Άποψη του Γιάννη Σπετσιώτη με αφορμή σχόλια αναγνωστών για το σημείωμά του «Παναγία η Ερμιονίτισσα»...

=================================================================================================================

του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

Με αφορμή το σημείωμά μου «Παναγία η Ερμιονίτισσα», -> ΕΔΩ ορισμένοι, καλοπροαίρετα, γι αυτό και απαντώ, διερωτήθηκαν αν ο καθένας μπορεί να δίνει στην Παναγία διάφορα προσωνύμια, ώστε ο αριθμός τους να ανέρχεται στα 23.564+1 με την πιθανότητα σήμερα να έχει αυξηθεί.

Απαντώ, λοιπόν, όσο πιο σύντομα και κατανοητά μπορώ, πως οι προσαγορεύσεις της Θεοτόκου, γενικά, διακρίνονται, κατά τη γνώμη μου, σε δύο κατηγορίες: τις θεολογικές και τις λαογραφικές (λαϊκές) για να συνδέεται πάντα το υπερβατικό με το γήινο.

Οι θεολογικές έχουν ως βάση δογματικές αρχές της διδασκαλίας της εκκλησίας καθώς και τις ανάγκες που προκύπτουν από τη λειτουργική ζωή της (Υμνολογία, Αγιογραφία κ.λπ.). Τέτοια προσωνύμια είναι: Πλατυτέρα, Δέσποινα, Θεομήτωρ, Άχραντε, Άξιον Εστί κ.α.

Οι λαογραφικές είναι εκείνες που αποδίδονται στη Θεοτόκο με αφορμή τα θαύματά Της, διάφορες παραδόσεις και γεγονότα (ιστορικά - κοινωνικά), τοποθεσίες που είναι χτισμένοι οι ναοί της, αγιογραφικές απεικονίσεις κ.α.

Έτσι λέμε στην Ερμιόνη η Παναγίτσα του Κατσιδιάρη αλλά και η Παναγία η Εκατονταπυλιανή, η Κανάλα, η Αρμάτα, η Δεξιά και η Παναγία η Γοργόνα. Όλες αυτές οι προσφωνήσεις είναι δείγματα της βαθύτατης πίστης, της ευλάβειας και του σεβασμού των ανθρώπων ακόμα και των αλλόθρησκων προς το Πρόσωπό Της και έχουν έντονο λατρευτικό χαρακτήρα.

Στις κατηγορίες που προαναφέραμε δύο σημεία, νομίζω, ότι πρέπει να φωτίσουμε:

α)Στο άκουσμα του ονόματος της Παναγίας κινητοποιείται και ριγεί ολόκληρη η ανθρώπινη υπόσταση και αναβλύζουν τα πιο βαθιά συναισθήματα της ευσέβειας, της ευλάβειας και της τιμής προς το Πρόσωπό Της.

β)Τα προσωνύμια που της αποδίδονται και κυρίως τα λατρευτικά ή ακόμα και τα λαογραφικά, δεν αποσκοπούν στη βοήθεια και προστασία ενός ανθρώπου αλλά πολλών και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό και εντυπωσιακό.

Έτσι λέμε π.χ. Παναγία η Γρηγορούσα, Παναγία η Ερμιονίτισσα, για όσους το αποδέχονται καθώς δεν είμαι εγώ αυτός που θα το επιβάλλει. Άλλωστε, αρκεί ο καθένας μας στις δύσκολες περιστάσεις της ζωής να ψελλίσει μόνο το όνομά Της, να πει «Παναγία μου!», χωρίς προσδιορισμούς και Εκείνη θα προστρέξει.

Χρηματικό Ενταλμα Πληρωμής 1240 ευρώ -> για τουριστική προβολή του Δήμου μας ...

Κύριε δήμαρχε αιρετοί και ειδικοί σύμβουλοι αυτού, κανένα διαφημιστικό γραφείο ή άλλο μέσο προβολής δεν μπορεί να προβάλλει το Δήμο μας, παρά μονό εσείς με το έργο, τις πράξεις και τις συμπεριφορές  σας... 

Ωστόσο, εσείς ασχολείστε με τη δική σας προσωπική προβολή με φωτογραφίσεις  και πρωτότυπες δημόσιες  σχέσεις, ενώ η κοινωνία μας είναι πολύ μικρή και μεταξύ μας γνωριζόμαστε… 

Και εφόσον η δική σας εικόνα είναι αρνητική, αυτό αντικατοπτρίζεται και στην εικόνα του Δήμου....

Ο επισκέπτης που   θα έρθει στην Ερμιονίδα μετα την τουριστική προβολή που κάνετε και δει τις άθλιες εικόνες με το κυκλοφοριακό -> κινούμενα και σταθμευμένα αυτοκίνητα έτσι χύμα ατάκτως ερρίμένα μέσα στους οικισμούς, τι εντύπωση θα έχει και τι θα σκεφτεί για τους ανθρώπους που διαχειρίζονται τις κοινές υποθέσεις αυτού του τόπου και για αυτούς που τους επιλέγουν;;;…

Τι θα πει ο τουρίστας  όταν διαβάσει ή πληροφορηθεί πως μια μικρή ορεινή δημοτική κοινότητα - αυτή του Λουκαΐτίου μέσα στην κάψα του καλοκαιριού μένει χωρίς  δημοτική ύδρευση;;…

Τι θα πει,  όταν ακούσει από συζητήσεις που κάνουν οι ντόπιοι, πως η Ερμιονίδα βαίνει προς ερημοποίηση, αφού ο υδροφόρος ορίζοντας καθημερινά στεγνώνει, έχει βρεί τον πάτο! και απομένει ο απόπατος!! και εσείς, δεν κάνετε καμία προσπάθεια με έργο, να τον εμπλουτίσετε;;;…

Είναι πολλές οι εκκρεμότητες του Δήμου μας κ. δήμαρχε, εμείς καθημερινά αναφερόμαστε και εσείς με τους συνεργάτες σας «αγρόν αγοράζετε»! Προσπαθείτε με φιέστες, πανηγύρια και χαβαλέδες, να δώσετε μια άλλη εικόνα στο Δήμο  και να αποχαυνώσετε περισσότερο τον λαό! Να δούμε θα το καταφέρετε;;; 

-> Το αποτέλεσμα των εκλογών  που έρχονται θα δείξει, σε τι βαθιά νάρκη  έχει πέσει το εκλογικό σώμα…

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Τοπικός δημοσιογράφος

 

Η παρακμή στην κυριολεξία της!!! - > Φιλοσοφική και Θεολογική έκρηξη! του καθηγητή της φιλοσοφίας Χρήστου Γιανναρά ...

 

Christos Yiannaras

Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

====================================================================================================================

Λεηλασία της ζωής μας

Christos Yiannaras | 22 Aug 2022

Ο μηδενιστικός «εκσυγχρονισµός» µάχεται φανατισµένα να αποδεσµεύσει την «πόλιν» από τα «ιερά» της, την πολιτική από κάθε «νόηµα» ή στόχο πέρα από τη στυγνή χρησιμότητα. Και η θεσμοποιημένη μεταφυσική («επικρατούσα θρησκεία») πασχίζει πεισματικά και απερίσκεπτα να αποδείξει ότι το απολακτιζόμενο από τους «εκσυγχρονιστές» νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης και συνύπαρξης δεν είναι παρά απλό συναίσθημα «θρησκευτικό» ιδεολογικοποιημένο ψυχολόγημα.

Η κάθε πλευρά μάχεται να ευτελίσει αυτό που έχει και να προσλάβει αυτό που την ακυρώνει: Η πολιτική αγωνίζεται να απεκδυθεί τον κοινωνικό της χαρακτήρα, τη σκοποθεσία σχέσεων κοινωνίας «κατ’ αλήθειαν» βίου, αποτροπής της αλλοτρίωσης του ανθρώπου. Θεωρείται «προοδευτική» η πολιτική που ταυτίζεται με μια «πρακτική της συλλογικότητας», λογιστικές διευθετήσεις της οικονομίας, τεχνοκρατικές ρυθμίσεις για τη γενικευμένη, ακώλυτη καταναλωτική αποχαύνωση.

Από τη δική της πλευρά, η θεσμοποιημένη μεταφυσική προσπαθεί, με κάθε τρόπο, να αποποιηθεί τον προβληματισμό και τη γλώσσα που φωτίζει το αίνιγμα της ζωής και του θανάτου. Προτιμάει συναισθηματικές παρηγόριες, πληθωρικές ηθικολογίες, άσχετες με την εμπειρία, ψυχολογικές «βεβαιότητες» που λανσάρονται σαν «πίστη». Παραιτείται από την υποστατική πραγματικότητα της αλήθειας της (από το κοινωνικό σώμα της ενορίας και επισκοπής), επιχειρεί να διασωθεί ως θεσμοποιημένη από το κράτος ιδεολογία. Δεν αντιλαμβάνεται τον ιλιγγιώδη πολιτισμό στον οποίο σαρκώθηκε το «ευαγγέλιό» της.

Περίεργες αναλογίες αμοιβαίων εξομοιώσεων: Οι διαχειριστές του μηδενιστικού «εκσυγχρονισμού» παλεύουν, με νύχια και με δόντια, να υποκαταστήσουν την πολιτική «πράξη» με σκηνοθετημένες εντυπώσεις, το άθλημα της ποιότητας και κοινωνικής προσφοράς με τη φιγουρατζίδικη ευτέλεια. Ο πήχυς των επιδιώξεών τους δεν μπορεί να ανεβεί ψηλότερα από την ψηφοθηρία. Είναι το μέγιστο που μπορούν να φιλοδοξήσουν, το βλέπει κανείς στην ιταμότητα των φυσιογνωμιών και των λόγων τους. Αφρίζουν στα τηλεοπτικά «παράθυρα», μαίνονται υστερικά και εξευτελίζονται, προκειμένου να εξαλείψουν κάθε μνεία «ιερότητας» από την «πόλιν», να ισοπεδώσουν τη ζωή στο επίπεδο των «δικαιωμάτων».

Γιατί; Ίσως επειδή το «ιερό» παραπέμπει σε ποιότητες που συντρίβουν τα δικά τους σπιθαμιαία αναστήματα, καταδείχνουν μικρονοϊκή τη λογική του μηδενισμού, τρομακτικό τον επικείμενο θάνατο του θωρακισμένου με «δικαιώματα» ατόμου.

Από την άλλη μεριά, οι δοκούντες άρχειν των θρησκευτικών θεσμών μάς αφήνουν ενεούς με την ανάγκη που έχουν να μεταφράζουν την οντολογία (το «νόημα» της ύπαρξης και της συνύπαρξης) σε φτηνό ψυχολόγημα, σε γλώσσα ωφελιμιστικής ιδιοτέλειας, γλώσσα εξουσίας και «έργων αξιομισθίας». Δίχως αυτή την εξουσιαστική επένδυση δεν μπορούν να πουν τι επαγγέλλονται, χρειάζονται την εξουσιαστική σκηνοθεσία για να εκπροσωπήσουν την ελπίδα νίκης της ζωής καταπάνω στον θάνατο.

Τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια πολιτισμού των Ελλήνων συνιστούν απτό θησαύρισμα στη ζωντανή (ακόμα) ορθόδοξη εκκλησιαστική λατρεία: Εκεί η συνέχεια της αρχαιοελληνικής πολιτικής, η «εκκλησία του δήμου» ως εκκλησία των πιστών. Εκεί η συνέχεια της τραγωδίας, η δραματουργία που λειτουργεί ως αποκάλυψη. Εκεί η διαχρονική συνέχεια της γλώσσας από τον Όμηρο ώς τον Παπαδιαμάντη, σε κάθε εσπερινό και όρθρο. Η συνέχεια της ποίησης αδιάπτωτη, η συνέχεια της μουσικής, της ζωγραφικής από τα Φαγιούμ ώς τον Θεόφιλο.

Αλλά «οι δοκούντες άρχειν» των θεσμών αντιπαρέρχονται πανάσχετοι το ιλιγγιώδες έργο που κλήθηκαν να διακονήσουν. Έχουν στα χέρια τους διαμάντια, και αυτοί μάχονται για χρωματιστά γυαλιά.

Η κάθε πλευρά παλεύει να απωθήσει αυτό που έχει, να προσλάβει αυτό που την ακυρώνει. Οι πολιτικοί αγνοούν ή προσπερνάνε αδιάφοροι κάθε ενδεχόμενο να νοηματοδοτήσουν το έργο τους με τη γόνιμη ετερότητα της παράδοσης (δηλαδή του πολιτισμού) των Ελλήνων. Μάχονται τον πολιτισμό (την εμπειρική μεταφυσική παράδοση των Ελλήνων) πιθηκίζοντας ετεροχρονισμένο τον αντικληρικαλισμό του 18ου αιώνα στη Δύση. Και από την άλλη μεριά, οι «θρησκευτικοί άρχοντες» ούτε που υποψιάζονται την πολιτισμική παράδοση που θα μπορούσαν να συνεχίζουν.

Η παρακμή στην κυριολεξία της.

Ελίνα Τζένγκο, 20 ετών, πρωταθλήτρια Ευρώπης!! ...

 Πηγαίνετε τώρα να βγείτε φωτογραφίες, με την πρωταθλήτρια, εκλογές έρχονται....

Πρώτος έφυγε ο πατέρας μου, όταν η μητέρα μου ήταν έγκυος στη μεγάλη μου αδερφή. Έφτασε πεζός από την Αλβανία στη Χαλκιδική κι όταν βρήκε δουλειά ως οικοδόμος ακολούθησε η μητέρα μου. Η προσαρμογή τους στην Ελλάδα δεν ήταν εύκολη. Είχαν εγκαταλείψει τις δουλειές τους, δεν γνώριζαν κανέναν, δεν μιλούσαν την γλώσσα, κι όταν γεννήθηκε η αδερφή μου έμεναν σ’ ένα δωμάτιο στο οποίο υπήρχαν μόνο τα απαραίτητα. Ένα στρώμα, ένα τραπέζι, μερικά σερβίτσια… Ποτέ δεν γκρίνιαξαν…

Σταδιακά κατάφεραν να βρουν τους ρυθμούς τους και σύντομα απέκτησαν μια ήρεμη ζωή. Μέχρι που ξέσπασε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Τότε τα πράγματα άρχισαν να γίνονται πολύ πιο δύσκολα. Στο μεταξύ είχαμε γεννηθεί η μεσαία αδερφή μου κι εγώ, και οι ανάγκες της οικογένειάς μας είχαν γίνει μεγαλύτερες. Τότε η μητέρα μου αποφάσισε να δουλέψει, για να βοηθήσει τον πατέρα μου ώστε να μη μας λείψει τίποτα. Άρχισε να καθαρίζει σπίτια. Ακόμα καθαρίζει… Έχω υποσχεθεί ότι δεν θα ξανακάνει αυτή τη δουλειά. Ότι θα φτάσω στο σημείο με τις επιδόσεις μου να έχω αρκετά λεφτά και να μην ξαναδουλέψουν.

Το μόνο πρόβλημα που είχαμε, το οποίο επηρέασε αρκετά τη ζωή μας, ήταν το θέμα της υπηκοότητας. Ενώ και τα τρία κορίτσια έχουμε γεννηθεί στην Ελλάδα, ταλαιπωρηθήκαμε, κυρίως ψυχολογικά, μέχρι να πάρουμε τα χαρτιά μας. Εγώ τα πήρα μόλις πριν δύο χρόνια. Η μεσαία αδερφή μου, ακόμα περιμένει. Η μεγάλη δε, η οποία ήταν αθλήτρια στην σφαιροβολία, πάλευε χρόνια! Τόσο, που λόγω της κατάστασης, στο τέλος παράτησε τον αθλητισμό! Δεν άντεχε άλλο. Είχε επηρεαστεί πολύ από το γεγονός που δεν μπορούσε να αγωνιστεί σε καμία διοργάνωση εκτός από αυτές που διεξάγονταν στην Ελλάδα. Το 2018, έφτασα κι εγώ στα όρια μου! Δυο χρόνια πριν είχα κάνει πανελλήνιο ρεκόρ, όμως, στη συνέχεια έμεινα «κολλημένη» στην ίδια κατάσταση. Δεν μπορούσα να αγωνιστώ σε καμία διοργάνωση εκτός Ελλάδας γιατί δεν είχα την υπηκοότητα. Κάθε μέρα έκλαιγα και στεναχωριόμουν. Ξεσπούσα στους γονείς μου και εκείνοι με άκουγαν υπομονετικά. Ήταν δύσκολο γι’ αυτούς να το αντιμετωπίσουν. Σήμερα που το σκέφτομαι, μετανιώνω που τους δυσκόλεψα τόσο τη ζωή. Τους ευχαριστώ πολύ για την υπομονή και την στήριξή τους εκείνη την περίοδο.

Τότε, δεν υπήρχε χειρότερο συναίσθημα από αυτό που ένιωθα. Να γεννιέσαι στην Ελλάδα, να μεγαλώνεις σ’ αυτήν και να αισθάνεσαι ξένος. Ναι, οι γονείς μου είναι από την Αλβανία. Δεν θα το αρνηθώ, ούτε θα νιώσω ντροπή να το πω. Ούτε θα κρύψω ότι νιώθω και Αλβανίδα. Γεννήθηκα, όμως, στην Ελλάδα. Και την Ελλάδα την αγαπώ!

Ελίνα Τζένγκο, 20 ετών, πρωταθλήτρια Ευρώπης

Γιώργος Μεγαλιός

Πήγανε να φωτογραφηθούνε και εμείς οι δημότες «πληρώνουμε το μάρμαρο»…

http://eikonoskopionews.blogspot.com/

ΦΩΤΟ -> στη θεατρική παράσταση "Η Πενταμοφρφη και το τέρας"

... Ενώ σε αξιόλογες παραστάσεις κόπου και μόχθου όλου του χρόνου, ερασιτεχνών συμπολιτών μας,  με αναφορές και εικόνες στην ιστορία μας -  όπως αυτής  της Χ.Ο.ΕΡ. - >  εξαφανίζονται…

Η άλλη τους εμφάνιση θα είναι, στο πανηγυριώτικo γλέντι της Θερμησίας παραμονή του Αγίου Φανουρίου. 

Όπου αγρεύουν  ψήφους θα τους βλέπετε εκεί… το κριτήριο για τις δημόσιες εμφανίσεις τους!

Όχι δεν υπάρχει εμβόλιο γι' αυτό το μικρόβιο ...

STAM.DAM.D.

 ΦΩΤΟ από το θέατρο "Δείπνο για φίλους"

Φωτογραφίζονται οι αιρετοί  και άλλοι θνητοί, για το διαδίκτυο να τους δει ο κόσμος και να τους καμαρώσει ...

Αριστείδη Μπίμπα πρόεδρε της ΔΕΥΑΕΡ νερό να πας στο Λουκαΐτι που δεν τρέχει στις βρύσες τους,  γιατί θα γίνετε μαλλιά – κουβάρια με τους Λουκαϊσιώτες.... 

 

Ο ενεργοβόρος πανηγυριώτικος φωτισμός στην πλατεία πεύκου στην Ερμιόνη …

Φωτίζει όλο το καλοκαίρι τις λαμαρίνες της πληθώρας παρκαρισμένων αυτοκινήτων  και οι πολίτες διερωτώνται, προς τι αυτός ο ενεργοβόρος φωτισμός με όσα χρήματα κοστίζει η κατανάλωση του ηλεκτρικού ρεύματος, που στις μέρες μας έχει γίνει βραχνάς για όλους εμάς τους καταναλωτές;;;

Η πανέμορφη κατά τ’ άλλα μικρή πλατεία πεύκου μέρα νύκτα τους καλοκαιρινούς μήνες παρουσιάζει μια εικόνα άθλια, πέρα των όσων άλλων αναφερθήκαμε, καθώς καθημερινώς, είναι κατακλεισμενη από παρκαρισμενες λαμαρίνες Ι.Χ. αυτοκινπήτων και η δημοτική και κοινοτική αρχή τα φωτίζει! και ο Δήμος -> δηλαδή οι δημότες "πλήρωνουν το μάρμαρο"...

Μα τόσο αναλγησία και κιτς αισθητική από τους άρχοντες μας;; 

Πέρα του ότι δεν σέβονται ή δεν ξέρουν να διαχειριστούν το δημοτικό χρήμα ...

Θα θέλαμε να ξέραμε, αυτό τον φωτισμό αυτοί οι άρχοντες θα τον τοποθετούσαν στην αυλή του σπιτιού τους;;;….

Φωτο – ρεπορτάζ

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Τοπικός δημοσιογράφος

Και εάν το πνεύμα δεν είναι πρόθυμο;

 

                      Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου*

     Οδεύει προς το τέλος το θερμό, αλλά όχι τόσο ανυπόφορα όπως το καυτό 2021, φετινό καλοκαίρι, στην Ελλάδα που για λίγες εβδομάδες φαίνεται να ξέχασε την τρόικα, ΣΥΓΝΩΜΗ τους Θεσμούς ήθελα να πω, την πανδημία και την ανέχεια που στέρησε σε άτομα και οικογένειες τις κλασικές «θερινές διακοπές» των 10 και 15 και 20 ημερών, αλλά δεν κατάφερε (ακόμη) να μας στερήσει τα θετικά του ελληνικού καλοκαιριού, τις ξένοιαστες μέρες, τα ζεστά βράδια, τις κάθε λογής εμπειρίες που θα αποκτήσουμε, τις χαρές και τις περιπέτειες που ελπίζουνε νέοι και νέες να γευθούνε.

     Σήμερα, όμως, καθώς σε λίγο μας αφήνει ο Αύγουστος, το θέμα μου φέρνει στην επιφάνεια της συνείδησής σας τους απόηχους προβληματισμών σε επίπεδο ανθρώπινων σχέσεων, προβληματισμών που ίσως οδηγήσουν αρκετούς στα γραφεία των ψυχολόγων και των κοινωνιολόγων σε αναζήτηση ανακούφισης, από πόνο ανθρώπινο, σε αναζήτηση απαντήσεων σε ερωτήματα και απορίες που χαρακώνουν φορές – φορές αρκετά βαθιά τον συναισθηματικό μας κόσμο.

     Μια τέτοια καλοκαιριάτικη περιπέτεια σε ελληνικό νησί θα σας διηγηθώ σήμερα αφού πρώτα ζητήσω την κατανόησή σας καθώς το περιεχόμενο δεν συνάδει με τα περιεχόμενα  άρθρων μου που έχουν φιλοξενηθεί εδώ τα τελευταία χρόνια.>>>>>>

«Σκόρπια φύλλα καρδιάς» η συλλογή ποιημάτων του Γιώργου Μουσταΐρα

 

Έχοντας ξεκινήσει το φαντασιακό του ταξίδι γράφοντας ποιήματα από το Δημοτικό, ο Γιώργος Ν. Μουσταΐρας αποφάσισε, επιτέλους, να επιλέξει είκοσι τέσσερα από αυτά, γραμμένα την τελευταία εικοσιπενταετία και να τα εκδώσει. Έτσι προέκυψαν τα «Σκόρπια φύλλα καρδιάς», από τις εκδόσεις Ερωδιός της Θεσσαλονίκης.

Τα χώρισε σε τρεις κατηγορίες:

Ιστορικά

Τόποι αγαπημένοι

Βιωματικά

Ονόμασε την συλλογή των ποιημάτων του «Σκόρπια» γιατί δεν είναι ενιαία η θεματολογία τους και «φύλλα καρδιάς» γιατί είναι δημιουργήματα στιγμών έντονης συναισθηματικής φόρτισης. Ούτε είναι ενιαία η φόρμα τους. Βρίσκουμε δεκαπεντασύλλαβο, πάνω σε φόρμες δημοτικών τραγουδιών, ποιήματα με ομοιοκαταληξία αλλά και με ελεύθερο στίχο. Κάποια από αυτά έχουν βραβευτεί σε Λογοτεχνικούς Διαγωνισμούς.

Στην πρωτότυπη ριμάτη εισαγωγή του στη συλλογή, ο ποιητής, κλείνει ως εξής:

Ποιήματα εικοσιτέσσερα σ’ εικοσιπέντε χρόνια!

Αν ήμουνα υπάλληλος, θα είχ’ απολυθεί.

Για παραγωγικότητα, μονάχα, δεν καυχιέμαι

κι έτσι το αποφάσισα δημόσια να εκτεθώ,

γιατί στα εξήντα έξι μου δεν περισσεύει ο χρόνος,

χώρια που οι φίλοι φεύγουνε αργά, μα σταθερά…

Για να ‘χω ελπίδα πως κι αυτά τα λιγοστά στιχάκια,

θα υπάρξουν κάποιοι να τα δουν και να τα επαινέσουν

ή να με οικτίρουν που έφαγα τον χρόνο τους μ’ αυτά.

 

Ο Εκδότης

…………………..

Το βιβλίο μπορείτε να το προμηθευτείτε από βιβλιοπωλεία του Άργους και του Ναυπλίου, καθώς και από το περίπτερο της Ένωσης Συγγραφέων & Λογοτεχνών Αργολίδας, στην Έκθεση Βιβλίου, στο Ναύπλιο. Μπορείτε να το αναζητήσετε και σε κεντρικά βιβλιοπωλεία των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης.

Η επίσημη παρουσίασή του θα γίνει στις 12 Σεπτεμβρίου, ημέρα Δευτέρα, στην αίθουσα της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών από τον ποιητή Κώστα Καρούσο, Πρόεδρο της Εταιρίας.

Να και ένας ΠΟΛΙΤΗΣ που τα λέει στα ΙΣΙΑ και πολύ περιγραφικά ...

 Και εγώ στο ρόλο του Διογένη με το φανάρι ...

=======================================================================================================================

Andreas Koutroubis

6 ώρ.

 

 · 

Επειδή με οσους έχω μιλήσει είτε Ερμιονιτες είτε επισκεπτες κανείς δε μιλάει για να μη μαλώσει με τους άλλους μισούς, αλλά όλοι μιλάνε για το χάλι με τα αυτοκίνητα.

Όλοι σας τα λέτε στις παρέες αλλά κλασσικά κανείς δε σπάει αυγά.

Ένας από τους Αρχοντες του τόπου ας πάρει ένα καρότσι και ένα παιδάκι από το χέρι και ας προσπαθήσει να περπατήσει στο λιμάνι και στα Μαντράκια χωρίς να φοβάται αν θα τον πατήσει κάποιο αυτοκίνητο.

Μπορεί βέβαια να επιχειρήσει να περάσει από το «πεζοδρόμιο» από τη μεριά της θάλασσας. Ειδικά στο λιμάνι της Ερμιονης.

Φυσικά θα πρέπει να μαλώσει και να σηκώσει αυτούς που τρώνε αν θέλει να κανει βόλτα και όχι να πέσει στη θάλασσα. >>>>>>>>

Ο Ψευτοδήμαρχος στο blog του με τα βοθρολύμματα …

 

>>>> http://eikonoskopionews.blogspot.com/2022/08/blog-post_80.html

Ο Ψευτοδήμαρχος! ...

[…]Τι άλλο μπορεί να βγάλει από το στόμα του ο αγράμματος αυτός, ο αυτοαποκαλούμενος δημοσιογράφος εκτός από το «Ρε ουστ» !!!

Ενδεχομένως αυτό το «ρε ουστ» μπορεί να το διδάχτηκε από τον «φιλόσοφο» γιατί μόνον αυτός εκτρέφει ΓΑΪΔΟΥΡΙΑ στην περιοχή μας και γνωρίζει καλά τη γλώσσα τους.

 

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.  -> Χωρίς καμιά ΝΤΡΟΠΗ – αφού δεν έχεις ούτε και φιλότιμο (!)  αναφέρεσαι (παράγραφος 2) στον πραγματικό δημοτικό άρχοντα  και επιστήμονα – ιατρό και με σπουδές  στη φιλοσοφία Δημήτρη Καμιζή ο οποίος τα γαϊδουράκια του τα λατρεύει, τα χαϊδεύει, τους μιλάει με τρυφερά λόγια σαν να είναι δικά του παιδιά και όχι με ουστ που λες εσύ! ->   και   ξοδεύεται γι’ αυτά!  - Για όλα, ήμουν  αυτόπτης μάρτυρας…

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ. (παράγραφος 1)Εγώ ο αγράμματος ψαράς και αυτοαποκαλούμενος δημοσιογράφος για εσένα. Που ήμουν ο πρώτος μαθητής στο δημοτικό σχολείο και εσύ ο τελευταίος και ο πατέρας μου δεν με έστειλε να σπουδάσω λόγω οικογενειακών αναγκών… Ενώ ο δικός σου πατέρας, σε έστειλε στο εξατάξιο γυμνάσιο και εσύ στην πρώτη τάξη το εγκατέλειψες γιατί μόλις επέστρεφες σπίτι, πέταγες τα  βιβλία και τα τετράδια… και πήγαινες στο στάβλο του Καρδάση να παρακολουθείς τις συμπεριφορές των γουρουνιών για τη δικές σου εσωτερικές ανάγκες!!! -> και ο νοών νοείτω …

[...]Να τον βλέπεις και να τον λυπάσαι. Να μου δηλώνει μετάνοια.

Να μου ζητάει συγγνώμη και να αποκαλύπτει το πάθος του ενώπιον της Έδρας και του ακροατηρίου. Βλέπε απόσπασμα από τα πρακτικά της 860/2013 δικαστικής απόφασης:

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ. -> Ναι πραγματικά ζήτησα ειλικρινή συγνώμη ενώπιον του Δικαστηρίου ενώ εσύ δεν ζήτησες ποτέ συγνώμη σε εμένα, για τις εκατοντάδες συκοφαντικές και χυδαίες αναφορές σου με διαφορετικά ψευδώνυμα στο βρομομπλόγκ σου εις βάρος της οικογένειάς μου και κυρίως σε εμένα προσωπικά. Τις κατέθεσα στο δικαστήριο αλλά η πρόεδρος μου είπε -> «αυτά να μας τα  έφερνες  πιο μπροστά να βλέπατε τι θα πάθαινε» Τώρα δικάζουμε αυτή την υπόθεση…

[...] Το ερώτημα είναι. Υπάρχει άνθρωπος να τον λάβει σοβαρά υπόψη μετά από αυτές τις μετάνοιες, μετά από αυτές τις συγγνώμες και μετά από αυτό το πάθος που ο ίδιος αποκάλυψε;;;

 Δηλαδή εφόσον δεν σπούδασε αυτός και έμεινε αγράμματος, όπως μας αποκάλυψε ο ίδιος, το πάθος του αυτό θα το πληρώνει ο κόσμος με αυτές τις ακατανόμαστες βρωμολέξεις του μέσα από το μπλοκ του;;;

ΣΤΑΜ.ΔΑΜ. -> Εγώ ουδέποτε σε κανένα συμπολίτη μου ακόμα και σε εσένα εκφράστηκα με βρωμολέξεις. Αυτό, είναι προνόμιο δικό σου. Σκληρό δημοσιογραφικό λόγο έχω και πάντα θα έχω, για όσους δημιουργούν προβλήματα στις κοινές μας υποθέσεις και ευρύτερα στην κοινωνία μας. Γι’ αυτό, περπατάω με το κεφάλι ψηλά στην Ερμιόνη και σε όλη την Ερμιονίδα. Οι άνθρωποι με χαιρετούν και μάλιστα με το όνομά μου που υπογράφω τα δημοσιεύματά μου και με σέβονται!!! Αν μπορείς εσύ περπάτα πεζός στην Ερμιόνη και όχι συνεχώς με το αυτοκίνητό σου …

[...] Υ.Γ. Ένας έγκριτος δημοσιογράφος με γνήσιο πτυχίο και άδεια ασκήσεως επαγγέλματος εάν αμφισβητεί και θέλει να διαπιστώσει την αλήθεια ενός συμβολαίου, πηγαίνει στο υποθηκοφυλακειο, βάζει το χέρι του στην τσέπη, πληρώνει το ανάλογο χαρτόσημο και παραλαμβάνει το συμβόλαιο γνήσιο και επικυρωμένο και δεν εκλιπαρεί τους άλλους να του φέρουν ''στο πιάτο συμβόλαιο'' όπως κάνει ο ψευτοδημοσιογράφος. 

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ. – Εγώ Νάργο σου ζήτησα να δημοσιοποιήσεις το συμβόλαιο που πέρασε η δωρεά στο Δήμο από τον δωροθέτη ο Μύλος των Μητσαίων στο Μπίστι. – Τίποτα άλλο. Εάν  το έχεις δημοσίευσέ το να ενημερωθούν οι αναγνώστες. Διαφορετικά πέταξέ το κάτω από το κρεβάτι σου μαζί με τα άλλα ντοκουμέντα σου. Μόνο ξεσκόνιστα που και που …

Όσο γι’ αυτό που λες να βάλω βαθιά το χέρι στην τσέπη μου, έχω πάρει παράδειγμα από εσένα, τόσο όταν ήσουν δήμαρχος και τώρα ως ψευτοδήμαρχος… Πες μου μια φορά που να έβαλες το χέρι στην τσέπη για τις κοινές μας υποχρεώσεις. 

Κλείνοντας, να σου θυμίσω και αυτό, που συνεχώς το βλέπω στο αρχείο μου με τα ρεπορτάζ, όταν ζήτησες ως δήμαρχος από το Δ.Σ. να διαγράψουν τα τέλη του Δημοτικού Κοιμητηρίου για τους τάφους των γονέων σου!!! – Κάτι που πληρώνουν όλοι οι δημότες που διατηρούν τα μνήματα πεθαμένων δικών τους ανθρώπων …

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Τοπικός δημοσιογράφος   

Ο Τάσος Τόκας Δ.Σ. επικ. της ΝΕΔΗΠΕΡ -> Οι εντυπώσεις μου κατά την επίσκεψη στην ΄Έκθεση Φωτογραφίας στην Ερμιόνη...

 

Tasos Tokas 

Με ιδιαίτερη χαρά επισκέφτηκα χθες το βράδυ, τον χώρο όπου γίνεται η μοναδική έκθεση φωτογραφίας, που διοργανώνει κάθε χρόνο η Πρωτοβουλία Ενεργών Πολιτών Ερμιόνης στα γραφικά σοκάκια της Ερμιόνης.

Η γραφικότητα που δημιουργούσαν οι πανέμορφες φωτογραφίες, πάνω στους πέτρινους τοίχους, τα παλιά παράθυρα και τις πόρτες, αναδεικνυόταν από τον λιτό και προσεγμένο φωτισμό, που έδινε τα απαραίτητα χρώματα με εκπληκτικό αποτέλεσμα .

Το κλίμα ιδιαίτερα ζεστό για όλους, που γινόταν ακόμα θερμότερο από την μουσική και τα τραγούδια της ορχήστρας που απαρτιζόταν από ντόπιους καλλιτέχνες.

Στη φετινή εκδήλωση υπήρχε μια θετική και πρωτότυπη ιδέα, μια διαφορετική κάλπη, όπου καλούνταν οι επισκέπτες της έκθεσης να ψηφίσουν κατά προτεραιότητα, ποια θέματα νομίζει ο καθένας πως πρέπει να λυθούν στην Ερμιόνη άμεσα ( υπήρχε λίστα προτεινόμενων θεμάτων) ή να προτείνει άλλα.

Πολλά συγχαρητήρια σε όλους για την άψογη διοργάνωση. Ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ στην ψυχή της εκδήλωσης, την κ. Ρίνα Λουμουσιώτη για τη ζεστασιά στην υποδοχή μας.

Το facebook επιλέγει παλαιότερες αναρτήσεις και μας τις υπενθυμίζει...

 Οι ιστορίες σας πριν από ένα χρόνο

Ανατρέξτε ξανά σε αυτές τις στιγμές από το αρχείο ιστοριών σας.

Κλικ στις φωτο και στα κείμενα...

21 Αυγ

21 Αυγ

21 Αυγ

+8 ακόμα