Μια εύθυμη ιστορία με πολιτικό φανατισμό! - μας έστειλε ο γνωστός σε όλη την Ερμιονιδα Γιώργος Ν. Μουσταΐρας

 Το μαγγανοπήγαδο και ο… Βενιζέλος

Γράφει ο Γιώργος Μουσταΐρας 

Τα πηγάδια, πριν εξαπλωθεί ο ηλεκτρισμός και μπουν ηλεκτροκινητήρες, όπου με το πάτημα ενός κουμπιού το νερό ανεβαίνει με σωλήνες στην επιφάνεια για να ποτιστούν τα χωράφια, δούλευαν με πετρελαιοκινητήρες. Πριν, όμως, από αυτή την τεχνολογική πρόοδο η δουλειά γινόταν με τα μαγγανοπήγαδα.

Κινητήρια δύναμη στο μαγγανοπήγαδο ήταν τότε κάποιο μουλάρι ή άλογο, που δεμένο στον μηχανισμό γυρνούσε γύρω – γύρω, δίνοντας κίνηση σε άξονες και γρανάζια. Τα γρανάζια κινούσαν τον ιμάντα με τις κουτσούμπες, τους κουβάδες δηλαδή. Κατέβαιναν οι κουτσούμπες στο πηγάδι και ανέβαιναν γεμάτες νερό, όπου ανατρέπονταν και το νερό έπεφτε στον ποτιστή.

Η κουβέντα στο στέκι της παρέας στο Άργος ξεκίνησε με αφορμή την λειψυδρία, που μαστίζει την περιοχή και εξελίχθηκε σε αναφορά στους τρόπους ποτίσματος παρελθόντων χρόνων. Και καθώς η μια κουβέντα έφερε την άλλη, από το μαγγανοπήγαδο και τις κουτσούμπες πήγε στις εκλογές του 1920…>>>>

Οι βουλευτικές εκλογές του 1920, που προκηρύχθηκαν από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, διεξήχθησαν εν μέσω των πολεμικών επιχειρήσεων στην Μικρά Ασία. Αρχικά, μετά τη διάλυση της Βουλής, οι εκλογές, σύμφωνα με την αρχική προκήρυξη ήταν να γίνουν στις 25 Οκτωβρίου. Όμως, δεκατρείς ημέρες πριν από τη διεξαγωγή τους πέθανε αιφνίδια (από δάγκωμα πιθήκου!) ο βασιλιάς Αλέξανδρος. Τελικά, οι εκλογές διεξήχθησαν την 1η Νοεμβρίου, ουσιαστικά ανάμεσα σε δύο παρατάξεις, για πρώτη φορά στην ελληνική κοινοβουλευτική ιστορία, λόγω της πόλωσης που επικρατούσε. Αντίπαλοι ήταν το κυβερνών Κόμμα Φιλελευθέρων και η Ηνωμένη Αντιπολίτευσις, η οποία ήταν η ένωση όλων των υπολοίπων κομμάτων με επικεφαλής τον Δημήτριο Γούναρη, εκτός από το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδος (μετέπειτα Κ.Κ.Ε.), που κατέβηκε στις εκλογές αυτόνομο, αλλά δεν εξέλεξε βουλευτές). 

Εκείνα τα χρόνια το Άργος ήταν κατά απόλυτη πλειοψηφία βασιλικό και αντιβενιζελικό. Και, όπως, είναι γνωστό η πόλωση μεταξύ των δύο παρατάξεων ήταν οξυμένη σε απόλυτο βαθμό.

Σε μια οικογένεια, που ο πατέρας ήταν βασιλικός έτυχε τα τρία του αγόρια να είναι βενιζελικοί. 31 Οκτωβρίου, λοιπόν, παραμονή των εκλογών, πάει ο μεγαλύτερος και πιάνει τον πατέρα, δήθεν στεναχωρημένος:

«Πατέρα έχουμε πρόβλημα. Κάπου στο βάθος του πηγαδιού σαν να βρίσκουν κάπου οι κουτσούμπες».

Ο πατέρας, σαν καλός νοικοκύρης, προσφέρθηκε να λύσει ο ίδιος το πρόβλημα:

«Να κατεβώ στο πηγάδι να δω τι έχει γίνει!».

Μπήκε σε μια κουτσούμπα και τον κατεβάσανε σιγά – σιγά. Και αφού τον κατεβάσανε δέσανε το μηχανισμό να μην κουνιέται. Όπου, ο ταλαίπωρος πατέρας ακούει από ψηλά:

«Πατέρα βολέψου εκεί όπως μπορείς, γιατί θα σε ανεβάσουμε επάνω αύριο το βράδι... που θα είχε τελειώσει η ψηφοφορία»!!…

Γιώργος Ν. Μουσταΐρας

Posted by Γιώργος Νικ. Μουσταΐρας at 8:10 π.μ. 

Labels: ΙΣΤΟΡΙΑ, ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ, ΜΝΗΜΕΣ