Γράφει η Βιβή Σκούρτη
Το σπιτάκι πίσω από τον Αϊ Γιάννη
αναμφισβήτητα βρίσκεται σε προνομιακή θέση έτσι κι αλλιώς. Έχει
όμως όπως όλα κι αυτό τη δική του ιστορία. Δεν είχε από παλιά τη
σημερινή μορφή, όπως άλλωστε και το ξωκλήσι όπως φαίνεται και από τις παλιές
ασπρόμαυρες φωτογραφίες που παρατίθενται. Στο πέρασμα του χρόνου όλα άλλαξαν.
Ας αναβιώσουμε τις παιδικές μας αναμνήσεις
και ας ενσωματώσουμε στο περιεχόμενο τις αφηγήσεις.
Σύμφωνα
με την αφήγηση της Κατίνας Λακούτση, μάνας του συμμαθητή μου Γιάννη πριν από
πολλά χρόνια ζούσε η «καλογριά», που είχε έναν μοναχογιό, με το όνομα Σταύρος.
Μάλλον το παρατσούκλι θα προήλθε από το βαρύ της πένθος, αφού ήταν χήρα
θαλασσινού. Τάμα της ζωής της ο εξωραϊσμός του «γείτονα». Την
θυμούνται να μαζεύει δεκαρίτσες και με αυτές κατάφερε να εικονογραφήσει
το τέμπλου της εκκλησίας.
Στη
συνέχεια κατοικήθηκε από το ζευγάρι Γιωργία και Μήτσο Χαμηλοθώρη. Η καταγωγή
της Γιωργίας ήταν από την Τσακωνιά, δεν είχαν παιδιά αλλά είχαν κότες, κατσίκες
και έναν γάιδαρο. Η Γιωργία ψηλόλιγνη, γελαστή με τα λακκάκια της, με τον κότσο
της κι ο Μήτσος κοντός, τις καθημερινές πάντα σκονισμένος, ήρωας του
μεροκάματου, πολύ καλός μάστορας στη διάνοιξη και το χτίσιμο των πηγαδιών∙
δούλεψε επίσης για αρκετά χρόνια και στη διάνοιξη των στοών των Μεταλλείων.
Αργότερα χάρη στην εργατικότητά του απόκτησαν το δικό τους σπίτι.
Μετά
κατοικήθηκε από την οικογένεια του Στάθη Ζαραφωνίτη, τελάλη της εποχής, με τη
δεύτερη γυναίκα του. Από τον πρώτο του γάμο ο Στάθης είχε τρία παιδιά τον
Κώστα, τη Φωτεινή και τον Γιάννη.
Αργότερα
ένοικοι του σπιτιού η οικογένεια της Κατίνας Πτίνη με καταγωγή από την Επίδαυρο
που ο άνδρας της ήταν ψαράς. Είχαν 4 παιδιά. Κάποτε από το μαγκάλι
έπιασαν φωτιά και έπαθε εγκαύματα στο χέρι το κορίτσι τους.
Γύρω από το σπίτι και γύρω από την
εκκλησία υπήρχαν ξύλινοι σταυροί αφού λειτουργούσε ως πρόχειρο νεκροταφείο.
Εκεί έθαβαν τους πνιγμένους που έβγαζε κάθε τόσο η θάλασσα.
Η Μαρκό, χήρα του Άγγελου Φασιλή,
λάτρεψε την πατρίδα του συζύγου της, κατεδάφισε το σπιτάκι και το
έφτιαξε εξ αρχής. Τα κόκκαλα μεταφέρθηκαν στο Κοιμητήρι του Αγίου Ανδρέα. Η
Μαρκό έμεινε στο ερημικό σπιτάκι για αρκετά καλοκαίρια.
Την ιδιοκατοίκηση ακολούθησαν η Καρολίνα,
συγγενής του Άγγελου Παπαβασιλείου και μετά τον θάνατό της η αδελφή της
Ιφιγένεια. Επίσης για κάποια χρόνια νοικιάστηκε ως εξοχική κατοικία από την
Ερμιονίτισσα Ελένη Γκάτσου- Αθηναίου.
Ο Σούλης Λουμουσιώτης επιτυχημένος
επιχειρηματίας στο χώρο του τουρισμού το ανακαίνισε με γούστο, το μικρό,
χαριτωμένο σπιτάκι πήρε νέα πνοή και επι-ενοικιάζεται σε επισκέπτες
του τόπου μας
 | |
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου