Αντιδήμαρχε Εθελοντισμού & Αλληλεγγύης Μαρία Στάππα σε εκτιμώ… όπως και την ιδιαιτέρα σου πατρίδα την Κοιλάδα, που σε επέλεξε να υπηρετήσεις τα κοινά……

...Γιατί ακόμα, για να επέλεξες το επάγγελμα της εμπορίας σκυλοτροφών, πρέπει να είσαι και φιλόζωος …

STAM.DAM. D.

Στη περιοχή «Μπίστι» της Δ.Κ. Ερμιόνης Δήμου Ερμιονίδας ένα δέντρο – είδος Ροκάρια – έχει αναπτυχθεί υπέρμετρα σε ιδιόκτητη αυλή και δίπλα του διέρχονται ηλεκτροφόρα καλώδια!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ 

Θεωρούμε πως ελλοχεύει  μεγάλους κίνδυνους και ανυπολόγιστες ζημιές σε ιδιοκτησίες (οικίες) η τυχών πτώση του, από ακραία καιρικά φαινόμενα!!!

Γι’ αυτό το λόγο σας ενημερώνουμε, για τις δικές σας ενέργειες...

===============================================================================================================

Θυμίζουμε, πως ένα όμοιο δέντρο (στο είδος) πολύ μικρότερο, υπήρχε στην παραλία της Ερμιόνης σε ανοικτό χώρο και η Δημοτική αρχή – για άλλους λόγους... – με παρέμβασή της  το έκοψε…

  

ΦΩΤΟ - ΡΕΠΟΡΤΑΖ 

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ  

ΥΓ. Εκτός των άλλων, έχουμε και μεγάλη περιβαλλοντική ρύπανση στους κοινοχρηστους χώρους και φωνάζουν οι γειτόνοι...

Για όλα αυτά,  ενημερώθηκε σήμερα  κατ΄ιδίαν και αντιδήμαρχος καθαριότητας Γιάννης Τσαμαδός 

Το περιβόητο ποίημα του Κίπλινγκ «Αν» - Αφιερωμένο εξαιρετικά στα παιδιά μας - στους νέους μας, που κρατάνε στα χέρια τους σαν τον ήλιο τον χάρτινο τις ΕΛΠΙΔΕΣ μας!!...

Ορισμένες στιγμές που με γεμίζουν νοσταλγία και έχουν γραφτεί ανεξίτηλα μέσα μου είναι και αυτές, όταν ο αείμνηστος δάσκαλός μας Μιχαήλ Παπαβασιλείου προσπαθούσε να περάσει στον ψυχισμό μας  βαθιές έννοιες, δύσκολες για την παιδική μας ηλικία.

Μερικές από αυτές είναι και οι συμβουλές που έδινε ο Άγγλος Νομπελίστας ποιητής Κίπλινγκ Ραντγυαρντ στο γιο του, μέσα από το περίφημο ποίημά του με τίτλο «Αν»

Είναι ένα ποίημα υποθήκη θα λέγαμε, με πολλές συμβουλές για πάντα προς το παιδί του, μη έχοντας κάποιο περιουσιακό στοιχείο να του αφήσει! 
Και πράγματι, αν  διαβάσετε αυτό το ποίημα και εμβαθύνετε στις συμβουλές αυτές, και αν… ένας νέος τις κάνει πράξη στη ζωή του, δεν χρειάζεται να βρει έτοιμες περιουσίες ή χρήματα από τους γονείς του. Θα τα δημιουργήσει και θα τα αποκτήσει μόνος του!

Από το τετράδιο ποιημάτων του Δημοτικού Σχολείου Ερμιόνης

Αυτό που μου κάνει όμως εντύπωση είναι, ότι έψαξα στο διαδίκτυο και βρήκα το ποίημα σε διάφορες μεταφράσεις, αλλά καμία δεν με γέμιζε τόσο πολύ, όσο αυτή που έχω γραμμένη σε τετράδιο ποιημάτων, της Ε΄και ΣΤ΄τάξης του Δημοτικού σχολείου 1956-57. Ίσως να υπάρχουν και συναισθηματικοί λόγοι που κάνω αυτή την επιλογή.

Ωστόσο, να αναφερθώ και σ’ αυτή την πτυχή που αφορά το εκπαιδευτικό σύστημα αυτών των χρόνων, τις τιμωρίες ή τις ποινές που επιβάλλανε στους μαθητές οι δάσκαλοι,  εάν δεν ξέρανε το μάθημα (όπως σ'αυτή την περίπτωση στην εξέταση αυτού το μεγάλου ποιήματος!) ή σε διάφορες αταξίες που κάνανε. 

Ακόμα, κανένας εκπαιδευτικός ή άλλος ειδικός δεν με έχει πείσει, τι ζημιά υπέστη η ψυχολογία μας αυτά τα χρόνια τουλάχιστον στη δικιά μας γενιά «η γενιά με τα φτερά της τα ανοικτά όπως την αποκαλούν…» με τις σημερινές γενιές που τα έχουν όλα και αισθάνονται ότι δεν έχουν τίποτα!
Με αποτέλεσμα, να ψάχνουν να βρουν υποκατάστατα…

Και θα κλείσω αυτό το σημείωμα με τον τελευταίο στίχο του ποιήματος.

Γράφει ο Κίπλινγκ στον γιο του
 (Αν τα κάνεις όλα αυτά) 

«Τότε δική σου θε νάνε όλη η γη κι’ ότι μέσα της κλείνει,

 και τρανότερος τότε, θε να είσαι, ένας άνδρας παιδί μου…»

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

---------------------------------------------------------------------------------------------

 

Μικρό βιογραφικό του ποιητή - >

ΚΙΠΛΙΝΓΚ ΡΑΝΤΓΥΑΡΝΤ

Άγγλος πεζογράφος και ποιητής. Γεννήθηκε το 1865 στη Βομβάη των Ινδιών. Σπούδασε στο Λονδίνο αρχικά και στο Ντέβον αργότερα για να επιστρέψει στις Ινδίες σε ηλικία 17 ετών και να εργαστεί εκεί ως δημοσιογράφος. Αμέσως μετά το γάμο του εγκαταστάθηκε στην Αμερική και εκεί έγραψε δύο σημαντικά έργα: Τα βιβλία της Ζούγκλας και Ο θαρραλέος καπετάνιος.
Η Αμερική δεν κατάφερε ωστόσο να τον κρατήσει. Μετακόμισε στο Σάσσεξ της Αγγλίας και εκεί έγραψε το θαυμάσιο μυθιστόρημα Κιμ, κλασικό στο είδος του. Αλλά έργα του είναι: "Ο Πακ από το λόφο Πουκ",  "Από θάλασσα σε θάλασσα", "Μπαλάντες ενός στρατώνα", "Το δίτροχο φάντασμα", "Επτά θάλασσες."

Το 1907 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας και λίγα χρόνια αργότερα το 1927, με το Χρυσό Μετάλλιο της Βασιλικής Λογοτεχνικής Εταιρίας. Επίσης, έλαβε τιμητικές διακρίσεις από Πανεπιστήμια της Αγγλίας και της Ευρώπης. Πέθανε το 1936 και η τέφρα του τάφηκε στη «γωνιά των ποιητών» στο αβαείο του Ουέστμινστερ στο Λονδίνο.

Η κυβέρνηση των αρίστων… δεν μπορεί να συντηρήσει ακόμα και ένα ιστορικό κτήριο (μνημείο της ιστορίας μας!) όπως είναι το δικαστικό μέγαρο Ναυπλίου…

Γιώργος Γαβρήλος

Βουλευτής Αργολίδας

Τομεάρχης Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

e-mail: georgegavrilos.vouli@gmail.com

Αθήνα: Μητροπόλεως 1, τκ. 10557. 2103245714

Ναύπλιο: Ασκληπιού 1, τκ. 21100. 2752024907

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

5 Αυγούστου 2024

Θέμα: «Γ. Γαβρήλος: Δικαστικό Μέγαρο Ναυπλίου, το νέο Γιοφύρι της Άρτας. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης δεν δεσμεύεται σε κανένα χρονοδιάγραμμα περάτωσης των εργασιών συντήρησης που απαιτούνται»

Σχετικά με τις επείγουσες εργασίες που χρειάζεται να γίνουν για να συντηρηθεί το Δικαστικό Μέγαρο Ναυπλίου, ώστε να επιλυθούν τα άμεσα λειτουργικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι σε αυτό και οι πολίτες που το επισκέπτονται, απάντησε ο Υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης σε ερώτηση που είχε καταθέσει ο Γιώργος Γαβρήλος φέτος τον Ιούλιο (5729/09-07-2024).

Όπως συνάγεται, το Υπουργείο ούτε χρονοδιάγραμμα έχει για την έναρξη των εργασιών, ούτε δεσμεύεται για το πότε θα ολοκληρωθεί το έργο της συντήρησης του κτιρίου, το οποίο να θυμίσουμε ότι έχει εξαγγελθεί από τον Μάιο του 2022. 

Σύμφωνα με τις απαντήσεις μάλιστα, των αρμόδιων Υπηρεσιών, αντιλαμβανόμαστε ότι για τις εγκρίσεις μόνο κάποιων μελετών και μερικών ποσών για μικρό- έργα, η Διοίκηση και η ηγεσία του Υπουργείου χρειάστηκαν πάνω από δυο χρόνια!

Η συντήρηση του Δικαστικού Μεγάρου Ναυπλίου είναι ένα έργο σημαίνουσας σημασίας, τόσο για την ασφάλεια των χρηστών του, όσο και για την προστασία του ίδιου του ιστορικού κτιρίου, σχολιάζει ο Γιώργος Γαβρήλος. 

Είναι ξεκάθαρο πως η κυβερνητική ολιγωρία, η αδιαφορία και η έλλειψη αντίληψης της επικινδυνότητας των φθορών που υπάρχουν, έχουν καταστήσει το έργο αυτό, σε ένα νέο Γιοφύρι της Άρτας.

Ένα είναι σίγουρο πάντως: οι πολίτες του Ναυπλίου, ο Δικηγορικός Σύλλογος και οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν κάτι άμεσα από το Υπουργείο Δικαιοσύνης σχετικά με την συντήρηση του Δικαστικού Μεγάρου, παρά τα όσα επικοινωνιακά

Κύριε δήμαρχε και λοιποί αιρετοί... -> τι μπορούμε να κάνουμε με αυτούς τους βάνδαλους και τους απεχθείς βανδαλισμούς τους ;;; ..

 Συνεχίζουν ακάθεκτοι (!) τις καταστροφές στο «Μπίστι» κάθε φορά σε διαφορετικό στόχο…

Στην αρχή (2009) εκδηλώθηκαν με πρωτοφανή αγριότητα, στην καταστροφή των πρώτων  πυροσβεστικών φωλεών, τον εσωτερικό μηχανισμό και ό,τι έβρισκαν μπροστά τους!! ...

Στη συνέχεια παραβίασαν την πόρτα του μύλου των Μητσαίων (2010) και είχαν εγκατασταθεί στο πατάρι του, για την ικανοποίηση, κάθε εξάρτησης και ανάγκης τους…

Μετά καταστρέψανε της καινούργιες ανοξείδωτες πυροσβεστικές φωλιές που τοποθέτησε η δημοτική αρχή…

Σήμερα βιώνουμε το μένος τους (!) με το ξήλωμα ενός άλλου καθιστικού (παγκάκι).

Το πρωί κολυμπώντας στην περιοχή, το είδαμε πεταμένο δίπλα στην βραχώδη παραλία  στη θέση "Διπλό παγκάκι" (τώρα έχει μείνει μόνο το ένα και η βάση του εξαρμοσμένου καθιστικού)  και υποθέσαμε πως είχαν ξηλώσει και πετάξει και το δεύτερο παγκάκι... 

Φωτο -> 3)

Όμως, δεν ήταν έτσι. - Το απόγευμα που πήγα να φωτογραφίσω το παγκάκι που ήταν πεταμένο στην παραλία – Φωτο –>4)  και  είδα το πρωί από τη θάλασσα, προς μεγάλη μου απογοήτευση έλειπε! ...

Ωστόσο, τυχαία προχώρησα μερικά μέτρα ανατολικά και αριστερά του δρόμου – στο πρανές- ήταν τοποθετημένο ένα παγκάκι, σαν αυτό που είχα δει το πρωί στην βραχώδη παραλία. - Φωτο 5)

Μου κίνησε την περιέργεια και το φωτογραφίζω όπως ήταν στημένο. 

Στη συνέχεια, ανεβαίνω τη μικρή ανηφοριά και έκπληκτος βλέπω πως το παγκάκι ήταν πρόχειρα τοποθετημένο στις τρύπες της βάσης του με τα  στηρικτικά λαμάκια κομμένα...   Φώτο 6)

Με μια απαλή κίνηση των χεριών μου, το αναποδογύρισα, για να μην έχουμε κάποιο σοβαρό ατύχημα από ανυποψίαστους ανθρώπους που θα πάνε να ξεκουραστούν  και να απολαύσουν την ωραία θέα. 

Φώτο 7) 

Και το ερώτημά μας είναι ποιοι πήραν το παγκάκι που ήταν πετάμενο στην παραλία  και το τοποθέτησαν πάλι στη θέση του έτσι πρόχειρα και επικίνδυνα;;;

Είναι και αυτό μια  πτυχή του σοβαρού θέματος…

 Σημείωση: Η γραφική μπανιέρα, όπου χιλιάδες πολίτες -> Έλληνες και   αλλοδαποί -  αφηνόντουσαν κάθε καλοκαίρι στην αγκαλιά της γαλάζιας Θεάς με τα σμαραγδένια χρώματά της, πολλά χρόνια, είχε μετονομαστεί, «Διπλό παγκάκι» ακόμα και στις μέρες μας που δεν υπάρχουν δύο παγκάκια…

Κι’ όλα αυτά συμβάινουν στην τοπική μας κοινωνία, με την ανοχή, την αδιαφορία και το φόβο των πολιτών της να εκτεθούν δημοσία – όπως πάντα… 

Αυτοί οι «πολίτες», -> αυτός «ο κυρίαρχος λαός» που επιλέγει τους δημοτικούς μας άρχοντες, με μυστική ψήφο... στην κάλπη!

Δεν χρειάζεται να περιγράψουμε τις πράξεις, οι εικόνες μιλούν από μόνες τους… 

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ  

Στην κυριολεξία ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ! η ομώνυμη παράσταση της Χορευτικής Ομάδας Ερμιόνης (ΧΟΕΡ) με χοροδιδάσκαλο τον Κωστή Σκούρτη…

Η μεγάλη παράσταση με πολύ μεγάλη συμμετοχή χορευτών και άλλων συντελεστών και γεμάτος ο αύλειος χώρος του παλαιού Δημοτικού Σχολείου (κοινοτικό κατάστημα) από το κοινό,  άρχισε στις 9 ώρα και αυτή τη στιγμή είναι σε εξέλιξη πάνω στη σκηνή…

Στην εκδήλωση παραβρέθηκε και  ο Δήμαρχος Ερμιονίδας, συνοδευόμενος από αιρετούς συνεργάτες του...

Φώτο - ρεπορτάζ 

STAM. DAM.D.

Εγώ δεν έπαιξα …

Διαβάζοντας τα πρώτα κείμενα του βιβλίου του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη & Τζένης Δ. Ντεστάκου -> « Πάμε για π(ι) – λ- ζες;;- 35 και 1 Παραδοσιακά Παιχνίδια της Ερμιόνης» σκέπτομαι και αναπολώ με ανάμεικτα συναισθήματα, αυτά τα αγνά παιδικά μας χρόνια!..

Σκέπτομαι εκτός των άλλων, πως ο συμμαθητής μου στο Δ.Σ.Ε. και καλός μου φίλος  Γιάννης Σπ. πόσο τυχερός ήταν, που του χαρίστηκε η ζωή στα πρώτα τρυφερά χρόνια, να παίξει τόσο πολύ, για να μπορεί τώρα στο γέρμα του να βγάζει από μέσα του τόσες πολλές και σπουδαίες θύμισες, να τις καταγράφει και να τις περνάει στην αιωνιότητα(!) ως πολύτιμη παρακαταθήκη στις επόμενες γενεές…

Σε ό,τι αφορά εμένα, θυμάμαι και μελαγχολώ, πως δεν μου δόθηκε η ευκαιρία… να παίξω, γιατί από ηλικία 6-7 χρονών έπρεπε να εργάζομαι και να ταξιδεύω ψαρεύοντας με τον πατέρα μου για να συνεισφέρω στις ανάγκες της οικογένειάς μας. 

Βέβαια,  αυτές οι σκέψεις και οι εμπειρίες που επικαλούμαι τώρα  εκ πρώτης όψεως μπορεί να φαίνονται αρνητικές για την ανάπτυξη ενός παιδιού,  αλλά «ουδέν κακόν αμιγές καλού» κατά το αρχαίο ρητό…

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

============================================

Αποσπάσματα  από τα πρώτα κεφάλαια του βιβλίου,

 που μας τράβηξαν την προσοχή…

Με συνεχείς αναφορές μας σταδιακά, θα επανερχόμαστε …

======================================

[...] Στο «παιχνίδι» και οι γονείς

Όπως για το σχολείο το παιχνίδι αποτελεί μια πολύτιμη εκπαιδευτική διαδικασία, το ίδιο ισχύει για το σπίτι και τους γονείς. Όσο περισσότερο χρόνο διαθέτει ο γονιός, τόσο τα αποτελέσματα στην ανάπτυξη του παιδιού είναι θεαματικά. Παίζοντας ο ενήλικας με το παιδί, ως γονιός και ως παιδαγωγός, συντελεί στην υιοθέτηση μηχανισμών σκέψης και τρόπων επιβίωσης, μαθημάτων ζωής. Παράλληλα γίνεται ιδιαίτερα αγαπητός στα μάτια του μικρού που έχει την τάση να αγαπά κάθε μεγάλο που τον υπολογίζει, αφουγκράζεται τις ανάγκες του και του προσφέρει φροντίδα και ασφάλεια. Τα στοιχεία αυτά μαζί με την υγεία αποτελούν απαραίτητα «υλικά» για την οικοδόμηση μιας ευτυχισμένης ζωής. Μέσα από το παιχνίδι οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να αντιμετωπίσουν το στρες και το άγχος και οι εκπαιδευτικοί να προωθήσουν τη συγκέντρωση και τον αυτοέλεγχο. Το παιχνίδι στην οικογένεια και το σχολείο είναι ένα ισχυρό όπλο για την ανάπτυξη ισορροπημένων και αρμονικών προσωπικοτήτων. Γι’ αυτό και κρίνεται απαραίτητο να έχει την πρώτη θέση στα προγράμματα ανατροφής, διαπαιδαγώγησης και μάθησης. Τέλος ιδιαίτερο μέλημα των εκπαιδευτικών προγραμμάτων πρέπει να είναι η κατασκευή παιχνιδιών με ανακυκλώσιμα υλικά καθώς και η παρουσίαση παραδοσιακών ελληνικών παιχνιδιών και του τρόπου κατασκευής τους.

Δεμένοι με τις ρίζες μας

Στην καθημερινότητα της Ερμιόνης τα παιχνίδια είχαν πρωτεύοντα ρόλο! Η πόλη μας με το ψαράδικο αλλά και αγροτικό τοπίο, τις όμορφες και διαφορετικές γειτονιές ήταν πηγή έμπνευσης για μας. Μέσα από τις αντιθέσεις της διαλέγαμε το …βασίλειο που μας ταίριαζε για να στήσουμε το παιχνίδι μας. Άλλοτε το νοτισμένο 17 χώμα της θάλασσας, τις παραλίες της, τα πεύκα, το βουνό κι άλλοτε ό,τι κρυφό και απόμερο ή φανερό υπήρχε. Επιδιώκαμε με τα παιχνίδια μας, αυτή την αστείρευτη πηγή δύναμης, δεξιοτήτων, δημιουργίας και μάθησης, να κατακτήσουμε τη γη, τη θάλασσα και τον αέρα, να τιμήσουμε την υπέροχη παιδική - εφηβική ηλικία, που τη χορτάσαμε, την απολαύσαμε και τη ζήσαμε παρ’ όλες τις απαγορεύσεις που μας επιβάλλονταν. Μαθητές του Δημοτικού απαγορευόταν να παίζουμε μπάλα. Εμείς, όμως, πηγαίναμε κρυφά στο «Κουρκουβίκι», στον πέτρινο σωρό ψηλά πάνω στο «Κρόθι». Εκεί, παρότι δρόμος δεν υπήρχε, είχαμε φτιάξει ένα μικρό γήπεδο. Όταν έφευγε η μπάλα, την κυνηγούσαμε μέχρι τη θάλασσα… Κι όταν τη χάναμε, πίσω δεν κάναμε! Χρησιμοποιούσαμε δύο και τρεις άλλες που κρατούσαμε ρεζέρβα! Κι ο πετροπόλεμος απαγορευόταν! Μα εμείς χωνόμαστε στο Μπίστι και «κάναμε το δικό μας», αδιαφορώντας για τις …επιπτώσεις της επόμενης μέρας μετά την προσευχή μπροστά σε όλα τα παιδιά του σχολείου… Στο Γυμνάσιο τα πράγματα χειροτέρευσαν. Ποδοσφαιράκια, σινεμά, «Μικρός Ήρωας», «Ταρζάν» και «ρόλος» απαγορεύονταν αυστηρά. Μα εμείς ήταν αδύνατο να υποκύψουμε και να υποταχθούμε! Να φυλακίσουμε την παιδική/εφηβική ψυχή μας και να της στερήσουμε το οξυγόνο της, που είναι το παιχνίδι. Αποτέλεσμα; Διήμερες και τετραήμερες αποβολές, ακόμα και μείωση της διαγωγής!1 Δεν θα ήταν υπερβολικό αν λέγαμε ότι κάποια από τα παιχνίδια μας, όπως π.χ. το τζίτζι, έχουν τόσες παραλλαγές και ονόματα όσα και τα μέρη που παίζεται. Οι πολλές παραλλαγές του ίδιου παιχνιδιού έχουν μεγάλη παιδαγωγική αξία, γιατί δείχνουν τα απεριόριστα όρια της φαντασίας και της δημιουργικής σκέψης του παιδιού, όταν βρεθεί σε πρόσφορο έδαφος, όπως είναι ο χώρος τους παιχνιδιού. Είχαμε όμως και «καθαρά» ερμιονίτικα παιχνίδια, όπως π.χ. το ουρέλι, που δεν τα βρήκαμε σε κάποια συλλογή. 1 Προσωπικά, γρήγορα κατάλαβα και γνωρίζω καλά ως γονιός και παιδαγωγός, πως με τις απαγορεύσεις δεν προασπίζεσαι την ποιότητα σε κανένα τομέα. Οι απαγορεύσεις «εμπνέονται και δεν επιβάλλονται», ακριβώς όπως ο σεβασμός. 18 Εκτός από τα παιχνίδια που περιγράφονται στο παιχνιδοβιβλίο, την καθημερινότητά μας γέμιζαν και πολλά άλλα. Κάποια έχουμε δημοσιεύσει στους τοπικούς ιστότοπους ενώ άλλα συμπεριλαμβάνονται σε λαογραφικές μελέτες μας. Θα αναφέρουμε ονομαστικά μερικά από αυτά τα παιχνίδια, αν και ελλοχεύει πάντα «ο κίνδυνος» κάποια να λησμονήσουμε… Αγάλματα, αερόστατα, αμπάριζα ανέβα μήλο, ανθρωποδιελκυστίνδα, γαμπρός και νύφη, γιο-γιο, γκέο-βαγκέο, ήλιος και βροχή, καρύδια, κολοκυθιά, κόκκαλο[1]ξεκόκκαλο, κούκλες, κουτί ασετιλίνης, κυνηγητό, κυρά Μαρία, λάστιχο, μαντηλάκι, μήλα, μύλος, παγίδες, πάει μία, πεντόβολα, πετροπόλεμος, πινακωτή, ποδόσφαιρο, πούντο το δαχτυλίδι, ροκάνα, τρίλιζα, αλογάκια με το καπίστρι, αυτοκινητάκια, στρατιωτάκια, σακακιές, στάκα-μαν, σπιτάκια, σχοινάκι, Τούρκος ή Έλληνας, τρενάκια, τσίμπι-τσίμπι, τρίλια, τυφλόμυγα, φιδάκι καθώς και διάφορα «θρησκευτικά» παιχνίδια μίμησης (επιτάφιοι, βαφτίσια, γάμοι) και τόσα άλλα…! Κάθε εποχή ίσως και κάθε μήνας είχε τα δικά του παιχνίδια. Άλλα για τα αγόρια, άλλα για τα κορίτσια και κάποια «αγορίστικα», που τα έπαιζαν και τα «αγοροκόριτσα», όπως τα λέγαμε κοροϊδευτικά. Συμπληρωματικά, όμως, κατασκευάζαμε και τα πιο απίθανα και εντυπωσιακά παιχνίδια, αξιοποιώντας τα «ταπεινά» υλικά που υπήρχαν γύρω μας, στη φύση και τις γκουλούμες.2 .......

Πόσες θητείες θέλει ο κ. δήμαρχος να υλοποιήσει τις προεκλογικές του υποσχέσεις;;; -> ας το δηλώσει τουλάχιστον στους ψηφοφόρους του, που διαρκώς εξαπατώνται…

 

 Λόγια – Λόγια – Λόγια …

Δήμαρχος Ερμιονίδας και Πρόεδρος Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ αναγκάστηκαν στο Δημοτικό Συμβούλιο της 31-7-2024, όπου συζητήθηκε η πρότασή μας «Ποιότητα νερού ανθρώπινης κατανάλωσης Δήμου Ερμιονίδας» να πουν ότι «ξέρουμε όλοι ότι το νερό στο Κρανίδι, το Πόρτο Χέλι και την Κοιλάδα χρησιμοποιείται μόνο για λάτρα».

Πως το ξέρουν αυτό οι πολίτες;

Πότε ενημερώθηκαν και από ποιόν αρμόδιο για τα ποιές ακριβώς είναι οι επιτρεπόμενες χρήσεις του νερού στα  προναφερθέντα μέρη;

Ούτε κουβέντα για τις ενέργειες που τυχόν έκαναν τα τελευταία πέντε χρόνια που έχουν την ευθύνη της διοίκησης του Δήμου για τη βελτίωση, όχι μόνο της ποιότητας του νερού αλλά και των δικτύων ύδρευσης.>>>>

«Με τη δαμόκλειο σπάθη επικρεμάμενη πάνω από το κεφάλι μας» - >>>> (... Με την επιφύλαξη κάθε δικαιώματος...)

Γράφει ο Μάκης Κατσαΐτης στο blog του  …

https://sikam.wordpress.com/2024/08/02/

Εξωδικα

2 Αυγούστου, 2024 in Δικαιοσυνη | Tags: Πολιτικη και οικονομικη Διαφθορα Διαπλοκη | Σχολιάστε

Εξωδικο στον κ Δαμαλιτη

Εξώδικο έλαβα και εγώ χθες απο δικηγορικο γραφειο ζητώντας μου να κατεβάσω μεσα σε τρεις μερες πέντε δημοσιεύσεις που έκανα στα τελευταία 12 χρόνια (βασικα αναδημοσιευσεις αρθρων σε αλλες σελιδες με τον δικο μου σχολιασμο)σε σχέση με επιχειρηματία και την εμπλοκή του με την δικαιοσύνη που τελικά πλέον έχει λήξει.

Καλησπέρα σας, Υπό την διότητά μου ως πληρεξούσιος δικηγόρος του…… επισυνάπτω σχετικό αίτημα του εντολέως μου και σας καλώ να διαγράψετε τα αναφερόμενα δημοσιεύματα από τον ιστότοπό σας κατ’ άρθρο 17 ΓΚΠΔ (συμπεριλαμβανομένου του τίτλου και κάθε άλλου στοιχείου που παραπέμπει σε αυτά).Με επιφύλαξη κάθε δικαιώματος,

Και ακολουθει το εξωδικο οκτω σελιδων με σχετικη νομολογια που καταληγει >>>>>>>

Καλοκαιρινές εκδηλώσεις του «Ερμιονικού Συνδέσμου» στην Ερμιόνη – Κάθε μία και ένας σταθμός …

Επιλογές από το προσωπικό μας αρχείο - 6 Σεπτεμβρίου 2016

Δεκάδες τα ρεπορτάζ μου για το εικαστικό της έργο κι’ όχι μόνο...  στις παρουσιάσεις του στην Ερμιόνη και στην Αθήνα…

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

 Έκθεση Ζωγραφικής Ανθούλας Λαζαρίδου – Δουρούκου
  - «Η ελληνική ενδυμασία δια μέσου των αιώνων»

Εκδήλωση του "Ερμιονικού Συνδέσμου"σε συνεργασία με 

το Ν.Π. Πολιτισμού του Δήμου Ερμιονίδας και την Δημοτική Κοινότητα Ερμιόνης.

 

Τιμητικές παρουσίες εκτός των άλλων, της πρώην Προέδρου  της Βουλής των Ελλήνων και Ακαδημαϊκού κας Άννας  Ψαρούδα - Μπενάκη 

και του Βουλευτή Αργολίδας - ΣΥΡΙΖΑ- κ. Γιάννη Γκιόλα 

Σήμερα, (6/9/2016) στον  κατάμεστο αύλιο χώρο του Πνευματικού Κέντρου Ερμιόνης (Σχολείο Συγγρού) τρία πολιτιστικά στοιχεία πλημμύρισαν!  το ιστορικό κτήριο,  το οποίο στέκει στο πέρασμα των χρόνων ως  φάρος φωτεινός - Παιδείας και Πολιτισμού, της τοπικής μας κοινωνίας. 

Το πρώτο στοιχείο ήταν αυτό, του θαυμάσιου εικαστικού έργου της προβεβλημένης Ερμιονίτισσας λαϊκής μας ζωγράφου Ανθούλας Λαζαρίδου - Δουρούκου.

Η αξιόλογη ζωγράφος μας υποδέχεται  στον χώρο της εκδήλωσης τον κυβερνητικό Βουλευτή Αργολίδας - ΣΥΡΙΖΑ - κ. Γιάννη Γκιόλα

Το δεύτερο στοιχείο η γλαφυρή και λογοτεχνική ομιλία (όπως κάθε φορά άλλωστε)
του Προέδρου του Ερμιιονικού Συνδέσμου Γιάννη Σπετσιώτη 

------------------

Το τρίτο στοιχείο η εμπεριστατωμένη παρουσίαση του έργου της Λαΐκής μας ζωγράφου από την κα Μαριάννα Ξενάκη εικαστικό και καθηγήτρια της εικαστικής τέχνης,  η οποία ανέδειξε με ένα ιδιαίτερο τρόπο την προσωπικότητα και τη μεγάλη προσφορά στο χώρο των εικαστικών τεχνών και ευρύτερα στην κοινωνία μας της τιμούμενης καλλιτέχνιδας.  

--------------------------------------

Η κα Μαρίκα Κανέλλη - Τουτουτζή  ανέπτυξε μετά από έρευνα το θέμα:

«Η Ελληνική ενδυμασία σε διάφορες περιοχές της πατρίδας μας»

-------------------------------

 Και η κα Μιρέλα Ζωγράφου η οποία μας μίλησε με θέμα:

«Η ενδυμασία της Ερμιόνης και της γύρω περιοχής»

Αυτά τα τρία δυνατά στοιχεία έλαμπαν στα μάτια μας σαν πολιτιστικά μαργαριτάρια! δίνοντάς μας μια ελπίδα και την άλλη πλευρά - την καλή, της Ερμιονίτικης κοινωνίας και ευρύτερα της Ερμιονίδας.

Παραθέτουμε αυτούσια την ομιλία του  Γιάννη Σπετσιώτη >>>>>>