Εκδήλωση υπό το σεληνόφως από το Δήμο Ερμιονίδας στην Κοιλάδα - τιμήθηκαν ο κ. Γιώργος και η κα Λίτα Λιβανού ....

Από το προσωπικό μας αρχείο - Αύγουστος 2014

----------------------------------------------------------------------------------------------------

Ανακηρύχτηκαν   και επίσημα επίτιμοι δημότες 
από τη Δημοτική αρχή ενώπιον  δημοτών της Ερμιονίδας,
 οι ευεργέτες  - δωρητές μας  κ. Γιώργος και κα Λίτα Λιβανού - 

για την μεγάλη προσφορά τους στον τόπο μας!!

Η  σεμνή εκδήλωση διανθίστηκε στη συνέχεια από συναυλία κλασικής και έντεχνης μουσικής  καθώς και με τραγούδι από καταξιωμένους καλλιτέχνες μουσικούς και τραγουδιστές  στον ελληνικό και ευρωπαϊκό χώρο, αλλά και δικούς μας, από την Φιλαρμονική του Δήμου Ερμιονίδας και ντόπιους γνωστούς τραγουδιστές. 

Φώτο - Ρεπορτάζ 

Σταμάτης Δαμαλιτης 

Χθες το βράδυ  στην Κοιλάδα πραγματοποιήθηκε μια  από τις πιο ωραίες  καλοκαιρινές εκδηλώσεις  του Δήμου Ερμιονίδας. Σ’ αυτό συνετέλεσε κυρίως  η ιδιαίτερη τιμή που μπορεί να κάνει ένας  Δήμος σε πολίτες και είναι αυτή, της απονομής του τίτλου του «Επιτίμου Δημότη»  που απενεμήθη από τον Δήμαρχο Ερμιονίδας Δημήτρη Καμιζή  στο ζεύγος  κ. Γιώργου και κας Λίτας  Λιβανού υλοποιώντας  την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, για τις μεγάλες ευεργεσίες και δωρεές που έχουν κάνει  σε φορείς της περιοχής, αλλά και σε μεμονωμένους πολίτες.

Στον  κατάμεστο χώρο της εκδήλωσης δεν θα ήταν υπερβολή να λέγαμε πως αναδυόταν γλυκά από τους παρευρισκόμενους  το συναίσθημα της ευγνωμοσύνης προς τα τιμώμενα πρόσωπα, με ένα ολόγιομο χρυσαφένιο φεγγάρι «να συνηγορεί από πάνω μας» και μια κλασική ορχήστρα που με τις μουσικές εκτελέσεις της έργων μεγάλων ξένων και Ελλήνων μουσικοσυνθετών, δημιουργούσαν εικόνες και παραστάσεις πρωτόγνωρες για το ψαροχώρι της Κοιλάδας.... 

Την έναρξη της εκδήλωσης έκανε ο πρόεδρος του ΝΠ  Π. Π.Α.& Α. Νίκος Παπάς και στη συνέχεια ο κ. δήμαρχος προλογίζοντας το θέμα της εκδήλωσης  είπε μεταξύ άλλων: […] «Κυρία Λιβανού και Κύριε Λιβανέ η σημερινή βραδιά είναι αφιερωμένη σε εσάς. Διάλεξα τη σημερινή μουσική εκδήλωση  για να υλοποιήσω την απόφαση του Δ.Σ. να σας ανακηρύξω «Επίτιμους Δημότες του Δήμου» να τιμήσουμε εσάς  για όσα έχετε προσφέρει στον τόπο μας και είναι πάρα πολλά! Θέλω όμως να σας ευχαριστήσω σαν γιατρός και σαν άνθρωπος που εμπιστευτήκατε τα επιστημονικά μου κριτήρια για το πώς θα βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας στις διάφορες ανάγκες τους και κυρίως σε θέματα υγείας. Τώρα μπορώ να πω δημόσια πως δεν μου το αρνηθήκατε ούτε μια φορά»!!

Ο κ. δήμαρχος  κατόπιν αναφέρθηκε στο καθημερινό κοινωνικό μέρος του ευεργετικού τους έργου στην μικρή κοινωνία της Κοιλάδας εκτός των άλλων και σε θέματα προσφοράς εργασίας των κατοίκων της στη δημιουργία των εγκαταστάσεων, τη συνεχή λειτουργία αυτών κι’ όχι μόνο στο ιδιόκτητο νησί τους που δεσπόζει στην είσοδο του λιμένα της Κοιλάδας,  όπου  έχει αναπτυχθεί μια ιδιαίτερη κοινωνική σχέση με την οικογένεια Λιβανού.  Αυτό φαίνεται (όπως είπε) από το  ότι οι ντόπιοι κάτοικοι έχουν αλλάξει την ιστορική και γεωγραφική στο  χάρτη ονομασία του  νησιού από «Κορωνίς»  στο – «Το νησί του Λιβάνου»!!

Στη συνέχεια μίλησε ο δ/ντης του Κέντρου Υγείας Κρανιδίου Μανώλης Μαχαίρας  ο οποίος  αναφέρθηκε σε όλη την μεγάλη προσφορά με τις αλλεπάλληλες δωρεές τους όχι μόνο των τιμώμενων ευεργετών  σε ιατρικό εξοπλισμό που τον έχουν μόνο τα Νοσοκομεία της χώρας,  αλλά και αναλώσιμα υλικά για να λειτουργήσουν αυτά τα εξεταστικά μηχανήματα, αλλά και στην πολυέξοδη συντήρηση αυτών,   που αν περιμέναμε από την πολιτεία για όλα αυτά,  ακόμα θα περιμέναμε…. 
Είπε ακόμα ο κ. Μαχαίρας πως η δ/νση του Κ.Υ.Κ. προετοιμάζεται για να πραγματοποιήσει εκδήλωση και να τιμήσει όλους τους δωρητές και ευεργέτες του ιδρύματος  που ακολούθησαν τη θεάρεστη προσφορά της οικογένειας Λιβανού  που με τις δωρεές τους έχουν προσφέρει πολύτιμες βοήθειες στους πάσχοντες συμπολίτες μας όπου σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν σωθεί και ανθρώπινες ζωές!

Επίσης εκ μέρους των φορέων που εκπροσωπούν μίλησαν ακόμα από την «Ομάδα Αλληλεγγύης Κρανιδίου» η κα. Μαρία Παπαντωνίου, ο κ. Τάκης Αγρίμης ως εκπρόσωπος του ποδοσφαιρικού σωματείου της Κοιλάδας «Κορωνίς» και τελευταίος ο εφημέριος της τοπικής Ενορίας  π. Θεμιστοκλής Μπάζος,  οι οποίοι αναφέρθηκαν ο καθένας ξεχωριστά για το χώρο που εκπροσωπούσαν  στα ευεργετήματα της οικογένειας Λιβανού εκφράζοντας στη συνέχεια την ευγνωμοσύνης τους. 

Το τιμητικό μέρος της εκδήλωσης έκλεισε με τον κ. δήμαρχο να διαβάζει το πρακτικό του Δ.Σ. με το οποίο τα μέλη του αποφάσισαν ομόφωνα να τιμήσουν και τυπικά τον κ. Γιώργο και κα Λίτα Λιβανού ως "Επίτιμους Δημότες του Δήμου Ερμιονίδας" Προσκλήθηκαν οι τιμώμενοι  να παραλάβουν αυτή την τιμητική διάκριση μαζί με άλλα αναμνηστικά δώρα.

Η κα Λίτα Λιβανού εκφράζοντας και το σύζυγό της  με μικρή ομιλία εκτός των άλλων ευχαρίστησε τη δημοτική αρχή για την τιμή που τους έγινε και όλους τους παρευρισκόμενους.

 

Το δεύτερο μέρος της εκδήλωσης ήταν αυτό της μουσικής πανδαισίας που απολαύσαμε στη συνέχεια με τον γνωστό σε όλους μας μαέστρο  - δ/ντη Τάκη Μανιάτη  να ανακοινώνει το καλλιτεχνικό μέρος της βραδιάς πού έδεσε απόλυτα με όλο το τιμητικό και συναισθηματικό πρώτο μέρος... 

Α΄   Μέρος

Αλιείς Μαργαριταριών G.  Bizet 

Menuet in G  J. S. Bach 

Pirates of carebean 

1. Ταγκό της Νεφέλης 

2. Η μικρή Ραλλού 

3. Αθανασία

4. Για την Ελένη

Β΄ Μέρος 

Moonlight  Beethoven

Serenade F. Schubert

1. Αστέρι μου φεγγάρι μου 

2. Αχ! Χελιδόνι μου

1. Μικρή πατρίδα  

2. Μια πόλη μαγική

3. Η Σωτηρία της ψυχής

Γ΄ Μέρος

Τρία παραδοσιακά Βαλκανικά τραγούδια

Libertango  του Astor Piazzola 

Ariona Jaho Βιολί Συμφωνική ορχήστρα Ανόβερο Γερμανία

Μαρκέλλα Μπινιέρη Βιολοντσέλο Συμφωνική Ορχήστρα ΝΕΡΙΤ

Οδυσσέας Μπάσσιος Φαγκότο Κρατική Ορχήστρα Αθηνών

Fatos Jaho Φαγκότο Καθηγητής στις Μουσικές Ακαδημίες 

Τιράνων &amp Πρίστινα 

Valentina Jaho Soprano των Λυρικών Θεάτρων της Ευρώπης

Καλλιρρόη Καμιζή Κλαρινέτο Φιλαρμονική Δήμου Ερμιονίδας

Βιβή Σπανάκου Κλαρινέτο Φιλαρμονική Δήμου Ερμιονίδας

Ευτυχία Μήτσα Τρομπέτα Φιλαρμονική Δήμου Ερμιονίδας

Βασίλης Δαπόντες Τραγούδι 

Ιωάννα Σκανδάλη Τραγούδι 

Καλλιτεχνική Διεύθυνση Τάκης Μανιάτης 

Η βραδιά έκλεισε με  τους τιμώμενους να συγχαίρουν ξεχωριστά όλους τους καλλιτέχνες, 
γι' αυτή την πολύ ωραία βραδιά που μας χάρισαν!

Αφιέρωμα του blog στη Σχολή Παραδοσιακών Χορών του Δήμου Ερμιονίδας

...Έτος Ίδρυσης 1999 επί Δημάρχου Κρανιδίου Δημήτρη Καμιζή.

                   Έκτοτε έχει γράψει λαμπρή ιστορία!! ...

----------------------------------------------------------------------------------

Πραγματοποιήθηκε η τελετή λήξης των μαθημάτων της Σχολής Παραδοσιακών Χορών του Δήμου Ερμιονίδας.

>>> https://kamizis.blogspot.com/

Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία χθες το βράδυ,11 Ιουλίου 2019, στο προαύλιο του Α Δημοτικού Σχολείου Κρανιδίου  η καθιερωμένη τελετή λήξης των μαθημάτων της Σχολής Παραδοσιακών Χορών του Δήμου Ερμιονίδας με την συνοδεία της γνωστής ορχήστρας Παραδοσιακής Μουσικής "ΕΠΤΑΣΗΜΟ".

Οι ηλικιακά συγκροτημένες ξεχωριστές χορευτικές ομάδες αλλά και σε συνεργασία μεταξύ τους χόρεψαν χορούς από την  ΗΠΕΙΡΟ (Κόνιτσα), ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ, ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ, ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΣΟ και θΡΑΚΗ.

Η Σχολή Παραδοσιακών Χορών του Δήμου Ερμιονίδας από την σύστασή της πριν από 19 χρόνια πέρα από τον εκπαιδευτικό και ψυχαγωγικό της ρόλο , προσφέρει στα  παιδιά μας γνώσεις για την Ελληνική Παράδοση και τον Πολιτισμό την Ιστορία και την Γεωγραφία της Πατρίδας μας.

Θεσμός πλέον η απονομή των Βραβείων «Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη» στην ιδιαιτέρα της πατρίδα...

Και  φέτος - την Παρασκευή 19 Ιουλίου ημέρα της τελετής στην Ερμιόνη -

  την απονομή θα κάνει η ΑΕ. ΠτΔ  κ . Προκόπιος  Παυλόπουλος 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Εδώ θα διαβάσετε το περυσινό μας ρεπορτάζ 

>>> https://stamdamd.blogspot.com/

Με λαμπρότητα η τελετή της απονομής των Βραβείων «Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη»

Μια φώτο από το αρχείο μας που με τις σημερινές πολιτικές εξελίξεις σε εθνικό και τοπικό επίπεδο τα λέει όλα...

Κι' αυτό, γιατί "είναι  κακό στην άμμο να κτίζεις παλάτια... 

- ο βοριάς θα τα κάνει συντρίμμια κομμάτια"...

Όπερ και έγινε...

Δροσερές νοσταλγικές θύμισες από τα αλλοτινά χρόνια - ωστόσο διαχρονικές! ....

 ...γραμμένες με την πέννα του Γιάννη Σπετσιώτη και της Τζένης Ντεστάκου

Από το προσωπικό μας αρχείο – 11 Ιουλίου 2011

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Από τις καλοκαιρινές διακοπές της δεκαετίας του 50…

Με το κλείσιμο των σχολείων στη λήξη της χρονιάς το πρόγραμμα των καλοκαιρινών διακοπών των «τυχερών» παιδιών στην Ερμιόνη, γιατί υπήρχαν και …άτυχα που «συντρόφευαν» τους γονείς τους στη δουλειά, διαμορφωνόταν ως εξής:

Το πρωί ψάρεμα, στις 10 και μέχρι να κρυφτεί το καράβι στο Μπογάζι, γύρω στη 1 το μεσημέρι, μπάνιο, το απόγευμα μπάλα στ’ Αλώνια ή στη γειτονιά και το βράδυ …Καραγκιόζια!

Οι γονείς μας, αρχικά, καλοδέχονταν το μακρύ καυτό ελληνικό καλοκαίρι με την επωδό:

-     Να παίζετε ήσυχα και να μη μαλώνετε!

Αργότερα, καθώς τα πράγματα …δυσκόλευαν, άλλαζαν ρότα.

-     Πότε θα ανοίξουν τα σχολεία να ησυχάσουμε! έλεγαν.

Με αφορμή τις διακοπές των παιδιών που έχουν ήδη ξεκινήσει, θελήσαμε να αναφερθούμε στο πιο αγαπημένο παιχνίδι, «Τα Καραγκιόζια», έτσι όπως  παιζόταν τη δεκαετία του 50. Επιλέξαμε αποσπάσματα από το βιβλίο που ετοιμάζουμε με θέμα τα παραδοσιακά παιχνίδια της Ερμιόνης.

Καλό καλοκαίρι!

«Τα Καραγκιόζια»

«Απόψε το βράδυ στις 8 η ώρα θα παίξουμε Καραγκιόζη 
στου Μπούλη του παπά το σπίτι! 

- Ο Μεγα- Αλέξανδρος και το καταραμένο φίδιι!
- Δυο δεκάρες το εισιτήριο!»

Λακωνικά, με σαφήνεια, πειστικότητα και ζωντάνια διαφήμιζε το παιδί/ ντελάλης στη γειτονιά την παράσταση που αφορούσε μικρούς αλλά και μεγάλους. Η αμοιβή του δελεαστική, δωρεάν η είσοδος για την παρακολούθησή της! Πολλές φορές, μάλιστα, για να μαζευτεί περισσότερος κόσμος, έλεγε και το όνομα του καραγκιοζοπαίχτη!

…Με τα χρήματα που «έπιανε» από τις παραστάσεις η ομάδα των παιδιών που είχε την ευθύνη, αγόραζε «κόλλες καραγκιοζιού» από το μαγαζί του Αλ. Γκόγκου, για να εμπλουτίζει τη συλλογή και το υλικό της. Όσα τους έμεναν, τα μοιράζονταν μεταξύ τους. Οι κόλλες του Καραγκιόζη, καμιά εκατοστή, αν θυμάμαι καλά, ήσαν προϊόντα των εκδοτικών καταστημάτων «ΑΓΚΥΡΑ» και «ΑΣΤΗΡ». Ήταν ένα δίφυλλο από λεπτό χαρτί, με τον αριθμό του, ευδιάκριτο, σε κόκκινο κύκλο, που έμοιαζε με λαδόκολλα. Είχε ζωγραφισμένες, συνήθως, τέσσερις φιγούρες «καραγκιοζιών», δύο στην πρώτη σελίδα και δύο στην τέταρτη. Στις ίδιες κόλλες βρίσκαμε και τα άλλα «εξαρτήματα» της παράστασης, την καλύβα του Καραγκιόζη, το σαράι του πασά, φίδια, σπαθιά κ.λπ. Τις διαλέγαμε με προσοχή, γιατί αν παίρναμε κάποια από αυτές που ήδη είχαμε, ο κυρ Αλέκος δεν μας την άλλαζε. Βλέπετε, είχε το μονοπώλιο!

Φτιάχνοντας καραγκιόζια!

Με τις κόλλες στα χέρια μας, άρχιζε η πολύ ενδιαφέρουσα εργασία της κατασκευής των καραγκιοζιών. Κόβαμε, πρώτα, με προσοχή, το περίγραμμα κάθε φιγούρας που απαρτιζόταν, αν ήταν άνδρας, από τέσσερα μέρη (κεφάλι και σώμα μαζί, μέση και δύο πόδια) και, αν ήταν γυναίκα, από δύο (κεφάλι και σώμα μαζί, μέση και πόδια το ίδιο). Προσέχαμε πολύ μη μας ξεφύγει το ψαλίδι και κόψουμε «του ανθρώπου» καμιά μύτη, κανένα χέρι, κάτι τέλος πάντων που εξείχε και αχρηστέψουμε τη φιγούρα. Γι’ αυτό οι βιαστικοί και ανεπιτήδειοι αποκλείονταν απ’ αυτή την εργασία ή έκοβαν τα πιο εύκολα μέρη.

Στη συνέχεια κολλούσαμε τα κομμάτια της φιγούρας που κόψαμε πάνω σε χαρτόνια, με κόλλα, φτιαγμένη από αλεύρι και νερό, τη γνωστή μας αλευρόκολλα. Ύστερα ξανακόβαμε το περίγραμμα της ολοκληρωμένης πια φιγούρας με το χαρτόνι μαζί.

Τα καλύτερα χαρτόνια γι’ αυτή τη δουλειά, ήταν τα χαρτόνια των μπαχαρικών. Στο σωστό πάχος και μέγεθος είχαν κολλημένες τις μικρές σακουλίτσες με τα αρωματικά καρυκεύματα και τα πουλούσαν σε όλα τα μπακάλικα της Ερμιόνης…

Τέλος, ενώναμε με σπάγκο τα κομμάτια της κάνοντας έναν κόμπο μπροστά κι έναν πίσω, όπως μας έδειχνε το σημάδι στη φιγούρα. Στα καραγκιόζια που χρησιμοποιούσαμε πιο συχνά, στερεώναμε τη συρματόβεργα στο πίσω μέρος, περίπου στη μέση της φιγούρας. Με αυτό τον τρόπο διευκολυνόταν η κίνησή της στο πανί και δε φαινόταν η σκιά του χεριού που την …καθοδηγούσε.

Παραστάσεις διοργανώναμε στις αυλές των σπιτιών. Χρειαζόταν μια μεγάλη, σχετικά, αυλή που διέθετε, απαραίτητα, αποθήκη. Κατά τη διάρκεια της παράστασης, το δίωρο 8 με 10 τα βράδια του καλοκαιριού, οι νοικοκυραίοι μάς έδιναν το λόγο τους πως δεν θα χρησιμοποιούσαν την αποθήκη τους, ό,τι κι αν συνέβαινε και δεν θα μας ενοχλούσαν καθόλου, περιμένοντας, υπομονετικά, το …φινάλε.

Η παράσταση ξεκινά!

Η μαγεία της σκιάς και η δύναμη του λόγου καθήλωνε τα παιδιά. Στην αρχή, πάντα, όποιο κι αν ήταν το έργο, σύμφωνα με την ερμιονίτικη παιδική εκδοχή, εμφανίζονταν πέντε – έξι βασικές φιγούρες «του Θεάτρου Σκιών».

Ο Καραγκιόζης, ο Καμπουρομακρυχέρης, με το χέρι το «σπασμένο» σε τρία ή τέσσερα μέρη. Το μεγάλο χέρι του ξεκινούσε από τον καμπουριασμένο ώμο του και κατέληγε, σχεδόν, στα πόδια του. Ήταν τόσο μακρύ και τόσο ευκίνητο, γιατί ο Καραγκιόζης πρέπει να δίνει σφαλιάρες με ευκολία και να φυλάγεται από αυτές που τρώει. Ο μπαρμπα-Γιώργος έβγαινε με τα τραγούδια «Μια βλάχα μια παλιόβλαχα», «Διαμάντω», «Σαν πας Μαλάμω για νερό» και με τη χαρακτηριστική φράση «λουμπουδιέτ» που θα πει «λωποδύτη».

Ο Βελιγκέκας ή (Ντε)Δερβέναγας, ορκισμένος εχθρός του Μπαρμπαγιώργου, εμφανιζόταν με την ατάκα «Πο για το μπεζεβέν». Ήταν γεροδεμένος, σκληρός, με τυραννική συμπεριφορά, άγρυπνος φρουρός του Πασά.

Ο Χα(ν)τζηαβάτης, επιστήθιος φίλος του Καραγκιόζη -Χατζατζάρη τον έλεγε καθώς δεν μπορούσε να αρθρώσει το όνομά του, ο μάγκας Σταύρακας, ο σιορ-Διονύσιος ο Ζακυνθινός, ξεπεσμένος αριστοκράτης και ο Ομορφονιός με τη μεγάλη μύτη! Πολύ μου άρεσαν τα λόγια που έλεγε, καθώς έβγαινε ο Ομορφονιός και ακόμα τα θυμάμαι:

-     Εγώ είμαι ο Μορφονιός /της μάνας το καμάρι,

όλες οι νιες τρελαίνονται /ποια πρώτη θα με πάρει!

Και κατέληγε:

-     Ουίντσ-ουίντσ, τριαλαριλαλό!

Υπήρχαν και δευτερεύουσες, θα λέγαμε, φιγούρες, όπως ήταν το Κολλητήρι, ο Εβραίος, η Αγλαΐα, γυναίκα του Καραγκιόζη κ.α. Ωστόσο, την απόλυτη γοητεία στις ψυχές των παιδιών ασκούσαν οι φιγούρες των ηρώων της Επανάστασης, του Οδυσσέα Ανδρούτσου, του Κατσαντώνη, του Αθανασίου Διάκου και των παλληκαριών του, καπεταν-Απέθαντου, καπεταν-Αθάνατου και καπεταν-Τρομάρα! Μάλιστα οι φιγούρες των τριών τελευταίων ήταν πελώριες και έπιαναν ολόκληρη τη μπροστινή σελίδα της «κόλλας», δείχνοντας με τον τρόπο αυτό και την …τιτάνια δύναμή τους!

Τα πιο προσφιλή έργα των παιδιών ήσαν «τα ιστορικά», με θέματα από την επανάσταση του 1821. Τότε «η πλατεία» γέμιζε από θεατές. Ιδιαίτερα στο έργο «Αθανάσιος Διάκος και η μάχη της Αλαμάνας» επικρατούσε το αδιαχώρητο! Την ώρα, μάλιστα, που ο καραγκιοζοπαίχτης «σούβλιζε» το Διάκο, θυμάμαι τη συγκίνηση των παιδιών να κορυφώνεται, να επικρατεί «άκρα ησυχία» και όλα να έχουν καρφωμένα τα μάτια τους «πάνω στη σκηνή», ενώ ο …ετοιμοθάνατος Διάκος, δήλωνε θαρρετά:

-     Εγώ δραικός -έτσι είχαμε «καταγράψει» τη λέξη γραικός- γεννήθηκα, δραικός θε να παθαίνω!

Στο τέλος του Αυγούστου το ενδιαφέρον των παιδιών για τα καραγκιόζια υποχωρούσε και άλλα παιχνίδια, συνδυασμένα και με την επικαιρότητα της ζωής στην Ερμιόνη (πλύσιμο βαρελιών, τρύγο, κ.λπ.), έπαιρναν τη θέση τους.

Στο Τροκαντερό!

«Καραγκιόζη» έβλεπαν και οι μεγάλοι. Όχι, βέβαια, τις παιδικές παραστάσεις. Έρχονταν επαγγελματίες καραγκιοζοπαίχτες, έστηναν τη σκηνή τους στο περιώνυμο Καφενείο/κέντρο «του Τροκαντερού» κι εκεί έδιναν παραστάσεις που τις παρακολουθούσε αρκετός κόσμος. Μάλιστα «πολλά λόγια» και ατάκες του καραγκιοζοπαίχτη κυκλοφορούσαν την επομένη σε ολόκληρη την Ερμιόνη, ως αστεία. Ο πιο γνωστός καραγκιοζοπαίχτης ήταν ο ΑΒΡΑΑΜ που ερχόταν στην Ερμιόνη επί σειρά ετών, κυρίως στο τέλος του φθινοπώρου και έφευγε στις αρχές της άνοιξης. Του άρεσε να ξεχειμωνιάζει στην πόλη μας, γιατί είχε ζεστό κλίμα.

Τον θυμάμαι ψηλόλιγνο, μελαχρινό, λεβένταρο! Με μακριές παχιές φαβορίτες και χαρακτηριστικό μουστάκι – ποντικοουρά! Με ρεμπούμπλικο και πράσινο σακάκι με μαντήλι στο τσεπάκι! Καλοσιδερωμένοπαντελόνι, ριγωτό και λουστρινάτο παπούτσι, μυτερό, πάντα καλογυαλισμένο. Με μακρυμάνικο πουκάμισο λευκό, σκούρο γιλέκο με ρολόι - αλυσίδα κι ένα σατινένιο (!) μαύρο φιόγκο – παπιγιόν. Στα μεγάλα μάτια του καθρεφτιζόταν η αγάπη για τις φιγούρες, που στα χέρια του έπαιρναν ζωή! Οι κουβέντες του μακρόσυρτες και σταράτες, με τονισμό στο σίγμα σαν έκανε το μπάρμπα-Γιώργο. Κι ύστερα, με εντυπωσιακή ευκολία, η φωνή του άλλαζε στο λεπτό, τόσες φορές όσες κι οι πρωταγωνιστές του κι εμείς, με αφέλεια παιδική, αναζητούσαμε, μάταια, στο μπερντέ τους άλλους, τους …κρυμμένους! Μεγαλώνοντας ανακαλύψαμε το …μυστικό και ταυτίσαμε τον Καραγκιόζη με τη φωνή του Αβραάμ! ...Οι φιγούρες που χρησιμοποιούσε ήταν πανέμορφες, ζωγραφισμένες πάνω σε δέρμα ή σε χοντρό χαρτόνι ή ξυλόγλυπτες (ξυλογραφίες), έργα όλα, δικά του, που έφεραν κάτω δεξιά την υπογραφή του…

Σήμερα…

Σήμερα, μέσα απ’ αυτό το παραδοσιακό «Θέατρο Σκιών», παρουσιάζονται νέες παραστάσεις με καινούρια θεματολογία. Σημαντικά πράγματα λέγονται με τους ίδιους ήρωες απολαυστικά, επίκαιρα, επιτυχημένα. Οι παραδοσιακές συνταγές, στα χέρια σωστών μαστόρων με σύγχρονα καλά υλικά, κάνουν θαύματα. Με αυτόν τον τρόπο «ο Καραγκιόζης παραμένει ζωντανός, ανανεωμένος, σύντροφος καλός για πολύ ακόμα». Τα παιδιά συνεχίζουν να τον παρακολουθούν με αμείωτο ενδιαφέρον. Ωστόσο δε φτιάχνουν πια φιγούρες, ούτε «παίζουν» καραγκιόζη με τους φίλους τους. Και αυτή είναι η διαφορά…

ΣΗΜ: Το  ιδιαίτερο ψηφιδωτό, εμπνευσμένο από τον Καραγκιόζη, είναι έργο του Κώστα Γκάτσου και ανήκει στο Σταμάτη Δαμαλίτη, ο οποίος μας παραχώρησε τη φωτο.

Γιάννης Σπετσιώτης – Τζένη Ντεστάκου

«Οι σκοτεινές δυνάμεις του Μεσαίωνα.. της Ερμιόνης μας ενημερώνουν»…

… από το δικό τους blog και με το δικό τους υποχείριό τους…

Αναρτήσανε στο blog τους από τη ΔΙΑΥΓΕΙΑ αρχιτεκτονική μελέτη  στατικής ενίσχυσης για τον Ι. Ν. Ταξιαρχών,.. 

...Μάλιστα,  μαρκάρανε(!) το έγγραφο οι «μαρκαρισμένοι».. για να έχει την αποκλειστικότητα δήθεν, το «πολύτιμο» εύρημα τους…

Μα εμείς τόσο καιρό, από αυτό το χώρο, δεν ζητάμε να ενημερωθούμε γι’ αυτό, αλλά για την αρχαία ιστορία μας, που έφερε στην επιφάνεια η  σκαπάνη της αρχαιολογίας στο εσωτερικό του Ι.Ν. Ταξιαρχών κι’ αν η έρευνα αυτή συνεχιστεί...

Αντ’ αυτού, μας ενημερώνουν με το έγγραφο που διαβάζετε, λες και  εμείς γνωρίζουμε από αρχιτεκτονικούς και πολεοδομικούς κανόνες…

Και τελικά, έξω απ' όλα αυτά, πότε θα ξεκινήσουν οι εργασίες για να τελειώσει επιτέλους ο Ι,Ν. των Ταξιαρχών;  Μπορεί κανείς να μας  το πει;;;
ΝΑΙ ή ΟΧΙ;;;

Με αυτά τα λίγα προς το παρόν…

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.  

Αποτυπώματα Πολιτών της Ερμιονίδας του 20ου και 21ου αιώνα που άφησαν ανεξίτηλα τα ίχνη τους στην πατρική γη!!!...

Θύμησες από τα παλιά και δημιουργικά χρόνια στο Δήμο Κρανιδίου με Δήμαρχο τον Δημήτρη Καμιζή! ...

Φώτο από το ρεπορτάζ μας με την επίσκεψη του Υπουργού Εσωτερικών Κώστα Σκανδαλίδη στο Δημαρχείο Κρανιδίου, για τα εγκαίνια του βιολογικού σταθμού και του μεγάλου έργου με τις νέες δεξαμενές στο λόφο της Αγίας Άννας και το έργο ύδρευσης της πόλης,  από τον άλλοτε κραταιό  Δήμαρχο Δημήτρη Καμιζή….

Άραγε τι να λέει  ο τότε  δημοτικός  «άρχοντας του αείμνηστου» Δήμου Ερμιόνης που σέρνεται  στα δικαστήρια για τους Βιολογικούς σταθμούς Ερμιόνης  και Θερμησίας. 

Στην πρώτη περίπτωση έχει τελεσιδικήσει η υπόθεση στο πενταμελές εφετείο  Ναυπλίου με καταδίκη εις βάρος του, ενώ η δεύτερη – γι’ αυτόν τον βιολογικό σταθμό Θερμησίας – εκκρεμεί με πολύ βαριά κατηγορία, όπως πληροφορούμεθα... 

....Έτσι, για - να καθαρίσει η ήρα από το στάρι, όπως λέει ο λαός… 

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ. 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΙΖΗΣ

Τι σου κάνει το fb και ο Σταμάτης Δαμαλίτης, ο άνθρωπος που έχει αποτυπώσει συστηματικά και παραστατικά την ιστορία του τόπου μας τα τελευταία 20 και πλέον χρόνια, χρησιμοποιώντας παλαιά και σύγχρονα εργαλεία της δημοσιογραφίας....