Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...

Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...
ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟ -> Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...

Κυριακή 10 Μαρτίου 2019

Ιχνηλατώντας την ιστορία και τους θρύλους της πατρίδας μας.


Νέο βιβλίο: Οι πορφύρες.



      
Δυο λόγια

(…κι ένα παράξενο κοχύλι που δοκίμαζε να το εξηγήσει επίμονα η ψυχή μας)




Άνοιξη του 2003

Πώς τολμούν και περνούν τα χρόνια!
Μια βόλτα στο Μπίστι.
 Κι η φύση στην πιο «γλυκιά της ώρα»…
Άρωμα πεύκου κι αγέρι θαλασσινό.
Μάς προκαλούν, να τα σκορπίσουμε… 

Τα πρώτα κρινάκια. Δειλά μάς γνέφουν: Καλοτάξιδοι!

Κι ο δρόμος μας, στρωμένος κοχύλια. 

Οι ψυχές γαληνεύουν… Μα ο χρόνος, αμείλικτος. 

Δε σταματά. Τρία κλικ στις στιγμές του. 
Ν’ αδράξουμε τη μέρα!
 Να γράψουμε! 
Να ονειρευτούμε! 
«Να κρατηθούμε μέσα στη φυγή!»…


Κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη…

Μια ιστορία -που μοιάζει παραμύθι, αρχινά…
Με ταξίδια στο χρόνο. Ξεκινά απ’ τα «γύρω μας», πλανιέται στα «εντός μας»... Τριγυρνάμε στην πόλη. Ακουμπάμε αισθήσεις. Μελετάμε βιβλία. Ακούμε ψιθύρους. Συντροφιά η φαντασία… Αποζητάμε την έμπνευση… Απανωτά flash back. Κι ύστερα, η χαρά. Συναντά τη δημιουργία... Και ισόποση λύπη. Δύσκολο το «ταξίδι», σα γίνεται μοναχικό… Όμως, μια λέξη, δυο εικόνες, τρεις θύμησες και… φούσκωνε το αεράκι της γραφής. «Κι έγραφε κι έπλεε, κι έγραφε και ταξίδευε, και πήγαινε και πάει…».

Λίγο πριν την Άνοιξη του 2011

Οκτώ χρόνια μετά…
Δίπλα τους γέρνει ο Φλεβάρης.
Η γραφή χαράχτηκε παρέα με τις μνήμες.
Το παραμύθι ζωντανεύει. Η ιστορία γίνεται βιβλίο. Το πρώτο της σειράς.
Η Ερμιόνη ποζάρει μέσα από τις Πορφύρες της.
Οι αλήθειες αγκαλιάζουν τους μύθους τους. Δυνατά φυσούν το ταξίδι μας. 
Στην πόλη που αγαπήσαμε και ζήσαμε: Ζωή καθάρια. Με το
Ζ με το Ω και το Η της… Ας σαλπάρουμε μαζί!
Καλοτάξιδοι στα όνειρα που γίνονται
ΖΩΗ…
Και τα ταξίδια μας δεν θα ‘χουν τέλος…

Γιάννης Σπετσιώτης - Τζένη Ντεστάκου 
16 Φεβρουαρίου 2011

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

.
Ο κ. Δημήτρης Ιω. Κουκουλομμάτης, καθηγητής της Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, γράφει για το βιβλίο  «Πορφύρες από την Ερμιόνη»
Ο Γιάννης Σπετσιώτης και η Τζένη Ντεστάκου, αγαπητά μου πρόσωπα, είχαν την καλοσύνη να με καταστήσουν κοινωνό της χαριτωμένης εργασίας τους: «Πορφύρες από την Ερμιόνη», εργασία που μορφώνει και καθηλώνει.
Η περιγραφή, τα σχόλια και οι εικόνες, ιδιαίτερα επιλεγμένες και με συμβολισμό οι περισσότερες, ανταποκρίνονται στα διαφέροντα ενός κυνηγού τέτοιων αναγνωσμάτων.
Η παρεμβολή, μάλιστα, του Μιχαλάκη ανοίγει καινούργιες ατραπούς μετάδοσης της γνώσης. Αυτή η γνώση μένει.
Στο Γιάννη και στη Τζένη θα συνιστούσα την «πορφύρα» των λίγων σελίδων να την κάνουν πόνημα με πολλές σελίδες, με στόχο η ομορφιά του λόγου να γίνει ομορφιά της γνώσης. Έχουν τη δυνατότητα.

Φιλικά
Δημ. Ιω. Κουκουλομμάτης
--------------------------------------------------------------------------------------



Η μασκαράτα της Ερμιόνης στις 7 Μαρτίου 2011 - είχε νιάτα, παλμό, φαντασία!! ...

... και ευτυχώς δεν είχε, οικονομικούς χορηγούς με ανταλλάγματα, 
όπως συνέβαινε με το Δήμο Ερμιόνης …


Από το προσωπικό μας αρχείο 


.
Ένα άλλο χρώμα της φετινής μασκαράτας στην Ερμιόνη με τη νέα Δημοτική αρχή σε συνεργασία με τη Δημοτική Κοινότητα Ερμιόνης. Και αυτό το διαφορετικό ήταν απόρροια της καλής οικονομικής διαχείρισης, της ατομικής προσφοράς και δημιουργικής φαντασίας του κάθε δημότη και κυρίως των παιδιών μας, που συμμετείχαν σ’ αυτό το ξεφάντωμα.





Ήταν μια πεζοπόρα μασκαράτα αγνή, ατόφια, γεμάτη κέφι, που μετέφερε το έθιμο απλό, λιτό όπως τα παλιά χρόνια, γεμάτη παιδιά μικρά και μεγάλα,  που κρατάνε στα χέρια τους σαν τον ήλιο το χάρτινο, τις ελπίδες μας!!


Εδώ φέτος δεν υπήρχαν «άρχοντες» που περίμεναν να αδράξουν την ευκαιρία να «δαγκώσουν το μικρόφωνο» για πολιτικάντικη εκμετάλλευση χωρίς να ξέρουν τι λένε!!.. Αυτά τα «φαντάσματα»… του εγγύς παρελθόντος, είχαν αυτή τη φορά εξαφανιστεί! Ποιος άραγε να ξέρει να μας πει, που είχαν τρυπώσει!!! 
Οι διοργανωτές ήσαν απλοί εθελοντές πολίτες, άνθρωποι της ανιδιοτελούς προσφοράς! 



Δεν ήσαν μέλη της πάλαι ποτέ Επιτροπής του Καρναβαλιού ημετέρων πολιτών της δημοτικής αρχής, που διαχειριζόντουσαν χρήματα χορηγών προς το Δήμο και από αυτόν με ανταλλάγματα… 

Στην περίπτωσή μας φέτος και οι ίδιοι οι αιρετοί μας ήσαν και αυτοί ένα μέρος της μασκαράτας!!



Ναι πράγματι, είδαμε φέτος κατά κοινή ομολογία κάτι το διαφορετικό και η όλη ομορφιά και η διαφορετικότητα οφειλόταν στην απλότητα. Γιατί αυτό έχουμε ανάγκη στη ζωή μας, επειδή μας λείπει. Ευτυχώς που ταιριάζει στους χαλεπούς καιρούς μας…

Φώτο - ρεπορτάζ 
ΣΤΑΜ. ΔΑΜ


Ανατολή ηλίου στην Ερμιόνη…



.


«Μια καλημέρα είναι αυτή, πεσ΄την κι’ ας πέσει χάμω…»

..........................................................................
«Ο πιο κακός άρχοντας είναι εκείνος, που δεν μπορεί να κυβερνήσει τον εαυτό του…»
..........................................................................
«Μεγάλο κακό, να εξουσιάζουν οι χειρότεροι και να κυβερνούν τους καλύτερους...»

ΙΣΩΚΡΑΤΗΣ

Σάββατο 9 Μαρτίου 2019

«Τα περισσότερο ευφυή άτομα βιώνουν λιγότερη ικανοποίηση στη ζωή τους όταν έχουν πιο συχνή επαφή με φίλους»!! ....



Έχετε πολλούς φίλους; Τότε ίσως και να μην είστε ιδιαίτερα ευφυείς! ...

Τρομερά προβοκατόρικος τίτλος, σωστά; Πριν ξεκινήσετε να πετάτε τασάκια στην οθόνη, ωστόσο, αφήστε μας να σας εξηγήσουμε....

Επιστήμονες εξελικτικής ψυχολογίας, διαπίστωσαν πως παρότι η ευτυχία των περισσότερων ανθρώπων αυξάνεται σε σχέση με την μείωση στην πυκνότητα του πληθυσμού -καθώς και σε σχέση με το υψηλό επίπεδο κοινωνικής αλληλεπίδρασης με αγαπημένα άτομα, οι άνθρωποι που θεωρούνται «εξαιρετικά ευφυείς» είναι περισσότερο ευτυχισμένοι όταν δεν περνούν το χρόνο τους με τους φίλους τους.
«Τα περισσότερο ευφυή άτομα βιώνουν λιγότερη ικανοποίηση στη ζωή τους όταν έχουν πιο συχνή επαφή με φίλους», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έρευνα. Σκοπός της, αναφέρουν οι δύο επιστήμονες, είναι να αναδείξει τη χρησιμότητα της ενσωμάτωσης εξελικτικών προοπτικών στη μελέτη της υποκειμενικής ευημερίας. Κοινώς, όχι μόνο μπορείς να περνάς υπέροχα και μόνος σου αλλά αυτό ίσως και να αποδεικνύει πως είσαι πολύ πιο έξυπνος από τον μέσο όρο.
>>>>>>>>> 

Αφιέρωμα στα Ελληνικά Σχολεία Κρανιδίου (Μάσητος) και Ερμιόνης. Η ίδρυση και ο πρώτος χρόνος λειτουργίας τους


[...] Ως Ελληνοδιδάσκαλοι, αρχικά, διορίζονταν κάτοχοι απολυτηρίου του 4/ταξίου Γυμνασίου, έπειτα από επιτυχείς εξετάσεις ενώπιον Επιτροπής. 
Στα πρώτα χρόνια λειτουργίας των Ελληνικών Σχολείων, ιδιαίτερα στις επαρχιακές πόλεις, φοιτούσε περιορισμένος αριθμός κοριτσιών....
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
7/2/2016

Τα Ελληνικά Σχολεία Κρανιδίου (Μάσητος) και Ερμιόνης 
- Η ίδρυση και ο πρώτος χρόνος λειτουργίας τους



Γιάννης Σπετσιώτης – Τζένη Ντεστάκου

Σύντομη εισαγωγή
Ελληνικά Σχολεία (Ε.Σ.) ή Σχολαρχεία ονομάζονταν τα σχολεία κατώτερης βαθμίδας της Μέσης Εκπαίδευσης, που ιδρύθηκαν με το διάταγμα της 31ης-12-1836. Στην Α΄ τάξη των Ελληνικών Σχολείων γράφονταν, μετά από εισαγωγικές εξετάσεις, οι απολυόμενοι μαθητές της Δ΄ τάξης των Δημοτικών Σχολείων. Οι εκπαιδευτικοί που δίδασκαν σ’ αυτά λέγονταν Ελληνοδιδάσκαλοι, ενώ ο Διευθυντής των Σχολείων Σχολάρχης. Ως Ελληνοδιδάσκαλοι, αρχικά, διορίζονταν κάτοχοι απολυτηρίου του 4/ταξίου Γυμνασίου, έπειτα από επιτυχείς εξετάσεις ενώπιον Επιτροπής. Στα πρώτα χρόνια λειτουργίας των Ελληνικών Σχολείων, ιδιαίτερα στις επαρχιακές πόλεις, φοιτούσε περιορισμένος αριθμός κοριτσιών. Τα σχολεία αυτά καταργήθηκαν με τον Νόμο 4373/1929 και την ίδρυση των εξαταξίωνδημοτικών σχολείων και γυμνασίων.

Το Ελληνικό Σχολείο Μάσητος (Κρανιδίου)
Στις 23 Νοεμβρίου 1840 συνήλθε για πρώτη φορά σε μια ιστορική συνεδρίαση «το Δημοτικόν Συμβούλιον του Μάσητος δια να σκεφθή περί συστάσεως Ελληνικού Σχολείου εις τον Δήμον». Με το υπ΄ αρ. 56/23-11-1840 σχετικό έγγραφο το Δημοτικό Συμβούλιο:
1.   Προτείνει προς διορισμό στο υπό ίδρυση σχολείο τον Ελληνοδιδάσκαλο Ανδρέα Πέπα, κάτοχο των τυπικών προσόντων διορισμού.
2.   Ορίζει τον μισθό του Ελληνοδιδασκάλου στις 125 δραχμές μηνιαίως για τα επόμενα τρία χρόνια αναφέροντας και τις υποχρεώσεις του.
3.   Παρέχει τη δυνατότητα φοίτησης στο σχολείο μαθητών που θα εκδηλώσουν ενδιαφέρον από τις γειτονικές περιοχές, κατόπιν συμφωνίας με τον Ελληνοδιδάσκαλο.
4.   Εξουσιοδοτεί τον Δήμαρχο να ενεργήσει τα δέοντα για τον διορισμό του Ελληνοδιδασκάλου όσο το δυνατόν συντομότερα.
5.   Βεβαιώνει πως έχει προβλεφθεί η σχετική πίστωση και είναι καταγεγραμμένη στον προϋπολογισμό του έτους 1839.
Το Ελληνικό Σχολείο Μάσητος λειτούργησε για πρώτη φορά το 1841 με πρώτο Ελληνοδιδάσκαλο τον Ανδρέα Πέπα. Η λειτουργία του συνεχίστηκε αδιάκοπα για 88 χρόνια μέχρι το 1929, οπότε και καταργήθηκε.
Το Ελληνικό Σχολείο Ερμιόνης
Το Ελληνικό Σχολείο στην Ερμιόνη ιδρύθηκε με Β.Δ. που δημοσιεύτηκε στο υπ. αρ. 254/30-9-1890 Φ.Ε.Κ. και λειτούργησε άμεσα το σχολικό έτος 1890-1891. Πρώτος Ελληνοδιδάσκαλος ήταν ο Στέφανος Δούκας και οι μαθητές που γράφτηκαν στο Σχολείο τη χρονιά αυτή ήταν οι παρακάτω δεκαέξι (16).

Ανδρόνικος Λαζ. Καρβελάς
Ιωάννης Παν. Φασιλής
Ιωάννης Διον. Στεργίου
Κυριάκος Ηρακ. Μάλλωσης
Δημήτριος Νικ. Νικολάου
Δημήτριος Βασ. Παπα-Νάκος
Γεώργιος Ιωαν. Δεληγιάννης
Εμμανουήλ Ιωαν. Δεληγιάννης
Σπυρίδων Δημ. Μανουσάκης
Ανάργυρος Κ. Καραγιάννης
Άγγελος Ευστρ. Ζωγράφος
Μιχάλης Ιωαν. Λαζάρου
Ευστράτιος Αναργ. Πασχάλης
Γεώργιος Π. Νίκας
Παναγιώτης Δημ. Χόντας
Γεώργιος Αναρ. Μερτύρης

Οι προαναφερόμενοι μαθητές ήσαν γεννημένοι στην Ερμιόνη και είχαν ηλικία 10-15 ετών. Στην Α΄ τάξη του Ελληνικού Σχολείου γράφτηκαν τη 10η Νοεμβρίου 1890 με το απολυτήριο της Δ΄ τάξης Δημοτικού Σχολείου Ερμιόνης. Τα μαθήματα που διδάχθηκαν ήταν τα εξής έξι (6): Ελληνικά, Μαθηματικά, Θρησκευτικά, Ιστορία, Γεωγραφία και Καλλιγραφία. Η διαγωγή των μαθητών είχε τρεις διαβαθμίσεις, «Επαινετή 10», «Κοσμία 8» και «Καλή 4». Η βαθμολογία των μαθημάτων γινόταν με 10/βαθμη κλίμακα και άριστα το 10. Ο μέσος όρος προόδου έβγαινε με κλασματικό αριθμό π.χ. 8 36/42 και είχε ανάλογο χαρακτηρισμό (Άριστα, Πολύ καλά, Καλά, Μέτρια).

Σημείωση
Το παρόν αποτελεί προδημοσίευση της έρευνάς μας με θέμα: «Τα Ελληνικά Σχολεία Κρανιδίου & Ερμιόνης – Πορεία στον χρόνο».
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΥΓ.  του blogger: Περιμένουμε με ανυπομονησία τη δημοσίευση της έρευνας του πιο πάνω θέματος, καθ΄ότι  και το ενδιαφέρον των αναγνωστών είναι πολύ μεγάλο όπως μας ενημερώνουν…


Οι πιο χρήσιμες τροφές για τους καπνιστές...



Ο οργανισμός ενός καπνιστή δέχεται συνεχώς τη βλαπτική δράση του τσιγάρου, είναι φυσικό, λοιπόν, να έχει και διαφορετικές διατροφικές ανάγκες από τον οργανισμό ενός μη καπνιστή. Υπάρχουν τροφές που μειώνουν σε έναν βαθμό τις βλαπτικές συνέπειες της συνήθειας αυτής. Ποιες είναι αυτές;
Ξεκινήστε με C
Η βιταμίνη C αποτελεί ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό, το οποίο ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και προστατεύει τον οργανισμό από τις ελεύθερες ρίζες, τη βασική αιτία φθοράς και γήρανσης των κυττάρων. Δυστυχώς, η νικοτίνη καταστρέφει τις αντιοξειδωτικές ουσίες και αυτός είναι ο λόγος που οι καπνιστές χρειάζονται μεγαλύτερη ποσότητα βιταμίνης C προκειμένου να μην είναι τόσο επιρρεπείς σε λοιμώξεις. Καλό είναι, λοιπόν, όσοι καπνίζουν να ενισχύσουν τον οργανισμό τους τρώγοντας φρούτα, κυρίως εσπεριδοειδή, και λαχανικά.
Εμπλουτίστε τη διατροφή σας με αντιοξειδωτικά
Εκτός από τη βιταμίνη C, καλό είναι οι καπνιστές να ενισχύσουν τους αμυντικούς τους μηχανισμούς και με άλλα αντιοξειδωτικά, όπως η βιταμίνη Ε, τα καροτένια και τα φλαβονοειδή. Την πρώτη τη βρίσκουμε κυρίως στο λάδι και τους ξηρούς καρπούς. Τα καροτένια είναι στην ουσία προβιταμίνη A, που μετατρέπεται στον οργανισμό σε βιταμίνη A και περιέχεται σε φρούτα και λαχανικά με έντονο πορτοκαλοκίτρινο χρώμα (π.χ. καρότα, βερίκοκα, κολοκύθα). Όσο για τα φλαβονοειδή, τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα έχει το κόκκινο κρασί, τα φρούτα, τα λαχανικά και το πράσινο τσάι. Μάλιστα, σύμφωνα με έρευνα, το πράσινο τσάι φαίνεται να αντιστρέφει τη βλάβη στο ενδοθήλιο υγιών καπνιστών.
Καταναλώστε 2 μερίδες γαλακτοκομικά
Συνήθως οι καπνιστές καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες καφέ, με αποτέλεσμα ο οργανισμός τους να απορροφά λιγότερο ασβέστιο από αυτό που χρειάζεται ένας ενήλικος. Επίσης, το κάπνισμα φαίνεται να προκαλεί μείωση των επιπέδων των οιστρογόνων στις γυναίκες, με αρνητική συνέπεια την αύξηση του κινδύνου οστεοπόρωσης. Είναι απαραίτητο, επομένως, όσοι καπνίζουν να τρώνε καθημερινά επαρκείς ποσότητες γαλακτοκομικών (γάλα, γιαούρτι, λευκά και κίτρινα τυριά), ώστε να διασφαλίζεται η ικανοποιητική πρόσληψη ασβεστίου.
Θωρακιστείτε με ω-3
>>>>>>>>>>>> 

Λόγια πυξίδα... και γνώμονας... για την ανθρώπινη ζωή!

Σταθείτε μπροστά τους στοχαστικά και ας γίνουν οδηγός  στη ζωή μας!!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ 
- Tα τελευταία λόγια του Steve Jobs

Posted by kalinda στο Μαρτίου 2, 2016
«Υλικά αγαθά που χάθηκαν μπορεί να ξαναβρεθούν. Αλλά υπάρχει ένα πράγμα που ποτέ δεν μπορεί να βρεθεί όταν έχει χαθεί… η ζωή», είναι κάποια από τα τελευταία λόγια του ανθρώπου που έμελλε να αλλάξει την ανθρωπότητα με το όραμα και την επιμονή του.

Ο δισεκατομμυριούχος συνιδρυτής της Apple και ο εγκέφαλος μιας αυτοκρατορίας προϊόντων που έφεραν την επανάσταση στους υπολογιστές, την τηλεφωνία και την μουσική βιομηχανία, συγκινεί με τα τελευταία του λόγια κάνοντας έναν «σκληρό» προσωπικό απολογισμό και δίνοντας συμβουλές αναφερόμενος στο τι έχει περισσότερο σημασία στη ζωή.
Ωστόσο, πέρα από τη δουλειά, έχω λίγη χαρά. Στο τέλος, ο πλούτος είναι μόνο ένα γεγονός της ζωής που έχω συνηθίσει.
Αυτή τη στιγμή, ξαπλωμένος στο κρεβάτι άρρωστος και κάνοντας αναδρομή σε ολόκληρη τη ζωή μου, συνειδητοποιώ ότι όλη η αναγνώριση και ο πλούτος που πήρα με τόσο πολύ υπερηφάνεια, ξεθωριάζουν και χάνουν το νόημά τους στο πρόσωπο του επικείμενου θανάτου.
Στο σκοτάδι, κοιτάζω τα πράσινα φώτα από τις συσκευές μηχανικής υποστήριξης της ζωής και ακούω το βουητό των μηχανικών ήχων, μπορώ να αισθανθώ την αναπνοή του Θεού και τον θάνατο να πλησιάζει περισσότερο…
Τώρα πια ξέρω, ότι όταν θα έχουμε συσσωρεύσει επαρκή πλούτο για όλη τη διάρκεια της ζωής μας, θα πρέπει να ασχοληθούμε με άλλα θέματα που δεν έχουν σχέση με τον πλούτο… Θα πρέπει να είναι με κάτι που είναι πιο σημαντικό.
Ίσως με τις σχέσεις, ίσως με την τέχνη, ίσως με ένα όνειρο από τα νιάτα μας…
Η ασταμάτητη επιδίωξη του πλούτου θα επιτρέψει μόνο ένα στριμμένο πρόσωπο, ακριβώς σαν και το δικό μου.
Ο Θεός μας έδωσε τις αισθήσεις για να αισθανόμαστε την αγάπη στην καρδιά όλων, όχι τις αυταπάτες που επιφέρει ο πλούτος.
Τον πλούτο που έχω κερδίσει στη ζωή μου, δεν μπορώ να τον πάρω μαζί μου.
>>>>>>>>>>

Όταν το παρόν και το μέλλον διαγράφεται ζοφερό γυρίζουμε για να βρούμε απάγκιο στο παρελθόν...


Επισκέψεις στο έντυπο δημοσιογραφικό μας αρχείο - συνέχεια...

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2019

Γιάννης Μιχ. Σπετσιώτης - θύμισες από τις αποκριές στην Ερμιόνη μισό αιώνα και πλέον πριν...

[...]Με αυτόν τον τρόπο «έσπαζαν» οι άνθρωποι τη μοναξιά και τη μονοτονία 
της ζωής τους, ζωγραφίζοντάς την με μπογιές, κίνηση και φαντασία....

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

«Νάνι ντε τε Λιέδουρα ντο κετσέιμε σίγουρα!»
(Τώρα τις Απόκριες θα χορέψουμε
σίγουρα!)

του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

Έτσι έλεγαν οι παλαιοί Ερμιονίτες που μιλούσαν τα αρβανίτικα το ίδιο καλά ή και καλύτερα από τα ελληνικά, περιμένοντας τη γιορτή της Αποκριάς.1 
Και πράγματι! Μετά τη νάρκη του χειμώνα με το που άνοιγε το Τριώδιο και έφθαναν οι Απόκριες, όπως γίνεται σ’ όλη την ελληνική επικράτεια, η πόλη μας ζωντάνευε. Ένα μεγάλο πανηγύρι ξεφαντώματος στηνόταν, με ήθη και έθιμα που οι ρίζες τους βρίσκονται πολύ παλιά, στα Διονύσια και τα Ελευσίνια μυστήρια. Με αυτοσχέδιες σάτιρες και τσουχτερά πειράγματα, γλέντι και φαγοπότι, με μεζέδες στεριανούς και θαλασσινούς, άφθονο καλό κρασί και αστείρευτο κέφι. Με μουσική, χορό, τραγούδι και διασκέδαση με βιολιά και λαούτα που τούτες τις ημέρες έπαιρναν φωτιά και δεν «έπιαναν σειρά». Με αυτόν τον τρόπο «έσπαζαν» οι άνθρωποι τη μοναξιά και τη μονοτονία της ζωής τους, ζωγραφίζοντάς την με μπογιές, κίνηση και φαντασία.
Όμορφες κι ευτυχισμένες αναμνήσεις που διατηρώ από τις Απόκριες των παιδικών μου χρόνων στην Ερμιόνη θα περιγράψω, γιατί είχαν «κάτι το ξεχωριστό», το αξέχαστο για μικρούς και μεγάλους.
Πιπέκια και γαλόπιτες που «σου ’σπαζαν τη μύτη», τηγανιτά μπριζολάκια πασπαλισμένα με θρούμπι που σου ’κοβαν την ανάσα και γκο-γκ-λιες, φτιαχτά, σταρένια, στριφτά μακαρόνια, κομματιαστά, με νόστιμη μυτζήθρα, περιχυμένα με αγνό φρέσκο βούτυρο κι ένα κομμάτι κρέας, «χοντρό», κοκκινιστό στη μέση. Γιαούρτια και ρυζόγαλα και ό,τι τραβούσε η όρεξή σου!
Το βράδυ της Τυρινής, στο τελευταίο αποκριάτικο τραπέζι, έπρεπε όλα να φαγωθούν! 

Διαφορετικά θα τα ’τρωγε η «Ζόρα» ή η «Σώρα», μια φανταστική γυναίκα, σύμβολο της αναποδιάς, καθώς ήταν αφημένα στο παραγώνι ή στα σκουπίδια, γιατί ξημέρωνε Καθαρή Δευτέρα και θα ξεκινούσε η νηστεία.
Το τραπέζι έκλεινε με το παιχνίδι – έθιμο «του αβγού». Ένα καλοβρασμένο αβγό ξεφλουδισμένο και βουτηγμένο στο γιαούρτι, δεμένο με σχοινί κρεμόταν από το ταβάνι, σε απόσταση 40-50 εκατοστών από το κέντρο του τραπεζιού. Γύρω-γύρω, ο ένας δίπλα στον άλλο, κάθονταν όσοι συμμετείχαν στο φαγοπότι, μαζί και τα παιδιά που περίμεναν, με αγωνία, την ώρα του ...παιχνιδιού.
Με μια ώθηση το αβγό στριφογύριζε, κυκλικά, πάνω απ’ το τραπέζι και τα ανοιχτά στόματα των …συνδαιτυμόνων. Όποιος κατόρθωνε, να το αρπάξει με το στόμα, χωρίς τη βοήθεια των χεριών του -πράγμα αρκετά δύσκολο, ήταν ο νικητής. Και, καθώς λέει η παράδοση, αν ο «νικητής» ήταν ανύπαντρος μες τη χρονιά θα καλοπαντρευόταν, και αν ήταν παντρεμένος, η χρονιά θα κυλούσε πλούσια κι ευτυχισμένη.
Θυμάμαι το σχόλιο της μητέρας μου εκείνη τη μέρα:
>>>>>>>>>