ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2022
ΕΡΜΙΌΝΗ -> Με λαμπρότητα, συγκίνηση και έξαρση εθνικής συνείδησης και υπερηφάνειας, με τις επιβαλλόμενες τιμές, έγιναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Ερμιονίτη Αγωνιστή Αντώνη Σταμάτη Μήτσα…
Σήμερα 25 Σεπτεμβρίου 2022 στην Ερμιόνη, σε ατμόσφαιρα συγκινησιακή και εθνικής ομοψυχίας, έγιναν με όλες τις τιμές, τα αποκαλυπτήρια της προτομής του αγωνιστή των μετά την επανάσταση πολέμων του έθνους μας, Συνταγματάρχη Αντώνη Στ. Μήτσα, απόγονο των Ερμιονιτών οπλαρχηγών του 21 Σταμάτη και Γιάννη Μήτσα.
Εκεί στον κήπο των Μητσαίων (όπως έχει μετονομαστεί) -> δίπλα στον μητροπολιτικό Ι. Ν. Ταξιαρχών και την ιστορική οικία της Γ΄Εθνοσυνέλευσης (Ι.Λ.Μ.Ε.) πήρε τη θέση της η προτομή του ήρωα ανάμεσα στις προτομές των προγόνων του Σταμάτη και Γιάννη Μήτσα.
Με την αργή αποκάλυψη της καλυμμένης προτομής με την ελληνική σημαία -> από τον Δήμαρχο Ι. Γεωργόπουλο, τον Αλέξανδρο Ράλλη - Πρεύσβη, μακρυνός απόγονος της οικογένειας και απόγονος της οικογένειας Δεληγιάννη (Αριστερά) - τον νεαρό απόγονο Σταμάτη Π. Μήτσα και τον Πρόεδρο της Κοινότητας Ερμιόνης Ιω. Γανώση (Δεξιά). Ταυτόχρονα, η δημοτική μπάντα απέδιδε τιμές, ρίγη συγκίνησης και πολύ θερμό χειροκρότημα, από το πλήθος των παρευρισκομένων, που είχε κατακλείσει το χώρο!
Οι προτομές των Ηρώων μας θα στέκουν εκεί αγέρωχα, για να θυμίζουν στη θέασή τους στους Ερμιονίτες και σε κάθε επισκέπτη της πόλης μας, τους αγώνες και την προσφορά τους στον αγώνα, για απελευθέρωση της χώρας μας από τον τουρκικό ζυγό, αλλά και από κάθε άλλον ξένο και ντόπιο επιβουλέα, που ήθελε, να ρυθμίσει κατά τα δικά του συμφέροντα, την ανεξαρτησία του νεοσύστατου Έθνους μας....
Συγκινητική δήλωση του κ. Πάνου Μήτσα ενός απογόνου της μεγάλης οικογένειας των Μητσαίων, που σήμερα βρέθηκαν εδώ στην Ερμιόνη ευλαβείς προσκυνητές, στην ιδιαιτέρα πατρίδα των Ηρώων προγόνων τους…
================================================================================================================================
Με γλαφυρό λόγο και με πατριωτικές εξάρσεις και συναισθήματα,
η ομιλία του Προέδρου του «Ερμιονικού Συνδέσμου» Γιάννη Σπετσιώτη,
με πολλά στοιχεία από την έρευνά του σε αρχεία και άλλες πηγές, θα περάσει στο πάνθεο της ιστορίας του τόπου μας…
Έτσι, «στεφανώνονται» οι σεμνοί άνδρες της εθελοντικής προσφοράς και της αγάπης για την ιδιαιτερα τους πατρίδα-> σκεπτόμουνα, την ώρα που μιλούσε, με καθηλωμένο το ακροατήριο…
Κατάσπαρτη με λαμπρές μορφές ηρώων, ανδρών και γυναικών, είναι η Ιστορία της Φυλής μας. Εκατομμύρια οι επώνυμοι, μυριάδες οι ανώνυμοι. Όλοι έχουν αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους στις σελίδες της και αποτελούν τα ασκίαστα πρότυπα θυσίας, αυταπάρνησης και εκπλήρωσης του υπέρτατου καθήκοντος και χρέους προς την πατρίδα. Τη μνήμη τους τιμάμε και την ιστορία τους θυμόμαστε και σεβόμαστε.
Σήμερα, εδώ, προβάλλει ολοζώντανη, σιωπηλή αλλά «εύγλωττη» η ιστορία της γενέθλιας γης μας, της Ερμιόνης. Σήμερα, εδώ, αποτείουμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής στον γενναίο αξιωματικό και έντιμο πολιτικό Αντώνη Μήτσα, γόνο της ιστορικής ερμιονίτικης οικογένειας των Μητσαίων, που για εκατό χρόνια πρωτοστάτησε στους αγώνες για την ανεξαρτησία της Ελλάδας. Ένα φαινόμενο σπάνιο, ίσως μοναδικό και ανεπανάληπτο.
Τρεις γενιές Μητσαίων βρέθηκαν στο πεδίο των πολέμων και των μαχών καθώς και στον στίβο της πολιτικής ζωής. Αγωνίζονταν πάντα με όραμα την επικράτηση των οικουμενικών αξιών της ανεξαρτησίας, της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης αλλά και τη δημιουργία και οργάνωση του νεοσύστατου ελληνικού κράτους.
Κυρίες και Κύριοι,
Με εισήγηση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ερμιονικού Συνδέσμου ο κύριος Πάνος Μήτσας, απόγονος της ιστορικής οικογένειας και μέλος του Ερμιονικού Συνδέσμου, θέλησε να αναλάβει τα έξοδα της προτομής του προπάππου του Αντώνη Μήτσα, ώστε αυτή να τοποθετηθεί 41 χρόνια μετά δίπλα στις προτομές του πατέρα του Σταμάτη και του θείου του Γιάννη Μήτσα, ηρωικών μορφών του ’21.
Ο κύριος Πάνος Μήτσας είναι εγγονός του ανδρείου αξιωματικού του ελληνικού στρατού Κωνσταντίνου Μήτσα, που μπήκε πρώτος, έφιππος, επικεφαλής του Τάγματός του στη Βέροια την ημέρα της απελευθέρωσης της πόλης, τον Οκτώβριο του 1912. Ο Κωνσταντίνος Μήτσας ήταν ο μικρότερος από τα πέντε παιδιά, τέσσερα αγόρια και ένα κορίτσι, του Αντώνη Μήτσα.
Αν και δεν είναι στον χαρακτήρα του φίλου Πάνου να δέχεται τέτοιου είδους εγκώμια θέλω εκ μέρους όλων των Ερμιονιτών να τον ευχαριστήσω για την αξιέπαινη, αξιοζήλευτη και αξιομνημόνευτη προσφορά του.
Ο Πρόεδρος του Κοινοτικού Συμβουλίου Ερμιόνης κύριος Ιωσήφ Γανώσης αγκάλιασε την ιδέα και με την αποδοχή και συμπαράσταση των μελών του Κοινοτικού Συμβουλίου προέβη με υπευθυνότητα στις απαιτούμενες ενέργειες, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του. Με προσωπικές επαφές και την αποστολή των σχετικών εγγράφων ενημέρωσε τον Δήμαρχο Ερμιονίδας κύριο Γιάννη Γεωργόπουλο, ο οποίος με ιδιαίτερη προθυμία ανταποκρίθηκε άμεσα και προχώρησε στις προβλεπόμενες διαδικασίες για την υλοποίηση αυτής της ιδέας.
Την προτομή φιλοτέχνησε ο εξαίρετος Ερμιονίτης καλλιτέχνης και δάσκαλος της γλυπτικής τέχνης κύριος Σταύρος Μαυρομιχάλης. Πράγματι είναι πολύ όμορφη, όσο όμορφος και γοητευτικός ήταν σύμφωνα με τις περιγραφές και τις φωτογραφίες ο απεικονιζόμενος. Συγχαίρουμε τον γλύπτη κύριο Μαυρομιχάλη και χαιρετίζουμε την προσπάθειά του να μας αφυπνίσει μέσω της τέχνης του.
Ο Αντώνης Μήτσας ήταν ένα από τα τρία παιδιά, δύο αγόρια και ένα κορίτσι, του καπετάν Σταμάτη και της Μαρίας Μήτσα. Γεννήθηκε στην Ερμιόνη το 1832 «όταν και η Ελλάς εγεννάτο», όπως προσφυώς έχει γραφεί. Από πολύ νωρίς δέχθηκε τις ευεργετικές επιδράσεις της οικογένειας και γαλουχήθηκε με ηθικές αρχές και φιλελεύθερες ιδέες. Στις φλέβες του κυλούσε ολοκάθαρο το προγονικό αίμα και τα πλατιά του στήθη ανάσαιναν το μυρωμένο αγέρι της ελεύθερης πατρίδας. Τον πατέρα του Σταμάτη τον είχε πρότυπο ανδρείας, φιλοπατρίας αλλά και πειθαρχίας, μεθοδικότητας και υπομονής. Θαύμαζε τις πολεμικές του αρετές, ενώ όλη του η ύπαρξη εμπνεόταν από τη θυσία του θείου του Γιάννη Μήτσα.
Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε στο Αλληλοδιδακτικό Σχολείο της Ερμιόνης το «Καποδιστριακό», καθώς φαίνεται από τους καταλόγους του σχολείου των ετών 1841 και 1842 και είχε ιδιαίτερη επίδοση στην αριθμητική. Φοίτησε στο Σχολαρχείο Κρανιδίου και στη συνέχεια μέχρι τη δευτέρα τάξη του Γυμνασίου «ήκουσεν μαθημάτων υπό του Γενναδίου μάλλον μορφωτήρα ψυχών ή παιδευτήρα πνευμάτων» στην Αθήνα.
Το 1848 έδωσε επιτυχείς εισιτήριες εξετάσεις στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων πραγματοποιώντας το παιδικό του όνειρο αλλά τον απέκλεισαν για να τον τιμωρήσουν, επειδή ο πατέρας του αντιπολιτευόταν την τότε κυβέρνηση και ιδιαίτερα τον Υπουργό Κωλέττη. Μα το όνειρο του νεαρού Αντώνη να προσφέρει τις υπηρεσίες του προς την πατρίδα ως στρατιώτης, ξεχείλιζε. Έτσι μετά την αποτυχία του να φοιτήσει στη Σχολή Ευελπίδων, κρυφά και παρά τη θέληση του πατέρα του κατατάχθηκε ως εθελοντής στο 2ο Τάγμα οροφυλακής. Από δω αρχίζει η στρατιωτική δράση του Αντώνη Μήτσα, που φαίνεται σαν να μην τη χωράει ο χρόνος!
Η Θεσσαλική επανάσταση του 1854 τον βρίσκει να υπηρετεί στο Άργος με τον βαθμό του λοχία. Μαθαίνοντας πως ο πατέρας του συμμετέχει στην επανάσταση, λιποτακτεί από το Τάγμα και σπεύδει να τον βοηθήσει συμμετέχοντας στις μάχες του Πλάτανου, των Περιβολίων καθώς και στη διήμερη πολιορκία του Δομοκού.
Ακολούθησε η τοποθέτησή του ως ανεξάρτητου αποσπασματάρχη της επαρχίας Αττικής και αρχηγού σώματος σαράντα (40) ανδρών με εντολή να καταδιώξει και να διαλύσει τις ληστοσυμμορίες που λυμαίνονταν την Αττική και ήταν ο φόβος και ο τρόμος των κατοίκων.
Από το 1862 μέχρι την άφιξη του βασιλιά Γεωργίου του Α΄ ήταν διοικητής των νομών Αττικο-Βοιωτίας και Αργολίδας.
Τον Αύγουστο του 1866 ξέσπασε η Μεγάλη Κρητική Επανάσταση, το δεύτερο ’21 όπως ονομάσθηκε, που κράτησε τρία χρόνια με κορυφαίο γεγονός το ολοκαύτωμα του Αρκαδίου, που προκάλεσε παγκόσμια συγκίνηση. Σ΄ αυτόν τον πόλεμο ο Καπετάν Αντώνης έγραψε τη δική του ιστορία. Η πολεμική του φήμη αντηχούσε στο πανελλήνιο ενώ η λαϊκή φαντασία δημιουργούσε έπη για το όνομά του. «Έχουμε κοντά μας τον Μήτσα με τους Λιάπηδες! Τι να φοβηθούμε;», τραγουδούσαν οι Κρητικοί. Στη Μεγαλόνησο ο καπετάν Αντώνης παρέμεινε δύο χρόνια και έλαβε μέρος σε τριάντα μικρές και μεγάλες μάχες. Εκεί σφυρηλατήθηκαν και οι ισχυροί δεσμοί της οικογένειας των Μητσαίων με τους Κρητικούς που είχαν ξεκινήσει από τον πατέρα του, Σταμάτη.
Δέκα χρόνια αργότερα, στις 21 Ιανουαρίου του 1878, η ελληνική κυβέρνηση διέταξε τον στρατό να εισβάλει στη Θεσσαλία, για να προστατεύσει τον ελληνικό πληθυσμό από τους Τούρκους.
Ο Μήτσας τότε, σε ηλικία 46 χρόνων, ήταν Ταγματάρχης του ελληνικού στρατού και βουλευτής. Σχηματίζει σώμα με τετρακόσιους (400) εθελοντές και κατευθύνεται στη Θεσσαλία. Τον ακολούθησαν τα δύο του παιδιά ο Σταμάτης και ο Νάσος καθώς και ο γιος της αδελφής του Θεοδότας Σπύρος Μερκούρης, φοιτητής τότε της Ιατρικής και μετέπειτα Δήμαρχος Αθηναίων.
Στις μάχες που ακολούθησαν στο Σούρπη, την Αγυιά, τη Μακρυνίτσα, τον Πλάτανο, εκεί όπου τραυματίζεται ο ανιψιός του Σπύρος Μερκούρης, ο καπετάν Αντώνης πολεμά με απαράμιλλη γενναιότητα. Την αποδεικνύουν τα ενθουσιώδη άρθρα του Άγγλου φιλέλληνα Κάρολου Ογλ, ανταποκριτή αγγλικών εφημερίδων, ο οποίος από το Πήλιο εγκωμίαζε τον ηρωισμό, το πάθος αλλά και το παράστημα του Μήτσα. Φορώντας, γράφει, τη φουστανέλα μπροστά πάντα από τα παλικάρια του φάνταζε μυθικός και ως ο εξοχότερος τύπος του ατρόμητου μαχητή της λευτεριάς! Ήταν ο τελευταίος πόλεμος όπου έλαβε μέρος.
Από το 1865 σε ηλικία 33 χρόνων και για μια 20/ετία ο Αντώνης Μήτσας ασχολήθηκε και με την πολιτική ακολουθώντας το παράδειγμα του πατέρα του. Συμμετείχε σε εννέα εκλογικές αναμετρήσεις και εκλέχθηκε βουλευτής Ερμιονίδας έξι φορές.
Ο καπετάν Αντώνης, όπως παρατηρεί ο Εμμανουήλ Ρέπουλης, «δεν επεζήτησεν την πολιτικήν από ακάθεκτον προς αυτήν έρωτα. Τον εύρεν πρόθυμον η αγάπη των συμπολιτών του. Εσύρθη δε μάλλον ευκόλως, όσο η εκχειλίζουσα ζωή του εζήτει ακαταπονήτως στάδιον δράσεως αεικινήτου».
Οι Ερμιονίτες όλοι ακόμα και οι αντίπαλοί του, τον λάτρευαν. Οι Κρανιδιώτες τον περιέβαλαν με αφοσίωση και εμπιστοσύνη. Όλη η Ερμιονίδα όταν τον έβλεπε επάνω στο λευκό του άλογο στη διάρκεια των περιοδειών του και άκουγε τη στεντόρεια φωνή του παραληρούσε από ενθουσιασμό.
Στις 10 Οκτωβρίου 1897 ο Αντώνης Μήτσας σε ηλικία 65 χρόνων «αποχαιρέτησεν τον μάταιον τούτον κόσμον». Η είδηση του θανάτου του συγκίνησε ιδιαίτερα τους κατοίκους της Ερμιονίδας αλλά και τον αθηναϊκό λαό που τον θαύμαζε και τον καμάρωνε.
Ο Δήμος Ερμιόνης «εξέδωσεν ψήφισμα δια τον θάνατον του προσφιλούς συμπολίτου, του διαπρέψαντος ως στρατιώτου, του αντιπροσωπεύσαντος κατά πολλάς περιόδους ως βουλευτού Ερμιονίδος του πολλαχώς την πατρίδα υπηρετήσαντος και δέον ο Δήμος να προσφέρη επί της σορού στέφανον, σεβασμόν και τιμή».
Η εξόδιος ακολουθία εψάλη στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών παρουσία του Πρωθυπουργού Αλέξανδρου Ζαΐμη, πολλών υπουργών, ανώτατων αξιωματικών και πλήθος κόσμου.
Κυρίες και Κύριοι,
Αυτός ήταν ο δικός μας καπετάν Αντώνης Μήτσας που φέτος συμπληρώνονται εκατόν ενενήντα (190) χρόνια από τη γέννησή του. Τιμάμε μια αθάνατη, ανδρεία μορφή κάνοντας ένα ταξίδι στον χρόνο και την ιστορία, γιατί όσο υπάρχει μνήμη θα υπάρχει και ιστορία. Και βέβαια δεν ξεχνάμε πως οι ηρωικές μνήμες μάς υπενθυμίζουν και ηρωικές συμπεριφορές! Επιπροσθέτως είναι μια ακόμη ευκαιρία για να συναισθανθούμε το εφήμερο της ανθρώπινης ύπαρξης, όταν με δέος αντικρίζει το αιώνιο κλέος.
Ευχαριστούμε θερμά τον φίλο Πάνο Μήτσα και την οικογένειά του, τη σύζυγό του Μισέλ και τα παιδιά του Σταμάτη και Λουΐζα, που με τη δωρεά αυτή άναψαν στην ψυχή μας τη θεϊκή φλόγα της πατριωτικής συνείδησης, της εθνικής ομοψυχίας, της σώζουσας ενότητας και της συναντίληψης.
Για άλλη μια φορά και μάλιστα σ’ αυτόν εδώ τον ευρύτερα ιστορικό χώρο, ο Ερμιονικός Σύνδεσμος με το έργο του, γιατί, όπως γνωρίζετε, η ανοικοδόμηση της ιστορικής οικίας της Εθνοσυνέλευσης, όπου στεγάζεται το Ιστορικό Λαογραφικό Μουσείο αλλά και σύσταση του συλλόγου του Ι.Λ.Μ.Ε. είναι δικά το έργα, δείχνει ότι θυμάται, τιμά, αναδεικνύει και έτσι η Ερμιόνη συνεχίζει να αφυπνίζει, να συγκινεί και να συγκλονίζει με την Ιστορία της!
=======================================================================================================================================
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με το πρόγραμμα και ομολογουμένως ήταν εντυπωσιακή, με την όμορφή παρουσίαση, της ταλαντούχας εκφωνήτριας Καλομοίρας Κρινή …
>>>>>>>
Σήμερα 25 Σεπτεμβρίου 2022 στην Ερμιόνη, σε ατμόσφαιρα συγκινησιακή και εθνικής ομοψυχίας, έγιναν με όλες τις τιμές, τα αποκαλυπτήρια της προτομής του αγωνιστή των μετά την επανάσταση πολέμων του έθνους μας, Συνταγματάρχη Αντώνη Στ. Μήτσα, απόγονο των Ερμιονιτών οπλαρχηγών του 21 Σταμάτη και Γιάννη Μήτσα.
Εκεί στον κήπο των Μητσαίων (όπως έχει μετονομαστεί) -> δίπλα στον μητροπολιτικό Ι. Ν. Ταξιαρχών και την ιστορική οικία της Γ΄Εθνοσυνέλευσης (Ι.Λ.Μ.Ε.) πήρε τη θέση της η προτομή του ήρωα ανάμεσα στις προτομές των προγόνων του Σταμάτη και Γιάννη Μήτσα.
Με την αργή αποκάλυψη της καλυμμένης προτομής με την ελληνική σημαία -> από τον Δήμαρχο Ι. Γεωργόπουλο, τον Αλέξανδρο Ράλλη - Πρεύσβη, μακρυνός απόγονος της οικογένειας και απόγονος της οικογένειας Δεληγιάννη (Αριστερά) - τον νεαρό απόγονο Σταμάτη Π. Μήτσα και τον Πρόεδρο της Κοινότητας Ερμιόνης Ιω. Γανώση (Δεξιά). Ταυτόχρονα, η δημοτική μπάντα απέδιδε τιμές, ρίγη συγκίνησης και πολύ θερμό χειροκρότημα, από το πλήθος των παρευρισκομένων, που είχε κατακλείσει το χώρο!
Συγκινητική δήλωση του κ. Πάνου Μήτσα ενός απογόνου της μεγάλης οικογένειας των Μητσαίων, που σήμερα βρέθηκαν εδώ στην Ερμιόνη ευλαβείς προσκυνητές, στην ιδιαιτέρα πατρίδα των Ηρώων προγόνων τους…
================================================================================================================================
Με γλαφυρό λόγο και με πατριωτικές εξάρσεις και συναισθήματα,
η ομιλία του Προέδρου του «Ερμιονικού Συνδέσμου» Γιάννη Σπετσιώτη,
με πολλά στοιχεία από την έρευνά του σε αρχεία και άλλες πηγές, θα περάσει στο πάνθεο της ιστορίας του τόπου μας…
Έτσι, «στεφανώνονται» οι σεμνοί άνδρες της εθελοντικής προσφοράς και της αγάπης για την ιδιαιτερα τους πατρίδα-> σκεπτόμουνα, την ώρα που μιλούσε, με καθηλωμένο το ακροατήριο…
Κατάσπαρτη με λαμπρές μορφές ηρώων, ανδρών και γυναικών, είναι η Ιστορία της Φυλής μας. Εκατομμύρια οι επώνυμοι, μυριάδες οι ανώνυμοι. Όλοι έχουν αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους στις σελίδες της και αποτελούν τα ασκίαστα πρότυπα θυσίας, αυταπάρνησης και εκπλήρωσης του υπέρτατου καθήκοντος και χρέους προς την πατρίδα. Τη μνήμη τους τιμάμε και την ιστορία τους θυμόμαστε και σεβόμαστε.
Σήμερα, εδώ, προβάλλει ολοζώντανη, σιωπηλή αλλά «εύγλωττη» η ιστορία της γενέθλιας γης μας, της Ερμιόνης. Σήμερα, εδώ, αποτείουμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής στον γενναίο αξιωματικό και έντιμο πολιτικό Αντώνη Μήτσα, γόνο της ιστορικής ερμιονίτικης οικογένειας των Μητσαίων, που για εκατό χρόνια πρωτοστάτησε στους αγώνες για την ανεξαρτησία της Ελλάδας. Ένα φαινόμενο σπάνιο, ίσως μοναδικό και ανεπανάληπτο.
Τρεις γενιές Μητσαίων βρέθηκαν στο πεδίο των πολέμων και των μαχών καθώς και στον στίβο της πολιτικής ζωής. Αγωνίζονταν πάντα με όραμα την επικράτηση των οικουμενικών αξιών της ανεξαρτησίας, της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης αλλά και τη δημιουργία και οργάνωση του νεοσύστατου ελληνικού κράτους.
Κυρίες και Κύριοι,
Με εισήγηση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ερμιονικού Συνδέσμου ο κύριος Πάνος Μήτσας, απόγονος της ιστορικής οικογένειας και μέλος του Ερμιονικού Συνδέσμου, θέλησε να αναλάβει τα έξοδα της προτομής του προπάππου του Αντώνη Μήτσα, ώστε αυτή να τοποθετηθεί 41 χρόνια μετά δίπλα στις προτομές του πατέρα του Σταμάτη και του θείου του Γιάννη Μήτσα, ηρωικών μορφών του ’21.
Ο κύριος Πάνος Μήτσας είναι εγγονός του ανδρείου αξιωματικού του ελληνικού στρατού Κωνσταντίνου Μήτσα, που μπήκε πρώτος, έφιππος, επικεφαλής του Τάγματός του στη Βέροια την ημέρα της απελευθέρωσης της πόλης, τον Οκτώβριο του 1912. Ο Κωνσταντίνος Μήτσας ήταν ο μικρότερος από τα πέντε παιδιά, τέσσερα αγόρια και ένα κορίτσι, του Αντώνη Μήτσα.
Αν και δεν είναι στον χαρακτήρα του φίλου Πάνου να δέχεται τέτοιου είδους εγκώμια θέλω εκ μέρους όλων των Ερμιονιτών να τον ευχαριστήσω για την αξιέπαινη, αξιοζήλευτη και αξιομνημόνευτη προσφορά του.
Ο Πρόεδρος του Κοινοτικού Συμβουλίου Ερμιόνης κύριος Ιωσήφ Γανώσης αγκάλιασε την ιδέα και με την αποδοχή και συμπαράσταση των μελών του Κοινοτικού Συμβουλίου προέβη με υπευθυνότητα στις απαιτούμενες ενέργειες, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του. Με προσωπικές επαφές και την αποστολή των σχετικών εγγράφων ενημέρωσε τον Δήμαρχο Ερμιονίδας κύριο Γιάννη Γεωργόπουλο, ο οποίος με ιδιαίτερη προθυμία ανταποκρίθηκε άμεσα και προχώρησε στις προβλεπόμενες διαδικασίες για την υλοποίηση αυτής της ιδέας.
Την προτομή φιλοτέχνησε ο εξαίρετος Ερμιονίτης καλλιτέχνης και δάσκαλος της γλυπτικής τέχνης κύριος Σταύρος Μαυρομιχάλης. Πράγματι είναι πολύ όμορφη, όσο όμορφος και γοητευτικός ήταν σύμφωνα με τις περιγραφές και τις φωτογραφίες ο απεικονιζόμενος. Συγχαίρουμε τον γλύπτη κύριο Μαυρομιχάλη και χαιρετίζουμε την προσπάθειά του να μας αφυπνίσει μέσω της τέχνης του.
Ο Αντώνης Μήτσας ήταν ένα από τα τρία παιδιά, δύο αγόρια και ένα κορίτσι, του καπετάν Σταμάτη και της Μαρίας Μήτσα. Γεννήθηκε στην Ερμιόνη το 1832 «όταν και η Ελλάς εγεννάτο», όπως προσφυώς έχει γραφεί. Από πολύ νωρίς δέχθηκε τις ευεργετικές επιδράσεις της οικογένειας και γαλουχήθηκε με ηθικές αρχές και φιλελεύθερες ιδέες. Στις φλέβες του κυλούσε ολοκάθαρο το προγονικό αίμα και τα πλατιά του στήθη ανάσαιναν το μυρωμένο αγέρι της ελεύθερης πατρίδας. Τον πατέρα του Σταμάτη τον είχε πρότυπο ανδρείας, φιλοπατρίας αλλά και πειθαρχίας, μεθοδικότητας και υπομονής. Θαύμαζε τις πολεμικές του αρετές, ενώ όλη του η ύπαρξη εμπνεόταν από τη θυσία του θείου του Γιάννη Μήτσα.
Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε στο Αλληλοδιδακτικό Σχολείο της Ερμιόνης το «Καποδιστριακό», καθώς φαίνεται από τους καταλόγους του σχολείου των ετών 1841 και 1842 και είχε ιδιαίτερη επίδοση στην αριθμητική. Φοίτησε στο Σχολαρχείο Κρανιδίου και στη συνέχεια μέχρι τη δευτέρα τάξη του Γυμνασίου «ήκουσεν μαθημάτων υπό του Γενναδίου μάλλον μορφωτήρα ψυχών ή παιδευτήρα πνευμάτων» στην Αθήνα.
Το 1848 έδωσε επιτυχείς εισιτήριες εξετάσεις στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων πραγματοποιώντας το παιδικό του όνειρο αλλά τον απέκλεισαν για να τον τιμωρήσουν, επειδή ο πατέρας του αντιπολιτευόταν την τότε κυβέρνηση και ιδιαίτερα τον Υπουργό Κωλέττη. Μα το όνειρο του νεαρού Αντώνη να προσφέρει τις υπηρεσίες του προς την πατρίδα ως στρατιώτης, ξεχείλιζε. Έτσι μετά την αποτυχία του να φοιτήσει στη Σχολή Ευελπίδων, κρυφά και παρά τη θέληση του πατέρα του κατατάχθηκε ως εθελοντής στο 2ο Τάγμα οροφυλακής. Από δω αρχίζει η στρατιωτική δράση του Αντώνη Μήτσα, που φαίνεται σαν να μην τη χωράει ο χρόνος!
Η Θεσσαλική επανάσταση του 1854 τον βρίσκει να υπηρετεί στο Άργος με τον βαθμό του λοχία. Μαθαίνοντας πως ο πατέρας του συμμετέχει στην επανάσταση, λιποτακτεί από το Τάγμα και σπεύδει να τον βοηθήσει συμμετέχοντας στις μάχες του Πλάτανου, των Περιβολίων καθώς και στη διήμερη πολιορκία του Δομοκού.
Ακολούθησε η τοποθέτησή του ως ανεξάρτητου αποσπασματάρχη της επαρχίας Αττικής και αρχηγού σώματος σαράντα (40) ανδρών με εντολή να καταδιώξει και να διαλύσει τις ληστοσυμμορίες που λυμαίνονταν την Αττική και ήταν ο φόβος και ο τρόμος των κατοίκων.
Από το 1862 μέχρι την άφιξη του βασιλιά Γεωργίου του Α΄ ήταν διοικητής των νομών Αττικο-Βοιωτίας και Αργολίδας.
Τον Αύγουστο του 1866 ξέσπασε η Μεγάλη Κρητική Επανάσταση, το δεύτερο ’21 όπως ονομάσθηκε, που κράτησε τρία χρόνια με κορυφαίο γεγονός το ολοκαύτωμα του Αρκαδίου, που προκάλεσε παγκόσμια συγκίνηση. Σ΄ αυτόν τον πόλεμο ο Καπετάν Αντώνης έγραψε τη δική του ιστορία. Η πολεμική του φήμη αντηχούσε στο πανελλήνιο ενώ η λαϊκή φαντασία δημιουργούσε έπη για το όνομά του. «Έχουμε κοντά μας τον Μήτσα με τους Λιάπηδες! Τι να φοβηθούμε;», τραγουδούσαν οι Κρητικοί. Στη Μεγαλόνησο ο καπετάν Αντώνης παρέμεινε δύο χρόνια και έλαβε μέρος σε τριάντα μικρές και μεγάλες μάχες. Εκεί σφυρηλατήθηκαν και οι ισχυροί δεσμοί της οικογένειας των Μητσαίων με τους Κρητικούς που είχαν ξεκινήσει από τον πατέρα του, Σταμάτη.
Δέκα χρόνια αργότερα, στις 21 Ιανουαρίου του 1878, η ελληνική κυβέρνηση διέταξε τον στρατό να εισβάλει στη Θεσσαλία, για να προστατεύσει τον ελληνικό πληθυσμό από τους Τούρκους.
Ο Μήτσας τότε, σε ηλικία 46 χρόνων, ήταν Ταγματάρχης του ελληνικού στρατού και βουλευτής. Σχηματίζει σώμα με τετρακόσιους (400) εθελοντές και κατευθύνεται στη Θεσσαλία. Τον ακολούθησαν τα δύο του παιδιά ο Σταμάτης και ο Νάσος καθώς και ο γιος της αδελφής του Θεοδότας Σπύρος Μερκούρης, φοιτητής τότε της Ιατρικής και μετέπειτα Δήμαρχος Αθηναίων.
Στις μάχες που ακολούθησαν στο Σούρπη, την Αγυιά, τη Μακρυνίτσα, τον Πλάτανο, εκεί όπου τραυματίζεται ο ανιψιός του Σπύρος Μερκούρης, ο καπετάν Αντώνης πολεμά με απαράμιλλη γενναιότητα. Την αποδεικνύουν τα ενθουσιώδη άρθρα του Άγγλου φιλέλληνα Κάρολου Ογλ, ανταποκριτή αγγλικών εφημερίδων, ο οποίος από το Πήλιο εγκωμίαζε τον ηρωισμό, το πάθος αλλά και το παράστημα του Μήτσα. Φορώντας, γράφει, τη φουστανέλα μπροστά πάντα από τα παλικάρια του φάνταζε μυθικός και ως ο εξοχότερος τύπος του ατρόμητου μαχητή της λευτεριάς! Ήταν ο τελευταίος πόλεμος όπου έλαβε μέρος.
Από το 1865 σε ηλικία 33 χρόνων και για μια 20/ετία ο Αντώνης Μήτσας ασχολήθηκε και με την πολιτική ακολουθώντας το παράδειγμα του πατέρα του. Συμμετείχε σε εννέα εκλογικές αναμετρήσεις και εκλέχθηκε βουλευτής Ερμιονίδας έξι φορές.
Ο καπετάν Αντώνης, όπως παρατηρεί ο Εμμανουήλ Ρέπουλης, «δεν επεζήτησεν την πολιτικήν από ακάθεκτον προς αυτήν έρωτα. Τον εύρεν πρόθυμον η αγάπη των συμπολιτών του. Εσύρθη δε μάλλον ευκόλως, όσο η εκχειλίζουσα ζωή του εζήτει ακαταπονήτως στάδιον δράσεως αεικινήτου».
Οι Ερμιονίτες όλοι ακόμα και οι αντίπαλοί του, τον λάτρευαν. Οι Κρανιδιώτες τον περιέβαλαν με αφοσίωση και εμπιστοσύνη. Όλη η Ερμιονίδα όταν τον έβλεπε επάνω στο λευκό του άλογο στη διάρκεια των περιοδειών του και άκουγε τη στεντόρεια φωνή του παραληρούσε από ενθουσιασμό.
Στις 10 Οκτωβρίου 1897 ο Αντώνης Μήτσας σε ηλικία 65 χρόνων «αποχαιρέτησεν τον μάταιον τούτον κόσμον». Η είδηση του θανάτου του συγκίνησε ιδιαίτερα τους κατοίκους της Ερμιονίδας αλλά και τον αθηναϊκό λαό που τον θαύμαζε και τον καμάρωνε.
Ο Δήμος Ερμιόνης «εξέδωσεν ψήφισμα δια τον θάνατον του προσφιλούς συμπολίτου, του διαπρέψαντος ως στρατιώτου, του αντιπροσωπεύσαντος κατά πολλάς περιόδους ως βουλευτού Ερμιονίδος του πολλαχώς την πατρίδα υπηρετήσαντος και δέον ο Δήμος να προσφέρη επί της σορού στέφανον, σεβασμόν και τιμή».
Η εξόδιος ακολουθία εψάλη στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών παρουσία του Πρωθυπουργού Αλέξανδρου Ζαΐμη, πολλών υπουργών, ανώτατων αξιωματικών και πλήθος κόσμου.
Κυρίες και Κύριοι,
Αυτός ήταν ο δικός μας καπετάν Αντώνης Μήτσας που φέτος συμπληρώνονται εκατόν ενενήντα (190) χρόνια από τη γέννησή του. Τιμάμε μια αθάνατη, ανδρεία μορφή κάνοντας ένα ταξίδι στον χρόνο και την ιστορία, γιατί όσο υπάρχει μνήμη θα υπάρχει και ιστορία. Και βέβαια δεν ξεχνάμε πως οι ηρωικές μνήμες μάς υπενθυμίζουν και ηρωικές συμπεριφορές! Επιπροσθέτως είναι μια ακόμη ευκαιρία για να συναισθανθούμε το εφήμερο της ανθρώπινης ύπαρξης, όταν με δέος αντικρίζει το αιώνιο κλέος.
Ευχαριστούμε θερμά τον φίλο Πάνο Μήτσα και την οικογένειά του, τη σύζυγό του Μισέλ και τα παιδιά του Σταμάτη και Λουΐζα, που με τη δωρεά αυτή άναψαν στην ψυχή μας τη θεϊκή φλόγα της πατριωτικής συνείδησης, της εθνικής ομοψυχίας, της σώζουσας ενότητας και της συναντίληψης.
Για άλλη μια φορά και μάλιστα σ’ αυτόν εδώ τον ευρύτερα ιστορικό χώρο, ο Ερμιονικός Σύνδεσμος με το έργο του, γιατί, όπως γνωρίζετε, η ανοικοδόμηση της ιστορικής οικίας της Εθνοσυνέλευσης, όπου στεγάζεται το Ιστορικό Λαογραφικό Μουσείο αλλά και σύσταση του συλλόγου του Ι.Λ.Μ.Ε. είναι δικά το έργα, δείχνει ότι θυμάται, τιμά, αναδεικνύει και έτσι η Ερμιόνη συνεχίζει να αφυπνίζει, να συγκινεί και να συγκλονίζει με την Ιστορία της!
=======================================================================================================================================
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με το πρόγραμμα και ομολογουμένως ήταν εντυπωσιακή, με την όμορφή παρουσίαση, της ταλαντούχας εκφωνήτριας Καλομοίρας Κρινή …
