία!

-> όσο για αυτά τα γεγονότα θα συμβαίνουν όσο υπάρχουν άνθρωποι...  ακόμα και σε ημέρες μεγάλων εορτών της χριστιανοσύνης…

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Ακούστε το τραγούδι του Κώστα Χατζή σε στίχους Σώτιας Τσώτου

 

Χριστός Γεννάται Δοξάσατε...