Γιώργος Νοταράς - στην ηλικία των 87 χρόνων - ... να κατεδαφιστεί ο μύλος της απάτης και της καταισχύνης! ...

... Όταν όλοι "οι κοινωνικοί και οι πολιτισμένοι'... σιωπούν! 
ακόμα και οι λεγόμενοι αιρετοί....

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

>>>http://oalivanistos.blogspot.com/

ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ

Ο ΑΝΕΜΟΜΥΛΟΣ ΣΤΟ ΚΡΟΘΙ

Κύριοι, καταθέτω τη μαρτυρία μου για την ύπαρξη ή όχι του ανεμόμυλου στη συγκεκριμένη θέση, όχι για να υπερασπιστώ έναν εκ των διαδίκων, αλλά για να μην υποτιμηθεί η νοημοσύνη και η επιχειρηματικότητα των  πατέρων μας.

ΝΟΜΙΚΉ ΥΠΟΣΤΑΣΗ  

1) Το όρος Κρόθι μέχρι και το 2000 μχ ανήκε στη Δημόσια περιουσία.

2) Ο θεσμός της ιδιοκτησίας υπάρχει από ιδρύσεως του Ελληνικού κράτους. Στα αρχεία της Δημόσιας περιουσίας  ή της   περιφέρειας Πελοποννήσου, Διεύθυνση Δασών,  δεν αναφέρεται  ιδιοκτησία, φυσικού προσώπου στο όρος Κρόθι. 

3) Εξαίρεση  η άδεια  ανεγέρσεως του Ι. Ν. του Αγίου Γερασίμου, η οποία εδόθη κατόπιν της αιτήσεως του Δήμου Ερμιόνης, προς την διεύθυνση Δασών, της Περιφέρειας Πελοποννήσου,  με το   υπ. αρ.  1276 / 21-11-96 έγγραφο  για παραχώρηση Δημόσιας δασικής έκτασης 400μ2 στη θέση Κρόθι.  Η ως άνω αναφερόμενες υπηρεσίες δια αποφάσεως αρ. πρ.1237 της 31^ης Μαρτίου 1997 παρεχώρησαν κατά <ΧΡΗΣΗ> στο δήμο Ερμιόνης, Δημόσια δασική έκταση 350 μ2 στη θέση Κρόθι, περιφέρειας Δήμου Ερμιόνης, για την ανέγερση Ιερού Ναού. Υπό έναν απαράβατο  όρο  <<  Να μην μεταβιβασθεί ή εκμισθωθεί η έκταση σε τρίτους και να μην αλλάξει στο διηνεκές, ο σκοπός της παραχώρησης, άλλως συνιστά λόγο ανάκλησης της>

(ΣΤΑΜ.ΔΑΜ. - Τον όρο παραβίασε ο τέως Δήμαρχος Ερμιόνης Αν. Λεμπέσης ο οποίος παραχώρησε με συμβόλαιο την εκκλησία με το περιμαντρωμένο οικόπεδο - στον Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου, - το οποίο  δεν αναφέρεται στην παραχώρηση της Δ/νσης Δασών. Γι' αυτούς όλα γίνονται...)

4) Τέτοια  παραχώρηση από αυτές τις υπηρεσίες για κατασκευή Ανεμόμυλου στη θέση Κρόθι, δεν υπήρξε, ούτε στο Δήμο, ούτε σε ιδιώτη.        

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Σε κανένα βιβλίο ή τοπικές  εφημερίδες, που αναφέρονται  στην Ερμιόνη, δεν γίνεται αναφορά σε μύλο στο Κρόθι .  Στο βιβλίου  Θρύλοι και παραδόσεις της Ερμιόνης, του αείμνηστου Μιχαήλ Παπαβασιλείου,  ο όποιος περιγράφει λεπτομερώς και αποτυπώνει το παρελθόν της πόλις μας, αναφέρεται σε επτά μύλους εντός των ορίων της πόλις μας.

ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ  ΚΑΙ  ΧΡΗΣΙΜΌΤΗΣ  

Οι ανεμόμυλοι ήταν την τότε εποχή μια σοβαρή επένδυση και κτίζονταν σε τοποθεσίες που υπήρχε πρόσβαση και ορίζοντας 360 μοιρών, για να εκμεταλλεύονται τους τέσσερεις ανέμους για τη λειτουργία τους , προς άλεση των σιτηρών. Επομένως το όρος Πρωνός και το ΜπΊστι, ήταν η καλλίτερη επιλογή. Μετά την  εκβιομηχάνιση  προβάλλονται ως  τουριστικά  αξιοθέατα.      

ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΡΜΙΟΝΗΣ

Τα όρια της πόλεως της Ερμιόνης ήσαν μέχρι το εξωκκλήσι του Αγίου Μηνά, από εκεί ένα παραθαλάσσιο μονοπάτι οδηγούσε  σε μια πηγή,  που έβγαζε γλυκό νερό, και ανακατωνόταν με τη θάλασσα και γινόταν υφάλμυρο. Εκεί  οι μανάδες μας έπλεναν τις Κουρελούδες, τα χράμια τις βελέντζες κλπ από αυτή την πηγή νερού, που στα Αρβανίτικα λεγόταν Κροθι, πήρε και την ονομασία  το βουνό, λίγο πιο ψηλά υπήρχε ένα μονοπάτι, που το χρησιμοποιούσαν οι βοσκοί που έβοσκαν τις κατσίκες του χωριού. Όλο το βουνό ήταν απροσπέλαστο, καλυμμένο με χαμηλή βλάστηση. Στα χρόνια της κατοχής, για να κόψουμε ξύλα, προσεγγίζαμε το αυλάκι του Κροθιού,  μόνο με βάρκες.

Κύριοι Σύμβουλοι του Δήμου Ερμιονίδος   

Η Ερμιόνη, είναι από μόνη της ένα λαμπερό Διαμάντι, που δεν χρειάζεται να το αμαυρώσουμε με μυθοπλασίες. Ο κ, ΛΕΜΠΕΣΗΣ μπορεί να υπερηφανεύεται για την προσάρτηση του Όρους Κρόθι, στο Δήμο / Κοινότητα Ερμιόνης.

ΠΡΟΤΑΣΗ  ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ  

Να κατεδαφιστεί ο Μύλος και τη θέση του να πάρει μια πλατεία με ένα αναψυκτήριο,  που θα χρησιμοποιείται για συναυλίες  και ως χώρος αναψυχής για τους Ερμιονίτες και τους επισκέπτες, για να απολαμβάνουν όχι μόνο τη δύση του Ηλίου, άλλα και το περιβάλλον ως ένα φυσικό μπαλκόνι της Ερμιόνης.

 Κύριοι δεν θα πρωτοτυπήσετε, έχουν αξιοποιηθεί τέτοιες περιπτώσεις σε πολλά μέρη του Κόσμου και όπου δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις, χρησιμοποιούνται για αυτό το σκοπό περιστρεφόμενα καφέ/ρεστοράν στο υψηλότερο όροφο των ουρανοξυστών.  

Νοταράς  Γεώργιος

Το διαβάζουν τώρα από το αρχείο του blog αρκετοί αναγνώστες ....

Δημήτρης Χατζησωκράτης ο Ερμιονίτης πολιτικός, στέλεχος της αριστεράς !! ...

Μια μέρα εδώ στην Ερμιόνη πριν από χρόνια μας είχε πει ο Δημήτρης Χ. 
σε συζήτηση περί πολιτικής,  πως – «η Πολιτική είναι μικρόβιο» …

Αυτό το θυμηθήκαμε με την επίσκεψη του ΠτΔ κ. Προκόπη Παυλόπουλου στην Ερμιόνη  
στις 17 Μαρτίου 2017 αλλά  και στο σπίτι του Δ.Χ. που βρίσκεται ακριβώς απέναντι  από το ΙΛΜΕ,  
που, «δεν ήταν τυχαία»...

Δεν θέλουμε να αναφερθούμε σε λεπτομέρειες, γιατί δεν μπορέσαμε να διασταυρώσουμε τις πληροφορίες. Πάντως, αυτή την πληροφορία ότι δεν είχε προσκληθεί επισήμως από τους διοργανωτές της εκδήλωσης θα την ρισκάρουμε… Άλλωστε όπως διαδίδεται εδώ στην Ερμιόνη είπαν, - «υπό ποίαν ιδιότητα να τον προσκαλέσουμε»...
Έτσι, με αυτή την είδηση που σας δίνουμε εκ των υστέρων,  μας φεύγει και αυτός ο «καημός»  που είχαμε, όταν δεν προλάβαμε να απαθανατίσουμε την σκηνή, πού ο κ. Πρόεδρος προτού εισέλθει στο σπίτι του Δ.Χ. άπλωσε το χέρι του και μια φυσική απλότητα, έκοψε ένα λεμόνι από την μεγάλη λεμονιά του κήπου του.  Προφανώς, για να αισθανθεί την τέρψιν του δρέπειν!! - όπως θα έλεγε και ο αείμνηστος Ερμιονίτης ποιητής ...

Ωστόσο, θέλουμε να πούμε και αυτό: Κάποιοι αρμόδιοι και υπεύθυνοι αυτής της διοργάνωσης με την ιστορική επίσκεψη (του τέως πλέον) Α.Ε. ΠτΔ κ. Προκόπη Παυλόπουλου στην Ερμιόνη, ξεχάσαν όταν σ’ αυτό το σπίτι συνεδρίαζαν  ως μέλη της τοπικής οργάνωσης του Κ.Κ. Εσωτερικού και των μετέπειτα εξελίξεων του και τελικά στο σημερινό κατακερματισμό του…   

Αυτοί οι αρμόδιοι... που δήθεν τότε θέλανε να κάνουν τη νεανική τους «επανάσταση»! από την αριστερά μετά, μεταπήδησαν στη δεξιά,  και αφού πήραν αυτό που ήθελαν... την κατάλληλη στιγμή βρεθήκανε στο ΠΑΣΟΚ για να πάρουν πάλι κάτι άλλο...  και άγνωστο τώρα που βρίσκονται και πότε θα φύγουν από εκεί και που τελικά θα καταλήξουν…
ΣΤΑΜ. ΔΑΜ. 

Η περιουσία της Κοινότητας Ερμιόνης με τα χρήματα των δημοτών στο δημοτικό γήπεδο «στα εξ ων συνετέθη»…

Η εξέδρα έχει τη δική της Ιστορία... 

Μόλις  την τοποθέτησαν (επί δημαρχίας  Λεμπέση) ένας δυνατός άνεμος,

 την ξήλωσε από τη βάση της και την αναποδογύρισε....

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Τώρα έχουμε εικόνες «απείρου κάλλους»! 
που απαθανάτισε ο φακός μας πριν λίγο…

Είναι αυτό που λέμε τα κομμάτια βιτρίνας μιας πόλης – κι’ όχι μόνο – προηγούνται…

Ίσως ο αντιδήμαρχος καθαριότητας και τεχνικών έργων Γιάννης Τσαμαδός να έχει προγραμματίσει αυτό το νοικοκυριό και την καθαριότητα! Όμως, μέχρι αυτή τη στιγμή που γράφουμε τα συνεργεία του Δήμου δεν έχουν αναλάβει δράση...

Μήπως δεν έχει επισημάνει την αθλιότητα στο χώρο «της άμιλλας και του ευ αγωνίζεσθαι»

και ο αεικίνητος πρόεδρος της Κοινότητά μας Ιωσήφ Γανώσης ;; 

Ποιος ξέρει…  

Σε αναμονή λοιπόν, γιατί αν περιμένουμε από τους ποδοσφαιρομούριδες 
που το  κατάντησαν έτσι! σωθήκαμε….

ΥΓ. οι εικόνες είναι ενδεικτικές... γιατί η αθλιότητα είναι διάσπαρτη!... 
Επισκεφθείτε το χώρο να δείτε την πραγματική εικόνα που επικρατεί...

Φώτο – ρεπορτάζ

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

Αυτοί που φεύγουν...

Το τελευταίο αντίο στον Γιώργο Ν. Μπροδήμα…

Μας αποχαιρέτησε για το επέκεινα ο  καθηγητής  της Φυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών, 
ο συμπατριώτης μας (εκ Διδύμων Ερμιονίδας)  Γιώργος Ν. Μπροδήμας. 

Ο εκλιπών ήταν εκτός των άλλων ιδιοκτήτης και διαχειριστής του τοπικού blog Villa Didimo 

Με το Γιώργο γνωριστήκαμε στην αρχή της δημοσιογραφίας μας στην μπλοκόσφαιρα (2008)  και με συνέχαιρε συχνά - πυκνά για τη μαχητικότητά μου και  για το ήθος μου - κυρίως το δημοσιογραφικό. Ωστόσο,  μετά από λίγο καιρό επηρεασμένος από τους γνωστούς κύκλους της Ερμιονίδας άλλαξε γνώμη για το πρόσωπό μου, και συγκρουσθήκαμε  δημοσιογραφικά για τις διαφορετικές απόψεις μας πολλές φορές σε μεγάλο βαθμό και ένταση μέσα από τα blog μας. 
Παρά ταύτα, μερικές φορές επέστρεφε στις πρότερες θέσεις και απόψεις του για έμενα και με σχολίαζε στο blog  του με ευμένεια και με λόγια αληθείας! ... 

Ήταν δύσκολος χαρακτήρας και  άνθρωπος, άλλα  πολλές φορές έλεγε και έγραφε 
με πικρόχολο  τρόπο - μπορώ να πω -  μεγάλες αλήθειες! 

Όμως,  η μοίρα του επιφύλαξε να τον πάρει νωρίς από κοντά μας (σε ηλικία 71 χρονών) 

Ευχόμαστε, καλό να είναι του τελευταίο του ταξίδι 
και ελαφρύ το χώμα της πατρικής γης που θα τον σκεπάσει…. 

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ  

Προσωπικότητα: ποιος είναι ο δικός σας τύπος;

                     Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος

     Πόσο ρομαντικός και απομακρυσμένος από την τρέχουσα πραγματικότητα ο στίχος του ποιητή που αναζητούσε «έναν κόσμο όμορφο και… αγγελικά πλασμένο», καθώς από το ξεκίνημα σχεδόν του 2020 εμείς, τα παιδιά και εγγόνια μας ζούμε στην Ελλάδα του covid-19 που ακόμη δεν γνωρίζουμε πόσο μας κόστισε οικονομικά, κοινωνικά, ψυχολογικά και πολιτισμικά…

     Θα αποστασιοποιηθώ από τα πολιτικά και οικονομικά θέματα και θα καλέσω την προσοχή σας σε θέμα κοινωνικό-ψυχολογικού περιεχομένου και ενδιαφέροντος ζητώντας σας να δείτε πώς χειρίζεστε εσείς και τα παιδιά σας τα καθημερινά ευχάριστα ή δυσάρεστα, επιθυμητά ή ανεπιθύμητα γεγονότα και προκλήσεις.

     Έχουμε εμείς και τα παιδιά μας κάποιους συγκεκριμένους τρόπους διαχείρισης μικρών ή μεγάλων προβλημάτων ή είμαστε καράβια ακυβέρνητα, που προσπαθούμε να αντιδράσουμε όσο και όπως καλύτερα μπορούμε χωρίς σχέδια, χωρίς στρατηγική, ίσως και χωρίς ελπίδα;

     Στην κλασική ορθόδοξη ψυχοδυναμική του άποψη ο Freud υποστήριξε ότι η δομή του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς μας αναπτύσσεται από το σύνολο των παιδικών μας εμπειριών και παγιώνεται γύρω στην ηλικία των επτά περίπου ετών.

     Αντιδρώντας σε εκείνη την αυστηρά ορθόδοξη και περιοριστική άποψη του Freud, από την αρχή κιόλας της γέννησης του ψυχαναλυτικού κύκλου της Βιέννης, μερικοί συνάδελφοι και μαθητές του αντέδρασαν υποστηρίζοντας την άποψη ότι η θεμελιακή δομή του χαρακτήρα μας εξελίσσεται μέχρι και το τέλος της εφηβικής ηλικίας.

     Στη συνέχεια επικράτησαν και ακόμη πιο προωθημένες απόψεις, χωρίς ίσως αυτές να γίνονται άμεσα αποδεκτές από τους «ορθόδοξους» του ψυχοδυναμικού κινήματος, που πρεσβεύουν ότι ο ανθρώπινος χαρακτήρας και η προσωπικότητά μας παραμένουν ανοιχτά συστήματα μέχρι και την μέση ώριμη σε χρόνια ζωής ηλικία μας…

     Ο γερμανικής καταγωγής ψυχολόγος Abraham Maslow, που διέφυγε από τη Ναζιστική Γερμανία και διέπρεψε στις ΗΠΑ, βοήθησε στον προσδιορισμό των ψυχολογικών κινήτρων μας με την πασίγνωστη «πυραμίδα των αναγκών του ανθρώπου». Για τον Maslow, όπως και για έναν μεγάλο αριθμό επιστημόνων της συμπεριφοράς (ανάμεσά τους και ο υπογράφων), ο άνθρωπος μέχρι και τη στιγμή που θα αφήσει την τελευταία του πνοή ως έμβιο ον παραμένει ένα ανοικτό σύστημα και εξελισσόμενο μέχρι και την τρίτη ηλικία.

     Στην εξελικτική του πορεία μέσα στον κόσμο των ατόμων που το περιτριγυρίζουν το παιδί έχει τρεις πιθανές επιλογές συμπεριφοράς που θα επιδείξει και στη συνέχεια θα υιοθετήσει σε βαθμό που ΜΙΑ από αυτές να αποτελέσει το ορατό, ευδιάκριτο και καθοριστικό τύπο και περίβλημα του χαρακτήρα του για το υπόλοιπο της ζωής του.

     Όσοι είστε κιόλας γονείς με ένα, δύο ή περισσότερα παιδιά και όσοι μεγαλώσατε κάποια παιδιά βιώσατε και βιώνετε την διαπίστωση ότι κάθε ένα από τα παιδιά σας έχει τον δικό του χαρακτήρα, τη δική του προσωπικότητα, τους δικούς του τρόπους προσαρμογής στην ίδια ακριβώς αντικειμενική πραγματικότητα όπου συμβιώνει με άλλα αδέλφια/αδελφές.

     Η Αμερικανίδα ψυχαναλύτρια Dr Karen Horney έχει ήδη υποστηρίξει ότι ο καθένας μας από την παιδική ακόμη ηλικία δείχνει ότι θέλει συγκεκριμένα:

- να προσεγγίσει τους συνανθρώπους,

- να αντιπαραταχθεί με τους συνανθρώπους ή

- να αποστασιοποιηθεί από τους συνανθρώπους.

     Ας δούμε τι ακριβώς σημαίνει ο κάθε τύπος συμπεριφοράς στους απέναντί μας.

>>>>>>>>

ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΜΥΛΩΝ

Γράφει ο Γεώργιος Ν. Φασιλής

Αντιπτέραρχος Ιπτάμενος ε.α.

Στη περιοχή των Μύλων (Αγία Ερμιόνη), τις τελευταίες μέρες είναι αισθητή η παρουσία  του Προέδρου της  Δημοτικής Κοινότητας  Ερμιόνης, κ. Ιωσήφ Γανώση. 

Τον βλέπεις  αεικίνητο με το μηχανάκι του, το αυτοκίνητό του, αλλά κυρίως τον βλέπεις πεζό να ξετρυπώνει από σοκάκια και στενά της γειτονιάς μας,  συντονίζοντας την ομάδα καθαριότητας. 

Είναι έκδηλο το ενδιαφέρον του για  την πρόληψη  πυρκαγιάς, αλλά και εντυπωσιακή η προσπάθειά του για την καθαριότητα και τον καλλωπισμό  της γειτονιάς μας.

Συνομιλεί με τις νοικοκυρές, ακούει προτάσεις και με υπερβάσεις προσπαθεί για το καλύτερο αποτέλεσμα.

 Επενέβη  ακόμη και σε ιδιόκτητα εγκαταλελειμμένα οικόπεδα με πολύ μεγάλο όγκο σε χορτάρια, εντός του οικισμού,  δίπλα στη παιδική χαρά και σε σπίτια, που είχαν χρόνια να καθαριστούν.  

Η παραμελημένη παιδική χαρά των Μύλων, άλλαξε όψη. 'Εγινε αξιοπρεπής, αλλά κυρίως ασφαλής για τα παιδιά. Χρειάζεται ωστόσο παραπάνω φροντίδα και διαρκή επίβλεψη για να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της εποχής.

 Για το έργο του στη περιοχή μας, αξίζουν στον κ Γανώση συγχαρητήρια. Και με δεδομένο, ότι θεσμικά  η θέση του, δεν του επιτρέπει την ανάληψη πολλών πρωτοβουλιών, η προσπάθειά του χαρακτηρίζεται εξαιρετική.

Συγχαρητήρια και σε όλο το Κοινοτικό Συμβούλιο Ερμιόνης, διότι είναι αναγκαίο, η οποιαδήποτε προσπάθεια προς όφελος των πολιτών, πρέπει να είναι ομαδική και πέρα από παρατάξεις και στη περίπτωση αυτή φαίνεται ότι είναι.

Η γειτονιά  των Μύλων για ευνόητους λόγους, είναι εκτεθειμένη στον κίνδυνο πυρκαγιάς, είναι όμορφη λόγω της πανοραμικής θέας και αξίζει ισότιμη φροντίδα με τις άλλες γειτονιές της πόλης. 

Φέτος κάτι άλλαξε και  η  εντύπωσή μας, ότι η Ερμιόνη σταματάει στον Ταξιάρχη και την Παναγία και το παράπονό μας ότι η γειτονιά μας είναι παραμελημένη, αποτελούν παρελθόν.  

Ελπίζουμε, η περιοχή μας  να ενταχθεί σταθερά στον χάρτη φροντίδας και καθαριότητας της Ερμιόνης και το φετινό ενδιαφέρον να μην οφείλεται στον φυσιολογικό ενθουσιασμό που επιδεικνύει κάθε διοίκηση, στη αρχή της ανάληψης των καθηκόντων της.  

Προσδοκούμε η προσπάθεια του κ Γανώση να συνεχισθεί και τα επόμενα χρόνια, με τους κατοίκους της Αγίας Ερμιόνης στο πλευρό του.

Ενέργειες της Κοινότητας Ερμιόνης για τους τηλεφωνικούς θαλάμους καρτοτηλεφώνων ...

…Ο κατάλληλος άνθρωπος στην ανάλογη θέση κάνει τη διαφορά και γρήγορα! ...

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

>>> http://www.ermion.gr/
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ενέργειες της Κοινότητας Ερμιόνης για τους τηλεφωνικούς θαλάμους καρτοτηλεφώνων 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ ΔΗΜΟΣ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΡΜΙΟΝΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ   ΕΡΜΙΟΝΗΣ Ταχ. Δ/νση:  ΕΡΜΙΟΝΗ Τ.Κ.:  21051 Τηλ: 2754360219 – 2754360221 E-mail:   proedroske@gmail.com

ΕΡΜΙΟΝΗ  12/6/2020 Προς: ΟΤΕ – COSMOTE Λεωφόρος Κηφισίας 99 Μαρούσι Μέγαρο ΟΤΕ  ΚΟΙΝ. 1)Κατάστημα Κρανιδίου ΚΡΑΝΙΔΙ 2) Γραφείο Δημάρχου 3)Αντιδήμαρχο Καθαριότητας

Με την επιστολή μας αυτή θα θέλαμε να σας γνωρίσουμε, ότι εδώ και μία δεκαετία σε διάφορα σημεία της πόλης μας και την Χερσαία Ζώνη Λιμένος είναι εγκατεστημένοι τηλεφωνικοί θάλαμοι καρτοτηλεφώνων, οι οποίοι με την εικόνα που παρουσιάζουν δεν συνάδουν με το κύρος και το εύρος της Εταιρείας  σας.

Μιας Εταιρείας που τα τελευταία χρόνια είναι  οικονομικά ανθηρή  και πρωτοστατεί στην προστασία του περιβάλλοντος, της πράσινης ανάπτυξης,  αλλά και του πολιτισμού και είναι μεγάλος χορηγός και παραγωγός με σπουδαία ιστορικά και τηλεοπτικά προγράμματα.

 Σ.Σ. Το κτήριο που βλέπετε στη Φωτο  είναι  ιδιοκτησίας του ΟΤΕ
 και κάποτε στεγαζόταν η υπηρεσία του.
Τώρα βρίσκεται σε εγκατάλειψη και αποτελεί εξωτερικά στέκι 
των Αφρικανών μεταναστών ...

Επειδή η Κοινότητά μας προσπαθεί καθημερινώς να νοικοκυρεύεται και να αναδεικνύει το παραθαλάσσιο και αιγαιοπελαγίτικο πρόσωπο της με το τουριστικό της προϊόν,  το οποίο εσείς προωθείτε  με χορηγίες και προβολές σε όλη  την Τουριστική Ελλάδα τιμώντας την πατρίδα μας, αλλά και προσφέρετε στο Εθνικό μας ακαθάριστο προϊόν, παρακαλούμε, όπως προγραμματίσετε σε εύλογο χρονικό διάστημα την απομάκρυνση ή απόσυρση αυτών των κατεστραμμένων τηλεφωνικών θαλάμων που προσβάλουν και την ταυτότητα των συμπολιτών μας και το όνομα της δυναμικής  εταιρείας σας

Ο  ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ  ΕΡΜΙΟΝΗΣ

ΙΩΣΗΦ ΓΑΝΩΣΗΣ

#Παρακαλούμε όπως προωθηθεί αρμοδίως

----------------------------------------------------------------------

Η ανταπόκριση από τον ΟΤΕ ήταν άμεση

Καλησπέρα, Ενημερώσαμε τον Τεχνικό Προϊστάμενο Αργολίδας, για την επιστολή σας σχετικά με τα Καρτοτηλέφωνα στην Ερμιόνη.Είμαστε σε επικοινωνία με τους Τεχνικούς για την βελτίωση της εικόνας των Καρτοτηλεφώνων.Παραμένω στη διάθεσή σας. Αλβέρτου Λεμονιά

Fixed Public Phones Support
Υποδιεύθυνση Voice & VAS Network Support Σταθερής & Κινητής

Διεύθυνση Voice & VAS Network DevOps Σταθερής & Κινητής

Το σπιτάκι πίσω από το ξωκλήσι του Αϊ Γιαννιού και η μαγεία της παραδοσιακής αφηγηματικής ύλης....

Γράφει η Βιβή Σκούρτη

Το σπιτάκι πίσω από τον Αϊ Γιάννη αναμφισβήτητα βρίσκεται σε προνομιακή θέση έτσι κι αλλιώς. Έχει όμως  όπως όλα κι αυτό τη δική του ιστορία. Δεν είχε από παλιά τη σημερινή μορφή, όπως άλλωστε και το ξωκλήσι όπως φαίνεται και από τις παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες που παρατίθενται. Στο πέρασμα του χρόνου όλα άλλαξαν.

Ας αναβιώσουμε τις παιδικές μας αναμνήσεις και ας ενσωματώσουμε στο περιεχόμενο τις αφηγήσεις.

Σύμφωνα με την αφήγηση της Κατίνας Λακούτση, μάνας του συμμαθητή μου Γιάννη πριν από πολλά χρόνια ζούσε η «καλογριά», που είχε έναν μοναχογιό, με το όνομα Σταύρος. Μάλλον το παρατσούκλι θα προήλθε από το βαρύ της πένθος, αφού ήταν χήρα θαλασσινού. Τάμα της ζωής της ο εξωραϊσμός του «γείτονα».  Την θυμούνται να μαζεύει δεκαρίτσες και με αυτές κατάφερε να  εικονογραφήσει το τέμπλου της εκκλησίας.

Στη συνέχεια κατοικήθηκε από το ζευγάρι Γιωργία και Μήτσο Χαμηλοθώρη. Η καταγωγή της Γιωργίας ήταν από την Τσακωνιά, δεν είχαν παιδιά αλλά είχαν κότες, κατσίκες και έναν γάιδαρο. Η Γιωργία ψηλόλιγνη, γελαστή με τα λακκάκια της, με τον κότσο της κι ο Μήτσος κοντός, τις καθημερινές πάντα σκονισμένος, ήρωας του μεροκάματου, πολύ καλός μάστορας στη διάνοιξη και το χτίσιμο των πηγαδιών∙ δούλεψε επίσης για αρκετά χρόνια και στη διάνοιξη των στοών των Μεταλλείων. Αργότερα χάρη στην εργατικότητά του απόκτησαν το δικό τους σπίτι.

Μετά κατοικήθηκε από την οικογένεια του Στάθη Ζαραφωνίτη, τελάλη της εποχής, με τη δεύτερη γυναίκα του. Από τον πρώτο του γάμο ο Στάθης είχε τρία παιδιά τον Κώστα, τη Φωτεινή και τον Γιάννη.

Αργότερα ένοικοι του σπιτιού η οικογένεια της Κατίνας Πτίνη με καταγωγή από την Επίδαυρο που ο άνδρας της ήταν ψαράς. Είχαν 4 παιδιά.  Κάποτε από το μαγκάλι έπιασαν φωτιά και έπαθε εγκαύματα  στο χέρι το κορίτσι τους.

Γύρω από το σπίτι και γύρω από την εκκλησία υπήρχαν ξύλινοι σταυροί αφού λειτουργούσε ως πρόχειρο νεκροταφείο. Εκεί έθαβαν τους πνιγμένους που έβγαζε κάθε τόσο η θάλασσα.

 Η Μαρκό, χήρα του Άγγελου Φασιλή, λάτρεψε την πατρίδα του συζύγου της,  κατεδάφισε το σπιτάκι και το έφτιαξε εξ αρχής. Τα κόκκαλα μεταφέρθηκαν στο Κοιμητήρι του Αγίου Ανδρέα. Η Μαρκό έμεινε στο ερημικό σπιτάκι για αρκετά καλοκαίρια.

Την ιδιοκατοίκηση ακολούθησαν η Καρολίνα, συγγενής του Άγγελου Παπαβασιλείου και μετά τον θάνατό της η αδελφή της Ιφιγένεια. Επίσης για κάποια χρόνια νοικιάστηκε ως εξοχική κατοικία από την Ερμιονίτισσα Ελένη Γκάτσου- Αθηναίου.

Ο Σούλης Λουμουσιώτης επιτυχημένος επιχειρηματίας στο χώρο του τουρισμού το ανακαίνισε με γούστο, το μικρό, χαριτωμένο σπιτάκι πήρε νέα πνοή και  επι-ενοικιάζεται σε επισκέπτες του τόπου μας

Το εκκλησάκι με το σπίτι - βιλίτσα - σήμερα .....

Το εκκλησάκι με το σπίτι - βιλίτσα - σήμερα .....

ΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑΝΝΗ ΓΚΙΟΛΑ: «ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΕΓΚΑΙΡΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΕΛΑΙΩΝ ΚΑΙ ΕΣΠΕΡΙΔΟΕΙΔΩΝ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΚΑΥΣΩΝΑ»

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΛΑΣ

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ    ΣΥΡΙΖΑ  ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ

ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ    1      ΝΑΥΠΛΙΟ

ΤΗΛ - FΑΧ   27520-99454

Email    yiannispolitiko@hotmail.com                                                                                                                                                                                                   16-6-2020

   ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

                              ΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑΝΝΗ ΓΚΙΟΛΑ: «ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΕΓΚΑΙΡΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ

ΕΛΑΙΩΝ ΚΑΙ  ΕΣΠΕΡΙΔΟΕΙΔΩΝ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΚΑΥΣΩΝΑ»

  Επιβεβλημένη κρίνεται η άμεση αποζημίωση των ελαιοπαραγωγών και των παραγωγών εσπεριδοειδών της Αργολίδας λόγω των ζημιών που υπέστησαν από τον καύσωνα του Μαΐου.

  Με επιστημονική και άρτια τεκμηριωμένη μελέτη, που συντάχθηκε με επιμέλεια του Προισταμένου της Δ.Α.Ο.Κ. της Π.Ε. Αργολίδας γεωπόνου Δημήτρη Δήμου και στελεχών της Υπηρεσίας, τεκμηριώνεται η ζημία που υπέστησαν οι παραγωγοί  λόγω του πρόσφατου καύσωνα, που έφτασε σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες,38-40 βαθμών, οι οποίες διήρκεσαν επί πολλές ώρες.

  Η εμπεριστατωμένη αυτή τεκμηρίωση, σε συνδυασμό με τον επιτόπιο έλεγχο γεωπόνων του Ε.Λ.Γ.Α. πιστεύουμε ότι θα συντελέσει στην έγκαιρη και πλήρη αποζημίωση των πληγέντων παραγωγών.

    Ακολουθεί η ερώτηση που κατέθεσε ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ Γιάννης Γκιόλας, στον αρμόδιο Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης:

Αθήνα, 15 Ιουνίου 2020

Ε Ρ Ω Τ Η Σ Η

Προς τον κ. Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων

Θέμα: «Ανάγκη λήψης έκτακτων μέτρων για την υποστήριξη των ελαιοπαραγωγών και των παραγωγών εσπεριδοειδών του Νομού Αργολίδας εξαιτίας των ακραίων καιρικών συνθηκών του μηνός Μαΐου 2020»

>>>>

Το διαβάζουν τώρα από το αρχείο του blog ....

Κάποτε στην Ερμιονίδα όταν περνούσε η Ολυμπιακή Φλόγα 

και το ιδεώδες του Ολυμπισμού....

Χρήστος Γιανναράς καθηγητής φιλοσοφίας - ....«Βασιλικός στο αφτί μας οι αβράβευτοι, οι αγνοημένοι, οι ασυμβίβαστοι. Η «μέσα-Ελλάδα»! ...

Christos Yiannaras

Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. 
Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης.
Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας
στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αυτονόητη η ακρισία

Christos Yiannaras | 15 Jun 2020

Ο κριτικός έλεγχος, οι αξιολογήσεις της ποιότητας, οι διαβαθμίσεις των ικανοτήτων και του μόχθου φιλοδοξούσαν κάποτε να έχουν εγκυρότητα. Δεν διεκδικούσε το αλάθητο η κριτική λειτουργία, αλλά και οι κοινωνίες δεν είχαν τόσο απροσχημάτιστα συμφιλιωθεί με την υποκατάσταση της κριτικής εγρήγορσης από το παιχνίδι των εντυπώσεων. 
Η συνειδητοποίηση εξαφάνισης (ή περίπου) της κριτικής λειτουργίας για χάρη του ολοκληρωτισμού των «προκάτ» εντυπώσεων δημιουργεί παραλυτική ανασφάλεια – στην Ελλάδα εδώ και σαράντα έξι χρόνια, η αθόρυβη επιβολή της ακρισίας σίγουρα συνιστά απειλή. Είμαστε μια χώρα εμπεδωμένης ακρισίας, οι αξιολογήσεις γεννιούνται μόνο από τις εντυπώσεις. 
Από το Δημοτικό κιόλας σχολείο οι μαθητές δεν βαθμολογούνται, προκειμένου «να μην πληγωθούν συναισθηματικά» οι αμελείς, οι αδιάφοροι, οι φυγόπονοι. Για τον ίδιο λόγο οι άριστοι δεν βραβεύονται, ο μόχθος και η συνέπεια δεν καταξιώνονται. Ο «προοδευτικός» μηδενισμός (αυτή η contradictio in terminis) με λάβαρό του την ισοπέδωση όλων προς τα κάτω στέρησε και στερεί στα Ελληνόπουλα τη χαρά της άμιλλας, τη γόνιμη πρόκληση της αριστείας. Ως σήμερα. Με πείσμα. 
Η έλλειψη κριτικής αξιολόγησης έχει ανεβάσει το ποσοστό των «λειτουργικώς αναλφάβητων» αποφοίτων της υποχρεωτικής εκπαίδευσης (Δημοτικού - Γυμνασίου) σε επίπεδα εφιάλτη. Αλλά ούτε και στο Λύκειο αξιολογούνται οι μαθητές, δεν είναι ο κριτικός έλεγχος της γνώσης, που πρωτεύει. Πρωτεύει πάντα η απομνημόνευση, ο συμβιβασμός με την ακρισία. Και όσοι πετύχουν είσοδο στο πανεπιστήμιο, εκεί επίσης ο φορμαλισμός (το δίδυμο «παραδόσεις - εξετάσεις») γυμνώνει από κάθε χαρακτήρα κριτικής λειτουργίας (μετοχής) τη σπουδή. Ψυχοκτόνος τόσο η ανία των «από έδρας» ρητορευμάτων, όσο και η καθολίκευση της φαλκίδευσης των εξετάσεων. 
Κάποιες δεκαετίες τώρα, στην Ελλάδα, έχει πάψει να λειτουργεί ακόμα και η βιβλιοκρισία. Αλλοτε οι εφημερίδες είχαν μόνιμους συνεργάτες με αποκλειστικό έργο την κριτική του βιβλίου. Σήμερα οι λεγόμενοι «μεγαλοεκδότες» χαρτζιλικώνουν τον πρώτο τυχόντα ημι-εγγράμματο δημοσιογραφίσκο να αραδιάσει κονσερβαρισμένους, έσχατης μικρόνοιας επαίνους, για «λογοτεχνικά» σκαριφήματα σπαραχτικής μετριότητας. Η εξαγορά συμπληρώνεται με ακριβοπληρωμένες διαφημίσεις που οι Εκδότες προσφέρουν στην εφημερίδα. 
Αναπόφευκτα το αλισβερίσι μεταφέρεται και στην «κριτική» του θεάτρου, του κινηματογράφου, της μουσικής. Οταν η πολιτική κριτική έχει ολοκληρωτικά θυσιαστεί στο αλισβερίσι της κατασκευής και πώλησης εντυπώσεων (το ίδιο και η αθλητική άμιλλα), γιατί να εξαιρεθεί από την εκπόρνευση η βιβλιοκρισία, η κριτική θεάτρου, κινηματογράφου, μουσικής; Ακόμα και τα βραβεία που απονέμει το κράτος σε αξιόλογα (υποτίθεται) επιτεύγματα τέχνης, τα εξευτελίζει η ακρισία, γελοιοποιούνται. Οσο η αριστεία ατιμάζεται στα χρόνια του σχολείου, η ατίμωσή της γίνεται αυτονόητος κανόνας του δημόσιου βίου. 
Οι επιτροπές που αποφασίζουν τα κρατικά εύγε (βραβεία), συγκροτούνται με συνεχώς προκλητικότερη ασχετοσύνη, από κραυγαλέες ασημαντότητες, δικτυωμένες όμως στα πλέγματα κατασκευής «ευπώλητων» σουξέ (κανάλια και απαίδευτους κόλακες της βιβλιοεκδοτικής ευτέλειας). 
Οσοι εμπορεύονται τη γλυκόπιοτη μικρόνοια της μεγάλης μάζας, τον εθελούσιο κρετινισμό, τη βάναυση ακαλαισθησία, την αυθυπεράσπιστη αγραμματοσύνη, τη δήθεν ηδονή και τον τάχα αισθησιασμό, όλοι αυτοί μαζί πετυχαίνουν το μονοπώλιο καθορισμού της ποιότητας των ΜΜΕ. 
Από τον επίσημα εμπορευματοποιημένο αθλητισμό (με λογική μαφίας και πρακτικές σωματεμπορίας) ώς την κωμωδία της στελέχωσης των «επιτροπών απονομής κρατικών βραβείων» και τις «κατά παραγγελίαν» βιβλιοκρισίες στον Τύπο, το θλιβερό υπουργείο μας Πολιτισμού κάνει ό,τι μπορεί για να είναι συνεπές στη γενικευμένη αυτοδιάψευση της ελληνικότητας. 
Μάλλον είναι μάταιο και α-νόητο να περιμένει κανείς αυτοσυνείδηση αξιοπρέπειας και αντανακλαστικά αυτοσεβασμού από έναν λαό αποφασισμένον συμπλεγματικά, δύο αιώνες τώρα, να γίνει κάτι άλλο από αυτό που είναι. Να αυτοακρωτηριαστεί, να αποκοπεί από τη γλώσσα του, από το άθλημα της δημοκρατίας και την κοινοτική του παράδοση, από το φως και το κάλλος της γης και των θαλασσών του, από τους θησαυρούς της μεταφυσικής του εμπειροπραγμοσύνης. «Να γίνουμε επιτέλους Ευρωπαίοι, για να γίνουμε άνθρωποι» – η φράση του Κωνσταντίνου Καραμανλή συνόψισε την προεπιλεγμένη αυτοχειρία μας. 
Τρεις γυναίκες στη (συμβολική) διαχείριση της Δημοκρατίας, του Πολιτισμού, της Παιδείας και μια τέταρτη, μπροστάρισσα Γιορτής για τα διακόσια χρόνια μεθοδικού αφανισμού της ελληνικής διαφοράς: Ναι, «γίναμε επιτέλους Ευρωπαίοι». Τουλάχιστον στον φεμινισμό, πετύχαμε, αλλά και στον κύριο στόχο του εξευρωπαϊσμού μας: να είμαστε τα γκαρσόνια και οι ξενοδόχοι για τις διακοπές των Ευρωπαίων – όλα τα εισοδήματά μας μόνο από τον «τουρισμό»: Το πετύχαμε. 
Η τερατώδης καταστροφή και ο βανδαλισμός του πάγκαλου ελληνικού τοπίου, μοναδικού στον κόσμο – δεν μετράει. Ο αφανισμός και η απαξίωση της διαχρονικής αρχιτεκτονικής σοφίας των Ελλήνων – δεν λογαριάζεται. Η βαρβαρική αγλωσσία, η αποκοπή από εθισμούς και εκφραστική καλλιέπεια – δεν μας ενοχλεί. Το ξεπούλημα κάθε κοινωνικού πλούτου σε αδίστακτους μαφιόζους – ούτε. Η ντροπή μας (σωστή καταισχύνη) για τη δημοσιοϋπαλληλία, την ευτελισμένη εξαγορά ισόβιας σίτησης με αντάλλαγμα την ψήφο – ανήκεστο στίγμα. Η φορομπηχτική παράνοια, ο πνιγμός της αδικίας, η νυχθήμερη ντροπή της ραδιοτηλεοπτικής ξεφτίλας. 

Βασιλικός στο αφτί μας οι αβράβευτοι, οι αγνοημένοι, οι ασυμβίβαστοι. 

Η «μέσα-Ελλάδα».